Zondige gedachten zijn het.
OK, ik geef het meteen toe.
Ik bad zelfs tot een god waarin ik niet geloof.

En nog blijven ze 'ontoelaatbaar'.
Want in gedachten kun je ook zondigen, leerde de Mechelse Catechismus.
Ik denk veel.

Ze kloppen niet binnen het referentiekader. Mijn hoop en wanhoop.
Niet volgens het boekje dat de literatuur en het leven doceert.
Over een opa en oma. De charmante heiligen van de derde leeftijd.

Volgens mij ongedoseerd. Preconciliair.
En aangelengd met romantiek.
Zoals vroeger de melk. Maar ik ben dan ook een zondaar.

Ik ken er die het doen met de glimlach.
Met kennis van zaken en een hart van goud.
Dat zijn de échten. De engelen in een sprookje.

Ik ben eerder de boze jager.
Mijn God, laat hem nog een uurtje slapen.



uvi