De vorige uitstap begon uitzonderlijk op het Zuid met als tussenstop de Groenplaats, wegens haar ligging midden in de stad en omdat het gemakkelijk te bereiken is met het openbaar vervoer.   En... wie met de auto komt kan, indien er plaats is, zijn auto kwijt in de ondergrondse garage.

           De Groenplaats was vroeger langs alle kanten omringd door een sluitingsmuur rond het aldaar gelegen kerkhof Onze-Lieve-Vrouwe. 

                            

           Deze plaats staat voor gezelligheid, toeristen die er rond-kuieren, terrasjesbezoekers, jongelui die rondhangen rond het
standbeeld van Rubens

                         
                                        (foto eigen beheer)
de duiven die er vrolijk rondhuppelen en op sommige dagen kan men er genieten van de muziek voortgebracht vanop de kiosk.  In één woord "gezelligheid" is er troef. 

                                    

           De blikvanger is echter het prachtige zicht op de O.L.V.-
kathedraal en centraal het standbeeld van Rubens.                             
             
           Rond dit standbeeld is er heel wat te doen geweest.  Omtrent 1843 versiert het wel de Groenplaats, maar het heeft een hele tijd geduurd alvorens men een geschikte plaats voor het beeld van de grootste aller Vlaamse schilders gevonden had.  Men wilde het op het toenmalige Burchtplein, anderen wilden het weer elders.  Toen men het tenslotte wilde onthullen op het Burchtplein bleek het dat de gieterij niet klaar was en men onthulde dan een voorlopig plaasteren model.  Toen men met het bronzen beeld aankwam viel het van de wagen.  Zodat men met onze Rubens nog al wat last heeft gehad voor hij goed en wel op zijn voetstuk stond.
            Rubens staat er afgebeeld in de kledij van ambassadeur en heeft enige zinnebeelden der schilderkunst aan zijn voeten. 
(Bron : gelezen in het werk "Antwerpse Standbeelden" - tekst van 
Piet Schepens).              

           Ondergronds is er het Metrostation "Groenplaats", waar de trams in alle richtingen van de stad, en Linkeroever, vertrekken.  Tevens kan men er via de roltrappen het GB-warenhuis bezoeken en kan men op het gelijkvloers rondneuzen in de talrijke winkels in het winkelcentrum.
                      
Wij blijven echter bovengronds en nemen  de Schoenmarkt. 
Onmiddellijk aan de rechterzijde op de hoek met de Geefstraat zien we een gebouw waarvan de meeste Antwerpenaren het bestaan niet
kennen

                  
     
Dit eerbiedwaardig bisschoppelijk paleis tart de moderne tijd van supermarkten en dergelijke. Tot in 1878 vergaderden de Belgische Provinciegouverneurs hier en voor het eerst ook de Provincieraad, waarvoor zelfs een zaal voor werd geïnstalleerd.  In deze vergader-zaal, uitgerust met de stoelen van de eerste Belgische Senaat, zetelde tijdens de eerste wereldoorlog het Duits Krijgsgerecht.

We vervolgen onze weg in de richting van de Meirbrug - door de
Kerckhofstrate, Tien Gebodenstrate (naar huizen Eerste Gebod, Tweede Gebod, enz...), rue Bonaparte, rue de la Préfecture.  Kunt U nog volgen ?  Allemaal benamingen voor dezelfde Schoenmarkt
(Bron : gelezen in Gids voor Oud Antwerpen van George Van Cauwenbergh).

Een weinig verder gaan we op Pelgrimstocht in het nummer 8, het
"schoenmakerskapelleke"

                        
                                         (foto eigen beheer)

De Antwerpenaren gaven het kapelleke 
deze naam omdat de beoefenaarsters van het oudste ambacht hier bij voorkeur kwamen mediteren.

Schuin links zien we een betonnen mastodont van 87,50 meter hoogte (andere informatiebronnen spreken van 87 meter) uit de grond rijzen. 

                         
                                          De Boerentoren
 
Vanaf 1928 het bankgebouw van de Kredietbank met zijn kubistische toren, de eerste wolkenkrabber van Europa.  De bank moest het vooral van landbouwers hebben en de Sinjoor doopte hem al onmiddellijk als "Boerentoren".  Op sommige dagen kan men het gebouw betreden tot de hoogste verdieping waar men een prachtig panoramisch uitzicht heeft over de stad.  Op het gelijkvloers worden er regelmatig tentoon-stellingen gehouden. 

     Wij vervolgen nu onze weg en laten de Eiermarkt links liggen en
steken de St.-Kathelijnevest over.  Op deze hoek met de Meir was vroeger het gebouw van de "Compagnie Maritime Belge", doch dit gebouw werd onlangs afgebroken en op dezelfde plaats is nu een prachtig complex verrezen met lofts en op het gelijkvloers verschil-lende gekende winkels, zoals "U nited Brands", "Men at Work" en
"E-sprit".

