Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandeling bestond uit drie lussen van ongeveer 7 Km. Ik ben begonnen met de langste en die ging tot de rand van Brakel centrum. Het was kort na het vertrek al stevig klimmen en dalen. Ik kwam dan dicht in de buurt van Michelbeke en had hier de eerste vergezichten op de Vlaamse Ardennen. Nog wat verder zag ik de Zwalmvallei en Nederbrakel in de diepte liggen. Dan nog wat dalen en terug klimmen en ik was aan het rustpunt in café In den Hengst. Het zat stampvol maar er was een speciale sfeer en heb er mijn Westmalle gedronken. Dan nog wat heuveltjes en ik was terug in Elst. Daar was het erg druk in de tent. De tweede lus ging naar Zegelsem. Hier waren er minder beklimmingen maar wel langere. Ook enkele stukken met modder en minder zichten maar meer stukjes rustige natuur. Af en toe was er wat zon of ze scheen boven de wolken en dat gaf speciale lichteffecten. Dit stuk van de wandeling ging ook langs delen van de Oude Ronde van Vlaanderen. De laatste lus ging dan richting Michelbeke en Rozebeke. Als ik dit stuk bewandelde begon het al te schemeren. Hier ook weer stevige en lange beklimmingen. Op het verste punt kon ik in de verte de kerk van Rozebeke zien. Als ik in Elst toekwam was de tent al bijna leeg. Op enkele plaatsen kon men naar het bakken van de specialiteit van de streek gaan kijken. De Geutelingen worden er nog op vele plaatsen ambachtelijk gebakken.