De dochter uit een Nederlandse moslimfamilie vond een amulet op de deurmat bij het openen van de deur. Vanaf dat moment is ze verlamd. De familie vraagt wat ze in deze situatie moeten doen. Shaykh Zayn al-'Aabideen Bilaafreej, Hadeeth-geleerde en hoogleraar aan de Hassan II Universiteit te Casablanca, geeft hierop antwoord.

Het is onbegrijpelijk als je deze wetenschappelijke uitleg beluistert dat geleerden uit de moslimwereld niet meer Nobelprijzen hebben gewonnen.  We mogen hier gerust gewagen van discriminatie.

Na lang onderhandelen blijkt onze regering, volgens haar eigen verklaring, het zogenaamde tekort in de begroting, om de door Europa opgelegde normen te halen, te hebben dichtgereden.
Wij beweren dat dit onmogelijk is. Iedere cent die de regering uitgeeft komt, rechtstreeks of onrechtstreeks, van de belastingbetaler. Iemand die iets anders wil beweren is te kwader trouw.
Bovendien is het onze overtuiging dat er voor de zoveelste maal onjuiste prognoses werden gemaakt. Men mag er vrijwel met grote zekerheid van uitgaan dat over enkele maanden zal worden vastgesteld dat de inkomsten lager uitvallen dan werd berekend en dat de uitgaven als gevolg van vroegere stupiede beslissingen hoger blijken te zijn als gedacht. Men mag dus van onze overheden verwachten dat ze met nieuwe verhalen zullen komen aandraven over enkele maanden.

Een mooi voorbeeld om te bewijzen dat ze doorgaans onbetrouwbaar of onbekwaam, en in de meeste gevallen beide zijn, moge blijken uit een klein foutje van 24 miljoen euro dat vorige week werd vastgesteld in de boekhouding van De Lijn.* Hoe is het in godsnaam mogelijk dat een onderneming, die reeds over een overvette administratie beschikt, dergelijke fouten kan maken? We willen niet geloven dat dit werkelijk een foute berekening was maar eerder het uiteindelijk moeten toegeven van wat intern reeds lang was geweten. Trouwens vele overheidsadministraties zijn in dat bedje ziek. Het zou ons eveneens plezieren te weten te komen welke sancties door de overheid werden genomen om, in het eerste geval, de schuldigen van deze enorme fout te straffen. Wedden dat daar nooit nog een woord zal over gerept worden ?

Het staat dus als een paal boven water dat er voor het einde van het jaar opnieuw naar nieuwe inkomsten zal moeten gezocht worden. Bovendien weten we dat onze beroepspolitiekers steeds de indruk willen geven dat ze aan hun kiezers geschenken uitdelen en nooit de indruk wensen te laten dat ze in onze zakken zitten. Daarom zijn ze steeds op zoek naar inkomsten die de indruk geven van elders, maar niet van de kiezer, te komen. Een goed voorbeeld was b.v. de uitbating van onze nationale luchthaven aan buitenlanders te verkopen. Dat dit uiteindelijk, in latere tijden, een dikke streep door de rekening van de luchtvaartreizigers is neemt men er als bijzaak bij. Daarom willen we onze beroepspolitiekers op een nieuw ideetje brengen dat hen, indien eerstdaags terug nodig zou blijken te zijn, aan enkele miljarden kan helpen zonder onmiddellijk de kiezer of belastingplichtige te benadelen. Dat deze in ieder geval het gelag later zal moeten betalen is echter nooit de zorg van onze bewindvoerders geweest. Hier gaan we dan.

Wat is het verschil tussen een reiziger die b.v. Londen als eindbestemming heeft en op Zaventem doorheen een gebouw loopt om een vliegtuig te nemen en een reiziger die in Brussel-Zuid door een gebouw loop om een trein, naar dezelfde bestemming, te nemen? Geen verschil. Nada.

Maar de eerste moet wel luchthavenbelasting betalen en de tweede niet.

De overheid zal onmiddellijk enorme bedragen kunnen vragen aan Internationale groepen die reeds ervaring hebben met de uitbating van luchthavens wanneer ze hen de uitbating van spoorstations zou voorspiegelen. Aangezien beroepspolitiekers steeds "afkijken" zoals sommige leerlingen tijdens examens plegen te doen, zullen beroepspolitiekers van andere landen zeer snel dit mogelijke Belgische initiatief overnemen.
Het per opbod aanbieden van de uitbating van b.v. de tien belangrijkstre Belgische spoorstations zou een enorm bedrag kunnen opleveren dat normaal volledig uit het buitenland zou komen. Dat men dan, juist zoals vroeger met de luchthavens gebeurde, in de toekomst rekening zal moeten houden met steeds stijgende "spoorstation belastingen", is een zorg voor later. De huidige knoeiers liggen ook niet wakker van idiote "groene subsidies" die door hun voorgangers voor niet minder dan 20 jaar werden beloofd aan de eigenaars van zonnepanelen of windmolens.

Men zegge het voort...

Freddy Van Gaever

* Over het plots opduiken in de boekhouding van De Lijn van 24 miljoen onbetaalde rekeningen, heeft Senior het uitgebreid gehad vorige week.

Op de eerste verjaardag van de ‘Arabische lente’ zal menig inwoner van een dezer landen zich beginnen af te vragen of ze toch niet beter af waren met hun corrupte dictators. 

De ‘Arabische lente’ moest immers democratie, transparantie en verandering brengen.  Er werd verwacht dat er een einde zou komen aan de schending van de mensenrechten en dat vrije en onafhankelijke media vrijelijk zouden kunnen werken.

De ‘Arabische lente’ moest immers de rechten van de vrouwen en de minderheden vooruit helpen.  Jonge moslims zouden hun extremistische mening nu wel bijschaven, hun terroristische acties opgeven.

De ‘Arabische lente’ moest immers geleid worden door jonge, charismatische, westers-opgevoede activisten, die moderne en pragmatische denkbeelden in de Arabische wereld toegang zouden doen vinden.

De ‘Arabische lente’ zou ervoor moeten zorgen dat hun landen in een toeristisch walhalla omgetoverd zouden worden, waar investeerders van heel de wereld maar al te graag hun kapitaal wilden zien groeien.

Als we de resultaten bekijken van de opstanden in Tunesië, Libië, Jemen en Egypte, dan kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat geen van b.g. doeleinden verwezenlijkt werd.  Hun triomfantelijke lente werd niets anders dan een totale ramp.  Inwoners van de Arabische lentegolf menen in een enquête van Abu Dhabi's Gallup Polls dat ze zich veel onveiliger voelen dan tevoren.

De vier landen, waar de leiders ten val zijn gebracht, zijn nu in handen van moslimfundamentalisten, die de ‘Lente’ misbruiken om hun macht uit te breiden. 

