Lieflijk glanst het goud en karmozijn
van de zoete avondzon…
Verzonken in haar warme verten lijkt de leegte vergaan kus ik haar magisch licht vergaar haar tere kleuren... * Maar als de weerschijn van haar laatste stralen mij omsluiert zing ik hoog in mijn wolkentoren van een zilveren maanhart een ijle liefdesdroom die oplicht als een verloren ster in Andromeda eindeloos ver...
|