2000

2001 De Zusters Anonciaden verlaten het kloosterop den berg na bijna 125 jaar, door verkoopcontract op
20/12/02
2002

2003 Sinds 2003 kan je het radiomuseum bezoeken

2004

2005 Het vredegerecht is sinds 16 December 2005 in de Kerkhofstraat N° 2 op den Berg,

2005 Tekenaar Schilder Fil va Bel lid van kustkring HNITA stierf in 2005

2006

2007 Luc Vleugels wordt burgemmester van 2006 tot nur

2008 Op 22 Mei 2008 bezoeken Koning Albert en Koningin Paola Heist-op-den-Berg.
Op 22 Mei 2008 bezoeken Koning Albert en Koningin Paola Heist-op-den-Berg.
2009

2010

2011
In 2011 was er brand in het Sint Lambertusinsituut op den Berg
2012

2013 In 2013 op 17 April startte Hilde Ooms op faceboek Heist op den Berg “Vroeger en nu.”

2014 Op 28 September 2014 werd de Zondagsmarkt 40 jaar.

2015 Damart opent zijn winkel waar vroeger het huis van Notaris Verelst stond, A kant Bergstraat
 
2016Het Cultuurcenter Zwaneberg viert 25 jarig bestaan

2017 Op Zat. 7 Jan. 2017 was er een afscheidsdrink van “ Winkel Harlekijn “ in de Binnenweg.

2017 De gerestaureerde Swanepomp onder aan de berg wordt op 6 september 2017 terug geplaatst.

       met dank aan de academie, leerkracht Patrick Van Rensbergen en Raf Vergauwen.  met boven de gouden zwaan, 

       het simbool van onze gemeente.

2018 dit jaar werden de kasseien in de straat beter gelegd

2019   We krijgen drie stormen dit jaar Denis - Ellen  en Ciara.

2020  13 Maart 2020 komt de corona virus in ons land mondmasker dragen 1.50 m afstand houden handen wassen handen ontsmetten.

geen cultuur, restaurants en café's gesloten een verloren jaar in ons kot.

2021 geen vuurwerk op Nieuwjaarsavond, geen reizen wie het weldoet moet bij thuiskomst in quarontaine voor 7 dagen en laten testen.

