Vandaag hebben we onze lieve bekenden Jan en Inge uit Wapenveld ontmoet in Guadalest. We hadden natuurlijk veel te vertellen en zijn via het kasteel van Guadalest naar de watervallen van Calossa de Sarria gereden. Ondertussen op het terras lekker eten en wat drinken, ja zo krijg je een dag wel stuk. Als de zon schijnt is alles mooi zegt Willy altijd, een echte warmteaanbidder dus. We worden inmiddels wel lekker bruin, maar ja wat wil je ook, ons leven speelt zich nu hoofdzakelijk buiten af. Op de foto zie je nog een Spaanse SRV man die met een karretje met rupsbanden de goederen bezorgt.

Het fotograferen van Willy loopt een beetje uit de hand, overal denkt hij een foto van te kunnen maken. Meestal valt het resultaat dan nog wel tegen. Maar ja, met vallen en opstaan wordt je groot.

De grotwoningen in Rojales vonden we een beetje opgeklopt door de plaatselijke VVV. Een heuse dure folder leidde ons naar woninkjes uitgehouwen in rotsen, die al 200 jaar exciteerden. Een paar kunstenaars hadden een boetiek wel geopend, maar verder was er geen mens te zien. Een beetje mistroostig vonden we. We komen nog wel eens terug als er de eerste zondag in de maand een marktje is.

De duif die op de foto te zien is, is een echte Spaanse postduif. De liefhebbers kleuren hun duiven met eigen kleuren, zodat de duiven uit elkaar gehouden kunnen worden. Wel vreemd hoor, als je plotseling een fel oranje of anderkleurige duif ziet vliegen.

19-03-2014, 19:52 geschreven door Willy

Het is nu half maart aan de Costa Blanca. De zon heeft nu de overhand en regelmatig vlijen we ons neer voor een heerlijk zonnebad. De zon heeft duidelijk aan kracht gewonnen en laat zich niet meer door een paar wolkjes wegdrukken. Het is te mooi weer voor het bezoeken van dingen en plaatsen. Als we aan het strand zitten zien we behalve de mooie blauwe golven van de Middellandse zee ook een grijze golf die rond ons is komen zitten. Vanmorgen op de grote markt in Guardamar golfde dezelfde golf over die markt. De Duitsers die geagiteerd in het Duits de Spaanse verkopers proberen duidelijk te maken wat ze eigenlijk willen, de Denen die bij de polsterbar zitten te kakelen, de Engelsen die een onwaarschijnlijk groot bord Engels ontbijt naar binnen werken en dan nog een paar Spanjaarden die je maar mondjesmaat ziet. Overspannen bedienend personeel die zich op de terrassen de benen uit het lijf lopen en een onwaarschijnlijk grote hoeveelheid prullaria die te koop wordt aangeboden. Iedere zondag bezoeken wij zo’n soort markt in de omgeving. Voor ons is het niet anders dan chillen met een kop koffie en een maaltijd met een mooi glas wijn op een van de terrasjes als afsluiting. We scoren altijd wel iets en zijn dan blij dat het de volgende dag nog heel is. De afwezigheid van Nederlanders in onze buurt bekoort ons eigenlijk wel. Iedere avond als Willy zijn ornithologische wandeling houdt ziet hij alleen Spanjaarden en een paar Britten. Straks zien we er weer genoeg! Als voertaal hebben we hier een soort Spengels ontwikkeld. Spaanse onderwerpen met daar wat Engels omheen gebreid. De Spanjaarden doen net zo hard mee, zodat we hier een soort nieuwe toeristische taal ontwikkelen. Wel je handen en voeten gebruiken!! We zijn hier nog 2 weken en dan zit het er al weer op. 4 maanden zijn omgevlogen. Volgend jaar doen we het nog een keer over, Lammie neemt dan haar (elektrische) fiets mee, Willy heeft hier al een fietshandelaar gevonden die hem voor die tijd wel een fiets wil leveren. Bij de herinrichting van de wegen aan de Costa’s wordt nu ook aan de fietsers gedacht. Links en rechts zie je fietspaden ontstaan die dan ook driftig door de oudere jongeren wordt gebruikt.

17-03-2014, 20:54 geschreven door Willy