     Nu zijn we op de zéér befaamde Meir, de winkelstraat bij uitstek
belandt.  Hier kan men 's namiddags, bij mooi weer, over de koppen lopen, dit in tegenstelling met 's avonds, dan is er geen "kat" te zien.

     De Meir, "Mere of Meyr" komt voort van een moeras of stilstaand water, een poel dat zich in de nabijheid van de Huidevettersstraat bevond.

     Volgens ingenieur-architect Hans Janssen van EAP architecten-bureau is de Meir : "in feite meer dan zomaar een winkelparadijs.  Ook architecturaal is de straat een unieke belevenis.  Dat komt omdat ze een vrijwel aaneengesloten geheel vormt van chique, statige gevels die in verschillende, grote bouwstijlen zijn opgetrokken"".
     (gelezen in Zone-03 dd. 5 t/m 18 dec. 2007)

     De statige herenhuizen van vroeger werden omgetoverd tot warenhuizen en winkels.  Aan onze rechterzijde bemerken we een gezellige gaanderij de "Meir's Square". Te midden van deze galerij bevindt zich  "Mendy's" , 
 
                 
                                           (foto eigen beheer)

waar men van alle drukte gespaard blijft en rustig iets kan drinken of eten.  Zij loopt door tot in de Huidevettersstraat.

     Ongeveer naast boekhandel "de Slegte" was vroeger het Sint-Jans-Berchmanscollege gevestigd.  Dit gebouw bestaat niet meer en binnenkort verrijzen hier 15 luxeappartementen boven 2 duplexpan-den.  Traditie gaat dus plaats maken voor een "trendy" toekomst.  Het oorspronkelijk gebouw uit 1889 dat zicht bevindt aan de achterzijde is bijna integraal gebleven.
 
     Aan de overzijde volgt de ene winkel naast de andere zich op en heeft men geen ogen genoeg om rond te kijken.

     Ondertussen zijn wij belandt aan de prachtige gebouwen waar res-
pectievele "De Fortis Bank"
 

              
                                        (foto eigen beheer) 

en "Het Koninklijk Paleis" zijn gevestigd.


              

     Voor dat het Koninklijk Paleis zijn bestemming kreeg, stond het in de Antwerpse geschiedenis bekend als het "Hotel van Susteren" naar de bouwer van dit huis.  Peter van Baurscheidt was er de bouwmeester van.  De voorgevel, die men algemeen als één der schoonste van gans het land beschouwt, is geheel opgetrokken in Bentheimer zandsteen.
die zeer fijn van korrel is en nu, na 2 eeuwen, een weergaloze schone tint gekregen heeft.  De steenblokken zijn ook zeer merkwaardig door hun uitzonderlijke afmetingen.

     Als we nu de hoek omdraaien bevinden wij ons op de "Wapper". Bekijk even de prachtige "Arend". 

            
                                      (foto eigen beheer)
 
 Spijtig genoeg is de fontein in de winter niet in gebruik en blijven de terrasjes van Café "Bistro" ongebruikt. 

Rechts van ons zien wij nog een prachtige gevel, nl. de zijgevel van de Fortis Bank van de Meir.

             
                                        (foto eigen beheer)

     Aan de overzijde ligt daarentegen het "Rubenshuis" 

                               
                   
     Op 1 november 1610 kocht Pieter Pauwels Rubens een pand gelegen aan de Vaartstraat op de Antwerpse Wapper, om er een eigen woning en atelier in te richten, naar eigen ontwerpen.  Het duurde wellicht nog tot in 1615 vooraleer hij de woning kon betrekken, maar hij bleef er wonen en werken tot aan zijn dood op 30 mei 1640.

     Men betreedt het pand via de grote poort en men belandt op de binnenkoer.  De blikvanger is onbetwistbaar de majestatische,
barokke portiek,  die de binnenkoer afsluit van de tuin,
                          
 en het eigenlijke woonhuis met het atelier verbindt.

     We keren nu op onze stappen terug naar de Meir en blijven even verpozen aan de overkant van de straat waar men een prachtig zicht heeft op de gevel van het huis dat in de 19° eeuw ten onrechte voor de woning van Rubens werd gehouden, maar wel aan zijn familie langs moeder's kant (Maria Pijpelinckx) toebehoorde.  Het bovenste gedeelte werd behouden maar in de loop der tijden veranderde het gelijkvloers van supermarkt "Priba" tot kledingzaak "W.E.".    
 

                   ( foto eigen beheer) 
 
     Juist naast dit gebouw was vroeger de "gasmaatschappij" gevestigd, waarvan de ruimten nu oordeelkundig benut werden door de kleding-
zaak "Zara"
  
                       
                                      ( foto eigen beheer)

     En wie herinnert zich nog cinema "Roxy" ?  Deze zaal bevond zich waar nu de "C & A" gevestigd is.

