Van sier - naar koivijver ...
Had ik een siervijver met goudwindes , ondertussen groeide mijn interesse voor een koi vijver , waarover ik het nu wil hebben .
Drie middelgrote koi kwamen mijn goudwinde vergezellen in 1989 . Het vijverwater was na een poosje niet zo helder meer , dat nam ik dan maar voor lief . Het was een plezier de kois te voederen , die kwamen op mij af in tegenstelling tot die goudwindes die altijd schichtig van mij wegzwommen. Na 14 dagen bij zon voederbeurt bemerkte ik een wit vlies over de ogen van de koi (kruisbesmetting). In paniek vroeg ik raad in de zaak waar ik de koi had aangekocht . Daar raadde men mij aan de koi in quarantaine te plaatsen , een product werd aangeschaft en ik huiswaarts . In quarantaine zetten , gemakkelijker gezegd dan gedaan , vooral als u daarvoor niet uitgerust bent ! Bij familie werden de plastieken waskuipen weggehaald en bij mij in de garage geplaatst . Water met het juist gedoseerde product werd in de wastobben gedaan waarna de koi werd overgezet . Nog niet alle drie mijn kois waren overgeplaatst of pardoes zon kanjer was al uit een kuip gesprongen en lag te spartelen op de garagevloer . Eerst handen bevochtigen , (want u neemt nooit een vis vast met droge handen , om verbranding te voorkomen) en de koi werd teruggezet in de kuip . Gelukkig had ik in de berging nog een net liggen om de aardbeien in t seizoen te overspannen tegen vogelvraat , daarmee kon ik de bakken overspannen en met een koord rond de kraag van de kuipen vastzetten . Nog een zuurstofsteen toevoegen en nu maar afwachten .
sAnderendaags , de koi lagen rustig op de bodem van hun waterreservoir , onze garage was voor enkele dagen omgevormd tot een medisch centrum . Bij een controle zag ik dat de ogen van de karpers weer helder waren waarna de vissen na watertemperatuur aanpassing terug in de vijver gezet werden . Waren de koi nu terug gezond , na een poosje diende een volgend probleem zich aan : Het vijverwater werd donkergroen en mijn o zo mooie vissen waren weeral niet meer te zien , juist enkel bij een voederbeurt . Water filteren werd de uitdaging . Filtereenheden zoals die nu ter beschikking zijn waren er toen niet en lectuur over filters vanuit Japan (de bakermat van de koi) was ook niet ter beschikking . Dan maar mijn licht opgestoken in boeken over filtratie van aquaria , dat bestond wel . Mits alles groter te maken en aan te passen aan de vijver waagde ik mij zelf een filter te bouwen .
Twee zwarte tonnen van elk 80 l inhoud werden verdoken achter de beplanting aangesloten op de vijver met een pomp die op de bodem van de vijver werd gelegd . Als filtermassa werden de tonnen gevuld met plastiek voetmatten , een goed filtermedium , ik had een zeer groot oppervlak waar aërobe bacteriën zeer goed gedijen in een respectievelijk kleine ruimte .
Bovenop de matten kwamen er filterwatten om het vuil tegen te houden , die dan dagelijks dienden gespoeld te worden . Zodoende ontwierp ik een droge filter ,die veel zuurstof bevatte om de bacteriën hun werk te laten doen . Het gefilterde water stroomde zo weer via een waterval in mijn vijver . Na een paar weken filteren kreeg ik het vijverwater terug helder .
Ik kon ook een filter ingraven maar dat was veel arbeidsintensiever . Op de bodem van de vijver plaatste ik een 3 cm dikke laag vijversubstraat die meehielp het water helder en gezond te houden . Later werd nog een Japanse water cleaner toegevoegd . Na de mislukkingen en tegenslagen kon ik nu volop genieten en wegdromen aan de rand van de vijver en mij ontdoen van de dagelijkse stress die het huidige levensritme meebracht.
Categorie:Onze professionele koivijver
|