Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
30-12-2017
2017-12-30 St-Idesbald
Club: GEMEENTE KOKSIJDE
Winterwandeldag
Plaats: Sint-Idesbald (Koksijde)
Afstand: 15,8 Km
Weer: Zwaar bewolkt, droog, felle wind. (8°C )
Deelnemers: ?
Pajotten: ?
♥♥♥
Met de trein samen met Piet naar Koksijde gereden. Van aan het station van Koksijde mochten we met de schoolbus naar de vertrekplaats aan de zaal Kerkepanne in Sint-Idesbald rijden.
We vertrokken langs de Noordduinen en stapten voorbij de Zuid-Abdijmolen van Koksijde. Na de eerste rustpost ging het door de polders naar Oostduinkerke en dan door het Doornpannegebied. Middenin dat gebied was de tweede rustpost en daar hebben we onze middagstop gehouden. Onze boterhammen moesten we buiten op de bank opeten. Gelukkig regende het niet. Na de rust vervolgden we de wandeling langs de Doornpanne en via de duinen van De Hoge Blekker bereikten we Koksijdedorp en de derde rustpost. Het laatste stukje ging dan langs de huizenwijken van Koksijde.
Vertrek was aan de Bevegemse Vijvers. We stapten eerst een stuk door het Domein Breivelde en dan door de velden naar Godveerdegem en verder naar Erwetegem. De rustpost was nu buiten het centrum in de wijk Smissenhoek. Na de rustpost wandelden rond Erwetegem en in Godveerdegem was er de traditionele druppelstop. Na de druppelstop stapten we langs het station van Zottegemnaar het Domein Breivelde en dat mochten we nog helemaal doorkruisen voor we terug in de vertrekzaal kwamen.
25e Kerstwandeling - Jubileumtocht 25 jaar Horizon Opwijk
Plaats: Opwijk
Afstand: 9 Km
Weer: Zwaar bewolkt (7°C)
Deelnemers: 1845
Pajotten: 30
♥♥♥
We stapten eerst naar het station van Opwijk, dan even langs het spoor en de wijk aan de overzijde van de spoorweg. Op weg naar de rustpost kregen we onze glühwein (of een limonade). Wat verder was dan de rustpost. Daar was het erg druk. De rustpost was eigenlijk niet ver van het vertrek. Het tweede gedeelte van de wandeling ging de andere kant van Opwijk uit. We stapten door de velden richting Droeshout. Voor we aan de kerk kwamen draaiden we terug naar Opwijk en de vertrekzaal
Traditionele winterwandeling vanuit het O.C. van Leeuwergem. Via Elene stapten we langs een ommetje naar de Jeneverstokerij Mertens waar we van het lekkers mochten proeven. Vandaar tot de rustpost in Oombergen is het maar een boogscheut. Na de rust stapten we een stukje door de vallei van de Cotthembeek en bereikten zo Hillegem. Daar dan het klassieke stukje door de velden naar Leeuwergem. De korte afstanden gingen direct naar de vertrekzaal, maar de andere mochten nog lus stappen tot aan de vijver.
Dagstapper Gent (GR 128 -Vlaanderenroute en verbindingsstukken)
Plaats :Gent
Afstand: 21,3 Km
Weer: Licht bewolkt (6°C - 8°C)
Deelnemers: 26
Pajotten: 5
Ik zal eerst even de GR gids citeren:
" De wieg van Gent stond ooit bij de samenvloeiing van Leie en Schelde. In die buurt start deze wandeling. We beginnen de wandeling met een stukje werelderfgoed: het Groot Begijnhof van Sint-Amandsberg. De Schelde stroomafwaarts volgend kom je al vlug terecht in verrassende stukken natuur. Enerzijds zijn er de natuurgebieden Gentbrugse Meersen en Damvallei. Anderzijds bleef in Heusden en Destelbergen het vroegere ‘parklandschap’ goed bewaard. Deze dorpen hadden immers al eeuwen een zekere aantrekkingskracht uitgeoefend op prominente Gentse families om een kasteel of ‘huis van plaisance’ te komen betrekken. "
We zijn met enige vertraging aan de Dampoort vertrokken en het was eens droog, aangenaam wandelweer. De druppelstop werd aan de ingang van het Rozenbroekenpark gegeven. Ben vergeten om van de jarigen een foto te nemen. Sorry Wiliam en Gustaaf. Vandaar stapten we door de parklanen naar Destelbergen en voorbij het bedevaartsoord van Bergenkruis. We wandelden een stuk rond de Damvijver en door de Damvallei. In Heusden was het dan tijd om voor de rust. Na het eten stapten we over de Schelde en wandelden we door de meersen van Gentbrugge, een wild maar mooi stukje natuurgebied. Het laatste stuk ging dan door Gent. We volgden de Schelde en liepen dan langs een smal pad naast de Visserij naar de resten van de Sint-Baafsabdij en het einde van de wandeling.
Er staan ook een reeks foto's van Martine (waarvoor dank) in de fotomap.
Vandaag samen met Roger gaan wandelen in Outer. Het was nu eens zonnig en aangenaam wandelen door een licht glooiend landschap.
Van aan de vertrekzaal in Outer wandelden we door de velden naar Nederhasselt en naar de rustpost in Aspelare. Door de regen en sneeuw van de laatste dagen waren er wel drassige stukken bij.
In Aspelare heb ik dan nog een lusje gewandeld richting Sint-Antelinks. In die omgeving is het nog erg rustig.
De terugweg ging eveneens door de velden en we stapten via Eichem en door enkele smalle weggetjes terug naar de vertrekzaal.
Na de wandelig mocht ik mijn fles "Cesar" nog in ontvangst nemen.
Gouden Carolus Chrismaswandeling - Mechelen in kerstsfeer en in den doenker
Plaats: Mechelen
Afstand: 8,7 Km
Weer: Zwaar bewolkt, af en toe een bui (4°C - 2°C)
Deelnemers: 2423
Pajotten: 48
♥♥♥
Vandaag met de bus samen met de Pajotten in Mechelen gaan wandelen.
Het is niet de eerste keer dat ik hier de Kerstwandeling heb gedaan. Ik vond het wel een mooie wandeling door een voor mij wel bekend Mechelen maar ik vond dat er dit jaar wat minder "sfeer" was. De Grote markt zonder kraampjes lag er maar troosteloos bij. Het centrum van de wandeling lag duidelijk rond de Vismarkt en de Lamot-site. Voor de rest was het een traditioneel parcours maar de aanwezigheid van lieve clubgenoten maakte het best aangenaam.
Ik heb twee lussen gewandeld. De lus van 8 km ging langs de Abdij de Oudeberg en zo naar Onkerzele. Vandaar volgden we de Dender tot in de vertrekzaal. Het regende heel de tijd en het was voor één keer goed dat het bijna allemaal asfalt was. De lus van 5 Km ging naar Nederboelare. Het was een klassiek stukje door de velden. Eerst wat beton en daarna het enige echte stukje modder van de wandeling.
Ben om 14.20u vertrokken en dan begon het te regenen. De eerste rustpost was al na 3 Km, de tweede was 3,5 Km verder. Het was dan kwart voor vier maar de rustpost was al gesloten. Dus maar verder gestapt. Het begon dan te stormen en ik had de wind pal van voor. Allé ik ben om kwart voor vijf aan de vertrekzaal geraakt maar daar was de poort al toe. Het parcours was grotendeels hetzelfde als dat van 2 weken geleden bij de Cracks.
Ben met de trein naar Gent gereden en heb het grootste gedeelte overdag gewandeld. Het parcours heb ik wat aangepast want ben te voet naar het centrum gestapt en daar het parcours "opgepikt". Het parcours was grotendeels hetzelfde als vorig jaar. De rustpost was in de Sint-Bavoschool. Natuurlijk stapten we langs het Gravensteen, de Sint-Baafskathedraal, het Belfort, de Sint-Niklaaskerk en natuurlijk ook door de Winterfoor. Met het aangepaste parcours zij we niet voorbij de Graslei gestapt. Bij de terugweg was het donker en dat geeft toch een heel andere sfeer. Het is dan al wat meer Kerstmis!
Vandaag gaan wandelen in het centrum van het Pajottenland. Het was weer nevelig maar toch prettig wandelen langs een pittig parcours. Er waren best wat steile hellingen te overwinnen en op vele plaatsen was het erg glibberig. Het is ondertussen wel al een tijdje geleden dat ik zo'n zwaar parcours onder de voeten heb gekregen. Ik heb er wel van genoten en voor mij mogen al de parcours zo zijn. De rustpost was in de parochiezaal in Tollembeek. Rondom Tollembeek mochten we wat langs de Mark trotten en dat stukje natuur is in alle seizoenen de moeite waard om door te stappen.
Ik ben nog eens in Genk gaan wandelen. Telkens ik hier ga wandelen is het een Allerheiligen weer en nu ook weer. Nevelig en vrij koud. Het parcours is altijd mooi en dat was dit jaar zeker het geval. Er was meer bos en buiten het laatste stuk zijn we niet veel uit de bossen gekomen. Een groot stuk liep wel gelijk met een mountainbike parcours. De rustplaatsen waren klassiek in Hengelhoeve en het zaaltje Paro. Dat laatste is blijkbaar anders georganiseerd. De C-Mine site staat centraal en ze breid ieder jaar uit.
Het was aangenaam wandelen bij een vriendelijke wandelclub.
Tijdens de verkenning was het relatief mooi weer en waren er weinig vervoerproblemen. Nu liep alles fout. Eerst vier uur om in Brussel te geraken en dan nog een half uur wachten op verbinding en tenslotte nog een uur op de bus naar Tervuren. Als we daar toekwamen regende het dan ook nog hevig.
Wandelaars- en dan zeker De GR Vrienden van Aalst -zijn taaie mensen en we hebben in groep besloten om toch nog de wandeling aan te vangen.
We zijn direct van Tervuren naar de Bosuil in Jezus-Eik gestapt. Na de rust hebben we het normale parcours nog kunnen stappen. Het was het mooiste gedeelte en ondanks de regen hebben we toch nog van het bos in de late herfst kunnen genieten. Tegen dat het donker werd waren we terug in Tervuren en de terugreis verliep vlekkeloos.
Met de bus naar en door Brussel is niet meer te doen!
Van mijn foto's zijn er niet veel gelukt, gelukkig had Martine er nog enkele die wat beter gelukt zijn. Bedankt Martine.
Op de terugweg van Heverlee nog even een stukje in Wolvertem gewandeld. Vanuit de klassieke vertrekpost in de Gemeentelijke Fusieschool stapten we eerst rond Sint-Brixius-Rode en zo door voornamelijk velden naar de rustpost aan het Velaardbos.
Voor de terugweg mochten we een stukje door dit bos stappen, de Birrebeek overstappen en zo kwamen we in het domein Neromhof. Als ik hier buiten kwam begon het al te schemeren en ik geraakte nog net voor het donker aan de vertrekzaal. De fritten waren al op!
Wandeling door de groene omgeving van Heverlee. Het eerste gedeelte was een wandeling rond en door het domein van de Abdij van Heverlee. Mooie zichten op de vijver en de Abdijkerk. De rustpost was in de vertrekzaal in de kazerne.
Het tweede gedeelte ging naar Blanden waar de rustpost was. De heenweg ging maar een stukje door het Heverleebos. De terugweg was grotendeels door dit bos. Het was een mooie natuurwandeling maar de organisatie is nog wel voor verbetering vatbaar.
25e Tweedaagse Herfstwandelingen-Jubileumtocht 25 jaar Horizon Opwijk
Plaats: Mazenzele
Afstand: 11,1 Km
Weer: Licht bewolkt (8°C)
Deelnemers: 483
Pajotten: 7
♥♥♥
Ik wilde hier nog eens drie lussen gaan wandelen maar het is er dan maar bij twee gebleven. Zoals een maand geleden ben ik nog eens het Kravaalbos gaan verkennen maar nu in de late herfst.
Het was heel stil in het bos en ik hoorde alleen de overtrekkende vliegtuigen. Voor de rest weinig beweging. Nu wachten op het Kravaalbos in de winter!
Ik ben van aan de Brusselsesteenweg in Gentbrugge vertrokken. De afstand tot de rust in Heusden is echter te groot. De leidraad was de dagstapper van GR Oost-Vlaanderen. Heb hem wel wat aangepast.
Het is een afwisselende wandeling. Door parken, langs de Schelde, door natuurgebieden en door een stukje werelderfgoed in het Groot Begijnhof van Sint-Amandsberg.
Vandaag eens de maximum afstand gewandeld. Het eerste, korte stukje wandelden we door de groentevelden naar de rustpost in Malderen. Vandaar ging het dan naar Buggenhoutbos. Het bos was natuurlijk mooi maar spijtig genoeg moest er lang gewandeld worden om daar te geraken. We stapten een stuk op de nieuwe GR. Na de rustpost was het de beurt aan het Lippelobos. Hier bleven we aan de rand van het bos wandelen. Op het einde kregen we nog een heel stuk aardeweg.
Ik heb vandaag de 14 Km gewandeld. Wandeling van Denderhoutem naar Outer en terug. We stapten eerst langs bosjes naar Lebeke en dan door de velden naar Outer. Daar mochten we nog een rondje van het dorp doen vooraleer aan de rustpost te komen. De terugweg ging langs de velden en door een mooie holle weg. Zoals we van de Ijsbrekers gewoon zijn was de wandeling een aaneenschakeling van paadjes, bos- en veldwegjes en doorsteekjes.
Vandaag met de GR Oost-Vlaanderen een stuk van het Grenslandpad LAW 11 bewandeld.
Het was prachtig weer en om 10uur had zich een mooi groepje op het Hof te Zandeplein verzameld. Toon gaf eerst enige informatie van wat ons te wachten stond en we konden vertrekken. We maakten eerst een plaatselijk rondje en dan mochten we van het open Zeeuws landschap genieten. Het was al snel te warm voor de winterse jassen en met het zonnetje op onze rug of elders was het mooi stappen. De rustpost was in Paal (deelgemeente van Hulst). We werden goed ontvangen in de kantine van een plaatselijke sportvereniging. We zaten vlak bij de Westerschelde en het haventje. De terugweg ging langs de dijk van de Westerschelde. Eerst hadden we zicht op het Verdronken Land van Saeftinghe en dan stapten we naast de grote schepen die de Westerschelde op en af vaarden. Halverwege hielden we stand bij het monument van de watersnood in 1953.
Mooie wandeling met dank aan Toon en William.
Foto's vinden jullie door op ondertaande link te klikken.
Als ik vertrok zat het kleine zaaltje helemaal vol wandelaars. De wandeling ging van Erwetegem naar Sint-Maria-Oudenhove. Eerst een stuk straat maar dan een mooi stukje natuur. In Sint-Maria-Oudenhove heb ik dan de lus gewandeld. Het hoogtepunt was de wandeling door het Kloosterbos. De terugweg ging grotendeels langs de straten, alleen het laatste gedeelte was veldweg. Het was wel al donker als ik toekwam.
Weer: Licht tot zwaar bewolkt. Koud en felle buien ( 6°C - 4°C)
Deelnemers: 586
Pajotten: 36
♥♥♥
Ik heb in de namiddag de wandeling in Aalst gedaan. Traditioneel van Aalst naar Erembodegem en terug. Het was wel al de derde keer dit jaar dat ik het parcours bewandeld heb.
Door het Osbroek en het Park van Aalst is best wel mooi wandelen. Helaas is het bij de terugweg gaan regenen en er was ook nog een stevige wind. Ik was dus wel content als ik samen met Roger terug in de vertrekzaal geraakte.
Ik heb deze namiddag nog eens in Hamme gaan wandelen. Vertrek was in de Sporthal en we mochten deze keer richting Zogge stappen. Het eerste gedeelte ging geheel over straten naar de rustpost in het lokaal van de hondenclub in Zogge. Daar mocht de grootste afstand nog een lus wandelen tot de wijk Mispeleer. Het was wandelen door de velden maar over de straten rond Zogge. De terugweg was gelukkig wat beter. Een heel stuk veldweg en ik kreeg dan nog het gezelschap van heteluchtbalonnen die overal opstegen. Ondanks de lage inschrijf prijs en de gratis pannenkoek was er heel weinig belangstellig(iets meer dan de helft wandelaars dan vorig jaar).
Het was niet het perfecte weer maar voor een boswandeling in de herfst zonder regen is het altijd goed. De wandeling is iets meer dan 23 Km en ik heb 22 Km in het bos gewandeld. Het is het verlengstuk van onze GR wandeling van Vossem naar Leuven. Een combinatie van de GR 128, De Groene Gordel en vele stukjes improvisatie.
We stappen voorbij het Koninklijk Museum voor Midden Afrika, de vijvers van het Park van Tervuren, door het Arboretum van Tervuren met zijn oude coniferen, natuurlijk door het Zoniënwoud en de uitgestrekte bossen rond Bosvoorde.
Vandaag was het dus de laatste 2de maandagwandeling van het jaar. Traditioneel was het de beurt aan Jean-Pierre om de wandeling te organiseren.