In Tunesië vraagt de grootste partij Ennahda de vorming van een islamitische staat.  De vrijheid van meningsuiting is er nu al op achteruit gegaan.  Nabil Karoui, eigenaar van een televisiezender, staat terecht voor godslastering nadat hij de bekroonde Frans-Iraanse film ‘Persepolis”, met daarin de afbeelding van God,  getoond had.  Niet minder dan 150 advocaten hebben een rechtszaak tegen hem ingespannen wegens het verstoren van de publieke orde en het ‘beschadigen van heilige waarden’.  Slechts twee weken geleden kwamen honderden moslim fundamentalisten, volgelingen van de radicale Wahhabi-doctrine, op straat in Tunis om de sharia als wetgeving te eisen. 

In Egypte is de chaos compleet.  Het land wordt momenteel bestuurd door de verkozen islamitische partijen, de moslimbroederschap en de salafisten, en het leger.

Libië en Jemen staan op de drempel van een burgeroorlog.  Tientallen zwaarbewapende milities teisteren het land.  Sommigen hebben banden met de moslimbroederschap en Al-Qaeda in Jemen.  Arabische politieke analisten zeggen dat het slechts een kwestie van tijd is vooraleer het Jemen in de handen van Al-Qaeda valt.

De Arabische lente heeft de winter ingeluid voor vrouwen, christenen, joden, journalisten, mensenrechtenactivisten en politieke tegenstrevers: zij worden vervolgd, opgesloten, gefolterd en gedood.  Dagelijks.  Ofwel door de democratisch verkozen leiders, door terroriserende rebellenmilities of moslimfundamentalisten.

De Arabische lente is alles behalve een revolutie.  Het is het begin van de Arabische ijstijd.

Floriaan Terbeke

Bron: The Stonegate Institute

Voor een aantal dagen woedde er in de brievenbus van Angeltjes een hoffelijke maar niet mis te verstane woordenstrijd over het zwaarste beroep ter wereld. Het oudste dat kennen we allemaal en daar is geen discussie over. Maar het zwaarste, daar werd over geargumenteerd met welluidende volzinnen  in keurig Nederlands. De loodsen, die slechts met zijn driehonderd zijn en die niet tot onze lezersschare  schijnen te behoren, moesten de duimen leggen vanop hun zwalpende motorbootjes tegen de juffrouwen en de mijnheren uit het onderwijs. Die bleken het zwaarste beroep uit te oefenen. Tja, de saaie boekhouders hebben zich koest gehouden en de stratenmakers  kregen hun gekromde ruggen niet tijdig recht om "ik, ikke" te roepen.

En toch is er één beroep zwaarder, moeilijker, inspannender, ondankbaarder dat wordt uitgeoefend door enkele honderdduizenden Honorés Gepluimd : het beroep van Vlaming.  Misprezen, veracht, niet onderbetaald maar onbetaald en met nauwelijks kans op succes. Met ploegbazen en een management waarvan velen niet te vertrouwen zijn. Het beroep van Vlaming zijn is tevens een van generatie tot generatie overgeleverd vak, waarvoor velen die voorgegaan zijn een zware tol hebben betaald. Tot met hun leven toe. Altijd werken, nooit beloond worden.  Mochten er in dit land vakbonden bestaan,  (die op de bres zouden springen voor de uitgeslotenen, in plaats van dezen zelf uit te stoten)  er zouden vele paletten moeten verbrand worden voor het afsluiten van een fatsoenlijke CAO die de onrechtvaardigheden uit het beroep Vlaming zouden opheffen.

In de stukken die vandaag verschijnen bij Angeltjes, leest u de bedenkingen van Stradi die net teruggekeerd is uit zijn geliefde Midden-Amerika, onder de titel "Zijn de Vlamingen murw geslagen ?".  Gelukkig is er nog wat ruimte gelaten voor tegenargumenten, dankzij het vraagteken.  Vrolijk word je niet van dergelijke lectuur.  En wij zijn trots u vandaag een zoals steeds weldoordacht en sierlijk geschrevent artikel van Luc van Balberghe te mogen aanbieden met de weinig veelbelovende titel "Het fatsoen is uit de Wetstraat". Voor Luc hoeft er zelfs geen vraagteken bij . Onze  collega Guido van Alphen van Guvaal,  heeft het elke dag in zijn beschouwingen over de talrijke onrechtvaardigheden die het sadistische land B pleegt op Vlaanderen.  Een sado-masochistische  relatie die een normaal denkend mens niet kan bevatten, dat is het samenzijn van het land B en Vlaanderen. En het biedt tevens een antwoord op Stradi's vraag :  ja, de Vlamingen zijn murw geslagen en het doet deugd. En in een SM-verhouding, beste Luc van Balberghe, ontwaren wij inderdaad geen fatsoen.

De onaantastbare voorzitter van de grootste belgische en Vlaamse partij, de heer De Wever, loste vorige week een schot voor de boeg, dat Hij de pijp aan Maarten zal geven als Hij in 2014 geen vooruitgang zal boeken. Electorale vooruitgang, bedoelt hij en hij zal alsdan ronduit gaan voor het onverdachte confederalisme. Voilà.  Dat deed hij ook al in 2009 maar de Vlamingen hebben een kort geheugen en zwijmelen telkens De Wever de mond opent : "Ha, ha, hij heeft het goed gezegd".  Ook als dit krèk hetzelfde is van gisteren of het tegenovergestelde van eergisteren. Vlamingen zijn ontzettend gevoelig voor woordkunstenaars, dat komt omdat zo weinigen met hun taal omgaan als met een minnaar of een minnares. En de enkeling die het wel doet, wekt bewondering.   Een belangrijk deel van de Vlaamse publieke opinie loopt niet gebukt onder de gevolgen van het zware beroep van Vlaming te zijn en jogt gezwind mede van de inmiddels bankroete frituur "Het Draakske" naar de diëetwinkel waar droge brokken en vogelzaad verkocht worden als exquise spijzen tegen exquise prijzen.

Gelukkig is er één N-vA-er die het hoofd koel houdt : de berekende rat uit Gent, de verklede loge-flamingant en VRT-intrigant met de voornaam uit een Wagneropera en een familienaam die duidt op een slechte spijsvertering.  Die figuur zag haar kansen schoon om publiek te doen wat in de N-vA niet doenbaar is, de voorzitter afvallen (excuseer voor de bijna-woordspeling, ik laat ze voor anderen).  "De Wever moet zwijgen over zijn politieke toekomst".  Ik had bijna ontzag voor de heer Bracke toen ik het stuk las.  Ettelijke N-vA-ers die al jaren de nukken, de grillen, de snauwen en sneren van De Wever moeten ondergaan, lazen met een stralende glimlach de stoute-schoenen-uitleg van de Gentse rat.  "Eindelijk ..."  werd in talrijke livings, keukens, slaapkamers van Vlaanderen gezucht, eindelijk iemand die het woordgezwets van Bart durft te trotseren.

