Sens ligt aan de rivier de Yonne en is vooral bekend om zijn kathedraal Saint - Etienne, de oudste kathedraal in gotische stijl in Frankrijk. De bouw van de huidige kathedraal van Sens begon na 1130. In de 13de eeuw was Sens de verblijfplaats van paus Alexander III en Thomas Becket.
Wat ons opviel is dat dit kerkgebouw tevens de cultusplaats is van een levendige parochiegemeenschap en religieus cultureel bijzonder belangrijk is voor de brede omgeving.
De kerkschat van Sens behoort tot de rijkste van Frankrijk en bevindt zich in het Musée de la Ville, gevestigd in het vroegere aartsbisschoppelijk paleis.
De stad is heerlijk om te flaneren. Parkeer aan de vestingen.
17-06-2011
Akropolis - Parthenon - Pantheon
Akropolis - Parthenon - Pantheon: even opfrissen
Onlangs was ik op een uiteenzetting over de Europese Muntunie, waar de spreker verwees naar Griekenland dat in moeilijke papieren zit. Hij gebruikte daarvoor een dia met Parthenon (Athene). Sommigen vonden dat er eerder sprake is van Akropolis. Toch maar surfen om zeker te zijn en om die kennis op te frissen.
Akropolis (Grieks): het hoogste punt van de stad met een stadsburcht of citadel; Akropolis wordt vooral geassocieerd met Athene.
Het Parthenon was de tempel voor Athena Parthenos (de Maagd), beschermgodin de stad Athene, op de Akropolis van Athene, en is het hoogtepunt van de Atheense bouwkunst in de klassieke periode van de vijfde eeuw v. Chr. Sommige van de oorspronkelijk friezen bevinden zich in Londen (Elgin marbles) en zitten in ons collectief bewustzijn.
Niet verwarren met Pantheon, (Grieks; letterlijk elke - god) 'gewijd aan alle goden': een gebouw in Rome dat als tempel werd gebouwd tussen 118 en 125 na Christus; Rooms Katholieke basiliek. Het Pantheon van Rome kreeg bij het brede publiek bekendheid door films en romans zoals de thriller van Dan Brown Het Bernini Mysterie (Angels and Demons).
27-05-2011
Kapelletje van Sint Job Uitkerke
Sint - Job
Fietsen in de Uitkerkse Polders is niet enkel boeiend omwille van de natuur (Uitkerkse polders: fauna en flora) maar ook omwille van de kleine kerken (Nieuwmunster, Klemskerke ) en de kapellen. We kwamen eerder bij toeval terecht bij het Kapelletje van Sint Job Uitkerke langs de Blankenbergse dijk. Elke bezoeker kan een aandenken meenemen met een schets van de kapel, wat uitleg en een gebed voor de heilige man Job.
De kapel werd gebouwd in de 19de eeuw op de plaats waar voorheen de kerk van het dorp Sint-Jan stond. Eerst bezocht de plaatselijke bevolking het kapelletje om de heilige Job bidden om hen te genezen van huidziekten. Later kwamen mensen uit de verdere omgeving en wielertoeristen.
Op de website van Dries van den Akker s.j. http://www.heiligen.net/heiligen/05/10/05-10-00--1500-job.php vinden we dat Job de Aartsvader dulder & gelovige uit de bijbel; ca 1500 vóór Christus?. Job komt voor in het gelijknamige bijbelboek in het Oude Testament. Waarschijnlijk gaat het hier niet om een historisch persoon. Zijn liturgische verering komt vooral vanuit het oosten.
In de middeleeuwen werd hij vaak gekozen als patroon van hospitalen, ziekenhuizen en vooral van melaatsentehuizen, later verdrongen door Sint Rochus (feest 16 augustus). Er zijn bedevaartsoorden en naamplaatsen in België en Nederland die naar hem verwijzen.
Meestal wordt hij afgebeeld als een man met een baard, zittend op de mesthoop,overdekt met zweren.
25-05-2011
Hermelijn op vlucht
Enkele weken geleden was ik aan het fietsen in het Natuurreservaat Uitkerkse Polders http://www.uitkerkse-polder.be/ Opeens zag ik een vijftal vogels luid kwetterend laag over de grond vliegen en ik zag een langwerpig diertje vluchten naar de rietrand. Dat moet een hermelijn zijn.
Thuis opzoek naar meer info, want ik kende hermelijn enkel van horen zeggen: het bont voor koningsmantels en een figuur in Reinaert de Vos.
Hermelijn is familie van de wezel en heeft langgerekt lichaam; kastanjebruin en gelig witte buikzijde en een zwarte staartpunt.In de zomer is de vacht roodachtig bruin, in de winter is ze wit. Vroeger werden de wintervachten van hermelijnen verwerkt in de bontafzettingen van koningsmantels.
Het dier kan 160 tot 310 millimeter lang worden, met een staartlengte van 95 tot 140 millimeter en een gewicht van 90 tot 445 gram. Mannetjes zijn veel groter dan vrouwtjes. Overdag en 's nachts zijn ze actief. Een hermelijn is een carnivoor, die voornamelijk op knaagdieren als woelmuizen jaagt, vogels of hun eieren en haasachtigen.
En welke rol speelde de hermelijn in Reynaert de vos ? Hermeline is de 'vossin' . In de natuur zijn beide dieren niet zo close gezien ze hetzelfde territorium hebben omdat ze voor een groot deel dezelfde prooien opjagen.
Dit keer zagen we letterlijk een hermelijn in vogel-vlucht.
André Louf 2
André Louf 2
Op 26-10-2010 publiceerde ik een blog over de boekenbeurs Antwerpen en tevens over André Louf, een van mijn geliefkoosde religieuze auteurs, die overleden was. Enkele (oudere) lezers waren tevreden met de aandacht voor deze merkwaardige man. Wat later vond ik In Memoriam André Louf door Br Benoît Standaert osb (http://krisbiesbroeck.skynetblogs.be/archive/2010/08/03/in-memoriam-dom-andre-louf.html met een indringende schets van André Louf. Ik neem deze tekst integraal over en dank Benoît Standaert ervoor.