Vertrek was aan de kerk van Moorsel. Het was behoorlijk koud en ik was content dat we om 9 uur konden beginnen wandelen. We vertrokken door de velden naar Baardegem. We stapten voorbij de kerk en dan ging het door de velden en boomgaard richting Nijverseel. Hier draaiden we terug en via de Leirekensroute kwamen we terug in Moorsel.
Ons middagmaal nuttigden we in het volkscafé "Gudul". Na de middag stapten we richting Aalst en we keerden terug langs de wijk Waver. Het slijkerigste gedeelte van de wandeling vonden we hier.
De 2de Maandagwandelingen 2017 zijn gedaan, in 2018 wordt het startsein gegeven op maandag 12 maart. De vertrekplaats is nog niet gekend.
Tot 's middags had het geregend en ik ben dan maar in de namiddag gaan wandelen. Het was heel rustig in de vertrekzaal. De 14 Km ging van Strombeek-Bever naar Grimbergen-Beigem en terug. Het was een lichtelijk ander parcours dan we gewoon zijn. De wandeling door het Prinsenbos en het bijhorend museum was aangenaam, het stukje door de villawijken wat minder maar hetgeen het voor mij prachtig maakte waren de wolken. Het spel tussen de zon, de herfstkleuren van de bomen en de wolkenpartijen was bijzonder mooi. De terugweg ging door de velden en de ondergaande zon welke Tot 's middags had het geregend en ik ben dan maar in de namiddag gaan wandelen. Het was heel rustig in de vertrekzaal. De 14 Km ging van Strombeek-Bever naar Grimbergen-Beigem en terug. Het was een lichtelijk ander parcours dan we gewoon zijn. De wandeling door het Prinsenbos en het bijhorend museum was aangenaam, het stukje door de villawijken wat minder maar hetgeen het voor mij prachtig maakte waren de wolken. Het spel tussen de zon, de herfstkleuren van de bomen en de wolkenpartijen was bijzonder mooi. De terugweg ging voornamelijk door de velden maar ook over de kasseien van Grimbergen.
Weer: Zwaar bewolkt en af en toe wat motregen (8°C)
Deelnemers: 2243
Pajotten: 7
♥♥♥♥
Dit jaar nog eens de spokentocht in Gentbrugge gewandeld. In de vertrekzaal was het behoorlijk druk met de inschrijvingen en het maquilleren van de voornamelijk jonge wandelaars. Bij het vertrek was het nog niet helemaal donker maar we kwamen al snel in de Halloween sfeer door de mooi verklede "spoken". De wandeling op zich ging klassiek door de bosjes en nieuwe natuurgebieden rond Gentbrugge. De rustpost was ook helemaal in de sfeer van Halloween ingericht. Het was een wandeling voornamelijk voor de kinderen maar ik heb toch ook van de sfeer en de Westmallekes kunnen genieten.
Weer: Helder tot zwaar bewolkt, op het einde wat miezerig (10°C)
Deelnemers: 1280
Pajotten: 19
♥♥♥
Wandeling van Oudegem naar Schoonaarde, daar een lus en terug naar Oudegem. Van Oudegem gingen we voornamelijk door straten naar Mespelare. Vandaar dan door de velden naar de rustplaats in het schooltje in Schoonaarde. De lus in Schoonaarde bracht ons voorbij het station en daarna een lus door de velden. De terugweg ging langs de spoorlijn en dan terug door de velden naar Oudegem.
Weer: Eerst nevelig, dan zonnig en daarna zwaar bewolkt (13°C - 10°C)
Deelnemers: 1329
Pajotten: 3
♥♥♥
Vandaag nog eens in Diest gaan wandelen. Het vertrek was aan het Bezoekerscentrum Webbekoms Broek. De wandeling bestond uit drie lussen die telkens konden ingekort worden. Ik heb twee grote lussen gewandeld maar bij de derde zat ik plots terug op de tweede. Ik heb dan maar zelf een parcours gezocht.
Mijn eerste lus (Lus 3) ging door het Provinciaal Domein Halve Maan en dus over de hangbrug, de speeltuin en het strand. Daarna stapten we naar Webbekom, draaiden rond de kerk en stapten dan door het Webbekoms Broek en de Demervallei terug naar de zaal. Een mooi stukje natuur.
Mijn tweede lus (Lus 2) ging door Diest. Door het Warandepark, langs het stadhuis en de terug opengelegde Demer en door het Citadelbos. Ik vond het water in de Demer toch niet al te proper.
De derde lus zou me naar het "fort" moeten gebracht hebben. Ik heb dan nog eens door het centrum gewandeld.
Vandaag dan nog eens in de Vlaamse Ardennen gaan wandelen. Die soepgroenten interesseerden me niet zoveel.
We vertrokken eerst door de huizenwijken van Ename en dan kwam de beklimming naar de "hoogvlakte" van Volkegem. We stapten dan rond het gehucht naar de rustpost in Mater. De grote afstanden maakten hier een lus van 5,5 km. Die lus deed me wat denken aan de straten van Liedekerke vorige week. Het was wandelen door de natuur maar bijna uitsluitend langs straten. De terugweg van Mater naar Ename was gelukkig beter. We stapten een heel stuk door het natuurgebied "Bos t' Ename". Het wandelpad kronkelde geheel door het gebied. Als ik aan de archeologische site kwam was het al bijna donker maar dat gaf wel wat mooie beelden van de ondergaande zon.
Vandaag een knooppuntenwandeling door de Vlaamse Ardennen gewandeld onder leiding van Magda. Eerst was het wat koud maar eenmaal aan 't wandelen viel het best mee. We wandelden van Sint-Goriks-Oudenhove naar Strijpen en dan door een heuvelachtig landschap naar Roborst en langs het bekende café "De Zandput" naar Sint-Goriks-Oudenhove waar we onze rustpost vonden in "Huys te Oudenhove". Voor we daar toekwamen hielpen enkele goede zielen een pas geboren kalfje welke buiten de weide geraakt was terug bij zijn moeder. In de namiddag stapten we dan richting Sint-Maria-Oudenhove. Hier waren er pittige beklimmingen maar hier zijn De Vlaamse Ardennen dan ook op zijn mooist. We beklommen de Berendries en halfweg had Magda nog een stop ingelast. De aanduidingen van de knooppunten waren niet altijd duidelijk maar Magda bracht ons allen veilig terug bij ons vertrekpunt.
De hier bijhorende foto's zijn deels van Martine, waarvoor dank.
Vandaag was de zon niet meer van de partij. Dat geeft toch een andere stemming. Gelukkig is het droog gebleven. Het vertrek ging even door de velden en daarna wandelden we langs het kanaal, de spoorweg en de Zenne. Het stukje langs de Zenne was wild en best aangenaam om wandelen. Na de rustpost in Buizingen stapten we richting Hallerbos. We bleven wat op de rand wandelen en dat gaf een mengeling van herfstbos en velden in wintertooi. De tweede rustpost was in Essenbeek. Het laatste stuk wandelden we even langs de ringweg en dan door de stad. We passeerden het moderne stationsgebouw en wandelden door het park.
Het was een afwisselende wandeling met toch ook heel wat natuur.
Traditionele wandeling in Mazenzele maar met dit mooi herfstweer toch wat speciaal. Ik heb er in ieder geval van genoten. Heb eerst de lus door het zuidelijke Kravaalbos gewandeld. Zo op de rand van het bos wandelen was soms verrassend met de weinig bewandelde paadjes. De tweede lus van 6 km ging richting Krokegem. Veel veldbanen en langs al kale akkers. Je zag de herfst hier ook maar op een ander manier dan in het Kravaalbos. Het was ondertussen al vijf uur en de stempelcontrole was gedaan maar ik heb dan nog de lus van 4,5 Km langs het noordelijke gedeelte van het Kravaalbos verkend. Het was er heel rustig en in de zon kwamen al de herfstkleuren tot hun recht. Om het kleurengamma nog te vervolledigen kwam er op het eind nog een regenboog bijstaan. Enig mooie wandeling. Hopelijk is het volgende week ook zo'n mooi weer.
De laatste wandeling van de vierdaagse bracht ons de bergen in. We stapten een eind langs de kust en dan ging het langzaam omhoog. Het laatste stukje was een grintweg die extreem steil was. Boven hadden we dan een mooi zicht op het stuwmeer "Lago Istan". We daalden meteen af door een natuurgebied en kwamen voorbij het Lago de Las Tortugas. Een meer waar vroeger veel schildpadden zouden gezeten hebben. We daalden dan verder af langs de bedding van een droge rivier en kwamen zo in San Pedro De Alcantara en aan de kust. Vanaf hier volgden we de kustlijn tot in Marbella. Op deze laatste dag werden we aan de aankomst verwelkomd met muziek en voor elke deelnemer een gladiool en een medaille. Natuurlijk was er ook weer ambiance met muziek en dans.
De derde wandeling vertrok langs het mooie La Alameda Park. Langs de villa wijken stapten we dan naar het hoogste punt van de wandeling en via een smal pad ging het dan terug naar beneden. De "30 Km stappers" mochten dan nog eens een lus wandelen en daarna via het historische centrum van Marbella ging het naar de finish.
Tweede dag van de vierdaagse. Vandaag zijn we in de andere richting vertrokken. We volgden de kustlijn tot voorbij de Yachthaven en dan trokken we de bergen in. Eerst was het een langzame stijging maar eenmaal de autoweg onderdoor begon de beklimming. Het was een vrij korte maar heel steile beklimming. Gelukkig scheen de zon nog niet al te hard. De 30 Km-stappers wandelden daarna samen met de 20 Km-stapper naar beneden , maar wij mochten dan nog een lus en een bijhorende beklimming doen. Die lus was een wandeling rond de bedding van een uitgedroogde rivier. Na de lus gingen we samen met de andere afstand naar de kust. We mochten dan enkele kilometers op het strand wandelen. Het was best aangenaam om eens wat op blote voeten te stappen.
Aan de aankomst was er weer al volop ambiance en ik denk dat het wel alle dagen zo zal zijn.
Vandaag de eerste dag van de 4 daagse samen met Marcel gewandeld. 's Morgens hebben we eerst een verfrissend buitje gekregen maar voor de rest van de dag was het warm zomer (herfst) weer. Voor de eerste dag hebben de organisatoren het niet te zwaar gemaakt. Bijna geen beklimmingen en het grootste gedeelte was wandelen langs het strand. De tocht ging tot San Pedro Alcàntara. Ik was wel onder de indruk van de weelderige groei van bomen en bloemen. We kregen natuurlijk ook mooie zichten op de kust en het vrij kleine strand. Het was voor deze eerste dag wel veel wandelen over verhard wegdek. De organisatie is in de handen van Nederlanders en op de aankomst was er natuurlijk veel ambiance met dans en muziek. Vlamingen (en zeker Belgen) zijn hier in de minderheid. Het allergrootste deel van de wandelaars zijn Nederlanders.
Vandaag was het de herfstwandeling van Marie-Jeanne, Roger en Etien. Het was een mooie herfstmorgen en er stond een grote groep wandelaars klaar als Roger ons verwelkomde en vertelde wat we vandaag konden verwachten. Tijdens het eerste gedeelte nam Roger het voortouw. De zon scheen wat en in de bossen kwamen de herfsttinten mooi tot hun recht. Het wandelen door de Vallei van de Serskampse bossen en langs het Meentochtbeekje was een unieke ervaring. Daarna stapten we door Smetlede en langs de kouters en het Poreibos in Impe terug naar Wanzele. De rust werd genomen in café "Hoop in de toekomst". Na de middag was het dan aan Marie-Jeanne om ons op het goede pad te houden. We wandelden nu langs het Nonnenbos, de onnenbossen en door de talrijke boom- en bloemen plantages. Na de wandeling kon er nog wat nagepraat worden in het café.
De Groepsfoto voor het café met tekst is van Etien die met wat kunsttrukjes er ons allemaal opgekregen heeft, waarvoor dank.
De wandelingen in Merchtem zijn meestal natuurwandelingen en dat was nu ook weer het geval. Eenmaal buiten het centrum van Merchtem volgden we de vallei van de Grote Molenbeek tot in Mollem. Het smalle wegje naast de beek was wel wat glibberig (zijn we niet meer gewoon) maar we mochten dan ook door een mooi maar wat wild stukje natuur stappen. Na de rustpost volgden we een stukje de steenweg en dan draaiden we terug de velden in. Het was in de buurt van Bollenbeek al flink heuvelachtig en van boven hadden we mooi zicht op de uitgestrekte weiden met paarden. De tweede rustpost was in de bibliotheek van Brussegem. Na deze rust moesten we de Hondsberg beklimmen. Het was een pittige beklimming maar wel over een verharde weg. Een beetje verder heb ik dan een alternatief parcours gevolgd.
Door omstandigheden maar een korte wandeling door het centrum van Tervuren kunnen doen. Zoals alle jaren was het nu ook weer gezellig druk in de vertrekzaal. De wandeling voor rolstoelgebruikers ging lang de grote markt en de kerk. Halfweg was er dan nog een rustpost. Op het einde begon het nog wat te miezeren.
De tweede verkenning is de wandeling van de vertrekpost in Liedekerke naar de rustpost in Sint-Katherina-Lombeek en terug. Met de dreigende wolken was er weer weinig belangstelling. We stapten eerst door het centrum van Liedekerke en deden zo een stuk van het rolstoelparcour. Na de doortocht in het centrum wandelden we langs de Dender naar Denderleeuw en stapten we daarna door het vernieuwde station van Liedekerke. Vervolgens wandelden we voorbij de kapelletjes in Muilem en via een veldwegje bereikten we de rustpost in Sint-Katherina-Lombeek. De terugweg ging dan traditiegetrouw door het Liedekerke- en Hertigembos. Als de zon wat kwam schijnen konden we ten volle van de schoonheid van deze stukjes natuur genieten.
Vandaag hebben we onze eerste verkenning van de Herfsttocht van 29 oktober gedaan. We hebben de lus door de vallei van de Paitsebeek en langs de Pamelse Meersen gaan verkennen. Ook de lus in Sint-Kaherina-Lombeek werd verkend. Het was een wandeling hoofdzakelijk door de natuur.
We stapten eerst door het centrum van Ternat en daarna langs de "geboorteboomgaard" , over de Steenvoortbeek en dan door een licht golvend landschap naar de rustpost in het Jeugdcentrum Castelhof in Sint-Martens-Bodegem. De terugweg ging langs de kouters van het Pajottenland.
18e Deliriumtocht - 16e 50 Km door het land van Rode
Plaats: Melle
Afstand : 15,1 Km
Weer: Zwaar tot licht bewolkt (14°C - 16°C)
Deelnemers: 1962
Pajotten: 10
♥♥♥♥
In de namiddag heeft het opgehouden met regenen en ben dan nog een toertje van 15 Km gaan wandelen. We stapten eerst richting Kwatrecht door het Geerbos en langs het bijhorend kasteel. Daarna keerden we terug naar Melle en Gontrode en via een ommetje kwamen we dan aan de rustpost in Lemberge.
De terugweg was wat korter en ging door de akkers naar het knooppunt van de autostrade en de spoorweg. Dan was het nog even en waren in de brouwerij Huygh waar onze Delirium Tremens stond te wachten.
Het was alweer onze laatste dinsdagavondwandeling van 2017. Het afscheid nemen begon al bij het begin van de wandeling. Roland en Godelieve stonden ons aan het vertrek aan de Sint-Annazaal op te wachten. De trouwste dinsdagavondwandelaar trakteerde ons nog op een afscheidscadeautje. Bedankt Roland! Het gaat je goed. De wandeling zelf ging eerst langs de wijken Schaarbeek en Sint-Apolonnia en daarna was het een korte rondgang door een nieuw stukje Aalst. Het kruispunt met ondertunneling van de Siesegemlaan en de Gentsesteenweg was het centrale punt. We stapten voorbij het crematorium in aanbouw en door de nieuwe fiets(en voetganger)tunnels.
Aan het einde van de wandeling werden we nog vergast op een natje en een droogje door Jos en Arlette. Iedereen was tevreden en Patrick maakte al een afspraak voor 2018. De eerst wandeling zou doorgaan op dinsdag 27(geen 26) maart 2018. Tot dan en bedankt Patrick en zijn team.
Wie het kort filmpje niet kan openen , kan eens proberen met het eerst te downloaden.
Vandaag dan eindelijk de dagstapper vanuit Temse gaan wandelen. Het is een combinatie van de Streek-GR Reynaertland , de GR 5A Zuid en vele verbindingsstukjes.
Nadat we uit straten van Temse waren, was het prettig wandelen door "het Soete Land van Waes". Grote akkers, weiden en hagen. Eén van de hoogtepunten van de wandeling was de vallei van de Barbierbeek. Een stukje vergeten natuur. Hier was onze verjaardagstop en konden we midden in de natuur genieten van een glaasje of wat ander lekkers. Daarna ging het dan richting 't Gildenhuis in Bazel. Ik had hier voor een alternatieve weg gekozen maar dat zorgde toch voor enige hindernissen! Na het middageten stapten we naar Rupelmonde en zijn we een goeden dag gaan zeggen bij mijnheer Mercator. Vanaf hier was het nog een eind stappen langs de Scheldedijk. In Temse hadden we nog even tijd om het centrum te bezoeken.
