orgen is het Sint Paulus Bekering en te Galmaarde bij Geraardsbergen deelt men dan Sint Pauwelsbroodjes uit. Vroeger was het de gewoonte, en dat gebeurd misschien vandaag ook nog zo ? dat er dan een man, die boven zijn kleren een wit hemd had aangetrokken, te paard door de straten, het dorp en de naburige dorpen reed en kleine bolletjes van roggemeel met zout onder het volk uitstrooide. Hij zegde, of zegt dan : Zout, ik werp u uit met de hand die God mij verleent heeft. De boeren verzamelden die bolletjes en die gaven ze te eten aan hun stalvee als een krachtig behoudmiddel tegen allerlei besmettingen.
Het recht om Sint Pauwel te verbeelden werd verpacht. Dat geschiedde als herinnering aan een gebeurtenis van 1382. Toen heerste er een veepest die veel slachtoffers maakte. De arme dorpelingen wisten niet wat aanvangen, toen er op Sint-Paulusbekeringsdag een man te paard verscheen, die er zeer eerbiedwaardig uitzag en….In ’t wit gekleed was. Die man doorliep het dorp en de omliggende gemeenten en deelde aan koe- en schaapherder kleine witte koekjes uit tegen de ziekte welke als bij toverslag verdween. Men denkt dat het Sint-Paulus was, die gekomen was. Heden worden de Sint Pauwelsbroodjes na de mis gewijd en aangewend tegen het steken van de aardappelen en het zwart in het graan.
Om 13 uur vergadert de jeugd, de Sint Pauwelsbende. Ze zijn gekleed met witte broeken en in hun hemdsmouwen, hun haar bestrooit met tarwebloem, gewapend met een houten sabel, en ze scharen zich rond het Pauwelspaard. Dat is een strooienpaard dat van kop tot teen versierd is. Vervolgens gaan zij naar de Sint-Pauwelskapel waar ze Sint-Pauwelsliedekens zingen om daarna naar de herbergen te trekken. Een boer uit het land van Aalst wiens veldvruchten door het kwaad gewormte geplaagd werden, ondernam een beeweg naar Galmaarde waar hij Sint-Pauwelsbroodjes kocht. Weer thuis begraafde hij ze, een op iedere hoek van zijn land, er zorg voor dragende dat hij ze dieper stak dan de plantenwortels. In het Vlaams Brabantse Opwijk heeft er een kleine kermis plaats en daar vereerde of vereert men de heilige Paulus tegen de oogziekte omdat Sint-Paulus met blindheid geslagen werd op zijn weg naar Damascus, en ook tegen het ongedierte dat het veld verwoest, zoals muizen en wormen.
Op Sint-Paulus dag leveren de vier winden, omstreeks middernacht een hevige strijd op het kruispunt van vier wegen; de wind, die op klokslag 12 uur heerst, wel die zou het ganse jaar blijven.
|