Kris Peeters: words, words, words?
Jan Van de Casteele 19-04-2009
Vlaamse pers en partijen zijn niet enthousiast over het jongste boek Kris Peeters in perspectief. Een warme kijk op Vlaanderen (Lannoo). De Vlaamse minister-president heeft het hierin onder meer over een evenwichtige staatshervorming. Zowel de manier om die te bereiken (Grondwettelijke Kamer en nog maar eens meer geld voor Brussel via herziening financieringswet) als het einddoel (een ondoorzichtig kluwen van wensen gericht op kleine stapjes) doen heel erg denken aan oude, wollige CVP-verhalen.
Peeters geeft toe dat zijn gemeenschapsdialoog uitweg voor een falende Leterme - weinig opleverde, maar vindt het voorbereidend werk bruikbaar voor nieuwe onderhandelingen. Die moeten gevoerd in een nieuwe Grondwettelijke Kamer met open agenda, samengesteld door zowel federale als regionale parlementsleden en bevoegd om de grondwet en de bijzondere wetten te wijzigen. Peeters heeft het ook over de noodzaak van nieuwe financieringsafspraken, want het huidige systeem is onhoudbaar.
De eerste commentaren zijn niet positief.
Volgens Belang van Limburg heeft het Vlaams Belang geen ongelijk wanneer die partij stelt dat zoiets als een Grondwettelijke Kamer al bestaat en de naam Senaat draagt. De Senaat heeft haar rol van ontmoetingsplaats nooit waar gemaakt. Ook een Grondwettelijke Kamer zal dat niet kunnen. Parlementsleden zijn niet sterk genoeg om een staatshervorming te realiseren. Alleen regeringen, ministers en partijvoorzitters zijn sterk genoeg om politieke akkoorden door te drukken en te laten stemmen door parlementen... Men hoeft heus geen glazen bol te hebben om nu al te kunnen voorspellen dat Vlaamse partijen, organisaties en zelfs individuele burgers naar de rechter zullen stappen om verkiezingen tegen te houden wanneer er geen akkoord is. Dan zitten we met een institutionele crisis die zelfs kan ontaarden in de ontbinding van het land. Daarom ook is het in september erop of eronder. (Eric Donckier in BVL, 17 april)
Wachten op Godot
Vlaams Belang noemt de benadering van Peeters ronduit ontgoochelend en zijn pleidooi om na de verkiezingen opnieuw een dialoog op te starten, een illusie. Hopen op serene omstandigheden is voor Vlaams Belang hetzelfde als wachten op Godot. In plaats van verder te strompelen van gesprek naar dialoog, moet Peeters resoluut de kaart trekken van de Vlaamse autonomie en zelfs van de Vlaamse onafhankelijkheid. Er kan nog maar één dialoog plaatsvinden, en dat is die van de Belgische boedelscheiding. Dat hebben de twee voorbije jaren afdoende bewezen, aldus voorzitter Bruno Valkeniers.
Carl Devos zei bij de voorstelling van het boek dat hij er duidelijke keuzes in mist. Hij herinnerde Peeters aan diens belofte - tijdens een gastcollege aan de UGent in het najaar van 2008 - dat er 'snel een doorbraak zou komen inzake de staatshervorming. (De Tijd, 17 april)
Vaag en traag
Ook De Morgen citeert Devos: U formuleert veel vragen en geeft weinig antwoorden... Uw antwoorden zijn niet altijd even duidelijk, maar wel genoeg voor een kiescampagne...Meer scherpe keuzes ware wenselijk geweest... Een middenstandsbenadering...Het blijft soms in algemeenheden steken... U wil investeren, steunen, onderzoeken, oog en aandacht hebben voor...U probeert allemansvriend te zijn. De krant haalt ook citaten van Peeters aan: Stap voor stap. Zo gaan we vooruit. Traag misschien. Maar wel zeker... Ook een reis van 1.000 kilometer begint nu eenmaal met de eerste stap. En ergens in uitblinken, moet ook kunnen met vallen en opstaan. Filip Rogiers appreciatie voor het ideetje over een Grondwettelijke Kamer is duidelijk: Toekomstmuziek is dat, voor ver na 7 juni. (De Morgen, 17 april)
Gazet van Antwerpen is evenmin optimistisch: België kan volgens Peeters slechts hervormd worden via een gesprek tussen de gemeenschappen die dit land rijk is. Zal het na de verkiezingen van 7 juni dan wél lukken? De waarheid gebiedt ons te zeggen dat het systeem-Peeters tot nu toe evenmin heeft gewerkt. Zijn gemeenschapsdialoog is afgelopen met een sisser. De garanties die de Franstaligen aan Peeters gaven, bleken achteraf niet meer dan gebakken lucht te zijn. Hij heeft zich laten vangen door Didier Reynders.
Centen voor Brussel
Peeters wil de financieringswet herzien, maar hoe? Als we uitgaan van het blijven innen van personenbelastingen in de woonplaats, moet er een oplossing komen voor Brussel. De hoofdstad moet als compensatie voor de kost van de pendalaars een financiële impuls krijgen. Er moet meer geld naar Brussel, dat is in het verleden te weinig of niet gebeurd... Het is voor het eerst dat CD&V zich hierover zo duidelijk uitspreekt. Andere CD&V politici (o.a. premier Herman Van Rompuy) lieten al verstaan dat Vlaanderen, de enige regio die zijn begroting onder controle hield, nu maar moet meebetalen om de federale put te dempen. CD&V is goed op weg om met veel Vlaams geld te hengelen naar de ongrijpbare staatshervorming. Een tactische opstelling die niet overal in Vlaanderen op applaus zal kunnen rekenen.
|
