Europa: 1 munt - 1 G.E.N.T.-taal*


* G.E.N.T. = Gemeenschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede

Taaldemocratie is gebaseerd op twee democratische principes:

1. IEDEREEN heeft recht op een mogelijkheid tot contacten met anderstaligen.
2. IEDEREEN moet een inspanning leveren.

Het huidige, officiële Europese taalbeleid dat meertaligheid als norm stelt:
  1. is ondemocratisch want voor velen niet haalbaar (zowel intellectueel als sociaal-economisch) en
  2. lost bovendien het communicatieprobleem niet op in een unie met 23 officiële talen .

In de realiteit geniet het Engels de officieuze status van lingua franca, wat ondemocratisch want   discriminerend is, gezien de NESsy’s (native English speakers) hierdoor zo maar de status van eersterangsburgers toebedeeld krijgen: zij genieten het voorrecht overal en altijd hun moedertaal te kunnen spreken, zij zijn de nieuwe Übermenschen, het nieuwe Herrenvolk.

De non-NESsy's worden gedegradeerd tot communicatief gehandicapten. Dat is RACISME op basis van taal want in strijd met artikel 2 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens dat discriminatie op basis van  ras, kleur, geslacht, taal, godsdienst ... verbiedt. Het is ook een aanfluiting van de principes van de E.U.: alle talen en alle burgers zijn gelijk.

Een G.E.N.T.- taal, zoals het Esperanto, is het enige, echte, democratische, niet-discriminerende alternatief, want: 
   1. HAALBAAR voor “iedereen” wegens haar relatieve eenvoud; 
   2. AANVAARDBAAR voor iedereen wegens haar neutraliteit;
   3. REALISEERBAAR met een minimale investering van tijd, geld en energie;
   4. doet GEEN AFBREUK aan het belang van kennis van het Engels als belangrijkste 
       wereldtaal, noch aan de meerwaarde van meertaligheid; 
   5. kan een belangrijke TROEF zijn in de methodiek van het taalonderricht: 
           verscheidene internationale studies hebben de propedeutische waarde van een plantaal 
           als tweede taal aangetoond. (www.springboard2languages.org );
   6. biedt GARANTIES voor het behoud van de taalkundig-culturele verscheidenheid, conform
       het Europees devies: Eenheid in verscheidenheid, met respect voor ieders taal en cultuur.
      

Wat de standaardtaal is voor de dialecten, is het Esperanto voor de talen: de eenheidsfactor in de verscheidenheid.

Esperanto is echter meer dan alleen maar een TAAL: het is, meer dan gelijk welke officiële taal, ook een SOCIAAL en een CULTUREEL PROJECT.

Sinds zijn lancering in 1887 brengt het miljoenen mensen bijeen, over alle mogelijke grenzen heen - aardrijkskundige, culturele, levensbeschouwelijke, raciale, sociale of welke grenzen dan ook -  in een vriendschappelijke sfeer, met respect voor elkaars taal en cultuur. Onbegrijpelijk dat mensen/politieke partijen die de begrippen sociaal en cultureel/multicultureel hoog in het vaandel voeren hiervoor nog steeds geen belangstelling hebben.

Geef aan het Engels wat het Engels toekomt: de status van belangrijk(st)e wereldtaal en geef aan het Esperanto wat het Esperanto toekomt: de status van G.E.N.T.-taal.

01-09-2007 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Manifest van Praag

van de beweging van de internationale taal Esperanto

Wij, leden van de wereldwijde beweging ter bevordering van het Esperanto, richten dit manifest aan alle regeringen, internationale organisaties en mensen van goede wil; verklaren ons voornemen om met vaste wil verder te werken aan de volgende doelstellingen en nodigen elke organisatie en iedere persoon afzonderlijk uit zich hierbij aan te sluiten.

Het Esperanto, in 1887 gelanceerd als project voor een hulptaal voor internationale communicatie en snel geëvolueerd tot een levende taal vol nuances, functioneert al meer dan een eeuw om mensen over grenzen van taal en cultuur heen te verbinden. Ondertussen hebben de doeleinden van zijn sprekers niet aan belang en actualiteit ingeboet. Waarschijnlijk zullen noch het wereldwijde gebruik van enkele nationale talen, noch de vorderingen in de communicatietechniek, noch het ontdekken van nieuwe methoden van taalonderricht de volgende principes verwezenlijken, die wij essentieel achten voor een rechtvaardig en doeltreffend taalgebruik.

Lees verder op: http://www.esperanto.be/fel/nl/manif.html

02-09-2007 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Sedert zijn ontstaan in 1887 en tot vandaag heeft het Esperanto te kampen met vooroordelen en loze beweringen. Zie in dit verband o.a. het verslag van de Commissie voor Onderwijs, Vorming en Wetenschap over het verzoekschrift van de heer Leo De Cooman betreffende het onderwijs van het Esperanto.

Deze beweringen kunnen echter gemakkelijk weerlegd worden!

Geen maatschappelijk draagvlak.

In dit verband haal ik twee uitspraken aan van Steve Stevaert.

1. Dat is het verschil tussen mij en een professor. Die laatste zal zeggen: er moet eerst een draagvlak bij de bevolking zijn. Ik zeg: je moet doen wat goed is voor de mensen, en dan zal er wel een draagvlak zijn, zeker? "Met deze man wordt het echt anders"  (DM 24/5/2003, pag. 54)

2. Politici moeten de mensen niet achternalopen. Politici moeten doen wat goed is voor de mensen.  TV-journaal 18.00h - 25/10/2003.

3. Was er voor de oprichting van de Europese Unie een maatschappelijk draagvlak? Was er voor de invoering van de euro een maatschappelijk draagvlak? Tweemaal neen! Er was echter wel de politieke wil! Vooral drie staatsmannen: Spaak, Schuman en Monnet, hebben de EU-kar getrokken, vaak zonder steun van hun collega's. 

De mythe van het Esperanto als kunstmatige taal.

 Wat is er mis met kunstmatig?

- Wie weigert een prothese omdat het een kunstmatige oplossing is?

- Het officiële Nederlands is ook kunstmatig want gestandaardiseerd (zoals het Duits door Luther, het Italiaans door Dante, het Russisch door Lomonosov).

- Net zoals een proefbuisbaby kunstmatig verwekt wordt met levende cellen en daarna uitgroeit tot een VOLWAARDIGE mens, is het Esperanto een proefbuistaal die kunstmatig verwekt is door samenbrengen van elementen uit levende talen. Vanaf haar geboorte in 1887 is de taal uitgegroeid tot een levende, VOLWAARDIGE taal. Ze wordt wereldwijd (zie internet) dagelijks gebruikt in woord en beeld. Zoals iedere 'natuurlijke' taal evolueert Esperanto. Zoals iedere andere taal genereert ze cultuur, literatuur, muziek en kunst. Ze brengt mensen uit alle taal- en cultuurmilieu's tot elkaar, maar dan wel op voet van taalkundig-culturele gelijkheid. En toch blijven de nationale en Europese instanties weigeren ze de status toe te kennen die ze verdient, deze van OFFICIËLE EUROPESE TAAL. Waar onwil heerst, staat de rede machteloos!

Esperanto een onvolwaardige taal.

- Esperanto is in staat om de subtielste schakeringen van de gedachte en van het gevoel uit te drukken. Bijgevolg kan Esperanto gedachten weergeven op een juiste, literaire en esthetische  wijze. De taal schenkt zelfs voldoening aan de meest achterdochtige en eigenzinnige geesten en overschaduwt geenszins de voorstanders van de nationale talen. Aldus de toenmalige permanente secretaris van de Académie Française, Maurice Genevoix, in een vraaggesprek met Pierre Delaire op Chaine Nationale. (Parijs, 18 februari 1955)

- Ook de muziek bedient zich van een eenvoudige taal: 12 tonen (7 hele en 5 halve) Esperanto: 16 regels, vele internationale woordstammen en een aantal voor- en achtervoegsels. De virtuositeit van de bediener bepaalt het niveau: je kan met één vinger een melodietje of met beide handen en voeten een moeilijke compositie op de piano spelen. Evenzo brengt Esperanto hoogstaande literatuur voort, zowel proza als poëzie.

Een taal zonder cultuur. 

- Taal verhoudt zich tot cultuur zoals het vehikel zich tot de vracht verhoudt. Taal is het vehikel van cultuur.

- De culturele verwezenlijkingen in het Esperanto zijn legio: boeken, tijdschriften, proza zowel als poëzie, toneelstukken, muziek, radio, internationale vergaderingen, internet, enz. Zie o.a.:http://esperanto.be/fel/nl/esym10.php 

- De Schotse dichter William Auld werd sedert 1998 meermaals voorgedragen voor de Nobelprijs literatuur. http://www.everk.it/nobelkandidatigo.doc

- Op 11 september 1993 ontving in Santiago (Spanje) de P.E.N.-International, na lange en grondige onderzoekingen en discussies, het Esperanto P.E.N.-Centro als volwaardig lid; aldus publiekelijk Esperanto erkennend als een literaire taal en een uitdrukkingsmiddel tot cultuur.

- Esperanto is een van de officiële werktalen van de Internationale Academie voor Wetenschappen (AIS) www.ais-sanmarino.org

- In 2008 werd in New York het 728 bladzijden tellende A Concise Encyclopedia of the Original Literature of Esperanto uitgegeven.

- Wikipedia-Esperanto telt meer dan 200.000 artikels. 

Je kan een taal niet van bovenuit opleggen. Esperanto een onvolwaardige taal

 - De geschiedenis leert ons het tegengestelde. B.v.: Heeft Rusland zijn taal niet opgelegd in de Oostblok-landen? Wordt in Brussel-Halle-Vilvoorde het Nederlands niet opgelegd aan Nederlandsonkundigen? Het kan dus wél. De vraag is of dit wenselijk is.

- De Europese Commissie streeft naar meertaligheid als norm: de student/burger wordt dus zo goed als verplicht meerdere talen te leren.

- Je kan niemand dwingen een bepaalde taal te spreken. Je kan ze echter wel aanbieden door ze in het leerplan op te nemen. Het hele leerplan is immers opgelegd, inclusief het taalonderricht. Iedereen is wel vrij de geleerde talen al dan niet te gebruiken.

Je kan een bepaalde cultuur slechts leren kennen als je de daaraan verbonden taal kent.

- Het leren van Esperanto als brugtaal kan niemand ervan weerhouden andere talen te leren. Integendeel: Esperanto is een springplank naar andere talen. http://www.springboard2languages.org/home.htm

- Je kan de cultuur van een volk ook in voldoende mate bestuderen via een andere taal, b.v. via vertaalde literatuur. Je kan in het Nederlands heel wat opsteken over b.v. de Grieks-Latijnse of de Russische cultuur. Het vergt trouwens een hele investering van tijd, geld en energie om een vreemde taal in die mate te beheersen dat ze een grotere bijdrage levert tot het kennen van een bepaalde cultuur dan een brugtaal. En wat je ook probeer: je beheerst ze nooit op moedertaal-niveau: de subtielste schakeringen kunnen/zullen je dus ook ontgaan. Kan je, hoe dan ook, de cultuur van een vreemd volk begrijpen/doorleven op het niveau van iemand die erin is opgegroeid?

- Wie met een gids een stad verkent, maakt toch ook kennis met de cultuur van een ander volk?

 Esperanto wordt al decennialang gepromoot.  

- Esperanto werd nog nooit gepromoot: vele mensen weten niet eens wat het is: een sekte, een soort koffie (espresso), een soort Spaans (espagne), een automerk (Daewoo Espero). Sommigen denken zelfs dat het met stervensbegeleiding te maken heeft: Ispahan. Hoe kan men dan verlangen dat mensen het spontaan gaan leren?                                                                                                                       

- Tot op vandaag wordt zelfs een negeer- in plaats van een informeerbeleid gevoerd, zowel door de politiek, als door pers en media. Meer nog: tot op vandaag wordt er foute informatie over het Esperanto verspreid!  (= desinformeerbeleid!) Zie o.a.:  http://forums.ec.europa.eu/multilingualism/ waar Leonard Orban, eurocommissaris van meertaligheid,  niet gehinderd door enige voorkennis, verkondigt:

* De woordenschat van een kunsttaal als Esperanto is nauwelijks beproefd in de sociale en culturele praktijk. Enkele minuten surfen op het internet volstaan om het tegendeel aan te tonen.

* De Tsjechische president Vaclac Klaus noemde Esperanto een dode taal: L’ européisme est l'espéranto: une langue artificielle, morte". (juni 2008 op RTBF ). In Wilipedia staat Esperanto nochtans op de 20ste plaats, net voor het Tsjechisch!

- Esperanto heeft nooit een ernstige kans gekregen, het werd zelfs actief bestreden: vele aanhangers werden opgesloten en lieten het leven omdat ze zich met Esperanto bezig hielden (Hittler, Stalin).  

Esperanto heeft geen Nobelprijswinnaar literatuur.

- De Nobelprijs beloont geen taal maar een auteur.

- Esperanto is niemands eerste taal. Hoeveel Nobelprijswinnaars literatuur zijn er die hun werk niet in hun moedertaal geschreven hebben?

- Hoe zou de jury van het Nobelprijscomité het werk van een Esperantoschrijver kunnen beoordelen als hij het Esperanto niet kent?

- Het is intellectueel oneerlijk een taal sinds haar ontstaan eerst dood te zwijgen of uitsluitend te verguizen, haar verspreiding tegen te werken door er zelfs valse informatie over te verspreiden en dan na 125 jaar haar waarde te ontkennen op basis van het feit dat er nog niemand een prijs gewonnen heeft via die taal.

03-09-2007 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

  An inconvenient truth

Het officiële talenbeleid van de Europese Commissie, dat stelt dat  iedere burger minimaal (!) twee vreemde talen moet leren, is ondemocratisch, asociaal en onrealistisch: het legt de taalkundige lat te hoog voor de modale burger. Dit blijkt in eigen land uit o.a. talloze vacatures die niet ingevuld raken omwille van een gebrekkige talenkennis (gebrek aan tweetalige agenten in Brussel, tekort aan onderwijzers die de tweede landstaal voldoende beheersen, enz.), de taalproblemen bij ongevallen, rampen, in ziekenhuizen, opvangtehuizen, gevangenissen, enz. Ondanks ons in binnen- en buitenland zo vaak geroemde taalonderricht! Bovendien lost het Europees talenbeleid het communicatieprobleem van de modale burger ten gevolge van de grote talenverscheidenheid in de Europese Unie niet op.

Daarom wil ik een alternatief beleid voorstellen dat democratisch, sociaal en realistisch is omdat het iedereen op een eenvoudige, eerlijke, economische en efficiënte manier de mogelijkheid tot contacten met anderstaligen, tot interculturele contacten en dus tot verruiming van de culturele horizon biedt.                     

Ik ga hiervoor uit van een vergelijking tussen de lichamelijk-motorische en de geestelijk-taalkundige ontwikkeling van het kind.

De lichamelijk-motorische ontwikkeling van het kind verloopt volgens natuurlijke stadia: kruipen - rechtstaan - stappen. Die stadia gaan telkens gepaard met een verruiming van het gezichtsveld en de leefwereld van het kind. Deze drie vormen een soort 'basispakket' voor iedereen. Op latere leeftijd gaat het kind zijn motoriek diversifiëren door recreatieve sport: joggen, fietsen, zwemmen, tennissen enz. Een aanrader voor iedereen. De meest gemotiveerden/getalenteerden sluiten aan bij een sportclub, waar ze zich in één bepaalde sport gaan specialiseren.

De geestelijk-taalkundige ontwikkeling van een kind zou een gelijkaardig patroon moeten volgen.

Voorstel voor een alternatief Europees talenbeleid.

1. Het kind kruipt.

In een eerste fase leert het kind een natuurlijke taal: zijn moedertaal, in vele gevallen het streekdialect of een gekuiste versie ervan: de tussentaal. Het is een informele taal die dient voor lokaal/regionaal gebruik: de thuis- en toogtaal. Beleeft momenteel een heropleving in de hedendaagse popmuziek.

2. Het kind richt zich op en gaat rechtstaan.

Zodra het kind naar school gaat, leert het de standaardtaal. Dit is geen zuiver natuurlijke, maar een kunstmatige, want gestandaardiseerde taal. Ze wordt immers in geen enkele regio gesproken. Het is de officiële, nationale taal. Ze dient voor formeel gebruik, b.v. voor het onderwijs, pers en media enz.. De standaardtaal is als het ware het Esperanto van de dialecten: ze kan ook dienst doen als interdialecttaal.

3. Het kind leert stappen.

In een volgende fase van zijn geestelijk-taalkundige ontwikkeling laten we het  kind buiten de landsgrenzen kijken en komt het in contact met andere talen en culturen. Om zoveel mogelijk mensen die mogelijkheid te bieden moet dit via een eenvoudige taal gebeuren en om niemand het voorrecht van de eigen moedertaal te geven en zodoende positief te discrimineren, moet het een neutrale taal zijn: een Gemeenschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede taal (= G.E.N.T.-taal), zoals b.v. het Esperanto.

Deze optie biedt talloze mogelijkheden tot interculturele contacten door middel van b.v. individuele en/of klassikale internetactiviteiten (reeds mogelijk na een zeer beperkt aantal lesuren!), door middel van uitwisselingen van klassen en/of leerkrachten uit de landen van de EU of zelfs daarbuiten. Klasuitwisseling via het Esperanto gebeurde trouwens reeds enkele jaren geleden in Oostende. De mogelijkheden tot culturele verrijking zijn legio. Mensen kunnen elkaar slechts begrijpen en leren waarderen als ze rechtstreeks met elkaar kunnen communiceren: een noodzaak voor een warmere samenleving.

Terwijl een etnische taal een deur opent naar een (enkele) land(en) en een (enkele) cultu(u)r(en), en dit met een belangrijke investering van tijd, geld en energie, opent een G.E.N.T -taal een raam op de hele wereld, met slechts een minimale investering van tijd, geld en energie! Voor velen echter: een inconvenient truth!

Dit is het basispakket voor iedereen.  Ik ben ervan overtuigd dat op deze manier de lat voor velen (ook uit het ASO!) al meer dan hoog genoeg ligt. Professor Decoo, hoogleraar in Antwerpen en Provo (VS) en auteur van onder meer de lesmethodes Eventail en Vocapuces, stelde: je moet als leerder zélf, op allerlei wijzen, en zoveel mogelijk, dagelijks met de taal bezig bezig bezig zijn.  (De Standaard 20/03/2001 : Bezig, bezig, bezig zijn). Ik denk hierbij, wederom met alle respect, aan de leerlingen uit het technisch, beroeps- en sportonderwijs: zijn die niet veeleer op allerlei wijzen, en zoveel mogelijk, dagelijks met hun handen, fysiek bezig, bezig, bezig?  Ligt er nu ook geen voorstel op tafel om de leerplicht in het beroepsonderwijs tot 16 jaar te herleiden? Wat met hun talenkennis? Het is m.a.w. reeds een utopie te verwachten dat iedereen de beide talen (standaard en g.e.n.t.) vlot kan beheersen. Dagelijks kan je in radio- en TV-interviews vaststellen dat zich vlot uitdrukken in een correcte taal niet voor iedereen weggelegd is, zelfs niet voor veel intellectuelen. Hoe veel te meer is het dan een utopie om te stellen dat iedere burger dat in minimum twee vreemde talen moet kunnen? Is dit niet eerder een, excusez le mot, idiotie? Andermaal: een inconvenient truth!

4. Motorische diversifiëring: het kind doet aan recreatieve sporten: voetballen, joggen, fietsen, zwemmen, tennissen, atletiek. 

Vanaf het secundair onderwijs kan het taalaanbod gediversifieerd worden. De bedoeling is dat zoveel mogelijk kinderen een goede passieve kennis opdoen van zoveel mogelijk talen. Het aantal talen, welke verplicht en welke facultatief zijn en de intensiteit (aantal uren) van het aanbod, variëren in functie van het type middelbaar onderwijs: algemeen, technisch, beroeps- of sportonderwijs. Ik verwijs naar de studie van het Grieks en het Latijn, waar het ook aankomt op vertalen en begrijpen van teksten. Passieve taalkennis is nuttig om  boeken/kranten te lezen, naar buitenlandse TV-zenders te kijken, om naar het buitenland te reizen. Een bijkomende troef van een plantaal in dit verband is haar propedeutische waarde (omwille van haar structurele eenvoud) voor het leren van vreemde talen, zoals o.a. professor Helmar Frank in 1982 in het Instituut voor Kybernetica te Paderborn aantoonde. Ook in andere universiteiten (ondermeer in Hongarije, Rusland) gebeurden analoge pedagogische experimenten.

5. Motorische specialisatie: het kind sluit aan bij een sportclub en doet aan competitie.

Wie interesse/behoefte heeft (b.v. ten gevolge van sociale of beroepsomstandigheden) en dus gemotiveerd is, moet de gelegenheid krijgen zich taalkundig te specialiseren, d.w.z.: een actieve kennis (spreek- en schrijfvaardigheid) van één of meerdere talen verwerven. Dit kan gerealiseerd worden b.v. door middel van het aanbieden van beurzen (b.v.:Erasmus) om in het buitenland te studeren/werken.

Persoonlijke bedenking.