Dom André Louf stierf op 12 juli 2010 en werd twee dagen later in de abdij waar hij als achttienjarige intrad, begraven. Een vaderlijke vriend, abt en kluizenaar, een creatief schrijver en uitnemend vertaler, geestelijke begeleider en inspirator van zovelen, een vurige oecumenist. Heel zijn leven werd hij evenzeer naar de publieke markt als naar de barre eenzaamheid van de woestijn getrokken. Toen hij na 35 jaar abt zich in 1998 kon terugtrekken, hoopte hij kartuizer te worden. Maar daar werd het hem niet toegestaan Een benedictijner zustergemeenschap in Zuid-Frankrijk nodigde hem echter uit: hij mocht bij hen aan de rand van de gemeenschap die uit zusters en broeders bestond, een leven in een kluis leiden. De stal van een gestorven ezel werd voor hem tot kluis omgebouwd Daar ontpopte hij zich tot een bedrijvige vertaler: o.a. heel Ruusbroec maakte hij toegankelijk in het Frans, met een bijzonder aanvoelen van het taaleigen van de Vlaamse mysticus. Deze werden prompt in het Nederlands vertaald (Met Gods genade, Lannoo 2002).
Hij was een zoeker die andere zoekers aanmoedigde, als stonden we in onze generatie terug aan het begin van de weg.
Zijn vele bijdragen over geestelijke begeleiding vertrekken telkens van dat ene inzicht: verwacht het niet van je inspanningen maar laat je beminnen door de Liefde die eerst is. Het Woord Gods is een doorbraak, een bevruchtend gebeuren in het hart van de mens die luistert. Zijn allereerste publicatie, Heer, leer ons bidden, (Lannoo 1971, in meer dan tien talen vertaald), getuigt van die ontdekking.
Armoede, nederigheid, gebroken hart en rouwmoedigheid: in die richting concentreerde zich zijn aandacht steeds meer. Was hij soms kerkpolitiek een uiterst goed geïnformeerde gezagsdrager in de orde en zelfs daarbuiten, deze belangstelling taande met de jaren weg. Hij stierf als een arme, een armen dwaas volgens de zelfduiding van Guido Gezelle, maar wel ten diepste verzoend in het meest schamele van zijn menszijn. Een groot meester, lichtbaken voor ontelbaren, heeft zijn cel en kluis gewisseld voor de hemelse gemeenschap der armen, der heiligen. Wat hij als lichtende afgrond van Barmhartigheid elke nacht opnieuw opzocht, mag hij nu van gelaat tot gelaat aanschouwen. En wij geloven dat hij, zoals voordien, ook nu nog en vrijer dan ooit voor ons ten beste zal spreken, arm voor de armen."
20-05-2011
Vergeten door het op zijn plaats te zetten
Vergeten door het op zijn plaats te zetten
Voor vergeten zijn we met zijn allen ervaringsdeskundigen. We worden er geregeld mee geconfronteerd en we vinden dit meestal vervelend. Zelfs paswoorden die we geregeld gebruiken zijn we af en toe even kwijt. Het vergeten dat we hier vooral op het oog hebben gaat over parate kennis van namen, data, tot en met paswoorden voor bankkaarten en toegangen tot websites. In de meeste gevallen kunnen we ons ertegen wapenen, want heel wat vergeten is eerder goedmoedig en niet bedreigend. Er bestaan geheugentrainingen maar het effect daarvan is twijfelachtig; of zoals met het nu graag formuleert: niet evidence based. Welke tactieken blijven (nu nog) overeind. We sommen er enkele op. De eerste wordt praktisch altijd bovenaan geplaatst: noteer wat je moet onthouden. Daarvoor heb je een kalender, een agenda, een spiekblaadje, een adressenboek en noem maar op. Als je een object niet terugvindt zoals sleutels, medicijnen, papieren, boeken enz. werk met vaste plaatsen. Het gevaar is als je iets niet op de vaste plaats terugzet, dan raak je in de knoei. Een andere gevaarlijk moment is als je iets voor de eerste keer moet opbergen. Het komt erop aan dat je vindplaats op een of andere manier logisch houdt volgens je eigen criteria. Desnoods opschrijven op een geheugenregister: kerstverlichting (bij de K): in de kelder bovenaan. Andere tactieken zijn: Waar heb ik het laatst gebruikt? Of: het zal wel uitkomen (klopt nogal eens). Ook soms efficiënt: je staat van tafel om iets te halen en je weet niet meer wat. Ga naar de plaats waarvan je denkt dat het object daar ligt. Zelf methodes ontwikkelen om je geheugen te ondersteunen is prima en zeker veel beter dan onmiddellijk te denken dat je nu al in de spiraal zit van systematisch vergeten zoals personen met een dementie. Til niet te zwaar aan het goedmoedig vergeten, ook al is dat vervelend. Wat humor kan je hierbij helpen, bijv. zeggen: "Ik heb weeral Aloïs ontmoet" (naar Aloïs Alzheimer). Je kunt zeker nog de hulp vragen van een of andere heilige voor verloren voorwerpen. 'Baat het niet, dan schaadt het niet' en het ligt ook in de sfeer van het luchthartige.
Als je werkt met de computer kan je beroep doen op diverse zoekmiddelen, vraag aan veelgebruikers wat interessant is en raadpleegt de Helpfunctie. Deze zoekmiddelen zijn digitale heiligen voor de verloren bestanden.
Annie M.G.Schmidt
Annie M.G.Schmidt
Annie M.G.Schmidt geboren op 20 mei 1911 bracht de Nederlandstalige jeugdliteratuur op de voorgrond en wordt overal herdacht. Terecht. Drie generaties kennen haar boeken, gedichten en liedteksten met de onvergetelijke figuren van Jip en Janneke, Pluk van de Petteflet Ibbeltje, Beerte Pippeloentje, Otje, ... Het zijn één voor één klassiekers geworden in onze literatuur. Je vindt ze in boekvorm, luistercd of op dvd.
Op haar website http://www.annie-mg.com vind je alle informatie die je maar wenst over wie ze was en wat ze schreef.
In DS Letteren L7 20 mei 2011 (Annejet van der Zijl brievenboek: Veel liefs van Annie) trok een bepaalde zin mijn aandacht: De rode draad in de brieven is 'willen behagen', tegelijk haar beste en haar slechtste eigenschap, zoals ze zelf ooit zei.
Deze zin deed me denken aan dezelfde eigenschap die men toeschreef aan Guido Gezelle. Eveneens enorm productief en van alle markten thuis, vernieuwend en nog altijd in het collectieve bewustzijn van velen (hoe lang nog?). Van M.G. Schmidt springen naar Guido Gezelle: een vreemde associatie, maar dit is nu eenmaal de kern van vrije associaties, en voor iedereen persoonlijk.
18-05-2011
Slag om Moerbrugge (Oostkamp) 8 - 12 september 1944
Slag om Moerbrugge 8 - 12 september 1944
Op 8 mei 1945 kwam de onvoorwaardelijke overgave van de Duitse nazitroepen. Op vele plaatsen herdacht men het einde van de Tweede Wereldoorlog. Er waren ook talrijke plaatselijke herdenkingen, bijvoorbeeld van de bevrijding of een slag bij een gemeente. Toen ik van Brugge naar Oostkamp reed, merkte ik dat er een omleiding was om over het kanaal Gent Brugge Oostende te komen en dit via de brug van Moerbrugge. Deze weg loopt parallel met dit kanaal (de vaart).
