Gisteren werd op het kasteel de thesis van een jonge briljante Belgische wetenschapper aan de pers voorgesteld.Elsie schreef het volgende communiqué

BRUSSEL 31/05 (BELGA) - Er is een doorbraak in de bestrijding van diabetes type-2, ook wel ouderdomsdiabetes genoemd. Dominique Hansen, kinesist in het Virga Jesseziekenhuis van Hasselt, ontdekte dat de combinatie van ontstekingen, veroorzaakt door de ontstekingsstof 'Interleukine 6', en een verlaagde vetverbranding suikerziekte veroorzaakt. Volgens Hansen kan men dit type diabetes bestrijden door patiënten te laten sporten. Dit zijn de conclusies van zijn doctoraat, dat een doorbraak betekent voor de behandeling van suikerziekte. Ze worden binnenkort gepubliceerd in een wereldvermaard medisch tijdschrift. Professor dr. Romain Meeusen (VUB), dr. Luc Van Loon (Universiteit Maastricht) en Dr. Paul Dendale (Virga Jesse) werkten mee aan het baanbrekend werk. In Europa lijdt 8 procent van de bevolking aan diabetes.

Mensch, mensch, mensch, vandaag was er geen huis te houden met Anemone.

De Guust was naar het stad geweest om inkopen te doen voor de bende hier en hij komt thuis met een gezicht zo wit als een gebleekte bleekselder. Anemone is er vandoor zegt hem tegen de patron en Debbie ook. Ik ben daar in het stad geweest in een café de Lolbroeken of zoiets.
Ik vraag mij daar en waterke want ik moet nog rijden en wie staat er daar achter den toog de ZORRO.

Gelooft het of ge gelooft het niet de Zorro in hoogst eigenste persoon, zo gezond als een visken aan de noorpool. Wel een beetje vermagerd ,dat wel. Gelukkig had die Loebas mij nog nooit gezien dus hij erkende mij niet. Ik zit daar van mijn waterke te genieten met mijn gazet voor mij gezicht en ik zie daar ineens twee maskes binnekomen, arm aan arm, en raadt eens wie dat het waren. Anemone en Debbie.

"Wat is er met Anemone" zei Anemone die van just van den trap kwam. Zé na, ik ben een beetje gewoon, maar hoe dat de Guust zijn gezicht er toen uitzag als hij Anemone zag dat is niet te beschrijven, hij trok ogen als klein talloorkens, zijn mond viel open tot op zijn knoesels en hij begon te beven gelijk een elektrischen tandenborstel in een kom paddestoelenconfituur.
 
"Ziede nuwel" zei de Milo, mijn Anemone en mijn Debbie dat zijn de tweelingzussen van die van in den tijd op het peloton, maar ter was niemand die mij wou geloven. Haha wie lest lacht is niet van de slimste niewaar !
 
En die mannen zullen nu een café opengedaan hebben. Ze moeten toch van iets leven. van lucht koopt geen penskes. Maar Anemone die was zo van de plank van het bericht dat haar tweelingzus in het land was. Ze wou der direct naartoe.

Maar de milo heeft haar kunnen ompraten. We moeten eerst met die gasten eens gaan praten zei hij. Anders is het weer ambras. Die gasten zijn nog zo slecht niet, bijlange niet  maar gelijk als ze van het Sennet gevlogen zijn ge zoudt voor minder kwaad worden.
 
Ik zal er een uitnodiging sturen om eens naar het kasteel te komen zei mijn heer baron.

Maar Anemone begon te janken gelijk een klein vogelken dat ze juist uit het wasmasjien gehaald hebben. Niet doen zij de patron, want als er iets is dat de patron niet kan vedragen dan is het waterlanders bij een vrouw. Hij pakte haar op zijne schoot en droogde haar traantjes met een hoeksken van zijn plastron in de soie naturelle en zie ons Anemone begon te glimlachen.
 
Ook Debbie die haar wel wat kraniger gehouden had kroop op de schoot van de patron en vroeg met een heel heel klein stemmeken. Gaje gij voortvertellen van poezemuisken toe astemblieft chouken

Morgen zei de patron, morgen we gaan eerst naar die lolbroeken eens telefoneren om een afspraak te maken.

Awel ik ben een harde maar ik kreeg neen krop in mijn keel als ik de patron daar zo zag zitten met die twee lieve dingkens op zijn schoot, zijne kravat vol snot, zijn wangen vol blauwe en purperen lippestift, zijne baard en zijn haar doorploegd en men een boebel in zijn kruis zo groot als het klein strooien kapelleken op den Ninoofse steenweg. Zo een liefelijke scène.

Iik heb mij omgedraaid, een traan weggepinkt en ik ben van alteratie aan de stammtisch gaan zitten met een telefoonboek van het Sennet. Onder de L.. Lol..Lolbr..Lolbroeken Godver nie te vinden. Zou de Guust spoken gezien hebben of was dat waterke een vodka. Dat is ook waterken maar in 't Russisch. Ah nee.. Hier zie .. café de Lolmakers, Humorstraat in Foefelaere 093.14.56.23 dat zal 't zijn zeker." Halo is't bij de lolmakers kunde meneer Tijl eens aan de telefoon roepen a.u.b."

Zo bleef die herdersjongen, Jeanottepie, daar jaar in jaar uit wegkruipen als een bange wezel tussen zijn schapen telkens als hij een vrouwmens zag. Maar op een dag gebeurt het dan. Dien ouwen galpisser, die rijke vettige vrouwenhater, die landheer komt te sterven en vlak voor hij zijn laatste adem uitblaast laat hij zijn notaris komen en hij maakt al zijn bezittingen en al zijn macht over aan Jeanottepie. Ja, onzen herdersjongen hij erfde alle schapen, geiten, koeien, boerderijen, landerijen, hielder velden, bergen, valleien, een stroom met wel duizend beken, onmetelijke bossen. Allemaal van hem, van hem alleen.

Den dag daarop drongen moeders die huwbare dochters hadden uit de vallei de bergen in op zoek naar die nieuwe rijke. De maskes opgetut met bloemekes en lintjes in hun haar en de moeders met waaiende rokken zo van: bezie ze maar ons schoon dochterkens, bezie ze maar. Jeanottepie die wist niet van wie dat hij het meest schrik moest hebben. Hij ziet al die vervaarlijke wezens naderen en hij roept "Oest wegwezen ze komen mijn tabernakel platbijten en hij vlucht gelijk als een weerlicht de bergen in.

Nu moet ge weten, nu woonde er in de vallei waar die moeders en dochters vandaan kwamen, nu woonde daar nog een ander heerschap die op zijn manier ook zeer bijzonder door het leven ging. Zijn naam: eerwaarde vader Paddecrapeaud. Pastoor dus in het dagelijk leven en hij was jong, godvruchtig, galant en hij had veel praats enfin een smeerlap van de eerste goesting, van de zuiverste soort. En hij had ook een lief, een allerbeminnelijkst wezen met de schone naam Melissa. Schoon, jong den......den droom van alle jonge mannen uit de streek. Natuurlijk wist niemand iets af van "dees vrijage" van eerwaarde vader Paddecrapeaud met die schone, behalve dan de moeder van Melissa. Zelf ook een zeer merkwaardig mens met een naam die boekdelen spreekt Barbarie.

Die Barbarie dat was er een die voor niemand uit de weg ging. Ze durfde zelf God de Vader in hoogst eigen persoon zijn zaligheid geven en ook de Moedermaagd moest oppassen om geen vetting te krijgen en den Heiligen Geest hoho..hoho ..hoho...ochot de Heilige Geest, die zou ze in enen handomdraai de duivenmelk uit zijnen krop hebben gewrongen zonder zelfs een kruisteken te maken. Die Barbarie dus, die passeerde op een zekeren dag consencieus, per abuis, bij den eerwaarde pater Paddecrapeaud. Ze klopt aan de deur. Den eerwaarde doet open en zij kijkt hem recht in zijn ogen en ze zegt:

"Luistert es hier, eerwaarde vader,. Paddecrapaueken, pastoorken, zieleverzuiper het moet er mee amen en uit zijn dat gij uw vingers en uw stuksken beschuit nog in mijn dochters kommetje komt zoppen. Van nu af aan klare wijn. Ik wil dat ge een echtgenoot voor haar vindt want ik wil dat ze waardig door het leven gaat. Het is mij gelijk hoe oud of hoe jong dat em is, ne vent moet hier komen, ne vent of giene vent. Voor mijn part is het een boomstronk zonder armen Dat is mij gelijk. Al is het er enen met bloemkooloren en ziet hij met zijn linkeroog in zijn rechterachterzak zo scheel als een dubbeldekker. 't Kan mij niet schelen, scheel, al bengelden er twee bulten op zijn schoefel, mottebollen in zijn ogen, al heeft ie geelzucht en roodvonk tegelijkertijd al loopt ie kreupel langs twee kanten, al is hij gecastreerd met een pollepel, geen tanden in zijn muil, mond en klauwzeer, boebels op zijn tong....

Euh.... euh...... Niks euh mijnheer. Luistert hier al loopt hij op zijn tandvlees, benen omhoog zwaaiend met zijn armen om in evenwicht te blijven vanwege den astma. Ik wil dat ze getrouwd geraakt. Dat ze kan leven dat ze te vreten heeft en voor de rest doet gij er mee wat ge wilt. Wilde gij, op een diefken, gebruik blijven maken van haar diensten gijze foefeloezedoezendek. Mij gelijk. Wilde gij ze onderste boven pakken, conterverkeerd, bij de godversedievendozedosem mij goed en dan djoeffedjoeeffe derop djukkedjukke buksen slaan waarom niet of nog beter zij op ne schommel daar en gij ginder op nen schommel hier en dan maar duwen. Komaan geen gelul, dapper pastoorken,  mijnheer pastoor... ja .. we zijn er bijna... galoschen uit... jaaaaooo... plasch... consacraoosje. Ik vindt alles goed maar denk er aan er moet hier een echtgenoot komen of ik kom persoonlijk uwen stamper uitwringen. Ik castreer u als gij mijn dochter blijft onteren met die goedkope bediening van uw gezegend gespuit. Amen en uit. L'entrée gratuit c'est fini.

Paddecrapeaud die had de wijs van het liedje heel goed begrepen maar ineens krijgt em een fantastisch gedacht. Hij zal Jeanottepie voor de schijn met Melissa doen trouwen.....

De maskes plasten bekans in hun broek van schrik en plezier tegelijkertijd en de milo zat te grimmelen op de trap gelijk nen ouwen pompier de dag voor vastelavond en de Guust stond met zijn hand in de koude soep  voor 's anderdaags. Het was weer mijnheer den baron die de bende tot de orde riep. Hij klapten zijn boek dicht en zei met een uitgestreken gezicht:" morgen verder". Er brak een klein revolutie uit van protest maar den baron hield het been stijf. Dat was nie moeilijk want hij had ne waterknie van in de bossen rond te hossen. Daarbij iedereen had honger gekregen en de Guust had ondertussen zijn hand uit de kouwe soep gehaald en hij stond fritjes te bakken. Iedereen had goesting. en ging aan tafel zitten.