Herfst en Leven.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Twee mensen, wandelen samen,
door de herfst van hun leven.
Warm en dicht tegen elkaar aan,
met het lief dat zij elkander geven.
Samen wandelen zij op hun herfstpad,
de lente en zomer hebben zij gehad.
Maar ook de herfst is voor hen nog mooi,
samen, samen hebben ze nog tijd zat.
De tijd van haasten is voor hen voorbij,
het is voor hen stilletjes, verder gaan.
Samen stappen en vooral genieten,
voor hen mocht de tijd even stilstaan.
De armen stevig in elkaar gehaakt,
want het is alleen de tijd van nou.
Het is de tijd van nu die voor hen telt,
en het gevoel, ik hou van jou.
Hoeveel tijd ze voor elkaar nog hebben,
dat ligt voor een ieder in het verschiet.
Niet over prakkiseren, niet aan denken,
want dat weet gelukkig niemand niet.
Straks loopt misschien iemand alleen,
met ogen, geheel vervuld van verdriet,
Nu plukken ze nog een bloem voor elkaar,
de tijd van nog,daaraan denken zij niet.
|