Er zit Jefke al verschillende uren aan de toog in een cafeetje de ene pint na de andere in zijn keelgat te gieten. Resultaat: zo zat als een kanon ! Op een gegeven moment wil Jefke naar huis vertrekken, maar als hij van zijn barkruk komt, valt hij als een zak patatten tegen de grond. De baas gaat vlug naar hem toe en zet hem terug op zijn kruk. Hij raadt Jefke aan om nog een koffieke te drinken, dan zal het misschien wel beter gaan. Enfin bon, zo gezegd, zo gedaan, Jefke drinkt een koffie, wil terug vertrekken, maar valt opnieuw pardoes op de grond. De baas zet hem terug op zijn kruk, en Jefke bestelt nog een koffieke, maar terug hetzelfde gebeurt. Na een tiental koffiekes zegt de patron tegen Jefke : "Luister, ik heb hier nu al lang genoeg gewacht, als je straks terug tegen de grond valt, zal ik u gewoon buiten tegen de muur zetten en je moet zelf maar uw plan trekken hoe dat je thuis geraakt." Natuurlijk als de koffie van Jefke leeg is en hij wil vertrekken, valt hij terug tegen de grond. De baas pakt Jefke op, draagt hem naar buiten, zet hem daar tegen een muurke en sluit zijn café. Bon, Jefke probeert om naar huis te stappen, maar vanaf het moment dat hij van de muur loskomt valt hij terug op de grond. Jefke denkt: "Als het niet gaat door te stappen, dan maar op handen en kniëen." Bon, Jefke kruipt zo naar huis, bij zijn huis aangekomen slaagt hij er nog in om de deur open te krijgen, en zo kruipt hij langs de trappen omhoog. Hij kruipt ook nog vlug efkens de badkamer binnen om zijn tanden te poetsen zodanig dat hij niet naar de drank zou ruiken als hij bij zijn vrouw in bed kruipt. Hij kruipt de slaapkamer binnen, doet zachtjes zijn kleren uit en kruipt naast zijn vrouw in bed. Deze laatste wordt efkens wakker, ruikt eens om te weten of hij weer op café geweest is, ruikt niets speciaals en dommelt terug in. De volgende morgen is Jefke nog aan het slapen als zijn vrouw ineens van beneden een ongelooflijk lawaai maakt. Jefke schrikt op en roept naar zijn vrouw wat de reden kan zijn van al dat tumult. Zijn vrouw vraagt of hij de avond ervoor weer de ganse avond op café gezeten heeft. Jefke antwoord dat hij nog efkens bij een vriend gaan praten is. Zijn vrouw zegt: "Je liegt, ik weet dat je weer op café geweest bent en dat je weer straalbezopen was, want je bent weer uw rolstoel vergeten !!"

21-12-2009 om 09:23 geschreven door rudy en solange