Beste mede- en niet mede wereldkampioenen, vandaag wil ik U mijn visie (in een democratie mag iedereen zijn/haar visie hebben en verkondigen – dus ik ook) geven over het waarom van onze lange regeringsvorming  - onze discipline als wereldkampioenen.

Het lijkt mij dat in Brussel en Wallonië de macht nog steeds in handen is van een handvol lieden uit de “hogere burgerij” en de adel (CDH en MR) met als handlangers een reeks al dan niet volledig corrupte zogenaamde “socialisten”  die nog steeds leven in het tijdperk van voor 1960, namelijk het tijdperk dat België nog kolonies had.

Ik weet uit mijn eigen omgeving dat die koloniale sentimenten, in Franstalig België en onder sommige Vlaamse oud-kolonialen nog steeds erg nadrukkelijk aanwezig zijn.

In een België waar tot voor 1960 de bovenvermelde Franstalige bourgeoisie  het voor het  zeggen had, was het normaal dat de voertaal Frans was, dat de ‘gekoloniseerden” de taal  van de machthebbers spraken of moesten spreken.  Gekoloniseerden werden verwacht te doen wat de machthebbers oplegden, geen discussie en geen gezeur!

Vandaag (2011 – nog maar 50 jaar later) zie ik die verwachting van  CDH en MR  en de Brusselse PS nog steeds terug :  Vlamingen, jullie hebben het al goed genoeg, nu moeten jullie zwijgen en doen wat wij zeggen. We willen helemaal geen verandering, we willen verder kunnen gebruik maken van dat laatste wingewest dat we nog hebben, het laatste bolwerk van onze (vergane) glorie.

Een klein voorbeeld :  het gerommel over het aantal officieren met een topfunctie .

Een groot voorbeeld : de pertinente weigering van de Franstalige numerieke minderheid om de voorstellen van de Vlaamse meerderheid zelfs te willen aanhoren. Herinner U het afschieten van de nota De Wever nog voor de inkt droog was waarmee die was geschreven.

Ik denk dat Vlaanderen, net zoals Nederland, Duitsland en een groot aantal andere Europese landen, het verleden achter zich heeft gelaten en is beginnen bouwen aan een nieuwe, op de toekomst gerichte samenleving.  In Franstalige politieke kringen lijkt men die verandering nog niet te hebben bemerkt. Een ander land dat diezelfde problemen te lang gehad heeft is Engeland. Waar men ook overtuigd was van eigen suprematie en leefde in het verleden.

Mijn ervaring is ook dat de  gewone Waalse burger helemaal niet denkt in deze koloniale termen, maar enkel verstrikt is in het web van immobilisme dat in Wallonië heerst.

Is Bart de Wever het symbool van de Vlaamse  opstand  voor Wallonië? Is hij daarom de grootste rebel en vijand van de natie ?

Op sommige momenten lijkt het mij inderdaad dat Bart zich gedraagt als een rebellenleider, dat verklaart misschien waarom zo veel wereldkampioenen geloven dat hij geen oplossingen wil.

Groet,

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />