Ik ben Van Camp Alfons, en gebruik soms ook wel de schuilnaam fonne - ennof - fons - alfons - fonsvc - alfie en ook alfonsvc.
Ik ben een man en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is gepensioneerde politieman.
Ik ben geboren op 29/12/1935 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: voetbal - genealogie - zwemmen - tennis en geschiedenis en foto's over Antwerpen.
- PIRATENEILAND We kunnen dit moeilijk een standbeeld noemen, maar willen onze bezoekers toch laten kennis maken met dit beeld.
Piraat "Krikkebeen" staat voor de gevel van een vroeger pakhuis in de Kribbestraat 12 te 2000-Antwerpen. Binnenin het gebouw is het een "paradijs waar kinderen onvergetelijke avonturen beleven".
Hoe Krikkebeen daar ter plaatse is gekomen ? Er was eens .... een piraat, Krikkebeen was zijn naam. Tijdens zijn spannende avonturen werd zijn schip zwaar geraakt. Het piratenschip maakte water en begon te zinken. Krikkebeen kon nog net een pakhuis binnenvaren. Hij vond het er zo leuk, dat hij besloot om altijd in het pakhuis te blijven wonen. Hij noemde die plek "Pirateneiland".
Bron : - www.pirateneiland.be - voor de openingsuren en prijzen zie voornoemde site - de foto komt uit ons eigen beheer voor een grotere versie klikt U op de afbeelding.
- FRANCISCUS van ASSISI Dit beeldje vindt men terug op het gebouw van neo-Vlaamse renaissancestijl, ontworpen door Frans Baeckelmans in 1885, en dat gelegen is in de Lange Sint-Annastraat te Antwerpen.
Boven de toegangspoort ziet men een fraai bewerkte makelaar, met een kopie van het beroem- de beeld van Franciscus van Assisi (Umbrië) 1181 of 1182, aldaar + op 3.10.1226.
Hij leefde als religieus, werd stichter van de kloosterorde van de Franciscanen of Minderbroe- ders en werd heilig verklaard door paus Gregorius IX op 16.7.118.
Bron : - wikipedia - de foto komt uit ons eigen beheer voor een grotere versie klikt U op de afbeelding.
Dit metrostation is gelegen aan de Frankrijklei / De Keyserlei in Antwerpen.
Het beeld dat we daar terugvonden in de grote hall is van de kunstenares May Claerhout, geboren te Pittem (WV) op 21.2.1939
Zij specialiseerde zich in tekenen, maar vooral in boetseren.
De inwijding van dit beeld gebeurde op 25.3.1975.
Alle gebouwen van de stad worden hierop weergegeven, zoals de kathedraal, het Torengebouw, Het Centraal Station, het Steen en de havenbedrijvigheid. Werkelijk een prachtige creatie.
Tevens is het gewrievel van mensjes te bekijken, sommige doodernstig, andere een beetje potsierlijk.
Bron : - Antwerpse standbeelden van Piet Schepens. - de foto komt uit ons eigen beheer. voor een grotere versie klikt U op de afbeelding.
Deze plaat werd oorspronkelijk ingehuldigd op de gevel van Gorus' woonhuis in de Venus- straat.
Zij is het werk van de kunstenaar Wilfried Pas en draagt als opschrift : """Jacques Gorus - Graficus 1901 - 1981""" """Iconograaf van 't Stad en Sint-Anneke"""
Nu bevindt ze zich in het grasveld op de Linkeroever van Antwerpen, rechts naast de voet- gangerstunnel.
Jacques Gorus vestigde zich in 1920 te Antwerpen en vond zijn inspiratie in genretaferelen met personages, Antwerpse stadsgezichten, volkse types, dokwerkers, straatmadeliefjes, zeelui, donkelappen, ....
Bronnen : - www.standbeelden.be Carlovansant - website van jacquesgorus.be - de foto komt uit ons eigen beheer voor een grotere versie klikt U op de afbeelding.
Antwerpse standbeelden : Beeld van Jozef J. Peters
- JOZEF J. PETERS werd geboren te Antwerpen in 1927 en overleed er in 1983.