Ik heb een vrij beroep en ben dit jaar 60 (°1947) geworden. Ik heb in mijn leven heel wat uren verschillende talen gestudeerd: Latijn, Grieks, Frans, Engels in het onderwijs en Duits, Spaans en Esperanto uit interesse. Ik heb niet, zoals sommigen, het geluk gehad een anderstalige ouder/grootouder te hebben. Ik heb, zoals zovelen, in mijn hele leven nooit de gelegenheid gehad spreekvaardigheid in een of andere taal op te kunnen doen, noch in het lokale dagelijks leven (ik woon niet dichtbij een taalgrens), noch via geregelde en langdurige verblijven in een anderstalig milieu of in het buitenland, wat een conditio sine qua non is (zie prof. Decoo). Ik heb een goede passieve kennis van verschillende talen, maar wat spreekvaardigheid betreft ben ik nooit veel verder geraakt dan, nogmaals met alle respect, wat Pfaff-Duits, Marchal-Frans en een beetje Vlengels (vertaald Nederlands). Hoe frustrerend! En ik ben zeker niet de enige!

Besluit.

Zoals het niet realistisch is van ieder kind een topsporter te maken, is het evenmin realistisch van ieder kind een polyglot te maken. Wil men dus zoveel mogelijk mensen de mogelijkheid geven zonder communicatieproblemen op het grondgebied van de Europese Unie te reizen en te verblijven, moet men de lat lager leggen: van meertaligheid voor iedereen naar een gemeenschappelijke taal voor iedereen en van een etnische taal naar een plantaal.

De lat lager leggen voor een beter algemeen resultaat: het lijkt een contradictie maar het is het niet. Niemand wordt benadeeld, niemand wordt onrecht aangedaan: dit is een win-situatie voor iedereen! Een ware revolutie in de internationale communicatie, maar ook: een inconvenient truth.

Er zullen echter eerst nog heel wat elitaire onwil, hardnekkige apriorismen en heilige huisjes  moeten geruimd worden om plaats te maken voor openheid van geest en gezond verstand. De natte vinger en de glazen bol zullen moeten ingewisseld worden voor objectief wetenschappelijk onderzoek. Een informeerbeleid in plaats van een negeerbeleid in verband met de mogelijkheden van een plantaal zou een eerste stap moeten zijn naar een niet-discriminerende oplossing voor het internationale communicatieprobleem. Dat zal heel wat politieke/journalistieke/academische moed vergen.

04-09-2007 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Schema "An inconvenient truth"

Bijlagen:
An inconvenient truth schema.doc (23.6 KB)   

Citaten - Internationaal

Umberto Eco (Italiaans schrijver en semioticus)

- Vroeger dacht ik dat een plantaal geen nut kon hebben. Toen ik het Esperanto wat nader ging bekijken, merkte ik echter dat ik mijn mening moest herzien."

-------------------------------------------------

- "Als het streven naar Europese eenwording gelijke tred houdt met de toename van het aantal talen, is de instelling van een Europese voertaal de enig mogelijke oplossing."

(…)

"Nationale trots zou de doorslag kunnen geven: met het oog op het gevaar dat in een toekomstig verenigd Europa de taal van één land de overhand zou kunnen krijgen, zouden de staten die maar een zeer kleine kans hebben hun taal aan anderen op te leggen en die de overheersing van andermans taal vrezen (dat wil zeggen alle staten min een), kunnen beginnen de invoering van een internationale hulptaal te steunen."

Uit:  Europa en de volmaakte taal (p. 313)

*********************************************************************************************************

Maurice Genevoix (Secrétaire Perpétuel de l’Académie Française)

« L’espéranto est en mesure d’exprimer les nuances les plus subtiles de la pensée et du sentiment, elle est propre à permettre, par conséquent, l’expression la plus juste, la plus littéraire, la plus esthétique et de nature à satisfaire les esprits les plus ombrageux et les plus particularistes, et il ne peut pas porter ombrage aux fidèles des langues nationales. »

Une interview sur la Chaine Nationale (Paris, 18.02.1954)

Maurice Genevoix (permanente secretaris van de Académie Française)

"“Esperanto is in staat om de subtielste schakeringen van de gedachte en van het gevoel uit te drukken. Bijgevolg kan Esperanto gedachten weergeven op een juiste, literaire en esthetische wijze. De taal schenkt zelfs voldoening aan de meest achterdochtige en eigenzinnige geesten en overschaduwt geenszins de voorstanders van de nationale talen ."”

Vraaggesprek met Pierre Delaire op Chaine Nationale. (Parijs, 18 februari 1955)

*********************************************************************************************************

Zhou Huanchang (Chinese leraar Engels)

"When I speak Esperanto with an American Esperantist, we meet on a linguistically neutral basis, so we avoid the risk of butchering the other's native language. This prevents embarrassment and misunderstanding, and encourages a free and friendly exchange of ideas. When two persons shake hands, each extends his hand halfway, meeting in a neutral zone as a mutual gesture of friendship. So it is with Esperanto, a linguistic handshake."

“Wanneer twee mensen elkaar de hand schudden, steekt elk de hand halverwege uit, waardoor ze elkaar ontmoeten in een neutrale zone, als een wederzijds gebaar van vriendschap. Dat is wat Esperanto is, een taalkundige handdruk.”

Esperanto, a linguistic handshake - Los Angeles Times (10/3/'84)

********************************************************************************************************

Claude Piron (psycholoog, oud-taaldocent, oud-vertaler VN en WGO)

"Il n'y a d'adversaires de l'espéranto que parmi les gens qui ne le connaissent pas dans sa réalité concrète. Ce fait ne devrait-il pas faire réfléchir?"

Uit : Le défi des langues - Du gâchis au bon sens (p. 233)

********************************************************************************************************

David Rothkopf, "In Praise of Cultural Imperialism?" Foreign Policy, Number 107, Summer 1997, pp. 38-53

It is in the general interest of the United States to encourage the development of a world in which the fault lines separating nations are bridged by shared interests. And it is in the economic and political interests of the United States to ensure that if the world is moving toward a common language, it be English; that if the world is moving toward common telecommunications, safety, and quality standards, they be American; that if the world is becoming linked by television, radio, and music, the programming be American; and that if common values are being developed, they be values with which Americans are comfortable.

06-09-2007 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

De Vlaamse Esperantobond (VEB) sprokkelde naar aanleiding van de eerste Europese verkiezingen van 12 juni 1994 volgende reacties bijeen.

Anne Van Lancker - SP.a – europarlement

“Ik ben van mening dat – indien er ooit een praktische oplossing moet worden gevonden voor de talenkwestie in de Europese instellngen – Esperanto een valabele oplossing zou bieden.”

Bert Anciaux – Spirit

Patsy Sörensen – Agalev

“Het Esperanto is mij niet onbekend. Ik vind het idee om van Esperanto een brugtaal te maken dan ook zeer positief.

Willy De Clercq – VLD

“Op langere termijn zal men misschien moeten denken aan het gebruik van één taal zoals het Esperanto.”

Frank Vandenbroucke – SP.a

Ik steun uw voorstel om een objectief onderzoek te doen naar uw voorstel om het Esperanto te gebruiken als brugtaal binnen de Europese Unie.”

Marianne Thyssen – CD&V – europarlement

"Ik sluit het gebruik van een neutrale taal, zoals het Esperanto, niet uit. Een grondig onderzoek van de mogelijkheden is zeker geen overbodige luxe."

Nelly Maes – europarlement

“Ik wil mijn steentje bijdragen aan de inspanning die U levert om Europa dichter bij de mensen te brengen.”

Stefaan De Clerck – CD&V

Als antwoord op de steeds toenemende complexiteit van onze maatschappij is zo’n uniek taalgebruik zeker één van de vele mogelijke oplossingen. Dit verdient zeker verder onderzoek.

06-09-2007 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Naar aanleiding van de Talentweedaagse op 25 en 26 september 2007 in het ICC ghent, graag enkele bedenkingen.

1. 'De lat hoog leggen' klinkt elitair en betekent automatisch dat ze voor velen té hoog zal liggen. Ik dacht dat de politici, en zeker zij die het woord 'sociaal' hoog in het vaandel voeren, oog moeten hebben voor ieders (communicatie)belangen.

2. Als de leerlingen die de hoogte wél aankunnen na hun schooljaren niet geregeld de kans krijgen of geen interesse hebben om hun opgedane kennis te onderhouden, blijft er na verloop van jaren weinig of niets over van die 'functionele' kennis. 

3. Als men er de voorkeur aan geeft anderstaligen en andere culturen te benaderen via hun eigen taal, dan is dat geen reden om een groot deel van de Europese burgers die die behoefte en/of de (sociaal-intellectuele) mogelijkheden niet hebben een alternatief te ontzeggen dat hen dezelfde, zo niet méér mogelijkheden biedt.

4. Nu hééft men eens de mogelijkheid om een belangrijk internationaal probleem op een eenvoudige, eerlijke, economische en efficiënte manier op te lossen en nu wil men er niet van weten! Die manier, te weten: een gemeenschappelijke, eenvoudige, neutrale, tweede (G.E.N.T.) taal (b.v.: Esperanto), die bovendien geen afbreuk doet aan het belang van kennis van het Engels als dominante taal of aan de meerwaarde van meertaligheid voor wie daartoe gemotiveerd is op basis van interesse en/of behoefte. Het ene sluit het andere niet uit. Integendeel: zij kunnen complementair zijn.

5. Als men het communicatieprobleem wérkelijk wil oplossen, moet men kiezen voor één gemeenschappelijke tweede taal die op intensieve manier vanaf de lagere school (kleuterschool?) dient onderwezen te worden. Kiest men voor de taal van het geld en de macht en is men niet vies van discriminatie, dan zal dat het Engels zijn. Kiest men voor een eerlijke, eenvoudige en economische oplossing, dan zal dat een plantaal zijn, zoals het Esperanto.

4. T.a.v. minister Vandenbroucke, twee citaten van SP-A-kopstuk Steve Stevaert.

  - “Politici moeten de mensen niet achternalopen. Politici moeten doen wat goed is voor de mensen”  (TV-journaal 18.00h - 25/10/2003) .

  - "Dat is het verschil tussen mij en een professor. Die laatste zal zeggen: er moet eerst een draagvlak bij de bevolking zijn. Ik zeg: je moet doen wat goed is voor de mensen, en dan zal er wel een draagvlak zijn, zeker?" ("Met deze man wordt het echt anders" - DM : 24/5/2003, pag. 54)

Waar is de tijd echter dat de socialisten er nog waren om goed te doen voor "de mensen" ?

25-09-2007 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

26-09-2007 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Engels steekt Nederlands voorbij in Brussel.   (DS 26 september 2007, pag. 9)

27-09-2007 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Een klasse apart: Geert van Istendael

28-09-2007 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Forum van  DS online van 10/10/2007:

Sinds het ontstaan van de taal in 1887 bracht het Esperanto wereldwijd miljoenen mensen vredevol bij elkaar over aardrijkskundige, taalkundige, culturele, levensbeschouwelijke of welke grenzen dan ook heen. Esperanto realiseert nog dagelijks o.a. via het internet, maar ook via internationale bijeenkomsten een interculturele dialoog voor jong en oud, arbeiders en intellectuelen, met respect voor ieders taal en cultuur, zonder taalkundige discrminatie: niemand geniet het voorrecht zijn eigen moedertaal te spreken. Wordt het niet stilaan tijd voor internationale erkenning en waardering? Misschien kan de Europese Commissie het goede voorbeeld geven: 2008 wordt immers het Europees Jaar van de Interculturele Dialoog…

10-10-2007 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

2. Gespleten tongen

Dirk Sterckx – VLD – europarlement

“Ik ben niet tegen een brugtaal en het Esperanto verdient een onderzoek naar zijn mogelijkheden om die functie te vervullen.”

“Maar als er dan toch een gemeenschappelijke tweede taal zou moeten zijn, zou ik opteren voor een levende taal zoals het Engels. En niet voor een dode taal zoals Esperanto.” (Horizontaal, nr. 185, sept-okt 2000, pag 6)

Guy Verhofstadt – VLD

Barbara Wallraff – Amerikaanse journaliste

English isn't managing to sweep all else before it (let op de verwoording!) -- and if it ever does become the universal language, many of those who speak it won't understand one another.

If we want to exchange anything beyond rudimentary messages with many of our future fellow English-speakers, we may well need help from something other than English.

And the difference between native speakers and second- or foreign-language speakers is an important one subjectively as well as demographically. The subjective distinction I mean will be painfully familiar to anyone who, like me, spent years in school studying a foreign language and is now barely able to summon enough of it to order dinner in a restaurant.

(Deze ervaring zal vele ex-ASO-ers, eveneens ondanks vele les- en studie-uren Frans, Engels en Duits, bekend in de oren klinken.)

Certainly, the world's ships and airplanes are safer if those who guide them have some language in common, and restricted forms of English have no modern-day rivals for this role. (Blijkbaar heeft ze nog nooit van Esperanto gehoord!)  The greatest danger language now seems to pose to navigation and aviation is that some pilots learn only enough English to describe routine situations, and find themselves at a loss when anything out of the ordinary happens. (Het zal je maar overkomen!)

The consensus among those who study these things is that Internet traffic in languages other than English will outstrip English-language traffic within the next few years.

However unwelcome this news may be to some, not even headlong technological advances mean that computers will soon be doing all the hard work of coping with other languages for us. For the foreseeable future computers will be able to do no more than some of the relatively easy work. When it comes to subtle comprehension of our world and the other people in it, we are, as ever, on our own.

Maandblad “The Atlantic Monthly” - november-editie: “What global language?” (http://www.theatlantic.com/cgi-bin/o/issues/2000/11/wallraff.htm )

  Het Esperanto is de vredestaal. Het maakt demokratische contacten mogelijk, omdat personen ermee op voet van gelijkheid met elkaar spreken, want Esperanto heeft politieke of historische bindingen met geen enkele staat. De internationale taal kan niet de taal van een of andere natie zijn. In dat geval zouden de moedertaalsprekers van die taal voordeel hebben ten opzichte van personen van andere nationaliteiten. De Europese Unie heeft dat begrepen en privilegieert geen enkele taal ten overstaan van andere, dat heeft dan wel zeer specifieke uitgaven en niet bevredigende communicatie omwille van de vertaling als gevolg.

  In Afganistan wordt het Esperanto in vluchelingenkampen onderwezen als de "Vredestaal". Het laat toe te handelen zonder vijandige gevoelens, die veroorzaakt worden omwille van historische redenen. In jongerenkampen in Japan en Korea schept het Esperanto nieuwe contacten op basis van gelijkheid. De Internationale Taal wordt er, samen met computerkunde, onderwezen aan vertegenwoordigers van inlandse volkeren; dit stelt hen in staat ervaring uit te wisselen over de bescherming en het laten gelden van hun rechten.

  De UNESCO heeft goed begrepen dat Esperanto dezelfde doelen als zijzelf nastreeft: vrije informatiedoorstroming in het algemeen en vooruitgang in onderwijs, wetenschappen en cultuur. Daarom heeft de wereldorganisatie twee resoluties gestemd, in 1954 en 1985, gelet op de positieve betrachtingen van de Universele Esperanto-Associatie (UEA).

  De UEA zal in 2008 haar honderdste verjaardag vieren. Bij deze gelegenheid en om de reeds vermelde redenen, zal ze voorgesteld worden als kandidaat voor de Nobelprijs voor de Vrede. Daartoe mogen enkel parlementsleden van erkende staten het initiatief nemen. Dit deden de dames Gisèle Ory, lid van de Zwtiserse Statenraad, en Francine John-Calame, lid van de Zwitserse nationale raad. Hun brief vertrok enkele dagen geleden naar Oslo.

  Een persconferentie zal in CDELI de twee Zwitserse parlementsleden bijeenbrengen met mevrouw Mireille Grosjean, medevoorzitter van de Zwitserse Esperanto-Associatie, op 22 november 2007, om 13h00.

Les Brenets, 15 november 2007 | Nederlands: Leo De Cooman

www.esperan.to/ses

08-01-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

DNA - Radio 1 - Uitzending van 13 januari 2008

Roland Duchâtelet

6 reacties Stuur naar een vriend

DNA actua Duchâtelet Vivant sport

Actua: een idee voor de staatshervorming: maak van het oude Brabant het nieuwe Brusselse stadsgewest, een hoofdstad voor Europa.

Beroep: voorzitter van Vivant, Elex-holding, STVV, schepen, vader van zes.
Leeftijd: 61.
Woonplaats: Sint-Truiden.
Afkomst: Merksem.

Bijzondere kenmerken: van AMADA tot multimiljonair, rationeel, economische visie op de wereld, excellent time manager, durver, family man, houdt van lekker eten.

Geachte heer Duchâtelet,

Uit deze zeer interessante eerste kennismaking (zowel wat het programma als wat uw persoon betreft) onthou ik, in het kader van mijn persoonlijke strijd voor taaldemocratie, vooral dat u, naar eigen zeggen, een rationeel en sociaal persoon bent.

Wie met betrekking tot de internationale communicatieproblematiek rationeel en sociaal denkt, moet van oordeel zijn dat de oplossing van dit probleem in een gebied, met name de EU, waar meer dan 20 verschillende officiële talen gesproken wordt, niet ligt in het nastreven van algemene meertaligheid (want elitair en onrealistisch wegens 1. niet haalbaar voor de modale burger en 2. niet oplossen van het probleem) noch in het aanvaarden van één van die talen, het Engels, als lingua franca (want discriminerend zowel wat het bevoordelen van de Engelse moedertaalsprekers betreft als wat sociaal-intellectuele bevoordeling betreft).

De meest rationele en sociale, tegelijk ook de meest economische en efficiënte, oplossing is het aanvaarden van een Gemeenschappelijk, Eenvoudige (voor ‘iedereen’ haalbare), Neutrale (voor iedereen aanvaardbare), Tweede (G.E.N.T.) taal, zoals het Esperanto. Deze optie doet geen afbreuk aan de meerwaarde van meertaligheid voor wie daartoe gemotiveerd is op basis van interesse en/of noodzaak.

Bent u het hiermee eens?

13-01-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

13-01-2008 om 15:44 geschreven door Dan Van Herpe

Proficiat met uw pleidooi voor het behoud van het Nederlands in het hoger onderwijs. Ik deel uw vrees voor een duale maatschappij: zij die Engels spreken en zij die het niet of onvoldoende beheersen. De eerste groep moet echter nog onderverdeeld worden in de Engelse moedertaalsprekers, de NESsy’s (ontegensprekelijk ’s werelds eersterangsburgers), en zij die een andere moedertaal dan het Engels hebben.

Het parallel circuit waarvan u het ontstaan voorspelt, bestaat reeds. Ik ken mensen die hun tweeling na het beëindigen van de humaniora voor enkele maanden naar Engeland, Duitsland en Frankrijk gestuurd hebben om spreekervaring op te doen in de verschillende talen, waarna ze aan hogere studies konden beginnen. Dit is natuurlijk enkel weggelegd voor de gegoede burgerij. De duale maatschappij is dus reeds een realiteit!

Ik zou echter ook uw aandacht willen vragen voor de leerlingen van het middelbaar onderwijs in het algemeen en deze van het beroeps- en technisch onderwijs in het bijzonder, die NIET verder studeren. Waarom komt nooit eens iemand op voor hún recht op communicatie met anderstaligen, op interculturele contacten. Bent u ook van mening dat het leren van twee of meer vreemde talen 1. haalbaar is voor deze bevolkingsgroep en 2. het communicatieprobleem oplost in een EU met  nu reeds 23 officiële talen? U weet toch ook dat  een goede kennis van de eigen standaardtaal voor velen (niet alleen in deze categorie!) reeds een groot probleem is. Wanneer gaat men zich eindelijk eens onbevooroordeeld en op wetenschappelijk verantwoorde wijze bezinnen over de mogelijkheden van een plantaal, zoals het Esperanto? Pedagogische experimenten in verschillende universiteiten (o.a.: professor Selten in Duitsland, professor Shilo in Moskou) hebben de propedeutische waarde van een plantaal aangetoond: het aanleren van het Esperanto als eerste vreemde taal verkort aanzienlijk de studietijd voor het leren van andere vreemde talen. Je slaat dus twee vliegen in een klap: oplossing van het communicatieprobleem (op een democratische, niet-discriminerende wijze) en verkorten van de studietijd voor een of meerdere andere vreemde talen. Daar kunnen de studenten hoger onderwijs toch alleen maar baat bij hebben!

Een derde niet te versmaden voordeel, dat ik aan den lijve ondervonden heb: studie van een plantaal leidt ook tot een beter inzicht en een grondiger kennis van de eigen moedertaal. Waarom stappen we niet mee in dít verhaal in plaats van deze feiten hooghartig te blijven negeren? Zou het Esperanto geen tegengewicht kunnen vormen voor de dualisering aan de basis en voor de verloedering van het Nederlands? Wie steekt als eerste de nek uit?

Dirk De Cock (Spirit) is ondervoorzitter van de Commissie Onderwijs in het Vlaams Parlement.

19-01-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Geachte heer Reynebeau,

Na een politicus (Dirk De Cock – Een kans met Nederlands – DS 16/01/08 pag. 22) laat  nu ook een journalist een kritische geluid horen over de anglomania generalis en haar negatieve, verschralende gevolgen ondermeer wat de Nederlandse taal, wetenschappelijke publicaties en pluraliteit betreft. Terecht verwijst u ook naar de vaak overschatte kennis van het Engels bij de Vlaamse studenten. Dirk De Cock voegt daar nog aan toe dat ook professoren die niet in hun moedertaal doceren hoe dan ook op een lager taalniveau functioneren. Als besluit stelt u dat het verhaal hiermee terug is bij zijn begin: meertaligheid.

