Passage difficile

In België is werkelijk alles communautair tegenwoordig. Neem nu de Belliardtunnel in Brussel. Daar vinden dezer dagen werkzaamheden plaats die enige hinder veroorzaken voor het wegverkeer. Een infobord kondigt het ongemak aan voor de voorbijrijdende automobilisten (die op het moment van het voorbijrijden het ongemak doorgaans al proefondervindelijk hebben vastgesteld, maar daar gaat het nu even niet over). Maar, nu komt het, voor de Franstalige weggebruiker duurt de passage difficile van 20u tot 13 u. Voor Nederlandstaligen duurt de hinder van 20u tot… 14u30!

Hoe ze het klaarspelen is ons een raadsel. Voert men een selectie door onder de automobilisten? Zo ja, op basis waarvan, want we rijden toch met z’n allen met een Belgische al dan niet robijnrode nummerplaat? Of wordt Brussel door Vlamingen sowieso als meer hinderlijk ervaren dan door Franstaligen? Als u het weet, of u bent in de hoofdstad bevoegd of verantwoordelijk (twee heel verschillende dingen in Brussel) voor wegwerkzaamheden, laat het ons dan weten.

Daarom best nieuwe verkiezingen

Peter De Roover hoort geen valabele tegenargumenten

26-10-2010

De regeringsonderhandelingen geraken maar niet uit de startblokken. De pogingen worden steeds amechtiger.

Verduidelijker De Wever verliet zijn kamp, om te ontdekken dat hij verloren liep in een immens niemandsland waar met geen vergrootglas een Franstalige te bespeuren viel. Hij stelde gefrustreerd vast dat van hem verwacht wordt dat hij zijn verkiezingsprogramma door de papierversnipperaar haalt. Maar zijn ondergrens ligt dan weer ver boven Di Rupo's plafond. Pas wanneer een hoofdrolspeler manifest kiesbedrog pleegt, is een akkoord haalbaar. Het siert hen dat ze dat weigeren, maar is het dan geen tijd voor nieuwe verkiezingen?

Die zouden niets oplossen, omdat de winnaars van juni toch weer opnieuw aan zet komen. Impliciet leer je uit dat argument, dat verkiezingen wel heilzaam geacht worden als de N-VA een pak slaag zou krijgen. Technisch klopt dat ook, want de wijze waarop N-VA tot nu onderhandelde, wijkt af van wat we gewend zijn. In het verleden waren Vlaamse partijen sneller bereid tot een akkoord met de Franstaligen, omdat hun communautaire standpunten minder centraal stonden in hun programma. Die akkoorden droegen echter steevast de kern in zich van nieuwe en nog grotere moeilijkheden op een later tijdstip, met het gekende gevolg. De N-VA bleek tot nu niet bereid mee te stappen in een bric-à-bracoplossing én lijkt een stuk immuner voor de lokroep van ministerportefeuilles. De vrees dat die partij weer wint en dat het inhoudelijk communautaire debat dan het kernpunt van het debat blijft uitmaken, moet een erg laakbaar argument genoemd worden, want is het niet de kiezer die de inzet van onderhandelingen bepaalt? Actrice Clara Cleymans laat in Humo optekenen dat "het volk niet altijd in staat (is) zijn eigen belangen te verdedigen". Ze verwoordt wat we bij anderen impliciet terugvinden: "als de kiezer niet stemt zoals wij willen, dan schuif je die best terzijde".

Professor Deschouwer beweert zelfs dat de kiezer weliswaar stemt op partijen met een geprofileerd communautair standpunt, maar helemaal niet bedoelt dat die hun programma daarna ook best respecteren. Vreemd allemaal, want dat soort ideeën zet de hele idee van de democratie op de helling.

Het is een akelige vaststelling dat angst en minachting voor de kiezer een belangrijke rol spelen in het afwijzen van een nieuwe stembusslag. Sterker klinkt het argument dat we pas in juni onze stem hebben uitgebracht. Dat zou overtuigen, ware het niet dat de kaarten intussen heel anders liggen.