Hij was een kunstenaar die hield van monumentale kunst. Hij werd verschillende malen genomineerd en kreeg in 1956 de Prijs van Rome.
Het afgebeelde monument is één van zijn werken en staat opgesteld op de hoek van de Brouwersvliet en de Rijnkaai, voor het gebouw van het "Vlaams Economisch Verbond".
De foto komt uit ons eigen beheer. Voor een grotere versie klikt U op de afbeelding.
Antwerpse standbeelden (die nog niet in de alfabetische volgorde werden opgenomen) : De Zwemster
- DE ZWEMSTER Dit beeldje werd gemaakt door de grootste Franse kunstgieterij, rue Charlot te Parijs (1874), en staat op het graspleintje voor het Olympisch Zwemdok "Wezenberg", aan de Desguinlei 9, te Antwerpen.
De gieterij werd opgezet in 1850, door Alex Rudier ( ? - 1897) en zijn twee broers.
Eén van de belangrijkste klanten was Auguste Rodin (zie standbeeld "De Denker").
Bronnen : - Wikipedia - de foto komt uit ons eigen beheer (voor een grotere versie plaats de muis op de foto (handje) en klikt).
Lange Wapper wordt dikwijls lang en dun voorgesteld. In strips en cartoons wordt zijn baardeloze kin vaak erg geaccentueerd.
De kwelgeest komt 's nachts tevoorschijn en achtervolgt de dronkaards. Eerst als een klein mannetje, maar hij kan zichzelf steeds groter en groter maken, tot hij boven de huizen uitsteekt. Als de dronkaard, hijgend en zwetend, thuiskomt kijkt Wapper door het raam naar binnen.
Soms vermomt hij zich als een klein kind om moedermelk te kunnen drinken. Als een moeder dit kind meeneemt om te verzorgen en in een wiegje te stoppen, laat Lange Wapper zichzelf zo groot groeien dat hij niet meer in de kamer past.
: Wikipedia, de vrije encyclopedie
-o-o-o-O-o-o-o-
Jan zonder Vrees
Jan zonder Vrees is een Antwerps folkloristisch figuur, waarover talrijke sagen de ronde deden. Jan is een sterke, dappere man die voor niets of niemand bang is, vandaar de bijnaam "Jan zonder vrees"
Volgens De Kinders boek werd Jan zonder Vrees in 1410 in Antwerpen geboren, in het Krabbenstraatje (De Krabbenstraat). Hij wordt opgevoed door zijn grootmoeder, Moeder Neeltje, een visverkoopster. Jan noemt haar lieflijk "Grootje" en gebruikt ook vaak de uitdrukking "Bij de muts van mijn grootje!", als hij iets ziet dat hem verbaast of kwaad maakt. Als jongen blijkt hij al ijzersterk te zijn en komt op voor de zwakkeren. Sommige mensen bekritiseren hem omdat hij dezelfde naam als hun gevierde hertog heeft. Anderen bewonderen hem en noemen hem "Sterke Jan" of "Jan Onversaagd". Jan is namelijk van niemand bang: "mensch noch dier, hel noch duivel". De enige die hem in bedwang kan houden is Moeder Neeltje. Jan weigert een vak te leren omdat hij vrij wil blijven, maar gaat af en toe de schippers helpen met het in- en uitladen van hun schepen. Een aantal keer raakt hij in gevecht met mensen die zich naar zijn gevoel onrechtvaardig gedragen. Steeds komt hij als overwinnaar uit de bus.
-o-o-o-O-o-o-o- Kludde de waterduivel
Wordt soms voorgesteld als een duivel die verschillende gedaantes kan aannemen.
In sommige vertellingen wordt hij omschreven als een monsterlijke zwarte hond die zich op zijn achterste poten voorbeweegt. Hij kan ook de gedaante van een grote zwarte kat of gigantische zwarte vogel aannemen. Hoe sneller de passanten weglopen, hoe sneller het wezen hen op de voet volgt. Bovendien kan hij zich vergroten en verkleinen.
In andere verhalen is hij eerder een man die zich in een harige hondenhuid hult, waarmee hij doet denken aan de legende van de weerwolf.