Zowel aan de brug in Moerbrugge als in Oostkamp zijn er 'littekens' van WO II en vooral van bevrijding. Daarin staat centraal de slag om Slag om Moerbrugge 8 - 12 september 1944.
De doorbraak gebeurde daar op 10 september 1944 met Shermantanks. Bij de gevechten kwamen 48 Canadezen, 104 Duitsers en 20 burgers om. Het monument aan de rotonde bij de brug is een merkwaardig kunstwerk gecreëerd uit een tankwrak. In de Kapellestraat in Oostkamp staat een herdenkingsmonument opgedragen aan de 10de Canadese infanteriebrigade.
Met Moerbrugge kwamen bij mij herinneringen naar boven van de vlucht van haveloze groepen Duitsers met allerlei vervoermiddelen: paarden, karren, fietsen al of niet met banden. De bevrijding van Brugge kwam op 12 september Brugge na het opblazen van alle bruggen. Onze woning lag bij de Gentpoort en het hele gezin had al een tijdje moeten onderdak zoeken verderop bij familie in de Oude Gentweg. Toen we terug kwamen stond het huis er nog, maar van binnen waren alle ruiten stuk en de dakpannen lagen op de grond.
Ik snuffelde rond op internet met als zoekwoord slag bij Moerbrugge en vond interessante informatie van de Heemkundige Kring Oostkamp; van de plaatselijke oud strijders; van vieringen en verwijzing naar de historische documentaire Remember 44 van de plaatselijke filmclub enz. De Canadese bevrijders hebben hard moeten vechten, tot en met lijf-aan-lijf gevechten, om de controle op het kanaal te veroveren. Er vielen veel slachtoffers aan beide kanten.
11-05-2011
Nieuwmunster (Polders - Kuststreek)
Nieuwmunster
Een van de rustplaatsen voor de wandelaars Tweedaagse wandeltocht (zie vorige blog) was het pleintje aan de kerk van Nieuwmunster. Een gelegenheid om die kerk opnieuw te bezoeken, want enkele keren stonden we voor een gesloten deur. Deze parochie werd voor het eerst vermeld in de kronieken van het jaar 1200. De naam Nieuwmunster is afgeleid van het oudvlaams Niemunstere en verwijst naar een (gothisch, Middeleeuws) kerkgebouw. Op internet vonden we dat de naam is afkomstig van het Duitse middeleeuwse kerkbegrip munster (Duits: Münster) en een gotische kerkgebouw was; de grote waren kathedralen en kloosterkerken. Bekend zijn: de Munsterkerk in Roermond, in Nederland het enige voorbeeld van een kerk in laat-romaanse stijl en behoort tot de Rijnlandse romaanse groep. De Munsterkerk of domkerk van Bazel is gebouwd tussen 1019 en 1500. Nog beter bekend is Munster van Ulm, de hoofdkerk van Ulm in gotische stijl met de hoogste kerktoren ter wereld. Munster
( Münster) verwijst ook naar de stad, naar speciale kaas enz.
De tempeliers hebben hun kruis in het wapenschild van het dorp, wat wijst op hun aanwezigheid. In de loop van de 13de en 14de eeuw werd een eerder kerkje omgebouwd tot een kruiskerk in Scheldegotiek, toren in het midden, een schip met zijbeuken en vijfhoekig koor. Deze kerk werd in 1578 verwoest en in brand gestoken (Beeldenstorm). Pas in 1629 werd de kerk heringewijd, zonder schip en met een geveltoren: je kunt dit merken aan de voorgevel. In 1884 werd een koor en een sacristie in neo-gotiek aan de kerk gebouwd met glasramen. Beelden: rechts vooraan zien we de heilige apostel Bartholomeus, patroonheilige van de kerk. In het midden hebben we O.L.Vrouw en rechts de heilige Coleta. De kerken zouden best interessante heiligenbeelden en ander kerkmeubilair van kleine pancartes te voorzien om de geïnteresseerde bezoeker wat te helpen.
We waren echter vooral geïnteresseerd in het rozenkransretabel (1641). Dit uniek pronkstuk bestaat uit een centraal gedeelte, met een 17de eeuws O.L.Vrouwbeeld, omgeven door 15 kleine paneeltjes met elk een voorstelling van een mysterie van de rozenkrans. Deze retabel was o.a. bedoeld om tijdens de periode van de contrareformatie de rozenkransdevotie te stimuleren.
Op de plaquette onderaan de retabel lezen we dat in 1986 mede onder impuls van pastoor Roger Depourq (+) een restauratie werd doorgevoerd. Tevens vermelding dat de inzegening gebeurde door bisschop Vangheluwe. Deze laatste was de 25ste bisschop van Brugge tussen 1984 en 2010. Op 22 april 2010 bood hij zijn ontslag aan als bisschop omwille van een zaak van seksueel misbruik. Er ontstond binnen onze wandelgroep een discussie of het niet zou aangewezen zijn die naam te verwijderen: er waren evenveel pros als contras.
Als Bruggeling was ik benieuwd of pastoor Roger Depourq dezelfde persoon was die een belangrijke rol speelde in de KSA na WO II. En dank zijn Google werd mijn nieuwsgierigheid in positieve zin beloond, door een site van de geschiedenis van de KSA van Brugge Sint - Kruis http://jeugd.studiant.be/ksarooyghem/pages/rooyghem/ges_4e.html
Internationale Tweedaagse van Vlaanderen op 7 en 8 mei 2011
Internationale Tweedaagse van Vlaanderen op 7 en 8 mei 2011
We hadden een fietstocht gepland in de regio Wenduine, Blankenberge, Nieuwmunster en we zagen groepen wandelaars. Geen wonder: we zaten midden de Internationale Tweedaagse van Vlaanderen 7 en 8 mei 2011. We babbelden met wandelaars en bekeken de organisatie. We kwamen onder de indruk van beide: wandelaars die meestal al babbelend en gekscherend stapten; sommigen hadden moeite maar deden verder. Wandelen moet recreatief zijn met sportieve elementen, maar het ontspannende moet de doorslag geven. Voor ons zijn de babbelmomenten tijdens de wandeling, in de pauzes en bij het einde doorslaggevend. En die waren er.
Op 7 en 8 mei had voor de 42ste keer de Internationale Tweedaagse van Vlaanderen in Blankenberge plaats. Men schatte dat er 10.000 wandelaars waren met start en aankomst op de Grote Markt van Blankenberge. De deelnemers konden de zaterdag en de zondag kiezen tussen vie afstanden 6 km (Springkastelenwandeling), 15 km (Animatieparcours), 24 km (Sportieve natuurwandeling) of 42 km. (lange afstandswandeling). Op zaterdag 7 mei stond de regio ten zuidoosten van Blankenberge aangedaan: Uitkerke, Zeebrugge, Lissewege, Dudzele en Oostkerke op het programma .
Zondag 8 mei 2011: regio ten zuidwesten van Blankenberge aangedaan: Uitkerke, Wenduine, De Haan, Vlissegem, Meetkerke, Nieuwmunster en Zuienkerke. Een omgeving met interessante landschappen en cultureel erfgoed, ook met de verhalen en herinneringen van de twee wereldoorlogen.
Er stak een enorme organisatie achter dit alles; voor zover we konden oordelen verliep alles zeer goed: wegaanduidingen; info over de wandelroutes en evenementen; info over openbaar vervoer, busparking, parkeerplaatsen; bevoorrading; logies in allerlei formules van sportzaal, jeugdherbergen, hotels. Er werd gezorgd voor verbroederingsfeesten, blarenbal, animatie voor jong en oud; oude ambachten en voor jongeren springkasteel en Vondelmolen, schminkatelier.
Bevoorrading: vooral om water bij te tanken en te genieten van gratis drankjes, fruitbedeling (appels, fair - trade bananen, versnaperingen) o.a. door de sponsors langs de weg. Vooral op de etappehoofdplaatsen waren er speciale evenementen zoals in Lissewege (na 24 en 42 km): Lisseweegse beiaard; harmonie; dansgroep; clowns; ovenkoek met vers gebakken spek en hoofdvlees met een fris drankje of een Brugse Zot
Grote markt (6, 15, 24 en 42 km): muziekband; springkasteel en gratis visproevertje bereid door de Oostendse visbakkers.
Wandelen is democratisch, gezond, ontspannend.
Nog een anekdote: militairen stapten mee, ook een groep Duitse soldaten met enkele wagens van de Bundeswehr (vervoer; logistiek; bevoorrading). Ze liepen samen met de anderen in gebieden waar de twee Wereldoorlogen hun littekens nog tonen.
Tevens was 8 mei de herdenking van het einde van WO II. Op 8 mei 1945 aanvaardden de geallieerden de onvoorwaardelijke overgave van de Duitse nazitroepen, een dag nadat het Duitse opperbevel in Reims de akte van overgave had getekend. Met die overgave kwam een einde aan meer dan 5 jaar oorlog in Europa. We vroegen ons af in hoeverre er even gedacht werd aan deze gebeurtenissen. We stapten even af op het kerkhof van Wenduine (met merkwaardige oude grafsteen uit de zeventiende eeuw). Aan de ingang zagen we een gedenkteken van Geheime Leger afdeling Wenduine voor zij die gestorven zijn in Duitse concentratiekampen en verder zeventien oorlogsgraven van het Gemenebest uit de Tweede Wereldoorlog.Om stil van te worden en herinneringen op te halen.
11-04-2011
Ignace D'hert gastspreker op pastorale dienst Universiteit Antwerpen
De Pastorale Dienst van de Universiteit Antwerpen nodigde Ignace D'Hert uit voor een lezing over geloven op vrijdag 25 maart 2011 in de Ignatiuskapel CST Prinsstraat Antwerpen. De pastor van Johan Vanhoutte s.j. verwelkomde zijn vriend de Dominicaan en herinnerde ons aan de soms gespannen verhoudingen tussen beide ordes. Ignace D'Hert (Brugge, 1944) Dominicaan, bekend theoloog en publicist, kreeg enkele actuele geloofsvragen van de Pastorale Dienst:
Is God een ongrijpbaar mysterie of is hij overbodig en achterhaald door de huidige stand van de wetenschap? Zijn er eigenlijk nog werkende Godsbeelden voor de moderne mens?
Wat bepaalt dat we ergens wel of niet in geloven?
Is het mogelijk om over God te spreken zonder hem te recupereren?
Kunnen er hieruit waarden ontstaan die voor iedereen gemeenschappelijk zijn?
Hoe zou een eigentijdse Kerk in de geest van Jezus er echt kunnen uitzien?
De spreker - erudiet, bevlogen en onderhoudend - vond dat dit te veel vragen waren voor een avond en dat zijn verhaal er wat anders zou uitzien. Hij gaf een zeer goed overzicht van de verschillende Godsbeelden vanaf het begin tot de moderne theologen en ging de discussie aan met gelovige en niet gelovige wetenschappers.
Het merendeel van het publiek waren goed onderlegd in de bijbel, in praktische theologie (groepen Onderweghuis in het Antwerpse begijnhof, en De Vleugel Een vrijplaats voor liturgie - Borgerhout, en de pastorale dienst ).
Ik miste wel een reflectie naar het gelovig leven, de zingeving en de figuur van Christus. Ik had immers een van de voorafgaande vragen voor ogen: Hoe zou een eigentijdse Kerk in de geest van Jezus er echt kunnen uitzien?
Akkoord: geen recepten maar wel suggesties voor een christelijke spiritualiteit met pragmatische aspecten. Gooi God niet weg was het moto van deze bezinningsavond, maar God kan je veilig wetenschappelijk inkapselen in een moderne theologie die per definitie ook tijd- en cultuurgebonden is. Een stukje bezinning naar hedendaags geloven en zingeving ontbrak op die avond. Ik moet daarvoor grijpen naar de neerslag van zijn talrijke voordrachten, artikels en boeiende boeken.
Chartres
Chartres
De Notre-Damekathedraal van Chartres (Werelderfgoed) is de meest complete en de best behouden van de Franse gotische kathedralen en is een christelijk bedevaartsoord. De kathedraal biedt een overzicht van de kunst van de 12de en de 13de eeuw. De vensters vormen de meest complete verzameling oude gebrandschilderde ramen van Frankrijk. Het beroemde venster Notre-Dame-de-la-Belle-Verrière (omstreeks 1180) en de drie boogvensters van de westelijke gevel (uit de periode 1145-1155) zijn de oudste gebrandschilderde ramen die nog resteren uit de romaanse kathedraal.
De beroemdste reliek van de kathedraal is een kleed of sluier, genoemd Sancta Camisa dat gedragen zou zijn door de maagd Maria.
Het bekendste portaal van de kathedraal is het Koningsportaal: de moeder van God zwaaide hier de scepter over kunstenaars en geleerden. In het midden van het portaal zetelt de zegenende Christus, geflankeerd door de vier evangelisten: een man (Matteüs), een adelaar (Johannes), een leeuw (Marcus) en de os (Lucas). Op de vloer van de kerk bevindt zich een labyrint.
