Voor deze uitstap nemen we terug als vertrekpunt de Groenplaats.  Daar waar de tramsporen een bocht maken naar links, nemen we de Nationalestraat en slaan aan de volgende verkeerslichten
af naar rechts, de Steenhouwersvest in.  In het verleden was deze vest verbonden met het Sint-Jansvliet.  Beroemde steenhouwers-bouwmeesters zoals de Sander's, Appelmansen en de Waghemaeker's hadden aan de oevers van de Schelde hun werkplaats.
                            
                    
Aan het nr 28, een huis met een arduinen gevel en rococopoort met waaier.  Dit was de vroegere residentie van de Augburgse Fuggers, grondleggers van het 16° eeuwse moderne kapitalisatie.

                        
                                       (foto eigen beheer)

          We slaan nu de tweede straat rechts in en komen terecht op de Vrijdagmarkt,   Na een V-bominslag op 2.1.1945 te 10.00 uur 's avonds werd het plein omgebouwd.

          De Heilige Catharina, patronesse van de Kleerkopers kijkt hier vanop haar sokkel neer op het "gemarchandeer"" en het "opbieden" van oude en nieuwe spullen van haar beschermelingen.
        De Vrijdagmarkt bevindt zich in de onmiddellijke omgeving van het modekwartier.
 
                         
                                       (foto eigen beheer)
Het plein is ontworpen door de 16e eeuwse stadsbouwer Gilbert Van Schoonbeke voor de verkoop van tweede handskledij.  De traditie van de wekelijke vrijdag (en woensdag) gaat heden ten dage nog door voor de verkoop van gedragen klederen en afgedankte meubelen, en is erg in trek bij het publiek.  Het is een stukje van Antwerpse folklore en bestaat reeds sedert 1549.  
         
  
Een groot deel van het plein werd herbouwd, met respect voor het origineel 16° eeuws karakter, nadat een Duitse V-bom het vernietigde  op 2.1.1945 te 10.00 uur 's avonds .   
     
                           
                               Vrijdagmarkt heden ten dage
                                               (2007)
                                     (foto eigen beheer)

          Vlak voor ons de bij het bombardement overeind gebleven gevel
 van Plantijn Moretus' patriciërshuis van de familie Plantijn-Moretus, vermaarde oud Antwerpse drukkers. 

   

Christoffel Plantijn (1520-1589) had er zijn wereldberoemde werkhuizen.  Later volgde zijn schoonzoon J.B. Morerus hem op.  Men bewondert er nog heden zijn welringerichte werkplaats zoals ze in de 16° eeuw bestond.  Persen, letterkasten, gieterij, correcteurskamer, een winkel, alles met prachtige meubelen uit die jaren.  Een ongeëvenaarde verzameling van zeldzame boeken, etsen, handschrif-ten, schilderwerken, tekeningen, houtsneden, enz... van verschillende der beroemdste Vlaamse meesters kan men er gadeslaan.
We kunnen hier wel even aanhalen dat weinig Antwerpenaren dat museum geheel kennen.  En nochtans zal geen vreemdeling onze stad bezoeken zonder het Plantijnse huis te bezichtigen.  De binnenkoer met verschillende borstbeelden opgeluisterd biedt een geweldige aanblik met zijn eeuwenoude klimplanten, die nagenoeg de ganse oppervlakte van de binnengevels bekleden.     
Bekijk de monumentale poortomlijsting en de cartouche met het wapenschild van Plantin, van Artus Quellin. Lees de spreuk "Labore et Constantia"  wat dient vertaald te worden door "Arbeid en Volharding" en bekijk de hand die de passer in beweging houdt. 

Treed hier binnen en bewonder de mooie tuin.

         

          Wanneer we buiten komen nemen we het links gelegen Heilig
Geeststraatje waar een gedenkplaat in een gevel is aangebracht naar aanleiding van de V-bominslag.

          We gaan verder tot aan de Hoogstraat en slaan deze links in. Deze "Alta Platea", letterlijk hoge straat, was de belangrijkste landweg voor iedereen die van het Kiel, Kronenburg, de Sint-Michiels-
abdij of van de oude oever naar de nieuwe stad wilde komen.

          Rechts in de straat, richting Stadhuis, bevindt zich het geboortehuis "Het Paradijs" (nr 13) van Jacob Jordaens. 
                                     
                          (foto eigen beheer)                     

Alvorens links af te slaan, bekijk eens de gevel van het hoekhuis Hoogstraat-Stoofstraat.  Wat zouden deze gebeeldhouwde figuurtjes 
betekenen ?  Het zijn halfverheven beeldwerken, die tonelen uit het leven van den heiligen Joseph voorstellen. 