Ik ben laat vertrokken en heb tijdens de wandeling zo goed als alleen gewandeld. Nochtans waren er volgens het bord veel wandelaars. Het eerste deel bracht me van Leeuwergem naar Grotenberge. Ik wandelde eerst naar de rand van Zottegem en dus door de velden, daarna liet men mij kennismaken met een uitgebreide KMO zone. Na de rust mocht ik dan door de nieuwe wijken rond het stedelijk ziekenhuis wandelen. Gelukkig was er toch nog een stukje natuur overgebleven en via een knuppelpad kwam ik dan in de buurt van de kerk van Godveerdegem. Vandaar ging ik dan langs het mooie domein Breivelde terug naar de rustpost. Het laatste stuk ging dan zo kort als mogelijk naar Leeuwergem.
De voorlaatste dinsdagavondwandeling van dit jaar ging door in Herdersem. Het was een vrij korte wandeling rondom Herdersem.
Op het einde van de wandeling mochten Patrick, Arlette en André van de dinsdagavondwandelaars een geschenk in ontvangst nemen voor hun inzet om de wandelingen elke week te organiseren.
Weer: Eerst zonnig, dan regenen zwaar bewolkt. (8°C - 16°C)
Deelnemers: 23
Pajotten: 4
Het was wel al de derde maandag van de maand maar vandaag dan toch onze tweede maandagtocht gewandeld. Het vertrek was aan de kerk van Oudegem. Er stonden om 9 uur stipt 22 trouwe wandelaars te wachten op het vertrek. Het was nu eens mijn beurt om de wandeling te leiden. Alhoewel men regen voorspeld had was het bij het vertrek nog mooi weer.
Het eerste gedeelte ging door het dorp van Oudergem en door de kouters van Oudegem en Appels. We stapten door het Appelsveer, een moerassig gebied tegen de Schelde. Dan staken we met het veer Appels-Berlare de Schelde over. We volgden dan een tijdje de Scheldedijk en maakten kennis met de verwezenlijkingen van het Sigmaproject. Via de polders bereikten we dan onze rustpost in taverne 't Oud Brughuys. Als we toekwamen stond de soep al klaar. Er werd ook gretig geproefd van speciale bieren. Tijdens ons verblijf daar was het gaan regenen maar gelukkig was het maar een bui en na een halfuurtje scheen de zon terug. We stapten nu door de velden van Schoonaarde en via Mespelare naar de Dender. Aan de sluis van Schellebelle keerden we dan richting Oudegem. Hieronder vindt je ook de link naar de foto's van de verkenning.
De wandeling ging van Heldergem naar Aspelare en terug. Het was zoals we van de IJsbrekers gewoon zijn een wandeling door de natuur. Tijdens de heenweg stapten we voornamelijk langs de kouters naar Nederhasselt en zo naar de rustpost in Aspelare. De terugweg ging eerst richting Sint-Antelinks en daarna langs een wat heuvelachtig parcours terug naar Heldergem. Het gebruik van de pijlen van Vlaamse Wandel en Jogging Liga vond ik wel verwarrend.
Weer: Eerst licht bewolkt, dan zwaar bewolkt en een bui. (16°C - 19°C)
Ik ben vandaag de dagstapper van 25 september gaan verkennen. Het is een combinatie van de Streek-GR Reynaertland, de GR5A Zuid en niet bewegwijzerde stukken. De aanduiding is op vele plaatsen gebrekkig. Het is een aangepaste versie van het parcours van de originele dagstapper. We vertrekken vanuit Temse en wandelen door de prachtige Barbiervallei(ik begrijp niet waarom met het GR pad hier niet laat langs gaan). Terugkeer is langs Bazel en Rupelmonde en natuurlijk de oever van de Schelde. Veel details ga ik hier verder niet geven. De foto's spreken genoeg denk ik.
Vandaag zijn we aan de kerk in Gijzegem vertrokken. Het wordt al vroeg donker en daarom een wat kleinere afstand. We vertrokken langs de statige Neerhoflaan. Die bracht ons in de kouters tussen Gijzegem en Oudegem. Halverwege draaiden we rechtsom naar Mespelare. Van Mespelare wandelden we door de polders terug naar Gijzegem.
Ik ben in de namiddag nog eens bij onze provinciegenoten in Humbeek gaan wandelen. De kleine afstand was hier ook een traditioneel parcours. Van aan de startzaal gingen we richting kanaal, we stapten daar een kort stukje langs en dan gingen we langs de akkers naar de rustpost in het Parochiaal Centrum van Humbeek.in het centrum van Humbeek. Daar moest dan een lus van 6Km gestapt worden. Het ging door de velden richting Grimbergen. In de verte zagen we de skyline van Vilvoorde en Brussel. Op de terugweg kwamen we nog voorbij de Lourdesgrot en via het kanaal kwamen we dan weer in de startzaal.
De kleine afstanden maakten een traditionele wandeling van Aalst naar Erembodegem en terug. We wandelden langs de rand van Aalst naar Sint Job en langs het kerkhof kwamen we in het Osbroek terecht. Aan de rand van het Osbroek liepen we langs een lange rij Sleedoorn met blauwe bessen. We kwamen dan in Erembodegemdorp en de rustpost. Na de rustpost passeerden we de kapel Onze -Lieve-Vrouw termuren en gingen dan via de laatste moerasbossen van het Osbroek naar het stadspark in herfsttooi. Tenslotte wandelden we door de winkelstraten en het centrum van Aalst terug naar de startzaal.
Voor mij was dit een aan de perfectie grenzende natuurwandeling. Een wandeling bestaande uit drie lussen welke een verschillend stukje natuur lieten zien. Goed uitgepijld en vanuit een nieuwe locatie. Lus 1 ging naar de overzijde van de Schelde. We wandelden hier voorbij Wichelen en door de Bergenmeersen met slikken en schorren en we mochten over het knuppelpad stappen. Lus 2 bracht ons naar een ander deel van het Sigmaplan. We stapten nu door de Wijmeers. Een nog jong natuurgebied met toch al vele watervogels en een wilde natuur. Lus 3 was het traditioneel gedeelte. We wandelden nu door de bossen richting Nieuwdonk.
Voor het eerst waren er meer vrouwelijke dan mannelijke deelnemers! We wandelden eerst richting expresweg en keerden dan terug naar Welle. Daarna stapten we door het natuurreservaat Wellemeersen en mochten we nog eens over de indrukwekkende voetgangersbrug stappen.
Weer: Eerst wat miezerig, dan zwaar bewolkt maar droog (18°C)
Vandaag hebben we het eerste stukje van de kust-GR gewandeld. Bij het vertrek was het wat miezerig maar eenmaal we bij het echte begin van de GR waren hield het op met druppelen. We starten in het Calmeynbos, passeerden het Provinciaal bezoekerscentrum De Nachtegaal en stapten dan door het natuurgebied Oosthoekduinen. Via het Kerkepannebos kwamen we dan in Sint Idesbald. In Koksijde stapten we voorbij de Zuid-Abdijmolen en kwamen dan in de duinen van de Hoge Blekker. Hier was het even zoeken om het juiste pad te vinden. Daarna volgde dan het natuurgebied De Doornpanne en kwamen we in Oostduinkerke terecht. Hier was het dan tijd voor een rustpauze. Het eerste duinengebied dat we na de rust te verwerken kregen was de"Plaatsduinen" en daarna volgde De Spelleplekke. Dan kwam één van de zwaarste stukjes in het natuurreservaat Ter Yde. Eenmaal hier voorbij kwamen we op het strand en konden we van de inspanningen bekomen op het strand. Dan in Nieuwpoort nog de IJzer oversteken en via de yachthaven kwamen we op onze eindbestemming in Lombardsijde. De tram kwam er al direct aan en na een halfuurtje waren we in Oostende.
De wandeling kende twee hoogtepunten: Het Buggenhoutbos en de feestelijkheden bij brouwerij Bosteels. We mochten eerst een stuk door het Buggenhoutbos wandelen. Daarna gingen we door de velden naar de rustpost in de Hooilaart Hoeve. Vandaar was het maar even stappen om in het centrum van Buggenhout te komen. Het was er kermis en erg druk. Ook op de koer van brouwerij Bosteels was er ambiance. De gratis Karmeliet smaakte hier ook weer. Gelukkig was het van daar tot de vertrekzaal niet ver meer. Toch denk ik dat er sommigen niet meer tot daar geraakt zijn.
Merelbeekse Wandeltocht - Herdenkingstocht Maurice De Bruyne
Plaats: Merelbeke
Afstand: 11,0 Km
Weer: Licht bewolkt (18°C)
Deelnemers: 1801
Pajotten: 3
♥♥♥
De beschermde tocht van Wandelclub Postiljon ging van Merelbeke naar Bottelare en terug. Tijdens de heenweg wandelden we door het altijd mooie Gentbos. Ook bij de terugweg gingen we even in het Gentbos. Helaas was de rest veel straten. Gelukkig hadden ze in de vertrekzaal nog een frisse Westmalle.
Ik heb vandaag nog eens in Opwijk mogen wandelen. We wandelden eerst door de dorpskern en daarna ging het richting Merchtem. Een stukje langs de spoorlijn en dan langs de velden (maar verharde wegen) naar de voetbalkantine van Eendracht Mazenzele-Opwijk. Na de rust stapten we naar Droeshout en langs het Diepenbroek terug naar de startzaal.
Onderstaande tekst en de foto's zijn mij door Martine bezorgd.
Dinsdagavondwandeling in Haaltert
Plaats: Kerk Haaltert
Afstand: 8 Km
Deelnemers: 11
Pajotten: 6
Weer: Zeer warm (32°C - 24°C)
Deze avond zijn we gestart aan de kerk van Haaltert bij een temperatuur van 32°.Patrick en André leidden ons via vele kleine baantjes in Haaltert naar veldwegen tussen de mais en door koele bosjes naar Denderhoutem tot bijna in Kerksken. Naarmate de zon onderging werd het ook wat koeler. Na enkele korte rustpauzes waren we terug op onze startplaats en konden nog een glimp opvangen van "kermis Haaltert" bij 24°.
De tweede etappe van de IML wandelig ging door in Verdal. Verdal is een klein stadje aan de Trondheimfjord. We vertrokken vanuit de zaal in Stiklestad (deelgemeente van Verdal). Eerst liepen alle afstanden samen en na een viertal kilometers sloegen de 30 Km-wandelaars af en ze kregen direct een stevige beklimming te verwerken. Eenmaal boven wandelden we door een drassig plateau met kleine meren en bosjes. Na nog wat stijgen en dalen kwamen we dan terug samen met de 24 Km-stappers. We stapten langs een golfterrein door een mooi stukje natuur. Aan de ene zijde de fjord en aan de andere kant bosjes en weide. Langs de baai bereikten we dan terug de vertrekzaal. Daar hebben we onze stempel, diploma en medaille gaan ophalen en nog even gebleven voor de eindceremonie.
Vandaag eerste luik van de tweedaagse gewandeld. Onze autobus heeft ons naar de vertrekplaats in Medstugan gebracht en vandaar moesten we dan naar Sul stappen. Het eerste gedeelte ging langs het meer van Medstugan en was nogal eentonig, daarna kwamen we in het licht beboste gebied en was het aangenaam wandelen door een licht glooiend en dalend parcours. Eerst waren er alleen berkenbomen, maar meer naar beneden stapten we ook door dennenbossen. We hadden zicht op de omliggende bergen welke op sommige plaatsen nog (al) met sneeuw bedekt waren. De bevoorrading was miniem.
Onderstaande info en de foto's zijn mij door Martine bezorgd.
Dinsdagavondwandeling in Affligem
Plaats: Abdij Affligem
Deelnemers: 14
Pajotten: 5
Weer: Warm en droog
Deze avond was het aangenaam wandelweer,zonnig en droog! Wij waren met 14 deelnemers waarvan enkele nieuwe gezichten.Roland en Godelieve zijn langsgekomen om iedereen te bedanken voor de cadeau van de ganse groep.
Vermits er veel afwezigen waren hebben ze beslist om dit over te doen op de laatste wandeling van dit seizoen : Di. 26 sept.Sint-Anna.
Na de middag was het onweder verdwenen en kon er gestapt worden zonder douche onderweg. Op sommige plaatsen was het parcours wel wat slijkerig maar best begaanbaar. We staken direct de drukke N42 over en wandelden door de velden van de wijk "Anker". De rustpost was maar een kilometer van de vertrekplaats in het centrum van Oosterzele. Voor de terugweg gingen we door het Ettingebos en maakten we nog een eigenaardige kronkel in Oosterzele. Er was in het industriepark nu wel voldoende parking.
Vandaag zijn we vertrokken aan de bibliotheek van Denderleeuw. Eugène heette ons welkom en even verder wachtte Juliana ons aan het station van Iddergem op. Langs de visvijvers zaten we direct in de natuur. We stapten door vele kleine wegjes dan naar Okegem. Na een drankstop ging het dan naar Impegem. Hier had Eugène een toch wel mooi rustplaatsje midden in de natuur uitgezocht. Vandaar stapten we naar Ledeberg waar we onze boterhammetjes konden opeten en wat rusten. De terugweg was kort en bracht ons voorbij het nieuwe station van Liedekerke en langs de oevers van de Dender terug naar Denderleeuw.
Weer: Zwaar bewolkt, wat nevelig, soms zon (16°C - 20°C)
Deelnemers:
Pajotten:
♥♥♥♥
Het vertrek was rechtover de Ijsevijver in Overijse. Eerst wandelden we door het waterrijke centrum van de gemeente. Daarna wat hoger door de bossen en tenslotte door de velden van het plateau. De rustpost was in deelgemeente Eizer. De terugweg ging langs mooie holle wegen en langs enige visvijvers. De club had het zwaarste gedeelte voor het laatst gehouden. We mochten nog een paar keer de "Kalvarieberg" beklimmen.
Het vertrek was in het centrum van Waasmunster. Eerst mochten we door het park van kasteel Blauwendael wandelen. Na het park heb ik even een alternatief parcours gevolgd. De bepijling was op sommige plaatsen miniem. De heenweg naar de rustpost in Sombeke was afwisselend. Stukjes bos, stukjes veld en wat straat. De terugweg ging eerst door afgesloten grasvelden maar daarna helaas door de villawijk.
Vandaag zijn we het tweede gedeelte van de Abdijtocht gaan verkennen: De 6 Km en de lus van 6 Km in Meldert. Deze keer geen onweer en het was heerlijk stappen door het Pajottenland in de zon. De regen van de voorbije dagen zorgden wel voor heel wat plassen op de wegen maar we konden er toch nog goed passeren. We hebben ook nog een omgevallen boom moeten verplaatsen. De heen van de 6 km namen we het oostelijk gedeelte en voor de terugweg namen we het westelijke parcours. Voor de lus in Meldert stapten we richting Droeshout en langs het Kravaalbos terug naar de rustpost. Deze lus gaat geheel door de natuur en over onverharde wegen.
Deze avond eens in de regen vertrokken. We stapten eerst langs de straat en daarna door een veldweg richting Mere maar uiteindelijk kwamen we in een groot maisveld terecht. We waren dan ook al direct gedoopt. Daarna stapten we door Edixvelde en Ede. Tijdens het laatste gedeelte van de wandeling was het opgehouden met regenen en tegen dat we toekwamen waren we al terug wat opgedroogd. Volgende week is er geen Dinsdagavondwandeling (15 augustus). Op 22- en 29 augustus zal ik niet aanwezig zijn.
De derde wandeling van de wandel driedaagse van Puurs. Ik wilde de 16 Km wandelen maar net als in Zandhoven was de wandeling heel wat korter. Zou mijn gps nog juist werken? Vertrek was in het JOC, niet ver van het Fort van Liezele. We wandelden door de groentevelden, een stukje langs de vallei van de Klaverbeek naar de rustpost in Lippelo. De terugweg ging langs Hof ter Bollen en langs de Molenbeek. Naar goede gewoonte kregen we in de wijk Wolf nog een drankje aangeboden. Ik heb een La Chouffe gedronken en die smaakte wel. Het laatste stuk ging langs Kalfort en langs het Fort van Liezele terug naar de vertrekzaal.
Ik ben vandaag eerst eens in de Antwerpse Kempen gaan wandelen. Het vertrek was in Zandhoven in het clublokaal van de harmonie. Bij een organisatie van een wandeling door een harmonie denkt men al snel dat het niet veel speciaals zal zijn. De wandeling was echter een echte natuurwandeling langs de kastelen rondom Zandhoven en de daar bijhorende domeinen. Sommige waren uitzonderlijk toegankelijk voor de wandelaars. Enig minpuntje was de afstand. Ik wilde de 14 Km doen maar na goed 11 Km stond ik al terug in de vertrekzaal.
