Ik ben het leven en ben de dood, ben liefde en ben haat. ik ben je hart maar ook je gevoel Ben het duister en ben het licht! Ik ben ik net zo nietig als jij, nimmer onsterfelijk! Want ik ben immers mens! Tekst beschermd auteur: Marylinn
Water (eigen werk) Lichten weerspiegelen jouw duister. Geen begin en geen einde kunnen jouw oneindigheid weergeven. Je lijkt vredig te rusten, terwijl kleine golven voortkabbelen, gehuld in een mistige nevel. Zie een vredig gelaat, weerkaatsend in deze oneindige diepte van jouw ziel. Neonlichten staan in schril contrast met jouw oneindige oevers, waarvan slechts de contouren zich aftekenen. Gehuld in mysterie..... zou je eigenlijk willen leren kennen, de bron van het eeuwige leven. Gevaren immer op de loer liggend. Je geeft........... je neemt.........kracht en macht.... het voor immer onbekende water! ( Tekst beschermd auteur) Marylinn
Touch of Love!
Aangeraakt worden door liefde, kan elk van ons tot een dichter maken!
Gaves!
Je hebt gaves gekregen, koester ze want je zal geen nieuwe meer ontvangen. Je talent is immers de gave Gods, wees er dus zuinig op. Fijne avond en heel veel liefde.
Attentie graag!
Alle teksten vermeld op dit weblog zijn door mijzelf gemaakt. Ik zou het op prijs stellen deze niet te kopieren zonder mijn uitdrukkelijke toestemming. Met toestemming dan nog de bronvermelding erbij. Copyright
Angel_Love
Het blog voor iedereen! Het blog voor een lach en een traan, voor verdriet en pijn, voor jou en voor mij, van mens tot mens.
29-12-2009
Even geleden
Beste lezers, lezeressen,
Door zeer ernstig ziek zijn was het er niet van gekomen, mijn blog bij te houden, doch na een zware operatie ben ik wederom teruggekeerd. Ik hoop dat een ieder weer zal gaan genieten van mijn gedichten en meer. Met het schrijven van poezie heb ik een zeer grote ontwikkeling doorgemaakt. Zelfs een eigen bundel is verschenen. Best iets om trots op te zijn. Zo op de valreep van het oude naar het nieuwe jaar toe, wens ik een ieder een zeer gelukkig, gezond, spetterend jaar. Voor allen een fijne jaarswisseling toegewenst.
Schitterende fragmenten dansen onder de bomen. Meegevoerd door de wind ver gedragen. Hoog vliegend onder de wind door. De avondrode zon gloeit op en het showt een draaiende drukte. Een geest van de mug danst, zo lijkt, met wisselende thema's. Als de lavendel mijn neus aanraakt, van paarse velden, dan componeer ik een nieuw lied en verse gedachtes rijzen op. Mijn ogen zien slechts alleen dan nog het verleden en ik ben weer wat wijzer. Ik zing mijn song om van je te houden mijn liefste. Ik raak je ziel met zoete liefde. Zo zoet als dauw,druppels op bladeren van bomen. Ik verlang naar de woorden van jou mijn liefste, om je ziel te lezen op vrij papier.
Sterke en sobere oude tijden, Lopend, kruipend naar de innerlijke tijd. Smalle paden over het gekruiste land. Verwonderd denkend aan de tijd die zal komen. Gevoelens naast het oude. Nu opgejaagt naar een gestructureerde toekomst. Gearrancheerde tirannie, vult de lucht. De aanraking van goud achterlatend. Groeipijnen en flitsen huilend onder mijn huid. Tranen vloeiend, luisterend naar alles wat is geweest. Niets komt, niets gaat. Niets maar dan ook niets lijkt te veranderen. Alles blijft hetzelfde.
De dans van licht Wekt de vleugels van het leven. Om op te gaan in de stilte Van het absolute onverwachte.
