WONDEREN - ENGELEN en PETRUS.

Inleiding.

Wat is de bedoeling van dit vertoogje ?

1. Als men beweert dat de gehele schrift door god is geïnspireerd, dan voel ik me toch in zekere mate verplicht op de mogelijke tegenstrijdigheden te wijzen die deze inspiratie tegenspreken.                                          (2 Timotheüs 3:16-17) ¹⁶ De gehele Schrift is door God geïnspireerd en nuttig om te onderwijzen, terecht te wijzen, dingen recht te zetten, streng te onderrichten in rechtvaardigheid, ¹⁷ opdat de mens Gods volkomen bekwaam zij, volledig toegerust voor ieder goed werk. De bb. kan gewoon niet geïnspireerd zijn, omdat ze zichzelf hier en daar tegenspreekt (zie verder) en omdat ze maar gewoon nuttig is bij bepaalde passages waarvoor men geen inspiratie nodig heeft. Morele en ethische kwesties zijn puur aan  menselijk verstand te wijten en door schrijvers in de bb. terecht gekomen. Geen god nodig voor zoiets.
2. Voor wat interpretaties aangaat zijn de mogelijkheden legio. Men kan bvb stellen dat Petrus de medestichter van het christendom is, ofwel interpreteren dat hij de medeoprichter is van de christenheid (de Roomse kerk) die ook een deel uitmaakt van Babylon de Grote dat in het boek Openbaringen aan de orde is. (Jhwh. getuigen zijn dol op dit boek.) Bab. de Grote is blijkbaar het wereldrijk van valse religie.
3. De wetenschap en de geschiedenis hebben in ruime mate aangetoond dat wonderen berusten op wensdromen en auto-suggestie. Wonderen zijn in feite verschijnselen waarvoor nog geen verklaring bestaat, en in primitieve tijden zagen mensen in alles een wonder. Toch is een wonder een verkrachting van de natuurwetten en bijgevolg kunnen die eerstgenoemden niet bestaan. Wonderen kunnen alleen maar als onverklaarbare verschijnselen worden gecatalogeerd, nu en dan als bedrog. (meer nu dan dan.)
4. In geen enkel geval vermelden de bijbel, noch de profane geschiedenis ook maar één naam van een persoon die van “wonderen” kan getuigen. Alles is van “horen zeggen” of van ver doorgedreven, gefantaseerde “overleveringen”.
5. Wegens de talrijke interpolaties die in de loop der eerste eeuwen in het N.Testament door de toendertijd bestaande tijdgeest zijn ingeslopen kan geen enkel origineel geschrift worden aangehaald.( Wat niet wil zeggen dat de originelen correct waren.) bovendien zijn interpolaties duidelijk in strijd met het zogezegd geïnspireerd zijn van de gehele schrift.
6. De fantasieën die sommigen ertoe bewoog een en ander op schrift te zetten grenst aan het belachelijke en overschrijdt het soms. De betreffende schrijvers horen duidelijk thuis in een psychiatrische instelling

Kern

Er zijn zo van die dagen waarin niets meevalt. Dat is dan nog de meest optimistische kant van vele verhalen, want voor sommigen valt alles eigenlijk faliekant tegen.

Anderen hebben dan weer alles mee, want tijd en toeval treffen elkaar op onverwachte momenten.

Dat was hetgeen bepaalde apostelen overkwam in de tijd van Herodes Agrippa .

Voor de ene apostel leidde  het lot ertoe dat hij - relatief gezien - rampspoed ondervond, voor de ander bleek het – ook relatief gezien – een flinke meevaller. En god kwam niet tussenbeide.

In de dagen van koning Herodes gebeurde namelijk het volgende : - natuurlijk met dien verstande dat we zomaar alles mogen geloven wat bepaalde schrijvers in die tijd verhaalden. Om te beginnen:

(Handelingen 12:1-5)

Omstreeks diezelfde tijd sloeg koning Herodes de hand aan enkele [leden] van de gemeente om hen te mishandelen. ² Hij bracht Jakobus, de broer van Johannes, door het zwaard om het leven. ³ Toen hij zag dat dit de joden aangenaam was, nam hij vervolgens ook Petrus gevangen. (Nu waren het juist de dagen der ongezuurde broden.)