Kludde is een kwelgeest die zich vaak onder bruggen of in holle bomen schuilhoudt en enkel 's nachts tevoorschijn komt. Wandelaars kunnen zijn komst enkel afleiden aan het geluid dat hij maakt. Kludde rammelt namelijk met een ketting die hij verplicht is aan zijn linkerenkel te dragen.
Kludde werkt ook af en toe samen met Lange Wapper
Kludde was een onoverwinnelijk wezen. Als men hem éénmaal tegenkwam viel er niet aan hem te ontsnappen.
In feite is dit geen wandeling maar een bezoek aan de Vogelen of Vogeltjesmarkt die zich situeert op en rond de Oude Vaartplaats en een begrip is onder de Antwerpenaren, en mag zeker niet ontbreken bij onze wandelingen. Zij is gemakkelijk te bereiken met het openbaar vervoer, trein of de auto. Het richtingspunt is steeds de Nationale Bank aan de Frankrijklei. Via de Stoopstraat kan men de parking bereiken, die onder de Vlaamse Schouwburg aan het Theaterplein ligt.
Zij is ontstaan in 16e eeuw op de Meir en is van oorsprong een markt waar men pluimvee, kleinvee en wildbraad kon kopen.
In 1912 is ze verplaatst naar de Oude Vaartplaats, waar de markt verder uitgebreid werd met de handel in kleding, schoenen, voedsel en antiek. In de loop van de jaren is de markt in omvang gegroeid en uitgebreid tot omliggende pleinen en straten.
Nederlanders die het over de Vogeltjesmarkt hebben in plaats van de Vogelenmarkt vormen een groot deel van de bezoekers van deze markt.
Van de oorspronkelijke handelswaar van de Vogelenmarkt is niet veel meer terug te vinden. Kraampjes met vogels en pluimvee zijn er niet meer op enkele uitzonderingen na, nl. op de Graanmarkt.
Tot het begin van deze eeuw werden er op de Vogelenmarkt ook redelijk veel hondjes en poesjes verkocht, waarvan de standen zich bevonden op het Blauwtorenplein aan de Frankrijklei. Inmiddels hebben de handelaren, wegens een verbod op de handel in honden en katten op de markt, hun intrek genomen in winkels op de Oude Vaartplaats, die toevallig ook tijdens de Vogelenmarkt geopend zijn. Op die manier blijft de handel in deze huisdieren rondom de markt gewoon bestaan.
De rest van de markt biedt weinig meer dan een gemiddelde markt. Marktkooplui bieden de laatste handige huishoudsnufjes, goedkope kleding, speelgoed, eten, drinken en andere waren aan. Op de Tabakvest worden vooral tweedehands goederen en "antiek" aangeboden. De omvang van de markt, de sfeer door de omliggende terrasjes en het goed gekozen tijdstip (de zondagochtend) zijn naast de jarenlange reputatie de belangrijkste succesfactoren
- Henricus Floris Prims beschrijft de Vogelenmarkt als volgt : "op de vroegere Vogelenmarkt vond men eendvogels, gans, snep, veldhoenderen, reiger, putoer, quack, kapuin en hen, benevens smalvogelen of klein gevogelte. Natuurlijk mochten haas en konijn niet ontbreken.
- De bekende stadsgids George van Cauwenbergh beschrijft de Vogelenmarkt in zijn Gids voor Oud-Antwerpen op een bijna identieke manier. 'Vanwaar die vogelen ?". Men kwam hier in de 16de eeuw eenden, ganzen, sneppen, veldhoenderen, kapuinen en smalvogelen of klein gevogelte kopen voor de dis, zoals men vlees in het Vleeshuis en vis op de Vismarkt bij het Steen ging halen".
(nota van de auteur : verklarende woorden : putoer = distelvink / quack = eend /kapuin = gesneden haan.)