De Spoorweg van Heist-op-den-Berg.  Na de omwenteling van 1830 en de daarop volgende onafhankelijkheid van België leefden we in een hoogst gespannen toestand met onze noorderburen de Nederlanders. De Nederlanders die dreigden onze economie lam te leggen door het belemmeren van onze waterwegen via het afsluiten van de Scheldemonding en de Beneden-Maas. De Spoorweg het nieuwe vervoermiddel dat in Engeland al wat ondervinding had opgedaan, was voor ons land de oplossing. Hier een samenvatting van wat Pieter Nombluez de man die treintjes verzamelde, en alzo onze gemeente een pracht van een treinmuseum schonk. Sinds enkel jaren boven op de Berg, een museum dat iedereen moet gezien hebben publiceerde in 1989. Onze koning Leopold I ° 1790 - + 1865 en tal van vooruitziende lieden waren fervente voorstanders, maar moesten eerst zoals altijd, vele vooroordelen overwinnen. Hevige tegenstand was er vanwege mensen die zich in hun broodwinning bedreigd voelden, zoals paardenfokkers, hotelhouders, vervoersondernemers, postmeesters en anderen die aan het verkeer met poskoetsen en vrachtwagens hun brood verdienden. Ook de dokters voorspelde alle mogelijke onheil met die vuurspuwende monsters van locomotieven, de koeien zouden geen melk meer geven,de kippen geen eieren meer leggen waar de trein voorbij zou komen. en de mensen zouden er aan dood gaan of op zijn minst gek of ziek worden als zij met dat onding zouden rijden. Liefst 17 kamerzittingen kwamen er aan te pas eer het wetsvoorstel op 11 Maart 1834 aangenomen werd. Na lange besprekingen en debatten of het aanleggen van spoorwegen een aangelegenheid was voor de staat of wel het privé initiatief. werd besloten dat de staat de hoofdlijnen zou aanleggen, en de privé de secundaire lijnen. De wet werd op 1 Mei 1834 door de koning bekrachtigd. Men voorzag een stelsel van spoorwegen met Mechelen als centraal punt. Ten O : naar de Pruisische grens over Leuven, Luik en Verviers. Ten N : naar Antwerpen Ten W : naar Oostende over Dendermonde Gent en Brugge Ten Z : naar Brussel en naar de Franse grens. Op 5 Mei 1835 reed reeds de eerste trein van Brussel naar Mechelen, en in 1836 naar Antwerpen. Door het grote succes bij de bevolking ontwikkelde de spoorwegen zich vlug zodat dra het privé-kapitaal zich aan de zaak interesseerde, waardoor buiten het staatsspoor vele privé maatschappijen ontstonden. Onze industrie stortte zich eveneens op de nieuwe kans en 22 Belgische locomotieffabrieken zonden hun producten naar alle uithoeken van de wereld. Ons scheppend genie manifisteerde zich ook in deze materie. Egied Walschaerts Mechelse Ingenieur ° 1820-1901 Alfred Delpaire Oostends ingenieur ° 1820 - 1893 Jean-Baptiste Flamme en Georges Nagelmackers werden spilfiguren i de wereldgeschiedenis van het spoor. indien je meer wil weten over deze ingenieurs en belangrijke mensen van het spoor, zoek langs Wikipedia. Reeds op 6 Juni 1864 was de spoorlijn Aarschot - Antwerpen via Heist op den Berg opengesteld voor het goederenverkeer, en enkele dagen later 10 juli 1864 gebeurde hetzelfde voor het reizigersverkeer. De belangrijkste verbinding van Antwerpen met Duitsland ging bij het staats- spoor via Luik. Maar sommige privémaatschappijen verlangden een verbinding langs een kortere weg, bv langs Hasselt. In 1853 ontstond door de bemoeiingen van een zekere Riche-Goddyn een plan een plan voor een lijn Antwerpen - Keulen. waarvan Antwerpen-Hasselt een sectie zou zijn. In 1926 werd de N.M.B.S de nationale maatschappij van Belgische spoorwegen opgericht. Op 1 Februari1865 werd Diest bereikt, en op 1 Juli van dat zelfde jaar was men in Hasselt. De baan werd eerst eensporig aangelegd, maar omstreeks 1901 opende men een tweede spoor. De moderne tijd is natuurlijk aan ons spoor niet voorbij gegaan, en in 1964 reeds de laatste stoomtrein door Heist, en kwamen de Dieseltreinen. de elektrificatie van onze lijn werd voltooid op 11 Januari 1981. Het oude station van 1866 werd afgebroken en vervangen door een nieuw glazen station. de sporen werden verzwaard om de goederentreinen te kunnen verwerken, de sporen werden ook verder uit elkaar gelegd om snelheid tot 140 km per uur te halen. Op één dag verwerkt ons spoor 4 treinen per uur 96 per dag, overdag vooral reizigersverkeer en 's nachts goederenvervoer. De hoge brug werd afgebroken in 1957. In 1896 kwam Leopold II met de trein naar Heist, om verder met de stoomtram naar Westerlo voor een snippenjacht.    Geschreven door Pieter  Nombluez.