Ten eerste speculeren de Franstalige partijen erop dat de overwinning van de N-VA een accident de parcours was. Ze zouden liefst een regering vormen zonder die lastigaards. De Vlaamse partijen lijken daar minder van overtuigd en wijzen dat avontuur af. Nieuwe verkiezingen kunnen op dat vlak voor de nodige duidelijkheid zorgen.

Communautaire soepelheid

Bijkomend gegeven: de stembusgang van juni mag dan pas enkele maanden oud zijn, de inzet werd intussen achterhaald door de feiten. Zoals ook peilingen bevestigen, wilde een beslissende groep Vlaamse kiezers een stevige scheut meer autonomie voor de deelstaten, maar mét behoud van een Belgische koepel. Zoals het er nu uit ziet, lijkt dat product echter niet meer voorradig in de rekken van de Wetstraatwinkel. Ofwel gaan de Vlaamse partijen door de knieën voor het Franstalige verzet tegen de zogenaamde Copernicaanse omwenteling van onze instellingen, ofwel wordt stilaan werk gemaakt van het plan-B, dat de ontmanteling van de Belgische staat inhoudt. Maar geen van die twee opties kreeg in juni de steun van de burgers. Bij nieuwe verkiezingen moet de kiezer duidelijk gevraagd worden welke van de twee overblijvende opties hun steun krijgt. Verkiezen ze dat België niet verdwijnt, ook al moet Vlaanderen zijn ambities opbergen? Of willen ze niet dat België verdwijnt, tenzij dat ten koste gaat van de optie 'méér Vlaanderen'?

Keert de Vlaamse kiezer zijn kar en gaat hij voor partijen die de klassieke communautaire soepelheid aan de dag leggen? Dan ligt de weg open voor een klassiek Belgisch compromis dat ons de kans geeft verder fluitend door het donker te wandelen. Bevestigt of versterkt de kiezer de Vlaamse autonomiepartijen, dan moeten de Franstalige partijen hun keuze maken: een fundamentele staatshervorming aanvaarden of het Belgische feit opzeggen.

Of de vorige verkiezingen nu lang geleden zijn of niet, als de fundamentele vraag verandert, moet die aan de burger worden voorgelegd.

Peter De Roover in De Morgen

8ste Spokentocht

Griezelen in Ardooie langs donkere paadjes in een mooie omkadering. Versiering langs het parcours. Gratis schminkstand in de startzaal voor deelnemers. Verkleed deelnemen vergroot nog de sfeer. De jeneverbar zal niet ontbreken. Fluorescerende kledij + zaklamp aanbevolen. afstanden: 6-10 km clubnaam: de spartastappers ardooie

23 oktober - Evenementenhal De Ark - Ardooie vanaf 16 uur tot het donker is.

"Wat willen de Franstaligen?"
Het allereerste papieren stuk (PDF) over de staatshervorming, geschreven door de Vlaming De Wever, is goed ontvangen door zijn taalgenoten, maar afgewezen door de Franstalige gesprekpartners, waardoor de politieke crisis voortduurt. "Wordt het niet eens tijd," schrijft dagblad La Libre, "dat alle grote Franstalige partijen samen ook eens op papier zetten hoe zíj de toekomst van België zien?".
 Inmiddels heeft de Koning maar weer een nieuwe bemiddelaar aangesteld, dit keer de Vlaamse socialist Vande Lanotte.
 In een VTM-peiling zeggen 6 van de 10 deelnemende Vlaamse internetters dat zij Vlaanderen NIET onafhankelijk willen maken, maar tegelijk zeggen 7 van de 10 dat zij achter De Wever staan, die juist wel een onafhankelijk Vlaanderen wil.