2017-08-04 De Panne - Lombardsijde Verkenning GR5A
Verkenning GR5A van De Panne tot Lombardsijde
Plaats: De Panne (Adinkerke)
Afstand: 25,2 Km
Weer: Zwaar tot licht bewolkt (18°C - 23°C)
Ik ben vandaag het eerste gedeelte van de GR5A gaan verkennen. Van aan het station is het wel nog 1,5 Km stappen vooraleer we aan de eigenlijke GR komen. Heel het traject is een aaneenschakeling van natuurgebieden. Het eerste gedeelte is overal goed begaanbaar maar rond Oostduinkerke begint het wat zwaardere werk. Café Léopold in Oostduinkerke bestaat niet meer dus heb voor de rustpauze naar een ander café moeten uitkijken. In de namiddag wandelen we eerst nog wat door de duinen maar daarna komen we op het strand en op de dijk in Nieuwpoort. Hier verlaten we de GR en de veerboot brengt ons over de IJzer. Dan is het nog even stappen en we zijn in Lombardsijde.
Vertrek was aan de kerk van Meldert. de Pajotten waren goed vertegenwoordigd. We stapten eerst naar het Kravaalbos. Na dat doorkruist te hebben wandelden we langs de wijken "Parijs" en "Kokerij" terug naar het vertrekpunt. Na de wandeling werd er in het café "bij Ingrid" nog wat nagepraat.
We hebben uiteindelijk onze Ardennen-GR dan toch kunnen stappen. De nieuwe regeling met railpassen gaf geen probleem en ook de reis is probleemloos verlopen. De wandeling zelf was behoorlijk zwaar en dan zeker als ik door een mislopen voor een extra beklimming zorgde. Het eerste gedeelte verliep vlot. Eerst langs het meer in Vielsalm en dan omhoog het bos in. Bij de eerste open plek hebben we dan de jarigen gevierd. Daarna ging het bergop-bergaf naar de rustplaats in Grand-Halleux. Op de camping mochten we onze boterhammetjes opeten en wat drinken. Dat drinken bleef wel erg beperkt want blijkbaar hadden de gasten het vorige weekend alles al bijna opgedronken. Na de middag kwam dan het serieuze werk! Een beloofde zware beklimming en dan nog m'n extraatje. Gelukkig zijn we er allen goed doorgekomen en konden we in Trois-Ponts nog van een deugddoende pint of wat ander lekkers genieten. Na een paar minuten was er onze trein en om 20 uur was iedereen terug thuis (of toch in het vertrekstation!).
37e Everbeekse Wandeltochten - Het Laatste Nieuws Wandeldag
Plaats: Everbeek-Beneden
Afstand: 13,8 Km
Weer: Licht bewolkt (21°C)
Deelnemers: 2454
Pajotten: 5
♥♥♥♥
Everbeek mag ik niet missen, dus in de namiddag hier gaan wandelen. Het was wat warmer en wat droger en aan de vertrekplaats was het al goed druk. Er was barbecue en heb me maar voor de wandeling aan tafel gezet. De wandeling ging eerst naar Zarlardinge en dan door de velden en bossen naar de rustpost in Parike. De terugweg ging langs Everbeek-Boven en we konden hier van een heuvelachtig landschap genieten. Als ik terugkwam aan de vertrekpost was er nog altijd ambiance.
Het was een wandeling door de polders tussen Dender en Schelde. Vele kleine wegeltjes en stappen tussen de velden. Het was hevige wind en ik kon nog juist schuilen in de rustpost voor een hevige regenbui. De terugweg ging langs de andere zijde van de Aalstersestraat en weer door de velden.
Ik heb een combinatie van de 12- en 18 Km gewandeld. Het vertrek was in Wintam, een deelgemeente van Bornem. Het eerste gedeelte ging door het centrum van Wintam, langs het oude kerkhof en langs de polders naar de rustpost in Hingene. Het tweede gedeelte ging langs de bossen en de polders tegen de Schelde. Ondanks het droge weer was er hier nog modder. De tweede rustpost was in het onthaalcentrum van de Zeesluis Wintam. Het was een mooie locatie met zicht op de samenvloeiing van Schelde, Rupel en Zeekanaal Brussel-Schelde. We mochten dan ook over het uitgebreide sluizencomplex wandelen en passeerden het natuurgebied "Noordelijk eiland". De 18 Km-stappers mochten hier nog een rondwandeling in doen. Het laatste stuk ging dan over de dijk van het kanaal en nog een stukje door de polders.
Vandaag de eerste verkenning van de 2de maandagtocht van september gaan doen. Ik heb het parcours helemaal veranderd. Ben langs Appels gewandeld en ben daar met het veer naar Berlare overgezet.
Veel details kan ik hier nog niet geven want het parcours zal nog aangepast worden. Het is een wandeling door de beemden en bosjes rond de Schelde. In bijlage vinden jullie wel wat foto's.
We vertrokken aan de zwemkom van Liedekerke en wandelden door een wisselende landschap van velden en bosjes naar Kattem en Ledeberg. Op de terugweg ging het richting Dendervallei en via Impegem kwamen we terug aan onze vertrekplaats.
Weer: Zwaar bewolkt en af en toe regen (16°C -18°C)
Deelnemers: 1690
Pajotten: 31
♥♥♥♥
Ik had nog eens besloten om de GPS wandeling te doen. Langs het valleigebied van de Waarbeek bereikte ik het industriegebied en langs het windmolenpark kwam ik aan het station van Asse en aan 't Jass waar er een rustpost was. Na de rust ging het door het centrum van Asse, langs de begraafplaats en door de bossen naar de tweede rustpost in Krokegem. Het laatste stuk was net als bij mijn vorige GPS wandeling hier op sommige stukken afgesloten. Via de rand van het Kartelobos kwam ik terug in het valleigebied van de Waarbeek en in de vertrekzaal.
Zoals steeds bij de Vreugdestappers was het een echte natuurwandeling. Ik heb de wandeling samen met Piet gedaan. Vertrekken deden we langs de oevers van de Ijse. Na eindje verlieten we die en kwamen in het Margijsbos. Hier was het al wat klimmen en daarna afdalen naar Loonbeek waar de rustpost was. Na de rustpost was het weer bergop, ditmaal op het asfalt tot boven en daarna langs een holle weg naar het plateau met graanvelden. In Huldenberg deden we nog een ommetje rond de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Huldenberg.
Weer: Zwaar bewolkt, af en toe een bui (18°C - 21°C)
Deelnemers: 1481
Pajotten: 1
♥♥♥
Vertrek was in de wijk Lozer van Kruishoutem. We stapten eerst een stukje door het Lozerbos en dan langs de typische witte hoeven naar de rustpost in Marollen. Ik wilde de 18 Km doen en die moesten hier een lus wandelen. Ik ga daar niets over zeggen want het was een stratenwandeling langs maisvelden en over de E17. Het laatste stuk was hetzelfde als de lus maar door een onbekende reden zat ik opeens op het parcours van de 6 Km. Dat stuk kronkelde geheel door het Lozerbos en ik kreeg hier meer boswegen dan in de vorige 15 Km. Het is een nieuwe club en men zou in de toekomst misschien toch rekening moeten houden dat de langere afstanden ook graag wat natuur voorgeschoteld krijgen. De 24 Km kregen de lus van de 6kM erbij en die hadden dus wel meer bos.
Het eerste korte traject ging van Bottelare naar Munte. Veel smalle veldwegen bracht ons al snel in de rustpost. Het tweede gedeelte ging van Munte via Bottelare naar Lembeke. Ook hier weer vele veldwegen en we passeerden de gebouwen van het instituut voor landbouw- en visserijonderzoek. Het laatste stuk ging door het Gentbos. Altijd een mooi stukje natuur. Omstreeks 16 uur vlogen de vliegtuigen van de 21 juli parade dan over onze hoofden.
Weer: Eerst zomers zonnig , daarna onweer en stortbui.
Vandaag zijn we de eerste verkenning van onze Abdijtocht van 19 augustus gaan verkennen onder leiding van Gustaaf. De wandeling vertrok richting Doment en via de rand van het Kravaalbos bereiketen we de rustpost in Meldert. De terugweg ging via Moorsel en de Faluintjes terug naar de Abdij. Het was een wandeling met een minimum aan straten. Wie het zelf wil ondervinden komt zaterdag 19 augustus maar naar onze Abdijtocht.
Vandaag was het vertrek aan de kerk van Burst. We staken eerst de Oudenaardsesteenweg over en wandelden door de velden naar Bambrugge. Hier kwamen we Oxana en Olli tegen, twee guitige alpaca's. We dwarsten dan de spoorlijn Aalst-Burst en langs soms erg smalle doorgangen kwamen we in Eetsvelde. De terugweg verliep parallel met de heenweg en via de wijk "Dries" kwamen we terug in Burst.
Weer: Eerst regen, dan zwaar bewolkt en uiteindelijk zonnig. (19°C -23°C)
Deelnemers: 23
Pajotten: 4
De tweede maandagtocht van Ronny en Hugo. We vertrokken aan de kerk van Herzele in de regen. We wandelden eerst door de velden naar Woubrechtegem en dan met een ommetje naar Sint-Antelinks. Daar doorkruisten we het Duivenbos. Altijd een mooi stukje natuur, smalle paadjes en ook enkele beklimmingen. Daarna zetten we koers naar Steenhuize waar we in café 'T Berghof onze dorst konden lessen en een boterhammetje eten. In de namiddag wandelden we in de zon naar Sint-Lievens-Esse. We passeerden voorbij de Brouwerij Van Den Bossche, bekent van het Pater Lieven bier en voorbij de kapel van Sint Livinus. Daarna volgden we de fietsbaan direct naar Herzele. Daar was er nog wat tijd voor een groepsfoto voor het kasteel.
Ben nogal laat vertrokken en heb maar de 15 km gestapt. De eerste lus van 5 Km bracht me tot halverwege Herne en dan langs de Mark terug naar de vertrekzaal. Het eerste stuk van het tweede gedeelte was het mooiste. We volgden de Mark nu stroomafwaarts en we wandelden door de weiden en langs het kronkelend riviertje.Helaas was dit maar van korte duur. De rustpost was in Herhout en het waren voornamelijk straten waar we door stapten. Na de rust was het afwisselend velden en straten. Het was een wandeling met enkele heel mooie stukjes natuur verbonden door vele kilometers straten.
Ik heb het eerste stuk samen met Roger gewandeld. Het was een afwisselend parcours met veld en bos. We wandelden tot in Vlierzele en voorbij de grot van O.L.V. van de Rots. De rustpost was in Uilenbroek. Hier heb ik dan een lus van 8 Km gewandeld langs een maar weinig bewandeld parcours maar wel erg rustig met een overvloed aan vlinders. Voor de terugweg heb ik ook maar voor het langste traject gekozen. Het ging langs de wijk Strijmeers en voornamelijk door veldwegen. Het was een natuurwandeling door de velden rondom het landelijke Oordegem.
Midweekwandeling bij de Ijsbrekers. Nu met vertrek uit het centrum van de landelijke omgeving. Drie lussen. Ik ben begonnen met lus C en z'n verlenging. We gaan richting Heldergem, komen in het natuurgebied Den Dotter en volgen een stuk de loop van de Molenbeek. Via Gotegem gaan we terug naar de rustpost. Na de rust heb ik lus B dan gewandeld. We gaan nu richting Denderhoutem. We passeren nu de wijken Mussenzele en Eiland en keren terug langs het minder bosrijke Den Biest. Tenslotte (het was al na 17uur) heb ik de lus A gewandeld maar zonder de verlenging. We vertrokken langs de wijk Stichelen en wandelden daarna richting Landelede. Hier het enige lange stuk betonweg. De terugweg ging wel weer door de smalle veldwegjes. Het was een wandeling zoals we er helaas te weinig krijgen. Een echte natuurwandeling nog geoptimaliseerd door Kevin. Proficiat.
Vandaag de langste dinsdagavondwandeling gedaan. Van Hofstade wandelden we naar Gijzegem en keerden we langs de Dender en langs de Molenbeek terug naar de vertrekplaats.
Onderweg passeerden we voorbij de toekomstige woning van het de pas getrouwden Bart en Marjolein. Bart is de zoon van Arlette en André. Op het einde van de wandeling mochten we nog op het jonge paar toosten. Proficiat! Ik heb ditmaal geen GPS bestand van de wandeling.
Ik heb vandaag de 12 Km gewandeld samen met Roger. Na het vertrek zaten we al snel in de velden van de Faluintjesstreek. We stapten door grote graanvelden en weiden. We dwarsten de Affligemdreef en hadden dan weldra de klassieke zichten op de Abdij van Affligem. De rustpost was aan de Abdij. De terugweg ging langs De Kokerij naar Moorsel-dorp. De nieuwe vertrekplaats in Moorsel was bijna leeg maar er zat wel veel volk op het grasveld voor de zaal.
Vertrek vanuit de voetbalkantine in het Prinsenbos te Grimbergen. Eerst stapten we voorbij de Abdij en dan door de velden met zicht op de rand van Brussel en het Atomium. We waren dan snel in Meise waar de eerste rust was. Van hier stapten we voorbij de Plantentuin naar de caférustpost aan de kerk van Hamme. We volgden een stuk de GR "Groene Gordel". De terugweg verliep parallel met de heenweg. Het parcours was wel wat heuvelachtiger en we stapten voorbij Oppem en door een mooie vallei terug naar Meise. Vandaar wandelden we bijna geheel rond de plantentuin, de A12 over en door de wijken van Meise en Grimbergen terug naar het vertrekpunt.
Weer een traditionele wandeling. Deze keer rond Bever. De 16 Km bestond uit twee lussen van 8 Km.
De eerste ging in Oostelijke richting door de velden tot Bever-centrum. Dus op Vlaams-Brabant.
Het tweede gedeelte ging Westelijk en langs de akkers van Deux-Acren, een stukje door het bos en door de provincies Henegouwen en (een stukje) Oost-Vlaanderen.
Het was warm (zeker in de namiddag) , het was midden in de natuur maar soms wat eentonig. Gelukkig werden we nog op een ijsje vergast.
Vandaag een wandeling van Wieze naar Moorsel gedaan. Patrick is met vakantie en het was Arlette en André die ons leidden. De wandeling ging voornamelijk door de kouters van Wieze, Hofstade en Moorsel.
We moesten wel een echte dinsdagavondwandelaar missen! Roland heeft met tegenzin vorige week afscheid genomen. Roland je blijft bij alle dinsdagavondwandelaars een wandelaar die gemist zal worden. Als blijk hiervan al een kopie van het kaartje dat je spoedig zal ontvangen.
Roland het ga je goed en we hopen je in de vertrekzalen nog vaak te ontmoeten voor een babbelke.
Vanwege de problemen met het openbaar vervoer voor een "eigen GR" door de wijde omgeving rond Aalst. Door Brussel mogen we 's morgens niet meer in groep, de bussen van de Lijn staakten dus zijn we maar van aan het station van Aalst vertrokken voor een wandeling naar Erpe-Mere en terug. Het was goed weer en de aanwezigen zagen dichtbij-wandeling wel zitten. We stapten eerst door het station en langs de achterzijde door de werf naar de Tragel. Dan moesten we de Ring rond Aalst nog dwarsen en we zaten dan als snel in het natuurgebied Onegem. We volgden dan de vallei van de Molenbeek tot in Mere en dan nog verder tot Gotegem. We namen onze rust in het bekende café Cabare. We werden via het doorgeefluik bediend door Frieda. Op het terrasje was het goed toeven. De terugweg ging via de kouters van Haaltert en via Nieuwerkerken kwamen we weer in Aalst. We passeerden de indrukwekkende tunnel onder de Siesegemlaan en om 16u10 waren we terug aan 't station.
Ik heb de foto's van Martine -waarvoor dank-bij die van mij gevoegd.
Weer: Eerst miezerig met wat regen, daarna droog en soms wat zon (15°C - 20°C)
Deelnemers: 1190
Pajotten: 34
♥♥♥♥
Vandaag eens een wat langere afstand gewandeld in een toch ook wat overwandelt gebied. Het vertrek was traditioneel richting Imde en voorbij de Boskapel waar als ik er voorbij ging juist buiten een eucharistieviering bezig was. We stapten dan verder langs rustige wegen naar de rustpost in Sloozen. Een rustpost in een mooi gerestaureerde koeienstal. Een stal maar met alle comfort.
Vandaar ging het door merendeels asfaltwegen en langs Steenhuffel naar de rustpost in Rossem. De rustpost was in een zaal die vroeger tot een klooster behoorde. Enkel de grotere afstanden kwamen hier en het was er vrij rustig. Zelf moest ik er nog eens passeren na een lus.
Die lus was wel het mooiste stukje. De zon was ondertussen gaan schijnen en langs de rustige veldwegen bezaaid met wilde bloemen fladderden er ontelbare vlinders. We passeerden de Marselaermolen (vroeger was er een watermolen) en volgden dan even de Oude Beek.
Voor de terugweg nam ik het parcours van de 15 Km. Na wat straten kwamen we in het mooie natuurgebied van de Wolvertemse Beemden. Rustig wandelen door een groen landschap.
Heb de 12 km in de namiddag gewandeld. Ze bestond uit twee delen: Naar de rustpost en terug.