 Het bekendste werk van Lod. Liekens is wel “ Geschiedenis van Heist op den Berg” Na vier jaar opzoekingswerk schreef hij het eerste deel, hij was toen amper 29 jaar. Hij werd geboren op 15 Februari 1867. In 1876 kwam het gezin Liekens naar Heist, in de stationsstraat,. De stationsstraat en de treinverbinding, alles was nieuw, de handels-zaken schoten er als paddenstoelen uit de grond. Toch is er in Heist maar één winkelstraat, de Bergstraat, zou de afstand tussen het begin van de Bergstraat en het station te ver geweest zijn om te winkelen? Ik denk het wel want in de jaren vijftig zestig waren er voorbij de parking niet veel winkels, en in de stationsstraat praktisch geen winkels. Toen winkelden de mensen tot aan de parking en daar draaiend ze terug. Vader Liekens, startte in de stationsstraat een meelhandel. Tot 1880 is Lod. Liekens naar school geweest. Kort daarna ging hij naar de tekenschool, eerst in Heist daarna in Leuven. Van 1890 tot 1892 woonde hij in Aarschot, in die tijd leerde hij zijn vrouw kennen en op 30 Juli 1892 huwde hij Maria Eliza Van Steen. Enkele maanden na zijn huwelijk kwam hij terug naar Heist, in december 1892. Hij schreeft de geschiedenis van Heist eerste deel. In 1897 werd hij benoemd als leraar aan de Heistse tekenschool, en vestigde hij zich definitieg in Heist. Van 1897 tot 1902 op den Berg,later in de Oude Godstraat en de Bergstraat. Hij richtte een drukkerij op in zijn huis, er onstonden twee tijdschriften, het weekblad “ Onse Zwane” dat verscheen van 1900 tot 1913 het bevatte Heistse artikels. Het maandlad “ Netegouw en Demerdal” verscheen in 1903 maar hield het maar één jaar uit. Hij werkte aan het tweede deel dat het uit kwam in 1921. Hij werd ook benoemd tot gemeentelijk archivaris. De geschiedenis van Aarschot is eveneens van Lod Liekens, het eerste deel kwam uit in 1926, de vier andere delen werden nooit gedrukt. Hij schreef ook artikels in heemkundige tijdschriften. Hij schreef ook enkele historische romans, het bekendste werk is “ De Binders van de Pijpelheide “ Lod Liekens was ook een voortreffelijk beeldhouwer, en op latere leeftijd werd hij directeur van de tekenschool van Heist, van 1937 tot 1953 Op 89 jarige ouderdom overleed Lod Liekens op 12 Aptil 1956. Zijn geschiedenis van Heist zeker eens lezen in de Bib kan je het boek vinden onder n° 938/1.

De Maquette van de Bergstraat van Ernest Luyten

                                Omstreeks 1870 - 1890 

Ernest Luyten         Joannes Franciscus Luyten (°1819) is facteur en woont in de Bergstraat met892 Juliana Emiliane Van Der Heggenzijn vrouw Maria Magdalena Dierckx (° Putte 1852. Zoon Carolus Luyten (°Heist 1854) is kantoorbediende, Rumoldus Eduardus Luyten en Jan Ernest Luyten (°Heist 1865) zijn meubelmakers.  Ernest Luyten  huwt in 1 (°Gent 1872).

Nest Luyten woonde in de Bergstraat, en had er  ook een winkel  Bergstraat H 141, waar nu Randstad is. Hieronder zie je de foto van de winkel, na Nest Luyten is er meubelen " Bosmans "  gekomen, deze famillie onderneming is in 1941 overgeschakeld naar " Slaapconfort Center Bosmans ". Liersesteenweg 147 Heist-op-den-Berg.

In 1945 maakte Nest de Maquette van de Bergstraat en schonk ze aan de Heemkundige kring.

zie www.heemkringdieswane.be

. Sjoeter Van Dijck noemde Heist haar, haar naam was Leonie Anthonis (°Heist 1893 - + 1964)                 Sjoeter van Dijck die haar kruidenierswinkel had in de Bergstraat H Kant 49, maakte zich verdienstelijk in de eerste wereldoorlog met het smokkelen van brieven voor soldaten aan het front, door het overbrengen van oorlogsvrijwilligers naar Nederland, of het herbergen van gevluchte soldaten.John Grant was zijn schoenhandel begonnen in 1917, in de Meylemansstraat, en kwam na zijn huwelijk in in 1919 naar de Bergstraat 49 , hij begon zijn nieuwe winkel met een uitverkoop. Schoenen aan 1fr per paar, het was een succes, zo leerde hij de klanten de weg naar de nieuwe winkel.In 1933 kocht John Grant een huis aan de overkan A waar nu “ De Banier “ is. Na Grant schoen kwam er in N° 49 een ander schoenwinkel van LeonVan Van Roey. Deze schoenwinlel verhuist in 1953 langs dezelfde H kant, naar het huis van zijn ouders N° 77 .In N° 49 komt dan Frlx Poffé (Neerlinter 1894 – 1954) gehuwd met Leonie Anthonis(1893 – 1964) zij hadden een kruidenierszaak gestart op de Oude God, en deden verder in de Bergstraat.