     Juist aan de overzijde, op de hoek met de Eikenstraat, bevindt zich het "Osterriethhuis", ook wel Hotel van Susteren-du Bois genoemd

           
wordt terecht beschouwd als een van de mooiste oude patriciërshuizen van de metropool en als een van de meest karakteristieke voorbeelden van de rococostijl in onze streken.

Het Hotel is het laatste grote werk van de Antwerpse architect Jan Peter van Baurscheit de Jonge (1699-1768). In 1749 kreeg deze de opdracht van weduwe Melchior Jozef van Susteren, geboren Régine-Thérèse du Bois, om een oud herenhuis gelegen op de Meir te verbouwen en uit te breiden. Voor die tijd behoorde dit gebouw toe aan Geronimo en Alonzo d'Espinoza, die het in 1560 hadden gekocht. Later, in 1649, werd het huis eigendom van Jacomo Carenna, een rijke Milanese handelaar en kunstliefhebber. Deze gaf het interieur een weelderig uitzicht.

      Naast de "C & A" bevindt zich de vernieuwde "Stadsfeestzaal" die 7 jaar geleden afbrandde (2000).  De buitengevel werd bewaard en gerestaureerd, evenals de binnenzijde.  Het is het "pareltje" van de Meir.

           

       Deze zaal zal door vele oude sinjoren wel in hun geheugen gegrift blijven als de zaal waar alle stadsscholen hun einddiploma van het Lager Onderwijs moest halen, wat gepaard ging met menige commotie

                                 

       Het stadsbestuur heeft hier werkelijk iets moois gepresteerd.  Het
interieur is gewoon prachtig en gezellig.  Bij het binnenkomen van de zaal wordt men overweldigd door het prachtig plafond.  In het midden is er een rondpunt, een bar waar men rustig kan verpozen en langs alle
zijkanten werden winkels ingevoegd.

         
                                     (foto eigen beheer)

       Via de monumentale marmeren trap

          
                                      (foto eigen beheer)

komen we op het balkon waar eveneens winkels en zelfs een restaurant werd geopend.  Van hieruit heeft men nog een mooier zicht op het
interieur.

         
                                   (foto eigen beheer)

       Langs de roltrappen belanden wij bij supermarkt "Delhaize" en megawinkel "Saturn", en nog vele andere winkels;

       Er werd zelfs een uitgang voorzien naar het Hopland, wat goed gezien is, want van hieruit kunnen we de moderne winkels bekijken vooral de verder gelegen Schuttershofstraat.  Een straat waar men tegenwoordig wil zijn.

       We stappen nu verder in de richting van de Frankrijklei en bekijken even het standbeeld van "Antoon Van Dyck"

                     

                                     (foto eigen beheer)

1951: Het standbeeld van Antoon Van Dijck, sinds 1901 opgesteld    
in de 'Geuzenhofkes' (Franklin Rooseveltplaats) wordt daar weggenomen en zal tot midden jaren zestig in het stadsmagazijn aan de Desguinlei 'opgeborgen' staan. Na een verblijf op een privédomein in Schilde wordt het beeld in 1982 voor restauratie teruggehaald. Op 9 juni 1983 zal het onthuld worden op de Meir. Allereerst was dit werk van beeldhouwer Leonard De Cuyper (1808 - 1891) op de 'Museumplaats' ingehuldigd (15 augustus 1856).
(Bron : Kroniek 008 - Antwerpse geschiedenis).
 
       Kijk ook even naar het standbeeld op de hoek van de Jezus -en Leysstraat, nl. dit van Lodewijk van Bercken,

                         

die vanop jeugdige leeftijd in 1476 een middel uitvond om diamant te bewerken.  Een standbeeld dat bezwaarlijk een blikvanger kan genoemd worden, want het prijkt op de eerste verdieping van het hoekhuis.  Diamant is reeds van oudsher een bron van Antwerpens welvaart.

Van op deze plaats hebben wij een prachtig zicht op de Leysstraat  met de goudgele beklede gevels.  Wij stappen verder in de richting van de Teniersplaats waar  

               "David Teniers" hier zijn plaatsje wel bekomen heeft.

              

Schilder van de levensvreugde, was de stichter van de Antwerpse akademie.  Het standbeeld werd gemaakt door Jaak Ducaju, leeraar
aan de akademie. 

          Bekijk ook eens de prachtige gebouwen op de beide hoeken van de Tabaksvest.

              
       Nu zijn we aan het einde gekomen van onze wandeling.  Toch raden wij U aan om nog even vanop De Teniersplaats de 2 prachtige gebouwen te bewonderen op de hoeken van de Tabaksvest.  Een
knap stukje bouwkunst.

       Wij hopen dat U wat genoten heeft van deze wandeling en hopen jullie terug te zien op onze volgende wandeling, die zich het meest zal
situeren rond het "de Conincplein" en het "Statiekwartier".

                                            -o-o-o-O-o-o-o-