De markt is aantrekkelijk voor toeristen vanwege de vele kraampjes en marktkramers die hun producten demonstreren en aanprijzen. De markt trekt al jarenlang duizenden bezoekers. Je kan er week na week over de koppen lopen en wanneer het weer meevalt, dan ligt het aantal marktbezoekers in de buurt van de honderdduizend. De Vogelenmarkt is een happening van formaat met een benijdenswaardige reputatie ver buiten Vlaanderen. Het is ook een happening waar iedereen zich direct thuis voelt.
Praktische informatie
Wanneer?
elke zondag van 8 tot 13 uur
Waar?
op de Oude Vaartplaats, het Theaterplein, het Arsenaalplein, de Graanmarkt, het Blauwtorenplein en de Tabakvest
Wat kost het?
gratis entree
Parkeren?
er kan geparkeerd worden in de omliggende straten, ook zijn er diverse parkeergarages in de buurt te vinden waar men tegen betaling kan parkeren
Naast vogels en knaagdieren is er nu van alles te koop: voedsel,
Rond de markt is veel nostalgisch antiek, curiosa, kunst, kitsch en snuisterijen te vinden, maar ook minder waardevolle tweedehands artikelen. Er is zelfs een ' 's jacherbeurs' die zaterdags en zondags geopend is.
Voor 'echt oud antiek' loopt u naar de Leopoldstraat, achter de Oude Vaartplaats.
Het Theaterplein is sinds begin 2008 grotendeels overdekt. Naast de zondagse versie wordt er op deze plek ook elke zaterdag een markt georganiseerd met vooral verse groenten, kleding. Het Theaterplein is sinds 2008 grotendeels overdekt en de standen of kraampjes worden ingenomen door vreemdelingen en kreeg daarom de naam van 'vreemdelingenmarkt' (omwille van hun mediterane producten).
Maar omdat die naam een negatieve weerklank kreeg wordt de markt steevast als Exotische markt (omwille van de enorme keuze aan exotische etenswaren die aangeboden worden naast de inlmandse soorten) omschreven.
Bronnen : - De Antwerpse Vogelmarkt, door Piet Schepens, journalist van de Gazet van Antwerpen; - Gids voor Groot-Antwerpen, George van Cauwenbergh, Stadhistoricus -en gids; - De foto's komen uit eigen beheer.
Madonna en heiligenbeelden in de Antwerpse binnenstad
Madonna en heiligenbeelden in de Antwerpse binnenstad
Naar aanleiding van het ontwerp in wording over de "heiligenbeeldjes in Antwerpen" wensen wij te melden dat er thans een uitgave werd uitgegeven met als titel "Madonna en heiligenbeelden in de Antwerpse binnenstad". Prijs : 19,50 Verdere inlichtingen bij www.verbeelding.be Voor de liefhebbers een must.
In het voorwoord schrijft Schepen Ph.Heylen: In het recente verleden werden we ons als Antwerpenaren opnieuw meer bewust van deze uitzonderlijke rijkdom. Enkele jaren geleden verscheen onder impuls van de stedelijke erfgoedcel, in samenwerking met de vereniging Voor Kruis en Beeld, een overzichtswerk over beelden van Maria in de Antwerpse binnenstad. Dit werk ondersteunde de gevoeligheid voor dit kwetsbaar patrimonium en was zowel een retrospectief bilan als een meer proactieve impuls voor de toekomst.
Bij de publicatie van het tweede Madonnaboek Madonna en andere heiligenbeelden in de Antwerpse binnenstad zal eens te meer de actuele betekenis van deze cultuurhistorische traditie blijken. De vereniging Voor Kruis en Beeld kunnen we zonder discussie de belangrijkste speler in de zorg voor de Maria- en heiligenbeelden noemen. Philip Heylen Schepen voor Cultuur en Toerisme
Verdwenen gebouwen en instellingen : - Sint-Camillusziekenhuis en Constance Teichmankliniek -
Sint-Camillusziekenhuis
Dit ziekenhuis was gelegen aan de Lockaertstraat 10 te Antwerpen. De ingang was in de Lockaertstraat met een zij-ingang in de Lange Lozanastraat
De bouw startte in 1888. In september 1890 opende het ziekenhuis haar deuren. Het was een ziekenhuis met vleugels, een klooster, een kapel, zieken -en andere kamers die verbonden waren door gangen of een cirkel, of die op verschillende manieren in vierkante- of rechthoeken waren geplaatst.