De Fanfare Rust Roest

----------------------------------

De fanfare Sint Cecilia werd opgericht in 1820,Pas in 1842 had Sint Cecilea Jan Baptist

Anthoni een dirigent met naam. hij was 31 jaar dirigent van Sint Cecilia en vele fanfares in de omtrek. In 1873 nam zijn zoon Theofiel Anthoni de dirigeerstok over, er kwamen daarna verschillende dirigenten Frans Nauwelaerts beter gekend als Suske van de Koster nam over, hij was afzetter van “Lambic” en “ Faro “ bieren Hij werd in 1902 ziek, en overleed i 1903.

Frans Laumans nam over, maar de fanfare ging muzikaal achteruit, men wilde een bekwame dirigent, men koos voor componist Karel Mertens die in de Bergstraat woonde.

( ik weet niet op welk nummer ). in oktober 1903 begon Mertens aan het concert dat op

1 januari gepland was. Hij stelde het programma zelf samen, zonder rekening te houden met het bestuur,en er waren al wrijvingen. Het Concert was een groot succes, en er was

ook veel winst. Het enige lichtpunt in die woelige periode was de schenking van een nieuwe vlag door erevoorzitter Guillaume Leclercq . Met al die wrijvingen in het bestuur

ontstonden er twee groepen.

De aanhangers van van voorzitter J. Truyts die anti Mertens waren, en de aanhangers van De Bie die Mertens steunden. Uiteindelijk kwam er een afscheuring van de groep de Bie en werd er een op 6 mei 1909 een nieuwe maatschappij opgericht

“ Rust Roest “. notaris de Bie was erevoorzitter, Isidoor Ceuppens voorzitter Arthur De Vries schatbewaarder.

Bij het uiteengaan van de fanfares kwam de rechtbank van Mechelen tussen en de uitspraak was Sint Cecilia werd in het gelijk gesteld. Toen kwam de periode 1914 -1918

Alles lag in die oorlogsjaren stil en daarna begon de periode 1918 -1940.

Rust Roest hield repetitie in vier herbergen. Om de drie maanden werd er ergens anders gerepeteerd Bij Laurent Brouwers Astoria, daarna Kruidvat nu leegstaande) bij, Bij Schoof Claes nu vishandel Scheirs, bij fanny Dresselazers ( De Legende, en bij Florent Torfscafé “De Reisduif, nu JBC.

De vijandige houding tussen Sint Cecliia en Rust Roest minderde er kwam een verzoening

de fanfares maakte samen een uitstap naar Vlissingen in Augustus 1929.
Na Mertens kwam als dirgent Van Houtvin daarna Leopold Wijnens medestichter en muzikant van de fanfare. Na Wijnens werd Theo Denteneer uit Mechelen de nieuwe dirigent. Gedurende de oorlogsjaren lag weer alles stil, de Duitsers die het kasteeltje van

erevoorzitter Notaris de Bie in beslag namen, en ook de instrumenten in de kelders die de fanfare daar verstopt hadden, Het kasteeltje stond tussen apotheek Theewissen en de Noordstraat,, is later afgebroken, nu is er “ Het Parkske “ langs de A kant.

Na de oorlog in 1945 ging de fanfare weer met goede moed van start, Om terug aan instrumenten te geraken hield de fanfare een grote Vlaamse kermis in de grote tuin van Notatis De Bie, het was een hele belevenis en de fanfare was er wel mee, in 1946 hielden ze weer Vlaamse kermis, maar in 1947 stierf de Notaris, en was er geen vlaame kermis meer.Paul Wijnens ( Paul van Schollekens) was toen dirigent. In 1946 begon de fanare

operette te spelen in zaal Flora.1946 “ 't Witte Paard “ in 1947 “ De Lustige Weduwe “

1948 “ Het dtrie Meisjeshuis “ met een schitterende Schubertrol gespeeld door Jos Vranckx. “ De Bloem van Hawaï “ en “ Anita in 1949.De fanfare won ook verschillende muziekwedstrijden en in Knokke de marswedstrijd.

