Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
26-07-2010
Kleine dingen vinden, grote dingen zien!
Een uitgebloeide, verdroogde ajuinplant, twee Atalanta's of Admiraalsvlinders op een netel, een purperroze Echinaceabloem in de zon! Altijd is er iets wat me aantrekt om een foto te maken. Soms valt het mee, meermaals valt het tegen. Is het de lichtinval, de achtergrond, de flash die afgaat of juist niet! Dikwijls ook is een foto wat je verwacht had maar soms is hij meer....
Little things in nature are a photographers greatest joy! Sometimes a photo turns to be a lovely picture, sometimes he's got just that little bit more...
Sinds Zeppos kan lopen vind je hem overal, niets schrikt hem af en alles probeert hij uit. We moeten hem constant in 't oog houden. Het springkasteel deed zijn oogjes glinsteren, in de trampoline was hij de koning te rijk. De kruiptunnel was zeer leuk en het houten treintje was nooit onbemand! Hij hangt graag het clowntje uit, eigen aan de leeftijd wellicht. Hem zo bezig te zien was een echte oppepper voor mij, het was dan ook weken geleden dat ik hem nog geknuffeld had. Is hij dan ook geen schatje?
My grandson Zeppos loves to be a little clown. He's always on the move, a busy bee as we call this in Belgium. But most of all he's a darling...
Wandeling in het Natuurpark Midden-Limburg te Opoeteren
Een wandeling is voor mij niet zomaar stappen tot de finish! Alle kleine dingen in de natuur, de omgeving, de dieren en de mensen die ik tegenkom kunnen als foto-onderwerp dienen. Zo leerde ik al veel dingen bij en ik hoop dat nog lang te mogen doen. De laatste keer wandelde ik in Opoeteren en maakte allerlei foto's onderweg...
.
Walking and hiking in forests or fields, I always take my camera with me.This way I learned a lot of nature and its wonders!
Het is weer zover, processierupsen in het natuurpark Midden-Limburg
Ze zijn er weer, en al langer dan vandaag! Vanaf mei tot augustus zijn ze actief. De processierupsen zijn bijna klaar om uit te breken als nachtvlinders. Je kan ze vinden op de stam en de takken van zomereiken. In gele, gazige zakjes plakken ze op dit moment als het ware aan de bast.
Bij het begin van de zomer veroorzaken ze bij aanraking rode vlekjes die hevig jeuken en zeer pijnlijk worden door het wrijven en krabben. Mensen met allergieën dubbel opgelet dus! Ze veroorzaken ook een aantasting van de eiken zelf, de bladeren vervormen en blijven kleiner dan normaal, bruine vlekken komen erop voor. Ze vreten de boom kaal, meestal 's nachts. In de bossen plaatst men duidelijke waarschuwingsborden.
Natuurlijk zijn deze rupsen ook in andere delen van ons land te vinden...Gelieve op te passen met kleine kinderen die dit fenomeen niet kennen en benieuwd zijn naar "rare" dingen in de natuur, ze vastnemen, op hun arm zetten enzovoort..
"Processierupsen verraden hun aanwezigheid door hun sociaal gedrag. Ze eten steeds ’s nachts in groep en vervellen in gemeenschappelijke spinsels. De processierupsen danken hun naam aan de gewoonte om "in processie" vanuit spinsels op stammen of dikke takken naar het gebladerte te trekken.De processierupsen hebben een grijsgrauwe kleur met lichtgekleurde zijden en zijn getooid met lange haren. In mei komen ze tevoorschijn, tijdens het uitlopen van de eikenbladeren. Ze worden volwassen in juni. Vaak worden ze pas opgemerkt, als ze de bomen gedeeltelijk kaal hebben gevreten. Eikenbomen (vooral inlandse, soms ook Amerikaanse) genieten hun voorkeur. Bij gebrek aan voedsel nemen ze ook genoegen met de bladeren van andere boomsoorten. De rups verdwijnt met de verpopping. Vanaf dit ogenblik is het gevaar geweken. De volwassen nachtvlinder is onopvallend grijs. Hij verschijnt vanaf eind juli en kan tot eind augustus voorkomen."
Welke problemen geven de processierupsen nog?
Grote groepen processierupsen kunnen eikenbomen volledig kaal eten.Toch ondervinden gezonde bomen weinig hinder van een eenmalige vraat. Meestal krijgen de eikenbomen tijdens de zomer of het volgend jaar opnieuw bladeren omdat de rupsen de knoppen niet eten. Wie ooit in aanraking kwam met de processierups, zal zich waarschijnlijk de hevige jeukhinder nog wel herinneren. De lange haren, die de rupsen bij verstoring loslaten, kunnen bovendien in het lichaam tot ernstige ontstekingen of astmatische reacties leiden! Ze bevatten immers mierenzuur en zijn voorzien van een weerhaakje.