                
                                       (foto eigen beheer)

We slaan echter links de straat in tot aan het Sint-Julianusgasthuis

              
                                         (foto eigen beheer) 

          Fraaie opgeknapte gevel (door de zorgen van de C.O.O. nu :
OCMW) die waarschijnlijk van de 15° eeuw dateert, waardoor hij bij de oudste van de Antwerpse gevels mag worden gerekend.  Het "Sinte Juliens gasthuse" heeft een boeiende, lange geschiedenis.
          De voormalige kapel, waarin de kunstgalerij "De Zwarte Panter" onderdak vond, dateert van 1501.  Op Witte Donderdag kan men er de barokke "Pelgrimstafel" bewonderen, een stuk taai Antwerpse foklore door de Spaanse kapitein d'Areste ingesteld in 1556 en nog steeds in zwang is.
          Overigens, wat weinig Antwerpenaren weten : er staan nog steeds 3 opgemaakte bedden ten behoeve van landlopers die hier hoogstens 3 dagen op verhaal kunnen komen.
(Bron : Gids van Oud Antwerpen - Georges Van Cauwenbergh)        
                                        
          We komen nu aan het Sint-Jansvliet eens Sint-Janskaai,

              
                                         (foto eigen beheer)
Kleine Tunnelplaats, en wandelen naar het verluchtingsgebouw van de voetgangerstunnel, gebouwd door Imalso in 1932-33.  In 1884 werd de Waterpoort van de Vlasmarkt naar hier overgebracht.   Deze stond op de plaats waar nu dit verluchtingsgebouw van de voetgangerstunnel staat.  In 1936-37 werd ze verplaatst en heropgericht op de Gillisplaats (maar meer hierover in een nog volgende uitstap).
(Bron : Wikipedia)

              
                                        (foto eigen beheer)
Voor dit gebouw wordt in het weekend het basketbalveld omgetoverd tot antiekmarkt.

           We gaan het gebouw niet in maar steken de Ernest Van Dijck-
kaai over, via de voetgangersoverweg aan de verkeerslichten, richting trappen, die we bestijgen.  Nu zijn we beland op het "Zuiderterras"

              
                                      (foto eigen beheer)
Geniet van het zicht en de rust.  Ruikt U de zeelucht niet ?, De wandelterrassen zijn een geliefkoosde wandeling voor de Antwerpenaar die van hier uit zijn blik laat gaan over de majestatische Scheldestroom.  Hij volgt de zeeschepen tot aan de einder, of maakt zich vertrouwd met laden en lossen.  Voor de stad bereikt de stroom een breedte van nagenoeg 500 meter.  Aan de overzijde, de Linkeroever, eertijds "Sint-Anneken" geheten, waar nu een nieuwe woonstad verrijst.

           Bekijk het gebouw van het restaurant, aan wat laat U dit denken ?  Met wat verbeelding herkent men een gedeelte van een schip.

           Ten einde van het wandelterras staat het standbeeld van "Minerva" met uitzicht op de Schelde

                        
                                        (foto eigen beheer)
         
          Minerva was een belangrijke godin in het Oude Rome.  De naam van deze godin duidt haar aan als een echt Italiaanse godheid.  Zij is een personificatie van de goddelijke macht van het verstand, van de vindingrijkheid van de menselijke geest.  Daarnaast staat haar betekenis als de beschermster van de burchten van de steden.  Zij is én een krijgshaftige én als een vredelievende godin door de Romeinen vereerd.
(Bron : Wikipedia)

en op het "ponton" met Flandriakiosk.

              
                                       (foto eigen beheer)

          De vlotbrug of ponton is de aanlegplaats aan de voet van het Steen waar de Flandriaboten vertrekken richting plage Sint-Anneke.
De beweging op de ponton en op de rede, links en rechts, biedt een boeiend schouwspel.  Het lokt steeds veel kijklustigen die van op de banken van het Steenplein dit schouwspel kunnen volgen.   Hier lag vroeger de "aanwerf", waar het slib van de Schelde werd aangeworpen, vandaar misschien de naam van Antwerpen "Aanwerpen"?  