Voedt de geesten met je zielen. Creatie van lichtvoetigheid, Maakt je tot de gelukkigste persoon Als creatie van de mens.
Waar wacht je op? Het bovenaardse licht verwacht je en zal je verlichten. Om je de weg te wijzen. Het innerlijke licht wacht immers onvoorwaardelijk. Om je aan te reiken, Dat is het uiteindelijke bovennatuurlijke doel.
Schitterende fragmenten dansen onder de bomen. Meegevoerd door de wind ver gedragen. Hoog vliegend onder de wind door. De avondrode zon gloeit op en het showt een draaiende drukte. Een geest van de mug danst, zo lijkt, met wisselende thema's. Als de lavendel mijn neus aanraakt, van paarse velden, dan componeer ik een nieuw lied en verse gedachtes rijzen op. Mijn ogen zien slechts alleen dan nog het verleden en ik ben weer wat wijzer. Ik zing mijn song om van je te houden mijn liefste. Ik raak je ziel met zoete liefde. Zo zoet als dauw,druppels op bladeren van bomen. Ik verlang naar de woorden van jou mijn liefste, om je ziel te lezen op vrij papier.
Geen paniek en geen wanhoop maar ik ben weer terug. Het is eventjes geleden komt door mijn gezondheid. Ziekenhuisopname en dan weet je het wel. Ik blijk een chronische alvleesklier ontsteking te hebben als gevolg van cholesterol problemen Dat laatste wil zeer zeker benadrukken, want het is nogal vernederend als men roept, indien men dit hoort, moet je maar niet zoveel zuipen. Nee lieve mensen ik ben non alcoholica. Het is een hele nare ziekte. Ik gun het geen mens. Maar al met al leef ik nog. Dat is wat telt. Vorig jaar overvallen door een hartinfarct maar verder gaat alles naar wens nu. Op die nieuwe ziekte na. Ik heb als eerste liefdesbaby van mijn ouders alles aan ziektes georven... maar het zij zo. Niet huilen maar positief blijven dat is de kunst. Het leven op zich is een kunst geworden en ik neem aan dat men dit kan begrijpen. Ik heb ondertussen vele mooie gedichten geschreven die ik zo nu en dan zal gaan invoeren. Ik wens dan iedereen heel graag veel leesplezier toe. Op de gedichten is copyright van toepassing.
The year 2006 is almost gone. Christmas time, we will enjoy a holliday, visiting family, friends, kids, grandparents and so on. I thank my friends overseas, who were visiting my site, the past year. I wish you all a merry Christmas and a happy 2007. See ya soon all again!
Slapeloze nachten, de tijd van eenzamen, kerstmis. Zoveel alleen, zoveel verloren. Toch werd er een liefdeskind geboren, een heiland die vrede bracht. Midden in de kerstnacht. Toch even dit: Niet zo best, weer die klote nachten, komt ook door de naderende kerst, niets om handen vaak en de herinneringen vinden gretig aftrek in jezelf. Tijd om zielig te zijn en te mogen wezen, tijd voor eenzaamheid die ineens in alle hevigheid lijkt toe te slaan. Kortom tijd om met je verdriet bezig te zijn en te rouwen om zoveel wat is verloren. Toch hoe zwaar het ook allemaal is, na de regen komt zonneschijn en ook al lijk je zo gevangen in een inktzwarte duisternis, weet dat aan het einde van de tunnel ook weer licht te vinden zal zijn. Ik kijk met de kerst ook op de logs, dus zou zeggen schrijf maar. Liefs van een engel.
De klok tikte sneller dan gedacht. Het hele jaar gewacht op de tijd van liefde. Lichtjes en warmte. Bijna is het weer voorbij, een nieuw jaar voor jou en voor mij. We wensen elkaar weer de beste wensen. Maar vrede huist nog steeds niet in alle mensen.
