Shit, net gehoord dat mijn oudste zus Annie in het ziekenhuis is opgenomen, met een longontsteking en hartfalen. Zij ligt nu op de IC en we hopen dat zij toch spoedig mag herstellen.

Als we het toch over de gezondheid hebben, Lammie loopt al vanaf het begin van de vakantie met buikpijn rond. Nu heeft zij wel eens last van een spastische darm en vooral als zij op vakantie gaat. Dan wil dat ding nog wel eens opspelen. Dit is anders, met een portie van 1000 mg paracetamol in de ochtend kan zij de last zoveel mogelijk beperken. Wij vermoeden dat het een blaasontsteking is, morgen bellen we de (Nederlandse) huisarts en dan horen we het wel.

Iedere dag krijgen we bezoek van een buurtpoes. Hij of zij sjokt naar binnen en doet alsof ze hier al jaren woont en dat terwijl wij geen kattenliefhebbers zijn oftewel zij regeert de hele boel. Zij springt op schoot en wil dan aangehaald worden. Nederlands verstaat zij niet en voor andere talen is zij ook Oost-Indisch doof. Zij wordt gedoogd. Wij hebben geen idee waar zij thuis hoort.

Met onze kennissen die hier in de buurt wonen, zijn we met Lammie’s verjaardag naar de wok in Guardamar geweest. Eindelijk een restaurant die niet spastisch over sluitingstijden doet als een Nederlander gewoon warm wil eten. De hele dag open en geen tussentijdse sluitingstijden. Prima restaurant met goede vriendelijke bediening.

Het vliegveld van Alicante is hier vlakbij. We zijn vandaag daar eens een kijkje in de terminal wezen nemen in de hoop de vliegtuigen te zien vertrekken en binnenkomen.         Nou, het is een spiksplinternieuwe terminal en als je geen ticket hebt heb je daar als bezoeker niets te zoeken.

Willy volgt zijn trainingschema prompt. Iedere dag houdt hij een soort speedmars om zijn conditie op te krikken, want die was uitgesproken slecht, helemaal na de feestmaand december. Die marsen zijn geen straf in de natuurgebieden achter ons huis. In juli moet hij klaar zijn voor de 4 keer 30 kilometer in Apeldoorn. Hij ergert zich mateloos aan de dumpingen van huis- en bouwafval langs de achteraf wegen, wetende dat hij daar toch niets aan kan doen. In alle plaatsen waar we tot nu toe nog zijn geweest, vonden we dat soort vuil langs de wegen. Voor ons wooncomplex staan 3 vuilcontainers die bijna iedere dag geleegd worden, toch wordt er allerlei rotzooi gewoon los naast deze containers gestort om nog maar niet te praten over het tuinafval dat links en rechts gewoon los in de berm gestort wordt. Tijdens het lopen ontmoet hij ook veel woestblaffende erfhonden. Vastgeketend aan kettingen of in een hokje van een paar vierkante meter slijten ze hun leven. Hier kijken ze duidelijk anders tegen honden aan dan bij ons. Een kentering is wel zichtbaar als je ook Spanjaarden met hondjes gekleed in de laatste mode, voorbij ziet komen.