In de Periode 1950 – 1962 kwamen er meer ontspanningsmogelijkheden, radio bioscoop

speelautomaten enz die tijd was niet goed, de toneelkring hernam in 1951 “ De Lustige Weduwe “ maar moest afhaken bij gebrek aan spelers en zwaardere kosten.

Men ging volop voor de fanfare, Georges Follman werd dirigent . De fanfare haalde in de

die tijd verschillende degelijke uitslagen In 1962 kreeg de fanfare het moeilijk;

dirigent Follman was er niet meer door een zwaar verkeersongeval, de fanfare moest uitzien naar een andere locatie voor de repetities. Groepen als the Beatles en de gitaren deden hun intrede, Als dirigent kwam Denis Van de Putte. Het overlijden van voorzitter

Leopold Torfs op 62 jarige leeftijd het verlies van spelende leden, het achteruitgaan van teerfeest , en jaarlijks bal dit alles was niet goed voor de fanfare. Toch gaf het bestuur het niet op de titelvan Koninklijke maatschappij werd aangevraagd, ook een nieuwe vaandel werd besteld,Op 5 Mei 1973 stapte de fanfare in hun nieuwe uniformen door de Bergstraat, in het Torengebouw had de plechtige overhandiging plaats van het nieuwe vaandel. Van Augustus 1973 tot Mei 1975 was Jos Bellekens dirigent.

Rond 1975 trok men de baan op om muzikanten te zoeken, en het lukte, Jos Moons werd dirigent, de fanfare was vertrokken maar toen hadden ze weer gene zaal in het centrum van Heist voor het jaarlijks muziekconcert, en men trok nar het Rozenhof in Hallaar.

Begin 1977 was Karel Verschueren en Jozef Cerneels ( jef electriek) voorzitters, en de fanfare begon met een periodiek tijdschrift zo kwam er weer een mooie tijd voor de fanfare, met talrijke hoogtepunten , het is onbegonnen werk in een samenvatting alles over de fanfare op papier te zetten. Ook de jeudfanfare speelde in Rudesheim. Rond 1982 wilde Jos Moons stoppen als dirigent om een eigen Big Band op te richten. In 1984 bestond de fanfare 75 jaar. In 1985 overleed ondervoorzitter Jef Cerneels, Frans Verbeeck componist dirigent nam over . Na elf jaar stopte Frans Verbeeck als dirigent, Jozef Ratajzcak naam de dirigentenstok over, maar deze werd voor zijn eerste concert met de fanfare door een licht hartinfark vervangen door zijn zoon Jean-Paul. In 2006 kwam Patrick Verhaegen als dirigent, toch moest de fanfare dat jaar weer bestuursleden vervangen wegens ouderdom, Men kreeg ook niet voldoende muzikanten bijeen voor deelname aan muziekfestivals.

Het laatste muziekfestival van de fanfare ging door in 2007 op 1 september, met deelname van slechts twee fanfares. In oktober 2008 werd het programma voor het jubileumjaar 2009 opgemaakt.

Vrijdag 30 januari persmeeting en receptie als feestelijke opening.

Zaterdag 31 Januari opening 100 jaar fanfare voor het grote publiek.

Zaterdag 14 en Zondag 15 Mei jaarlijks muziekconcert.

Zaterdag 9 Mei jubileumconcert met Paul Michiels en Peter Van Woensel in “t Cultuur Center.

Zondag 15 november Koffieconcert met feestelijk gebak

Zondag 13 December ontbijtbuffet als afsluiter van het jubileumjaar.

Dit is mijn samenvatting van het huldeboek van Rust Roest met een dikke proficiat aan de fanfare, en samensteller en eindredacteur Monique van Rompaey.

Nu zijn we al in 2019 en zet ik deze samenvatting in mijn blog “ 1830.”

Hopelijk schrijft Monique nog een vervolg.

Aan de fanfare Rust Roest doe er nog 100 jaar bij. Het ga je goed, Ik heb wel gehoord

dat de fanfare nu een Brassband geworden is, hoe ze het ook doen de fanfare heeft altijd een vindingrijk en een hard werkend bestuur gehad zo blijft de fanfare spelen.