De bouw van deze kathedraal is het verhaal van zoveel andere kathedralen en kerken: zij die eraan bouwden deden dit zeker ook als boetedoening en om hun hemel te verdienen. Men zegt dat uit devotie voor Maria de boeren uit de omgeving de karren met stenen aanvoerden. De kathedraal staat op een heuvel en was van oudsher een heilige plaats: dit is een constante in de geschiedenis van vele oude kerkelijke gebouwen.
Over deze kathedraal is er zoveel te vertellen, daarvoor ga je natuurlijk naar Wikipedia en Google. Kijk tevens uit naar televisieseries. Een van de mooiste documentaires over Chartres zagen we op tv-kanaal National Geographic die geregeld eigen uitzendingen soms voor een deel met personages - wijdt aan het werelderfgoed. Voor Chartes bijv. kan je nog terecht op
http://channel.nationalgeographic.com/episode/chartres-cathedral-3123/Overview
(voorpublicatie uit : Kerken, heiligen en toerisme Antwerpen, Halewijn 2011 G. De Corte & M. Moeremans)
26-01-2011
Dominicanen - Predikheren
Dominicanen - Predikheren
De Sint - Pauluskerk aan de Veemarkt te Antwerpen in het schipperskwartier is een voormalige Dominicaner kloosterkerk uit de 16e eeuw. Zij straalt een barokke charme in combinatie met de romantiek van het oude kloostercomplex dat nog goed zichtbaar is. De Dominicanen bouwden dit kloostercomplex uit tot een trefpunt van geleerden, kunstenaars; deze orde had een goede naam voor het intellectueel gehalte. Op de eerste plaats waren de Dominicanen predikers - we noemen ze ook Predikheren - en verdedigers van het ware geloof. De oorspronkelijke naam van de Dominicanen is Predikbroeders en de Zusters Dominicanessen Predikerinnen. Hun meest gebruikte naam, die dateert uit de late Middeleeuwen, ontlenen ze aan de stichter Dominicus de Guzmàn. In 1216 kreeg hij de goedkeuring van de paus voor de stichting van een nieuwe religieuze orde. Hij had een gemeenschap van rondtrekkende predikanten voor ogen, oorspronkelijk bedoeld om de Franse Katharen ('ketters') te bestrijden, niet met de wapens maar met de kracht van redelijke argumenten en door een evangelische wijze van leven. Zeer kort na de stichting zond hij vanuit Toulouse zijn eerste volgelingen twee aan twee uit naar de stedelijke centra over heel Europa: Parijs, Madrid, Rome, Bologna. Bij de dood van Dominicus waren er Dominicanen in Gent, in 1230 in Leuven, drie jaar later in Brugge en Antwerpen volgde in 1244. Kwade periodes kwamen met de Beeldenstorm maar het was vooral de Franse Revolutie die de Dominicaanse kloostergemeenschappen en nekte. De orde is toen uit bijna geheel Europa verdwenen maar in de tweede helft van de 19de eeuw heeft ze zich tamelijk vlug kunnen herstellen.
De orde speelde aan belangrijke rol in het verkondigen en het verdedigen van het ware geloof. Als missionarissen waren ze zeer actief na de ontdekking van de Nieuwe Wereld in 1492. Nogal eens gingen ze er met de grove borstel door om de inlandse bevolking te verplichten over te stappen naar het christendom. In Peru bijvoorbeeld was dit zeer opmerkelijk. Het aantal bekeerlingen was voor hen bijzonder belangrijk omdat ze die resultaten konden voorleggen aan de paus en aan hun burgerlijke beschermheren die instonden voor de kolonisering. Hun aanpak leek goed op sommige praktijken van de eerste kerstening in onze gewesten.
Vreedzamer waren de Dominicanen van de voorbije honderd jaar in onze gewesten. Twee staken er met kop en schouders uit: Schillebeeckx (+ 2010), theoloog en publicist die vooral actief was vanuit Nederland, o.a. bij het laatste concilie en Jan Hendrik Walgrave (1911 1986) die lange tijd de bezieler en hoofdredacteur was van het tijdschrift Kultuurleven dat een uitgesproken kerk- kritisch imago had.
In de laatste decennia was er een grote terugloop in vestigingen, roepingen en de vergrijzing sloeg toe. De orde heeft zich aangepast en ging de digitale toer op. Elke week publiceren ze een nieuwe preek op internet en sluiten zo aan bij hun oorsprong: predikbroeders.
06-01-2011
Kerstbomen: een apart en lang verhaal
Kerstbomen
De verspreiding van de kerstbomen in onze streken kwam vooral door de Duitse soldaten in WO I. Duitse soldaten kregen van het thuisfront en van de Keizer kerstbomen als cadeau. Ze kregen tevens de boodschap: over enkele maanden zijn jullie thuis
In de film Merry Christmas ( 2005 ) die in de Kerstperiode altijd op een of andere televisiezender te bekijken valt staat de kerstboom en de verbroedering centraal .Het verhaal verwijst naar de Kerst in 1914 in de loopgraven van Frankrijk met Franse en Schotse troepen tegenover de Duitse. Op kerstavond is er even een wapenstilstand in het niemandsland tussen de loopgraven. Ze wisselen kleine cadeautjes uit, ze zingen, ze verbroederen. Soms wat lekker - sentimenteel en met gezwollen boodschappen maar toch te bekijken waard met het gezin.
De kunstkerstbomen zijn ook in trek omwille van een geringere voetafdruk (wat niet helemaal waar blijkt te zijn,als je alles bij elkaar rekent) en vooral het gemak bij opzetten en afbreken zonder de vervelende naalden in het tapijt of op de vloer.
In de katholieke kerk was men aanvankelijk niet enthousiast met de kerstboom omdat ze een duidelijke verwijzing was naar de natuurgodsdienst van de Germanen met de groene boom al symbool van nieuw en vruchtbaar leven . Luther was wel gewonnen voor de kerstboom als symbool voor de geboorte van Jezus. Geleidelijk kwam de kerstboom enkel in de kerken en pas in de 19de en vooral vanaf de 20de eeuw in de huiskamers, warenhuizen, pleinen, straten tot op het plein van het Vaticaan met een kerstboom uit de Ardennen.
Een kerstboom wordt versierd met verlichting - nu meer en meer flikkerende led-lampjes - slingers, kerstballen, engelenhaar, een piek, ster of engel op de punt van de kerstboom. Onder de kerstboom staat er dikwijls een kerststal (gepropageerd door Franciscus van Assisi en de kerk) en cadeaus. Hier ook is er een mode: van veelkleurige kerstballen tot alles in zwart, purper of rood. Vroeger stak men echte kaarsjes aan, in ijzeren houdertjes op het einde van de takken. Wel gevaarlijk, maar men had en natte dweil voor noodgevallen.