Uiteraard wens ik een ieder een liefdevol, spetterend, flitsend en geweldig uiteinde en bovenal een goede vredige kerst en een dito Nieuw jaar. Liefs en dank jullie allemaal voor het overtallig bezoeken en reageren op mijn logs. Ik hoop het nieuwe jaar meer onderwerpen te mogen bedenken en jullie nog meer te boeien. Met mijn liefde, mijn leven, mijn leed, de wereld en meer. Dank jullie wel. Ik zeg nog niet tot 2007, want mijn log zal nog niet stil staan. Nogmaals liefs en de beste wensen.
Kerst heeft altijd weer een nieuwe betekenis! Het is een feest voor jong en oud, in traditie een familiefeest. Toch zal kerst voor mij dit jaar anders zijn. Helaas was het een rampjaar voor ons. Mijn jongste broertje die ons is ontvallen. Mijn moeder die aan het dementeren is gegaan en ik die bijna het leven was verloren. Er is een behoefte samen met mijn gezin deze kerst vieren. Veel lichtjes moeten branden, om de duisternis te gaan verdrijven. Toch zal er het gemis zijn van hen die mij zijn ontvallen. Toch geen somerheid maar alleen maar anders. Samen heeft een andere betekenis gekregen. Samen omdat je weet wat het dierbaarste is. Samen omdat je bent gaan beseffen hoe grillig je leven kan zijn. Samen omdat ik het geluk had om nog eens samen te zijn.
Nu ik er zo over nadenk een dijk van een tekst en morgen zal er vrede zijn, is alles beter. Ja hoe haal je de oorlog in vredesnaam uit een kind, als je bedenkt hoeveel kinderen slachtoffer van een oorlog zijn, waar ook ter wereld, als je ziet en bedenkt hoeveel kinderen hun ouders hebben zien vermoord worden en overige familie, soms ook broertjes en zusjes. Die hulpeloos moesten toe kijken hoe hun ouders werden afgeslacht. Veelal op brute wijze. En morgen zal het vrede zijn, morgen is er geen vrede en waarschijnlijk over een jaar nog niet en ik zie oorlogen alleen maar toenemen. Zo op de valreep van het jaar, ben ik toch bezig met een specialisatie mbt mijn weblogs. Dit jaar staan vooral de kinderen centraal. De kinderen in oorlogsgebieden. Deze oorlogsgebieden omvatten: Irak, Palestina, Afghanistan, Darfur, Somalie, Israel, Libanon, Ivoorkust, Tsjetsjeense oorlog, Niger Delta, Congo, Pakistan enzovoorts, De slachtoffers doorgaans, vrouwen, kinderen, zieken en bejaarden.
De Somalische Burgeroorlog is een burgeroorlog in Somalië sinds 1988. In 1991 riep het noordelijke gedeelte van het land zijn onafhankelijkheid uit als Somaliland. De humanitaire troepen van de V.N. landden in 1993 en begonnen een inspanning van twee jaar (hoofdzakelijk in het zuiden) om hongersnoodvoorwaarden te verminderen. Redenen Olie!
Jihad (Arabisch: جهاد, djihād) is een begrip uit de islam. Het komt van het de arabische woordstam ǧhd, wat strijd betekent. Moslims zien het als een taak voor zichzelf hun geloof te beschermen en te verdiepen. Er wordt een onderscheid gemaakt in een innerlijke en een uiterlijke jihad. Er worden zowel in islamitische als niet-islamitische kringen verhitte discussies gevoerd over de precieze betekenis van het begrip.
Jihad komt in de Koran enkele malen voor als werkwoord of in samenstellingen (onder andere Soera De Bedevaart 78 Wa jāhidoe fī Allāhi "En span je in op (streef naar) de weg van God"). Dit kan, maar hoeft niet per se, gewapende strijd te betekenen. Jihad is, net als het Nederlandse woord "strijd", een algemeen begrip. Wanneer de koran expliciet oproept tot gewapende strijd tegen een vijand, dan wordt het woord qitāl gebruikt.