           We dalen de helling af, tussen de 2 stenen leeuwen 

                
                                       (foto eigen beheer)
en genieten van het mooie zicht op de Suikerrui en Onze-Lieve-Vrouwekathedraal.
Zo komen we op het Steenplein, omgetoverd tot het plein waar vele ouderlingen, abonnés en toeristen vanop de zitbanken de bewegingen van de boten op de Schelde kunnen volgen.  Vroeger bevond zich op deze plaats de vismarkt. 

              
                                     (foto eigen beheer)

          Voor Flandria vormt de haven op toeristisch gebied een interessante bezienswaardigheid.  Een rondvaart met de "Flandria-
boten", die nu gemeerd liggen in het Kattendijkdok ter hoogte van de Londenbrug, verschaft de bezoeker in enkele uren een volledig beeld van de uitgestrektheid en de activiteit van de haven. 

          We volgen de mooi aangelegde wandelweg tot aan de helling van het Steen,

              
                                         (foto eigen beheer)
waar onze "Lange Wapper", 2 dronkaards de les leest.

                        
                                          (foto eigen beheer)

           De kwelgeest komt 's nachts te voorschijn en achtervolgt de dronkaard.  Eerst als een klein mannetje, maar hij kan zichzelf steeds groter en groter maken, tot hij boven de huizen uitsteekt.  Als de dronkaard, hijgend en zwetend, thuiskomt kijkt Wapper door het raam naar binnen.  Soms vermomt hij zich als een klein kind om moedermelk te kunnen drinken.  Als een moeder dit kind meeneemt om te verzorgen en in een wiegje te stoppen, laat Lange Wapper zichzelf zo groot groeien dat hij niet meer in de kamer past.
(Bron : Wikipedia)

              
                                    (foto eigen beheer)
        Deze plaat kan men terugvinden juist voor de trapjes om de waterkeringsmuur te overschrijden. 

           Boven aan de helling houden we even halt en kijken aan de inkompoort naar omhoog waar we het vervallen beeldje van "Semini"
nog kunnen ontdekken.   Semini is de oudste burger van Antwerpen 

                        
                                           (foto eigen beheer)
De beeltenis van dit vruchtbaarheidssymbool zit al eeuwen ingemetseld boven deze poort, laatste overblijfsel van de burcht aan de Schelde.  Wist U dat sinds 1985, ieder jaar, de eerste zaterdag van de lente "Seminikoeken" worden uitgedeeld aan de jonggehuwden bij het buitenkomen van het Stadhuis ?   Het is een onderdeel van de Seminiviering, een vrolijk Antwerps feest rond de nieuwe lente, nieuw leven en creativiteit.
De koek is dan ook een zinnebeeld van levensoptimisme, vruchtbaarheid en ambachtelijke creativiteit.
(Bron : www.semini-sage.be)
  
      We gaan nu onder de poort en komen aan de hoofdingang van het
 Steen.  Hier hebben we een mooie aanblik op het gebouw, dat op last van Karel V in 1520 wederopgericht werd, naar de plannen van Domien de Waghemakere en Rombout Keldermans, bouwmeester van de Lieve-Vrouwentoren.  De loggia boven de ingangspoort, voorzien van de wapens en het zinnebeeld van Keizer Karel, is wel het mooiste gedeelte van het "Steen".

                        
                                        (foto eigen beheer)
Het "Steen", waarvan de oudste gedeelten mogelijk dagtekenen van de 12° eeuw, maakte deel uit van de aloude burcht.  Als gevangenis, onder Karel V gerestaureerd, werd het in de 19° eeuw als museum voor oudheidkunde ingericht.

     In het historisch gebouw,- het druktst bezocht in België -, is sedert 1952 het Nationaal Scheepvaartmuseum ondergebracht, maar niet meer voor lang, want in 2010 zal het verhuizen.  De verzamelingen o.m. talrijke scheepsmodellen van grote waarde worden dan overgebracht naar het MAS (zie onze uitstap nr 8). 

     De poort met spitsboog is de oudste, zij was vroeger voorzien van een ophaalbrug.  Het belicht middengedeelte is het voorplein : met de ingang van het museum; en het Kruisbeeld, afkomstig van de nabije, in 1885, verdwenen Gevangenisstraat. 

              
                                         (foto eigen beheer)
      
         Wanneer we langs de poort binnengaan komen we op de
binnenplaats.    De ingang leidt tot een nagenoeg vierkante open binnenplaats.  Hier ondergingen in de 16° eeuw de gevangenen hun eerste ondervraging.  Langsheen de muur liggen grote en kleine stenen kanonkogels.  De monumentale pomp van 1670 is afkomstig van het ouder Schippersgild. 
 
