Verslag Tour des Lacs 2006

We waren goed voorbereid, de M.G. op zijn mooist gezet, wegenkaarten en routeplanner geraadpleegd, G.P.S. mee, en de wekker op 5 uur! We rekenen op 3 uur rijden wat in principe zeer reëel is, maar in Mons de afslag gemist, de G.P.S. vindt geen Grand-Place in Ragnies omdat nadien ter plaatse gezien het "Place" moest zijn. "Route Barrée", DEVIATION, zijn ons telkens voor met alle gevolgen van dien. Een wegwijzer naar Ragnies is nog niet uitgevonden, dus vragen maar, probleem is, bijna geen mens te zien op straat, de huizen van de dorpen staan er grijs en gesloten bij, het is nochtans Pinksteren, zelfs de kerken maken geen enkel geluid. Toch zie ik iemand met een hedendaagse auto, ik doe teken en de vriendelijke man stopt.

We zijn in LOBBES, en ik vraag de weg naar RAGNIES zoals ik denk dat het moet uitgesproken worden, de man kijkt mij aan alsof ik de vogelgriep heb en ik moet mijn vraag nog tweemaal herhalen, weet U waarom ? Omdat ze ginder RANIE zeggen. "C'est ici tout près, là en haut, mais il-y-a une course aujourd'huy on ne sait pas passer..." We komen goed en wel aan in "RANIE" en we zijn nog de laatste niet. De "PLACE" staat vol van allemaal mooie M.G. plus enkele ROVER berlines. Iedereen heeft zijn best gedaan, ze staan er allemaal op hun paasbest bij op deze Pinksterdag. Er zitten zéér merkwaardige auto's tussen die van veel belangstelling kunnen genieten. De dorpskerk slaat alles gade met gesloten ogen, wordt ze nog wel eens wakker? Ik denk voor de meeste keren voor een al te droevige gebeurtenis. Een zeer voortreffelijk ontbijt wacht ons op, en van alles meer dan genoeg.

We horen veel Vlaams, veel bekende gezichten, het West Vlaams valt op. Met de nodige attributen gaan we van start, iedereen rijdt open want het weer is zacht en er zit geen wind maar de zon geraakt niet door het zwaar wolkendek, de weersomstandigheden van de laatste dagen in acht genomen , zijn we al dik tevreden, alhoewel de eerste berichtjes van de kust melden ons dat ze zich ginder aan het klaarmaken zijn om naar het strand te gaan. Zes auto's rijden zich vast en moeten rechtsomkeer maken op een smalle landweg, waar men langs drie kanten terug kan vertrekken Er wordt moeizaam gedraaid want er is weinig plaats, een bejaard manneke staat onbewogen onze manoeuvres te bekijken en hoort ons bezig. Hij staat zelfs een beetje in de weg maar hij bougeert niet want het is blijkbaar zijn weg of tenminste toch de rand van de weg is van hem. Iedereen is gedraaid en ineens zegt hij " wo moei no toe ?" Ja man we weten het niet, en we tonen hem ons routeblad met de streepjes, puntjes, driehoeken enz. "tis lik sjinees" zegt hij, ja voor ons ook maar we zijn het aan 't leren, daaaag. Iedereen schiet een andere weg op en we vinden ons allemaal terug voor de verrassingsdrink, we mochten kiezen, geef ons maar een donkere Chimay. Met de glimlach bediend.

We rijden door het prachtige landschap en zien zoveel . Enorme bossen, open weivelden met oude boerderijen waar de weg dwars doorheen loopt, de stallen en de mesthoop aan de ene kant van de weg, de woning met allerhande aanhangen aan de andere kant met als versiering hopen oude autobanden, dorpjes waar we niemand zien en waarvan we ons afvragen waar die mensen zich nu bevinden. Veel motards op de weg, ze zijn niet gevaarlijk maar wel onstuimig en maken veel lawaai, zeker onder de invloed van het circuit van CHIMAY. Aperitief, middagmaal, en prijsuitreiking in de Camargue werden best gesmaakt, het merendeel koos toch maar om binnen te genieten. Daarna nog een rit van een goede 60 km naar het kasteel van CHIMAY, het weer werd iets aangenamer doordat de zon zich wel even heeft getoond. Van het bijna totaal verlatene naar de gezellige stadsdrukte van CHIMAY , is een zeer aangename gewaarwording, iedereen had plaats op de grote binnenkoer van het kasteel om te parkeren. Het bezoek van het kasteel plus de luxueuze theaterzaal was indrukwekkend, meer kan ik daar niet over zeggen want zoiets moet men zelf zien.