Het vaak als bewijs voor het gewelddadige karakter van de islam geciteerde aya, Soera Het Berouw 5: doodt dan de afgodendienaren waar gij hen ook vindt. Het verwijst naar schermutselingen tussen de naar Medina uitgeweken moslims en inwoners van Mekka (Qoeraisj) en hun bondgenoten.
Maulana Muhammad Ali zegt dat dit vers uitsluitend betrekking heeft op de Mekkaanse polytheïsten en hun bondgenoten met wie Mohammed verdragen had afgesloten. Doordat het geslacht Bakr (dat met Qoeraisj gelieerd was) een wraakactie uitvoerde op leden van de stam Choezaa'a (die met Mohammed gelieerd was), met wapensteun en deelname van enkele Qoeraisjieten, werd het verdrag van Hoedaibia door Mekka geschonden. Mohammed achtte zich op dat moment niet meer aan het verdrag verbonden en trok op tegen Mekka. Afzonderlijke verdragen met andere stammen dienden echter steeds gerespecteerd te worden De door orthodoxe en salafistische moslims veel gebruikte tafsier (exegese) van Ibn Kathir laat in het midden wie er met "hen" en "polytheïsten" wordt bedoeld, maar plaatst het vers wel expliciet in de context van de strijd tegen (Mekkaanse) polytheïsten die verdragen hadden geschonden.
De hadithcollectie Sahih Boechari kent een hoofdstuk Vechten voor de zaak van Allah (jihad)[6]. Daaruit mag geconcludeerd worden dat met jihad gewapende strijd (althans voor mannen) wordt bedoeld gericht op expansie van het islamitische gebied. Dit wordt door de vroege geschiedenis van de islam bevestigd.
Toch gaat de Jihad niet zomaar op. Zeer zeker is de Koran een tegenstander van geweld. Immers de Islam is vredelievend.
Er is geen dwang in de godsdienst. Voorzeker, het juiste pad is van dwaling onderscheiden; derhalve, hij die de duivel verloochent en in Allah gelooft, heeft een sterk houvast gegrepen, dat onbreekbaar is. Allah is Alhorend, Alwetend. Uit de volgende koranverzen wordt echter duidelijk dat Mohammed zijn volgelingen beveelt om iedereen te bevechten en te onderwerpen die de Islam tegenstaan. Hieronder worden enkele voorbeelden gegeven:
En strijdt voor de zaak van Allah tegen degenen, die tegen u strijden, maar overschrijdt de grens niet. Voorzeker, Allah heeft de overtreders niet lief. En doodt hen, waar gij hen ook ontmoet en drijft hen uit, vanwaar zij u hebben uitgedreven; want vervolging is erger dan doden. En bevecht hen niet nabij de heilige Moskee, voordat zij u daarin bevechten. Maar indien zij u bevechten, bevecht hen dan - zo is de vergelding voor de ongelovigen. Maar als zij ophouden, dan is Allah zeker Vergevensgezind, Genadevol. En bestrijdt hen, totdat er geen vervolging meer is en de godsdienst alleen voor Allah wordt. Maar indien zij (met strijden) ophouden, dan is er geen vijandelijkheid meer toegestaan, behalve tegen de onrechtvaardigen.
Het is duidelijk dat hier helemaal geen opdracht gegeven wordt om 'iedereen te bevechten en te onderwerpen aan de islam' zoals hierboven gesteld werd. De passage verleent integendeel alleen toestemming om zich te verzetten tegen een aanval. Daar worden binnen deze passage meteen een reeks voorwaarden aan gekoppeld die de toestemming inperken. Ook andere verzen in de Koran perken de toestemming verder in.
De betekenis van de andere verzen die hier genoemd worden, ligt in dezelfde lijn. Voor meer informatie over jihad en oorlogsethiek, zie: Jihad, geloof in woord en daad.