Het eerste gedeelte liep door het mooie natuurgebied de Westerplas. Door de regen van de laatste dagen moeten er vele padjes uitgekomen zijn want er sprongen er ontelbare over het voetpad. We volgden dan de Nazarethbeek tot bijna aan de rustpost in Sint-Martens-Latem. De terugweg ging langs meestal onverharde dreven en door de woonwijken van Deurle. Het was een korte maar afwisselende wandeling.
Vandaag al de laatste Etappe. In tegenstelling met de vorige etappes vandaag weinig bossen. We wandelden voornamelijk door de uitgestrekte landerijen rond Marche-en-Famenne. Het grootste gedeelte wandelden we boven op het plateau en we hadden dan ook vaak mooie vergezichten op de omgeving.
De rustpost was in Hargimont. Er was hier veel ruimte en er was een grote zaal ter beschikking om te eten en te drinken. Buiten was het erg druk.
Na de rust wandelden we door Marloie, langs de werkplaatsen van de NMBS en voorbij grote houtzagerijen. Daarna maakte we een grote lus door de hoogvlakte en daalden we terug af naar Marche-en-Famenne.
Na wat zoeken vond ik dan de tent waar de medailles werden gegeven. Ik kreeg een baar met 2017 op. Een sterretje voor 5 deelnames moest gekocht worden. Getuigschrift en tussentijden moeten van het internet afgehaald worden.
Weer: Prachtig wandelweer, droog en koel (16°C- 20°C)
Deelnemers: 8779
Pajotten 2
Vandaag de koninginnenetappe gewandeld! La-Roche is de zwaarste maar meestal ook de mooiste wandeling van de MESA. Ik ben vandaag een kwartiertje later vertrokken dan gewoonlijk en in tegenstelling met gisteren wandelde ik nu soms alleen. Het parcours van de 32 km was wel apart van de andere afstanden.
Eerst was er de traditionele klim naar het (bijna) hoogste punt van de MESA. Van 220 meter naar 520 meter. Langs de weg die we dit jaar volgden leek het me niet zo zwaar maar ja de hoogtemeters moeten wel overwonnen worden. Eenmaal boven was het nog even door de bossen wandelen en dan terug afdalen naar de Ourthe-vallei. Vandaar dan nog wat stijgen en we waren in onze rustpost te Buisson. Mooi naast de kerk met een toeristisch treintje om de 8 km-stappers terug naar het vertrek te brengen. Het moet gezegd zijn de organisatie was dit jaar veel beter dan vorige jaren.
Het tweede gedeelte bracht ons dan over nog enkele heuvels en door een mooi Ardennees landschap terug naar ons vertrekpunt. Dat afwisselend landschap en de pittige beklimmingen (en afdalingen) maakten het mooi.
Op het einde mochten we dan kennismaken met het bruisende Ardennees stadje.
De tweede dag van de MESA bracht ons naar Amberloup, deelgemeente van Saint-Ode.
De parking was dit jaar wat beter georganiseerd. Alle auto's op een weiland. Het vertrek verliep wel wat chaotisch. Alle afstanden moesten in het begin over een smal bruggetje dus het was even wachten voor we echt konden beginnen wandelen. Het regende en soms erg hard. Het parcours was mooi met vele zichten op de omgeving van Saint-Ode maar met de regen maar weinig foto's kunnen nemen. Weinig asfalt vandaag maar dus wel heel veel slijk. De rustpost was over bezet en een droog plaatsje bemachtigen was moeilijk. In de namiddag werd het dan droog en kregen we zelfs enkele zonnestraaltjes.
Weer: Licht bewolkt af en toe wat lichte regen. (19°C)
Deelnemers: 8779
Pajotten: 2
Eerste dag van de vierdaagse.
Het weer maakte het makkelijk wandelen. Het weinige gedruppel was niet erg en we konden volop van de landschappen genieten. Eerst was het een vlak parcours langs de Ourthe. Na ongeveer 5 Km ging het dan steil omhoog. Dan even over het plateau en dan terug naar de Ourthe en naar de rustplaats in Bomal. Het tweede gedeelte ging grotendeels door de weiden en velden van het plateau. De gevaarlijke afdaling in Durbuy van vorige editie werd niet hernomen. Op deze eerste wandeling toch enige bekenden tegen gekomen.
Traditionele wandeling met vertrek niet ver van het station van Schellebelle. We wandelden eerst door de boom- en plantenkwekerijen en kwamen zo aan de Bergenmeersen. Het parcours van de 14 Km ging maar tot aan de rand van dit natuurgebied. We gingen dan naar de rustpost in Uitbergen. Na de rust stapten we naar de Kalkensemeersen en het overstromingsgebied Wijmeers. Een mooi stukje wilde natuur nog in ontplooiing. In Schellebelle namen we het veer en gingen we naar de nieuwe rustpost in het schooltje "Het Belleveer". Het laatste gedeelte ging langs de Scheldedijk en de velden terug naar het vertrekpunt.
Weer: Zwaar bewolkt, af en toe wat miezerig (22°C)
Deelnemers: 982
Pajotten: 11
♥♥♥
Het eerste gedeelte ging langs de Scheldedijk naar de rustpost in Melsen. Daar mochten we dan een lus van 4 km wandelen door de bossen en velden van de Scheldevallei. We wandelden ook voorbij de "Stenen Molen". Het is nog een indrukwekkende ruïne. Het laatste gedeelte ging door de velden terug naar Schelderode. De grotere afstand zo waarschijnlijk wat meer groen gegeven hebben langs het Makkegembos.
Vertrek was aan de parking tussen het station en de rotonde. Met het warme weer was er maar weinig belangstelling. Het was echter best aangenaam wandelen. De wandeling bestond uit een Noordelijk en een Zuidelijk gedeelte. Voor het Noordelijke gedeelte gingen we voorbij het voetbalstadion van Denderleeuw naar de wijken. Patrick had er wel wat doorsteekjes ingelast maar het waren toch voornamelijk straten. We konden ook even voorbij het cirkus stappen. Het tweede gedeelte ging dan naar het zuiden. Langs de spoorlijn en daarna door de uitgestrekte aardappelvelden. Op het laatste wandelden we nog langs de visvijvers en de natuur errond.
Vandaag dan eindelijk de GR 571 tussen Vielsalm en Trois-Pont gaan verkennen.
Er werd warm weer voorspeld en ik ben maar zo vroeg als mogelijk vertrokken. Van aan het station is het eerst een stukje wandelen vooralleer we aan de GR 571 komen. Ik heb er voor gekozen om dat langs het meer te doen. Na het meer komt er een korte beklimming en we zijn op het goede pad. Het eerste stuk is wandelen door de dennenbossen, lekker koel. Eenmaal uit het bos zijn we in Grand-Halleux maar eer we in het centrum zijn moeten we nog een ommetje maken langs het dierenpark (helaas zien we van de dieren niet veel).
Grand-Halleux is het enige dorp met proviand (drank) welke we onderweg tegenkomen. Een café is er niet en de camping aan de andere zijde van het dorp was de cafetaria gesloten. Dus het wordt eens picknicken. Er is wel een winkeltje waar men bijna alles verkoopt.
Het tweede deel is wel het zwaarste met een beklimming naar het hoogste punt van de wandeling (478 m). Tijdens de afdaling heb ik een stukje een alternatieve GR genomen. Eenmaal beneden zijn we terug aan de oever van de Salm, rivier die de leidraad van de ganse wandeling was. We volgen die dan nog een heel eind en in Trois-Pont is er een beklimmingetje met boven een mooi zicht op het stadje.
Daar waren er wel cafés en heb er in de namiddag nog van een fris pintje genoten.
De club had een nieuw parcours aangekondigd en grotendeels was het dat ook. Met de rustposten in Droeshout en in Mazenzele had dat "nieuwe" wel enige beperkingen! Vertrekken deden we richting Merchtem en we wandelden langs de Holle weg en ook langs (maar niet door) het natuurgebied Puttenbeek. Na nog wat door de kouters gewandeld te hebben kwamen we dan in de eerste rustpost in Droeshout. Van Droeshout naar Mazenzele werd voor de 14 Km-stappers de kortste weg genomen en na 2,5 Km waren we al in die tweede rustpost. Om 16 uur was het daar al vrij rustig. Het laatste deel bracht ons via de brede verbindingsweg naar Baardegem terug in Droeshout en dan ging het langs het traditionele parcours terug naar Opwijk.
Vandaag eens de grootste afstand gewandeld. De eerste lus van 5,8 Km rond de vertrekplaats was een stuk om snel te vergeten. Gelukkig was de rest beter. We stapten van de vertrekplaats via de Oude Durme naar de dijk van de nieuwe Durme en volgden die dan tot tegen de rustpost. Na de rust volgde dan het mooiste stukje langs de vijvers van De Bunt en dan weer een heel eind over de dijk van de Durme. Het was eb en het slib lag te glinsteren in de zon. Na een tweede doortocht in de rustpost gingen we via het centrum van Hamme, door het park en via een ommetje terug naar de vertrekzaal.
Vertrek aan het containerpark in Roosdaal. We starten richting Ninove, eerst door de kouters en daarna langs smalle bospaadjes. We dwarsen dan de Brusselsesteenweg en gaan een stuk door Meerbeke. We keren daarna via Onze-Lieve-Vrouw Lombeek en de tuinbouwschool terug naar Roosdaal. Het was weer een echte natuurwandeling langs de grens van het Pajottenland.
Vandaag was de wandeling onder leiding van Elie. Vertrek was aan de kerk van Denderwindeke. Er was weer veel belangstelling en om 9 uur stipt vertrokken we voor een wandeling door de Dendervallei. Eerst stapten we door de kouters van Denderwindeke en daarna kwamen we in het meer heuvelachtige gedeelte in de wijk Roost. Na de heuvels kwamen we dan aan de Dender welke we tot in Ninove volgden. De rustpost was in café "Den Belleman". Na de middag gingen we via Pollare door de velden terug naar Denderwindeke. We hadden hier mooie zichten op de Dendervallei en op Ninove.
Vandaag was het gratis wandelen voor De Pajotten en we kregen er nog een gratis drankje bij. Ik heb de 14 Km gewandeld. Via Relegem kwamen we in de kouters terecht. Het was maar een kort stukje en we waren al in de rustpost. Traditioneel op de binnenplaats en in de schuur van een boerderij. Hier mochten we dan een lus van een 7 tal kilometers wandelen. We stapten langs verharde wegen tot in Kobbegem. We hadden daar mooie zichten op het kerkje en een vierkant hoeve. Het laatste gedeelte ging door het industriegebied. Grote opslagplaatsen wisselden af met parkings met rumoerige koelinstallaties. Na een tweede bezoek aan de rustpost stapten we ook door wat aardewegjes en hadden daar zicht op de rand van Brussel.
Het vertrek was aan de sporthal van Lede. De wandeling ging naar Honegem en het was ditmaal een echte natuurwandeling. De wildste natuur kregen we in het Solegembos. Smalle boswegeltjes met vele netels langs de kant, over boomstammen klauteren en veel groen kregen we allemaal voorgeschoteld. Er werd echter niet geklaagd. De terugweg ging voornamelijk langs veldwegen.
Vandaag eindelijk nog eens een gewone wandeling gedaan. Mazenzele kennen we ondertussen al wel maar de wandeling door het Kravaalbos is toch altijd een speciale ervaring. Ik heb het parcours van de 12 Km gedaan maar in werkelijkheid bleek dat 10,6 Km te zijn. We waren wel snel aan de rand van het bos. Wat zichten betreft is het daar mooier dan in het bos zelf. Met dit droge weer was het in het bos zelf ook wel aangenaam. Nu eens geen grote plassen om tussen te maneuvreren. De rustpost was in Asse-ter-Heide. Onze wandeling van gisteren ging ook langs daar en het was wel spijtig dat sommigen het nodig vonden om pijlen van onze wandeling die nog niet verwijderd waren te vernietigen. De terugweg ging ook weer grotendeels door het Kravaalbos.
Wandeling rond Kerksken. Mooie natuurwandeling met vele smalle , weinig begaande wegeltjes. Het was wat frisjes na de hoge temperaturen van de laatste dagen. Voor wie korte broek aan had was het af en toe wel wat prikkelend! Al bij al één van de mooiste natuurwandelingen in de streek.
Vandaag dan eindelijk de GR van het Heuvelland kunnen wandelen. Ondanks dat onze trein naar Gent afgeschaft was zijn we met z'n allen toch nog op het vooropgestelde uur in Loker toegekomen.
Het was om halftien al behoorlijk warm maar we mochten veel in de schaduw wandelen. Zoals in m'n verkenning beschreven was het begin heuvelachtig maar we kregen mooie zichten op de omgeving. In de verte zagen we de Catsberg en de Zwarteberg liggen. De druppelstop moest vanwege de verstikkende geur van een boer die pesticiden aan 't verstuiven was wat verplaatst worden. De rust was in café 't Gapertje op de markt in Kemmel. Iedereen kon op het terras zitten en een koel windje (en wat ander koels) maakte alles dragelijk. In de namiddag was het wel even puffen. De vijver van Dikkebus bracht nog enige verkoeling. Daarna ging het recht naar Ieper. We hadden hier ook nog wat tijd over en konden in een plaatselijk cafeetje nog wat napraten. Om 20 uur was iedereen terug thuis.
Wandeling naar Schepdaal, daar een lus en terug. Het eerste gedeelte ging door het Pajots landschap. Wat hellingen, vele smalle wegjes en veel natuur. Het laatste stukje in Schepdaal was erg pittig. De lus ging richting Sint-Martens-Bodegem. Over de drukke steenweg en over de spoorweg. We wandelden daar meer door een open landschap. De terugweg ging dan nogal veel door de bebouwde kom.
Het vertrek was aan het Administratief Centrum Steenberg in Erpe Mere. We stapten eerst door de bosjes en velden van Bambrugge. Daarna gingen we door de akkers naar Vlekkem en daarna naar Ottergem. Het was ditmaal maar een korte wandeling.
De wandeling vertrok zoals steeds in Strijland. Vanuit de vertrekzaal waren we snel in de rustpost in Neigem. We stapten afwisselend langs veldwegen en rustige straten. De lus in Neigem ging langs de Onze-Lieve-Vrouwekerk Bevingen en dan een eerste maal door het Neigembos. Daarna wandelden we door Berchembos en we keerden terug naar de rustpost langs de trapjes van het Neigembos. De terugweg ging langs de velden en weiden van Denderwindeke, Neigem en Gooik. We passeerden ook het ook het oud kerkje van Liefertinge. Het was een mooie, afwisselende natuurwandeling.
Lentewandeling - Jubileumtocht 25 jaar Horizon Opwijk
Plaats: Opwijk
Afstand:12,9 Km
Weer: Zwaar bewolkt (14°C)
Deelnemers: 1031
Pajotten: 21
♥♥♥
De wandeling vertrok vanuit een andere zaal in Opwijk en het parcours was weer niet traditioneel. We stapten eerst langs Nijverseel naar de rustpost in Baardegem. We stapten ook enkele stukjes langs de Leirekensroute. De terugweg ging langs het natuurgebbied Doggenbos.
Vandaag de GR van 29 mei gaan verkennen. Vroeg vertrokken met volle zon. In Loker was het zwaar bewolkt en in Ieper terug volop zon. Het was wel zalig wandelweer. Met het openbaar vervoer is alles volgens planning verlopen. De belbus stond me in Poperinge op te wachten en vertrok direct. Het parcours kan in twee gedeelten opgesplitst worden. Eerst heuvelachtig maar de echt zware beklimmingen werden gemeden. Eten heb ik in Kemmel gedaan en daarna kwam het vlakke gedeelte met de mooie vijver van Dikkebus als één van de hoogtepunten. Ik zet hier geen GPS bestand.
Wandeling tussen Moorsel en Aalst. Met het zonnig weer was er veel belangstelling. We wandelden voornamelijk langs de velden en bosjes van de Falijntjesstreek en wandelden tot aan de wijk Rozen in Aalst. Dan volgden we even de Leirekensroute en keerden langs de omgeving van Koepoort terug naar Moorsel.
Vandaag was het de tweede maandagtocht van Paul en Rita. Paul gaf ons een korte uitleg van wat we vandaag mochten verwachten en dan konden we vertrekken. We stapten eerst door de velden en de typische doorsteekjes van Haaltert naar Nieuwerkerken. Via Edixvelde ging het dan via enkele smalle paadjes naar Ede. Dan stapten we een eind langs de spoorweg terug naar Haaltert. Paul had daar een café gevonden met fraaie bediening: café "De Groene Poort". Na het eten en drinken wandelden we nog een eind richting Ekent. Hier ook rustige wegjes maar ook wat meer langs de achterzijde van tuinen. We waren netjes op tijd terug in Haaltert. Sommigen hadden nog wat dorst en gingen wat nakaarten in een café op het dorpsplein.
Wandeling van Herzele naar Woubrechtegem en terug. De wandeling ging grotendeels door de uitgestrekte velden rond Woubrechtegem. Het is een erg rustige streek en de dorpskern van Woubrechtegem lag er wat verloren bij. De terugweg ging langs Ressegem en hier was het al even rustig.