(Rode tekst overgenomen van Het Ministerie van Vlaamse Gemeenschap en Gezondheidszorg)
In Belgium and also in Holland we have to cope every year with procession caterpillars that eat the leaves of european oaks and other trees. Touching the hair of the caterpillar causes red pimples and the itch is nearly unbarable... At the moment they are turning into moths and are not dangerous anymore
Dinsdag 13 juli vertrokken vanuit Antwerpen tientallen grote zeilboten: De grote Sailships Race was begonnen. Enorme veelmasters maar ook kleinere zeilboten gleden richting Noordzee. Hun zeilen nog niet alle gehesen, waren ze tóch al prachtig om te zien. Statig voeren ze één voor één voorbij en de digitale toestelletjes klikten !!!
Het weer was mooi,de mensen vrolijk en allerlei soorten wolken tekenden zich af tegen een blauwe lucht, MOOI !
This time the "Tall Ships Race" started in Antwerp, Flanders ! The weather was beautiful and we enjoyed very much the event standing on the banks of the stream "The Scheldt"
Je kon er langs kleine paadjes heerlijk in de schaduw wandelen en allerlei hoekjes ontdekken. De daglelies waren in volle bloei en vele andere bloemen stonden te pronken tussen het groen. De talrijke borders zoomden kleurrijk de paadjes af.Twee grote vijverpartijen lagen te midden van oeverplanten, in het midden dreven grote plekken waterlelies! Een reusachtige loofboom beheerste het eerste gedeelte en zorgde voor een weldadig koel grasgedeelte. Men kon er ook allerlei specimen van oude boom- en plantensoorten ontdekken zoals een Mispelboom, Floxen en Margrieten. Een eend, genaamd Willie, dwaalde rond op het gazon en bekeek de situatie vanop zijn volle hoogte....
Een zelfaangelegd landschappelijke liefhebberstuin tuin (25 are) met een bosgedeelte, een open gedeelte en twee flinke natuurlijke vijvers. Het accent ligt op een harmonieus gebruik van vaste planten in talrijke gemengde borders en op het zoeken naar een ongedwongen organisatie van de ruimte. In dat geheel spelen inheemse bomen, struiken en vaste planten een belangrijke rol. Het spelen met subtiele verschillen in niveau, licht en schaduw maakt een rijke variatie aan vormen, kleuren en bloemen van lente tot winter mogelijk. "
Meer dan twintig jaar geleden had ik een klein kleutertje in mijn klas dat Philippe Geubels heette(zie foto, kleuter met groen truitje). Heden ten dage is dit een heel bekende naam in Vlaanderen. Deze zeer brave en verlegen kleuter, op school althans, werd een graaggeziene stand-up comedian bij ons. Zijn mimiek en stem en zeker niet zijn grappen van nu doen geenszins meer denken aan dat kleine ventje van toen...
Soms vraag ik mij af wat er van de honderde kleuters die ik gekend heb, geworden is. Een enkel bleef kaartjes en briefjes sturen met liefs en kusjes tot ze een tiener was. Maar de meesten verdwijnen in de loop der tijden en herken ik zelfs niet meer als ik ze tegenkom(wat maar zelden gebeurt). Een paar maanden geleden kwam een mama mij gedag zeggen, haar "dochtertje"(in mijn ogen dan!) ging al naar de universiteit en deed het goed. Dat deed me wel plezier...
Als er ouders of grootouders zijn uit Kontich en omstreken die mij op dit blog herkennen, laat me eens iets weten over jullie kinderen. Ik ben heel benieuwd wat er van hen is geworden in dit leven...
Vóór drie weken zijn tenslotte de mereltjes van het nest weggevlogen. Na enig aarzelen en proberen belandden ze op de vloer en zo op het randje van mijn terras. Het eerste, die met de meeste moed, was al vertrokken op een zaterdagvoormiddag! Toen waren er nog maar drie! Na nog een nachtje restte er nog maar eentje. Moeder merel kwam meermaals kijken en wachtte geduldig in een grote cipres die bijna tot drie hoog reikte, tot ik met mijn camera de aftocht blies. Zó, nu moesten deze kleintjes verder leven in de hazelaar beneden, in een tuin vol van gevaren en onbekend groen. Zouden ze het wél stellen denk ik nog dikwijls... Maar zo nu en dan komt er nog een merel op de richel zitten en kijkt dan met zijn kopje schuin omhoog nog even naar het warme hoekje waar natuurlijk het nestje allang weg is. Nu is het de kunst om de klimop te redden die zo lang beschutting bood aan de familie merel...