In het begin van het nieuwe jaar zijn er kerstboom verbrandingen in veel gemeenten. Er is eerst een aparte ophaalbeurt gevolgd door het gecontroleerd verbranden op een veilige plaats met in de omgeving kraampjes die zorgen voor verkoop, muziek en gezelligheid. In sommige warenhuizen in de VS ontmantelt men niet de grote kerstbomen: men zet ze met versiering en al gewoon buiten om te laten weghalen omdat dit goedkoper en veiliger is.
Bij navraag blijkt dat het vooral de kinderen zijn die aandringen op een echte kerstboom met versieringen en bijhorende kerststal. Ouders en oudere mensen doen wel graag mee uit nostalgie en om het jonge volkje content te stemmen.
04-01-2011
Driekoningen: taart en Sterzingen
Driekoningen: Driekoningentaart - Sterzingen
Driekoningenbrood is gebakken met een boon erin; wie de boon vindt, is die dag de baas. In een Driekoningentaart zit een boon en de persoon ze krijgt, is die dag koning en krijgt een kroon. Op 6 januari is het feest van Driekoningen, officieel Hoogfeest van de Openbaring van de Heer, maar wordt in de liturgie gevierd op de zondag na 1 januari als 6 januari op een weekdag valt.
In de periode ervoor is het Driekoningen zingen of Sterzingen in bepaalde streken in Nederland en België, ook in Duitsland. Kinderen en soms volwassenen gaan verkleed als koningen in de straten. Ze bellen aan, ze zingen een liedje en laten een ster draaien. De mensen geven wat snoep of zakgeld. Meer en meer wordt het sterzingen georganiseerd als steun voor projecten in binnen- en buitenland. Sommige jeugdbewegingen organiseren een sterrenstoet met herders, engelen, Driekoningen met hun gevolg.
Vroeger en zeker in de Middeleeuwen - was dit een van de meest populaire kinderfeesten. Dit is nog het geval in Spanje, waar de kinderen een brief schrijven te vergelijken met de brieven die onze kinderen schrijven naar Sinterklaas. Op 6 januari zijn er optochten waarbij de koningen snoepgoed naar de kinderen gooien. De drie wijzen (later werden ze in de volkscultuur koningen) kwamen aan bij de stal in Bethlehem. Bijbelverhaal van Mattheüs: de wijzen kwamen uit het Oosten en volgden een ster. In Bethlehem vonden de wijzen het kind en de ster. Zij aanbaden het met goud, wierook en mirre. Balthazar gaf mirre, een soort parfum waarmee o.a. doden werden ingewreven. Melchior gaf goud, goud is koninklijk ; Kaspar gaf wierook, wieroken (bewieroken) is een teken zou van eren.
Een van de vele Driekoningenliedjes
Driekoningen, driekoningen!
Koopt mij een nieuwe hoed,
Mijn oude is versleten;
Mijn vader mag 't niet weten,
Mijn moeder heeft geen geld;
Is dat niet slecht gesteld?
Georges De Corte - Marleen Moeremans voor Siti4
02-01-2011
Compostela - Conques (Fr.)
Compostela Conques (Fr.)
In de vrije dagen van de Kerstperiode overlegden we met vrienden over de komende vakanties. Opnieuw kwam Compostela ter sprake, of althans een deel van de bedevaartsroutes in Frankrijk.
We hadden het over een van de belangrijkste stopplaatsen in Frankrijk, Conques in de Aveyron, Centrum Zuid Franrkijk. Conques is een van de mooiste dorpjes van Frankijk en tevens Werelderfgoed. Het belangrijkste monument is de priorij (geen abdij) die afhangt af van de abdij van Mondaye. Via www.mondaye.com kom je bij de norbertijnen van Conques. De opvang van de pelgrims is een totaalprogrammma. Daar zorgen de vijf paters Premonstratenzen (Norbertijnen) voor. Om 7 uur s avonds is er eerst verwelkoming van de gasten. Een pater weidt uit over Conques en de Norbertijnen, die nog het sterkst zijn in de kloosters van Grimbergen, Tongerlo en Averbode. Je moet tijdig bellen als je wilt logeren in de priorij te Conques. Er is daar een goede sfeer, mede dank zij heel wat hospitaliers of vrijwilligers. Je moet wel eerst een praatje komen maken met de chef - hospitalier. Goede gebedsdiensten en prima rondleidingen in de kerk en eten krijg je pas na een kleine speech van de pater en het zingen van het pelgrimslied: Ultreïa De tekst van het refrein is in een oude Romaanse taal, tussen Occitaans en Spaans. Ultreia e sus eia. Deus, adjuva nos! Altijd maar verder en hoger, God sta ons bij! Ik geef een hertaling van Jean-Claude Benazet. Op het web zijn er Engelse en Duitse versies en zijn er uitvoeringen te beluisteren. Zoekwoorden bijv.
Ultreia e sus eia of Tous les matins nous prenons le chemin
Ultreia
Tous les matins nous prenons le chemin,
Tous les matins nous allons plus loin.
Jour après jour, St Jacques nous appelle,
Cest la voix de Compostelle.
Ultreïa ! Ultreïa ! E sus eia Deus adjuva nos !
Chemin de terre et chemin de Foi,
Voie millénaire de lEurope,
La voie lactée de Charlemagne,
Cest le chemin de tous mes jacquets.
Ultreïa ! Ultreïa ! E sus eia Deus adjuva nos !
Et tout là-bas au bout du continent,
Messire Jacques nous attend,
Depuis toujours son sourire fixe,
Le soleil qui meurt au Finistère.
Ultreïa ! Ultreïa ! E sus eia Deus adjuva nos ! A chaque pas, nous devenons des frères
Patron St Jacques, la main dans la main Chemin de Foi, chemin de lumière Voie millénaire des pèlerins.
Ultreïa ! Ultreïa ! E sus eia Deus adjuva nos ! Mr St Jacques écoutez notre appel
Des Pyrénées à Compostelle,
Dirigez nous du pied de cet autel,
Ici-bas et jusquau Ciel.
Ultreïa ! Ultreïa ! E sus eia Deus adjuva nos !
Van Georges De Corte & Marleen Moeremans verschijnt in 2011 Kerken, heiligen en toerisme bij de uitgeverij Halewijn, Antwerpen, met o.a. bijdragen over de Compostelaroutes.
16-12-2010
Petra Jordanië
Petra - Jordanië
Petra is Werelderfgoed in Jordanië; naast Quseir Amra en Um er-Rasas.
