Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
25-10-2011
liefde
liefde ... het is maar een klein woord maar overal ter wereld zoveel gezegd
het ligt in ieders mond van klein tot oud ... liefde is intens vlinders in de buik ... een eenzaam gevoel als je alleen bent of iemand er niet meer is ... ik ben karig met het woord liefde het is enkel bedoeld voor de mensen die ik echt onvoorwaardelijk lief heb
hou ouder men wordt hecht je je meer aan de inhoud van het woord 'liefde' !
een nieuwe dag een nieuwe week ... de maandag begint altijd wat aarzelend ... heel voorzichtig nemen wij dag per dag de ene beter dan de andere ... we glijden mee met de levensstroom soms zacht kabbelend of met torenhoge golven elk zijn eigen weg !
wat rommel ik graag op mijn bureau tussen papieren, schrijfpapier, talrijke vulpennen en kogelpennen ik ben een volleerd verzamelaar van allerlei mooi schrijfpapier en enveloppen ...
maar alles is in een recordtempo veranderd ! bijna iedereen heeft een computer en alles gaat nu via ons bakske voor ons neus ... zelfs kaartjes voor kerst en nieuw, geboorte en verjaardagskaartjes gaan via deze weg terug toch hou ik mij er aan zoveel mogelijk een persoonlijk kaartje of brief te verzenden ...
met heimwee denk ik terug aan onze oude vulpennen ... met of zonder vlek
ben wat later vandaag eerst naar de kapster het was hoognodig ... niet dat ik niet graag ga maar al die produkten en sprays nee dat is niet voor mij !
wel gezellige babbelen met anderen en nu echt eens kletsen maar wat er met hun haardos gebeurt ... ik heb het terug eens goed bezien kleuring, permanent, spelden ...
bij mij gewoon knippen en brushen zij weet dat voor mijn man is het nog gemakkelijker ... ik heb een heel goeie tondeuse ! daar hoeft geen snit bij te pas komen ...
mensen wij leven allemaal met elkaar door de communicatie leren wij mensen kennen ver over onze grenzen heen wij leren veel over 'mensen' goed of slecht ...
overal om je heen zie je onrust, oorlog en hebzucht de ene kan de andere niet meer verdragen en worden opgehitst zelfs in je eigen straat kan er onenigheid ontstaan soms voor een futiliteit ... erger zijn de oorlogen waar de gewone man niets kan aan doen ! maar ik tracht zoveel mogelijk mezelf te zijn, mens te blijven waardig in je bestaan ... ik ben blij dat ik leef en hoop dat anderen ook gelukkig mogen zijn ...
gisteren voelde ik het de koude staat voor de deur steeds voor de kachel zitten is niet gezond geef mij maar fijn wollen ondergoed gemaakt van èchte wol ... !
tegenwoordig is veel gemaakt van synthetisch materiaal maar met een zelfgebreide trui krijg je veel minder koud en bovendien is het een mooie bezigheid ...
ikzelf heb het ook moeten leren en het is niet eenvoudig heb ook veel stukken moeten uittrekken en herdoen ... ! maar het loont de moeite hoor je hoeft nu eenmaal niet met de moeilijkste steken te beginnen en je hebt gegarandeerd een warme winter voor de boeg !
nu kan ik er niet meer aan ontsnappen ... lezen of op de computer kijken gaat niet zo goed meer al knipperend probeerde ik het zo goed mogelijk ... toch maar toegegeven naar optieker voor een leesbril na enig onderzoek ja het was zover ... alle brilglazen staarden mij aan hoe daar één uit te halen ?
op de affiches staan steeds modellen en bij hen past dit hen prachtig ! maar gelukkig heeft de optieker mij veel raad gegeven ... vorm van gezicht, kleur van haar eigen voorkeur ... streng of gewoon amaai wist niet dat dit zo moeilijk was ! dan toch eentje gevonden die mij past en ik voel mij er zelfs hip door ...
nu ... ik kan jullie nu veel beter zien en nog meer genieten van de blogs ! waar een bril goed voor is hé ...
vroeg wakker vandaag fris en monter ik heb het gevoel dat ik bergen kan verzetten ... maar eerst en vooral
een fijne en mooie dag aan jullie allemaal !
we proberen er een goeie dag van te maken soms is de weg effen soms hobbelig maar we volgen de weg van het leven als het even kan ... met optimisme en een blij gevoel
vandaag probeer ik het er het beste van te maken ! het leven is nog zo slecht niet zoals het er soms uitziet ... !
jouw handen ... ze hebben zoveel gedaan geplant en geoogst jouw handen op mijn hoofd hebben mij vaak getroost mijn lief en leed gedeeld
jouw kinderen en kleinkinderen hield je vast in je handen één vinger heeft talrijke tranen zachtjes weggeveegd ...
ik neem ze zo vaak mogelijk in mijn handen ruw maar toch zo zacht en met de handen in elkaar zitten we vaak 's avonds dicht bij elkaar en vertellen wij dikwijls zonder woorden van alles wat ons bindt papa ... hopelijk mag ik nog lang jouw handen vasthouden !