De huidige toestand van dit ziekenhuis : het klooster, de halfronde doorgangen en de vleugels met ziekenkamers zijn bewaard gebleven, maar verhoogd met verdiepingen. De kapel en het inkomgebouw van Helleputte werden vervangen door nieuwbouw.
In 1908 werd de "Ongevallenkliniek" in de Lange Lozanastraat 278A met name "ConstanceTeichmangesticht" geopend. Op deze plaats is nu een kantorencomplex.
Verdwenen instelling : - Bell Telephone Manufacturing Company -
Bell Telephone Manufacturing Company door de Antwerpenaren beter gekend als "Den Bell"
Bell Telephone Mfg C° werd opgericht in 1882 door Francis Welles en startte in een bescheiden industrieel gebouw op het Antwerpse zuid. De nu nog bestaande, bekende en opvallende Bell-Toren van 58 meter is van de hand van architect Hugo van Kuyck,werd voltooid in 1958. Was tevens het symbool van de pijlsnelle groei van het telefoonbedrijf Bell Mfg C°
In 2002 verhuisde het hoofkantoor van het bedrijf naar de Kievitbuurt achter het Centraal Station, zodat het gebouw aan de Francis Wellesplein kwam leeg te staan en de stad de kans greep om zijn administratieve diensten er in onder te brengen. Op het Kievitplein namen ze 4 gebouwen in gebruik voor 2.000 werknemers.
Aangrenzend aan het Bell-complex wordt nu het "Arthurgebouw" in de Boudewijnsstraat afgebroken Hierdoor zal het verbindingsbrugje dus met de tijd ook verdwijnen.
Met de verhuis verdween ook de vroegere parking van Alcatel Bell tussen de Haantjeslei en de Sint- Laureisstraat. Hier worden momenteel stadswoningen met tuin en appartementen gebouwd.
Bronnen : - Nieuwsbrief "Den Bell" maart 2008 - Stad Antwerpen. - Den Bell - het verhaal van een legendarisch gebouw - auteur Filip Canfijn - verkrijgbaar bij de Standaard boekhandel. - Gazet van Antwerpen.
Verdwenen gebouwen en instellingen : - Kinderziekenhuis Louise Marie -
Het Kinderziekenhuis "Louise Marie"
Dat kinderziekenhuis bevond zich op de hoek van de Karel Oomsstraat en de Desguinlei, juist tegenover het zwemdok Wezenberg.
In 2005 werd een vergunning op vraag van de omwonenden vernietigd door de Raad van State, omdat de gronden van het voormalig ziekenhuis zouden gebruikt worden voor hoogbouw en de bewoners dit niet zien zitten dat er voor hun woningen hoogbouw komt.
De stad heeft echter een andere mening, zodat deze discussie nu al 10 jaar duurt en de gronden onbebouwd blijven liggen.
Verdwenen gebouwen en instellingen : - Kinderziekenhuis Good Engels -
Het kinderziekenhuis Good Engels
Het voormalig kinderziekenhuis dat gelegen was aan de Albert Grisarstraat is verdwenen en wordt nu "Residentie Kasteelpark" aan de Professor Claraplein, genoemd. Het zou hier een oase van rust worden in het bruisende Antwerpen. Good Engels was voor de Antwerpenaar een begrip. Iedereen kende het prachtig 19° eeuwse neogotische kasteelgebouw. Verscheidene jaren stonden het poorthuis,ook wel "Kasteeltje" genoemd en één van de vleugels leeg, zodat beslist werd er loften en nieuwbouwappartementen met ondergronds een parkeergarage te bouwen. In 1998 verhuisde het kinderziekenhuis naar de campus van het Middelheim.
