John Lee Hooker

John Lee Hooker (Clarksdale (Mississippi), 22 augustus 1917 - Los Altos (Californië), 21 juni 2001) was een invloedrijke Amerikaanse blueszanger, gitarist en songwriter die tijdens zijn leven verschillende soorten stijlen hanteerde. Hij geldt als een belangrijke vernieuwer van de blues. Bekende nummers van Hooker zijn onder andere Boom Boom en I'm in the Mood. Hij werd geboren in Clarksdale, Mississippi in een muzikale familie, en als neef van Earl Hooker.

Ook al stotterde hij in gewone gesprekken, wanneer hij zong, viel dat niet op door z'n half-gesproken zangstijl die zijn handelsmerk werd. Zijn muziek was ritmisch vrij, een eigenschap die teruggevonden wordt bij veel van de akoestische Delta Blues-muziek.

Aangetrokken door fabriekswerk verhuisde Hooker naar Detroit in 1943, waar hij zou blijven tot in 1969. Hij voelde zich perfect thuis in de nabijheid van de blues-saloons in Hastings Straat, dé plaats in Detroits oostkant voor entertainment voor zwarte burgers.

Carrière

Hooker begon zijn carrière in 1948 met de hitsingle "Boogie Chillen", opgenomen in een studio nabij de Wayne State Universiteit. Hij voerde vooral solo liedjes uit; hij werd populair bij de blues-aficionados, folkfans uit de vroege jaren 60, en bekoorde ook het witte publiek. Ook bood hij de jonge folk hero Bob Dylan indertijd een aantal kansen.

In 1989 begon hij een groepssessie met een aantal muzikanten, onder wie Keith Richards en Carlos Santana, om The Healer op te nemen - dat een Grammy won — een van de vele prijzen. Daarnaast werkte hij samen met onder anderen Miles Davis, Bonnie Raitt en Los Lobos. Hooker heeft ook verscheidene liedjes opgenomen met Van Morrison, zoals Never get out of these blues alive, The healing game en I cover the waterfront. Ook trad hij verscheidene keren op met Van Morrison, waarvan sommige nummers op het live-album A night in San Francisco te vinden zijn.

Hooker werd ziek vlak voor hij aan een tour door Europa wilde beginnen, in 2001. Hij stierf niet lang daarna op 84-jarige leeftijd.

John Lee Hooker heeft gedurende zijn leven meer dan 100 albums opgenomen. De laatste jaren van zijn leven vertoefde hij rond de baai van San Francisco, in Californië, waar hij een nachtclub toestemming had gegeven om de naam Boom Boom Room te gebruiken, naar één van z'n hits.

Hookers laatste opname vond plaats met de Italiaanse zanger Zucchero in de lente van 2001. Voor diens nummer "Ali D'Oro" (lett. Gouden Vleugels), van het album Shake, zong de bluesman nog het refrein in: "I lay down with an angel." Hooker liet acht kinderen, negentien kleinkinderen, een ontelbaar aantal achterkleinkinderen en een neef na.

Hoewel John Lee Hooker een belangrijk deel van zijn carrière woonde en werkte in Detroit, wordt hij niet meteen geassocieerd met de Chicago-stijl die lang de muziekscene in de grote noordelijke steden van de VS domineerde. Hooker staat vooral bekend als pregnant vertolker van een aantal zuidelijke bluesstijlen, beter bekend onder de verzamelnaam Delta-blues, met veel invloeden van country, folk en de zogeheten "front porch blues". Hookers gebruik van de elektrische gitaar - vaak een Gretsch, soms een Gibson - verbond op nog niet eerder vertoonde wijze de Delta Blues met de sterk opkomende naoorlogse niet louter meer akoestisch geïnspireerde blues.

Hookers songs zijn in een halve eeuw tijd honderden keren gecoverd door bands en individuele musici, van The White Stripes, MC5, The Doors, George Thorogood, Jimi Hendrix, Led Zeppelin, AC/DC, Van Morrison, The Yardbirds, The Animals, R. L. Burnside en de J. Geils Band tot en met The Rolling Stones, Eric Clapton en The Jon Spencer Blues Explosion.