                        
                                       (foto eigen beheer)

          We vervolgen onze weg en komen alzo aan het "Noorderterras".
Bij de aanvang bevindt zich een gedenkplaat ter ere van de Canadese soldaten.  Neem hier even pauze en geniet van het uitzicht op de Schelde.  En wie weet met een beetje geluk ligt er wel een cruiseschip.

              
                                        (foto eigen beheer)

          Rechts van ons zien we een standbeeld, die een "krijger" voorstelt en de naam kreeg van de "Warrior".

                        
                                       (foto eigen beheer)

          Aan het einde van het Noorderterras

              
                                        (foto eigen beheer)

vervolgen we onze weg en dalen via de trappen af naar de Jordaenskaai, maar blijven binnen de afsluiting en volgen de mooi aangelegde wandelweg.   Deze zone zal in de toekomst nog meer uitgroeien tot een populaire wandelzone en toeristische trekpleister van formaat.  Een langgerekte strook wordt een groene ruimte, zodat een wandelzone langs het water ontstaat.  Hierdoor wil Antwerpen haar imago als "stad aan de stroom" volledig waarmaken.  De kaaien zullen uitgroeien tot een aangename promenade met veel ruimte voor wandelaars en fietsers.  De start van deze werkzaamheden is gepland voor 2010.  

           Tijdens onze wandeling, terug richting Steen, passeren wij de aan de overkant liggende "Koolkaai", vroeger Holenvliet, ook Kolenvliet genoemd.  Zij was de traditionele schuilplaats van de houtkoolschepen, met turf de brandstof bij uitstek.  Ze diende als gracht voor de stadsomheining van de 12° eeuw en werd vanaf 1417 gebruikt als thuishaven van de Antwerpse vissersvloot waardoor ze ook "Haringvliet" genoemd werd.
(Bron : atlas van Antwerpen, R. Binnemans en G. Van Cauwenbergh)  
   
                                   (foto's eigen beheer)

          Vervolgens passeren we de "Guldenberg".  Volgens Rutger Thys/Armand Vermeyen in hun boek "steden van België" is de verklaring van de naam Guldenberg vrij moeilijk.  Het was een natuurlijke verhevenheid in het terrein, gelegen tussen de Schelde aan de ene kant en de "dries"landen (vandaar de straatnaam Dries op die
plaats) van Falconbroek en Klapdorp aan de andere kant.  Een oude stadskroniek brengt hem in verband met het galgenveld buiten de burcht, de Galgenberg.  

           Ondertussen zijn we terug op het Steenplein gekomen en verlaten dit via de trapjes over de waterkeringsmuur.  Steek nu voorzichtig via de voetgangersoverweg de Ernest Van Dijckkaai over en begeef U richting zuid, om links de Suikerrui in te gaan.  

           Aan de linkerkant, aan het nr 19, bevindt zich het "Etnografische museum".  In dit museum reis je doorheen Azië, Afrika, Amerika en Oceanië en maak je kennis met tal van volken en culturen.  Duizenden objecten geven je een beeld van hoe deze mensen leven en denken, hun kledij, hun gebruiksvoorwerpen, hun riten en religies.  Als havenstad kwam Antwerpen altijd al in contact met andere culturen.  Sinds 150 jaar verzamelt de stad volkenkundige of "etnografische" objecten.  Maar het is pas in 1988 dat dit Etnografisch museum zijn deuren opende.
(Bron : gelezen in een brochure uitgegeven door de stad Antwerpen).

          Juist tegenover dit museum ligt de "Grote Pieter Potstraat" waar alle gevels de moeite waard zijn.  Bekijk de restauratie van het nr 9, gebouwd in 1442 door Vrouwe Terrebroodts.  Pieter Pot was afkomstig uit Dordrecht en was vrijgevig, behoeftigen en gevangenen kregen brood, wat verwijst naar een smakelijk intermezzo dat in een steen, op de binnenplaats van het Steen staat vermeld.

          Ten einde van deze straat komen op de Vlasmarkt.  Daar gaan we naar links en kruisen de Hoogstraat en wandelen verder in de Reyndersstraat, niet zonder eerste een kijkje te nemen in de "Groote Witte Arend". 

               
                                        (foto eigen beheer)

          Bij het buitenkomen gaan we naar rechts richting Groenplaats, ons beginpunt en tevens ons eindpunt.

          Wij hopen dat U genoten hebt en zien  U graag terug op onze volgende uitstap nr 11, nl. "Het Sint-Andrieskwartier"

                                               -o-o-o-O-o-o-o-