Uiteindelijk doet het er voor een encyclopedische beschrijving van jihad niet toe hoe men een vers interpreteert. Wat telt is dat men het concept jihad zo goed mogelijk probeert te definiëren. Als er geen concensus gevonden wordt waar de verschillende meningen het eens mee zijn, dan kan men nog altijd gewoon aangeven dat er verschillende meningen zijn en deze in het kort beschrijven. Dit is allemaal poep weetje wat hier staat mensen luister naar mij als moslim mag je niemand doden tot je zeker weet dat diegene jou wil doden mag je hem doden ter zelfverdedeging. voor de rest is het ook zo dat mensen die het islam verlaten een straf krijgen van god en niet dat jij ze mag doden en als iemand je geloof beledigt moet je met behulp van communicatie hem duidelijk maken wat het Islam inhoud.
Duidelijk is dat veel van die oorlogen om de religie gaat, althans dat wil men ons laten geloven, maar veel draait om macht, geld en olie. De Christenen zijn goed, de Islamieten zijn slecht. Extremimse is het sleutelwoord om geweld te kunnen rechtvaardigen. En dat geldt dan voor alle partijen. Maar let wel, de oorlog haal je niet in kinderen, nadat je de oorlog wel in kinderen hebt gebracht. En toen werd het stil, want weer zoveel zijn vermoord. Het is immers business as usual.
We don't love the world, but just the money. Wat willen we nog meer?
Ik raak je aan, als teken van troost. Ik raak je aan, als bemoediging. Ik kijk naar je, en zie een traan. Ik kijk naar je en zie een rimpel meer. Ik raak je aan, omdat ik je wil omhelzen. Gewoon aanraken, immers weet jij veel? Misschien is het de laatste keer.
All my dear American and English friends, thanks for visiting my site, feel welcome to come again.
When I look at the stars, I hope that I will tomorrow still here. If I won't please remember my words. I will always comfort you. You don't have to search in darkness to find a place into the sun. Read my words and I will be guide you.
Ik zie, ik zie wat jij niet ziet! Mooi start voor een campagne van sire als het om kindermishandeling gaat. Men blijft de ogen er vaak voor sluiten en vertel eens zijn jouw ogen en oren open? Durf jij de politie te bellen als je merkt dat je buren hun kinderen mogelijk mishandelen of kijk je alleen maar lijdzaam toe, terwijl je het ziet gebeuren? Dat kan ook natuurlijk! Besef jij wel dat er inmiddels zo'n 5000 zwerfjongeren zijn in Nederland, dat is nog maar een ruwe schatting want inmiddels kunnen het er al veel meer zijn. Laat jij hen stikken? Ik niet! Dus nogmaals, zie jij wat ik zie?
De ochtendnevel ontrekt zich als een waas langzaam maar gestaag aan mijn oog. Het voelt kil, de damp maakt het ademen zwaar. Weer een nieuwe dag. Mijn ogen richten zich tot de blauwe lucht, en ik word een halve regenboog gewaar. Betekent dit geluk of gevaar? Een enkel vogel begint een lied in te zetten en ik volg zijn vlucht. Verdwijnend uit het zicht, laat ik een zucht. Was ik die ochtendnevel? Of ben ik net als die vogel op zoek naar het oneindige? Ben ik als de damp even vluchtig? Zou ik dan toch de nieuwe dag zijn? De ochtendnevel heeft zich aan mijn oog volledig ontrokken. Weer een nieuwe dag om voor je zelf te knokken. Lief leven, lief hart, dank voor deze nieuwe start.
Kleine kinderen scharen zich om mij heen, vol verlangen zie ik hun ogen. "Vertel je een verhaaltje?" vragen ze. Het huis is verlicht vol kerstlichtjes, de kaarsen branden en het hout knappert in de open haart. Een kop chocolade melk, wat lekkers erbij. Het is immers kerstavond. "Wat ga je nu voorlezen?" "Kinderen ik lees niet voor, maar vertel je een verhaaltje", maar wel eentje die echt gebeurt is ver terug in de geschiedenis". Vol goede moed verzamel ik mijn woorden zorgvuldig bij elkaar. Ik stel de vraag of ze weten wat Kerstmis nu eigenlijk is, de kinderen hebben dus geen benul behalve dan te zeggen, vol enthousiasme roepen ze, omdat de kerstboom versierd is en we een heleboel lichtjes opsteken". "Dat gaat maar voor een deel op", zeg ik. Maar goed, ik zal jullie een verhaaltje vertellen.