De wandeling ging door het Provinciedomein van Huizingen. Aan de ingang konden we de Brabantse trekpaarden Christa en Jérome bewonderen en natuurlijk ook het fraai kasteel en bloemenperken. Daarna wandelden we langs glooiende en kronkelende paadjes naar de rustpost in Dworp. Bij mijn eerste bezoek was het er zo druk dat ik niet binnen kon. Ik heb dan de lus van 6 Km gewandeld en daar waren fikse kuitenbijters bij. Via de vallei van de Molenbeek kwamen we terug in Dworp. De terugweg ging voor een groot gedeelte door het Provinciedomein. Het was een mooie natuurwandeling langs een heuvelachtig parcours.
Vandaag eens bij onze nieuwe buren gaan wandelen. Het vertrek was in café Ankerhof in Ede. Vermits het goed weer was en ik wat tijd had heb ik de 22 Km gewandeld. De wandeling bestond uit een grote lus rond Ede en Kerksken en een kleine lus vanuit de rustpost in Kerksken. We stapten langs de spoorlijn naar Haaltert en daar doorkruisten we het parkje. Daarna ging het door de velden richting Denderhoutem. Vandaar naar de rustpost was het wandelen door bosjes en weilanden. In deze streek zijn er veel paarden. Na de rust ging het verder langs smalle paadjes tussen weiden en velden. De terugweg ging langs Landries en een stukje van Erpe-Mere. We wandelden een heel eind langs het parcours van de "Den Dotter" wandeling. Dus onvermijdelijk ook langs het voor de wandelaars bekende café " Cabaret". Hier moest ik natuurlijk een bezoekje brengen.
Verkenning parcours Sinksentocht 9,5 Km en 6,5 Km vanuit Essene
Afstand: 9,5 Km
Weer: Eerst druilerig en daarna droog met af en toe straaltje zon. (11°C)
Deelnemers: 5
Vandaag hebben we de eerste verkenning van onze Sinksentocht 2017 gewandeld. Het weer was niet denderend en er was dus maar weinig belangstelling. De afwezigen hadden ongelijk want uiteindelijk is het nog een mooie lentewandeling geworden. Vertrek vanuit de parochiezaal van Essene en langs de Kerlemeers en de Moretteweg over de Ternatsesteenweg naar de Kruisborre en langs Asbeek terug naar het vertrekpunt. Voor de 6,5 km wordt de Moretteweg gevolgd tot in Asbeek en gaat dus niet naar de Kruisborre.
Gps bestanden zullen na de wandeling bijgevoegd worden.
De parking aan het Liedekerkebos was volzet als ik toekwam. We wandelden via de op termijn verdwijnende Civiele Bescherming opzij van het Liedekerkebos naar de Kapelletjesbaan en via Muilem het Hertogenbos in. De rest van de wandeling was kronkelen door het Hertogen- en Liedekerkebos. Zo in de lente door die bossen wandelen is toch wat anders dan in de herfst. Regelmatig kwamen de heerlijke geuren van de jasmijnbloesems ons tegemoet en het jonge groen maakte het bos ook op smalle paadjes toegankelijk.
Ik heb vandaag de 14 Km GPS wandeling gedaan maar ben wel in omgekeerde richting vertrokken. Via het sas en de Tragel kwam ik in de wijk Wastijne waar de eerste rustpost was. Daarna ging het door de beemden naar Oudegem en staken daar de Dender over. Via smalle paadjes gingen we dan naar de tweede rustpost in Appels. Daarna was het stappen door de velden en weiden tussen Dender en Schelde. Via de sluis kwamen we terug over de Dender. Die volgden we dan tot aan de brug van de N406. Het laatste stuk ging terug langs de Tragel naar de vertrekzaal.
Vertrek vanuit het industriegebied van Erembodegem. We besloten de 8 Km nog te stappen en die wandeling ging door het Osbroek en het stadspark van Aalst. Het duurde wel erg lang eer we uit de industrie zone geraakten. Het Osbroek en het stadspark kenden we wel al en het was er best aangenaam wandelen. Spijtig dat al de rest betonstappen was. Ook de plastieken bekers voor Affligem werd niet zo goed ontvangen.
Eerste halte van onze busreis. In de vertrekzaal was het nog vrij rustig. De inschrijving en bediening ging vlot. We wandelden eerst door het centrum van Aarschot. Over de Demer en langs de hoofdkerk. Na het stadpark en het oversteken van de ringweg kwamen we helemaal in de natuur van Aarschot terecht. Er waren enkele pittige beklimmingen te verwerken en we bleven in het bos tot aan de rustpost in Gelrode. Na de rust wandelden we eerst wat door de velden en daarna door het Kloesebos terug naar de ring rond Aarschot. Over de ring was er dan nog even een zeer steile helling en daarna de langzame afdaling naar de Demer en de aankomst.
De club bood drie wandelingen aan. Twee door het Kravaalbos en één naar het Blarenkwartier. Ik heb eerst de wandeling van 8 Km naar het Kravaalbos gedaan. De wandeling ging eerst door de velden naar Baardegem en Meldert. De terugweg ging dan door het Kravaalbos. De laatste tijd daar veel gewandeld maar het was toch best aangenaam. De tweede lus die ik wandelde ging dan naar het Blarenkwartier. Het was een wandeling hoofdzakelijk langs veldwegen en door de velden.
Vandaag één van de langste dinsdagavondwandelingen gedaan. Het was dan ook langs een mooi parcours! Van aan de kerk in Hekelgem stapten we langs de velden en bossen naar Essene. De terugweg was nog wat meer heuvelachtig en bracht ons via vele smalle wegeltjes terug in Hekelgem. Het was een mooie natuurwandeling.
Vandaag wandelden we van Baardegem naar en door het Kravaalbos. Het is de laatste tijd een druk bewandeld parcours maar Patrick had er wel de mooiste stukjes uitgehaald met veel veld- en boswegjes. Zo in de schemeravond door het Kravaalbos wandelen is wel een speciale ervaring. Reeën hebben we niet gezien maar wel vele konijntjes en we konden ook genieten van de fluitconcerten van soms toch wel onbekende vogels.
Paaswandeling- Jubileumtocht 25 jaar Horizon Opwijk
Plaats: Opwijk (Mazenzele)
Afstand: 15,5 Km
Weer: Licht bewolkt (10°C)
Deelnemers: 1113
Pajotten: 26
♥♥♥♥
Het was weer al laat voor ik kon vertrekken maar toch maar de 16 Km gedaan. Het was volgens mijn ervaring een atypische Horizon wandeling. We wandelden eerst naar Baardegem waar de rust in de voetbalkantine was. Van daaruit werd er een lange lus naar Moorsel gewandeld. Niet altijd langs de wegen van de Kadees en dat maakte de wandeling wel speciaal. Er werd wel steeds voor een maximum aan onverharde wegen gekozen. Als ik terug in de rustpost kwam was die al gesloten. Voor de terugweg werd voor de kortste weg naar Mazenzele gekozen. Door de velden en opzij van het Kravaalbos waar we nu niet doorstapten.
In Asse heb ik voor een gps-wandeling gekozen. Al de afstanden werden ineens ingeladen en ik heb voor de 13,4 Km gekozen. Het was al later dan 15uur voordat ik uit de vertrekzaal geraakte en ik moest doorstappen om tijdig terug te geraken. Het eerste gedeelte was een parcours waar de wandelaars die de pijlen volgden niet kwamen. We wandelden langs het station en dan de kouters in richting Kobbegem. Daarna stapten we naar de vallei van de Warebeek en langs de Kloosterbeek kwamen we aan de spoorweg en op een gedeelte van het parcours van onze laatste 2e maandagtocht. We stapten nu niet naar Mazenzele maar naar het gehucht Krokegem waar de rustpost was. Ik was daar de laatste wandelaar maar werd er zeer gastvrij ontvangen. De terugweg ging langs de velden en bosjes naar het centrum van Asse en zo terug naar de vertrekzaal. Het gps-parcours was vooral rond Krokegem bijzonder mooi met een paar nog maar weinig bewandelde stukjes. Voor de rustpost was er wel een stuk parcours onbegaanbaar (afgesloten).
Weer: Licht tot zwaar bewolkt, klein regenbuitje. (10°C)
Deelnemers: 1151
Pajotten: 2
♥♥♥♥
Vandaag ook nog eens aan de andere kant van Vlaams-Brabant gaan wandelen. De wandeling bestond uit twee delen met een rustpost in de vertrekzaal. Eerst was er een lange lus door Veltembos. Dit was het mooiste stukje met een paar hellingen, veel bos en op de heuveltoppen mooie zichten op de omgeving. Van de tweede lus heb ik geen gps-bestand. Het was een zeer korte lus van 1,9 Km rond het dorp.
We wandelden vandaag door 3 kleinere deelgemeenten van Lede. Er was eens wat minder natuur en aardewegjes maar het is niet altijd mogelijk om die aan te bieden. We wandelden eerst naar Smetlede en dan door de velden naar Wanzele. Dan kwamen we in de buurt van Lede en was er maar weinig aardeweg te bespeuren. Van Lede naar Impe gingen we dan weer wel door veld- en boswegeltjes.
De maandagtocht van april vertrok vanuit Asbeek en werd geleid door onze Piet. We startten al dadelijk met een pittige beklimming en dat maakte ons duidelijk dat we in het Pajottenland waren. We stapten daarna door het Waalborrepark van Asse en via het station kwamen we in een wat minder heuvelachtig gebied. We wilden door het Kartelobos wandelen maar dat werd door een boer bemoeilijkt. Na een korte omleiding zijn we er toch nog geraakt. De rustpost was in café "Den Bruinen" in Mazenzele. Na de rust stapten we via het Kravaalbos naar Asse-ter-Heide en zo terug naar Asbeek. Het was een mooie natuurwandeling door een stukje Pajottenland in lentetooi.
Wat mij betreft een wandeling om vlug te vergeten. Het parcours op zich was met dit mooie weer wel best aangenaam. Helaas was al de rest minder aangenaam. Ik ben op een verkeerd parcours terechtgekomen en het GPS bestand is de weg die ik gewandeld heb maar dit is geen parcours van de club. Het was erg druk in het domein en we wandelden eerst voorbij de verschillende kenmerkende attractiepunten. Daarna wandelden we langs de buitenkant van het domein naar de oevers van de Rupel. Langs de ene kant was er de rivier en langs de andere kant de vergane glorie van de steenbakkerijen. De rustpost was in Terhagen. Daar is het dan verkeerd gegaan. Ben uiteindelijk op mijn GPS terug naar Boom gewandeld.
Wat later dan gepland gaan wandelen in Diest. Wilde de 20 Km doen maar is dus de 13 geworden. Het was eens een wandeling door een ander landschap. Wat vooral opviel was de stilte, tenminste als er geen vliegtuig van Schaffen overkwam of er geen drukdoende wandelaars passeerden. We wandelden van de vertrekzaal in Deurne door de bossen naar het hoogste punt van de omgeving (42 m). Door het ijzer in de bodem was het water in de beekjes veelal bruin gekleurd. De rustpost was in Engsbergen (Tessenderlo). De terugweg was wat minder heuvelachtig en ook wat minder bosrijk. Het was een mooie, rustige natuurwandeling.
Het was weer mooi lenteweer en men had ons een natuurwandeling beloofd dus alles aanwezig om een geslaagde wandeling te hebben. Eens de dorpskern voorbij zaten we al direct in de natuur. We volgden de Steenbeek, de Vondelbeek en daarna de wachtbekkens om in de rustpost Boonhof in Sint-Gillis-Dendermonde te komen. Hier wandelden we dan de lus langs het parkje, de spoorweg over en door een stuk wilde natuur. Daarna stapten we langs de dijk van de nieuwe Dender terug naar de rustpost. De terugweg ging via het Bellebroek naar de Dender en voorbij het sas van Denderbelle. Langs de Vossewegel en een ommetje rond Denderbelle kwamen we dan weer in de vertrekzaal. De wandeling heeft gegeven wat men beloofd had!
Weer:Licht tot zwaar bewolkt - Koude wind (10°C - 15°C)
Deelnemers: 1146
Pajotten: 25
♥♥♥♥
Wandeling bestaande uit 3 lussen. Ik ben begonnen met die van 8 Km. Tijdens het eerste gedeelte volgden we voornamelijk de Faluintjeswandelroute. We wandelden tot in Moorsel en door de velden terug naar Baardegem. De lus van 7 Km ging richting Lebbeke. De boomgaarden stonden hier ook al in bloei. We stapten een stuk op de Leirekensroute en langs de rand van het dorp terug naar de startzaal. De laatste lus heb ik samen met Roger en Jean-Pierre gewandeld. Het was de klassieke lus naar het Kravaalbos. We wandelden daar niet door de grote lanen maar langs de smalle boswegeltjes. Het was een mooie natuurwandeling door grotendeels bekent terrein.
Vandaag zijn we vertrokken aan de kerk van Denderhoutem. Iets minder deelnemers maar toch nog een mooi groepje. In tegenstelling van vorige week was het nu een volledige natuurwandeling. De lus die we maakten was helemaal in Westelijke richting en voerde ons tot in Lebeke. Patrick was weer in zijn gewone doen en had vele smalle wegeltjes en mooie stukjes natuur voor ons bijeengezocht.
Vandaag ook nog eens in het Hageland gaan wandelen. Het vertrek was in het centrum van Nieuwrode. We mochten al direct klimmen tot op de Panoramastraat. Van daar boven hadden we mooie zichten op Nieuwrode en omgeving. Daarna ging het door de velden naar de brug onder de E314. Dan was het niet ver meer van de rustpost in Gelrode. De terugweg naar de vertrekzaal ging bijna uitsluitend door veldwegen met af en toe een Holleweg ertussen. De 16 Km stappers moesten dan nog een lus van 5 Km vanuit de rustpost stappen. Het was geen parcours voor kinderwagens want er waren heel wat smalle paadjes en hellingen te verwerken. We stapten een stuk door het domein van Horst. Het was een mooie maar vrij zware natuurwandeling.
Het vertrek was aan het zwembad van Meise. Eerst wandelden we traditioneel door de woonwijken van het dorp. Daarna stapten we door de velden naar Beigem waar de rustpost was. De 16 Km stappers moesten hier een lus van 4 Km wandelen. Het ging langs de landerijen rond Beigem. De tweede rustplaats was in het vredegerecht van Grimbergen. Om daar te geraken stapten we voorbij de oude Liermolen. Het laatste stuk liet ons door Grimbergen centrum wandelen en door de velden naar Meise. We wandelden voorbij de Plantentuin maar daar mochten we helaas niet in. Via het centrum van Meise kwamen we dan terug aan de vertrekzaal.
Eindelijk eens een echte natuurwandeling van een club! Het eerste stuk heb ik samen met Etien gewandeld. Vertrek in Burst en door de veldwegen wandelden we via Bambrugge naar Ottergem maar daar werd er eerst nog een grote lus gemaakt vooralleer we in de rustpost in Vlekkem geraakten. Het was koers in Ottergem en het was daar wel even opletten voor de vele renners (170 vertrekkers hoorde ik ). De lus die ik daar wandelde bracht me naar Ottergem en Erondegem. Het parcours bestond voornamelijk uit veldwegen. De terugweg ging via Ottergem en langs het domein Steenberg en Bambrugge terug naar Burst.
Het eerste gedeelte van de wandeling van Zingem naar Asper langs de Schelde was het meest natuurvolle gedeelte. Door de beemden en daarna langs het jaagpad aan de boord van de Schelde. In Asper ter hoogte van de stuw verlieten we de Scheldedijk en gingen direct naar de rustpost. De lus van 6 Km was een rolstoelparcours op de 21 Km. De terugweg van Asper naar de vertrekplaats was behoorlijk ver. We stapten door de beemden en velden maar helaas veel op straten. Er is in Zingem veel verhard parcours bijgekomen.
De eerste dinsdagavondwandeling van het jaar kon direct op heel wat belangstelling rekenen. Verzamelpunt was aan de Zeebergbrug in Aalst. We stapten langs het jaagpad richting Erembodegem en dan halverwege door de Gerstjens. De hangbruggen zijn nog steeds een aangenaam extraatje. Via Erembodegemdorp gingen we dan het Osbroek in. Het begon dan al wat te schemeren en gelukkig ging het laatste gedeelte van de wandeling door "het stad". Voorbij de mooi verlichte watertoren en door het centrum van Aalst wandelden we terug naar ons vertrekpunt.