Jordanië is vooral verbonden met Petra. John L. Burkhardt herontdekte Petra toen hij in 1812 een rondreis maakte in Jordanië. Hij had van de plaatselijke bevolking de verhalen gehoord over een verborgen stad met veel rijkdommen. Hij vermomde zich als een moslim en vertelde aan zijn begeleiders dat hij een geit wilde offeren bij het graf van Aaron. Toen hij de stad had ontdekt, vluchtte hij en hij maakte zijn ontdekking bekend. De Nabateeërs stichtten deze stad in de derde eeuw voor Christus. Ze deed dienst als opslag en verkooppunt van goederen en specerijen. Zowel de Grieken als de Romeinen hebben er verbleven. Met de komst van het Christendom ging het bergaf en zeker bij de komst van de Kruisvaarders. Ervoor waren er nog twee aardbevingen zodat de stad voor het grootste deel onder het zand bedolven was. Dit toeristisch centrum kende een enorme boom met eenvoudige tot zeer luxueuze hotels zoals bijvoorbeeld de Möevenpick Resort.
Petra is zonder twijfel het hoogtepunt van de reis. Petra was de stad van de Nabateërs. Meer dan 2000 jaar geleden begon men deze stad uit de roze rotsen te houwen. Langs een bergkloof, El Siq, komen de toeristen binnen. Als je de film van Indiana Jones kent, zal je je zeker herinneren hoe Indiana Jones met zijn paard rent door een lange rotsspleet. Hij komt toe op een prachtig plein omgeven door rotstempels. Op het oude marktplein verandert het gekleurde zand van kleur naargelang van de stand van de zon. Als je na een flinke wandeling in de bergkloof in een laatste bocht opeens een roze tempel ziet, is dit een topervaring. Iedereen van onze groep werd er stil van. We wisten wat we zouden zien; maar als je het aanschouwde overtrof dit reële beeld de verwachting. Een deel van die weg kan je ook met een kameel afleggen. Veel mensen leven van het toerisme: de vele kleine en grotere hotels, de souvenirwinkels, de kameeldrijvers enz. Een aantal bedoeïen verbleef er tot voor kort; pas in 1993 werden deze mensen overgebracht naar nabijgelegen nieuwe huisjes. Petra is een stad met in hoofdzaak een aaneenschakeling van dodentempels. In de zesde eeuw v.C. woonden hier nomaden. Geleidelijk schakelden ze over op de landbouw en de veeteelt. Petra was het centrum voor de transithandel naar de Middellandse zee. Onze gids beweerde dat de winsten enorm waren. De goederen werden na transit tot honderd keer duurder verkocht. De Grieken stuurden een expeditie om hen te onderwerpen. Daarna gooiden de Nabateërs en de Grieken het op een akkoordje.
Belangrijk is naast de graftomben het systeem van waterleidingen. Bij het begin is een dam aangelegd, zodat er geen wateroverlast binnen zou gebeuren.
De meeste bewoners logeerden niet in de rotshuizen en -tempels. Deze dienden voor de cultus, voor rituele maaltijden, overnachting van rijke handelaars en opslagplaats. Je moet je voorstellen dat de meeste mensen aan de kant van de weg woonden in tenten.
Men ziet er ook vier Egyptische obelisken. De wegen zijn geplaveid door de Nabateërs en de Romeinen. De kleur van de stenen varieert: zwarte kleur wijst op ijzer.
Het koningsgraf is wat kleiner en lijkt op een bescheiden Byzantijnse kathedraal. De Romeinse overheersers bouwden een Romeins theater en vernietigden daarvoor een aantal graven. Aan deze bouw werkten geen slaven, wel ambachtslieden die specialist waren in het bewerken van stenen. Men besteedde een bijzondere aandacht aan de akoestiek.
In november 2010 vernamen we via een documentaire van National Geografic dat men de tempels van boven naar onder bouwde; er was heel wat vernuft nodig om dit te realiseren.
06-12-2010
Advent: kaarsen, Rorate en Kerstsfeer
Advent: kaarsen, Rorate en Kerstsfeer
De advent is de periode voor Kerstmis en is het begin van het liturgisch jaar. De advent telt altijd vier zondagen waarvan de laatste Rorate is. Het is een tijd van boete en vooral van verlangen.
Adventskrans: In kerken en in sommige huizen zijn er adventskransen (of kaarsenstandaarden) waarop vier kaarsen staan. Elke zondag wordt een extra kaars aangestoken. Op de laatste zondag voor kerst branden alle kaarsen. Meer en meer worden de adventskransen aan de voordeur gehangen, zonder kaarsen, eerder als versiering en om de Kerst aan te kondigen.
Adventskalender: Start vanaf 1 december en bevat die voor elke dag een luikje waarin een snoepje zit voor de kinderen.
Een van de traditionele kerkelijke gezangen in deze tijd is het Rorate coeli desuper, naar een tekst uit Jesaja 45:8: In de nieuwste bijbelverteling :
Hemel, laat gerechtigheid neer regenen, laat haar neerstromen uit de wolken en laat de aarde zich openen. Laat hemel en aarde redding voortbrengen en ook het recht doen ontspruiten.
De tekst van genoemde bewogen klaaghymne heeft vier strofen. Door het koor werd vanouds de eerste strofe na de hoogmis op de eerste adventszondag gezongen en op de komende zondagen herhaald en uitgebreid met een volgende strofe, zodat op de vierde en laatste adventszondag het hele lied aan de orde kwam. De melodie van het Rorate is pseudogregoriaans, veel later ontstaan dan de sobere melodieën uit de vierde tot en met de zesde eeuw. De meesten onder ons kennen de Latijnse tekst van Rorate Coeli niet van buiten, maar velen weten nog wel dat de eerste zin betekende: " Dauwt hemelen dauwt ..."
Deze eerste zin kan ik nog van buiten zingen: "Rorate coeli desuper, et nubes pluant iustum." Te pas en te onpas zing ik die enkele zin, als oneliner, gewoon uit een vorm van nostalgie en ook omdat dit melodietje zo lekker in de mond ligt.
Ik voel me in goed gezelschap: de muziekrecensent Willy Schuyesmans schreef: "En eerlijk gezegd smelt ik van heimwee bij de absoluut niet authentieke, maar o zo mooie en herkenbare smartlap Rorate Coeli. Je ruikt gewoon de kaarsen. ". Ik kan het niet beter uitdrukken. Rorate Coeli muziekrecensie http://www.schuyesmans.be/gregoriaans/NL/r0039.htm
Beluisteren op deze site: Introitus Real Audio File Rorate Coeli 03:09
Rorate Coeli muziekrecensie http://www.schuyesmans.be/gregoriaans/NL/r0039.htm
Beluisteren op deze site: Introitus Real Audio File Rorate Coeli 03:09
Rorate Coeli: Rorate coeli desuper, et nubes pluant iustum.