Klaar om uit te vliegen
.
Moeder merel wacht op het laatste jong !
Zelfs nu komt het moedertje soms nog kijken naar de lege nestplaats
Onlangs kregen we de gelegenheid om een kook- en baksessie mee te maken bij belgische Turken thuis. Er werd Gözleme bereid, een traditioneel Turks gerecht. Het was een drukke en leerrijke bedoening in de kelder van een huis. Veel vrouwen hielpen elkaar bij het voorbereiden van de gözleme en bereidden op een vijftal uren, van een dertig kilo bloem, een zeshonderdtal pannenkoeken, goed voor een gans jaar eten voor één gezin.
De deegbolletjes werden uitgerold met een lange, dunne stok. Het deeg kleefde niet aan de tafel en ook niet aan elkaar. Het leek mij een echte kunst die je verwerft door het veel te doen. Na het werk was er de beloning, ook voor ons...en het smaakte uitstekend !!!
Gözleme is een traditioneel Turks gerecht. Het is gemaakt uit een handgerolde en op een grote bakplaat gebakken pannenkoek met verse ingrediënten erin. Werkwijze : Een vers deegbroodje (alleen bloem, water en zout) wordt gevormd en ontwikkeld op een lange dunne stok, het wordt gebakken op een grote ronde bakplaat, waarna het deeg gevuld wordt met allerlei ingrediënten, verzegeld en gekookt op een rooster, traditioneel wordt dit gedaan op een saç. De verscheidenheden omvatten: Gözleme met:
Gözleme is een traditioneel Turks gerecht. Het is gemaakt uit een handgerolde en op een grote bakplaat gebakken pannenkoek met verse ingrediënten erin. Werkwijze : Een vers deegbroodje (alleen bloem, water en zout) wordt gevormd en ontwikkeld op een lange dunne stok, het wordt gebakken op een grote ronde bakplaat, waarna het deeg gevuld wordt met allerlei ingrediënten, verzegeld en gekookt op een rooster, traditioneel wordt dit gedaan op een saç. De verscheidenheden omvatten: Gözleme met:
Spinazie en feta
Spinazie en feta en fijngehakt vlees
Spinazie en Feta en Ei
Groenten en kaas
Fijngehakt Vlees
Kaas
Aardappels
Paddenstoelen enz....
Een moderne versie van Gözleme omvat Honing en Banaan. Het wordt heet opgediend met een plakje citroen.
Onvoorstelbaar wat er hier allemaal te vinden was, curieus wat er ook allemaal aanspoelde in de loop der tijden.... Van schoeisel tot inpakmateriaal, van vesten tot veiligheidshelmen lagen gesorteerd binnen en buiten in de tuin. Een gedeelte van het museum was ook bestemd om het boerenbestaan van de vorige eeuwen te tonen. Alkoven en leuvense stoven, lange onderbroeken en witte kanten gordijntjes... iets wat zelfs wij niet meer gekend hebben als kind! Het was nogal kleurrijk en rommelig maar soms wel heel amusant om te zien!
In Ameland, Friesland hebben een heleboel vogels en zoogdieren hun thuis! De leukste waren de robbetjes op de zandbank voor de westelijke kust. Groene weiden met paarden en koeien lagen verspreid rond de boerderijen. Schaapjes graasden op de talrijke dijken voor de stranden. Ook kleine vlinders fladderden rond in de duinen. Watervogels waren te spotten aan het strand, in poelen en in vijvers. Dit alles was een lust voor het oog en leende zich uitstekend voor een rist mooie foto's.
Lekker zonnen in het water rond de zandbank
Nieuwsgierig als ze zijn ...
In grijze en bruine tinten, naargelang de leeftijd wellicht
Schattig om te zien spelen in het water rond Robbeneiland
Lijkt wel een tweeling !
Kokmeeuwen en vele andere soorten meeuwen duiken naar kleine zeediertjes in ondiep water
Een scholekster wadend in de zee
Merrie en veulen kunnen elkaar niet missen...
Drie schoonheden op een rij
Paardenliefde
Deze Sint-Jacobsvlinder vond ik in de duinen bij de vuurtoren
Kip brengt vredig eendenkuikens groot...
In het bos van Hollum werd de eendenvijver bevolkt met zwanen, meerkoeten, waterhoentjes en allerlei soorten eenden
Lycaena Phlaeas of Vuurvlindertje
Honderden Lieveheersbeestjes wriemelen in de taaie zeegrassen
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee
.
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