Dagstapper van de provincie Antwerpen Putte-Kapellen (GR12)
Plaats: Putte-Kapellen
Afstand: 22,9 Km
Weer: Stralend lenteweer (12°C - 20°C)
Deelnemers: 25
Pajotten: 5
Vandaag onder een stralende zon de dagstapper in Putte-Kapellen kunnen wandelen. De treinen en de bus waren stipt op tijd en we konden om 9 uur starten met de wandeling. Het parcours van de wandeling is hetzelfde als dat van mijn verkenning van begin deze maand. We stapten eerst door het domein van het kasteel Ravenhof en door het Moretusbos. Daarna volgden we de antitankgracht tot aan het fort van Stabroek. Hier gingen de winterjassen uit en het was zalig wandelen door het Reigerbos. Hier hebben we dan ook de jarigen van de maand gevierd. We vervolgden onze weg door de dorpjes Berendrecht en Zandvliet. Het was inmiddels één uur geworden en tijd om onze boterhammen op te eten in café "De Leeuw van Vlaanderen". We konden op het terras van de goeddoende zonnestralen genieten en dan wat afkoelen met lekker gerstenat of wat ander koels. Op de terugweg wandelden we over Nederlands grondgebied. Een heidegebied met veel dennenbomen. We kwamen dan terug toe aan het kasteel Ravenhof. Nu langs de promenadelaan en het theehuisje van het kasteel. Het was dan nog even wachten op de lijnbus en in Kapellen was er nog wat tijd over om een beetje na te praten over deze mooie wandeldag.
De klassieke lentewandeling! Dit jaar eens met echt lenteweer. Van de vertrekzaal wandelden we via enige omwegen direct naar Opdorp en de lentebloemen op het kerkplein. Dit jaar geen plastieken konijnen of ander gedierte maar kunstobjecten. Van Opdorp wandelden we dan langs de velden naar Peizegem waar de tweede rustpost was. Het laatste stuk ging dan door Buggenhoutbos en zo terug naar de rustpost. Op de kaart ontbreekt het begin van de wandeling wegens GPS storing.
Het was vandaag zonnig maar koud weer met een gure wind. Ben wat laat vertrokken maar wilde toch de 21 Km doen. Gelukkig waren alle afstanden wat korter dan opgegeven. Het eerst stuk was een lus naar het oude-vliegveld in Waasmunster. Het was wandelen langs de velden en boerderijen maar wel op straat. Het tweede gedeelte bestond uit een grote lus van 14 Km met een rustpost in de taverne "Bistro". We stapten eerst tot over de E17 en kwamen dan in de Durmemeersen. Vanaf hier was het onverhard en konden we volop van het Durme-landschap genieten. Eerst langs de vijvers en daarna volgden we de Durme tot we terug de E17 dwarsten. Wat verder was de rustpost maar die bleek al gesloten te zijn. We stapten dan nog rond een vijver en kwamen in het Molsbroek. Sinds het begin van de maand was het daar nog niet veel veranderd. Vermits de rustpost gesloten was heb ik maar een alternatieve rust genomen in het café Breimachien. Het laatste stukje was stappen opzij van de steenwegen maar gelukkig was er op de meeste plaatsen een breed voetpad.
Wandeling van de vertrekzaal naar Genbrugge centrum en terug. De heenweg ging langs de bebouwde kom van Gentbrugge maar wel met een maximum van steegjes, kleine parkjes en kastelen. Het was zeker geen stratenwandeling en er waren verassende stukjes natuur. Na de rust wandelden we door het nieuw aangelegd stuk natuurpark en langs de volkstuintjes.
Weer: Zwaar bewolkt, af en toe wat motregen (11°C)
Deelnemers: 831
Pajotten: 1
♥♥♥
Van Moorsel naar Vossem door een afwisselend landschap gestapt. Wel voornamelijk langs verharde wegen. Na de rustpost gingen we naar het park van Tervuren. Zoals steeds mooie zichten op de vijvers en toch ook stukjes onverhard. Spijtig van het slechte weer en de harde wind rond de vijvers. De terugweg van Vossem naar de startzaal ging door de velden met weidse zichten op de omgeving. Het parcours was ditmaal zorgvuldig uitgepeild en de afstanden waren juist.
Heb twee lussen gewandeld. Eén door het Liedekerkebos en één naar het cetrum van Sint-Katherina -Lombeek. De eerste lus heb ik samen met piet gewandeld. Het laatste gedeelte hebben we een alternatief parcours gebruikt. Het was wel op bekend terrein maar nu eens in lentetooi. Helaas was van die lente nog niet veel te merken. De natuur lag er nog drassig bij en waarschijnlijk daarom hebben we veel verhard gekregen. De tweede lus naar het centrum was het parcours voor rolstoelgebruikers en dus ook allemaal verhard.
Vandaag onze GR van 27 maart gaan verkennen. Het voordeel van verkennen is dat je zelf kan bepalen wanneer je gaat verkennen. Vandaag had men mooi lenteweer voorspeld en daar heb ik ook kunnen van genieten. Omwille van het seniorenbiljet wat later vertrokken maar ik was toch nog om 12 uur aan het vertrekpunt in Putte-Kapellen. Het vertrekpunt is pal op de grens met Nederland. Ik ga hier niet alle details vertellen maar ik kan je wel verzekeren dat het een echte natuurwandeling is. Het is een afwisselend parcours en de echte GR wandelaars zullen er zeker kunnen van genieten.
Laatste gedeelte van de verkenning en ditmaal onder stralend lenteweer. We zijn vertrokken aan de rustpost aan "Ons Huis" in Pamel. De resterende stukken van de 14 en de 21 werden bewandeld. Met het heldere weer hadden we mooie zichten op Ninove en de Dendervallei en ook op de bunkers welke nog steeds een stempel op het landschap drukken.
Vandaag de eerste tweede maandagtocht van 2017 gewandeld. Het was de wandeling van Jean, Rudy en Aline. Ze namen ons mee door het Scheldeland rond Uitbergen. De weerman had zonnig weer voorspeld en de mond tot mond reclame van Aline zal er ook wel iets mee te maken gehad hebben want we waren met velen. Na een korte uitleg van Jean konden we vertrekken. In de voormiddag wandelden we eerst langs de Schelde en langs de verwezenlijkingen van het Sigmaplan - (ook)een mooi natuurgebied. Daarna ging het richting Kalken en wandelden we voornamelijk door de velden. Eten deden we in Uitbergen in café De Zwaan. Na de middag wandelden we richting Nieuwdonk maar niet tot bij het meer. Het was wel het drassigste gedeelte van de wandeling. Op het einde beklommen we nog even de Scheldedijk. Voor de iPhone-gebruikers heb ik hieronder een bijkomende link naar de foto's geplaatst. Ik hoop dat jullie die kunnen openen.
Vertrek was in de sporthal van Herne. We stapten door een typisch Pajots landschap van Herne naar Kokejane. Er was hier wat minder bos dan in pellenberg maar wel hetzelfde heuvelachtig gebied. Voor ik in de rustpost kwam heb ik eerst de lus langs het kasteelpark Ter Rijst gewandeld. We wandelden maar door een klein stuk van het domein en niet langs het kasteel zelf. Na de rustpost ging het terug door de velden naar Herne. Hierbij wandelden we nog voorbij de Sint-Waldetrudismolen op de Mark in Herne.
Vertrek was in het parochiezaaltje van Pellenberg. Er was om 9 uur al veel volk en weinig parkeerplaatsen. De wandeling begon vrij vlak door de velden maar eenmaal in de bossen van Beneden-Lo en Boven-Lo werd het heuvelachtig en moesten er heel wat hoogtemeters overwonnen worden. De rustpost was in Beneden-lo. Ik heb daar nog een lus van 6 Km gewandeld. Het was hier ook heuvelachtig en we kregen mooie zichten op Kessel-Lo. De terugweg was weer afwisselend velden en bossen. Het was een vrij zware natuurwandeling.
We hebben vandaag het parcours van de 4 Km en de 7 Km volledig verkend. Vanwege het barslechte weer was er maar weinig belangstelling. Met de onderstaande linken kan je het parcours en enkele foto's zien.
Weer: Licht bewolkt en af en toe zwaar bewolkt (5°C - 8°C)
Deelnemers: 992
Pajotten: 5
♥♥♥♥♥
De wandeling bestond uit drie lussen van 7 Km rond de vertrekpost. Ik heb eerst de C lus gewandeld met Etien. We wandelden richting Kwatrecht door de velden en een gedeelte langs de spoorweg en we keerden terug langs het kasteel de Bueren. Na het nuttigen van een plaatselijk biertje kon ik aan lus B beginnen. Men voorspelde in de rustpost dat het een lus met veel slijk zou zijn. We wandelden nu richting Westrem. Eerst weer een stuk langs de spoorweg en dan een stuk langs de E40. Op sommige plaatsen was het wel erg drassig maar het was toch voornamelijk een wandeling door de natuur. Ook op de terugweg kregen we nog wat vochtige stukken te verwerken. De lus A was voor degene die al gewandeld hadden de droogste. Die zullen dan waarschijnlijk de keuze "verhard" gemaakt hebben. Ik heb telkens "natuur" gekozen. En natuur was er! De wandeling ging naar en rond de kerk van Massemen. Wie voor de natuur gekozen had kreeg bijna uitsluitend smalle wegeltjes en natuur. Rond Massemen kregen we mooie zichten op de kerk en het centrum. Buiten een paar probleempjes bij de bepijling in het begin van de wandeling was dit voor mij een perfecte wandeling.
Door vertraging van de trein moesten we onze autobus naar Vossem missen. Gelukkig hadden we nog een reserve bus die ons met een halfuurtje vertraging naar Vossem bracht. Het was zwaar bewolkt en af en toe werden we wat met hemelwater besproeid. We stapten eerst langs de Voer en dan door de velden de heuvel(s) over naar de IJsevallei. Het stappen door de velden liep nog redelijk vlot en al snel waren we volgens het tijdsschema op ons parcours. Druppelstop in Loonbeek en daarna naar de rustpost in café De Molen in Oud-Heverlee. Na enkele uren stappen smaakte de soep van de gastheer wel. Na de rust werd de groep in tweeën gesplitst. De korte afstaand ging direct naar Korbeek-Dijle en Heverlee en de anderen stapten terug naar de GR en volgden het volledige parcours. We stapten nu langs de Dijle, een wat wild maar zeer mooi parcours. In Heverlee verlieten we even de Dijle om de E40 te kunnen dwarsen. Daarna ging het naar Leuven en was het net als bij de verkenning oppassen voor voorbijvliegende studenten. Dan nog even door de stad met de Dijle als leidraad. We stapten onder andere door het Begijnhof, langs het stadhuis en langs de vismarkt. Een drankje in "het café" van de wandelaars mocht op het einde niet ontbreken. Na afloop van de wandeling en bij het bekijken van de foto's en de vrolijke gezichten voelde ik mezelf ook voldaan en tevreden.
Het eerste gedeelte van de wandeling bestond uit een lus vanuit de vertrekzaal richting Lieferinge. De zon scheen en het was wandelen door een Pajots landschap. Lichte hellingen en weidse zichten over de nog onbewerkte velden. Het tweede gedeelte bracht ons van Neigem naar Meerbeke en dit voornamelijk langs de velden van Denderwindeke. Tegen dat ik in de rustpost was begon het te regenen. Van aan de rustpost heb ik dan nog een lus gewandeld in oostelijke richting. We gingen voornamelijk door de velden en het regende hevig met veel wind er nog bij . Heb hier geen foto's kunnen nemen. Het laatste gedeelte bracht ons van de rustpost terug naar het vertrekpunt. Het was het traditionele stukje met als hoogtepunt de wandeling door het Neigembos. Het was terug wat droger en toch wel aangenaam wandelen met een pittige beklimming in het Neigembos.
De verandering van statplaats gaf heel wat verwarring. Het parcours van de 18 Km was klassiek 6 km tot de rustpost , daar een lus van 6 Km en dan 6 Km terug. Van het vertrek naar de rustpost in Sint-Brixius-Rode was het een afwisselend parcours en de doortocht van het Velaartbos in de Birrebeekvallei was wel een hoogtepunt in dit stukje. De lus in Sint-Brixius-Rode ging wel voornamelijk langs de straten en wijken tot in Wolvertem. Op sommige punten was er een mooi zicht op de Abdij van Grimbergen. In het laatste gedeelte stapten we langs de staten terug naar de vertrekplaats.
De Krokustocht van de Reynaertstappers is één van mijn eerste wandeltochten die ik gemaakt heb. Ik heb vandaag kunnen vaststellen dat ze mooier geworden is dan 7 jaar geleden. De wandeling bestond uit twee gedeelten. Het eerste ging naar het Molsbroek. Nog steeds een heerlijk stukje natuur. Veel groen was er nog niet maar de meeuwen waren wel present en lieten hun aanwezigheid goed horen. De terugtocht ging langs het Bospark en het Verloren Bos. Het tweede gedeelte ging door het stadscentrum van Lokeren en langs de Durme naar het station. We volgden daarna de Durme nog tot in Heirbrug. De terugweg ging via Daknam en natuurlijk langs het voetbalstadion van KSC Lokeren. Achter het stadion kwamen we in een nieuw natuurgebied en eindigen deden we terug langs het Bospark en het Verloren Bos.
Vandaag onze eerste verkenning van de Lentetocht gedaan. Door werkzaamheden in de gemeente moest het verkkenningsparcours wat aangepast worden.
We hebben twee (bijna) lussen rond Pamel gemaakt. De eerste ging naar Kattem en vandaar maakten we een grote boog rond Ledeberg. In Ledeberg was men dan bezig met de bomen te snoeien en konden we ons parcours niet afmaken.
Voor het tweede stuk vertrokken we van aan de rustpost in Pamel en stapten dan langs het vroegere containerpark richting Ninove en we keerden terug langs de tuinbouwschool.
Ook in het Sint-Theresiacollege in Kapelle-op-den-Bos was het al druk als ik toekwam. Voor de Pajotten was het een gratis wandeling met gratis drankje. Het eerste gedeelte was niet denderend. Door het dorp en dan een heel eind op de vaartdijk. Gelukkig was het daarna beter. Eenmaal de Maria Grot van Humbeek voorbij mochten we eerst door de brede dreef naar het 's Gravenkasteel wandelen en daarna ook door het domein zelf. Een mooi stukje natuur met vele heel oude bomen en natuurlijk het waterkasteel zelf. De rustpost was in het Parochiaal Centrum van Humbeek. De terugweg ging door de velden en we mochten het (piep)kleine oorlogsmuseum in Nieuwenrode bezoeken.
Als ik toekwam was er al heel volk in de vertrekzaal. We wandelden traditioneel eerst door het verpleegtehuis Joostens. Daarna wandelden we tot aan de abdij van Westmalle en dan doken we de bossen in. De eerste rustpost was in de kantine van een voetbalploeg. Het tweede gedeelte ging door het natuurgebied Molenbos. Zandgrond en stukjes ven hadden hier de bovenhand. De tweede rustpost was in de hangar van een bouwwerktuigen bedrijf. Het laatste gedeelte ging nog een stukje door het bos maar naar het einde toe wandelden we door de wijken van Zoersel.
Ieder deelnemer kreeg een potje met viooltjes. Ik heb mezelf op een Westmalle getrakteerd.
Ik was vrij vroeg in Munkzwalm maar de parkeerplaatsen waren al zeldzaam. Ik besloot de 16 (17,9)Km te stappen. Het eerst dorp na Munkzwalm was Sint-Denijs-Boekel en hier was al direct de eerste rustplaats. Het was een rustplaats die duidelijk van de vorige eeuw was, klein zaaltje met de stoof verwarmt. Tot dan toe hadden we alleen langs straten gewandeld maar dat veranderde in het tweede gedeelte. We moesten even tot aan de Boekelbeek en daar was het behoorlijk drassig. Na wat zoeken vonden we de rustpost in Sint-Blasius-Boekel. We wandelden hier wel door dorpjes waar de tijd scheen stil gestaan te zijn. Kerkjes met ernaast een oude boerderij. Van aan de tweede rustpost tot het eindpunt was het nog 9 Km stappen. We wandelden door Roborst en het laatste stuk was traditioneel langs de Zwalm en voorbij de Zwalmmolen. Ik vond het een speciale wandeling, met veel natuur maar ook veel straten. Spijtig van de bij wijlen zeer gebrekkige bepijling.
Klassieke wandeling naar en door het Vlassenbroek. Bij het vertrek was het erg mistig en kon ik geen foto's maken. Na een tijdje kwam de zon er dan door en dat maakte het in het broek nogal geheimzinnig. De bosjes kwamen soms als schimmen tevoorschijn. De rustpost was in het kunstenaarsdorpje Vlassenbroek. De lus bracht me naar de overzijde van de Schelde en liet me daar door het broek wandelen. Het was nog steeds erg mistig en van het landschap was er niet veel te zien. De terugweg ging van de rustpost, over de Scheldedijk terug naar Baasrode. Nu scheen de zon wel en had ik mooie zichten op het Vlassenbroek, de Schelde en de andere oever.
De wandeling van Oombergen naar de rustpost in Leeuwergem ging langs veldwegen naar Hillegem en vandaar traditioneel door het open veld naar Leeuwergem. Daar moest dan nog een ommetje gemaakt worden zodat de afstand tot de rustpost 8 Km werd. De lus in Leeuwergem liet ons de nieuwe wijken en het industriegebied van Zottegem bewonderen. Gelukkig was de afstand wat korter dan gepland. Het laatste stuk bracht ons opzij van het kasteel van Leeuwergem terug in Oombergen, waar nog eens rond de dorpskern mocht gewandeld worden.
