Dat is lang geleden dat ik hier was.
Intussen nog geen nieuwe hartklep. Mijn Cardioloog ging op vakantie en ons ziekenhuis Amphia is geheel vernieuwd en nu zijn ze aan het verhuizen, alles gaat naar het nieuwe gedeelte behalve de poliklinieken, die blijven in het oude gedeelte. Het wordt een brok ellende als je als oudere iemand in het weekend of 's avonds wilt bezoeken, want de gangen zijn erg lang, maar ja we moeten het ermee doen.
Ik wacht gewoon af, wat die operatie betreft.
Mijn zus Riet hoort gelukkig al beter met haar nieuwe hoortoestellen en hulpmiddelen. Ze moet nog wel vaak naar de KNO arts i.v.m. dat oorsmeer, maar dat gaat opgelost worden met speciale druppels.
Ze heeft nog in het ziekenhuis gelegen met evenwichtstoornissen, Het heet BPD, het tegenovergestelde met menière. Menière is met vocht en dat van haar was met gruis.
Mijn schoonzus is er nog erger aan toe, ze heeft trombose gehad en daarvoor in het ziekenhuis gelegen en nadien bloedvergiftiging, dat is allemaal niet niks. Ze ligt veel op bed, maar als ik haar bezoek komt ze uit bed. Toch kunnen we nog gezellig kletsen samen, dat is haast niet te geloven. Volgens mij is ze nadien doodmoe. Ze komt niet meer buiten, misschien dat haar dochter haar een keertje mee naar buiten neemt, want ze heeft nu een duwrolstoel van de WMO. Haar man is intussen gaan koken voor hun tweetjes en het lukt met aanwijzigingen van zijn vrouw best aardig, hij is 90 jaar niet niks om dit nog te doen. Af en toe kopen ze het ook in de supermarkt.
Mijn oudste zus is 97 geworden deze maand en nog vol goede moed, ze puzzelt nog iedere dag en ze heeft nog veel interesses, heel fijn.
Ik ben een kleine mantelzorger voor deze drie en ben blij dat ik het nog kan. We krimpen als we ouder worden, dus de broeken moeten korter gemaakt worden, ook kleine reparaties doe ik.
Niet te geloven maar alle drie hebben ze Macula degeneratie, ze zijn ook slechthorend en mijn zus van 89 loopt heel slecht, die van 97 loopt nog redelijk met een rollator. Die is het beste van de drie, ja de oudste uit ons gezin, en daar plaag ik haar maar mee, ze heeft al het beste meegenomen, ha ha ha.
Zo, toch weer wat aan mijn blog toevertrouwd.
Tonnie
|