Ten huize Titi geldt de wet “Iedereen baas in eigen kot”. Komt kleinzoon jengelen dat hij sedert de geboorte van zus de indruk krijgt dat hij bij zijn ouders in de tweede schuif ligt, dan tracht ik hem een aanvaardbare uitleg te geven en reken op zijn begrip, ofschoon ons ventje soms wel een tikkeltje gelijk heeft. Zie ik mijn dochter het haar “poppemieke” doende, dan…dan enfin soit, zand erover.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Idem dito wanneer er naar zijn mening een en ander fout loop in de klas. Per definitie heeft de juf altijd gelijk, hoe ridicuul in mijn ogen haar handelswijze af en toe ook mag zijn. Een voorbeeld: in het begin van het schooljaar komt hij naar huis met een “Takenplanning”. Elke maand dient een welomschreven taak afgegeven te worden. Het staat de kinderen vrij deze maandelijkse taak naar hun eigen zin en wensen invulling te geven. De taak mag eender welke dag afgeleverd worden doch ten laatste de 26^te van de betrokken maand, een dag later betekent NUL. Vandaar dat deze takenlijst zowel bij mijn dochter als bij ons duidelijk zichtbaar aan het prikbord hangt. Kleinzoon wordt dan gestimuleerd om niet te talmen met zijn verplichte taak want “ Gedaan is gedaan!”.

Tot eind november geen vuiltje aan de lucht:

September: vakantiebeschrijving

Oktober: horrorverhaal

November: drie limericks

So far so good.

Opdracht december: schrijf eindejaarskaart in het Frans! Medio december geeft hij zijn franse tekst aan de juf. Het hoefde in feite niet want het kaartje zou uitzonderlijk klassikaal worden opgesteld en daarbij de nieuwjaarsbrieven waren prioritair, opdr&cht december verviel!

Opdracht januari: schrijf een brief. Kleinzoon geeft meer dan tijdig zijn briefje af. Brief door juf geweigerd want er diende gewacht op de instructies. De 26^ste gaat voorbij nog geen instructies: geen tijd gehad. Begin februari vernemen de kinderen dat zij  aan de januari-opdracht niet zo zwaar hoeven te tillen, de brief zal geschreven worden tijdens hun verblijf in Zuid-Tirol in februari.

Opdracht februari: een gedichtje, de richtlijnen worden ten gepaste tijde” doorgegeven. Tot op heden noppes richtlijnen. Met andere woorden het “gedicht” zal in het water vallen, want na het krokusverlof volgt de opdracht voor maart: een eenakter schrijven!

Ben ik nu hopeloos ouderwets dat ik hieraan zwaar til? Op elke pagina van de klasagenda staan verwijzingen om regelmatig te studeren en stipt de taken af te werken.  Mag ik dan van de leerkracht eenzelfde inzet eisen?

De laatste huistaken in de agenda dateren van 4 februari. Op 5 februari werd de volledige dag gespendeerd aan bespreken van de sneeuwklassen, met vervolg op 6 februari en in de namiddag was het playtime geblazen. Op zondag 9 februari vertrek naar Zuid-Tirol, retour op 15 februari. Door de vijftien uur durende busreis, begonnen de lessen op maandag 16 februari uitzonderlijk om 11 uur. Logisch gevolg: bijna de helft van de kinderen afwezig wegens hondsmoe zoniet snip verkouden. Woensdag 18 februari 20 van de 34 leerlingen aanwezig en halve dag verlof. Donderdagnamiddag (19/02) kleuterklasjes en basisonderwijs te gast op de Winterfoor ( een initiatief van het Stedelijk feestcomité en foorkramers, inbreng kinderen 3 euro). Vrijdag 20/2 hebben wij bewust en uitzonderlijk kleinzoon laten spijbelen wegens zware opkomende verkoudheid en…in de namiddag geen les: bezoek aan de carnavalhallen. Dan liever zelf onze jongen bijwerken. Morgen namiddag en zaterdag komen drie van zijn klasgenootjes langs om een deel van de verloren studietijd in te halen. Kwestie van à jour te blijven. Trouwens vanaf maart zullen de kinderen niet een doch vier tandjes mogen bijsteken om het schoolprogramma te kunnen afwerken

Dan zit Minister Vandenbroecke te jammeren dat zijn maatregelen om het spijbelen tegen te gaan geen vruchten afwerpen. Neen, kinderen mogen niet spijbelen, scholen daarentegen wel en geen haan die daarover kraait! Titi wel en nog niet weinig!