Heel lang geleden gingen gingen twee mensen op reis; Jozef en Maria. Ze gingen naar Bethlehem. Dat moest. De keizer van het land waar ze woonden, wilde weten over hoeveel mensen hij de baas was en daarom moest iedereen zijn naam laten opschrijven in de plaats waar hij vandaan kwam. Jozef kwam uit Bethlehem en daarom was hij, samen met Maria op reis gegaan. Het was een verre reis. En Maria was moe. Ze verwachtte een kindje en dat zou gauw geboren worden. Gelukkig hadden ze een ezel meegenomen. Daar kon Maria op zitten, als haar voeten pijn gingen doen en haar buik zo zwaar voelde. Als ze eindelijk in Bethlehem aankomen is het al bijna donker. Het is er druk, er zijn veel mensen die een plaats zoeken voor de nacht. Jozef kijkt bezorgt naar Maria. Wat zullen we doen? "We blijven hier niet", zegt Maria. "Ik wil ergens zijn waar het rustig is. Ik voel dat het kindje gauw geboren zal worden, weet jij geen goed plekje?" Jozef denkt even na. "Kom ", zegt hij dan. Hij neemt de ezel bij de teugels en samen gaan ze het stadje weer uit, naar het grote veld rond Bethlehem. Daar vinden ze een klein huisje. Een schuilplaats voor de herders en de schapen als het slecht weer is. Het is er niet mooi. Maar het is er warm en rustig en er is schoon, zacht hooi om een bed van te maken. Maria kijkt rond en lacht tegen Jozef. "Hier is het goed", zegt ze. In die nacht wordt Maria's kindje geboren. Ze heeft geen mooie kleertjes meegenomen voor het Kindje, maar ze heeft wel zachte doeken, waar ze het Kindje inwikkelt. Daarna legt ze het voorzichtig in een kribbe, die Jozef gevuld heeft met het zachtste en schoonste hooi dat hij kon vinden. Ze kijken naar elkaar. Ze zijn blij en gelukkig. "We noemen hem Jezus", zegt Maria. En Jozef knikt.
Buiten op het veld zijn de herders. Ze passen op hun schapen. Het is een heel gewone nacht. Dan ineens... is er een helder licht, alsof het dag wordt. En daar staat een engel voor hen. Een engel die licht uitstraalt naar alle kanten. De engel zegt: "Wees maar niet bang . Ik kom jullie een boodschap brengen van God. Jullie zullen allemaal erg blij zijn. In Bethlehem is een bijzonder Kindje geboren. Een Kind dat alle mensen gelukkig zal maken. Ga Hem zoeken. Zijn naam is Jezus en Hij ligt in een kribbe". Opeens is er nog meer licht en de lucht is vol met engelen. Samen zingen zij een lied: "Ere zij God. God houdt van de mensen. Vrede op aarde waar alle mensen zo naar verlangen!"
Zo het kaarsje blies het verhaaltje weer uit, waarna de opmerking volgde! "Eerst zien, dan geloven". Ja maar protesteerde ik, als ik jou wat vertel geloof je mij toch ook? "Ja, natuurlijk maar we kunnen jou toch zien"? Dus als ik jullie vertel dat je neefje naar de hemel gegaan is, dan geloven jullie dat ook niet? De kinderen antwoorden, "jawel dat geloven wij wel'. Dus niet eerst zien en dan geloven? Maar dan weten jullie ook niet dat Jezus niet zou bestaan? Het antwoord bleef uit en de discussie was ten einde. )
Zeg eens eerlijk, heb jij tijd? Heb jij voldoende tijd voor hen die je liefhebt? Het klokje tikt gestaag verder, op weg naar alles wat weer komen gaat, snel zijn weg vervolgend naar het nieuwe jaar. We moeten nu snel zijn. Even naar pa en ma. Naar opa en oma, je kinderen, want immers vadertje tijd gaat zijn eigen weg. Even heel even een beetje tijd!