Herodes nam graag mensen in hechtenis, temeer als ze galileërs waren. Ze werden gekend als oproerkraaiers en lastige mensen. De joden moesten dus niet al teveel weten van de galilieërs en dus zorgde Herodes voor de nodige ontspanning. In die tijd was bij de judese Herodiaanse koningen, onthoofding een gebruikelijke manier van terechtstelling en aldus verloor Jakobus het hoofd. Tot vermaak van de judeers die de galileers zelfs als minderwaardig bekeken.

⁴ En toen hij hem (Petrus dus) in handen had gekregen, zette hij hem in de gevangenis en gaf hem ter bewaking over aan vier ploegen soldaten, elk van vier man, daar hij van plan was hem na het Pascha voor het volk te doen verschijnen. ⁵ Dientengevolge werd Petrus in de gevangenis gehouden, maar door de gemeente werd vurig voor hem tot God gebeden.

Dit is wel ietwat eigenaardig. Voor Petrus werd vurig tot god gebeden, maar voor Jakobus blijkt er helemaal niet gebeden te zijn. Dit doet vragen rijzen :

1. Werd Jakobus in de gemeente niet op handen gedragen zoals het geval bleek te zijn met onze Petrus ?
2. Was Jakobus een beetje te streng en rechtlijnig in de gemeente ?
3. Vond god de Jakobus maar een beetje een slappe figuur of inderdaad te meticuleus ?

We kunnen ons natuurlijk veel blijven afvragen, maar toch is het eigenaardig.

Petrus had zijn baas destijds verloochend, het oor van een priester afgeslagen, was op de vlucht geslagen toen JC werd gearresteerd, werd door Paulus openbaar tercht gewezen en had schrik van de niet-joden in de gemeentes.

Petrus had dan wel spijt, maar nergens blijkt dat Jakobus ergens spijt van moest hebben.

Nu ja, voor god komt het op geen paar christenen aan, gezien ze later in de arena’s werden gegooid tot vermaak van de bloedzuchtige romeinen die dit als een soort van ontspanning bekeken.

Nu blijkt dat Petrus erg goed werd bewaakt.

Een lachertje, wat blijkt uit de volgende krachtpatserij van een engel. Geen gewone engel weliswaar, maar een die licht gaf.

⁶ Toen nu Herodes op het punt stond hem voor te leiden, lag Petrus die nacht met twee ketens vastgebonden tussen twee soldaten te slapen, terwijl wachtposten vóór de deur de gevangenis bewaakten. ⁷ Maar zie! daar stond Jehovah’s engel, en er scheen een licht in de gevangeniscel. Hij stootte Petrus in de zij om hem te wekken en zei: „Sta vlug op!” En zijn ketens vielen van zijn handen.

*We zien straks wat er verder gebeurt.

Het moet gezegd dat je niet elke dag zulke dingen tegenkomt. Zestien soldaten, waarvan de helft zeker rust genoot geeft ons nog acht judese bewakers in dienst. Vier ervan waren zeker wakker en de andere vier stonden in “stand by”, klaar om bij het minste onraad in te grijpen. De Petrus had dus geen schijn van kans om zelfs maar aan ontsnappen te denken. Waarom trouwens waren er 16 soldaten nodig om één man onder bewaking te plaatsen. Petrus was geketend, in een gevangeniscel opgesloten (achter tralies dus) en ook was hij in de ogen van Herodes niet eens belangrijker dan Jakobus. Weer zien we hier een van de Lukas-fantasmen. Een schepje erbovenop is altijd meegenomen (??)

Maar er stond opeens een engel in de gevangeniscel, waarvan Lukas (de schrijver) dacht dat het een engel van jhwh was. Toch moeten we voorzichtig zijn. En dat zijn we ook….

We weten dat  de Petruskwestie niet zo lang na de vermeende dood van JC zou moet geweest zijn. Als we aannemen dat Handelingen werd voltooid rond 62 naC, dan is daar een periode van 27 jaar tussen (Ter info: Herodes stierf in 44 naC.) Sommige bb. deskundigen kiezen echter voor een late datering van het boek zijnde tussen 80 en 90 naC. Dit zou de tussenliggende periode aanzienlijk groter maken.