Eugeen Wouters

-----------------------

Eugeen Wouters werd geboren te Brecht op 18 December 1880. Hij huwde Ursula Truyts

oudste dochter van de Heistse landmeter van het kadaster Jozef Truyts.

Even na 1900 vestigde het koppel zich in de Bergstraat, waar nu de Cohibar en Centrum Café zijn, opende hij een Patisserie en Hotel.

Eugeen liep twee jaar kleuterschool in Brecht, dan twee jaar lagere school in Zandhoven, en vier jaar in Westerlo. Hij leerde Frans ,ook Duits en Engels in Antwerpen..

Eugeen zijn oom had een patisserie in Antwerpen, daar hielp hij al eens, en het beviel hem zo, en zo leerde hij de stiel aan. In 1895 was hij leerjongen in Patisserie Everaert, in 1897 werd hij halve gast inde patisserie du Casino in Oostende, van 1898 tot 1898 in het huis

“ Kleine patisserie” Bruul te Mechelen.

Dan trok hij naar Brugge en werkte er bij patisserie van Mullem. Zijn oom Everaert die in Londen in een groot voedingsbedrijf werkte, vroeg Eugeen om naar Londen te komen, omdat hij zelf een plaats aangeboden kreeg in Parijs.

Het stond Eugeen in Londen niet zo aan, en hij ging zijn oom achterna naar Parijs.

In Parijs werkte hij in een zestal bekende huizen, met als laatst Pikereau, ’t was toen 1900,

en wereldtentoonstelling en Pikereau was maar op een tweehonderd meter van de hoofdingang. Zijn tante drong aan, om hem terug naar Antwerpen te krijgen, zijn oom

stelde hem voor een grote zaak in Antwerpen over te nemen, maar Eugeen richtte zelf een zaak op Elsene aan het Flageyplein, de opening gebeurde daags na zijn huwelijk in Heist.

Vader Wouters raadde zijn zoon aan een patisserie in Heist te beginnen. De patisserie startte naast de Zaal “ De Zwaan”, de zaak nam een goede start, en er kwamen klanten van overal,

Van Westerlo,Herentals en Aarschot. De winkel en café van Jules Schillemans werd aangekocht, de benaming “ Nieuwe Ketel “ bleef behouden. Het café het restaurant, hotel werd heringericht, en de zaak Wouters werd bekend. In volle bloei kwam dan de eerste wereldoorlog. De zaak werd geplunderd. Na de oorlog oordeelde Wouters dat hij de sierkunst in de pasteibakkersstiel moest opgeven al ook het voorzitterschap van “ Patron

Patissier”en de vele voordrachten die hij gaf. Wouters haalde in 1907 in Gent de gouden medaille voor marsepeinwerk, in 1908 in Leuven won hij de gouden medaille met twee

Pièce-Montées.. Wouters was ook lid van de jury te Antwerpen, Gent, Brugge, Brussel, s’Hertogenbos, en in 1910 te Parijs. ’t Was wel te begrijpen dat de Heistenaren Wouters de Paté noemden. Na de oorlog ondervonden de pasteibakkers grote moeilijkheden.

Wouters werd schepen in 1921 en zetelde in de provincieraad van 1927 tot 1947.Eugeen Wouters is burgemeester geweest van in 1946 tot 1958. Ook sportief deed Wouters mee, hij oefende op de cementwielerbaan van Zurenborg, deed een ernstige val.

In zijn jonge tijd in 1897 was hij lid van de voetbalploeg in Oostende, in de tijd dat hij in Parijs verbleef oefende daar op de pist en bezocht regelmatig het Prinsenpark.