Alsof hiermeer de kous af is. Niets is minder waar. Uw verhaal gaat verder: hoeveel talen en welke? Als niet iedereen zich dezelfde twee, drie, vier, (…?) talen eigen maakt, staan we nog nergens. En wie bepaalt welke talen dat moeten zijn? En: alleen West-Europese of ook Russisch,  Japanees, Chinees, … want in die taalgemeenschappen zullen er ook wel eens wetenschappers rondlopen die iets zinnigs mee te delen hebben, niet? U voegt er nog aan toe: er komt nog iets bij, wat adepten van het beate geloof meestal over het hoofd zien (…) Taal is nooit neutraal of waardevrij. Besluit: 1. meertaligheid werkt niet en leidt onvermijdelijk tot discriminatie en 2. English only verschraalt.

Wat weerhoudt u ervan uw geest open te stellen voor de mogelijkheden van een neutrale (volwaardige!) taal die geen politieke, culturele, levensbeschouwelijke of welke waarden dan ook, vertegenwoordigt: een plantaal, zoals het Esperanto? Kijk in dit verband misschien eens op http://www.ais-sanmarino.org/ een vijftalig platform voor wetenschappers.

Er is echter  nog een andere dimensie in het meertaligheidsverhaal. U beperkt zich in uw bijdrage tot het academisch onderwijs. Hoe staat u tegenover het Vlaamse taalbeleid  (www.delathoogvoortalen.be) voor het middelbaar onderwijs? Als blijkt dat zelfs het kruim van deze studenten (waarvan de meesten ten gevolge van dagelijkse hersenspoeling via o.a. media en reclame dwepen met de Angelsaksische taal en cultuur) het Engels onvoldoende beheerst, wat kan je dan verwachten van de talenbeheersing (meervoud!) van de gemiddelde student, meer specifiek en met alle respect, deze uit het technisch en beroeponderwijs? Hoe hoger de lat, hoe meer er onderdoor moeten, toch? Ligt de oplossing ook hier niet in het aanbieden van een, per definitie: eenvoudige, plantaal als tweede taal (www.lernu.net)? Pedagogische experimenten in verschillende Europese universiteiten (o.a. Duitsland, Hongarije, Rusland) hebben aangetoond dat het leren van eeen plantaal als tweede taal de leertijd voor andere talen aanzienlijk verkort. Loont het niet de moeite om dít verhaal eens onbevooroordeeld, objectief en op wetenschappelijk verantwoorde wijze te beoordelen?

Ik ben zo vrij mijn Voorstel voor een alternatief Europees talenbeleid toe te voegen. Het is geen academisch werkstuk, maar de neerslag van vele jaren met open geest en met gezond verstand nadenken over en opkomen voor taaldemocratie.

Mag ik hopen dat u de tijd zal nemen om het eens door te lezen?

Hartelijk dank bij voorbaat.

Hoogachtend,

Dan Van Herpe

Koningin Fabiolalaan 2

2360 Oud-Turnhout

014/45.13.29

20-01-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Vlaams Parlement - Commissie voor Onderwijs, Vorming en Wetenschapsbeleid

http://jsp.vlaamsparlement.be/docs/stukken/2001-2002/g1242-1.pdf

Een verzoekschrift betreffende onderwijs van het Esperanto ingediend op 22 oktober 2001 door de heer Leo De Cooman werd in de zitting van 11 juni 2002 behandeld met als voorzitter Gilbert Vanleenhove (CD&V) . Verslag uitgebracht door de heren Dirk De Cock en Luc Martens.

De voorzitter, Gilbert Vanleenhove (CD&V),verwijzend naar een brief van minister van onderwijs Marleen Van der Poorten (29/01/2002) aan Leo De Cooman:

 “Het is mijn persoonlijke mening dat de overheid in dit stadium onmogelijk kan overgaan tot het uitvoeren  van uw wens, precies omdat de groep Esperantogebruikers veel te miniem is en het maatschappelijk draagvlak voor deze taal ontbreekt. Ik kan u alleen maar aanraden te ijveren voor een breder draagvlak en voor meer uitstraling van de taal waarvoor u opkomt. Pas als dat gebeurt, zal waarschijnlijk automatisch een maatschappelijk debat op gang komen waar we dan, als blijkt dat de tijd er rijp voor is, kunnen op ingaan.”

De voorzitter, Gilbert Vanleenhove (CD&V), verwijzend naar een brief van toenmalig minister van Onderwijs Luc Van den Bossche als antwoord op een resolutie van mevrouw Cecile Verwimp-Sillis betreffende lessen in Esperanto dat de commissie tijdens de vorige legislatuur besprak en dat toen niet werd aangenomen (Parl. ST., V1. P., 1995-1996, nr. 2):

“Vermits er momenteel geen concrete aanwijzingen zijn dat Esperanto ooit de brugtaal zal worden, is het volgens de minister niet aangewezen om Esperanto momenteel als leervak aan te bieden. Onderwijs mag geen proefterrein voor experimenten zijn.”

Dirk De Cock (Spirit):

- is van oordeel dat men niet van bovenaf een vak ter studie kan opleggen. Er is daartoe een draagvlak nodig dat aan de basis ontstaat.

- Elke taal is voor hem een deur die je kan openen in het Europese huis. Esperanto is volgens hem echter een kamer waarvan de muren niet zijn bekleed. Hem is ooit nog verteld dat wanneer men een literair werk zou laten vertalen naar het Esperanto en dit werk dan opnieuw door iemand anders zou laten vertalen naar de oorspronkelijke taal men een droge, zakelijke tekst krijgt als resultaat.

Kris Van Dijck (N-VA):

- stelt met de minister vast dat er geen draagvlak is voor deze taal. Taal moet men zien als cultuurelement en als communicatiemiddel. Esperanto is uiteraard enkel op het tweede element aangewezen.

- Eo is een verenging van het taalgebruik.

Gilbert Van Baelen (Open VLD):

- Taal is een element waarmee men een cultuur leert kennen.

- Stelt vast dat het Esperanto ondertussen al decennialang gepromoot wordt, maar dat het aantal gebruikers niet sterk toeneemt.

Julien Librecht (VB):

- gelooft in het gebruiksgemak van het Eo vermits deze taal soepel, genuanceerd en logisch opgebouwd is.

- gelooft ook niet in de mogelijkheid van een kunstmatige taal. Een taal is een levend gegeven en zoekt zijn eigen bedding wat te maken heeft met de ziel van een taal. Dit is niet aanwezig.

- er ligt bij dit verzoekschrift geen wetenschappelijke benadering. Dit is volgens hem noodzakelijk om met kennis van feiten te oordelen over dergelijke verzoekschriften.

- in het leerplichtonderwijs mag er geen sprake zijn van dergelijke experimenten.

Frans Ramon (Groen!):

- is van mening dat het grote nadeel van het Esperanto is dat het een kunstmatige taal is. Het argument dat de culturele diversiteit zou bedreigd worden, is volgens hem achterhaald.

Hilde Claes (SP.A):

- onderschrijft de argumenten van de minister. Er is immers geen maatschappelijk draagvlak.

- In tijden waarin een internationalisering belangrijk is, moet men het accent leggen op de levende talen.

- kan niet akkoord gaan met de houding van de verzoeker waar die vermeldde dat hij bezorgd is over het feit dat de mensen al maar meer talen moeten kennen. Als dit zo is, dan zou men bovenop ook nog eens een kunstmatige taal moeten bijleren, wat niet consequent zou zijn.

Gilbert Vanleenhove (CD&V):

- sluit zich aan bij de sprekers.

- is ook van mening dat het maatschappelijk draagvlak nog te klein is

- wil wel aanstippen dat er in de provincie West-Vlaanderen in bepaalde scholen projecten lopen met Eo die gekaderd worden in projecten mondiale vorming via internet. Op die manier corresponderen deze jongeren met de ganse wereld en leren zij op die manier een stuk van elkaars taal kennen. De kinderen zijn erg enthousiast over deze projecten.

- Enkele maanden terug vond in het Europees Parlement ook de Euroskola plaats. Daarin is ook een specifieke groep actief met Eo waarbij de jongeren op een soepele manier met elkaar contact kunnen leggen.

- Hij beaamt de opmerking uit het verzoekschrift dat wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat kinderen en volwassenen die eerst Eo hebben aangeleerd, veel makkelijker vakken die betrekking hebben op logisch denken, kunnen leren.

Wie een hond wil slaan …

20-01-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Als de minister op taalkundig-communicatief gebied werkelijk gelijke kansen voor iedereen wil, zoals het een socialist betaamt, dan zal hij eerst de lat voor talen lager moeten leggen door het aanbieden van een eenvoudige plantaal, zoals het Esperanto, als eerste vreemde taal. Dit biedt verschillende voordelen, ook voor studenten hoger onderwijs. 1. De structurele eenvoud van een plantaal geeft een beter inzicht in het fenomeen taal en leidt tot betere kennis van de standaardmoedertaal. 2. In verschillende buitenlandse universiteiten (o.a. Duitsland, Hongarije, Rusland) hebben pedagogische experimenten aangetoond dat studie van een plantaal als eerste vreemde taal de leertijd voor volgende talen aanzienlijk verkort. 3. Een plantaal biedt een niet-discriminerende, democratische, economische en fundamentele oplossing voor het internationale communicatieprobleem. Vlaanderen kan hierin een pioniersrol vervullen.

Voor diegenen die behoefte aan en/of interesse voor andere talen hebben, kan de minister dan de lat voor talen zo hoog leggen als hij wil. Loont dit alles niet de moeite om eens onbevooroordeeld over na te denken?

Bovendien wil ik hier ook herinneren aan de woorden van de minister in de aanloop van de verkiezingen op 12 juni 1994: Ik steun uw voorstel om een objectief onderzoek naar uw voorstel om het Esperanto te gebruiken als brugtaal binnen de Europese Unie.

Belofte maakt schuld, ook voor een minister!

Dan Van Herpe

Koningin Fabiolalaan 2

2360 Oud-Turnhout

014/45.13.29

21-01-2008 om 16:36 geschreven door Dan Van Herpe

Reactie:

1. Vele studenten hanteren het standaardnederlands als een vreemde, bijna kunstmatige taal, stelt filosoof Abicht. Het standaardnederlands ís een (bijna) kunstmatige taal, want gestandaardiseerd.

2. Als je op specifieke geselecteerde plaatsen  Nederlands- of Engelstalige studierichtingen zou aanbieden, zal voor velen de keuze vlug gemaakt zijn in onze door het  anglomania-generalisvirus besmette samenleving. Zeker als dat ook nog eens meer kansen biedt op de (internationale) arbeidsmarkt. Een valse oplossing, zolang het Engels de status geniet van officieuze lingua franca!

24-01-2008 om 19:44 geschreven door Dan Van Herpe

                      
 http://tinyurl.com/3yxdot 

Ontwerp: ir. Leo De Cooman

27-01-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

De oorspronkelijke tekst: "Язык за семь дней -чудо?" van professor Gennadiy Shilo, rector van de Europese Universiteit JUSTO in Moskou, is te lezen op http://www.vrfo.ru/ed.html
De webstek van de professor: www.ejusto.ru

                                                     ***********************

EEN TAAL IN 7 DAGEN, EEN MIRAKEL?

 De praktijk is een criterium voor de juistheid van gelijk welke theorie. Daarom komt het niet zelden voor dat de wetenschap een verklaring geeft voor in de praktijk reeds gebeurde wonderbaarlijke feiten. Die feiten noemt men wel eens mirakels. Maar, zoals men weet, mirakels bestaan niet. Gewoonlijk noemt men mirakel een natuurlijk of sociaal verschijnsel dat tot dan toe niet wetenschappelijk verklaard is.

Waarschijnlijk moet men tot het soort mirakels in de sfeer van het sociale (opvoedkundige) handelen het door professor Selten vermelde statistische feit rekenen dat handelt over een studie van een vreemde taal in Duitsland volgens een vierjarenprogramma. In parallelle klassen ‘verliest’ de ene klas 2 jaar om de Internationale Taal Esperanto te studeren en perfekt te beheersen. De resterende 2 jaren slaagt ze erin een andere vreemde taal beter te leren spreken dan de klas die gedurende deze vier jaren enkel de vreemde taal studeerde.

Onderzoeken toonden aan dat 94-96% van hen, die men gewoonlijk beschouwt als kenners van vreemde talen, die talen in werkelijkheid niet kennen en slechts op primitief niveau met elkaar kunnen communiceren in een vreemde taal.

Een student met gemiddelde begaafdheid kan op 2 jaar tijd Esperanto beter beheersen dan de moedertaal, die hij tot dan toe gedruende 15-20 jaar geleerd heeft. Deze conclusie is geen grap als men bijvoorbeeld overweegt dat in het Russisch niet geweten is wat er het meest voorkomt: de regels of de uitzonderingen erop, terwijl in het Esperanto de grammatica maar 2 bladen beslaat, zonder één uitzondering. Ik heb Esperanto niet zo ijverig en niet zo lang geleerd als Russisch: Esperanto gedurende 4 maanden, Russisch gedurende 64 jaar. Esperanto spreek en schrijf ik foutloos (in die taal lees je alles zoals het geschreven is). In mijn Russische moedertaal kan ik dat nu nog altijd niet. [Hier legt de auteur een aantal problemen van zijn moedertaal uit i.v.m. uitspraak van bepaalde klinkers, schrijven van dubbele medeklinkers en het leggen van de klemtoon]. Ik vraag me gewoon af waarom ik, die geacht wordt een deftige kenner te zijn van het Russisch, dat ik al 65 jaar leer, correcter spreek en schrijf in Esperanto, dat ik destijds in vier maanden geleerd heb.

In het informatieboek “De beste abituriënten van de hogescholen van Moskou in 2004″ (p. 37-38) wordt de unieke casus in de Russische pedagogische praktijk beschreven: een groep afgestudeerden van de dagafdeling van de faculteit Rechten van de Europese Universiteit JUSTO legden hun eindexamen af en verdedigden hun eindwerken voor een staatscommissie in 3 talen:  Russisch, Engels en Esperanto. Reeds 9 jaar wordt aan de universiteit, waar  Esperanto een verplicht studievak is, deze taal in 10 dagen bestudeerd en de laatste 2 jaren in 7 dagen van telkens 6 uur studie per dag. Op de achtste dag legt de groep examen af voor een commissie, waarin 3 wetenschappers-Esperantisten zetelen. Het examen bestaat uit 5 delen: 1) het spelen van een toneelstuk: “Een Aanslag”, dat handelt over een economisch-juridisch thema. Dit schouwspel duurt 1 tot 2,5 uur, naargelang van de grootte van de groep; 2) voordragen van gedichten of verhalen, grappen, sketches, anekdoten; 3) koorzang; 4) grammatica; 5) converseren met de examinatoren, niet alleen over alledaagse thema’s, maar ook antwoorden op vragen als: “Wie is de aanklager in een assisenzaak?”, “Welke taken vervult de advocaat?”, Wie is de centrale figuur in het assisenproces?”, “Wat is de rol van de voorzitter in een rechtsgeding”, enz.

Sommigen geloven het niet: het is een soort mirakel. Maar elk jaar wordt het examenprocédé vastgelegd op video. Er gebeurt geen mirakel. Het is geweten dat men een  taal beter leert door het declameren van gememoriseerde proza- of poëzieteksten, door liederen te zingen en door reële feiten in spelvorm te brengen. Op de eerste dag wordt de grammatica gestudeerd. Op het einde van die eerste maken de studenten reeds zinnen, die de meerderheid van hen nog niet konden maken na 5-10 jaar studie van een andere taal. En dat ligt niet alleen aan de eenvoudige en logische grammatica - zonder een enkele uitzondering - maar ook aan het feit dat in Esperanto ongeveer 50% van de termen internationaal gebruikte woorden zijn die eender welke middelmatig getalenteerde persoon kent, zoals: profesoro, akto, aktiva, programo, plani, aktuale… Je kent het Esperanto dus al voor de helft, nog voor je het begint te leren. Als je de methodiek gebruikt die in de Europese universiteit JUSTO uitgewerkt werd, heb je geen 2 jaar nodig om Esperanto te leren, zoals in het voorbeeld van Selten in de Duitse praktijk.

De zevendaagse cursus Esperanto begint donderdags. Die dag wordt de hele grammatica gegeven. ‘s Vrijdags volgt de praktische toepassing van de grammaticale regels. Dezelfde dag wordt het toneelstuk gelezen, worden de rollen verdeeld en de teksten uitgereikt van de gedichten, liederen, verhalen, enz. Het nieuwe vak vermoeit de studenten niet tijdens deze eerste twee dagen. Meer nog: het enthousiasme omwille van de overtuiging dat ze die taal slechts na 2 dagen relatief gemakkelijk kunnen spreken, stimuleert hen tijdens het komende weekend met plezier de taken van de eerste twee lessen te volbrengen. Vanaf ’s maandags werkt men aan het volgende ritme: 3 uren spreekpraktijk en 3 uren: rollen leren, uitspraakcontrole, werken aan de manier van spreken en aan de basiswelsprekendheid. Dit tot ’s vrijdags. Vanzelfsprekend moeten de studenten thuis een zelfde aantal uren studeren als in de universiteit. De volgende maandag: 3 uren algemene repetitie en examen.

De universiteit JUSTO stelde samen met de Russische Esperanto-Unie een lijst op met meer dan 200 Esperantisten (uit de grootste steden van Rusland) met voldoende ervaring in het onderwijzen van Esperanto. Deze personen zijn bereid onbezoldigd een basiscursus van een week te organiseren voor leerkrachten van middelbare en hogescholen volgens de vermelde of een andere methode (die vrij talrijk zijn in Rusland). Na die cursus kunnen de leerkrachten zelf, reeds tegen betaling, aan de slag in middelbare en hogescholen.

We merken op dat Esperantisten de enige categorie zijn in de maatschappij, waarvan 100% van de leden minstens 2 talen beheerst. Daarom is hun mening omtrent de oplossing van het taalprobleem voldoende gekwalificeerd en verdient ze ernstige aandacht.

Evenmin als de sovjetschool behaalde ook de Russische school voor vreemdetalenonderwijs niet het gewenste resultaat ondanks enorme investering van geld en tijd. Slechts enkele studenten slaagden erin een taal min of meer te beheersen. De aanpak van het onderwijs dient radicaal te veranderen! Hoe? Professor Selten gaf ons het  het voorbeeld: twee talen leren in plaats van één, in dezelfde tijd en voor dezelfde prijs.

Toegepast op het Russische systeem van taalonderwijs, waar de staatsnorm de studie van een vreemde taal voorziet gedurende 3 jaar (340 uur), moet het mogelijk zijn 1 jaar te bestemmen voor de studie van Esperanto en de overige twee voor de studie van een vreemde taal.

Een ander voorbeeld uit de buitenlandse praktijk van de studie van vreemde talen verdient eveneens aandacht. Vele jaren geleden heeft men in Hongarije Esperanto ingevoerd als een facultatief leervak in de leerprogramma’s van middelbare en hogescholen. Een jaar na het invoeren groeide het aantal studenten van die taal tientallen keren en verbeterde de kennis van de vreemde talen. Vandaag geeft kennis van Esperanto in Hongarije dezelfde voordelen als kennis van eender welke vreemde taal: een salaristoeslag van 15% per taal. Ik kan niet beoordelen hoeveel dit de taalwetenschap bevorderde, maar het lijkt niet te ontkennen dat een zo efficiënte stimulans voor het verwerven van taalkennis bijdraagt tot het feit dat Hongarije vandaag koploper is, wat betreft het aantal Nobelprijswinnaars per aantal inwoners.

Wij, Russen, moeten eigenlijk niets uitvinden, maar eenvoudig het goede voorbeeld van anderen volgen en onze benadering van het taalprobleem wijzigen. En als een rijk als Rusland, alle vermelde en niet vermelde argumenten in acht genomen, vrijwillig Esperanto als propedeutisch middel in de leerprogramma’s zou invoeren, dan zal er volgens mij een kettingreactie in de andere landen volgen. En dan zijn we niet ver meer af van het ogenblik dat een eeuwenoude droom van het mensdom om de internationale communicatie op te lossen door een neutrale hulptaal, werkelijkheid wordt. Een rationeler oplossing bestaat vandaag niet in de wereld, en is in de eerstvolgende 50-100 jaar niet te voorzien, als men overweegt dat in de laatste 2000 jaar ongeveer 3000 pogingen ondernomen werden om een algemeen-menselijke hulptaal te ontwerpen en dat daaraan genieën deelgenomen hebben, zoals Descartes, Spinosa, Leibniz, Einstein en vele anderen. Slechts één van de rationeel ontworpen taalprojecten overleefde en functioneert nog met succes: Esperanto.

“Wat uitdrukkingsvermogen betreft, komt geen enkele van de nationale talen die ik ken op gelijke hoogte met het Esperanto”, verklaarde de befaamde taalkundige Paul Ariste uit Tartu, die, behalve Esperanto, enkele tientallen talen beheerste.

Uit het Russisch naar het Esperanto vertaald door Vladimir Minin

http://www.vrfo.ru/ed.html

Uit het Russisch naar het Esperanto vertaald door Vladimir Minin

31-01-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Zeer geachte dames en heren,

In : Uitdaging, fait accompli of blessing? (DS 31/01/08, pag.25) pleit u, na Dirk De Cock en Marc Reynebeau, ook voor een betere kennis van het Nederlands en voor meertaligheid. Zonder het belang van zowel het ene als het andere in twijfel te willen trekken, heb ik daar volgende bedenkingen bij.