Op zich laten de intriges bij de N-vA ons koud, los van het feit, dat we er natuurlijk graag over lezen, al was het maar om de menselijke dimensie die ook in deze partij floreert nooit uit het oog te verliezen.  Wees ervan overtuigd, Bracke is geen  opa, zoals hij zichzelf olijk betitelt, die zijn kleinzoon vermanend toespreekt. De man is en blijft een intrigant die in een steeds wisselend decor zichzelf blijft,  als de sluwe praatvader die niet kan tevreden zijn met een ondergeschikte positie.  Nu de rol op zich nemen van de wijze opa is een strategische stap naar de top van de partij als De Wever er de brui aan geeft.  U mag mijn woorden onthouden. Behalve als De Wever blijft zitten op zijn presidentiële zetel.

Maar nogmaals daar gaat het allemaal niet om.  Wat schrijnend is, dat zijn deze vlugge woorden van de voorzitter van een bescheiden Vlaams-nationale partij :   de handschoen in de ring  gooien, als hij in 2014 zijn zin niet krijgt.  Een Vlaamse leider die na 180 jaar belgische bezetting binnen de 5 jaar zijn strategisch plan wil doorgevoerd krijgen en als het niet lukt, dan stopt hij er mee.  Wat een trieste uitspraak en wat een arrogante houding.  Het eigen programma verloochenen, dat wisten we al, hoogmoedig met de verkeerde tegenpartij onderhandelen en het deksel op de neus krijgen niettegenstaande vele toegevingen, ook dat is ons bekend,  Maar binnen de 5 jaar verzaken aan de politieke droom (hoe die verder ook was) dat is niet enkel bevreemdend, het is beschamend. En tegelijk veelzeggend.

Dat Bart de Wever eens een voorbeeld neemt aan zijn collega-politici uit het door hem verfoeide Vlaams Belang. Die staan reeds tientallen jaren op de barrikaden, zij worden geminacht, uitgesloten, bespot en bespuwd, maar zij geven geen kik. Abstractie gemaakt van enkele arrivisten die onder de vleugels van de N-vA zijn gekropen.  Gespleten tongen, slappe ruggengraten en negationisten die zich verschuilen achter "ich habe es nicht gewusst, dat ik meegeschreven heb aan het 70-puntenplan."

Het moeilijkste beroep is dat van Vlaming zijn. Er zijn geen uren, er is geen arbeidsreglement, er is geen loon en de meesten van de managers zijn blaaskaken.  Als wij, het werkvolk niet voortdoen en ons vasthouden aan de wil van onze overtuiging, dan komt er niets in huis van onze Vlaamse Republiek. Laat ze maar doen, de slaphangers die achter de belgische vod aandraven.  Aan het verdriet van Vlaanderen komt ooit een einde.

Ray

“Découvrez l'histoire de la Wallonie” (de man rechts op de afbeelding is gesponsord door de Vlaamse vakbond)

Pas terug uit het buitenland, nog nagenietend van de figuurlijke narcose uit de b politiek, staart mij bij het wachten op onze bagage op Zaventem, een enorm bord aan “Découvrez et visitez les plus belles villes de Belgique” links van mij “Découvrez l'histoire de la Wallonie” rechts van mij “Entrez dans l'univers de la Wallonie, de ses industries, de son économie, de ses innovations, (sic) “bienvenue en Wallonie !”.

Ik dacht een moment op de verkeerde luchthaven terecht gekomen te zijn. Tintin, en nog wat meer hoogwaardige verwezenlijkingen van de waalse natie worden de nietsvermoedende toerist om de oren geslingerd, geen enkel bord is in het Nederlands, zelfs niet vertaald naar het Engels, ja zo arrogant kun je het niet bedenken.

Terug thuis is de franstalige post goed aanwezig. Foutje? Vergissinske? Ook de ondertitelde franse films zijn terug van weggeweest, begrijpelijk want weet je, zei mij een waal in het buitenland” Les Flamands sont jaloux que nous avons la plus belle langue du monde” waarna hij zijn beklag maakte dat hij niet geholpen werd in het frans, en dat in Midden-Amerika.

Wat de politieke push van La Rupette met ons eerlijkheidsgevoel doet ziet de bewuste goed oplettende burger rondom zijn habitat, dat mens zet federaal zijn politiek van waalse maffiabaas verder, het duld geen oppositie. De Vlamingen worden geplet en meegesleurd in het non-beleid van het waalse communistisch politbureau, achter de feiten aanlopen en het geld halen waar het zit, de rijke boeven kunnen hun straf afkopen en die miljoenen dienen voor gesofistikeerde camera’s aan te schaffen als moderne struikrovers, terzelfder tijd al de nog beschikbare middelen gebruiken om het wanbeleid te camoufleren, de franstalige kiezers worden toch geïmporteerd uit de nieuwe lentelanden. http://www.gva.be/nieuws/binnenland/aid1133045/kwart-leefloners-is-geen-belg.aspx
Want merk toch op, de richtlijnen van de EU zijn in symbiose met de waalse strategie en de totalitaire islam, nl.

1. Het opheffen van onafhankelijke overheden
2. Het afschaffen van alle private bezittingen
3. Het in beslag nemen van alle geldelijke eigendommen
4. Het uitbannen van patriottisme (nationalisme)
5. Het vernietigen van alle religies (door middel van islamisering)
6. Het verwoesten van het gezin als basis van de samenleving
7. De oprichting van een Nieuwe Wereld Orde

Velen beseffen het niet maar la première tapette de Belgique is het einde van de democratie en de definitieve financiële ramkraak van Vlaanderen, alle inspanningen van de vorige generatie oprechte Vlamingen ten spijt. Het gebroed van de vorige generatie collaborerende politieke verraders zet het werk van hun vaders verder. Nu nog wat fraude en b kan herleven. http://www.bloggen.be/thomasdeflo/archief.php?ID=7

Je zou voor minder moedeloos worden.

Stradi 

VB-fractievoorzitter Roger Catrysse in de gemeenteraad van Blankenberge (ingekort)

We leven in een tijd van crisis en iedereen moet besparen :  één van de eerste maatregelen van de kersverse federale regering bestond erin om de karige wedden van onze ministers met 5 % te verminderen. Zo bereiken ze bijna de armoedegrens. Het zijn toch allemaal idealisten.
De eerste minister en de vice-premiers verdienen  € 11.251 netto per maand. Bij de gewone ministers gaat het om een peulschil van € 10.930 netto per maand. De staatssecretarissen, de sukkelaars van de regering, sluiten het rijtje af met een schamele € 10.491 netto per maand.