Ik heb vandaag samen met Piet de verkenning van de GR wandeling met de GR vrienden van Aalst voorzien voor 6 maart gedaan.
Het was prachtig lenteweer en het was heel aangenaam om met twee zonnetjes te stappen. Eén boven en één naast mij dan. Buiten wat transportproblemen bij het begin en het einde is alles prima verlopen. Het is een wandeling door het mooie landschap van de Dijlevallei. Eerst wat heuvelachtige en daarna kronkelend langs de Dijle. Op het einde wandelden we nog dwars door Leuven en kon Piet heel wat herinneringen aan z'n studententijd ophalen. We passeerden dan ook veel van de bezienswaardigheden van de studentenstad. Het was wel oppassen voor voorbijvliegende studenten!
Ben in de namiddag nog in Wieze gaan wandelen. De Pee klak wandeling is ook zo een klassieker en het zijn meestal ook natuurwandelingen. Ik had nog juist tijd om de 12 Km te wandelen. De rustpost was in Denderbelle. Bij het vertrek werden we begroet door "de Zot van Wies" en daarna doken we het Kasteeldomein van Wieze in. We hadden hier mooie zichten op het kerkje van Wieze. Via een vrij smalle weg kwamen we dan op het natuurpad langs de Dender. We volgden dit tot de sluis van Denderbelle. Dan wandelden we door rietvelden en veldwegels naar de rustpost in Denderbelle. De terugweg was wat minder afwisselend. We volgden een stukje de Steenbeek, maakten nog een ommetje rond Callebaut en kwamen zo terug in de vertrekzaal.
Het was eigenlijk een wandeling die bestond uit twee lussen door de velden en één stads(dorp)wandeling. De rustpost was maar op een paar honderd meter van het vertrek. De eerste lus was bijna 9 Km lang en liet ons al direct kennismaken met de typische grote akkers en de vele holle wegen. We stapten ook door enkele typische dorpjes zoals Aalst en Sint-Katharina Hauthem. Voor we in de rustpost kwamen wandelden we door het centrum en door het park waar de eerste sneeuwklokjes tevoorschijn kwamen. De tweede lus bracht ons door de velden naar de overzijde van de E40 in de wijk Oorbeek. De terugweg ging via Hoksem en de Marollenkapel in Sint-Katharina Hauthem. Spijtig van de nevel want anders moet je hier een mooi zicht op de omgeving hebben. Het laatste stukje ging van aan de rustpost door de straten en buitenkant van Hoegaarden terug naar de vertrekzaal.
Door de wijken van Opwijk stapten we naar de spoorweg en vandaar over het Leirekens pad naar de wijk Nijversele waar vroeger het vertrek was maar nu was hier de rustpost. Op de terugweg volgden we de Nijverseelbeek en kregen we een stuk natuur. We stapten door de "Dokkene-Trot" en het Baby-Boombos.
De wandeling ging nu eens niet naar Droeshout en Mazenzele en dat maakte het toch wat aangenamer.
Het was de eerste wandeling om het 25-jarig bestaan van de club te vieren met de daaraan gekoppelde tombola.
Sinds ik ga wandelen is de Geutelingentocht een klassieker voor mij. Niet voor de Geutelingen maar wel voor het mooie parcours. Ditmaal vertrokken we vanuit Michelbeke. Ik heb de drie lussen gewandeld en ondanks het wat droevige weer was het toch een heerlijke natuurwandeling. De eerste lus was in werkelijkheid 8 Km. We stapten eerst op het Mijnwerkerspad tot het gehucht Rekelberg. Dan ging het bergop en bergaf naar Elst en door hetzelfde landschap terug naar Michelbeke. Dit parcours was volledig zonder slijk. De tweede lus was kort maar zwaar. Het was ook de mooiste lus van de drie. We stapten eerst op het Mijnwerkerspad maar nu richting Brakel. Aan de Molenberg staken we dan de Zwalmbeek over en keerden we terug richting Michelbeke maar nu langs een pad naast de beek. Dat was dan de eerste slijk. We volgden dit pad tot we boven op de Berendries toekwamen. De afdaling ging door een mooi privé domein waar Alpacas en oesterzwammen gekweekt worden. De derde lus ging weer naar Elst. Eerst langzaam naar omhoog en dan door het beruchte Wederspad eerst wat naar beneden en dan uiterst stijl naar boven. In de vertrekzaal waren er Geuteligen maar die konden me dus niet bekoren. Elke deelnemer kreeg ook nog een geschenk.
In de vroege morgen eens gaan wandelen in Lippelo. Gezien het nogal druk programma van de dag heb ik maar voor de 7 (8,1) Km geopteerd. De wandeling bestond uit twee lussen. Eén van 3 Km en één van 5 Km. De eerste bracht ons over de Provincialeweg door de akkers en velden van de Wipheide. De tweede lus was een wandeling gedeeltelijk door het Lippelobos. Voor zo een korte afstanden kregen we veel natuur. Ik mocht ook door het geografische middelpunt van Vlaanderen stappen. In het Lippelobos heb ik toch wat angstwekkends beleefd. Er was blijkbaar een jacht georganiseerd op privéterrein maar nogal dicht bij het wandelparcours. Het zou reglementair zijn maar ik vond het toch nogal bedreigend.
Weer: Eerst zwaar bewolkt, daarna miezerige regen. 7°C
Deelnemers: 1650
Pajotten: 12
♥♥♥♥
De wandeling van 15 Km ging van Borsbeke naar Aaigem en terug.
We wandelden eerst half rond het dorp en daarna door de akkers naar Ressegem. We hadden hier mooie zichten op de dorpskern van Borsbeke en omgeving. Tussen Ressegem en Aaigem werd het parcours wat bosrijker. In de rustpost was het behoorlijk druk.
Bij het buitengaan begon het dan licht te regenen. We wandelden door vele steegjes en smalle wegels naar de wijk Dorent in Burst. Het laatste stukje ging parallel met de spoorweg terug naar de vertrekzaal.
Het was een afwisselende wandeling, spijtig van de regen.
Wat laat in de maand maar we hebben dan vandaag onze nieuwjaars-wandeling gehouden.
Samenkomst was aan het nieuwe Sportcentrum Schotte. Na een koffietje met cake in het cafetaria konden we vertrekken. We wandelden eerst door het Osbroek en daarna door het stadspark waar de druppelstop gehouden werd. Daarna keerden we langs het Jaagpad terug tot aan het Sportcentrum maar nu langs de overzijde van de Dender. We stapten dan een stukje door de Gerstjens en over de traditionele hangbruggen. Via de veldwegen parallel aan de Affligemdreef kwamen we dan in de taverne De Oude Snas. We namen nu wat meer tijd dan gewoonlijk om van ons nieuwjaars diner te genieten.
De terugweg naar de Sporthal was kort gehouden. Langs de Kluisdreef waren we snel in Erembodegem en langs de Dender kwamen we in het dorp. Dan nog de Kapellekesbaan door en we waren terug in het Sportcomplex Schotte.
Wandeling van Wolvertem naar Meise en terug. Het eerste stuk was een lange rechte asfalt en kasseibaan en stelde niet veel goeds voor. Gelukkig kwam er na de asfalt ook een aardeweg naar Oppem en daarna naar het gemeentehuis van Meise waar de rustpost was. We kregen mooie zichten op het kerkje van Oppem en in de verte zagen we het atomium en de skyline van Brussel. De rustpost was wel een mooi gebouw met vele kleine zaaltjes met schilderijen en een mooi trap. Wel speciaal dat wij met onze slijkerige wandelschoenen dit konden betreden en bezichtigen.
De terugweg naar Wolvertem was wel wat minder spectaculair maar wel wat korter dan de heenweg.
Een wandeling door de natuur met pittige beklimmingen. Voor mij dus de ideale wandeling. Het vertrek was in het Jeugdcentrum De Spiraal. Langs de spoorweg gingen we naar Schendelbeke. Vandaar dan via 't Schipken de Gavers in. Eer we in de rustpost in Onkerzele waren moest er eerst nog een flink stukje geklommen worden.
Het tweede stuk bracht ons van Onkerzele naar de Abdij. Hier ook weer enige pittige beklimmingen in de omgeving van De Muur.
Het laatste gedeelte was een grote lus tot in de buurt van Overboelare. Veel klimwerk en mooie zichten op Geraardsbergen. In de buurt van de zwemkom konden we dan van een jenevertje genieten.
Zie al uit naar de wandeling van het Oude naar het Nieuwe Mannekenpis.
Weer: Eerst licht bewolkt , daarna zwaar bewolkt. 7°C
Deelnemers: 2100
Pajotten: 4
♥♥♥
Vanaf de vertrekplaats wandelden we door het centrum en langs het parkje en vele straten naar de eerste rustpost. Vandaar ging het langs het vliegveld en de bosjes rond de oprit van de autostrade naar de rustpost in het industriegebied. In de bakkerij kregen we een eierkoek en een koffie of frisdrank. Het laatste gedeelte was het natuurrijkst. We wandelden langs de Leie en een stukje langs de wilde natuur van de Oude Leie. We wandelden ook nog langs de omwalde kloosterhoeve en de toegangspoorten van de vroegere Guldenbergabdij.
In de vertrekzaal kregen we tegen inruiling van onze inschrijvingskaart nog een Alpro-drankje.
Vandaag samen met drie andere Pajotten gaan wandelen in Diksmuide.
Het vertrek was zoals steeds in de brandweerkazerne aan de rand van Diksmuide. We werden er vergast op een koekje bij het vertrek,gratis soep en een glühwein op het parcours. Het eerste stukje van nog geen 4 Km bracht ons van de vertrekzaal langs de rand van het industriepark naar de eerste rustpost. We hadden hier zicht op de uitgestrekte polders (en het industiegebied).
Na de rust gingen we naar Esen. Onderweg kregen we dan onze soepbedeling. We wandelden nu door de polders met heel wat grote boerderijen. In Esen hebben we dan even van het parcours afgeweken en de brouwerij van de Dolle Brouwers gaan bezoeken.
Het laatste gedeelte ging terug door de polders en de straten van Diksmuide. Onderweg kregen we dan ook nog onze glühwein.
Ik ben pas in de namiddag gaan wandelen. Het was mooi zonnig maar winters wandelweer. Vertrek was als steeds vanuit het kleine zaaltje in Ruien. Ik heb eerst de 14 Km gewandeld en daarna het plaatselijke rondje van 5 Km.
Voor de 14 Km wandelden we over de Kluisberg naar Amougies en dus over de taalgrens. Het was dus een pittige beklimming en een iets minder steile afdaling. Het viel me op dat er weer wat beton en asfalt bijgekomen was tegenover twee jaar geleden.
De terugweg was wat minder steil en bracht ons langs de Westelijke zijde van het Kluisbos terug naar de vertrekpost. We hadden nu mooie zichten op de Scheldevallei en de elektriciteitscentrale van Ruien. Op het einde wandelden we langs een nieuw stuk asfaltweg. Spijtig dat de GR weg die ernaast lag genegeerd werd.
In de startzaal heb ik mijn wandelboekje laten afstempelen en daarna nog de lus rond Ruien gewandeld. Het duurde wel een tijdje eer we de laatste huizen voorbij waren, maar dan kregen we toch nog een mooi stukje van het Kluisbos te zien. Het was al bijna donker en dat gaf wel een speciale, rustige sfeer.
Ik heb hier ook een link toegevoegd met de foto's van deze wandeling in 2013. Het was toen wel anders!
Traditionele midweekwandeling met ditmaal vertrek vanuit Strijpen. De centrale rustplaats was in Sint-Goriks-Oudenhove. De vorige nacht had het stevig gevroren en de veldwegen lagen er hard bij. Hier en daar lag er nog wat sneeuw.
Van Strijpen wandelden we door de velden naar Roborst. Ongeveer in het midden staat op de Vollanderkouter het referentiepunt voor wandelaars en andere passanten: Een eenzame Marilandicapopulier. Eenmaal voorbij Roborst wordt het landschap erg heuvelachtig en we krijgen zo enkele beklimmingen te verwerken. Voor de rustpost in Sint-Goriks-Oudenhove krijgen we dan als beloning een mooi zicht op het dorp en in de verte zien we Zottegem liggen.
De lus in Sint-Goriks-Oudenhove ging tot in Sint-Maria-Oudenhove. We stapten voorbij het oude café "De Zavelput" en we kwamen tot dicht bij de Berendries. Het parcours bestond voornamelijk uit veldwegen.
Het laatste en kortste stuk bracht ons van de rustpost terug naar Strijpen. Wie voor "natuur" had gekozen -ik dus- mocht vooraleer in de vertrekzaal te komen nog een stukje door het bos stappen.
Wandeling van Gijzegem naar Herdersem, daar een lus en terug naar het vertrek.
Het duurde even eer we Gijzegem verlieten! Het was in de straten en in het park erg glad. Net als gisteren was ook hier het eerste stuk bijna uitsluitend straten. In de rustpost was het al gezellig druk.
De lus in Herdersem was wandelen langs de overstroomde beemden en door mooie stukjes natuur. Het was nu minder glad.
De terugweg vanuit Herdersem was ook grotendeels een natuurwandeling. Hier wel behoorlijk wat slijk. We stapten dan ook traditioneel een stukje langs de Denderdijk. Het laatste stukje liepen we door de regen.
Het is in Gijzegem altijd een gezellige nieuwjaarswandeling geweest en dit was dit jaar niet anders. Je ontmoet er vele collega wandelaars. Hoe langer ik wandel hoe langer die wandeling duurt.
Wandeling van Bassilly naar het gehucht Hellebecq, daar een lus van 6 KM en dan terug naar het vertrekpunt.
Het eerste gedeelte ging door de straten van de wijken Zullik en Bourlon. Door het lichtgolvend parcours hadden we op sommige punten een mooi zicht op de omgeving. In Hellebecq kregen we dan de eerste smalle voetpaden. Een kronkelend wegje bracht ons bij de rivier de Sille. Dit riviertje gaf de naam aan de gemeente en aan de wandelclub. In de kleine rustpost heb ik van het plaatselijke abdijbier kunnen proeven. Lekker!
Van Hellebecq ging het dan door veldwegen naar Gellingen. In het tweede gedeelte van de lus wandelden we langs de straten en hadden we mooie zichten op de open winterse velden.
Van Hellebecq terug naar Bassilly was grotendeels het volgen van een oude spoorbedding. Het begon juist te sneeuwen en hier was er dan enige beschutting.
De midweekwandeling in Kwatrecht is ook één van de klassieke wandelingen van het begin van het jaar. Ik was zinnens van eens een stevige wandeling te maken.
Het vertrek was langs wat veldwegen en de onvermijdelijke passage van de verkeerswegen. De rustpost was in Gijzenzele. Het was de bedoeling dat ik daar de lus van 7 Km zou doen maar om één of andere reden stond ik na 5 Km al terug in de rustpost. Ik heb het Aalmoezenijebos gemist. Die lus was wel bijna geheel door de velden en het was er behoorlijk modderig.
De terugweg heb ik dan het parcours van de 21 Km genomen en zodoende geraakte ik toch nog aan 16 Km. Het parcours ging langs de windmolens en langs en langs het Kalverhagebos.
Het was al bij al een gevarieerde wandeling. De bepijling was op sommige plaatsen wel nogal onduidelijk.
Zoals steeds vertrek in het Provinciaal Proefcentrum voor Kleinfruit Pamel. Ditmaal was er genoeg parkeerruimte. Het was mistig en ik had gehoopt dat het in de namiddag wat klaarder zou worden maar helaas!
Ik heb de 12 kilometers gewandeld. Van Roosdaal naar Liedekerke en terug. Het was een mooi stukje natuurwandeling langs de drassige veld- en boswegels. Vertrekken deden we langs de kouters rond Roosdaal en daarna door de bosjes van Impegem. Vandaar wandelden we naar de rustpost in Liedekerke. Bekent terrein voor de Pajotten, maar in de winter is het toch een heel ander landschap. De rustpost (onze vertrekplaats) was ondertussen een bouwwerf geworden.
De terugweg ging door de vallei van de Palitsebeek en via de rand van Katttem en Ledeberg wandelden we terug naar de vertrekzaal.
Traditioneel de eerste wandeling van het nieuwe jaar met het uitwisselen van nieuwjaarswensen aan bevriende wandelaars en het toasten op het nieuwe jaar.
's Morgens regende het, dus ben ik maar in de namiddag gaan wandelen. Het parcours bestond uit drie lussen van ongeveer 7,5 Km. Omdat het al 14 uur was wanneer ik vertrok heb ik er maar twee kunnen wandelen.
De eerste lust vertrok langs de wijk "Biest" en ging richting Wattripont. Eenmaal de Doornikse steenweg voorbij was het rustig wandelen door de velden. Af en toe kreeg ik wel nog een buitje over me heen.
De tweede lus ging langs de wijken Stookt, Scheldekouter en het Henegouwse Croix-ou-Pile. Het waren allemaal straten maar wel met mooie zichten op de omgeving.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
