int Amandus gekend als de grote apostel van de Nederlanden, werd in Aquitanië geboren. Hij trok zich terug in een Benediktijner klooster. Tijdens een bedevaart in Rome werd hij door de heilige Petrus aangemaand om in Gallië het geloof te gaan prediken. Nadat hij in Vlaanderen veel kloosters had gesticht, onder meer de twee abdijen van Gent, werd hij bisschop van Maastricht waar hij slechts 3 jaar verbleef om opnieuw als zendeling te gaan ijveren. Hij stierf rond het jaar 680 in de abdij van Elnon die door hem gesticht was.
Talrijke parochies in Vlaanderen, waaronder ook de mijne, zijn hem toegewijd. De meeste vindt men in het land van Aalst langs de dender waar vroeger en misschien nu nog wel ? begankenissen waren op zijn naamfeest. In Moorsele (O-Vl) bijvoorbeeld offert men brood ter zijner ere. Hij wordt (werd) er aanroepen tegen het branden van het vlas, en de hagel, maar ook tegen de oogziekten. Men ging dan water putten aan de Sint-Amandusfontein. Te Leupegem(O-Vl) wordt(werd) de H. Amandus dan weer gediend tegen de grote landwormen die het koren uitaten en die, zo werd er beweerd, door tovenaars gezaaid werden. Daarom gingen de boeren s morgens vroeg, van voor zonsopgang al, kruisgewijs over hun land en zeiden daarbij volgende bezweringsformule :
Lieven Heere en Sinte Amand
Gingen t samen achter t land
Zonder stok, noch roo in hulder hand,
Heere, zeid hij, Sente Amand,
Daar zijn wormen in dat land.
En Ons Heere zei tegen Sint Amand
Wel steek uit uw rechter hand,
En t zij zwart, wit of rood,
Binst drij dagen zijn zallemaal dood.
Zon bezweringsformule was door de H. Kerk verboden want dat was uiteraard superstitie. Morgen krijgt u het vervolg
|