Deze lijn moet volgens mij doorgetrokken worden naar het lokale niveau. Ook wij, gemeentelijke politiekers, moeten hier het goede voorbeeld geven en ons bereid tonen om eens in de eigen geldbeugel te tasten, wat niet in goede aarde zal vallen bij de socialisten, zij zitten immers liever in andermans zakken. .Het Vlaams Belang Blankenberge stelt in dit verband dan ook een aantal concrete maatregelen voor.

De burgemeester zou dan ook het meest moeten inleveren. We dachten aanvankelijk aan € 100 per maand. Maar we hielden daarbij geen rekening met het feit dat er vanaf 1 maart 2012 een indexsprong van 2% is tussengekomen. Dus € 110 zou dan ook beter passen.
Voor burgemeester De Klerck zijn dit “peanuts”. Hij heeft ongetwijfeld volop kunnen genieten van zijn cadeau van nog een jaar parlementaire wedde nadat hij niet herverkozen werd bij de vorige federale verkiezingen. En met een burgemeesterswedde die sinds 1 maart 2012 € 5.184 bruto per maand ontvangt, is hij zeker geen armoedzaaier.

Wat de schepenen betreft, denken we aan € 66 per maand. Zij verdienen inderdaad 60% van wat de burgemeester verdient, in principe althans, want in Blankenberge bestaat er tot 31 december 2012 een overgangsregel voor uitvoerende mandatarissen uit de vorige legislatuur.
Hier liggen de bruto jaarwedden tussen  € 3.493 en € 3.111 per maand. Aan de onderste trede van de ladder staan wij de gemeenteraadsleden. Hier wordt gevraagd dat zij € 6  per zitting van de gemeenteraad waaraan zij deelnemen in de stadskas zouden terugstorten. Met een gemiddeld aantal gemeenteraadszittingen van 10 per jaar, komt dat neer op een inlevering van € 60 per gemeenteraadslid en per jaar.

De stad zal van die inleveringen niet rijk worden. Maar zoals gezegd, het gaat om de symboliek : Totaal € 6.420 per jaar.

Tenslotte zijn we er grote voorstanders van dat de bevolking van Blankenberge goed zou worden geïnformeerd over deze aangelegenheid. Schepenen en Burgemeester die geld terugstorten dat moet toch goed nieuws zijn voor de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen. Ik vraag over dit voorstel een naamstemming en ik dank U voor uw luisterbereidheid.

De vrouwendag is voorbij

Geachte redactie,

Ik waardeer de humor van de titel en het filmpje wel. Die ene dag gaat het verschil nooit maken. Maar veroorloof me een ernstige voetnoot.

Onlangs herlas ik de geschiedenis van het voormalige Oost-Pakistan, het huidige Bangladesh. Binnen twee weken vieren we de 40° verjaardag het begin van het feit dat gedurende luttele maanden na 21 maart 1971 drie miljoen weerloze Bengalezen meedogenloos en brutaal vermoord werden door West-Pakistaanse militairen die oordeelden dat hindoes geen plaats verdienden op moslim-territorium.

Gevolg?: Gemiddeld 33.333 doden per dag gedurende drie maanden. Keer het of draai het zoals je wil, een dood gezwegen en onder de mat geveegde islamitische genocide in naam van de ideologie van de genaamde Allah.  Drie miljoen. De helft van de joodse slachtoffers tijdens het hele nazi-regime in slechts enkele maanden tijd.

Tegelijkertijd grepen er in dezelfde tijdspanne tijdens die militaire campagne circa 200.000 verkrachtingen plaats, gepleegd door islamitische militairen op Bengalese vrouwen in doodsangst. Op drie maanden zijn er dat 2.222 per dàg.

Kan U nu nog altijd lachen met het filmpje? Ik niet.

Lucky9

NvdR Angeljes : van nu af aan, verboden te lachen bij Angeltjes.

*****

Buiten alle proporties : Inbev

Geachte redactie,

Crisis, besparen, matigen,de tering naar de nering zetten en nog van die hedendaagse slogans zijn nu  de intro's van elk ochtendgebed geworden.

Iedereen moet zijn verantwoordelijkheid nemen zoals men dat zo zeemzoet kan omschrijven. Zelfs onze federale en Vlaamse zakkenrollers leveren een deel(tje!) van hun maandelijkse pree in. De ene al wat gewilliger dan de andere. Voor sommige is 200 euri p/m inleveren op een totaal van 10.000 euri een zware aderlating die het huishoudbudget uit evenwicht kan brengen ,bijzonder deze van blauwen huize.

Maar wat te denken van de verloning bij de biergigant Inbev (het vroegere Stella Artois) waar enkele dagen geleden de bonussen bekend raakten voor de kopstukken met in het bijzonder de CEO Carlos Brito. Deze gelukkige kan rekenen op een bonus van een slordige dikke 100 miljoen euri !  Weliswaar betaald in aandelenopties die pas verzilverbaar zijn in 2014. Als de bierbrouwer zijn aandelen tegen die tijd nog verder ziet stijgen zullen meneer Brito en co zijn/hun aandelen ook verder in waarde toenemen. Om dit te bereiken zullen ze zeker de verdere weg bewandelen die ze bezig zijn. Minder personeel, minder onkosten en op tijd en stond het pintje bier duurder maken.

Als multinational met dagelijks minder concurrentie is dat niet zo moeilijk. In dit onland kunnen ze dan nog eens genieten van de notionele aftrek om de fiscus een neus te zetten. Ondertussen zoeken Elio en co naarstig verder om de laatste 1OO miljoen euri te vinden om hun tekort op te vullen en de euro bonzen tevreden te stellen. Misschien kan Elio eens overwegen om een "leningske" aan te gaan bij Mr Carlos Brito, daar rollen de miljoenen binnen als sambaballen.  Schol!

Senior

*****

Van Campenhout en zijn 9 dode bomen

...hahaha, ik heb mij de pleuris gelachen ! Die man moet opletten : de dood loert. Ik blijf er in. Míjn dag kan alleszins niet meer ... dood.

Christina

*****

2,5 miljard besparingen zonder dat iemand het zal voelen.

De grote lichten van de regering hebben nu ineens ontdekt dat zijzelf de vorige jaren het belastinggeld van de werkende burger langs deuren en vensters aan nutteloze zaken hebben weggegooid.

Ludo

*****

Ocharme, Mechelen.

Ocharme, Gennez : wil je weer plat op je gezicht gaan ? Naar mijn bescheiden mening zal de Mechelaar die madam niet als Burgemeester aan een zitje willen helpen, en al ben ik niet voor Bart Somers : die houdt de stad toch wel goed aan de teugel.

Christina
 

In de zeverende dag zaten de grote lichten samen, Quickie en Snip & Snap, respectievelijk van vLD,  CD&v en sp-a. (zelfs zonder kleine v)

Ze smeten met de miljarden, een aardigheid om te aanhoren : niemand zal de besparingen voelen of het aan den lijve ondervinden, snaterden ze door mekaar. Van één zaak ben ik overtuigd, nl. iemand die slaapt moet ooit eens wakker worden.  En dan stelt men zich toch onvermijdelijk de vraag : "Waarom zijn er jarenlang ddie miljarden verknoeid onder het beheer van diezelfde bendes en waarom zit het land B met een staatsschuld opgezadeld van plusminus 370 miljard euro ?" 