Door diezelfde bb. deskundigen is eveneens bewezen dat veel van Lukas’ gegevens op enorm veel fantasie berusten en meestal gespeend blijven van logica en rede.

Lukas gaat door als een geneesheer, wat absoluut nietszeggend was in die tijd. Hij kan dan wel bedreven zijn geweest in het spalken van eenvoudige botbreuken, voor de rest blijkt hij niet zoveel verstandige dingen uit te kramen. Dit blijkt duidelijk uit de onzin die hij zomaar klakkeloos op papier heeft gegooid.

Lukas wordt ook beschreven als een trouwe metgezel van Paulus, maar deze laatste rept met geen woord over de gevangenis-ervaring van Petrus, hoewel zijn brieven nog vóór Handelingen zijn geschreven. In zijn geschriften probeert Lukas eveneens de romeinen gunstig te stemmen. Er was nogal wat vervolging en bijgevolg vermeed Lukas de romeinen voor het hoofd te stoten.

-          Niet de romeinen hadden Jakobus onthoofd maar Herodes.

-          Niet de romeinen bewaakten Petrus, maar de judese lijfwachten van Herodes.

Christenen moesten dus in feite als totaal onschuldige en ongevaarlijke  mensen bekeken worden, wat ze ook waren.

Verder richt Lukas zijn boek Handelingen en het evangelie aan Theofilus – duidelijk een romein van hoge afkomst:

(Lukas 1:1-3)

Aangezien velen het op zich hebben genomen een verslag samen te stellen van de feiten die onder ons volkomen geloofwaardig worden geacht, ² zoals deze aan ons zijn overgeleverd door hen die van [het] begin af ooggetuigen en dienaren van de boodschap zijn geworden, ³ heb ook ik, omdat ik alle dingen van meet af nauwkeurig ben nagegaan, besloten ze in logische volgorde aan u te schrijven, hoogedele Theofilus,

(Handelingen 1:1)

Het eerste bericht, o Theofilus, heb ik opgesteld over alle dingen die Jezus begonnen is zowel te doen als te onderwijzen

Zeer opmerkenswaardig is de vermelding dat “bepaalde feiten geloofwaardig” worden geacht en andere berusten op overlevering. Lukas spreekt over ooggetuigen, maar noemt er geen enkele bij naam. Zelfs, metgezel van Paulus zijnde, kan hij niet refereren naar Paulus’ uitspraken, daar die JC nooit in levende lijve heeft ontmoet. Trouwens de leer van Paulus is gericht op het gnostisch denken dat door de essenen wellicht in ere werd gehouden.

We kunnen op deze wijze geen enkel argument met bewijskracht aanvoeren in het totale pakket van Lukas. Horen zeggen of overleveringen hebben geen kracht van bewijs.

Wellicht waarschuwt Paulus niet voor niets dat we moeten oppassen voor bepaalde uitspraken :

(Titus 1:13-14)

¹³ Dit getuigenis is waar. Blijf hen juist om die reden streng terechtwijzen, opdat zij gezond mogen zijn in het geloof ¹⁴ en geen aandacht schenken aan joodse fabels en geboden van mensen die zich van de waarheid afwenden.

Zijn de vertelsels dus wel degelijk feiten ? Zijn ze logisch en beredeneerbaar ?

We zien nu even verder in Handelingen 12.

Handelingen 12 : 6 - 10

⁶ Toen nu Herodes op het punt stond hem voor te leiden, lag Petrus die nacht met twee ketens vastgebonden tussen twee soldaten te slapen, terwijl wachtposten vóór de deur de gevangenis bewaakten.

 ⁷ Maar zie! daar stond Jehovah’s engel, en er scheen een licht in de gevangeniscel. Hij stootte Petrus in de zij om hem te wekken en zei: „Sta vlug op!” En zijn ketens vielen van zijn handen.

 ⁸ De engel zei tot hem: „Omgord u en bind uw sandalen onder.” Hij deed het. Ten slotte zei hij tot hem: „Doe uw bovenkleed aan en blijf mij volgen.”

