|
Fagus Sylvatica - Beuk als bonsai .
In mijn startperiode ( 1984 ) zag ik op een kwekerij een beukenboompje van zon 70 à 80 cm hoog met een stamdiameter van ongeveer 3 cm . Controle in de aarde naar de gestelwortels leverde een mooi gespreid wortelgestel . Eén minpunt was de verdikking halverwege de stam op het punt waar de stam zich in drie stammen splitste . Ik had dus van bij de start een relatief goede basis om daar een mooie bonsai uit te maken !
Vooreerst werd één stam onmiddellijk weggehaald en de aanwezige gesteltakken werden bedraad en in de goede groeirichting gezet ( open gespreid ) Oude beuken in parken of bossen hebben een mooie habitus , dit inspireerde mij voor de vormgeving . Na verloop van tijd nam ik ook de andere gesplitste stam weg zodat de meest rechte tegenover de onderstam overbleef . Met een tweede stam weg te nemen kon ik ook wat van de verdikking wegnemen op de stam . De grote wonde zat achteraan op de stam en was van op de voorzijde niet te zien , met de tijd zou die wonde wel mits goede verzorging overgroeien met callus . Ik had nu een beukenboompje die mij reeds voldoening bezorgde . Met groei en snoei en bedrading kon de boom alleen maar beter en mooier worden . Oude beuken in de vrije natuur laten door hun eigen gewicht hun takken zeer laag hangen , ook om hun stam te beschermen tegen felle zonneschijn want beuken kunnen niet tegen felle zon op hun dunne schors ( verbranding ) . Toch opmerkelijk hoe de plant voor zichzelf zorgt , ook dat is een reden dat het droge blad gans de winter aan de beuk blijft , tot zeer kort voor de knoppen gaan zwellen en nieuw loof te voorschijn komt . Bladeren geven immers schaduw op de stam van de beuk en zo verkomt de boom verbranding op zijn stam . Ik wilde ook eerst geïnspireerd door die oude beuken de takken omlaag zetten onderaan de boom , wat ik dan ook effectief deed , na een paar jaar zo groeien gaf dit mij geen mooi silhouet aan het geheel . Ondertussen was de onderste tak onderaan links van de boom door groeien dikker geworden , toch wel een dikte van anderhalve centimeter en om die nu terug omhoog te zetten was dit niet zo vanzelfsprekend . Eerst werd de betreffende tak met raffia omwonden , met dikke bonsaidraad gespalkt langs vier zijden in lengterichting van de tak , alles opnieuw omwonden met raffia , nu opnieuw bedraad en de tak dan maar terug omhoog gebogen . Dit gaf een veel beter resultaat aan het geheel , hopende dat die bewuste tak niet gebroken was door het buigen . Zo bleef de boom enkele jaren doorgroeien en werd de onderste tak gefixeerd in de betere groeirichting . Na het verwijderen van de bedrading en de raffia ( na toch wel een jaar of vier ) was de tak gaaf en bleef hij in de gezette richting staan . Ik vind dat loofbomen mooier en beter staan met de takken iets omhoog gericht . Bij naaldbomen kan men extremer tewerk gaan en kunnen takken in een scherpe hoek drastisch naar omlaag gezet worden . Nu ben ik nog altijd aan het kweken van fijnere vertakking die de bonsai alleen maar ten goede zal komen !
*Beuk in de natuur kan wel een paar honderd jaar oud worden en ongeveer een hoogte van 35 à 40 meter bereiken . Heeft een statige verschijning en rechte stam waardoor bijzonder geschikt hout oplevert voor verwerking in de meubelnijverheid en ook veel gebruikt wordt als brandhout voor de open haard . De Japanse beuk , de Fagus Crenata ( bonsai met wit grijze stam ) heeft een iets spitser blad . deze soort komt veel voor bij ingevoerde bonsai uit Japan . Is langs hier te koop in de gespecialiseerde kwekerijen en bonsaihandel .
Categorie:B. - Fagus Sylvatica
|
