Vlaanderen sanctioneert werklozen tweemaal meer dan Wallonië
Jan Van de Casteele 05-09-2008
'Wallonië haalt Vlaanderen in met sanctionering werklozen. Deze titel in De Morgen (5 sept.) laat vermoeden dat Wallonië inzake haar sociaal-economisch beleid eindelijk op de goeie weg is. Goed nieuws. Of toch niet? Fabian Lefevere had een babbeltje met federaal minister van Werk Joëlle Milquet (PS). De jongste 18 maanden zijn er meer sancties in Wallonië, zo blijkt uit zijn (haar) cijfers. Maar de belangrijkste informatie ontbreekt andermaal: Vlaanderen sanctioneert nog altijd tweemaal meer werklozen dan Wallonië.
De sanctionering van (langdurige) werklozen in Wallonië en Brussel verloopt altijd al lakser in Wallonië dan in Vlaanderen. Werklozen kosten geld aan de gemeenschap (meer uitgaven, minder inkomsten). Wie lakser is, geniet van de inspanningen van anderen.
Milquet maakt zich sterk dat alle cijfers' nu zouden aantonen dat het aantal sancties (vooral in Wallonië) stijgt en dat de werkloosheid in de drie regios daalt. Dus kunnen we met federale coördinatie de hele zaak oplossen, zoals Demotte ook de regionale kloof in de uitgaven voor gezondheidszorg (Waalse overconsumptie) zou hebben weggewerkt.
Of de cijfers van Milquet kloppen, moet nog blijken. Maar haar opwinding zou meer indruk maken als ze haar cijfers ook beter kaderde en de essentie van de sociaal-economische kloof (grootte en duur) niet wegmoffelde.
1. De werkloosheid daalt niét sneller in Wallonië.
Dit is al jaren een mythe. De zo vaak weggemoffelde werkloosheidskloof tussen Vlaanderen en Wallonië groeit, wat blijkt uit de jaargemiddelden (en eerste jaarhelft 2008; cijfers RVA)
Aantal uitkeringsgerechtigde werklozen
Vlaanderen 2000: 136327 2005: 181557 2007: 152270 2008: 140486
Wallonië 2000: 171115 2005: 217707 2007: 205607 2008: 196704
2. Vlaanderen sanctioneert nog dubbel zo streng als Wallonië.
Wallonië pronkt met wat meer sancties, maar is biezonder stilletjes over de essentie van de problematiek: Vlaanderen sanctioneert nog altijd tweemaal strenger de werklozen dan Wallonië.
Het Vlaams Gewest (met weinig en nog altijd sneller dalende werkloosheid) sanctioneerde 6.686 werklozen in het eerste semester van 2008 (een daling tegenover vorig jaar zelfde semester (7.186). Vlaanderen telde in het eerste semester van 2008 precies 140.486 werklozen. Een sanctiepercentage van vijf procent. (6.686 op 140.486 of 4,8 %).
Het Waals Gewest (met heel hoge werkloosheid) sanctioneerde 4.796 werklozen in het eerste semester van 2008 (een stijging tegenover vorig jaar zelfde semester 2007 (2.683). Maar Wallonië telde in diezelfde periode 196.704 werklozen. Een sanctiepercentage van 2,4 %.
In het Vlaams vertaald: Vlaanderen sanctioneert zijn werklozen dubbel zo hard als de Walen.
Zoals zoveel Waalse politici en commentatoren vergeet Milquet niet zelden informatie te kaderen tegen de achtergrond van de werkloosheidskloof, die nu al zoveel jaren groeit (zie tabel hierboven).
Vermoedelijk is er bovendien nog meer aan de hand. Vlaams minister van Werk Frank Vandenbroucke betwijfelt zelfs de cijfers van Milquet. Hij heeft er andere, afkomstig van het evaluatiecomité van de RVA. Vlaanderen onderneemt meer acties dan Wallonië buiten het samenwerkingsakkoord.
Het huidige samenwerkingsakkoord is met andere woorden het second best wat er is. Het enige wat beter is, is een grondige staatshervorming, aldus nog Vandenbroucke.
Commentaar (JVdC)
Vlaanderen, Wallonië en Brussel moeten de volle bevoegdheid krijgen voor al wat mensen geacht worden te doen in ruil voor die uitkering. Vlaanderen zou voortaan zelf moeten instaan voor activering en sanctionering, zou zelf moeten beslissen wat een 'passende betrekking' is, wie beschikbaar hoort te zijn en wie wordt vrijgesteld omwille van studies, familiale of sociale redenen. Je moet werken met een bonus-malussysteem: gewesten belonen voor goed beleid en hen de financiële gevolgen laten dragen voor slecht beleid. Het zijn niet wij die deze drie zinnen in Het Laatste Nieuws lieten publiceren, maar de sp.a-minister Vandenbroucke (HLN, 1 april 2008)
Over het telraam van Milquet is het laatste woord overigens nog niet gezegd. Wallonië leeft op halve leugens.
|