 ⁹ En hij ging naar buiten en bleef hem volgen, maar hij wist niet dat het werkelijkheid was wat door bemiddeling van de engel gebeurde. In feite verkeerde hij in de veronderstelling dat hij een visioen zag.

¹⁰ Nadat zij de eerste en de tweede schildwacht waren gepasseerd, kwamen zij aan de ijzeren poort die toegang gaf tot de stad, en deze ging vanzelf voor hen open. En buitengekomen, gingen zij één straat ver, en onmiddellijk ging de engel van hem weg.

Wat er in die korte periode gebeurde  is een reeks wonderen, waar vandaag de dag nog altijd sommige mensen over verwonderd zijn. We zetten ze op een rijtje :

1. Er verschijnt een lichtgevende engel in de gevangeniscel. Dat kan dus door een “engel des lichts” zijn geweest, maar daaromtrent tast iedereen nog liefst in het duister.
2. De ketens vallen geluidloos van zijn polsen, terwijl geen van de naast hem staande schildwachten daar iets van merken. Ze sliepen niet, maar konden alleen het flikkerende licht van toortsen onderscheiden. Geen vallende ketens, geen apart licht, geen enkel feit om ongerust voor te zijn. Volgens hen lag Petrus daar maar te liggen.
3. De Petrus moest zich aankleden en zijn sandalen aandoen, terwijl de schildwachten er nauwlettend op toezagen dat er geen vuiltje aan de lucht was. Alles was veilig. Niets om ongerust over te zijn.
4. Nu moet Petrus ook een aantal minuten onzichtbaar zijn geweest. Bij de gevangenisdeur stonden ook 2 schildwachten  die niet eens zagen dat de stevig gesloten deur openging en Petrus met zijn engel er passeerden. Geen vuiltje aan de lucht. Alleen het flikkerende licht van de toortsen was te zien. Niet ongerust worden. Niets verdachts.
5. Na het passeren van die vier schildwachten, kwamen ze aan de ijzeren stadspoort. Normaal gezien stonden daar permanent schildwachten en ging de deur slechts open wanneer diverse personen zich daarvoor inspanden. Ijzeren deuren wogen in die tijd minstens zoveel als in onze tijd. Petrus en engel passeren door die poort die vanzelf weer toegaat en niemand heeft iets gezien. Opeens staat Petrus buiten en er is geen kat die miauwt. Één straat verder is de engel verwenen. Was hij er wel geweest ??

Petrus gaat nu zijn wonderlijk verhaal vertellen. Subiet gelooft iedereen hem

Handelingen 12:12

¹² En nadat hij het had overdacht, ging hij naar het huis van Maria, de moeder van Johannes, die de bijnaam Markus droeg, waar vrij velen vergaderd waren en baden.

Johannes Markus blijkt hier de evangelist Markus te zijn. Eigenaardig dat die daar niets over vertelt.

Voor wie baden ze  ? wellicht voor de bevrijding van Petrus, want Jakobus bleek al in de vergeethoek beland te zijn.

Is hier nu sprake van goddelijke inspiratie ? Wat zegt johannes zelf ?

(1 Johannes 4:1)

4 Geliefden, gelooft niet elke geïnspireerde uiting, maar beproeft de geïnspireerde uitingen om te zien of ze uit God voortspruiten, want er zijn vele valse profeten tot de wereld uitgegaan.

En wat zegt JC erover ?

(Mattheüs 6:22-23)

²² De lamp van het lichaam is het oog. Wanneer dan uw oog zuiver is, zal uw hele lichaam licht zijn; ²³ maar wanneer uw oog boos is, zal uw hele lichaam duister zijn. Indien het licht dat in u is, in werkelijkheid duisternis is, hoe groot is dan die duisternis!

Met een zuiver geestesoog kan men duidelijk onderscheiden wat logisch en verstandig is. Wie dus een verkeerde kijk op een zaak heeft, zal gewoon niet ver genoeg denken om waarheid van fictie uit elkaar te houden.

Dit heeft verstrekkende gevolgen gehad voor wat de toekomst destijds aanging.

Door zijn ontsnapping kreeg Petrus de mogelijkheid zijn visie op het geloof wereldkundig te maken. Maar we denken aan andere uitspraken van bvb Paulus:

(2 Korinthiërs 11:13-15) . . .