1. Moet men er niet van uitgaan dat het basisprincipe van een democratisch talenbeleid, zowel nationaal als Europees (en waarom niet mondiaal?), zou moeten zijn dat iedere burger de mogelijkheid moet geboden worden zonder taalproblemen te kunnen reizen en verblijven binnen de Europese Unie? Is het dan realistisch ervan uit te gaan dat dit mogelijk is via het nastreven van meertaligheid, gezien:

a. het aantal talen dat in de EU gesproken wordt, en

b. actieve beheersing van een of meerdere talen een enorme investering van tijd, geld en energie vergt en bijgevolg niet voor iedereen, meer nog: enkel voor een minderheid, een elite haalbaar is?

M.a.w.: meertaligheid biedt GEEN uitkomst.

2. Het jaar 2008 werd door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties uitgeroepen tot  Internationaal Jaar van de Talen en door de Europese Commissie tot Europees Jaar van de interculturele dialoog. Hoelang nog gaan de beleidsverantwoordelijken en al wie bij het talenonderricht betrokken is, de ogen blijven sluiten voor de reële mogelijkheden van een plantaal, zoals het Esperanto, zowel wat het taalonderricht als wat de internationale communicatieproblematiek betreft ? Enerzijds hebben verschillende pedagogische experimenten aangetoond dat het leren van het Esperanto de leertijd voor andere talen aanzienlijk verkort.( http://www.springboard2languages.org/home.htm ; http://www.vanoostendorp.nl/interlinguistiek/oratie/kunnen.htm  ) Anderzijds verbindt het Esperanto wereldwijd reeds meer dan honderd jaar miljoenen mensen over geografische, taalkundig-culturele, levensbeschouwelijke of welke grenzen dan ook heen. Meer nog: studie van een plantaal leidt ontegensprekelijk tot een beter inzicht in het fenomeen taal en tot een grondiger kennis van de eigen standaardmoedertaal. Moet men dan niet de intellectuele eerlijkheid opbrengen om ook deze optie op een objectieve, wetenschappelijk verantwoorde manier te onderzoeken?

3. U stelt: Wij willen dat meertaligheid gebouwd is op een sokkel: een goede kennis en de beheersing van het Nederlands. Die sokkel, zeer geachte dames en heren, verdient een stevig fundament: Esperanto!

4. In dit verband raad ik u het artikel aan: Een taal in 7 dagen: een mirakel? van professor Gennadiy Shilo, rector van de Europese Universiteit JUSTO. Dit artikel staat op http://blog.seniorennet.be/taaldemocratie/  (zie de laatste bijdrage op datum: 31 01 08). Ik vertaalde dit uit het Russisch naar het Nederlands via de brugtaal Esperanto.

5. Nog in verband met de taalproblematiek raad ik u aan het interview te lezen met de vorige week plots overleden psycholoog Claude Piron, auteur van veel essays en artikels over interlinguïstiek en ex-vertaler bij de UNO en de WGO voor Engels, Chinees, Spaans en Russisch. http://claudepiron.free.fr/articlesenneerlandais/intervjuoabruzzo.htm

Mag ik hopen, zeer geachte dames en heren, dat u, zoals het intellectuelen past, zonder vooringenomenheid over deze optie zal willen nadenken?

 
*****************************************

De auteurs van dit artikel zijn leden van de interparlementaire commissie Taalunie:
Mevrouw Ing Yoe Tan (PvdA)
De heer Jan Schinkelshoek (CDA)
Mevrouw Monica Van Kerrebroeck (CD&V)
De heer Bart Caron (Spirit)

02-02-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

1.  http://forums.ec.europa.eu/multilingualism/languages-for-young-people/

2.  http://forums.ec.europa.eu/multilingualism/do-you-experience-problems-in-your-everyday-life-that-are-due-to-language-difficulties/

In forum 1: Talen leren is belangrijk vraagt Europees commissaris voor meertaligheid Leonard Orban aan de Europese burger: waarom vindt u het belangrijk om talen te leren? Hierop kwamen 518 reacties, waarvan het merendeel positief is t.o.v het Esperanto. Zijn algemene reactie hierop is te lezen in forum 2. Hierop reageerde ik als volgt.

Geachte heer Orban,

Dat u het Esperanto zou afschieten, stond bij mij - en  ik vermoed: bij mij niet alleen -  reeds bij voorbaat vast. Ik vroeg mij alleen af wat uw motivatie zou zijn. Enkele voorbeelden.

De communautauire wetgeving van de Europese Unie stelt drie voorwaarden aan een taal om als officiële taal te worden erkend. Geen enkele wetgeving is volmaakt, en geen enkele wetgeving is definitief. Ofwel past men die wetgeving aan, ofwel staat men een uitzondering toe. Daar is alleen maar bereidwilligheid voor nodig.

De woordenschat van een kunsttaal als Esperanto is nauwelijks beproefd in de sociale en culturele praktijk. Tot deze vaststelling bent u zeker gekomen na een langdurig, objectief en wetenschappelijk verantwoord onderzoek? Of kon u het toch niet laten weer eens in uw glazen bol te kijken? Een kleine zoektocht op het internet volstaat om het tegendeel aan te tonen. Daar is eveneens alleen maar bereidwilligheid voor nodig.

De praktische en financiële implicaties van het creëren van hele taalgebieden ex novo in een kunsttaal zijn immens.

- Waren/Zijn de praktische en financiële implicaties van het creëren van een nieuwe munt/ een tolkensysteem niet immens?

- Zijn de praktische en financiële implicaties van de maandelijkse verhuizing van het Europese circus naar Straatsburg eveneens niet immens?

- Hebt u al eens berekend hoeveel u zou kunnen besparen door het invoeren van een neutrale brugtaal in de Europese instellingen? B.v.: Hoeveel minder tolken u zou nodig hebben als iedere tolk naast zijn moedertaal het Esperanto zou kennen?

Ik geloof niet in een lingua franca, of dat nu Esperanto of Latijn is … of Engels.

Wat u al dan niet gelooft, geachte heer Orban, is niet relevant. De modale Europese burger heeft recht op de mogelijkheid te reizen en te verblijven in de EU zonder taal- of communicatieproblemen tengevolge van de taalkundige verscheidenheid. Dat zou een prioriteit moeten zijn. De redenen waarom u dat  probleem niet oplost door algemene meertaligheid na te streven, werden talloze keren in uw forum aangehaald. Maar wat baten kaars en bril, als de uil niet zien ’n wil?

Ik zal zeker rekening houden met uw ideeën bij de ontwikkeling van mijn nieuwe strategie voor meertaligheid later dit jaar.

De kans dat u dan wél rekening zal houden met de ideeën van de overgrote meerderheid van dit forum (o.a. met de propedeutische mogelijkheden van een plantaal) is nihil! Dat weten wij nu reeds. De deelnemers aan uw volgend forum maken zich best geen illusies.

07-02-2008 om 13:39 geschreven door Dan Van Herpe

‘Samideano’ Germain Pirlot stelde reeds in 1977 een lijst samen van universiteiten en hogescholen waar Esperanto als officieel vak wordt onderwezen. Deze lijst werd op geregelde tijdstippen geactualiseerd. De laatste aanpassing gebeurde in januari 2008.

‘Samideano’ Ir. Leo De Cooman vertaalde deze compilatie uit het Esperanto naar het Nederlands.

U vindt deze compilatie op:  http://users.telenet.be/griza_leono/Eo_cursussen_univ-en-hs.htm

Meer info over Esperanto: http://esperanto.start.be/   http://nl.lernu.net/

08-02-2008 om 12:55 geschreven door Dan Van Herpe

Het Maaloufrapport

http://nieuwsbrief.taalpost.nl/r/tp.plx?2416-753

Een groep van intellectuelen deed op initiatief van de Europese Commissie voorstellen voor de interculturele dialoog. In “Een heilzame uitdaging” willen zij de Europese leiders en onze medeburgers een mogelijke richting  aanduiden om Europa tot een hechter geheel te maken ondanks de taalverscheidenheid.

Het rapport stelt dat iedere burger drie talen moet kennen: de identiteitsbepalende taal (IBT), een internationale voertaal (IVT) en een persoonlijke adoptietaal (PAT), m.a.w.: de moedertaal plus twee vreemde talen.

Wat de IVT betreft, beseffen ze wel dat de meeste mensen vandaag voor Engels kiezen. Maar anderen kiezen mogelijk voor Frans, Spaans, Portugees, Chinees of nog een andere taal.

 De keuze moet ingegeven zijn door de behoeften van een zo breed mogelijke communicatie.

Voor de PAT is de keuze praktisch onbeperk, klinkt het. In hun voorstelling is de PAT geen tweede vreemde taal, maar in zekere zin een tweede moedertaal. De keuze wordt bepaald door persoonlijke motieven.

Commentaar.

1. Het is niet realistisch van de modale burger te verlangen dat hij drie talen zou beheersen gezien de enorme investering van tijd, geld en energie die reeds nodig is voor de studie van één vreemde taal, laat staan van twee!

2. Gesteld dat iedere burger tóch drie talen zou leren, dan nog is dit geen garantie dat hij zonder communicatieproblemen kan reizen en verblijven binnen ‘zijn land’, de EU,  wat toch een conditio sine qua non is.

3. Er is een contradictie tussen enerzijds: een IVT naar keuze, en anderzijds: “een zo breed mogelijke communicatie”. Dit laatste kan slechts gerealiseerd worden via één gemeenschappelijke voertaal.

Tenzij dit een geraffineerd plan is om de positie van het Engels als dominante IVT te versterken: wie het Engels niet als IVT kiest, kan immers niet anders dan er zijn PAT van maken gezien het belang van kennis van het Engels in de huidige samenleving.

4. Reeds meer dan 120 jaar verbindt het Esperanto wereldwijd miljoenen mensen vredevol over taalkundige, culturele, levensbeschouwelijke, aardrijkskundige of welke grenzen dan ook heen. Toch gaat de groep van intellectuelen weer straal voorbij aan deze realiteit. Ze heeft evenmin interesse voor de mogelijkheden van een plantaal, zowel wat betreft de taalonderwijsmethodiek als de internationale communicatieproblematie:

- de propedeutische eigenschappen van een plantaal maken ze tot de ideale springplank naar meertaligheid (op basis van persoonlijke behoeften);

- studie van een plantaal leidt tot een diepere kennis van de eigen moedertaal en

- biedt de meest democratische-economische-fundamentele oplossing voor het internationale communicatieprobleem.

Esperanto is bijgevolg het ideale medium om  de door de groep vooropgestelde doeleinden te bereiken: Europa tot een hechter geheel maken met behoud van de eigen identiteit en de taalkundige/culturele waardigheid.

De groep  beweert nochtans dat zij de netelige vragen in alle openheid en nuchterheid wilde aansnijden…

5. Zo is het allerminst ondenkbaar dat er door een en dezelfde leraar onlinecursussen worden gegeven aan over heel Europa verspreide leerlingen, waarbij de leerlingen de mogelijkheid hebben de leraar rechtstreeks via hun scherm vragen te stellen. Technische gesproken is dit vandaag de dag absoluut realiseerbaar en de contacten  tussen de sprekers van (en hier vervang ik “een persoonlijke adoptietaal” door) een Gemeenschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede (GENT) taal zouden daardoor wel eens veel frequenter kunnen worden dan met een traditionele taalles.” (pag 28 van het rapport)

Slotbedenking.

Indien de groep van intellectuelen de openheid van geest en de moed zou gehad hebben zich te laten adviseren over de bijdrage van het Esperanto aan de interculturele dialoog en het wederzijdsbegrip tussen de burgers in de Europese Unie, dan zou er meer reden geweest zijn om te spreken van een oplossing die zowel ambiteus als realistisch moest zijn. De ondertitel van het rapport zou dan geweest zijn: Hoe Esperanto Europa tot een hechter geheel kan maken met respect voor de taalkundig-culturele verscheidenheid.

09-02-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

De Standaard – Opinie & Analyse p. 18 (22/06/04)

Zoals in het redactiestatuut en de deontologische code van de nieuwsdienst opgenomen is, stonden onpartijdigheid, afstandelijkheid en een kritische houding centraal. De journalistieke kernopdracht van een openbare omroep is informeren, uitleggen, duiden.

****************************************

Wij gaan door tot het grote publiek de waarheid kent i.v.m. Esperanto, namelijk dat het een taal is die wereldwijd verspreid is, die goed functioneert, wier efficiëntie reeds meer dan honderd jaar bewezen is en nog dagelijks bewezen wordt. Het feit dat de publieke opinie hiervan niet op de hoogte is, toont aan dat er iets fundamenteels mis is met de manier waarop de pers en de media het publiek informeren. Daarom, doe uw werk zoals u het hoort te doen: zonder vooroordelen, met open geest, eerlijk en objectief. Zeg de waarheid over Esperanto, dan zullen wij u niet meer hoeven lastig te vallen. 

Ni neniam rezignos ghis la publiko scios la veron. La vero pri Eo ne estas konata de la ghenerala publiko. Ghi ne scias, ke Esperanto ekzistas, bone funkcias, estas disvastigita en la tuta mondo, povas utili al chiu. Tiu nescio montras, ke estas io trompa, misprezenta au almenau serioze nekompleta, en la maniero, lau kiu la amaskomunikiloj informas la publikon. Diru la veron pri Esperanto, kaj kiam la tuta loghantaro ghin scios. Post kiam vi estos farintaj vian laboron honeste kaj objektive, ni ne plu bezonos gheni vin.

****************************************

Jean-Luc Dehaene (CD&V)

Wij onderschatten nog altijd het psychologisch effect van een stuk Europa in je hand of zak te hebben. Je creëert nu een grensgevoel doordat je telkens een andere munt nodig hebt.

(Gemakshalve gaat hij echter voorbij aan die andere grens, met een nog veel groter psychologisch effect: de taalgrens.)

 De Morgen - 19 juni 2001 - bijlage: In de ban van Europa (deel 1) – pag. 5: ‘Europa is antwoord op uitdaging van 21ste eeuw’.

****************************************

André Flahaut (PS) – Minister van Defensie

“Wereldwijde eentaligheid is niet goed. Taalrijkdom is belangrijk. Ik heb liever geen taalmonopolie van het Engels dat de VS nog machtiger maakt en ons allemaal in dezelfde kneedvorm zou duwen.

De Morgen - 31/01/’04,  pag. 4

****************************************

Shimon Peres (Israël)

In het radioprogramma “Titaantjes” (16/12/2001) haalde Jo Lernout de woorden aan van Shimon Peres, toen hij het, in de betere tijden van Flanders Language Valley, had over het slopen van een muur van niet-communicatie door middel van de L&H vertaaltechnologie:

Hoe meer communicatie tussen de mensen, hoe meer kans dat ze mekaar begrijpen en minder haten. (november 1999)

****************************************

Marc Van Oostendorp

… Maar het Nederlands is, vergeleken met de dialecten, ook een kunstmatige taal, die ooit bedacht is.Met als doel een zo groot mogelijk gebied te creëren waar men de Bijbel – de Statenvertaling – kon lezen. Er is geen duidelijk criterium voor een natuurlijke taal… Hetzelfde geldt voor het Duits, dat bedacht is door Luther, het Italiaans dat bedacht is door Dante.

Hoogleraar interlinguïstiek en Esperanto aan de universiteit van Amsterdam (een Haagse krant: HN 4 juli  1998)

****************************************

E.J. Hobsbawm

Taal kan niet de basis zijn van een nationale cultuur omdat nationale talen ‘bijna altijd min of meer kunstmatige constructies zijn’

Britse historicus – Natie en nationalisme sinds 1780,  blz 74.

****************************************

Piet Van de Craen

Maar op school les krijgen in en/of over een taal wil nog niet zeggen dat je die taal ook beheerst.

"Het taalonderricht zit in een crisis", zegt professor Piet Van de Craen van de Vrije Universiteit Brussel. "Uit een inspectieverslag van 1995 over vreemde talen in het middelbaar bleek dat het Frans - behalve in Brussel - achteruitgaat en dat het met het Duits erg slecht gesteld is. In het middelbaar zijn leraars nogal tevreden over de kennis van het Engels, maar de universiteiten zijn het daar niet mee eens."

Marc Spoelders

Ook Marc Spoelders van de Universiteit van Gent pleit voor tweetalig onderwijs. Hij heeft drie jaar geleden het vreemde-taalonderricht in de lagere school van naderbij bekeken. In zijn rapport "Frans op de basisschool vergelijkt Spoelders het Frans leren met leren zwemmen:

Als je die vergelijking doortrekt, betekent dat vandaag in de meeste klassen van de lagere school dat de leerlingen leren zwemmen van een niet-zwemmer, in de klas, liggend op een krukje. De leerkracht legt uit wat de kinderen moeten doen en splitst de zwembewegingen op in armbeweging, beenbeweging, ademhaling... De leerlingen herhalen eerst wat de leerkracht zegt en gaan vervolgens aan de slag op het krukje in de klas.

Op die manier leren kinderen wel heel wat, maar ze missen ook veel. Watergewenning bijvoorbeeld, die mogelijke angst zou voorkomen als ze écht in een zwembad springen.

Ook Spoelders ziet meertalig onderwijs zitten, maar hij waarschuwt dat het geen elitaire bedoening mag worden.

Taal moet gaan over communicatie, over naar mensen toestappen en ergens bijhoren.

 De Standaard 02/01/2001

****************************************

Jozef T. Devreese

In een vreemde taal is men als een pianist met houten vingers (Poll)

Hoogleraar UIA en TU Eindhoven. Uit: Hoe Vlaams zijn de Vlamingen? Davidsfonds Leuven, 2.000,  pag. 64.

****************************************

Louis Baeck

In Vlaanderen kan de amerikanisering rekenen op meer gangmakers, met name de jeugd, de culturele en maatschappelijke elite, de wetenschappers, de mediamensen en laatst maar niet in het minst de managers van het transnationale zakenleven.

Professor-emeritus KUL. Uit: Hoe Vlaams zijn de Vlamingen? Davidsfonds Leuven, 2.000, pag. 32

****************************************

Alexandra De Laet / Guy Tegenbos

Kwart van laag-en middengeschoolden heeft talen nodig. 2001 Europees Jaar van de Talen

Vacatures die talenkennis vergen, raken moeilijk ingevuld. Van de vacatures waarin Engels vereist is, wordt 6 tot 7 procent ingevuld met kandidaten die het Engels niet of nauwelijks lezen, begrijpen en spreken, en 12 procent met kandidaten die geen Engels schrijven.

Van de vacatures waarin Frans gevraagd wordt, wordt zeker 10 procent ingevuld met kandidaten die het Frans "weinig of niet" kunnen begrijpen en lezen, en 15 à 20 procent met kandidaten die de taal niet of nauwelijks spreken of schrijven. Voor vacatures met Duits worden 20 procent mensen aangeworven die de Goethe-taal niet begrijpen en lezen, 27 procent die geen Duits spreken en 34 procent die het niet schrijven.
 

De Standaard 02/01/2001

****************************************

Annick Schramme

We zijn inderdaad opnieuw in een fase van cultureel nationalisme aanbeland. Vlaanderen ziet de oorspronkelijke taak van de Vlaamse Beweging plots geactualiseerd: het moet opnieuw opkomen voor de verdediging van taal en cultuur. Ditmaal niet tegen het verfranste België maar tegen een algemene opmars van het Engels binnen de Europese instellingen, aan de universiteiten, in de IT-wereld en het bedrijfsleven.

Docente Cultuurmanagement aan de Universiteit Antwerpen. -  "OMTRENT", het tweemaandelijks magazine van het Davidsfonds. Nr 4, Juni 2002, pag. 34

****************************************

Willem van Oranje

Il n’est pas nécessaire d’espérer pour entreprendre ni de réussir pour persévérer.

****************************************

Jan Mulder

Het seizoen 2002-2003 zal ook de geschiedenis ingaan als de jaargang waarin Anderlecht zijn naam veranderde in 'RSC Anderlecht Brussels'.Toen ik dat las, stond ik een uur versteend, zegt ex-Anderlecht-vedette Jan Mulder.Dit vind ik van een ongehoordheid, wie dit op zijn geweten heeft, moet onmiddellijk ontslagen worden. Ik bewonder Michel Verschueren, maar dit gaat te ver. Ik heb Paul Van Himst al willen bellen, ik vind dat er iets moet georganiseerd worden om dit te verhinderen, maar ik ben niet zo'n demonstrant.

Ik vind dit zelfmoord,  vervolgt Mulder. En dat allemaal voor een paar 'francs' van het Brussels Gewest (...) Dat Engels alleen al, ik zou er een mitrailleur voor boven halen. Laat ons Anderlecht dan liever maar meteen omdopen tot 'FC Manneken Pis'.

Het Laatste Nieuws - 09/08/02 p.23

****************************************

Pelé

"Het Esperanto zal in het algemeen voor sporters, voor de toenadering onder mensen en het vergemakkelijken van vriendschappelijke en sportersrelaties, zeer nuttig zijn."

http://nl.wikipedia.org/wiki/Pel%C3%A9

****************************************

Paul Ariste - taalkundige

Wat uitdrukkingsvermogen betreft, komt geen enkele van de nationale talen die ik ken op gelijke hoogte met het Esperanto, verklaarde de befaamde taalkundige Paul Ariste uit Tartu, die, behalve Esperanto, enkele tientallen talen beheerste.