Als dergelijke bedragen, ± 13 milard euro, zomaar kunnen bespaard worden, zonder dat iemand dat voelt, buiten de rokers en de beursspeculanten, als we dan weten dat ons Vlamingen jaarlijks  een zelfde bedrag wordt ontstolen,  om het profitariaat te believen, dan stelt een mens zich de vraag: “Wie besodemietert wie?” en "Hoelang gaat die misdaad nog plaatsvinden ?".

Jean

In La Libre vertelt Olivier De Crapuleuze dat er vroeger (een zeer nabij vroeger, vanaf 1986 ) geen vragen gesteld werden  bij de riante afscheidspremies allerhande.

Hij vindt dat de tijden veranderd zijn en dat dit nu niet meer kan. Een late opportunistische inkeer van de groene farizeër, verpakt in hypocriet arrivistisch gewauwel. Bullshit van everzwijnse mentaliteit en ondermaatse kwaliteit. 

Hoe dan ook, totnogtoe heeft de Crapuleuze steeds Vlaams geld ontvangen en geen Belgisch want dat bestaat namelijk niet.  Zonder de Vlaamse werklust en belastingsinbreng geen Waalse waarde. Een Waals politicus is dus een gedoogde en overgepivilegiëerde Vlaamse ambtenaar, afhankelijk en niet zelfredzaam, ondergedompeld in de onnozele onwetendheid van een wereldvreemde, beperkt door zijn eentaligheid. Alhoewel Olivier enig Vlaams kan mompelen.

250.000 Euro heeft ie al onder zijn stalinistische snor binnengerijfd. Laat dit bedrag nu ongeveer de wurgende aankoopprijs zijn van een doorsnee woning voor een Vlaams gezin. Een afbetaling van meer dan 1000 Euro maandelijks is daarbij het minimum en dan nog gedurende 30 of 35 jaar. En geen werkzekerheid meer.

Olivier Degrelle-De Crapuleuze heeft dus virtueel één enkele woning gekocht in Vlaanderen of twee charmante woningen in het véél rustigere en vreemdelingenarme Wallonië van zijn ontslagvergoedingen terwijl ie eigenlijk van de ene vetbetaalde job in de andere rolde.

En dan nog weigeren met zijn broodheren aan dezelfde tafel te zitten. Als u zich afvraagt hoe het kwam dat de Crapuleuze de VB-journalist Reddy de Mey herkende, dat is intussen opgehelderd : enkele rood-groene medewerkers van de VRT (er zijn er nauwelijks anderen) hebben dat de Grote Groene Manitoe graag ingefluisterd, zoals het goedmenende collaborateurs past.

Ik heb een liedje voor hem, de armzalige afhankelijke in zijn moedertaal : l'Opportuniste door Jacques Dutronc.

Jade

Je suis pour le communisme Je suis pour le socialisme Et pour le capitalisme Parce que je suis opportuniste Il y en a qui contestent Qui revendiquent et qui protestent Moi je ne fais qu'un seul geste Je retourne ma veste, je retourne ma veste Toujours du bon côté Je n'ai pas peur des profiteurs Ni même des agitateurs Je fais confiance aux électeurs Et j'en profite pour faire mon beurre Il y en a qui contestent Qui revendiquent et qui protestent Moi je ne fais qu'un seul geste Je retourne ma veste, je retourne ma veste Toujours du bon côté Je suis de tous les partis Je suis de toutes les patries Je suis de toutes les coteries Je suis le roi des convertis Il y en a qui contestent Qui revendiquent et qui protestent Moi je ne fais qu'un seul geste Je retourne ma veste, je retourne ma veste Toujours du bon côté Je crie vive la révolution Je crie vive les institutions Je crie vive les manifestations Je crie vive la collaboration Non jamais je ne conteste Ni revendique ni ne proteste Je ne sais faire qu'un seul geste Celui de retourner ma veste, de retourner ma veste Toujours du bon côté Je l'ai tellement retournée Qu'elle craque de tous côtés A la prochaine révolution Je retourne mon pantalon.

De internationale gemeenschap heeft de Syrische oppositie gisteren een wenskaart gestuurd. Op de kaart hebben verschillende wereldleiders persoonlijke boodschappen geschreven, zoals : Hou vol. Succes met jullie opstand. De aanhouder wint !
Volgens de Nederlandse premier Mark Rutte is de kaart bedoeld als een hart onder de riem voor alle verdrukte Syriërs. ‘Een kaartje is natuurlijk het minste wat we kunnen doen. Ze moeten weten dat we achter hen staan. Bovendien past deze internationale interventie goed bij de bijzondere situatie van het land.’

Ook president Barack Obama schreef enkele bemoedigende woorden op de kaart. Het is volgens hem niet de vraag niet de vraag of Assad valt, maar wanneer dat gebeurt. ‘Ik kijk uit naar de dag waarop de Syriërs kunnen terugkijken op de revolutie en kunnen zeggen: we hebben eigenhandig een dictator ten val gebracht.’

De kaart is geadresseerd aan het Vrije Syrische leger in Baba Amr in Homs. Het is niet bekend of zij uiteindelijk is aangekomen.

Door Cornelis Tjakke

http://www.speld.nl/2012/03/08/internationale-gemeenschap-wenst-syrische-oppositie-succes/

Het is zover. Griekenland wordt beloond voor zijn menu van liegen en bedriegen overgoten met een flinke portie corruptie-saus.

De linkse graaikonten die jarenlang deze politiek in stand hielden en op even slinkse wijze hun intrede in de Eurokeet konden waarmaken, zien hun monstertekort in hun staatskas met één vingerknip halveren. Hun wanbeleid wordt hen ei zo na vergeven.

 De eurobonzen hebben hun slag ook thuis gehaald want de Zorba's zijn van het  fallisement gered. De banken die veel schuldpapier van de Griekse overheid bezaten, hebben toegegeven nadat zij met de glimlach door diezelfde eurobonzen in een wurggreep werden gehouden. Neen,ze zijn alles niet kwijt, alleen maar meer dan de helft ! 

Weeral is het de gewone man die zal opdraaien voor deze beloning aan de Griekse staat. Ook dit onland is een pak poen kwijtgeraakt voor eeuwig en drie dagen aan deze Griekse maffioso's.  We zullen  tot in den treure om de oren geslagen worden met het argument dat een Grieks bankroet veel meer zou gekost hebben. Hoe en waarom is ons tot op de dag van vandaag nog niet uitgelegd. Buiten wat gebrabbel door een of andere poco-nitwit is hier niks over geweten.  Een ding is wel gzeker : als de Grieken er nu nog niet in slagen om orde op zaken te stellen, is een bankroet sowieso onomkeerbaar. Dan zijn we ook de andere helft kwijt, tenzij de Euro-ezels belastinggeld blijven schijten.

