De koereiger komt hier veel voor in troepverband Er is ook nog een kleine en grote zilverreigerr, maar die wordt hier toch veel minder gezien.  In onze buurt maakt een graafmachine de sloten schoon. Wij zien deze vogels regelmatig op en tegen de graafmachine aan zitten zoekende naar de larven van allerlei beesten die met de grijper omhoog komen.

Santa Pola staat bekend om zijn zoutwinning uit de ondiepe meren. Deze meren worden bevloeid met Middellandse Zee water en daarna ingedroogd. Het zout blijft achter en word op een grote bult geschept. In de zoutmeren mogen de flamingo’s graag foerageren. De volwassen dieren zijn mooi rose door de vele garnaaltjes die ze vangen en eten, de jonge exemplaren zijn nog spierwit.

Wat ons verbaasde was dat er kazematten , gebouwd in de jaren 1936 tot 1939, langs de Middellandse Zeekust te vinden waren. In Santa Pola waren daar een paar mooie voorbeelden van.

Voor bloeiende amandelbomen hoef je niet in het binnenland te zijn. Ook hier zijn ze alom te bewonderen

09-02-2014, 00:00 geschreven door Willy

Aan de voet van de bergen ligt het plaatsje Calossa de Segura, een typisch vroom Spaans stadje. We komen nooit in een kerk, maar als we in het buitenland zijn, kunnen we de verleiding van een geopende deur van een klooster of kerk niet weerstaan. We lopen altijd wel even naar binnen al was het maar om de sacrale sfeer. En niks geen kostbaarheden achter een gesloten deur, ze staan gewoon uitgestald op de diverse altaren, zonder dat er iemand aan komt! Kom daar in Nederland maar eens om. Zonde, de kaarsjes zijn weer lampjes, waarvan je er eentje voor 50 eurocent munt aan kunt laten floepen. Dat er nog geen actiegroep, red de echte kaarsjes, in Spanje geformeerd is. Ook hebben we de plaatselijke overdekte stadsmarkt bezocht met de onvermijdelijke groente-, vis- en vleesboeren. Iedere plaats hier die zichzelf respecteert, heeft wel zo’n overdekte markt. Lopende in dit soort plaatsjes zie je nog de kleine neringdoenden zoals bakkers, groenteboeren, slagers, poeliers etc, die bij ons al lang uitgestorven zijn. Aldi, aan de rand van het stadje, ligt echter al op de loer.

Op 4 en 5 februari vind de pelgrimage van de heilige Aqueda in Catral plaats. Het schijnt de oudste en belangrijkste pelgrimage (sinds de middeleeuwen) in de provincie Valencia te zijn. Zij is beschermheilige voor bepaalde ziektes. We vertellen over wat en hoe wij het zien. Als we aankomen zien we op iedere hoek een kaarsenverkoper staan. De kaarsen gaan grif van de hand. Door een woud van verlichte kramen en kermisattracties komen we bij een hel verlichte hermitage waar een levensgroot heiligenbeeld naar buiten wordt gereden. In de hermitage worden lichamen en lichaamsdelen van was verkocht. Door deze te offeren, aansteken dus, kun je genezing van dat lichaamsdeel vragen. Een prachtig vuurwerk breekt los als een naderend onweer. De inwoners van Catral hebben zich inmiddels verzameld en lopen met een brandende kaars voor en achter het heiligenbeeld in de richting van de grote kerk van Catral. Het plaatselijke muziekkorps zorgde voor passende sacrale muziek. We zagen dat sommige vrouwen hun schoenen uitdeden en met blote voeten hun pelgrimage van ongeveer anderhalf uur uitliepen. Toch vreemd om met zo’n pelgrimage tussen de verlichte marktkramen door te lopen. De volgende ochtend wordt de pelgrimage nog eens overgedaan maar dan in tegenovergestelde richting. In de kramen wordt veel “bolicas de Santa Agueda” een soort snoep verkocht.

05-02-2014, 11:05 geschreven door Willy

Onze stiefpoes laat zich zo nu en dan wat minder zien. Het komt voor dat hij een hele dag niet verschijnt, terwijl hij of zij een op andere dag weer slapend op onze bank wordt aangetroffen. Je moet weten dat de voordeur iedere dag open staat omdat het weer dat toelaat en de poes dan ongemerkt naar binnen kan lopen. Sinds bewoners in omliggende panden zijn terug gekeerd, zien we haar (we denken dat het een haar is) veel minder. Vermoedelijk is de poes tijdelijk buiten geparkeerd en nu de baas terug is, heeft zij daar weer haar toevlucht genomen. Zij wordt keurig gevoed want zij heeft niet veel belangstelling voor onze lekkere hapjes. Slapen bij ons laten we niet toe, want als we weer terug gaan, willen we de kat niet in hulpeloze toestand achter laten. Enfin, geen gedoe met hulpeloze katten en piekeren over of we een kat mee naar Nederland moeten nemen. Ideale situatie zo. De kat is hier hartstikke gelukkig en daar willen we niets in veranderen. Zij heeft half verwilderde vrienden en vriendinnen die ook regelmatig door onze tuin patrouilleren, ratjes of muisjes krijgen hier geen poot aan de trapper.

Tijdens onze wandel safari’s viel het ons op dat er in de muren van de ruines die we links en rechts tegenkomen, hoefijzers ingemetseld zijn. Nu de plamuurlaag verdwijnt, worden ze zichtbaar in het metselwerk. Het schijnt geluk te brengen. Nu we dat weten zien we ze links en rechts in menig bouwvallig en verlaten gebouw.

Tijdens dezelfde safari hebben we een purperkoet, dodaars, geoorde fuut, tafeleend, slobeend en een witte kwik op de kiek kunnen zetten. De witte duif was midden op ons pad even aan het uitrusten van een vermoedelijk lange reis. Het fototoestel doet waarvoor het gekocht is.

De planten staat op uitbarsten, kijk maar eens naar de rozemarijn met zijn paars/blauwe bloemen. De bijen en hommels vliegen al een tijdje en geven een echt lentegevoel.

03-02-2014, 22:00 geschreven door Willy