| 
					
					 VLAANDEREN - Jef Elbers . 
Er zijn geen weiden als wiegende zeeën  
En ook de Noordzee is vervuild  
Alleen blijft de wind, die zoals in ’t verleden  
Over de lafheid van de Vlamingen huilt.  
De Vlamingen, die eens als vrije poorters  
De Franse ridderfleur versloegen  
En op een nacht, met terreur en met moorden,  
’t Brugse verraad de dood injoegen.  
Maar dat is allemaal ‘historie’:  
Ons volk heeft lijdzaamheid geleerd  
Een volk zonder fierheid, een volk zonder glorie,  
Nog eenmaal opstandig voor Outer en Heerd,  
Nog eenmaal een kruistocht voor God en zijn Kerk  
En boerenzonen met lijven als beren  
Trokken in drommen naar ’t missiewerk om er de negertjes Frans te leren.  
Jongens van ons volk, in Flanders Field,  
Kleurden met hun bloed de papavers rood  
Voor een staat, die hun bloed niet verdiende  
En hen verstoorde tot zelfs in hun dood.  
Knapen nog, vol idealen, vielen neer in ’t steppegras  
Omwille van leiders met hun verhalen,  
Dat het voor God en Vlaanderen was.  
En zij die terugkeerden werden verstoten,  
Hun harten, hun huizen uitgebrand  
En als verraders opgesloten  
Door mensen van hun eigen land.  
Bleke studenten betogen voor vrede en  
Tegen verdrukking in ’t buitenland  
Altijd voor anderen, altijd voor vreemden,  
Don Quichottes van een apenland.  
Deftige burgers bouwen bedrijven en villa’s  
Het gaat hen voor de wind  
Hun dure wagens en dito wijven en Hun welvaart maakt hen blind  
Voor het feit dat ze niet vrij zijn  
En daaraan helpt geen parlement  
Een illusie van gearriveerd zijn  
Voor een kleine selecte bende  
Waarvoor de andere Vlamingen stemmen. 
En maar mopperen op de staat  
En ‘Ze zullen hem niet temmen’ Waarna elkeen naar huis toe gaat.  
De politiek is nu verpest  
En dat zal iedereen beamen  
Maar na het ‘ite missa est’ van hun partijvoorzitters zeggen ze ‘amen’.  
Waar is der ouderen fierheid gevaren,  
Vervangen door lamheid met soms wat chagrijn  
En ik beken, na al die jaren,  
Dat het moeilijk is een Vlaming te zijn.  
Want er zijn geen weiden als wiegende zeeën  
En ook de Noordzee is vervuild. Alleen blijft de wind, die zoals in ’t verleden  
Over de lafheid van de Vlamingen huilt. 
_______________________________________________________________ 
					
 
					
					
					 |