Senior

Vroeger in mijn polderdorp kocht ik mijn witte onderbroeken bij De Wolmolen in de Kloosterstraat. Wij hadden een hondje in die tijd, een teefje dat Mickey heette, een wit-en-zwart gevlekte papillon met een pluimstaart. Telkens wanneer Mickey loops was en bloed verloor, deed mijn moeder haar een van mijn onderbroeken aan, ondersteboven, met haar staart door de slip. Wij hadden ook kippen thuis, duiven, konijnen en twee hamsters in een sinaasappelkistje, maar die droegen geen onderbroek of misschien waren zij nooit loops, dat weet ik niet meer. Op woensdag maakte mijn moeder mijn lievelingsgerecht, krokant gebakken varkenslever met gestoofde ajuinringen en aardappelpuree, lekker smeuïg, met margarine, melk en een eierdooier.

Veel later, toen ik mijn onderbroeken niet langer in De Wolmolen kocht, woonde ik drie maand samen met een blonde, langharige, langbenige schone. Zij was de helft van een tweeling. Wij leerden elkaar kennen op een muziekavond waar Ivan Heylen levensliedjes zong. “Ben je pianist?” vroeg zij. Ik kan zelfs geen blokfluit spelen. “Nee,” zei ik, “waarom?” “Je hebt mooie handen.” Zij kwam uit een passionele liefde met een Spaanse edelman die haar een mondje Spaans, de voordelen van Spaanse vlieg als afrodisiacum en de culinaire genoegens van zijn vaderland had aangeleerd. Wij woonden op de tweede verdieping van een oud herenhuis in de Bexstraat met douche en WC op de overloop. Mijn vriendin had één gave: zij kon niet koken en had heimwee naar de Spaanse vlieg van haar Spaanse edelman.

Iedere avond, drie maand lang, negentig dagen, schotelde zij mij hígado encebollado voor, een Spaanse lekkernij, lichtjes gebakken kalfslever, bijna rauw, met bloemige, gekookte aardappelen die zwommen in het bloed dat uit de Spaanse lever lekte. “Ik heb liever varkenslever,” knorde ik, “krokant gebakken, met een korstje.” “Cállate,” zei mijn blonde vriendin, “zwijg, Spaanse lever is kalfslever.” Enfin, de hígado encebollado was niet om te vreten, ik kotste ervan, echt waar, maar onmiddellijk na de bloedaardappelen doken wij in bed en dat maakte veel goed.

Een van mijn lievelingsrestaurant’s is de Ciro’s op de Amerikalei tegenover het oude gerechtshof. Op woensdag staat gebakken lever met gestoofde ajuinringen en aardappelpuree op het menu, zoals vroeger in de tijd van mijn witte onderbroeken. “Ik woonde zeven jaar in Spanje,” zei ik tegen mijn nieuwe vriendin, “niet één keer heb ik er lever gegeten.” “Nu je oud en versleten bent,” antwoordde zij, “wordt het stilaan tijd om de spoken uit je verleden te begraven. Kom, we gaan naar de Ciro’s, gebakken lever eten.”

Onderweg passeerden wij langs de Bexstraat. Ik keek omhoog naar de tweede verdieping en dacht aan het bed van de Spaanse edelman.

http://www.viw-costablanca.com/stan34.shtml

Lijn Lier - Duffel - Mechelen

de kat van Ali

de kater van de rijkswacht
heeft de kat van Ali verkracht
je weet wel hoe dat gaat
voorwaar een racistische daad

dat die kat daarom vroeg
is maar praat voor de kroeg
want een rijkswachtkater is een fascist
en een rosse dus een rascist

"niet alle dagen"zei de kat en bekent
"wordt een moslimpoes
door een gendarm verwend"

johan

http://blog.seniorennet.be/johan1944/

Vluchtmisdrijf @ Drs. Johan Arendt Happolati

Door uw gezever moet ik opletten dat mijn toetsenboord  niet vies wordt.

Ik zie ze dagelijks met hun voitures in de bebouwde kom waar het inhalen verboden is en sneller als 50km/h scheuren. Eergisteren nog zo'n klootzakje achter mij (ik woon op "den buiten"), en hij durfde op de smalle weg niet in te halen, nochtans kunnen we met twee vrachtwagens elkaar voorbij (om de breedte te duiden), na het kruispunt in de bebouwde kom hopla volle snelheid voorbij.

Gisteren maakte ik me wat breed en een volgend klootzakje (met L) over het voetpad dan maar inhalen en dan op zijn remmetje duwen, dacht nog eens en ik haal hem uit zijn auto maar hij doet dan als alle anderen en dat is wegrijden en het Vingertje omhoog. Indien ik een videocamera op mijn console zou plaatsen en eens één dag registreren hoe er gereden wordt...

Hoffelijkheid en verkeersinzicht kent de meerderheid van de chauffeurs niet meer, ook in ons vak zit er een meerderheid van roekelozen aan te komen, simpelweg omdat in de opleidingsscholen geen echte routiers meer zitten maar lieden die hele dagen "rond de kerk " hebben gereden en geen kaas hebben gegeten van hoe het er vroeger onder chaufeurs aan toeging. Ik (net als velen van mijn collega's) zie het dag na dag verslechteren op de wegen. Tussen haakjes deze zaak ken ik niet maar terreinwagen zegt al veel voor mij, heb er nog maar weinig gezien die zich aan de regels houden.

Martin V.

*****

"Achtung, Feind seht mit"
 
Geachte Redactie,

Dààr riskeert men toch veel door zo-maar het thuisadres in te tikken op "showmystreet.com". Het al-oud Vlaams volksgezegde luidt: "Voorzichtigheid is de moeder van de porseleinkast", dàt geldt hier ook op het internet.

Verre van vervolgingswaanzin, doch er wordt hier (op Angeltjes), maar ook op àndere blogs, al eens op tenen - met - eksterogen getrapt. Niks aan de hand, totdat één-of-andere paljas het in z'n hoofd haalt om op een duistere avond de deur voorbij te gaan èn tegelijkertijd een steen door het raam te keilen. Iederéén heeft zijn/haar eigen woning reeds dagelijks gezien, waarom zou men het dan afzonderlijk moeten bekijken op internet ? Wil men het toch eens zien, doe het dan via Google-street al wandelend door de straten van  uw wijk; doch NIET SPECIFIEK door het intikken van het  eigen adres.