****************************************

10-02-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

21-02-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

23-02-2008 om 14:39 geschreven door Dan Van Herpe

Zeer geachte professor,


Vandaag las ik met belangstelling uw bijdrage in De Standaard: "Verfransing gaat van rijk naar arm." Ik ben het daarmee volledig eens en heb dan ook het manifest ondertekend. Vreest u echter niet dat u evengoed zou kunnen schrijven: "Verengelsing gaat van rijk naar arm" en: van de intellectuele elite (zij spreekt immers 'goed' Engels) naar het 'intellectueel proletariaat' (dat gebrekkig steenkolenengels spreekt). Gaat dit proces ook niet met taalkundig-culturele onderdrukking gepaard? Zou dit ook niet van elke socialist en van elke verdediger van de mensenrechten een taaldemocraat (en dus esperantist) moeten maken?

Ter informatie voeg ik een tekst toe die ik naar tal van politieke, academische, culturele en journalistieke instanties geschreven heb naar aanleiding van: 2008 - Internationaal jaar van de talen - Europees jaar van de interculturele dialoog - 21 februari: Internationale dag van de moedertaal.

                                                                                          ************************************************************************************************************************

Geachte,


Ter gelegenheid van de Internationale Dag van de Moedertaal wens ik u een gelukkige moedertaaldag!

Bij deze gelegenheid wil ik uw aandacht vragen voor het probleem van taaldiscriminatie in de Europese Unie. Dit situeert zich op twee niveau’s: het niveau van de Europese instellingen en dat van de Europese burger. Ik beperk mij tot het laatste.

De discriminatie is tweeërlei:
1. In de huidige maatschappij is één moedertaal superieur aan alle andere: ze wordt op een sokkel geplaatst en als een gouden kalf aanbeden. Haar sprekers krijgen zomaar de status van eersterangsburgers: enkel en alleen omdat ze toevallig in een bepaald land geboren zijn, krijgen zij het voorrecht altijd en overal hun moedertaal te mogen spreken. Daarmee wordt de overgrote meerderheid van de Europese talen/burgers gediscrimineerd want gedegradeerd tot tweederangstalen/-burgers. Men houdt ons nochtans voor dat alle talen/burgers gelijk zijn! Zou het geen politieke prioriteit moeten zijn dat iédere Europeaan zonder communicatieproblemen kan reizen en verblijven in 'zijn' Europese Unie?

2. Ook het talenbeleid van de Europese Commissie, dat ervan uit gaat dat iedere burger minimaal twee vreemde talen moet leren, is discriminerend. Het leren van één vreemde taal vereist reeds een enorme investering van tijd, geld en energie. Stellen dat iedereen minimum twee vreemde talen moet leren is bijgevolg niet realistisch (http://claudepiron.free.fr/articlesenneerlandais/drietaligeuropeaan.htm). Temeer daar velen er niet eens in slagen de eigen moedertaal te beheersen. Bovendien lost meertaligheid het communicatieprobleem niet op in een gebied waar 23 officiële talen gesproken worden.

Het aanvaarden van een gemeenschappelijke, eenvoudige, neutrale, tweede (g.e.n.t.) taal, zoals het Esperanto, is de meest democratische-economische-fundamentele oplossing van het taaldiscriminatieprobleem: voor iedereen aanvaardbaar, voor ‘iedereen’ haalbaar en met respect voor ieders taal en cultuur. Ze doet geen afbreuk aan het belang van kennis van het Engels en aan de meerwaarde van meertaligheid. Studie van een plantaal als eerste vreemde taal leidt tot een aanzienlijke verkorting van de leertijd voor andere talen en bovendien ook tot een betere kennis van de moedertaal. (http://www.esperanto.be/fel/nl/esym7.html)  Kortom: Esperanto is de ideale springplank naar meertaligheid voor wie daarvoor gemotiveerd is op basis van interesse en/of behoefte.   (http://www.springboard2languages.org/natlang.htm)

Kijk ook eens op: http://forums.ec.europa.eu/multilingualism/ waar eurocommissaris voor meertaligheid, Leonard Orban, het vuur aan de schenen gelegd wordt omwille van zijn gratuite uitlating over het Esperanto: De woordenschat van een kunsttaal als Esperanto is nauwelijks beproefd in de sociale en culturele praktijk.

Over Esperanto: uitdrukkingsmiddel tot cultuur vindt u meer op http://www.esperanto.be/fel/nl/esym10.php

                                                                                            ************************************************************************************************************************

Mag ik, zeer geachte professor, hopen op een korte reactie?

Hartelijk dank bij voorbaat.

Oprechte hoogachting,

29-02-2008 om 19:51 geschreven door Dan Van Herpe

1. John Vandaele pleit in ‘Laat duizend bloemen bloeien van Vlaams-Franstalige samenwerking’ voor een project dat elke Belg helpt om zo goed mogelijk Nederlands en Frans (en Duits?) te leren, en zo de basis legt om van de Belgen de talenknobbels van de wereld te maken. Hij ‘vergeet’ dan nog het noodzakelijke Engels.

2. In het Maaloufrapport pleit een groep van intellectuelen dat iedereen een internationale voertaal naar ‘keuze’(ra, ra, ra welke taal dit zal zijn) en een persoonlijke adoptietaal zou leren. Deze laatste bij voorkeur op bijna-moedertaalniveau. http://ec.europa.eu/education/policies/lang/doc/maalouf/report_nl.pdf  

3. In NRC.next pleiten taalkundigen Marc van Oostendorp en Gertjan Postma ervoor dat in een modern Europa mensen elkaar straks in hun eigen taal moeten kunnen begrijpen.  Dit veronderstelt een goede passieve kennis van meerdere talen.

(http://www.nrcnext.nl/opinie/article954935.ece: De krant kunnen lezen in Noors, Spaans of Fries)

Heeft iemand er al eens bij stil gestaan hoeveel uren talenstudie al deze voorstellen vereisen en wat dat voor het lessenrooster betekent? Dit gaat voorbij aan het feit dat heel wat leerlingen naar school gaan om met hun handen te leren werken, om een beroep te leren, niet om buitenlandse kranten of boeken te lezen. Of is het bereiken van de status van talenknobbels van de wereld misschien de (elitaire) doelstelling van ons onderwijs?

Zou het geen politieke prioriteit moeten zijn ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk Europeanen met elkaar van gedachten kunnen wisselen (= interculturele dialoog) en zonder communicatieproblemen kunnen reizen en verblijven in ‘hun’ Europese Unie? De enige manier waarop dit democratisch, economisch en efficiënt kan gerealiseerd worden is via een g.e.n.t.-taal, zoals het Esperanto (http://blog.seniorennet.be/taaldemocratie ). Deze optie doet geen afbreuk aan de meerwaarde van actieve/passieve meertaligheid voor wie daartoe gemotiveerd is op basis van interesse en/of noodzaak. Integendeel, zoals blijkt uit: www.springboard2languages.org

04-03-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Voor al uw communicatieproblemen,

slechts één oplossing:

een Gemeenschapelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede (= GENT) taal,

met name:

Esperanto

- 120 jaar internationale ervaring

- wereldwijd miljoenen tevreden gebruikers

- democratisch-economisch-efficiënt

- springplank naar meertaligheid 

Doen, hè !

*****************************************************************

Por chiuj komunikadproblemoj viaj,

nur unu solvo:

Komuna, Simpla, Neutrala, Dua (= KoSoNoD’) lingvo,

nome:

ESPERANTO

- 120 jaroj da sperto

- mondvaste miljonoj da uzantoj kontentaj

- demokrata-ekonomia-efika

- saltotabulo al plurlingveco

FARU!

26-03-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Binnenland/article/detail/221194/2008/03/27/Zomerinitiatieven-rond-taalbevordering-Nederlands.dhtml 

9 reacties

28/03/08 01u32

Dan Van Herpe, Oud-Turnhout

Zou de doelstelling van het Europese talenbeleid niet moeten zijn dat 'alle' Europeanen met elkaar kunnen praten via een gemeenschappelijke, eenvoudige, neutrale, tweede (= g.e.n.t.) taal (esperanto) die aanvaardbaar en haalbaar is voor iedereen, die ieders taal en cultuur respecteert en die, zoals de praktijk leert, een springplank kan zijn naar meertaligheid, zeker voor hen die hiertoe gemotiveerd zijn op basis van behoefte en/of noodzaak?

Beledigend? Ongepast? Meld het ons

27/03/08 19u55

PS: Door een onoplettendheid van mijnentwege is er een fout in bovenstaande tekst geslopen. “... op basis van behoefte en/of noodzaak” moet zijn: “... op basis van behoefte en/of interesse”.

Christophe H,

@Dan Van Herpe: Esperanto is niet haalbaar. Het is en blijft een kunsttaal. Maak het gewoon zo dat iedere Europeaan 2 Europese hoofdtalen moet kennen buiten zijn moedertaal. Dan is het voor iedereen gelijk.

Beledigend? Ongepast? Meld het ons

28/03/08 01u32

Dan Van Herpe, Oud-Turnhout

Christophe H: 1. Alle standaardtalen zijn 'kunstmatig' want gestandaardiseerd. 2. Wat is er mis met 'kunstmatig'? Weigert u een kunstheup als dat de enige oplossing is? 3. Zoals een kunstmatig verwekte proefbuisbaby uitgroeit tot een volwaardige mens, zo is het kunstmatig verwekte Eo uitgegroeid tot een volwaardige taal die dagelijks wereldwijd door duizenden als brugtaal gebruikt wordt. 4. Meertaligheid voor iedereen is 1/ een utopie, want elitair en 2/ lost het communicatieprobleem niet op.

Beledigend? Ongepast? Meld het ons

28/03/08 17u21

29-03-2008 om 09:33 geschreven door Dan Van Herpe

http://forums.ec.europa.eu/multilingualism/do-you-experience-problems-in-your-everyday-life-that-are-due-to-language-difficulties/#comments

Deze tekst werd geweigerd op het forum van de heer Orban,
eurocommissaris voor meertaligheid.

 *****************************************************************************

De Parabel van het Esperootje.

Orbanus I, koning van EUtopia, riep 2008 uit tot EUtopiaanse Jaar van de ‘Kaar’.

Hij raadde iedere EUtopiaan aan meerkarig te worden. Orbanus I stelde daarbij uitdrukkelijk dat alle wagens gelijk zijn. Zijn persoonlijke wagenpark bestond uit verschillende, uiteraard prestigieuze, rijtuigen. “Noblesse oblige”, toch? Als dienstwagen gebruikte hij de “Anglia”, een brandstofverslindende en zeer milieubelastende slee, desalniettemin met internationale uitstraling.

Vele, minder gefortuneerde onderdanen van koning Orbanus moesten het echter stellen met slechts één bescheiden vehikel. In sommige gevallen zelfs een gammel, aftands exemplaar. Dat zij niet over de mogelijkheden beschikten om zich meerdere dure statussymbolen aan te schaffen, was de minste van ’s konings zorgen.

Een aantal pientere onderdanen had zich al wel een meer democratische vierwieler aangeschaft, het Esperootje, waarmee ze zich even goed en probleemloos naar de andere continenten konden begeven. Kwestie van gezond verstand. Maar zo’n eenvoudig en goedkoop vehikeltje, dat binnen ieders bereik lag, vond de koning maar niks. Zelfs zijn uitstekende kwaliteiten, met name: zuinigheid, milieuvriendelijkheid, baanvastheid, wendbaarheid en niet in het minst: de jaguar onder de motorkap, konden Orbanus I niet vermurwen. Ook het idee jongeren met dit karretje eerst wat rijervaring te laten opdoen om hen daarna op een economische manier de wereld te laten veroveren, vond geen genade in zijn ogen. Het Esperootje werd hooghartig afgewezen. “Of je rijdt met meerdere wagens om je culturele grenzen te verleggen, óf je blijft als Beotiër in je eigen achtertuintje rondtuffen”, verklaarde het orakel van EUtopia.

De gegoede EUtopiaanse burgerij prees de koning om zijn eerlijk en democratisch beleid. De EUtopiaanse pers en media stonden erbij, keken ernaar en vonden dat Orbanus I goe bezig was.

En zo bleef de modale EUtopiaan, ook in het EUtopiaanse Jaar van de ‘Kaar’, verstoken van een democratisch, economisch en toch elegant en efficiënt vervoermiddel.

*****************************************************************************

La parabolo de l’ Espereto

Orbanuso I, la regho de EUtopio, proklamis 2008 la EUtopia Jaro de la Charo. Li konsilis chiun EUtopon plurcharighi. Orbanuso I aldone eksplicitis ke egalas chiuj la automobiloj. Lia veturilaro konsistis el pliaj, kompreneble prestighaj, luksautoj. “Nobeleco devontigas”, chu ne? Multaj, multe malpli richegaj regatoj de l’ regho Orbanuso tamen devis kontentighi pri unu  pli modesta vehiklo. Kelkfoje ech kaduka, antikvacha ekzemplero. Ke ili ne disponis pri la eblecoj havigi al si pliaj multekostaj statussimbolojn, tute ne faris zorgojn al la regho.

Nombro da lertaj regatoj jam sin provizis per pli malmultekosta kvarradajho, la Espereto, per kiu ili sambone kaj senprobleme povis translokighi al aliaj kontinentoj. Afero de prudento. Sed tian simplan kaj malmultekostan chareton, atingebla de chiu, la regho opiniis senvalora. Ech ghiaj kvalitoj elstarantaj, nome: foruzo minimuma, medioprotekto, vojgluo, manovreblo, simpla funkciigo kaj antau chio: la jhaguaro sub lia kapoto, ne povis cedigi Orbanuson I. Ankau la ideo ke junuloj per tiu chareto unue povus akirigi iom da konduksperto kaj poste ekonommaniere konkerigi la mondon, ne plachis al li. La Espereto arogante rifuzitis. “Au vi kondukas pliajn automobilojn por plivastigi viajn limojn kulturajn, au vi daurigas la rondautadon en via ghardeneto kiel beoto (= senkulturulo)”, deklaris la orakolo de EUtopio.

La achetpovaj regnanoj laudis la reghon pro lia honesta kaj demokrata politiko. La EUtopia gazetaro kaj komunikiloj, prijugante la aferon, opiniis ke Orbanuso I bone regokupighis.

Tiel la modala EUtopo ankau en la EUtopia Jaro de la Charo  restis senigita de demokrata, ekonomia kaj tamen eleganta kaj efika veturilo.

06-04-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Geachte heer,

Betreft: België anders besturen. (DS, 18 april 2008, pag. 21)

Toch kras dat van de 26 ondertekenaars van dit artikel, waarin eens te meer gepleit wordt voor meertaligheid als norm en voor het nastreven van volkomen tweetaligheid, NIEMAND het geslacht kent van “België”. Men maakt er dan maar een potje van. Enerzijds: “België is een schitterend land… HAAR hoofdstad" en: “België en HAAR regio’s”. Anderzijds: “om België ZIJN plaats te geven”.

Zouden we niet beter pleiten voor wat meer intellectuele bescheidenheid en streven naar een voor de modale burger meer haalbare tweetaligheidsnorm, namelijk: 1/ ‘volkomen’ kennis van de moedertaal en 2/ kennis van een Gemeenschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede  (= G.E.N.T.)taal , zoals het Esperanto, voor de ‘intertalige’/interculturele dialoog? Zou de lat dan al niet meer dan hoog genoeg liggen voor de meerderheid van de burgers? En laat de meertaligheid dan maar voor wie daarvoor gemotiveerd is op basis van interesse en/of noodzaak. Zo komt iederéén aan zijn/haar taalkundig-culturele trekken!

Meer info op: http://blog.seniorennet.be/taaldemocratie

18-04-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

http://forums.ec.europa.eu/multilingualism/languages-for-young-people/#comments

20-04-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Binnenland/article/detail/252600/2008/04/23/-Vlaamse-bedrijven-stellen-te-hoge-taaleisen-aan-Waalse-werkzoekenden-.dhtml#reactions

Dan Van Herpe, Oud-Turnhout

Meertaligheid als norm is een E.U.topie! Het communicatieprobleem hoeft er niet te zijn als Europa een Gemeenschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede (G.E.N.T.)taal, zoals het Esperanto, zou aanvaarden voor de intertalige/interculturele dialoog. Deze G.E.N.T.-taal is een goede basis voor meertaligheid voor wie daartoe gemotiveerd is op basis van interesse/noodzaak. Daarvoor is alleen openheid van geest en gezond boerenverstand nodig. Een open geest beleeft toch zoveel meer, niet?

Beledigend? Ongepast? Meld het ons

23/04/08 16u54

23-04-2008 om 17:09 geschreven door Dan Van Herpe

http://www.knack.be/forum/berichten.do?onderwerpID=229205&addhit=true

Dan Van Herpe         do 01 mei 2008 19:53            Taal van de hoop

Proficiat met uw artikel ?Taal van de hoop? n.a.v. het 100-jarig bestaan van UEA waardoor het Esperanto nog eens wat positieve aandacht krijgt. Een belangrijk aspect is echter niet vermeld: omdat het Esperanto met zoveel talen verwant is, wekt het bij velen interesse voor andere talen. Bovendien hebben experimenten ook aangetoond dat studie van andere talen aanzienlijk vergemakkelijkt wordt met een plantaal als basis, wat toch handig is voor diegenen die erop staan vele honderden uren te besteden aan het leren van de taal van een ander land om er de ?couleur locale? op te snuiven. Het ene sluit het andere niet uit, integendeel. (http://www.springboard2languages.org/home.htm)

Wat me opvalt in de taal- en communicatieproblematiek is het feit dat, wanneer het over Esperanto gaat, men steevast een aantal tegenstanders aan het woord laat met argumenten die óf niet relevant, óf zelfs onjuist zijn. Dit ondergraaft de uitsluitend positieve bedoelingen van het Esperanto als wereldwijde, democratische, niet-discriminerende brugtaal over taalkundige, aardrijkskundige, levensbeschouwelijke of welke grenzen dan ook heen en zal bij velen de negatieve vooroordelen gebaseerd op al dan niet gewilde onwetendheid, bevestigen. Als het echter over het officiële Europese talenbeleid gaat dat meertaligheid als norm stelt, stel ik vast dat geen enkele journalist/intellectueel zich vragen stelt over 1. de haalbaarheid, 2. de efficiëntie en 3. het democratisch gehalte van dit beleid. (http://blog.seniorennet.be/taaldemocratie) Evenmin hoor je kritische geluiden over de reële taalsituatie die aantoont dat de intellectuele elite met gretigheid buigt voor de wet van de jungle: het recht (i.c.: de taal) van de sterkste. Is dit niet hypocriet?

Besluit: een Gemeenschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede (= G.E.N.T.) taal zonder uitzonderingen blijft niet alleen een intellectuele, maar ook een democratische noodzaak voor de mensheid.

grizaleono       zo 04 mei 2008 12:36            Esperanto viert 100-jarig bestaan    

In “Esperanto viert 100-jarig bestaan” lees ik de mening van een anoniem criticus “In de huidige context leer je veel sneller een lingua franca, zoals bijvoorbeeld het Engels in het Westen of het Arabisch in Noord-Afrika, dan een hulptaal”.

Zulke bewering wijst er op dat die persoon totaal niet geïnformeerd is over wat Esperanto eigenlijk is.

Ik heb zelf Esperanto geleerd toen ik 48 was, in drie weken, thuis, in een leerboekje ‘s avonds na het werk. Daarna moest ik voor het bedrijf naar Japan, waar ik vlot kon spreken met plaatselijke Esperantosprekers. Probeer maar eens een andere kwaliteitstaal zo snel te leren of probeer gewoon een vlot gesprek in het Engels met Japanners, die vele jaren lang Engels op school geleerd hebben.

Onlangs las ik een artikel van de hand van prof. Gennadij Shilo van de Europese Universiteit Justo in Moskou “Een taal in 7 dagen, een mirakel?”. Zijn studenten in de Rechten en de examinatoren vinden het alvast geen mirakel. Als je niet weet wat Esperanto is - kan je dat niet geloven. Ik zou het trouwens ook niet geloofd hebben, als ik het niet zelf ondervonden had. Maar Esperanto is precies ontworpen om snel geleerd te worden.

Verder schrijft de criticus:

”... Geen enkele hulptaal zal ooit aanvaardbaar zijn voor iedereen.”

Integendeel, de enige taal, die wereldwijd als billijke oplossing aanvaardbaar is, is precies een onafhankelijke “hulptaal” omdat niemand ze als moedertaal spreekt en dus iedereen ze op gelijke voet leert en gebruikt. Dus geen privileges voor bv. Engelstaligen en discriminatie voor alle anderen.

Ooit al geprobeerd als niet-geboren Engelstalige in het Engels te onderhandelen over belangrijke zaken met een geboren Engelstalige? Niet doen! Het zou u zuur kunnen oprispen. Gebruik liever een voor beiden vreemde taal. Maar je weet al dat de kans dat de Engelstalige een andere taal kent uiterst klein is! Hij kan rustig zijn tijd investeren in andere dingen en van anderen eisen dat ze zijn taal leren.

Hoeveel die houding G.B. opbrengt kan je lezen in het rapport van de studie die prof. Grin (Univ. Geneve) maakte in opdracht van het Franse ministerie van Onderwijs. Lees het Rapport Grin op: http://cisad.adc.education.fr/hcee/documents/rapport_Grin.pdf

Ik kan u wel al verklappen dat dit gaat over ruim 17 miljard euro per jaar.

Dat de angelsaksische Goliath deze opbrengst zwaar verdedigt is begrijpelijk. Daartegen is Esperanto kleine David. Toch krijgt David snel groeiend succes, mede dank zij de hudige technische communicatiemogelijkheden.

