Met het toestel, dat 1.000 euro kost, kan een huisarts zelf de stollingsgraad van het bloed van patiënten bepalen. De arts maakt daarbij gewoon een prikje in de vinger.
In België nemen zowat 100.000 patiënten bloedverdunners om het risico op bloedklonters te vermijden.
Ze moeten dan regelmatig de dikte van hun bloed laten controleren, omdat te dun bloed ook gevaarlijk kan zijn. Bij een maag- of hersenbloeding kan het zelfs levensbedreigend zijn.
Bij ieder gewoon bloedonderzoek wordt dit reeds gemeten, is gewoonweg standaard...
Dus gaat het om deze 100.000 patienten die regelmatig (hoe vaak?) hun bloed moeten laten testen, waarschijnlijk ook nog op andere zaken...
Loont zich dat nu werkelijk?
Of is dit weeral maar de zoveelste geldverspilling?
Hoeveel van zulke patienten gaat een enkele dokter hebben?
Want als ik mij niet vergis zijn er meer (huis)dokters als patienten...
En iedere dokter zou dan zulk een toestel moeten hebben van 1000 Euros... Ook indien hij niet zulk een patient heeft, want hij zou er morgen toch eentje kunnen krijgen he...
Wetenschappers vragen... Zijn die nu werkelijk zo dom?
Wat is er gaande met deze wereld?
Moeten wij nu werkelijk steeds de allernieuwste snufjes hebben op allerlei gebied zonder dat we ze echt kunnen gebruiken? In een tijd waar ziekenkassen klagen dat ze teveel moeten uitgeven aan zieke mensen (terwijl ze voor hun werknemers meer uitgeven als voor de zieken zelf)...
Soms wordt ik zo moe van deze wereld met zijn nutteloze verspillingen...