Het werk van een drukkingsgroep

Guido Moons 21-10-2010

Met een stuitende hoogmoed (of is het overmoed?) veegden de Franstalige politici de nota van de koninklijk verduidelijker van tafel. De tekst was amper bezorgd of Di Rupo wist al dat de verfoeilijke Bart De Wever het slecht voor heeft met Wallonië, Brussel én België. Zo, dat weten we dan weer. De kloof tussen noord en zuid is inderdaad méér dan intergalactisch zoals prof. Herman Matthijs het in het duidingsprogramma Terzake gevat verwoordde. Het is duidelijk dat een vergelijk tussen Vlamingen en Franstaligen nu verder weg is dan ooit; dat vergelijk zoeken is zoeken naar de kwadratuur van de cirkel. De VVB stelt vast dat de N-VA in het zoeken naar een eerlijk compromis tot op het eigen tandvlees is gegaan. Méér zelfs: met deze tekst kwam er bloed uit het tandvlees. Een prijs betalen voor B-H-V; onvoorwaardelijk geld pompen in Brussel en stappen zetten naar volwaardige drieledigheid; slechts marginale deeltjes van de sociale zekerheid splitsen ... het zijn slechts enkele voorbeelden uit de nota die voor de VVB ver af liggen van de uitgangspunten van vóór de verkiezingen. Maar zelfs die verregaande tegemoetkomendheid kon niet baten en stootte op een arrogant ‘non’. De zaak is zo klaar als een klontje: het Belgische federale consensusmodel werkt niet meer! En nu?

Guido Moons,

Vlamingen en Walen delen negatief beeld over België

Goed nieuws voor alle belgofielen! Onderzoek heeft aangetoond dat Vlamingen en Franstaligen nog iets met elkaar gemeen hebben: een negatief beeld over België.

Het onderzoek werd uitgevoerd door het bureau Ipsos in 18 landen. Via een internetenquête werd de mensen gevraagd naar hun gevoelens ten aanzien van de gang van zaken in hun land. En blijkens dat onderzoek heerst een ‘diepe ontevredenheid’ in dit koninkrijk. We scoren daarmee ongeveer gelijk met landen als Hongarije, Mexico en Rusland. Een land waar de bevolking dan weer overloopt van de spontante vreugde over het regime is China.

Wat ons echter bijzonder interesseert is de vraag van Ipsos naar hoe wij onszelf identificeren. Daaruit blijkt dat er een grote kloof gaapt tussen Vlaanderen en Wallonië. In Wallonië voelt 55 procent van de mensen zich in de eerste plaats Belg, gevolgd door wereldburger (een nieuwe creatie van McDonalds?), Europeaan en dan pas Waal (9%). In Vlaanderen daarentegen noemen de meeste mensen zich eerst Vlaming (45%) en daarna Belg (37%). Europeanen en wereldburgers krijgen elk 8%.

U mag zelf de conclusies trekken.

Donderdag 21 oktober 2010 organiseert de Ardooise milieuraad, kortweg AMAR, een boeiende voordracht rond voeding en milieu.

Geïnteresseerd?

Dan ben je van harte welkom om 20u in zaal 't Hofland in Ardooie. Op fascinerende wijze belicht spreker van dienst Wim Tousseyn een aantal cruciale facetten van onze westerse voedingsgewoonten en gaat na welke de invloed er van is op het milieu. Hierbij heeft hij extra aandacht voor de impact van onze vleesconsumptie en kijkt hij samen met ons of we met een dagje veggie in de week het milieu een dienst kunnen bewijzen. Verwacht zeker geen saaie statistiek. Wim beperkt de cijfertjes tot een minimum en weet zijn boodschap vooral te brengen aan de hand van anekdotes, feiten, clichés en een snuifje humor. Samen met de gepaste hapjes en een lekker glaasje is deze voordracht hét recept voor een meer dan boeiende avond. Als toemaatje wordt onder de aanwezigen een mooi vegetarisch kookboek verloot! Een echte aanrader!

TaalAktieKomitee: "Dit is geen land meer"

Ex-burgemeester Voeren: "Alle Vlamingen zijn nationalist"

"Niet alle Vlamingen zijn flamingant, maar ze zijn allemaal nationalist". Dat zegt de Voerense oud-burgemeester Nico Droeven in de krant La Dernière Heure.