Gert Sels        zo 04 mei 2008 15:46            RE: Esperanto viert 100-jarig bestaan        

Zelf woon en werk ik in de USA, en ben het absoluut niet eens met je stellingen in deze bijdrage.

Allereerst is het absoluut geen probleem om belangrijke onderhandelingen in het Engels te doen. Als het al een effect heeft, is het een positief effect dat ze het waarderen dat je hun taal spreekt, en dat ze eigenlijk wat beschaamd zijn dat ze zelf niet al te veel andere talen spreken. Hoewel dat ook wel meevalt: zowat iedereen leert toch minstens een andere taal op school, veelal Spaans, maar in het verleden ook dikwijls Frans (inderdaad wel een taal van het verleden ) of Duits.

Esperanto zal misschien vrij vlot te leren zijn als Europeaan, vermits in het algemeen toch de meeste Europese invloeden hierin opgenomen zijn. Hoe gemakkelijk dit zou zijn en wat het verschil met Engels is voor Oosterlingen, Arabische sprekers of andere taalgroepen is twijfelachtig. Er zijn misschien wel enkele elementen hiervan opgenomen in Esperanto, maar dat is minimaal.

Het grootste probleem van Esperanto, en waarom het nooit zal doorbreken, is dat het nooit aan een kritische massa geraakt (zoals ook gesteld in het Knack-artikel). Gelijk waar je gaat, je zal bijna nooit een Esperantospreker tegenkomen. Maar een Lingua Franca, gebaseerd op een historische achtergrond zoals Latijn in het verleden of Engels nu, heeft dit probleem niet en je kan deze dan ook echt gebruiken. Vele mensen leren Engels zelfs bijna onbewust, door Engelstalige muziek te beluisteren of films te zien (voor zover niet ingesproken in de eigen taal uiteraard), vanaf een zeer jonge leeftijd.

Indien je Esperanto kan leren op 7 dagen wil dit ook zeggen dat de woordenschat vrij beperkt is, hetgeen dan weer een nadeel is.

Het is natuurlijk weer van een Frans ministerie dat dergelijke studie moet komen. Komen ze dan nooit te boven dat Frans aan belang verliest tov Engels? Ze kunnen dan toch al de invloed van Frans in de Engelse taal opeisen

Kortom: Esperanto was een verdienstelijke poging, maar is op sterven na dood. Mensen die dit geleerd hebben kunnen zich dan troosten met het feit dat het toch niet te veel moeite heeft gekost.

Dan Van Herpe         ma 05 mei 2008 17:30           RE: Esperanto viert 100-jarig bestaan

1. Het feit dat u, geachte heer Sels, in de VS WOONT, verklaart natuurlijk dat u ‘geen’ probleem hebt om onderhandelingen in het Engels te doen. U hebt dagelijks de gelegenheid uw kennis van het Engels bij te spijkeren en veel spreekervaring op te doen. Dat neemt niet weg dat u nooit het niveau van een moedertaalspreker zal evenaren en u taalkundig dus altijd de mindere zal zijn. Als u bij gelegenheid mijn blog (http://blog.seniorennet/taaldemocratie ) eens wil bezoeken, zal u o.a. in de bijdrage “Het Nederlands van Laloux’ meer hierover kunnen lezen.

2. De oosterlingen en de Arabischsprekers zijn de best geplaatste personen om te oordelen welke taal (Esperanto of Engels) met de kleinste investering van tijd, geld en energie kan geleerd worden. Vele Esperantosprekers uit zowel China, Japan, Rusland, Indië, enz. hebben wat dat betreft niet de minste twijfe!!

3. Of het Esperanto ooit zal doorbreken is louter een politieke beslissing. Is er ooit een ‘kritische massa’ geweest voor het oprichten van de E.U., voor de invoering van de euro? Neen, maar er was wel politieke wil.

4. Het feit dat u denkt dat 1. de woordenschat van het Esperanto vrij beperkt is en 2. het Esperanto opsterven na dood is, bewijst dat u niet goed geïnformeerd bent. Ik kan het u nauwelijks kwalijk nemen: pers en media besteden er zo goed als geen aandacht aan, zodat hardnekkige vooroordelen blijven voortleven. Maar eigenlijk is het intellectueel oneerlijk een mening te geven over iets waarover je weinig of niets weet.

5. In essentie gaat het hele Esperantoverhaal over democratie, over niet-discriminatie. Ook hierover kan u zich, als het u interessert natuurlijk, beter informeren op mijn blog.

Gert Sels        di 06 mei 2008 00:26                         RE: Esperanto viert 100-jarig bestaan

Beste Dan,

1. Uiteraard heb ik veel gelegenheid om de kennis van Engels bij te spijkeren, maar op zich was deze kennis al zeker voldoende aanwezig toen ik naar de VS vertrok. En dit deels door studie op school, maar zeker ook doordat de meeste mensen in Vlaanderen reeds van jonge leeftijd overvloedig worden geconfronteerd met deze lingua franca, via muziek, films, etc. Dit is een enorm voordeel, en een voordeel dat Esperanto niet heeft, noch de Franstaligen of Duitstaligen die alles ingesproken zien in hun eigen taal. Dat Franstaligen geen Nederlands willen leren omdat dit enkel in een beperkte omgeving kan gesproken worden (zoals in het artikel omtrent Laloux op je blog aangegeven) is m.i. een ongeldige reden. Frans is momenteel niet zo veel meer belangrijk dan Nederlands, maar dat willen ze niet inzien. Ik vermoed dat het vooral een kwestie is van koppigheid, dat sommige Fransen liever geen Nederlands of Engels leren, maar dan nog liever overschakelen op een neutrale taal. En zelfs bij Franstaligen denk ik dat dit slechts een minderheid is.

2. Ik zal niet betwisten dat zonder de onderdompeling in het Engels van jongsaf Esperanto gemakkelijker te leren is. Engels is inderdaad een vrij vreemde taal, waar het geschreven woord dikwijls weinig de uitspraak aangeeft of omgekeerd. Maar het is een feit dat velen hier van jongsaf in worden ondergedompeld, met uitzondering op enkele extreem chauvinistische landen en regio’s, die hier nu zelf de nadelen van ondervinden.

3. We zien in Belgie hoe moeilijk het is een taal politiek op te leggen. Een taal is steeds iets dat spontaan groeit. Ergens geloof ik niet in een kunstmatige taal, hoe goed bedoeld ook. Overigens vind ik ook wel vrij veel artikels op je blog in het Engels, die dan niet vertaald zijn in Esperanto. Misschien een tip om dan al je artikels op de blog ook in Esperanto te vertalen, als je daar zo sterk in gelooft? Bestaat er overigens ook een ‘vlagje’ of icoontje dat Esperanto aangeeft, zoals je dikwijls op websites ziet voor andere talen?

4.1. Dat de woordenschat van Esperanto beperkt zou zijn leid ik gewoon af uit het feit dat je aangeeft dat dit zo snel te leren is. Je kan zoveel woorden per dag leren, dus als je iets snel kan leren, wil dit ook zeggen dat er weinig woorden zijn.

4.2. Dat Esperanto op sterven na dood is, blijkt oa.uit het artikel in Knack, maar ook heb ikzelf nog niemand tegengekomen die spontaan vroeg of ik Esperanto sprak of niet om hierop over te schakelen. Maar het gebeurt wel veelvuldig dat mensen spontaan op Engels overschakelen indien er een gemeenschappelijke taal gevonden moet worden.

5. Zoals ik schreef een goedbedoelde poging, maar ik geloof er niet in. Zodra iedereen meer onmiddellijk met Engels wordt geconfronteerd (of eventueel zelfs met Spaans), zal deze kennis ook sterk toenemen.

Overigens was er een tijdje geleden ook wel een goede mop op de humoristische draad omtrent het gebruik van Engels in de EU, maar op vraag van Duitsland hier enkele vereenvoudigingen werden ingevoerd, en na verloop van tijd kwam met automatisch bij Duits terecht.

govhof            di 06 mei 2008 08:45                         RE: Esperanto viert 100-jarig bestaan        

Esperanto is een zinloze zielloze taal.

Wie zo een neptaal propageert heeft niets begrepen van het ontstaan en van het verband tussen talen, culturen en beschavingen.

 Dan Van Herpe        di 06 mei 2008 18:49             RE: Esperanto viert 100-jarig bestaan         

Om een of andere reden is mijn vorige reactie op Gert Sels (di 06 mei 2008 00:26 ) blijkbaar niet terechtgekomen. Daarom probeer ik het opnieuw.

1. Vind je het feit dat jongeren van jongsaf ondergedompeld (om niet te zeggen: gehersenspoeld) worden in een bepaalde taal met de daaraan verbonden cultuur hun kijk op de wereld niet erg vernauwt? Het hele wereldgebeuren wordt uitsluitend door een angelsaksische bril bekeken. Een voordeel vind ik dat niet.

2. Je hebt volkomen gelijk: een taal is iets dat spontaan groeit. Zo ook Esperanto, ondanks het feit dat het nooit door een land gepropageerd werd. Integendeel zelfs: bepaalde regimes (Rusland, Nazi-Duitsland) hebben zijn aanhangers vervolgd. Pers en media hebben er (bijna) nooit objectief over geïnformeerd. En toch is het over de (bijna) de hele wereld verspreid!

Lees in dit verband ook eens ‘Apologie van het Esperanto’ op mijn blog.

3. Dat sommige artikels op mijn blog in het Esperanto vertaald zijn, komt door het feit dat ze bestemd waren voor E.U.-fora. De Engelstalige teksten hoef ik niet te vertalen, want iedereen verstaat toch Engels, he (zegt men toch!) ;-)

Of een Esperanto-icoontje bestaat, weet ik niet.

4. Woordenschat van het Esperanto. Over de waarde van het Esperanto als taal vind je op mijn blog (http://blog.seniorennet/taaldemocratie) verschillende citaten van gerenommeerde intellectuelen. Een voorbeeld:

”Wat uitdrukkingsmogelijkeden met het Esperanto betreft, komt geen enkele andere taal die ik ken op gelijke hoogte” verklaarde de befaamde taalkundige Paul Ariste uit Tartu, die behalve Esperanto enkele tientallen talen beheerst. Wie zijn wij om dit in twijfel te trekken?

Dan Van Herpe         di 06 mei 2008 18:57             RE: Esperanto viert 100-jarig bestaan        

[Ga naar origineel bericht]

mauste schreef:

GertSels: ”Ik weet uit ervaring dat Nederlandstaligen het vaak moeilijk hebben met die uitstraling van het Frans, de eeuwige verdrukker van het Nederlands.

Met de uitstraling van het Engels hebben (niet alleen) de Nederlandstaligen het heel wat minder moeilijk. Ter illustratie een citaat van Geert van Istendael uit Het Belgisch Labyrint pag. 133:

”Ik gruw telkens als mijn taalgenoten zich willoos en jankend van kosmopolitische opwinding in het stof wentelen voor de taal der Angelen en der Saksen. Ik ben dol op Engels, maar ik zie niet in waarom de taal van het geld ook de taal van Europa zou moeten worden.” (p.133)

Hoor je het ook eens van een ander ;-)

Gert Sels        wo 07 mei 2008 00:21           RE: Esperanto viert 100-jarig bestaan        

Beste Dan,

om te reageren op je antwoord:

1. Ik denk niet dat het gebruik van deze lingua franca daarom ook onmiddellijk de visie van UK of USA oplegt, en welke is dat dan feitelijk? Zelfs in deze landen zijn er zowat alle mogelijke stromingen en meningen. Verder zijn ook kranten en nieuwsberichten uit de hele wereld met hun meningen in het Engels te lezen, te horen of te bekijken, tot Al Jazeera toe. En dat kan je moeilijk als eenzelfde mening beschouwen.

2. Esperanto kan momenteel dan eventueel nog ‘spontaan’ verdergroeien, maar het was hoe dan ook opgestart als een artificiele taal. En met het huidige beperkt aantal sprekers zal deze ook minder spontaan groeien. Wat doet Esperanto ten andere met nieuwe woorden voor technologische ontwikkelen: ook proberen te vertalen, zoals Frans en Duits zo krampachtig proberen te doen?

3. Dat bedoelde ik juist. Door het in het Engels te zetten zonder vertaling geef je me eigenlijk impliciet gelijk dat Engels de huidige lingua franca is, en er dus geen nood is aan Esperanto.

Misschien toch ook een ideetje om dan zo een icoontje te ontwerpen, zodat je op een website eenvoudig je taal kan kiezen en Esperanto hierbij te zetten.

4. Eventueel kan men hier wel veel in uitdrukken, maar ik zie geen antwoord op de tegenstelling die ik zie tussen eenvoudig en snel te leren (hetgeen dus een beperkte woordenschat veronderstelt) en de rijkdom van een taal (die een meer uitgebreide woordenschap veronderstelt).

Overigens is deze discussie m.i. ook slechts een discussie voor de sport zelf, want wat we hier ook schrijven, zolang Esperanto niet politiek geforceerd wordt (zoals je zelf voorstelde), zal dit ook niet echt opgang maken. En daarvoor bestaat er gewoon geen politieke belangstelling bij politici of kiezers, in tegenstelling tot bv de EU of Euro, waar eventueel geen meerderheid dan toch een belangrijke steun bestond. En intussen blijft Engels gewoon als lingua franca dienst doen.

Dan Van Herpe         wo 07 mei 2008 14:55           RE: Esperanto viert 100-jarig bestaan

Beste Gert,

Ik geef je volledig gelijk als je zegt dat er tot nog toe geen belangstelling is bij politici of kiezers. Evenmin bij pers, media, academici of in de artistieke wereld. Wij kunnen alleen maar hopen dat door het verschaffen van informatie het tij misschien ooit keert.

Weerom heb ik enkele bedenkingen bij uw argumentatie.

1. “Ik denk niet dat het gebruik van deze lingua franca daarom ook onmiddellijk de visie van UK of USA oplegt, en welke is dat dan feitelijk? (enz)”

Voor mijn argument in dit verband heb ik d emosterd gehaald bij de één na slimste mens van de wereld: Marc Reynebeau, wat natuurljk niet wil zeggen dat hij de waarheid in pacht heeft. In DS van 19/01/08 pag 22-23 publiceerde hij het artikel: “Het neoliberalisme spreekt Engels.” Hieruit citeer ik o.a.:

a/ Het overwicht van het Engels aan de universiteit dreigt het Nederlands ongeschikt te maken als wetenschapstaal. En, meent Marc Reynebeau , taal is nooit waardevrij. Wie alleen het Engels in de wetenschap duldt, duldt daar ook alleen zijn liberale ideologie.

b/ Bovendien schaadt een eenzijdige verengelsing van de (mens)wetenschappen het Nederlands zelf. Een taal die niet (meer) wordt gebruikt in de wetenschap, ontwikkelt al evenmin de daarvoor noodzakelijke, gespecialiseerde terminologie. Ze wordt letterlijk woordeloos. De economie of de ICT kennen voor centrale vakgebieden al geen evenwaardige Nederlandse termen meer.

c/ Er is niets mis met leenwoorden, maar als jargon onvertaald blijft, kan de wetenschap de taal niet langer voeden en wordt hij maatschappelijk nutteloos.

d/ Taal is nooit neutraal of waardevrij. Ze ontstaat en groeit in een specifieke context, met eigen ideeën, opvattingen en tradities, en ze draagt daar de sporen van, onder meer in de vorm van, vaak onbewuste, ideologische interpretaties. De taal brengt een specifieke, waardegeladen manier van denken met zich mee.

e/ Het probleem is niet zozeer het Engels op zichzelf, wel het English only. Een eenzijdige verengelsing doet de pluraliteit verschralen. Terwijl ze de illusie creëert dat ze de wereld opengooit, snijdt ze de wetenschapsbeoefening integendeel af van andere, niet-Angelsaksische tradities.

2. Wat het artificiële karakter van het Esperanto betreft, verwijs ik opnieuw naar ‘Apologie van het Esperanto’ op mijn blog.

3 Het Esperanto groeit nog altijd even spontaan: het wordt door niemand ‘gepusht’ (om het in modern Nederlands te zeggen). Het groeit wél langzaam, maar dankzij de moderne communicatiemiddelen gaat het wel iets sneller dan voorheen.

4. Het antwoord op de vorming van nieuwe woorden vind je hierboven bij Reynebeau.

5. Behalve de E.C. (die weet dat ook wel, maar die wil dat niet toegeven!) weet iedereen dat het Engels de officieuze lingua franca is. Wil dat daarom zeggen dat er geen nood is aan Esperanto? Om democratisch te zijn dient een lingua franca aan twee voorwaarden te voldoen: 1 ze moet EENVOUDIG zijn zodat ze voor ‘iedereen’ haalbaar is,en liefst met een moinimale investering van tijd, geld en energie, en 2. ze moet NEUTRAAL zijn omdat ze geen burgers/culturen mag discrimineren. (Nu krijgen de NESsy’s (native English speakers) de status van ‘s werelds eersterangsburgers zomaar in de schoot geworpen.) Alleen een plantaal voldoet aan deze voorwaarden. Al het overige is niet relevant.

6. Icoontje. Ik denk wel dat zo’n icoontje bestaat, alleen zou ik niet weten waar ik het kan vinden. Al bij al: een bijkomstigheid, niet?

7. Het probleem van de woordenschat blijkt je wel te intrigeren, hé. Hier volgt dan de oplossing van het raadsel  J

In Esperanto kan je met een beperkte hoeveelheid woordstammen (die internationaal zijn en dus door ‘iedereen’ gekend) veel woorden vormen en woordbetekenissen veranderen door gebruik te maken van 10 voorvoegsels en 34 achtervoegsels met een vaste betekenis, die vrijwel onbeperkt met elkaar te combineren zijn en waarmee de taalgebruiker uiterst creatief kan omgaan: elke combinatie, mits grammaticaal correct en zinvol, is ook goed. Woorden vormen is dus een zaak van woordelementen aan elkaar plaatsen. Ook moeilijke en onbekende begrippen kunnen zo op een heldere manier worden weergegeven. De Esperantowoordenschat is daardoor snel te leren en gemakkelijk in het gebruik!

Gert Sels        do 08 mei 2008 00:35            RE: Esperanto viert 100-jarig bestaan        

Beste Dan,

bedankt voor je antwoorden. Mocht het lobbywerk voor Esperanto ooit echt resultaat hebben en het interessant wordt om het te leren, zal ik dit zeker doen. Maar daar ligt momenteel volgens mij juist een groot probleem.

1. Ondanks de mening van Reynebeau (die ik toch wel vrij hoog inschat) denk ik dat hij hier zich vergist, en een taal voldoende waardevrij is om geen problemen op te leveren. Een taal zo oud en wijd verspreid als Engels heeft immers zovele waarden die hierin uitgedrukt worden of werden.

2. Ik denk niet dat het echt de pas afsnijdt van wetenschappers die niet als eerste taal Engels spreken. Uiteraard dienen ze wel een tweede taal te leren die als lingua franca optreedt, of dit nu Engels is of Esperanto. En voor de foutjes die hierin dan nog zouden blijven staan, die worden wel door de redactie uitgefilterd.

3. Voor oudere woorden is er nu eenmaal de geschiedenis met het ontstaan van verschillende talen, maar er is geen reden om deze Babylonische moeilijkheid ook vol te houden. De verschillende talen zijn ontstaan doordat de talen geisoleerd evolueerden, maar bij het weghalen van deze belemmeringen en dus een meer mondiale wereld is hier geen reden meer voor. Overigens zie ik hier ook veel gelijkenissen met biologische evolutie.

4. Wat betreft het neutrale aan Esperanto, waar Engels de NESsies zou bevoordelen: ga je een oplossing die voor iedereen voordelig is weggooien omdat een bepaalde groep meer voordeel zou hebben, en vervangen door een oplossing waar iedereen hetzelfde nadeel zou hebben? Met het voordeel bedoel ik dan het feit dat dit reeds bestaat, en velen hier reeds van jongsaf mee geconfronteerd werden en dus reeds grotendeels onbewust oppikten? En in verband hiermee is er het grote probleem van de overgang.

5. Het icoontje was inderdaad gewoon maar een kwestie van nieuwsgierigheid. Je ziet vele websites met deze icoontjes voor de verschillende talen, dus zou het wel handig zijn mocht dit ook bestaan voor Esperanto.

6. Het probleem van de woordenschat intrigeert me inderdaad. Zelfs nu zie ik nog niet echt veel verklaring hiervoor, gezien zowat alle talen wel samengestelde woorden kennen en voor-en achtervoegsels. Misschien gaat Esperanto hierin verder dan andere talen, hoewel ik moeilijk inzie hoe dit nog kan. Dus blijf ik nog wat met dezelfde vraag zitten. Misschien moet ik dan toch eens Esperanto leren om dit te onderzoeken

Wat bedoel je juist met E.C.? Europese Commissie?

Beste groeten

Dan Van Herpe         do 08 mei 2008 17:03            RE: Esperanto viert 100-jarig bestaan

Beste Gert,

1. Vooreerst ook bedankt voor je respectvolle manier van discuteren.

2. Wat de waardevrije taal betreft, zullen de meningen altijd wel verdeeld blijven, denk ik. Mijn opleiding (paramedisch) is niet van die aard om daar zinnige dingen over te kunnen zeggen. Daarom haal ik ook altijd graag mensen aan die het beter kunnen weten dan ik.