"
Dauwt, hemelen, uit den hoge en dat de wolken op de rechtvaardige regenen. Wees niet vergramd, Heer, en wil niet meer aan onze boosheid denken
Zie, die stad van uw heiligdom is verlaten.
Sion is eenzaam geworden. Jerusalem is vol treurnis.
De woonstede van uw heiligheid en uw roem, waar onze vaderen U lof hebben gezongen.
Dauwt, hemelen, uit den hoge en dat de wolken op de rechtvaardige regenen.
Wij hebben gezondigd en zijn geworden als een onreine, wij zijn allen neergevallen als een blad.
En onze boosheden hebben ons als een stormwind meegevoerd.
Gij hebt uw aanschijn voor ons verborgen en ons neergeworpen onder het gewicht onzer zonden.
Dauwt, hemelen, uit den hoge en dat de wolken op de rechtvaardige regenen.
Zie, Heer, de droefheid van uw volk en zend degene die Gij zenden wil. Verwek het Lam, de heerser van de wereld, uit de rots der woestijn en zend het naar de berg van de dochter van Sion.
Opdat het Lam het juk van onze gevangenschap wegneme.
Dauwt, hemelen, uit den hoge en dat de wolken op de rechtvaardige regenen.
Troost U, troost U, mijn volk dra zal uw heil komen.
Waarom wordt gij door rouw verteerd? Waarom heeft de smart U onherkenbaar gemaakt?
Redden zal Ik U, wil niet bevreesd zijn.
Ik ben immers de Heer, uw God, de Heilige van Israël, uw Verlosser.
Dauwt, hemelen, uit den hoge en dat de wolken op de rechtvaardige regenen.
17-11-2010
WO I: Pétain- oorlogspropaganda
WO I: Pétain- oorlogspropaganda
De figuur van Pétain is nauw verbonden met WO I en met Verdun. Deze oorlogstrateeg deed de kansen keren in het voordeel van de Fransen.
Hij liet de soldaten minder lang aan het front blijven. Hij zorgde ervoor dat er een voortdurende aanvoer was van soldaten bevoorrading naar de frontlinies: deze wisselingen van troepen was goed voor het moreel van de soldaten. De vrachtwagens speelden hier voor het eerste keer een zeer belangrijke rol: ze reden op en neer op de Voie sacrée. Dat was de enige, min of meer veilige weg die kon dienen voor de bevoorrading. Ze was toen een onverharde zandweg tussen Bar-le-Duc en Verdun met aan beide zijden hoger gelegen velden en weiden. In de winterperiode dienden oud-gedienden voortdurend steenslag op de weg te gooien, zodat de vrachtwagens (massaal ingezet en opgeëist) en zelfs taxi's vanuit Parijs niet in de modder zouden zaken. Het op en neer rijden is ook bekend als de paternoster. De aanvoer van oorlogsmateriaal voor de artillerie was levensbelangrijk. Deze oorlog werd vooral beslecht door de inzet van de artillerie. Ook de oorlog in de lucht begon een belangrijke rol te spelen met ballons en vliegtuigen.
Pétain zorgde ook dat de dagelijkse portie rode tafelwijn, de pinard, aanwezig was. Voor de soldaten was dit 'levensbelangrijk'. Voor de soldaten waren de luizen en de ratten bijzonder vervelend. Sommigen noemden de luizen de ergste vijand. De ratten zochten naar eten en etensresten. De verhalen dat ze de soldaten beten zijn meestal verzinsels. Wel liepen ze 's nachts over de soldaten.
Oorlogspropaganda is van alle tijden en bij elk van de betrokken partij. In de Grote Oorlog nam dit de oorlogspropaganda grotere vormen aan. In Engeland werd België bijvoorbeeld systematisch voorgesteld als slachtoffer - poor Belgium - dat diende geholpen te worden met alle mogelijke middelen. Welke boodschappen werden in het buitenland verspreid en sijpelden tevens door in Beglië? België werd onder de knoet gehouden door afschrikwekkende Duitse soldaten die met zaagbajonetten kinderen en vrouwen aanvielen. De zaagbajonetten (dus bajonetten met aan de ene kant een soort zaag) behoorden tot de standaard wapenuitrusting. Tijdens en ook na de oorlog werd de vijand vaak gediaboliseerd en de eigen soldaten als helden voorgesteld.
De Groote Oorlog 1914 - 1918 en Wapenstilstand 11 november
De Groote Oorlog 1914 1918 en Wapenstilstand 11 november
Wapenstilstand herdenken is een uitstekende gelegenheid om onze kennis op te frissen over deze vreselijke Eerste Wereldoorlog, vooral door de documentaires en de speelfilms. De ontroerende oorlogsfilm en kerstklassieker Joyeux Noël (2005) ziet men nog geregeld in die periodes op de televisie. Gedurende de eerste kerst van in 1914, verbroederden Franse, Schotse en Duitse soldaten op verschillende stukken niemandsland aan het front. In 2010 kwam een schitterende DVD de The Battle of Passchendaele. November, 1917. Na vier maanden van keiharde gevechten tegen de Duitsers weten de Canadese troepen het Belgische stadje Passchendaele in te nemen. De strijd die daarvoor geleverd werd, staat tegenwoordig symbool voor zowel de ongelooflijke gruwel als de heldenmoed die de Eerste Wereldoorlog kenmerkten.
Op de Vlaamse televisie was er de documentaire over de wederopbouw van dorpen uit het oorlogsgebied, zoals in Reninge in de Westhoek op twee kilometer van de frontlijn. Deze reconstructie is typisch voor vele dorpen uit de Westhoek: vechten tegen de trage papiermolens van de overheid, tegen losgeslagen militairen en het achtergebleven springtuig. We ervaren opnieuw de levensgrote problemen: de financiële steun voor de wederopbouw (Koning Albertfonds) die uitblijft en volstrekt ontoereikend is, de bureaucratie die weinig helpt, het ramptoerisme dat de ogen uitsteekt: rijke burgers uit Brussel en Antwerpen krijgen dure rondleidingen in de verwoeste gebieden; ondertussen leefden honderden mensen in barakken en koterijen. Ontroerende beelden van het vertrek naar Frankrijk en de terugkomst van de kinderen uit de oorlogsgewesten van de Westhoek; de boeren die worden gedood door de bommen en granaten in hun velden, de hongersnood, de ziekten, het gebrek aan drinkbaar water.
De oorlog voor deze mensen duurde nog maanden en maanden.