Een "goede raad van tante Kaat" ?  Nee hoor, maar wel van de Fikken. (Google wéét al genoeg van ons, wij moeten hen de pap in de mond niet geven)

Victor van Vosselaer

*****

Truut in pakskes, afgeleverd door Sarkozy

Geachte redactie,

In la douce France is de verkiezingsstrijd voor het zitje op de presidentiêle stoel goed en wel op gang gekomen. Ook Sarkootje doet zijn duit in het zakje om de gunst van de Fransen te winnen.

Waarschijnlijk wegens gebrek aan goede punten tijdens zijn bewind gaat Sarkootje terug oude koeien van stal halen die hem in het verleden de zege bezorgden. Opnieuw wordt de Kârcher erbij gehaald om zijn woorden kracht bij te zetten.  Sarkootje zal de problematiek van de tafelschuimerij in zijn land aanpakken. De instroom van vreemd volk moet minstens halveren. Profiteurs en criminelen die de samenleving verpesten, vliegen eruit. Allochtonen die denken dat ze in Frankrijk hun goesting kunnen doen en hun wetten willen opdringen, kunnen het op hun buik of baard schrijven, enz.

Wat heeft Sarkootje belet om tijdens zijn ambstermijn te doen wat hij beloofde voor zijn verkiezing ?  Wat is er van zijn stoerdoenerij en beloftes geworden toen de voorsteden van Parijs in brand stonden ?  Weinig of niks is het resultaat. Ook nu zal hij,indien hij herverkozen raakt zijn staart moeten intrekken want Big Brother Europa staat te kijken. Toen de Roma's in Zuid-Frankrijk de boel op stelten zetten en hij ze wilde buiten kieperen was Europa er als de kippen bij om hem tot de orde te roepen. Ook nu zal dit het geval zijn want het Europese bordeel is flink bevolkt met poco-nitwitten die de multicul aanbidden zoals de Mo's hun profeet.

 Sarkootje zal uit een ander vaatje moeten tappen om overeind te kunnen blijven.De sossen aldaar zitten in pole position om terug aan de bak te komen en dan staan de boegdeuren van Frankrijk nog verder open om vreemd volk binnen te laten. Sarkootje heeft de kans van zijn leven laten liggen door in het prille begin van zijn ambstermijn de kârcher werkloos te laten staan en er zoals beloofd aan zijn kiezers "er eens in te vliegen" en een voorbeeld te stellen.

Senior

*****

EPO van Campenhout

Duidelijk afkick-verschijnselen, nu is het nog maar een kwestie overal af te blijven.

Joos

*****

Het is fijn bij de lijn.

Geachte redactie,

Zoals geweten moeten ze ook bij De Lijnbesparingen doorvoeren om hun jaarlijks deficit wat te milderen.

De busbazen moet 6O miljoen euri minder poef maken, want het gratis Stevaert verhaal werd een te kostelijke bedoening. Een verhoging van de bustarieven en het snoeien in gratis busgebruik voor senioren is dus aan de orde.  Maar wat lezen we in de media : bij De Lijn duiken voor 25 miljoen euri onbetaalde facturen op ! Men wist van niks !

Een mens vraagt zich af wat voor een boekhouding ze daar bij De Lijn hebben ? Slapen ze  of waren ze in staking ? In de privé was zulk een firma al lang op de fles gegaan. Maar De Lijn met zijn politiek benoemde bonobo's die voor alles en nog wat een passrnde uitleg hebben om hun onkunde of laksheid te verdoezelen, blijft overeind.

Ook in dit geval want volgens de uitleg van de "busleiding" lag het aan een nog niet op punt gestelde uitwisseling van rekeningen tussen onderaannemers, privé-chauffeurs en nog wat geleuter. Een uitleg van keskeschiet zoals destijds bij het Antwerpse OCMW waar tientallen miljoenen facturen nooit betaald zijn geworden door de patiënten, wegens de laksheid van de huidige ministerin van Hard Werk, de rode zeurmadam, Monica de Coninck.

Nu is echter alles in kannen en kruiken en er zal in de toekomst beter samengewerkt worden. Ministerin Crevits heeft alvast een externe audit besteld om de gang van zaken in de boekhouding van De Lijn door te lichten. Ze verwacht de resultaten hiervan tegen de zomer maar zij zegt er niet bij in welk jaar. Bij De Lijn zijn de bonzen "linksrijders" en dat zegt meer dan genoeg. Ex-bazin en nu ministerin Lieten zal zonodig wel haar invloed gebruiken en op de rem gaan staan als de uitlaatgassen te hard gaan stinken.

In elk geval mag die vermiste 25 miljoen bij de te zoeken 6O milj. geteld worden en komt de zoektocht naar centjes bij de lijn op 85 miljoen euri. Misschien best nog een extra administrateur-directeur-generaal bij benoemen om orde op zaken te stellen.

mvg - Senior

*****

Aan drs. Johan Arendt Happolati

De wens van de ouders ging hem niet om verontschuldigingen voor het ongeluk, maar voor zijn vluchtmisdrijf waardoor hij hun ellende op dat moment nog verergerde.

Freddy E.

*****

Olivier de Crapuleuze

Ray,

Reeds 10 jaar geleden gaven de groenen blijk van een bepaalde vorm van schizofrenie ,ter illustratie een klein uitschuiverke .In 2002 keurde Magda Aelvoet,vice premier in de paarse groene regering , een wapenlevering van 5000 mini-mitralieurs aan Nepal goed .Omdat Nepal te kampen had met zware interne spannigen zijn wapenleveringen wettelijk niet toegelaten. Maar volgens de toenmalige premier Verhofstadt had de regering een appreciatiebevoegheid  : Nepal is een prille democratie, klonk het. De hele zaak kwam zo in een grijze zone terrecht, waarin de overheid vrij was de wet anders te interpreteren (waar hebben we dat nog gehooord ?)

Niet echt een toonbeeld van tranparantie. Aelvoet nam ontslag maar Agalev besloot in de regering te blijven. Het dossier bleef de partij achtervolgen tot de verkiezingen van 2003. Agalev werd compleet van de kaart geveegd. Tot daar de werkelijke doelstelling van een zich democratisch noemende partij. Het enige wat ze nu doen, na confrontatie met deze toch wel huichelachtige toestand, is groen lachen.

Vriendelijke groet Stingray.

*****

Pluimvee

"NvdR Angeltjes : de eigenaars van kippen of ganzen moeten hun pluimvee in behoorlijk omheinde en beschermde rennen houden. Voor de rest ben ik mij bewust dat er binnen onze overbevolkte planeet te veel zeveraars rondlopen die altijd een reden vinden om dierenleed goed te praten."

Even doordenken : de ouders van jongens en meisjes moeten hun kroost in behoorlijk gesloten huizen bewaken. Voor de rest lopen er te veel zeveraars die vinden dat de multicul ons zegen brengt.

WVDC

Marine Le Pen bezoekt begin maart 2012 de grote landbouwtentoonstelling waar zij warm onthaald wordt door velen.