3. Het is me niet duidelijk wat je in je derde paragraaf over “oudere woorden” precies bedoelt.

4. Dat het Engels als lingua franca voor iedereen voordelig is, durf ik sterk betwijfelen.

In ieder geval wél voor de NESsy’s die in discussies altijd en overal hun moedertaal kunnen spreken. Maak je maar eens kwaad in het Engels, of in gelijk welke taal die niet je moedertaal is! Alle niet-NESsy’s moeten echter een serieuze investering van tijd, geld en energie doen om het Engels te leren. Dat zou ik geen voordeel durven noemen. Het enige voordeel is dat je als toerist op vele plaatsen in de wereld (vooral luchthavens, hotels in grote steden e.d.) wat, meestal verbasterd, Engels (vlengels, nederengels, franglais, denglish ...), kan gebruiken. In het binnenland is dat al veel minder het geval, tenzij je misschien met jongeren in contact komt, maar dan nog. Ik zou niet graag in gelijk welk Europees dorp een auto-ongeval hebben of in een ziekenhuis terechtkomen als je de plaatseljke taal niet beheerst. Je zal handen en voeten nodig hebben om te kunnen communiceren.

Een ‘nadeel’ van het Esperanto is dat IEDEREEN het moet leren, dat niemand het als (enige) moedertaal heeft. Maar je kan het wel met een minimale investering van tijd, geld en energie onder de knie krijgen. Als de E.U. eenzelfde bedrag zou uittrekken voor de promotie van het Esperanto als voor deze van de E.U. en de euro, dan zou het tweede nadeel,namelijk dat van de geringe gebruikskansen op korte termijn weggewerkt kunnen zijn. Tolstoï zou Esperanto geleerd hebben in 4 UREN! Velen leren het in enkele dagen, anderen hebben er enkele weken voor nodig. Ik ken iemand die het op het toilet geleerd heeft en een andere tijdens een vijfdaagse cruise. En toch is het Esperanto aanvaard door PEN-International, een vereniging voor ‘poets, playwrights, essayists, editors & novelists’ en wordt er ieder jaar een Esperantodichter voorgedragen voor de Nobelprijs literatuur!

Trouwens, de Europese Commissie (E.C.) stelt dat iedere burger minimum twee vreemde talen moet leren. Waarom kan het Esperanto niet een van die twee zijn?

5. Het raadsel van de woordenschat zal je inderdaad enkel kunnen oplossen door je wat meer te verdiepen in het Esperanto. De basisgrammatica vind je op: http://debrabandere.eu/esperanto-cortoriacum/esperanto_kort.html#* 01 In enkele minuten kan je je een idee vormen hoe Esperanto werkt. Een gratis internetcursus en heel veel info vind je op: www.lernu.net.

Het is aan jou om voortaan met meer kennis van zaken te spreken over het Esperanto! ;-)

In een tweede reactie stuur ik je nog enkele citaten.

Dan Van Herpe         do 08 mei 2008 17:05            RE: Esperanto viert 100-jarig bestaan

ClAUDE PIRON (psycholoog, oud-taaldocent, oud-vertaler VN en WGO)

”Il n’y a d’adversaires de l’espéranto que parmi les gens qui ne le connaissent pas dans sa réalité concrète. Ce fait ne devrait-il pas faire réfléchir?”

Uit : Le défi des langues - Du gâchis au bon sens (p. 233)

***************************************************************************

ZHOU HUANCHANG (Chinese leraar Engels)

”When I speak Esperanto with an American Esperantist, we meet on a linguistically neutral basis, so we avoid the risk of butchering the other’s native language. This prevents embarrassment and misunderstanding, and encourages a free and friendly exchange of ideas. When two persons shake hands, each extends his hand halfway, meeting in a neutral zone as a mutual gesture of friendship. So it is with Esperanto, a linguistic handshake.”

Esperanto, a linguistic handshake - Los Angeles Times (10/3/’84)

***************************************************************************

MAURICE GENEVOIX (Secrétaire Perpétuel de l’Académie Française)

« L’espéranto est en mesure d’exprimer les nuances les plus subtiles de la pensée et du sentiment, elle est propre à permettre, par conséquent, l’expression la plus juste, la plus littéraire, la plus esthétique et de nature à satisfaire les esprits les plus ombrageux et les plus particularistes, et il ne peut pas porter ombrage aux fidèles des langues nationales. »

Une interview sur la Chaine Nationale (Paris, 18.02.1954)

***************************************************************************

UMBERTO ECO (Italiaans schrijver en semioticus)

”Als het streven naar Europese eenwording gelijke tred houdt met de toename van het aantal talen, is de instelling van een Europese voertaal de enig mogelijke oplossing.”

(...)

”Nationale trots zou de doorslag kunnen geven: met het oog op het gevaar dat in een toekomstig verenigd Europa de taal van één land de overhand zou kunnen krijgen, zouden de staten die maar een zeer kleine kans hebben hun taal aan anderen op te leggen en die de overheersing van andermans taal vrezen (dat wil zeggen alle staten min een), kunnen beginnen de invoering van een internationale hulptaal te steunen.”

Uit: Europa en de volmaakte taal (p. 313)

govhof            vr 09 mei 2008 09:37            RE: Esperanto viert 100-jarig bestaan        

Wat valt er überhaupt te vieren?

Zou men niet beter in plaats van Esperanto de computertaal invoeren?

Dat is tegenwoordig in de moderne tijd duizend keer meer verspreid over de wereld dan het Esperanto ooit zal worden. Dan kunnen we met elkaar converseren in algoritmes.

Hoe men dan gevoelens gaat willen uitdrukken zal wel een ander paar mouwen worden vrees ik. Goh, goh

Esperanto doet mij een beetje denken aan moderne wiskunde en andere nonsens van deelverzamelingen ooit zowat uitgevonden, gepropageerd door een Frans-Waalse professor en fantast en doorgedrukt door het gemeenschapsonderwijs die dacht hiermee het vrij onderwijs een pad in de korf te zetten en waarmee men de kindekes en hun ouders twintig jaar voor de zot heeft gehouden maar gelukkiglijk nu in het zoveelste containerpark van het onderwijs beland is.

Gert Sels        wo 14 mei 2008 01:04           RE: Esperanto viert 100-jarig bestaan        

Beste Dan,

1) Het genoegen is wederzijds, en ik heb hier weer wat bijgeleerd, waarvoor ik in de eerste plaats op dit forum vertoef. Ik ben nu nog enkele boeken aan het lezen die op mijn lijstje stonden, maar zodra ik tijd heb zal ik ook wel eens wat tijd besteden aan de links die je me hier gegeven hebt. Bedankt alvast.

2) Inderdaad zal er steeds discussie hierover blijven. Ik heb mijn standpunt hieromtrent aangegeven, dus denk ik dat we het hierbij kunnen laten.

3) Met de oudere woorden bedoel ik gewoon de woorden die er niet zowat de laatste eeuw bijgekomen zijn als gevolg van de ontwikkeling van technologie. Deze woorden zijn ontstaan in een sterk geglobaliseerde wereld, en dan zie je ook dat deze in vele talen nogal hetzelfde zijn, en dikwijls zelfs compleet hetzelfde en overgenomen van een lingua franca (op dat moment en in dit domein). Oudere woorden zijn meer ontstaan in een lokale context, of zijn intussen onafhankelijk geevolueerd, weer vrij gelijk aan biologische evolutie waar een barriere (zee, bergen, etc.) ertoe bijdraagt dat soorten afsplitsen. En voor mij is er geen reden om, als er al het voordeel is van hetzelfde woord in meerdere talen, dit omwille van een chauvinistische reflex weg te werpen.

4) Zich kwaad maken en vloeken zijn dikwijls zelfs de eerste zaken die je in een andere taal leert

Eventueel hebben NESsy’s inderdaad wat voordeel, maar zoals ik schreef vind ik het niet zinvol om iedereen een nadeel te geven om dit extra voordeel voor een bepaalde groep ongedaan te maken. Ik denk niet dat het bij de invoering van de Euro of de EU enkel de campagnebudgetten waren die tot het succes hebben bijgedragen, maar er wel reeds een belangrijke stroming binnen het publiek hiervoor bestond, die ook nodig was om het te laten slagen. En deze zie ik niet voor Esperanto.

5) Zodra ik wat tijd heb zal ik wel eens kijken naar de links die je me hier aangegeven hebt, en eventueel wat dieper in Esperanto duiken. Maar ik zie niet direct een praktisch nut opduiken.

Omtrent je citaten (vele had ik reeds op je website gelezen) ben ik het eens met de voordelen die ze opsommen, maar de nadelen die ik in voorbije discussies heb aangegeven zie ik nog steeds bestaan en in de weg staan voor een complete doorbraak en dus praktisch nut hiervan. Het is zoiets als Betamax of HD DVD die ook technisch als beter werden beschouwd dan hun concurrenten, maar het toch niet gehaald hebben.

 
Vervolg in deel 2

24-04-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Dan Van Herpe         wo 14 mei 2008 21:01           RE: Esperanto viert 100-jarig bestaan

Beste Gert,

1. Oudere woorden. Als ik mij niet vergis, zijn vele oudere woorden afgeleid van Grieks-Romeinse woorden, waardoor ze in vele westerse talen ongeveer hetzelfde zijn. Voor mij hoeven die ook niet vertaald te worden, zoals: helikopter-wentelwiek (als je dit soort vertalingen bedoelt).

Anderzijds vind ik het tegenovergestelde, namelijk omwille van een anglomane reflex oude, degelijke Nederlandse woorden wegwerpen, evenmin nodig (maar blijkbaar wel goed voor het intellectuele imago!): algemeen directeur- ceo; kinderen-kids; gebeurtenis-event; personeelszaken-human resources, en ga zo maar door. Je hoeft maar een krant open te slaan.

2. Vloeken zijn inderdaad dikwijls de eerste woorden die men in een andere taal leert. Maar reageren op iemand die je uitkaffert, is andere koek, hoor. Dat heeft alles met emotie te maken.

3. Volledig akkoord dat de kans op slagen veel groter is als er een breed draagvlak bestaat bij de publieke opinie. Dat draagvlak was/is er wat betreft de E.U/euro wél in politiek-financieel-economische middens, maar heel wat minder in de publieke opinie (zie de afkeuring in de volksraadplegingen in Nederland en Frankrijk). Voor het Esperanto, dat eerder belangrijk is op sociaal-cultureel vlak, is dat draagvlak er nog niet, daar zijn we het over eens.

4. Politici moeten echter niet altijd de massa volgen, ze mogen ook wel eens leiding geven aan de massa. Zie in dat verband de citaten van Steve Stevaert:

”Dat is het verschil tussen mij en een professor. Die laatste zal zeggen: er moet eerst een draagvlak bij de bevolking zijn. Ik zeg: je moet doen wat goed is voor de mensen, en dan zal er wel een draagvlak zijn, zeker?”

Uit: “Met deze man wordt het echt anders” (DM 24/5/’3, pag. 54)

”Politici moeten de mensen niet achternalopen. Politici moeten doen wat goed is voor de mensen”

Uit: TV-journaal 18.00h - 25/10/2003

Als de Europolitici zouden beslissen het Esperanto (b.v. om taalkundig-demokratische of om propedeutische redenen) als officiële taal (daarom nog niet als lingua franca!) te erkennen en het via een grote campagne zouden promoten, zoals ze dat voor de E.U. en de euro gedaan hebben, dan zou het huidig nadeel, dat je het Esperanto nergens kan gebruiken, snel wegvallen. Maar daar staan we nog mijlen ver van, want politici zijn enkel voor iets geïnteresseerd als ze er electoraal voordeel in zien. Daarom moeten we zelf proberen de publieke opinie objectief te informeren en haar interesse te wekken, zodat vanuit de basis belangstelling komt. Dit kan b.v. via discussiefora zoals deze (en via mijn webstek). Waarvan ik dan ook gretig gebruik maak.

Beste Gert, wij kennen elkaars standpunten nu beter. Ik denk niet dat we elkaar ooit zullen kunnen overtuigen welke taal nu de meest geschikte is als gemeenschappelijke Europese of zelfs wereldtaal. De toekomst zal het uitwijzen. Wat mij betreft, zou ik de dicussie hiermee willen afsluiten, want ze is nogal tijdrovend. Bedankt voor je communicatiebereidheid, want die is wat Esperanto betreft niet vanzelfsprekend. Ik gun je het laatste woord.

Vriendelijke groet!

Gert Sels        do 15 mei 2008 00:15            RE: Esperanto viert 100-jarig bestaan        

[Ga naar origineel bericht]

Dan Van Herpe schreef:

Beste Gert, wij kennen elkaars standpunten nu beter. Ik denk niet dat we elkaar ooit zullen kunnen overtuigen welke taal nu de meest geschikte is als gemeenschappelijke Europese of zelfs wereldtaal. De toekomst zal het uitwijzen. Wat mij betreft, zou ik de dicussie hiermee willen afsluiten, want ze is nogal tijdrovend. Bedankt voor je communicatiebereidheid, want die is wat Esperanto betreft niet vanzelfsprekend. Ik gun je het laatste woord.

Vriendelijke groet!

Beste Dan,

ik denk inderdaad dat alles zowat geschreven is wat we hierover te schrijven hebben, en wil dit laatste woord gebruiken om je dan ook te bedanken voor de discussie. Veel succes met je verdere pogingen.

24-04-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

http://www.deredactie.be/cm/de.redactie/weblog/blog_christophedeborsu

HET NEDERLANDS VAN LALOUX    25 / 04 / 2008

(...)

“Een taal leer je al sprekend”

“Walen leven in de valse hoop dat het Nederlands te leren valt op een minimum van tijd. Niets van. Een taal leer je al sprekend. Dag in, dag uit.”

************************************

U bevestigt hiermee, geachte heer Deborsu, de stelling van professor Decoo, hoogleraar in Antwerpen  en Provo (VS) en auteur van onder meer de lesmethodes Eventail en Vocapuces: “je moet als leerder zélf, op allerlei wijzen, en zoveel mogelijk, dagelijks met de taal bezig, bezig, bezig zijn.” (De Standaard 20/03/2001:  Bezig, bezig, bezig zijn)

In zijn boek ‘Le défi des langues - Du gâchis au bon sens” zegt de Zwitserse psycholoog en ex-UNO en WHO-vertaler Claude Piron dat velen zelfs na 1500 uren Engels studeren slechts een zeer middelmatig niveau halen (pag. 90).

Op school kan je na een massa uren studie wel de grammatica ± onder de knie krijgen, maar spreekvaardigheid (je leert een vreemde taal in de eerste plaats om te kunnen communiceren) kan je maar opdoen door geregelde en langdurige verblijven in een land/milieu waar uitsluitend de te leren taal gesproken wordt. Sommigen hebben het voordeel een anderstalige (groot)ouder te hebben, in een anderstalig milieu te werken, in een tweetalig gebied (Brussel) of in een grensstreek te wonen, wat ook kansen biedt om spreekervaring op te doen. Voor alle andere mensen (de grote meerderheid) is het een schier onmogelijke opgave zich vlot in een andere taal te leren uitdrukken.

Wat geldt voor het leren van een tweede taal, geldt des te meer voor het verwerven van meerdere talen. Het talenbeleid van de E.C. dat meertaligheid als norm stelt, is derhalve een E.U.topie! Zouden de beleidsverantwoordelijken niet beter wat meer intellectuele nederigheid aan de dag leggen i.v.m. talenstudie? (http://forums.ec.europa.eu/multilingualism) 

Ik zie niet in waarom mensen die slechts occasionele contacten met anderstaligen hebben honderden, zoniet duizenden uren aan taalstudie zouden moeten spenderen zonder dat dit ooit tot vlotte communicatie leidt. Walen hebben bovendien het nadeel dat ze met het Nederlands slechts een zeer beperkt cultuurgebied kunnen contacteren. Wat een enorme tijd- geld- en energieverspilling! Voor dergelijke situaties bestaat een alternatieve oplossing: een Gemeenschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede (G.E.N.T.) taal: het Esperanto. Deze brugtaal is  wegens zijn eenvoud haalbaar voor 'iedereen' (rijk en arm, arbeider en intellectueel, begaafd en minderbegaafd) en wegens zijn neutraliteit aanvaardbaar voor iedereen (respecteert ieders taal en cultuur).

In de internationale grootsteden, die smeltkroezen van talen en culturen zijn, kan een G.E.N.T.- taal bovendien de rol vervullen van E.H.B.O.-taal (premiers secours), waarbij de ‘O’ niet alleen staat voor ‘ongevallen’, maar ook voor ‘ontmoetingen’. Esperanto verlaagt de drempel tussen de verschillende taal- en culturgemeenschappen en draagt aldus bij tot de interculturele dialoog.

Internationale experimenten hebben ook aangetoond dat een plantaal als tweede taal de leertijd voor andere talen aanzienlijk verkort. (http://www.springboard2languages.org/home.htm)

Ondanks de uitsluitend positieve kwaliteiten van het Esperanto als volwaardig communicatie-alternatief, blijft de reflex van de intelligentsia onveranderd: oogkleppen voor, oordopjes in en neusknijper op: wij zien niks, wij horen niks, wij ruiken niks. Esperantosprekers immers laten de rest van de wereld een poepje ruiken wat eenvoudige, eerlijke, economische en efficiënte communicatie betreft. (http://blog.seniorennet.be/taaldemocratie).

Ook journalisten, die toch als taak hebben de maatschappij kritisch tegen het licht te houden, schieten schromelijk tekort: ze staan erbij, kijken ernaar en vinden dat de politici “goe bezig” zijn.

04-05-2008 om 20:27 geschreven door Dan Van Herpe

Een samenwerking gedurende 3 jaar van een internationale team dat uitsluitend via internet onderling kontakt had, resulteerde in een 43 minuten durende 6-delige film over wat Esperanto is, waarvoor het nuttig is en wat je ermee kan doen.

Een vrijwilligersploeg zorgde voor vertalingen in een twintigtal talen en het resultaat is weldra op dvd verkrijgbaar.De filmpjes zijn, weliswaar in een minder goede kwaliteit en met Nederlandse ondertiteling, nu reeds te zien op :
 
http://esperantoestas.blogspot.com/

12-05-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Geachte mevrouw Doornaert,

U haalt een voorval (“Meneer, ik spreek geen Engels”) in het station te Vilvoorde aan als een voorbeeld van (misplaatste) Vlaamse trots, wat een reden is voor ons slecht (racistisch) imago in het buitenland.

Toch heb ik enige sympathie voor de man met de pet in het station: “Meneer, als ik in Londen ben, spreken ze daar ook geen Vlaams.” Ik vind dat de houding van de NESsy’s van arrogantie getuigt, want zij vinden het blijkbaar evident dat iedereen, waar ook ter wereld, hen in hun moedertaal te woord staat. Net zoals de Franstaligen het vanzelfsprekend vinden dat zij in Vlaanderen overal hún taal kunnen spreken. Maar, voor de Engelse taal plooien wij dubbel, voor het Frans staan we op onze achterste poten. Vindt u dit niet hypocriet?

Bent u nog steeds niet overtuigd dat een G.E.N.T.-taal, zoals het Esperanto, in dergelijke gevallen de volkvriendelijke, niet-discriminerende rol kan spelen van E.H.B.O-taal, waarin de ‘O’ niet alleen voor ‘ongevallen’ maar ook voor occasionele 'ontmoetingen’ staat?

Wanneer eens een kritisch artikel over de hypocriete/arrogante Europese taalpolitiek die enerzijds in theorie een E.U.topische, en op de koop toe: discriminerende en inefficiënte, norm  (meertaligheid) vooropstelt en anderzijds de facto het Engels als gemeenschappelijke taal erkent? Wanneer eens een pleidooi voor een democratisch, intellectueelnederig en realistisch taalbeleid dat gebaseerd is op de gelijkheid van de burgers en hun talen en dat ‘iedere’ burger uitzicht biedt op de mogelijkheid zonder taal- en communicatieproblemen te kunnen reizen en verblijven in ‘zijn’ Europese Unie via één brugtaal? (http://blog.seniorennet/taaldemocratie)

18-05-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

25-05-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Afficheren in Overijse

Dan Van Herpe

Volgens de dame in de uitzending is 80 % van haar cliënteel buitenlander. Toch afficheert zij slechts in 4 talen: Nederlands, Frans, Engels en Duits. Is dit niet discriminerend? Ik veronderstel dat er nog vele andere nationaliteiten in Overijse wonen. Als je dit klantvriendelijk en toch democratisch, niet-discriminerend wil oplossen, doe je je aankondiging in ALLE talen (die zijn toch allemaal gelijkwaardig, niet?) van de in Overijse wonende nationaliteiten, ofwel gebruik je naast de officiële voertaal een NEUTRALE taal: Esperanto. Probleem opgelost.

13-06-2008 om 12:25 geschreven door Dan Van Herpe

From: Germain Pirlot
To: brussels@embassy.mzv.cz
Sent: Tuesday, June 17, 2008 11:01 PM
Subject: M. le Président Vaclav Klaus

Ce matin 17 juin, sur les ondes de la RTBF (à 6h30), l'on pouvait entre autres écouter cette citation de votre président, M. Vaclac Klaus : "Laissons les gens qui vivent sur le continent européen être tchèques, polonais, italiens, danois... et ne faisons pas d’eux des Européens. C’est un projet erroné. La différence entre le Tchèque, le Polonais, l’Italien, le Danois et l’Européen est la même qu’entre la langue tchèque, polonaise, italienne et danoise et l'espéranto. L’européisme est l'espéranto : une langue artificielle, morte".