Verdwenen gebouwen en instelllingen : - Het Militair Hospitaal -
Het Militair Hospitaal
Foto eigen beheer
Het verlaten militaire domein heeft
een oppervlakte van ongeveer 8 hectare en is in omgang vergelijkbaar
met de halve omgang van het stadspark (14,25 ha) of ruim zo groot,
zo niet groter dan het Albertpark. Er is echter weinig te zien, het
gebied wordt ingesloten door de huizen aan de straatkant. Alleen een
hoge blinde muur of een poort (gebouw) verraadt haar
aanwezigheid. Aansluitend was daar het het "Arsenaal".
Op deze site worden op een termijn van 6 jaar, 400 wooneenheden
gerealiseerd in een autovrije parktuin : een 300tal woningen,
appartementen en loften en een 100tal sociale huur -en koopwoningen.
De helft van het terrein wordt publieke ruimte. In het totaal wordt
bijna 2 ha groen voorzien met onder meer een buurtpark en een plein.
De beschermde delen zoals de kapel en de ziekenzalen worden behouden.
Het geheel kreeg ondertussen de naam van 't Groen Kwartier.
De bouw van het arsenaal, het krijgsgasthuis, het latere Militair Hospitaal, dateren van 1899.
Verdwenen gebouwen en instelllingen : - Station Antwerpen-Dokken en -Stapelplaatsen -
Station Antwerpen-Dokken en -Stapelplaatsen
Het station "Antwerpen-Dokken en - Stapelplaatsen" afgekort in Antwerpen-Dokken of Antwerpen DS, heette tussen 1843 en 1854 nog gewoon station Antwerpen. Het werd als beginpoort van het Rijnspoor (of Ijzeren Rijn) op 13.10.1843 ingehuldigd en was via de Rijnpoort (en de huidige Rotterdamstraat) met het destijdse station Borgerhout (nu Antwerpen-Centraal) met spoorlijn 25 verbonden.
Toen in 1854 dit laatste station van naam veranderde in Antwerpen-Ooststation werd de naam van het eindstation eerst in Antwerpen-Hoofdstation veranderd en daarna, naar zijn ligging tussen het Willemdok en de Koninklijke Stapelhuizen (op de latere Entrepotkaai), in station Antwerpen-Dokken -en Stapelhuizen, zoals het tot bij de afbraak heette. Het station werd in 1854 via het latere station Antwerpen-Dam ook met spoorlijn 12 verbonden.
In 1873 werd de rechtstreekse verbinding met het toenmalige station Antwerpen-Oost verbroken en werd een nieuw stationsgebouw voor goederen met opschrift Goederenstation Antwerpen Dokken en Stapelplaatsen en jaartal MDCCCCLXXIII aan de oostkant van de Noorderplaats geopend dat via het oostelijk ringspoor omheen de stad te bereiken was.
In 1877 werd het station via de Scheldekaaien met het nieuwe station Antwerpen-Zuid verbonden.
In 1990 werd het gedeelte aan de Koninklijke Stapelplaatsen aan de Entrepotkaai afgebroken.
In 2000 werd het goederenstation samen met de goederenafdeling van
het station Antwerpen-Dam gesloten en in 2001 werden de sporen tussen
de beide stations opgebroken. Het wordt nu als onderdeel van het park
"Spoor Noord" ingericht.
Vanaf januari 2007 werd de vijfbeukige loods, met de karakteristieke
beeldbepalende muur langs de Ellermanstraat, afgebroken in het kader
van het plan van de Hogeschool Antwerpen
om er een nieuwe campus te bouwen die tegen 2010 zal openen. Begin
april 2008 is de sloop van het frontgebouw aan de Noorderplaats
begonnen om er een fietsbrug over de leien te plaatsen. Zo gaat met dit
"Noorderstation" het laatste stukje erfgoed aan de Noorderplaats
verloren.
Op 12 augustus 2008 stond enkel nog een deel van de
voorgevel (poort met inschrift MDCCCLXXIII) nog recht. Op dinsdag 30
september werd de laatste rechtopstaande muur (5 raamopeningen
gelijkvloers en 3 ramen op het 1ste verdiep) gesloopt en op donderdag 9
oktober moesten de laatste bovengrondse keldermuren eraan geloven.
Bronnen : - Wikipedia
- Bestand van Wikipedia Commons, gelicenseerd door Creatives Commons,