Want zulke mensen zijn valse apostelen, bedrieglijke werkers, die zich veranderen in apostelen van Christus. ¹⁴ En geen wonder, want Satan zelf blijft zich veranderen in een engel des lichts. ¹⁵ Het is daarom niets groots indien ook zijn dienaren zich blijven veranderen in dienaren van rechtvaardigheid.. . .

Daaruit volgt dat we weer met een aantal serieuze vragen opgescheept zitten !

Was de engel des lichts de satan in vermomming ?

Was Petrus een valse apostel die zich als een dienaar van rechtvaardigheid voordeed ?

Welke rol speelde Herodes in die kwestie ? Liet hij in werkelijkheid de Petrus niet vrijuit gaan zodat Lukas er zoveel decennia later een wonder van kon maken ? bedenk dat alleen Lukas erover raaskalt.

We dienen er rekening mee te houden dat de satan over de gehele aarde regeerde, wat blijkt uit:

(Mattheüs 4:8-9)

⁸ Wederom nam de Duivel hem mee naar een ongewoon hoge berg, en hij toonde hem alle koninkrijken der wereld en hun heerlijkheid, ⁹ en hij zei tot hem: „Al deze dingen zal ik u geven indien gij neervalt en een daad van aanbidding jegens mij verricht.”

(1 Johannes 5:19)

¹⁹ Wij weten dat wij uit God voortspruiten, maar de gehele wereld ligt in de [macht van de] goddeloze.

(2 Thessalonicenzen 2:7)

. . .Het mysterie van deze wetteloosheid is weliswaar reeds aan het werk, maar alleen totdat hij die op het ogenblik als een belemmering werkt, niet meer in de weg staat.

We zijn het aan onszelf toch verplicht om daar even over na te denken.

Mede door de vrijheid die Petrus genoot kon de wereld verder op de hoogte gebracht worden van de leer vande christenheid/dom.

Doordat mensen ook in het romeinse rijk ook die leer gingen aanvaarden – in grote trekken dan – en er een grote verscheidenheid aan leerstellingen en plaatselijke opinies per gemeente waren, bleek het nodig eens een beetje eenheid te bekomen. In de vierde eeuw kwam het concilie van Nicea, waar aale bisschoppen een uniforme leer moesten zien te creëren. Dit lukte eigenlijk niet zo goed, tot de pontifex maximus, zijnde constantijn de Grote besliste ten voordele van de gedachtenstroom van Athanasius en zijn aanhangers. Allen waren subiet akkoord, want het was doodsgevaarlijk om Constantijn tegen te spreken. Eusebius kreeg opdracht om een canon samen te stellen, met een groot aantal copies tbv. het byzantijnse rijk. Aldus geschiedde en de Rooms katholieke kerk als instituut werd geboren.

De gevolgen die deze kerk in de loop van de geschiedenis heeft getoond, zijn allesbehalve christelijk gebleken en tot op vandaag is er niets te zien aan de gehele kerk dat ze zich voortreffelijk gedraagt.

Duidelijk is gebleken dat de gehele wereld inderdaad in de macht van de goddeloze ligt en dat deze laatste de instrumenten en personen gebruikt die hem te dienst kunnen staan.

Petrus is naast de H drievuldigheid een boegbeeld in de roomse kerk en hij geniet nog steeds van een verheven positie. Hij bezit de sleutels van de ijzeren en getraliede deuren in de hemel.

Zo blijkt dat we met de beste wil van de wereld vele richtingen kunnen uitgaan met de bijbel en zelfs met haar eigen teksten  aantonen dat alles niet zo geïnspireerd is als het lijkt.

Ik heb dus niet beweerd dat Petrus een instrument was van de satan – ik heb ook niet beweerd dat er wonderen mogelijk zijn – maar ik beweer nog steeds dat Lukas als fantast nog dagelijks vele mensen om de tuin leidt. Lukas, indien echt bestaand hebbend, moet ongetwijfeld een geesteszieke geweest zijn, zoals zoveel andere bijbelschrijvers het waren.

.

.

.

.

.

11-02-2012, 09:53 geschreven door vlamme