14/10/2013

Vandaag bezochten we Mama.  Het heeft 2 dagen niet geregend, dus konden we terug met de auto via de hobbel-bobbel-wiggel-waggel-weg tot op ongeveer 20min stappen van hun adres geraken.  Ik vroeg me wel af: wat als het begint te regenen als we daar zijn?  Geraken we dan nog wel terug?
Onderweg zijn we even gestopt om een kleurrijke parasol te kopen.  Die komt daar wel van pas.
Koko, onze taxi-man, weet ons feilloos tot bij de familie te brengen.  Tijdens de tocht werd ik aangesproken als ‘ma soeur’ en Christian vroegen ze of hij missionaris was.  Ook riepen ze :’Mondele is terug en gaat hier de wegen aanleggen, gas en elektriciteit in orde brengen, God zegen hem.  Spijtig genoeg heeft hij zijn schroevendraaiers, nijptangen enz… niet bij.
Mama zat buiten al te wachten.  Afspraak was dat wij bij hen bleven eten.  Dus met wat geld gingen ze op weg om eten te halen.  Na een tijd kwamen ze terug met een kip, een stuk rundvlees, kruiden, groenten en bakbananen, en natuurlijk ook houtskool.  De twee dochters, met hulp van een ander familielid,  gingen aan de slag om de vuurtjes aan te maken en alles te prepareren.  Het rundvlees en de kip werden in stukjes gesneden, de kruiden (waaronder veel look) werden fijngestampt in een grote houten vijzel en alles werd in een grote pot gestoofd.  De bananen werden gepeld en in stukjes gesneden om dan in hete olie te bakken.  Na een uurtje was alles klaar, en hebben we samen met hen gegeten.
Het smaakte heerlijk en ook bij Mama, zij heeft een goeie eetlust.  En de nieuwe parasol kleurde het festijn.
Met Christian werd de prijsofferte voor de verbouwingen bekeken.  Hij begon er nog harder van te zweten.  Er werd afgesproken om de eerste fase van de verbouwingen onmiddellijk te starten. Woensdag moeten we daar al resultaat van zien.  Onze architect ‘Jos van Julie van Louis van de schrijnwerker’ gaat de werf controleren.  Na de werken zouden ze dan over vier overdekte kamers moeten beschikken i.p.v. nu 2. 
Bij ons volgende bezoek aan Kinshasa doen we dan aan fijnbouw, ipv nu aan ruwbouw.
Dan werd het tijd om te vertrekken, want er kwamen dreigende wolken aanzetten.  En ja, onderweg begon het stevig te regenen.  Je zag overal dat mensen in allerijl hun kraampjes opdoekten en de brommers probeerden de regen voor te zijn, toeterend en manoeuvrerend in het zand.