Wouters zetelde in de beheerraad van K.B.W.B. In 1919 kwam er in Heist een wielerbaan,

Er werden vele koersen ingericht, maar de open wielerbanen verdwenen als oorzaak het

klimaat. Heist Sportief was een van de grootste wielerclubs van België, met veel goede renners. Gust Mortelmans werd kampioen van Begië, Dolf Verschueren won Parijs-Tours

Uit dit alles kunnen we opmaken dat Eugeen Wouters een organisator was, een mens die veel voor de sport voor de poltiek , en de Heistenaren gedaan heeft, veel te veel om alles op te noemen. Wouters richtte de wekelijkse markt in, het museum swanekelder werd opgericht,

de herinrichting van de Heistse brandweer kwam er. Toen er te kort aan drinkwater kwam

besteedde Wouters al zijn invloed om dit te verhelpen. Het was ook in die tijd dat het huis Brems werd afgebroken en het Torengebouw er kwam , betonbanen werden aangelegd., en in de Bergstraat, de Stationsstraat en Heist-Goor werd een moderne verlichting aangebracht.

Wouters werd burgemeester in 1947 in 1929 werd Wouters provincieraadslid, hij bllef dit tot 1949 Hij is 12 jaar burgemeester van Heist geweest, tot in 1958Onder Wouters werden vele betonbanen aangelegd, hij richtte de wekelijkste markt in, de swanekeder kwam er, de Bergop werd vernieuwd, Het huis Brems werd afgebroken, en het Torengebouw kwam er, De Rijksmiddelbare school welke later Atheneum werd kwam er, Wouters was een voorvechter

een orgaisator die altijd bezig was met het lot van zijn dorp. Men gunde hem een straatnaam die hij gekregen heeft, Wouters was een politieker, sportman hij reed op de piste, deed er een val, toen hij in Oostende verbleef, werd hij lid van A.S Oostende. Hij werd lid van BWB,

Stichtte mee Heist Sportief.” De Aankondiger “ het oudste weekblad van Heist heeft het leven

van Wouters gepublceerd, voor de Heistenaren die hem nog niet zo goed kenden.

De artikels werden met buitengewone belangstelling gevolgd.Wouters heeft na zijn lange loopbaan toch nog enkele jaren in zijne familiekring kunnen genieten, Wouters overleed in

1967.

----------00000O00000---------

De mooiste klinkende Familienaam van de Bergstraat bewoners van 1763 tot VANDAAG  Vier Pregaldini”s woonde in de Bergstraat van 1784 tot 1881 1. Karel Pregaldini ( ° 1763 + 1844) 2. Ivo Pregaldini (°1802 + 1879) 3. Rosa Pregaldini (° 1806 + 1881) 4. Dominicus Pregaldini ( ° ? + 1795)  De Pregaldini's waren geen streekgenoten, Karel werd geboren in Maria de Calanca in Zwitserland als zoon van Josephus Pregaldini en Maria Vicaria welke beiden in Zitserland overleden. Karel Pregaldini was glazenmaker hij arriveerde in Heist in 1784, Hij huwde Anna Catharina Van Dijck en na haar overlijden huwde hij Maria Theresia Van Roey. Zijn broer Dominivus Pregadini huwde in 1767 Adriani Beatrix Borre, en in 1771 Maria Catharina Spaepen hij overlijdt in 1795. Na de dood van vader trekt Ivo naar Westerlo en dochter Rosa trekt naar Antwerpen. Beide keren terug naar Heist. Rosa Pregaldini woont met haar man Henri Van Thielen (° Westmeerbeek 1809) handwerker in Bergstraat 138, samen met haar broer Ivo. Henri de man van Roza overlijdt in 1856 en Roza zal in 1858 hertrouwen met herbergier Peterus Verschueren (° 1803 + 1863) en trekt bij in op n° 138. Rosa is herbergierster in “ De Wijngaard “ op n° 169 dat is waar vroeger Botbijl was. Ivo woont ongehuwd woont bij haar in hij sterft in 1879, en Rosa sterft in 1881 daarmee is de laatste Pregaldini uit Heist verdwenen. Drie nummers A en H kant in onze straat N° ( 78 138 128) A Kant en 169 H kant daar leefde de Pregaldini's. Karel Pregaldini woonde in 1784 op n° 78 volgens de Bevolkingsregister van 1796 de volgende bevolkinregister loopt van 1848 tot 1857 het was toen nog niet met paar en onpaar nummers. N° 93 was het eerste huis 128 moet dan ongeveer geweest zijn waar vandaag apotheek Frenever is, en N° 138 waar Modastoffen vandaag is. “ De Wijngaard is waar vroeger Botbijl was.