vanmorgen heb ik met mijn moeder een stevige wandeling gedaan en na veel gemaar en hoe en waar heb ik haar toch meegekregen ... de zeedijk (van Oostende) was mijn doel en dat vond ze goed warm ingeduffeld ging ze ook mee de pier op
ik zag onmiddellijk dat zij het naar haar zin had ! een blosje kwam op haar gezicht en zag er opeens veel jonger uit ... dan maar verder gekuierd de winkelstraten in ... heb maar eerst naar ons vader gebeld om te zeggen dat het ietwat later zou zijn ! ik had niets gezegd en wou haar eens trakteren op een mooie verwenkoffie dat was de max zij ze ...
moe maar gelukkig zijn we terug naar huis gekeerd bij het weggaan van mijn ouders pinkte ik met één oog ... ma, voor herhaling vatbaar !! zekers weten ...
de herfstzon ... oneindig mooi en teer maar toch koud en kil
ik kan me niet verwarmen ik adem de geur van de aarde op zwaar en kruidig ... en wandel verder ik zie niemand en luister naar de stilte ... mijn wereld staat eventjes stil ik voel mijn hart kloppen heel voldaan en besef dat ik ook een stukje natuur ben ...
het dagboek van mijn leven telkens een ander blad dikwijls leeg met een paar woorden
soms heb ik plaats te kort gebeurtenissen, gevoelens vreugde en verdriet alles komt neer in dat ene boek dat van mij is ...
vrienden van vroeger ontmoet ik terug jaren later in mijn boek vragen stel ik niet ik teken en schrijf telkens op en later, veel later zal ik alles terug beleven en terug liefde, vriendschap en verdriet tegenkomen !
koffie ... voor ons is dit een alledaagse bezigheid een kopje verse koffie drinken
het kan zo'n deugd doen ... 's morgens vroeg versgebrande koffie ruiken of na een zware dag je neerploffen en dankbaar je kopje koffie krijgen ... het kan een ware lekkernij worden zo met vrienden onder elkaar op een terrasje
of met zijn twee, gezellig bij elkaar
heerlijk toch hoe men met een kop koffie zich beter voelt opgewekt en genietend stel je voor ... een wereld zonder koffie dat is een zee zonder water !
voor veel vrouwen is haaruitval het ergste wat je kan overkomen arm of rijk bekend of onbekend iedereen kan het overkomen !
sommigen laten het er bij maar velen maken zelf hun haar kapot buiten diegenen waar het erfelijk is ik mag mij nog gelukkig prijzen maar wekelijks was ik mijn haar met regenwater en een goede shampoo met lage Ph waarde ik gebruik weinig de haardroger en masseer geregeld mijn hoofdhuid ik kan het mij voorstellen dat voor velen dit een ware ramp is
als je te jong bent en het wordt te erg dan maar beter naar een specialist stappen ... gekleurd haar vergt veel van je haarwortels en bij volledig kaal zou ik dan zeker overstappen naar een pruikje ... moest je weten hoeveel mensen er rond je lopen met zo'n pruikje je voelt je er beter door wordt je niet zo aangestaard ... voor mijn man die laat het niet aan zijn hart komen ik zet er regelmatig de tondeuse is en hij is ook hip en gelukkig !
hoeveel woorden zijn er niet over geschreven hoeveel muziek bestaat er niet maar verliefd zijn ... dat begint heel vroeg
als kind en tiener ben je dikwijls verliefd je voelt echt de vlinders in je buik in de klas droom je ver weg van je droomprins op het witte paard het zijn echte vlinders je stottert, bloost en kraamt dikwijls onzin uit wat was dat mooi toe we jong waren
je mag je gelukkig prijzen als jij ook die vlinders hebt gevoeld en je droomprins ook de ware is gebleken je onvoorwaardelijk lief te hebben en te steunen door lief en leed samen bergen verzetten en door diepe waters waden dan wordt het liefde ...
ik ondervind het meer en meer hoe ouder men wordt wordt de familiealbum meer en meer uit de kast gehaald ...
velen van hen zijn reeds weg maar hebben nog een blijvende impact op de latere generaties grootouders zeggen vaak ... mijn ouders deden het zo tijdens de oorlog ... een hele geschiedenis gaat vooraf ! nu wordt alles digitaal opgeslagen maar ik vind het fijn om in mijn zetel blad voor blad alles eens te herzien en te beleven !
eenzaam ... voor velen wordt het nu een donkere, eenzame periode het weer is grauw en grijs een enkeling vlugt zich door de straten niemand heeft tijd om nog een praatje te doen het hoofd gebogen
de eenzame heeft veel tijd om te denken en hopen op iemand die komt want wachten in de duisternis is zo moeilijk, zo vergeefs
het is de moeite waard om iemand te bezoeken die eenzaam en verdrietig is die spontane lach op hun gezicht geeft je terug moed ook om verder te gaan !
gisteren ben ik heel ijverig geweest wat een janboel boven kledij gesorteerd en nu warmere kledij terug uitgehaald en bij wonder nog een doos teruggevonden met herfststukjes en kaarsen ... heerlijk om terug op tafel te plaatsen
anderzijds zal het terug warm en gezellig worden binnen als buiten de wind giert en regenvlagen op de ramen beukt en zal ik mij neernestelen in een zachte zetel met veel kussens om terug weg te dromen ... terug een warm gevoel binnenin en hopelijk kan ik wat warmte en rust aan jullie doorgeven ...
.jpg)
