Vandaag hebben we onze lieve bekenden Jan en Inge uit Wapenveld ontmoet in Guadalest. We hadden natuurlijk veel te vertellen en zijn via het kasteel van Guadalest naar de watervallen van Calossa de Sarria gereden. Ondertussen op het terras lekker eten en wat drinken, ja zo krijg je een dag wel stuk. Als de zon schijnt is alles mooi zegt Willy altijd, een echte warmteaanbidder dus. We worden inmiddels wel lekker bruin, maar ja wat wil je ook, ons leven speelt zich nu hoofdzakelijk buiten af. Op de foto zie je nog een Spaanse SRV man die met een karretje met rupsbanden de goederen bezorgt.

Het fotograferen van Willy loopt een beetje uit de hand, overal denkt hij een foto van te kunnen maken. Meestal valt het resultaat dan nog wel tegen. Maar ja, met vallen en opstaan wordt je groot.

De grotwoningen in Rojales vonden we een beetje opgeklopt door de plaatselijke VVV. Een heuse dure folder leidde ons naar woninkjes uitgehouwen in rotsen, die al 200 jaar exciteerden. Een paar kunstenaars hadden een boetiek wel geopend, maar verder was er geen mens te zien. Een beetje mistroostig vonden we. We komen nog wel eens terug als er de eerste zondag in de maand een marktje is.

De duif die op de foto te zien is, is een echte Spaanse postduif. De liefhebbers kleuren hun duiven met eigen kleuren, zodat de duiven uit elkaar gehouden kunnen worden. Wel vreemd hoor, als je plotseling een fel oranje of anderkleurige duif ziet vliegen.