Het Franse kiessysteem voor het presidentschap van de Republiek vergt ondermeer 500 handtekeningen van zogenaamde "elus" (verkozenen). Hoofdzakelijk worden deze gerecruteerd bij de meer dan 36000 burgemeesters die het land telt.

Gezien de uitsluitingspolitiek die fanatiek gevoerd wordt tegen het Front National zijn heel wat burgemeesters niet geneigd hun democratische steun te verlenen aan de kandidatuur van de succesrijke Marine le Pen, bevreesd als zij zijn voor politieke revanches met financiële en structurele gevolgen voor hun gemeentes. Hoe mooi is de democratie in het Onvrije Westen, nietwaar. Er valt niet veel kritiek meer te leveren op het Chinese systeem : wie niet met de elite meedoet, wordt buitengesloten, gestraft en door de mangel gehaald.

16 maart is de ultieme datum waarop de handtekeningen moeten ingediend worden. Begin van deze maand was het FN nog koortsig op zoek naar 48 "parrains" (peters) die de kanidatuur principieel steunen, want niets bindt de ondertekenaars aan de figuur die hij of zij op democratische wijze voordraagt. 23 burgemeesters die aanvankelijk hadden toegezegd de handtekening te zetten, hebben zich op het laatste moment teruggetrokken.

Het Front National heeft tevergeefs geprobeerd het publieke karakter van de parrainages weg te nemen, zodat de burgemeesters anoniem hun medewerking konden verlenen. De Constitutionele Raad heeft dat verzoek afgewezen. De UMP van presidentskandidaat Nicolas Sarkozy en de Parti socialiste van François Hollande hebben medewerking geweigerd om het publieke karakter van de parrainages op te heffen.

Het Front zou kunnen rekenen op 16 tot 19% van de stemmen in de eerste ronde. Eind januari leerde een enquête dat zeven van de tien Fransen wensen dat het Front national kan meedoen aan de verkiezingen: 41% zegt 'zeker' en 29% zegt 'liever wel'. Gevolg van het niet deelnemen aan de présidentielle zou zijn dat Nicolas Sarkozy daar garen bij spint en dat ook het aantal thuisblijver groot zal zijn. Sarkozy staat nu in de peilingen op achterstand met Hollande: 26 tegen 29%. Als niet op Le Pen kan worden gestemd, zal de stemverhouding tussen de twee gelijk zijn met elk 33%; de stemonthouding zou op 22% uitkomen. 40% van de aanhangers van Le Pen zouden in dat geval thuisblijven. In de tweede ronde zal Sarkozy niet veel reserve meer hebben.

Mocht Marine Le Pen bij het binnenhalen van de 500 handetekeningen toch deelnemen, dan zal zij de eerste ronde niet overleven, zo staat vrijwel vast. Zij heeft al gemeld vervolgens 'neutraal' te blijven en haar aanhang niet zullen vragen in de tweede ronde voor de rechtse kandidaat Nicolas Sarkozy te stemmen. Le Pen kan zich naar eigen zeggen niet voorstellen, een electoraal steuntje te moeten geven aan uittredend president Sarkozy noch aan diens sociaaldemocratische uitdager François Hollande. Sarko en Hollande zijn voor de 43-jarige dochter van Jean-Marie 'een Siamese tweeling': 'Mijn kiezers komen zowel van links als van rechts'.

Ray

Samen in een televisiestudio aan tafel zitten met een Vlaams Belanger  dat doet de nieuwe Ecolo-voorzitter Olivier de Crapuleuze niet. Wat een hoogstaand man, nietwaar. Zijn nobele principes reiken nog verder dan deze moedige daad van verzet : Olivier weigert ook zijn parlementaire ontslagvergoeding waar hij recht op heeft, omdat hij zijn mandaat verlaat na zijn verkiezing tot president van de Groene Franstalige histerici. Wat een prachtmens.

Maar wacht even, er was ook nog leven voor het voorzitterschap van Ecolo. Dat lezen we in de Libre Belgique, die weliswaar evenmin met een VB-er aan een tafel wil zitten maar die daarom geen vriendje is met de groene principiële geldweigeraar. Want de loopbaan van De Crapuleuze heeft al menige bocht gemaakt. Dit is zijn vierde ontslag als parlementair en omdat zijn vrouwelijk collega co-voorzitter haar parlemenatire ontslagpremie weigerde, kon Deleuze niet anders dan haar volgen. Zij vorige drie afscheidspremies heeft hij stilzwijgend en discreet aanvaard en op zak gestoken. Het gaat in totaal, volgens de Libre, om circa 250.000 euri zonder rekening te houden met de inflatie en de index.

Het verhaal van een journalist die van nabij in gevaarlijke omstandigheden de grootste Britse scheepsramp na de Titanic meemaakte en versloeg, wil de Crapuleuze niet aanhoren, omdat de politieke aanhankelijkheid van die journalist hem niet zint.  Maar om de zoveel jaar honderdduizenden euri in the pocket laten verdwijnen, dat is politiek correct en fatsoenlijk. Ja, ja, zo kennen we ze, dat soort zakkenvullers

Ray

Bron :
http://www.lalibre.be/actu/belgique/article/724749/deleuze-lui-n-a-pas-toujours-refuse-le-jackpot.html

Caroline Gennez (SP.A) daagt in oktober Bart Somers (Open VLD) opnieuw uit als kandidaat-burgemeester van Mechelen. Gennez is vrijdagavond als enige kandidaat voorgedragen aan de leden. In 2006 deed Gennez ook al eens een gooi naar de burgemeesterssjerp.

'We willen het verschil maken door ook na 2012 in te zetten op een warme en open samenleving waarbij iedere Mechelaar zich thuis voelt, tegen de verrechtsing in'"zegt Caroline.

De belgische Senaat weigert een vraag van Anke Van dermeersch op de agenda te plaatsen, omdat deze tussenkomst "racistische " elementen zou bevatten.  Zelfs indien dit het geval was, dan nog kan men een verkozen parlementair niet het democratisch recht ontzeggen zijn of haar mening op het spreekgestoelte naar voren te brengen in wat het hart van de democratie heet te zijn.  De vraag bevatte de vaststelling dat de islam historisch een bloederig parcours heeft afgelegd. Niet alleen historisch, ook dagelijks blijkt uit de feiten de mensonterende wreedheid van deze nepreligie.  Deze vaststelling heeft niets te maken met racisme, het is een veroordeling van een gevaarlijke denkwijze.

Wie er nog aan twijfelde, de democratie in het land B is een schijnvertoning, een verkapte dictatuur die geen tegenspraak duldt. Schokkend is de vaststelling dat al de Vlaamse senatoren zich op sleeptouw hebben laten nemen door de Franstalige minderheid. Zoals altijd.  Ray (foto : Marcel Steeman)