Mam in het verpleeghuis even wat nieuws onder de zon. Gisteren bij haar geweest, mam was helder en ontkende haar hartkwaal eens een keer niet. Rookte heel matig (voor zolang het duurt), emotioneel bezoek dit keer. Eerst een dame bij mam aan de tafel, mij lukte iets wat geen mens is gelukt in jaren. Waarom ik zo'n aantrekkingskracht op mede ook die mensen heb, snap ik zelf soms niet, (ben ik toch die engel)? Het vrouwtje wilde opstappen, voelde zich teveel vond ze, ze vond niet dat ze erbij hoorde en was van mening dat de maatschappij ook niet deugd. Ja dacht het menske heeft nog gelijk ook. Maar goed, ik streelde haar hand en maakte duidelijk dat ze gewoon mocht blijven en verzekerde haar dat ze niet in de weg zat, en dat ik het heel fijn vond als ze zou blijven zitten, immers vriend zat er ook, een mannelijke groepsgenoot van mijn ma.......... die veel met de kleintjes van me optrekt als ik ze meeneem. Gewoonweg lief. Dus dat vrouwtje kon blijven zitten, zo goed en kwaad als het ging betrok haar bij het gesprek, wat over de aankomende kerstdagen ging en over het feit hoeveel mensen er wel niet eenzaam zijn met die dagen. Ook in een verpleeghuis want immers sommigen zien geen mens meer daar.
Uiteindelijk was het vrouwtje zo blij, dat ik wat lieve woorden voor haar over had en toen ze opstond, gaf ik haar een knuffel, wat erin resulteerde dat ze in een huilen uitbarste, de verpleging was versteld ervan.... en het was ook zo echt zo vertederend maar ook emotioneel, ik zei haar u hoeft toch niet te huilen nee maar ik wist niet dat er nog iemand bestond die eens wat liefs tegen me zei en me lief vind. Tja daar stond ik met mijn gedrag. Ik ben maar een zakdoekje gaan halen en droogde haar tranen.
Toen weer alleen met mam............ dat werd wel heel persoonlijk. Het ging over mijn broer (de overleden jongen), het is vreselijk te zien hoe je moeder niet alleen dementeert maar ook om te zien het verdriet en leed rondom het verlies als moeder van je kind......... en als ma tenslotte zegt, ik wil straks bij mijn zoon in een graf begraven worden of minimaal ernaast... tja.. en wetende dat ze niet verzekerd zijn, rest mij maar een ding of een inzameling gaan houden dat mam haar laatste wens straks in vervulling ziet gaan, bij elkaar in een graf met een mooie steen. Dan zal je naar wegen moeten zoeken dit te realiseren......... dus ik denk na, hart in aktie misschien of toch maar Robert ten Brink voor een bijzondere kerst.
Ik ben Marylinn
Ik ben een vrouw en woon in Noord Brabant (Helmond) (Netherlands) en mijn beroep is Maatschappelijk werkster.
Ik ben geboren op 08/04/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, zang, lezen, films, kleinkids, tuinieren, dieren, koken, internet en nog veel meer..
Ik heet je graag welkom op mijn weblog! Het weblog voor iedereen. Nieuws, liefde, leven, dood en nog veel meer, zal zijn waar ik over schrijf. Je reactie is meer dan welkom, mits met respect voor elkaars mening dan komt alles vast goed. Liefs!
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Sterke en sobere oude tijden, 
Geen paniek en geen wanhoop maar ik ben weer terug. 
)
Ik ben Marylinn