De distillerie van BIERCEE hebben wij links laten liggen want het was intussen bijna zes uur voor we uit CHIMAY waren gesukkeld en we hadden nog voor zowat een drie uur te brommen.

Met dank aan de organisatoren en hun medewerkers.

Walter Vertriest.

08-06-2006 om 23:16 geschreven door MGDrivers

                                               Rapport Tour des Lacs 2006.

On avait mis le réveil à 5h. Le tout était bien préparé : le MG nettoyé et frotté, le cartes et GPS consulté. On compte de rouler 3 heures ce qui est très réel, mais on a raté le sorti à Mons et le GPS ne trouve pas une » Grand-place » à Ragnies parce que çà doit être « Place ». Route barré et DEVIATION sont toujours en avance de nous. On doit inventé encore une flèche avec Ragnies dessus ; donc on va demander la route, personne dans la rue, les maisons grises dans le village sont fermés, il est pourtant Pentecôte et même les clochers des églises font pas de bruit. Je vois quand même une voiture récente et je fais signe et le bon home aimable s’arête.

Nous sommes à LOBBES et je demande la route pour RAGNIES comme cela je pense qu’il faut le prononcer. Le bon home me regarde ou j’ai la grippe d’oiseaux et je dois deux fois répéter ma question. Savez-vous pour quoi ? Parce que cela se prononce « RANIE » et nous ne sommes pas le dernier. La « PLACE » est rempli de belles MG’s et des ROVER berlines. Chacun à nettoyé sa voiture, ils sont tous prêt pour aller à la messe à ce Pentecôte. Il y a des gens qui regardent surtout aux voitures curieux. L’église du village regarde le tout avec des yeux fermés, elle se réveille encore ?  Je pense pour la plus part pour un événement triste. Le petit déjeuner excellent plus qu’il nous faut nous attend.

On entend beaucoup de flamand et surtout le flamand de l’ouest. On part avec les attributs nécessaires décapotés comme le plus part des participants, il fait doux sans vent mais le soleil ne réussit pas à chasser les nuages. Vu les circonstances des derniers jours nous sommes très contents quoique les premiers signales de la côte disent qu’ils se préparent pour aller à la plage. Six voitures se bloquent et doivent retournes sur une petite route ou on peut repartir vers trois cotés. On retourne laborieux, sur peu de place. Un Vieux bon home nous entend et  regarde nos manœuvres sans bouger. Il nous dérange mais ne bouge pas. Il semble que le bord de la route lui appartient. Tout le monde est retourné et tout d’un coup il dit : « wo moei no toe «  (ou allez-vous) ? Qui monsieur on ne sait pas et on montre le roadbook avec des points, triangles et des lignes etc. « C’est comme le chinois » dit lui. Pour nous aussi, on apprend, salut. Chacun prend une autre route et on se retrouve pour le drink de surprise. On pouvait choisir ; donne moi un Chimay servit avec le sourire.

Nous continuons à travers le beau paysage et nous voyons beaucoup. Des bois énorme, des prairies ouverts avec des vieux fermes, dont la route le traverse, les écuries et le tas de fumier de l’un côté et la maison avec annexes de l’autre côté et comme garnissement de tas de vieux pneus de voiture. Des villages ou on voit personne dont on se pose la question « ou se trouve  t’on ». Beaucoup de motards non dangereux mais impétueux font du tapage peut être sous l’influence du circuit de Chimay. Apéro, dîner nous plaisaient et distribution des prix dans le « Camarque ». La plus parts des participants restaient à l’intérieur. Après tout ça encore un tour de 60KM vers le château de Chimay. Le temps changeait : c’était plus agréable parce qu le soleil se montrait. De la tranquillité vers la foule de Chimay est un sentiment agréable. Tout le monde pouvait garer ça voiture dans la cour du château. La visite du Château et la salle de théâtre étaient impressionnants. Je ne sais dire plus parce que vous devez le voir vous-même.

Apres qu’on a quitté Chimay on n’a pas visité la distillerie de BIERCEE, c’était 6 h et on est rentré par ce que on avait encore 3 h de route à faire.

Merci aux organisateurs Walter Vertriest. ( traduction Alain Vit )

08-06-2006 om 23:15 geschreven door MGDrivers