En fait, le français, comme le tchèque, et toutes les autres langues "dites naturelles" sont aussi "artificielles" que l'espéranto. Toutes ont été créées de toutes pièces par des êtres humains selon les besoins de la communication. A noter aussi ailleurs que le terme "artificiel" est synonyme de "progrès" ! En effet, si l'Homme en était resté au "naturel" pour rejeter tout ce qui est "artificiel", il serait toujours à l'âge de la pierre, même pas "taillée" car celle-ci est déjà "artificielle"!

Par ailleurs si l'espéranto était une langue "morte", selon les dires de votre Président, comment expliquer que dans l'encyclopédie Wikipedia, l'espéranto se trouve en 20e position avec 100.065 articles, devant le tchèque, 21e, avec 99.609 articles ? Voyez vous-même sur le site < http://meta.wikimedia.org/wiki/List_of_Wikipedias#100_000.2B_articles >.

Personnellement, je ne considère pas l'espéranto comme une "langue morte", mais comme une réalité bien concrète et quotidienne que je vis depuis plus de 30 ans, avec des personnes de tous les continents, de toutes les classes culturelles, sociales, religieuses, philosophiques, politiques, dans le respect mutuel de la langue, de la culture, de la dignité de chacun, sans la moindre forme de racisme culturo-linguistique [racisme qui est très répandu et très à la mode de nos jours].    

Peut-être M. Vaclac Klaus penserait-il autrement s'il parcourait le site des rencontres internationales organisées de par le monde avec l'espéranto - soi-disant mort - comme seule langue de travail < http://www.eventoj.hu/2008.htm >. Ci-dessous vous trouverez cette liste rien que pour ce mois de juin 2008.

Je vous saurais gré de bien vouloir transmettre ce courriel à votre Président pour information.

Avec mes remerciements anticipés, je vous prie d'agréer, Madame, Monsieur, l'expression de mes salutations distinguées .

19-06-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

http://www.rtvutrecht.nl/nieuws/192105

zondag 22 juni 2008 10:54 uur

Utrechtse wethouder wil één Europese taal

UTRECHT - De Europese Commissie buigt zich binnenkort over een voorstel van de Utrechtse onderwijswethouder Rinda den Besten. Die wil dat alle inwoners van Europa één gezamenlijke taal leren spreken.

Op dit moment werkt de Europese Unie met 23 officiële talen, wat volgens Den Besten veel tijd en geld kost. Alleen al de inzet van tolken kost de EU jaarlijks miljoenen euro's.

Het voorstel van de wethouder is volgens het Utrechts Nieuwsblad door het Europees Comité van de regio's voorgelegd aan de Europese Commissie.

***************************************************************************

Eén taal voor Europa.

Officieel huldigt de E.C. het principe van de gelijkheid van de burgers en hun talen. Officieus geniet één taal de status van gemeenschappelijke taal en haar sprekers deze van eersterangsburgers.

Om de schijn van gelijkheid op te houden, stelt de E.C. meertaligheid als norm, wel wetende dat dit een onrealistische, elitaire, discriminerende doelstelling is die bovendien het communicatieprobleem niet oplost.

Het huidig talenbeleid is dus niet alleen tweevoudig discriminerend, maar ook tweevoudig hypocriet! Er is echter veel politieke/journalistieke moed nodig om dit aan de kaak te stellen en om een democratische, realistische, volkvriendelijke oplossing te bepleiten via een Gemeenschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede (G.E.N.T.)-taal, zoals het Esperanto: HAALBAAR voor ‘iedereen’ wegens zijn eenvoud, AANVAARDBAAR voor iedereen wegens zijn neutraliteit.

Meer info op: http://blog.seniorennet.be/taaldemocratie

24-06-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

VLAPO (vzw Vlaamse podiumartiesten) werd aanvang 2008 opgericht als neutraal belangenplatform voor de verdediging, het behoud en de promotie van het Vlaamse lied.

Lees verder op: http://www.vlapo.be/

***************************************************************************

Van harte proficiat met jullie initiatief! Ik luister de laatste tijd noodgedwongen meer naar Klara dan naar Radio 1 en 2 omdat de zo goed als uitstluitend angelsaksische muziek van onze ‘multiculturele’VRT-programmamakers me de strot uitkomt. Niet alleen Vlaamse muziek, maar ook populaire muziek uit de andere Europese landen zou meer aan bod mogen komen. (En waarom geen Esperantomuziek, die per definitie multicultureel is?) De anglomanie komt echter niet alleen op muzikaal gebied tot uiting maar is een algemeen verschijnsel in de huidige samenleving: Engels spreken/zingen is blijkbaar goed voor het intellectueel imago. Dit is nefast voor de taalkundig-culturele verscheidenheid die me als taaldemocraat (http://blog.seniorennnet.be/taaldemocratie) na aan het hart ligt.

Hopelijk krijgen jullie veel respons zodat we binnenkort meer Nederlandstalige/Vlaamse muziek op de Vlaamse radiozenders in het algemeen en op Radio 1 (en 2) in het bijzonder te horen krijgen. En niet alleen tussen tussen  22.00 h en 6.00 h maar ook omgekeerd

03-07-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

“Waarom zijn we niet allen tweetalig?” vraagt Veerle Beel zich af in De Standaard (16 juli, Crisis, pag. 20-21).

Ik stel mij (en jullie) die vraag al meer dan 10 jaar. Als iedereen in de E.U naast zijn eigen standaardmoedertaal ook een Gemeensschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede (G.E.N.T.) taal, zoals het Esperanto, zou leren, dan zou het communicatieprobleem niet alleen op de Grote Markten in Brussel, Halle en Vilvoorde, maar in heel Europa (en bij uitbreiding: wereldwijd) op de meest Democratische (voor iedereen aanvaardbaar, voor ‘iedereen’ haalbaar en niet-discriminerend), Economische en Fundamentele (D.E.F.) manier opgelost kunnen worden.

Spijtig genoeg zijn journalisten/ politici/academici een beetje DE(a)F aan die kant. Officieel stellen zij “meertaligheid als norm” wat een E.U.topie is, want 1/ niet haalbaar voor velen en 2/ bovendien geen oplossing voor het communicatieprobleem. Officieus buigen zij voor een ondemocratische, discriminerende etnische taal als lingua franca.

Voor meer info, zie: http://blog.seniorennet.be/taaldemocratie  

16-07-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

De man in de bibliotheek zei dat vele Walen geen Nederlands leren omdat ze het niet nodig hebben. Ik vind dat een redelijk argument.

Waarom zouden ALLE Walen Nederlands moeten leren, wetende dat:
1. het bekomen van spreekvaardigheid in een vreemde taal duizenden uren
studie/spreekervaring vereist;
2. bijgevolg een overgroot deel van hen die spreekvaardigheid nooit zal bereiken;
3. die immense investering van tijd, geld en energie niet in verhouding staat tot het praktisch nut, gezien het beperkte taalkundig-cultureel hinterland van het Nederlands;
4. zij meer belang hebben bij kennis van Duits en natuurlijk Engels;
5. kennis van meerdere talen vooral voor een sociaal-intellectuele minderheid is weggelegd (zie argument 1) en bovendien het Europese/internationale communicatieprobleem niet oplost;
6. er een alternatief bestaat dat mensen toelaat via een minimale investering van tijd, geld en energie met elkaar te communiceren op voet van taalkundige gelijkheid en met respect voor elkaars taal en cultuur, met name Esperanto?

Als ik Esperanto spreek met mijn Ardennese vriend Germain Pirlot die in Oostende woont, (en die overigens behoorlijk Nederlands spreekt) dan leggen wij beiden de helft van de weg af, ontmoeten wij elkaar op taalkundig neutrale basis, brengen wij elkaar niet in verlegenheid, lopen wij geen risico elkaars moedertaal geweld aan te doen, vermijden wij taalkundige misverstanden en vergemakkelijken wij het uitwisselen van ideeën op een vrije, vriendschappelijke en respectvolle manier. Dat is de betekenis van het Esperanto!

Is dit niet het overwegen waard in de huidige Belgische (Europese, mondiale) context?

Meer info op: http://blog.seniorennet.be/taaldemocratie

                  *************************************************************

http://terzake.canvas.be/uitzending/terzake-vrijdag-18-juli-2008-de-uitzending/#comments

REACTIE 1 :  joseph woters // Jul 19, 2008 at 14:47

"Esperanto brengt wellicht enkele premature vogels bij elkaar, maar meer begrip tussen volkeren, forget it! "

ANTWOORD
 

Om elkaar te begrijpen, moet je elkaar eerst verstaan. Ofwel leer je elkaars taal,  ofwel doe je dit via een GEMEENSCHAPPELIJKE taal. Als je een gesprek tussen verschillende taal- en cultuurgemeenschappen  op een democratische, niet discriminerende wijze wil laten verlopen, doe je dit via een NEUTRALE taal. Als je dat voor zoveel mogelijk mensen wil mogelijk maken, heb je een EENVOUDIGE taal nodig.

Wij zeggen nergens dat Esperanto als Gemeenschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede (= G.E.N.T.) taal een GARANTIE is op wederzijds begrip. Het is een aanzet voor "eenheid in verscheidenheid".

Denkt u dat de superioriteit van het Engels (die de Native English Speakers - NESsy's - de status van eersterangsburgers geeft) ook niet berust op de economische en militaire macht van de VS? Wij plooien dubbel voor het Engels, maar staan op de achterste poten voor het Frans.

Naar aanleiding van de politieke crisis over de staatshervorming publiceert  De Standaard een gesprek met Frank Vandenbroucke, Vlaams minister van Onderwijs en Werk, en Jan Renders, voorzitter van de christelijke arbeidersbeweging (ACW).

    Frank Vandenbroucke

Taal is een sociale kwestie. Hij somt hierbij een aantal allochtone gemeenteraadsleden op die in Vilvoorde het taalregelment hebben goedgekeurd. Je kunt die mensen moeilijk verdenken van Vlaams etnocentrisme. Maar ze beseffen wel maar al te goed hoe belangrijk een goede kennis van het Nederlands is om te participeren in onze samenleving. Vandenbroucke heeft het echter moeilijk met een resultaatsverbintenis. Niet iedereen  is immers even getalenteerd om een nieuwe taal aan te leren. (DS Weekend blz. 17,18,19)

Persoonlijke bedenking: Volgens mij is dit een vorm van discriminatie, van taalkundig racisme. Buitenlanders zijn volgens de minister niet even getalenteerd om een nieuwe taal te leren, maar Vlamingen worden wel verondersteld naast hun moedertaal minimaal twee (!) vreemde talen te leren. Dit is geen socialisme, dit is elitarisme. Voor de enen neemt hij een intellectueelnederige en voor de anderen een intellectueelarrogante houding aan.
***************************************************************************** 

    Jan Renders

‘Kennis van taal is bij ons een veel grotere uitdaging dan in andere landen. Ze is sociaal belangrijk, voor de integratie en de dialoog  (…) Wat al die populistische roepers ook beweren, onze gemeenschap wordt steeds diverser. Wij willen dat die gemeenschap open en verdraagzaam blijft – en een voorwaarde daartoe is dat mensen onderling de dialoog kunnen aangaan. (DS Weekend blz. 20,21)

Persoonlijke bedenking: Ook Jan Renders onderstreept het belang van taal voor de integratie en de dialoog in een steeds diverser wordende gemeenschap. Voor ons land betekent dit dus dat inwijkelingen de taal van onze gemeenschap moeten leren. Als je de redenering doortrekt naar Europa met zijn talrijke taal- en cultuurgemeenschappen betekent dit dat ook hier een gemeenschappelijke taal een positieve factor zou kunnen zijn in de dialoog voor een open en verdraagzame gemeenschap.

***************************************************************************

De Standaard vroeg een aantal ‘ghostwriters’ de koning een handje te willen helpen om de bevolking toe te spreken naar aanleiding van de nationale feestdag. Uit de toespraak van B(ekende) V(laming) Rik Torfs volgende citaten:

Laten we niet ten prooi vallen aan het gebrek aan fantasie dat ons nu en dan weet te verrassen. Nooit mogen we zwichten voor de verleiding om de jeugd van dit land het Engels als tweede taal aan teleren, alsof we Noren zouden zijn of Ijslanders, Nederlanders of Fransen. (…) En beste landgenoten, maak kennis met elkaar. Overschrijd de taalgrens, vergeet uw schuchterheid, verlies uzelf. (DS Weekend blz. 6,7)

Persoonlijke bedenking: België is officieel een drietalig land. Kennis maken met elkaar is dus alleen weggelegd voor een meertalige elite. Tenzij we over een gemeenschappelijke tweede taal zouden beschikken. En dat weze bij voorkeur niet het Engels, volgens Rik Torfs. Laten we dus zijn advies volgen en niet ten prooi vallen aan het gebrek aan fantasie dat ons nu en dan weet te verrassen: kiezen we voor een G.E.N.T.-taal, met name Esperanto. Benieuwd of zijn fantasie zover reikt.

***************************************************************************

In het katern: Opinie & Analyse staat op blz. 21 een column van André-Mutien Léonard, bisschop van Namen.

Hij zegt over de Franstaligen: ze moeten afstand nemen van hun taalsuperioriteitsgevoel.

Persoonlijke bedenking: Wanneer gaan de NESsy’s (Native English Speakers) eens tot dat inzicht komen? Zolang echter de non-NESsy’s dat zelf niet aanvoelen, hebben ze daar ook geen reden toe.

***************************************************************************

20-07-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Une langue commune au trafic ferroviaire bientôt sur les rails ?

Par Abdool le mardi, août 26 2008, 13:46 - Politique - Lien permanent

A l’instar du trafic aérien, le trafic ferroviaire devrait se doter d’une langue commune transeuropéenne. Mais laquelle ?

Par Abdelwahid Djaballah

Introduire une langue commune pour la gestion du trafic ferroviaire, de même qu’il existe une langue internationale pour le contrôle du trafic aérien : telle est l’une des recommandations du rapport sur le transport de marchandises adopté par la Commission de la cohésion territoriale du Comité des Régions (CdR).

Vervolg op: http://lyon.cafebabel.com/fr/post/2008/08/26/Une-langue-commune-au-trafic-ferroviaire-bientot-sur-les-rails

Mijn commentaar op deze site in ‘kunstmatig’ Frans:

9. Le samedi, août 30 2008, 14:00 par Dan Van Herpe

Il n' y a qu'une seule solution démocratique du problème linguistique européen/mondial: une langue simple et neutre. SIMPLE, parce qu'elle doit être accessible à chacun, n' exigeant de préférence qu' un minimum de temps, argent et effort. NEUTRE, parce que chacun doit faire un (grâce à sa simplicité:petit) effort pour l' apprendre. Chacun doit parcourir la moitié du chemin: pas de privilégés qui peuvent parler toujours et partout leur langue maternelle. Donc: pas de racisme linguistique!

Il n'y a qu'une seule langue qui satisfait à ces deux conditions: une langue de plan, telle que l'espéranto. Cette langue prouve son efficacité déjà plus qu' un siècle partout dans le monde. Petit problème: on a besoin de deux qualités pour l' accepter: le bon sens et le largeur d'esprit. ;-)

30-08-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

De meeste tweetalige scholen geven VWO-onderwijs. (Voorbereidend Wetenschappelijk Onderwijs)

(…)

Leerlingen die tweetalig onderwijs willen volgen, worden niet zomaar toegelaten. Het verschilt per school wat de eisen voor een leerling zijn. "Scholen kunnen bijvoorbeeld eisen stellen aan de hoogte van de Cito-score. Er wordt altijd streng naar de motivatie van de leerling gekeken," zegt Maljers.
(…)
Ook de ouders moeten er iets voor over hebben. Veel scholen vragen een aparte ouderbijdrage. Leerlingen die tweetalig onderwijs volgen, krijgen vaak extra lessen, gebruiken boeken uit het buitenland en doen mee aan een internationale leerlingenuitwisseling.

(…)

De kinderen geven als reden aan om voor het Engelse onderwijs te kiezen dat ze later graag in het buitenland willen werken of studeren.

Reacties:

01-09-2008 om 00:00 geschreven door Dan Van Herpe

Spreken truckers binnenkort Esperanto?

9/09/2008 | 12:26 | 20 reacties

Men is op zoek naar een universele taal voor het transport- en goederenverkeer. Sofie denkt meteen aan het Esperanto, want dankzij het internet hebben heel wat mensen hebben het de voorbije jaren vlot leren spreken.

Reacties

Taaldemocraat zegt: Din, 09/09/2008 - 20:58

Het taalbeleid van de E.C. is gericht op meertaligheid als norm. Dit is niet realistisch, dit is een utopie, dit is een E.U.topie: het is niet haalbaar voor velen en het lost het communicatieprobleem niet op. Iedere burger moet de mogelijkheid hebben om zich verstaanbaar te kunnen uitdrukken op het grondgebied van de Europese Unie. Daartoe is een gemeenschappelijke tweede taal nodig. Dit zou een topprioriteit moeten zijn in het Europese talenbeleid. Voor wie uitgaat van de wet van de jungle (het recht van de sterkste), moet dit het Engels zijn. Voor wie uitgaat van democratische principes, moet dit een plantaal zijn, zoals het Esperanto: aanvaardbaar voor iedereen wegens zijn neutraliteit, haalbaar voor "iedereen" wegens zijn eenvoud. Zo komt men tot eenheid in verscheidenheid (= Europese leuze), met respect voor ieders taal en cultuur.

Taaldemocraat zegt: Woe, 10/09/2008 - 12:29

“Een taal zonder geschiedenis ...”

 

 “Esperanto = simpel = in de hand werken van dumbing down. Niemand doet nog de moeite om talen (en andere culturene) te leren (kennen). Esperanto is een absurd belachelijke en simpele taal zonder enige waarde en zonder enige rechtmatigheid.”

 

Niets nieuws onder de zon! Esperanto wordt al meer dan 100 jaar op deze manier aangevallen en afgebroken…door mensen die niet eens de moeite doen die taal te leren en op een objectieve manier te evalueren.

 

Wij stellen duidelijk dat het aanvaarden van het Esperanto als Gemeenschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede (= G.E.N.T.) taal geen afbreuk doet aan het belang van kennis van het Engels, noch aan de meerwaarde van meertaligheid voor wie daartoe gemotiveerd is op basis van interesse en/of noodzaak.

 

Meer nog: studie van een plantaal, zoals het Esperanto, is een belangrijke troef in de methodiek van het taalonderricht (de moedertaal inbegrepen) en zelfs een springplank naar meertaligheid. De meeste esperantisten zijn overigens meertalig.

 

 Kiezen voor het Engels als gemeenschappelijke taal is kiezen voor de dictatuur van de Angelsaksische taal en cultuur (iets waar velen zich graag bij ‘neerleggen’ en waar ze zich duidelijk goed bij voelen), is kiezen voor discriminatie: de NESsy’s (native English Speakers) krijgen zomaar de status van eersterangsburgers in de schoot geworpen. En zijn het niet in de eerste plaats de NESsy’s die niet de moeite doen om andere talen te leren? Waarom zouden ze ook: de rest van de wereld plooit zich dubbel om hen in de taal van Shakespeare (of iets wat daarop lijkt) te woord te staan.

 

Kiezen voor een GENT-taal daarentegen is kiezen voor een democratische, niet discriminerende oplossing van de communicatieproblematiek: iedereen moet de taal leren en dit is mogelijk met een minimale investering van tijd, geld en energie.

 

Enkele cijfers:

- Groot-Brittanië en Ierland verdienen jaarlijks 17 miljard € aan onderwijs van het Engels en aan vertaling.

- De EU zou per jaar 25 miljard € kunnen besparen door het Esperanto als brugtaal te gebruiken.

Taaldemocraat zegt: Woe, 10/09/2008 - 18:35

“Ik vind Engels een ontzettend mooie taal, dus ben misschien ietwat bevooroordeeld.”

Dat is een zeer persoonlijk gevoel. Voor mij zijn alle talen mooi: Engels, Frans, Duits, Spaans, Nederlands… Zelfs een plantaal zoals het Esperanto! En daar gaat het precies om: alle talen zijn evenwaardig (dat is toch het officiële standpunt van de Europese Commissie). Geen enkele etnische taal verdient dan ook officieel een bevoorrechte status en daarmee verbonden: geen enkel volk verdient officieel een bevoorrechte status van eersterangsvolk, van ‘Herrnvolk’. Waarmee ik niet gezegd heb dat het niet belangrijk is Engels (of gelijk welke andere taal) te studeren.

“Maar zoals jij het hieronder uitdrukt is het precies Esperanto vs. Engels”.

Het is eerder Engels vs alle andere talen. Het Engels is een bedreiging voor de taalkundig-culturele verscheidenheid, die jij, terecht, zo belangrijk vindt. Nu al is de muziek- en filmwereld zo goed als uitsluitend Angelsaksisch. Hoeveel niet-Engelstalige muziek hoor je op StuBru? De jeugd wordt 24 uur/dag gehersenspoeld door bijna uitsluitend Engelstalige muziek. Esperanto is een waarborg voor de taalkundig-culturele verscheidenheid gezien geen enkel volk ze als moedertaal heeft, gezien er geen specifieke Esperantocultuur van een bepaald volk is, maar wel internationale Esperantocultuur: Esperanto opent een raam op de gehele wereld. Het aanvaarden van Esperanto als internationale brugtaal geeft het Engels de status terug die het hoort te hebben: taal NAAST alle andere, en niet: taal BOVEN alle andere talen.

"Hoezo is esperanto een springplank naar meertaligheid?”

Meer uitleg hierover vind je op: (http://www.springboard2languages.org/natlang.htm) http://www.esperanto.be/fel/nl/esym7.html