Na de bonobo's trokken we verder naar een paradijslijk plekje midden in het woud: le Lac de ma Vallée. Twintig kronkelende fonkelende minuten ver van de bonobo's. Op een bepaald moment staken er midden op de smalle weg takjes groen. De chauffeur panikeerder, want dit is hetzelfde teken als onze gevaars driehoek. Inderdaad, er stond een auto in panne in het midden van de bush. We zijn er voorbij geraakt en hebben even gewuifd en zijn verder gereden en hebben de loozers in hun benarde positie achter ons gelaten.:-D Even later stonden we in een prachtige, paradijslijk landschap. En er was ook te eten in de buurt. Na lang wachten kwam onze maaltijd eraan aangevuld met een flinke portie vliegen. De strijd kon beginnen, wie werd meester van het bord, wij of de vliegen. Gelukkig kwam er iemand wat smeulend houtskool in een kopje brengen om zo de meeste beestjes af te schrikken. We hebben ons eten binnen geschrokt om de vliegen voor te zijn, want de houtskool deed zijn werk niet naar behoren. We waren wel blij dat het maar vliegen waren, en geen muggen. Je kan het wel raden: het dessert hebben we maar zo gelaten.