Het zal oppassen geblazen worden voor de politie. De Morgen gebruiken voor toepassingen op zo een delicate plaats kan vreemde en minder vreemde, maar zeker ongemakkelijke ziekten veroorzaken.
Wes Hardin
*****
Pesterij
Moe gepest : Wat mij beroert, is dat men in de media kon lezen dat een jongere medemens zichzelf van het leven ontnam.Ook ik had te maken met pesterij in het eerste jaar van mijn overgang naar een andere school. In die school werkte mijn vader als onderhoudswerkman en dat zou ik moeten voelen hebben volgens een paar van mijn medeleerlingen. Vooral een notariszoontje nam hierbij het initiatief. Twee dagen heeft dit geduurd. De derde dag heb ik hem een bloedneus en een blauw oog bezorgd.Pesterij gedaan. Later werd hij één van mijn betere vriendjes-klasgenoten.
Eddy Elyn
*****
"Di Rupo scoort, maar mist uitstraling"
Verslikte me even in de koffie toen ik op Zita mijn dagdagelijkse berichtgeving doorneem. Eén van de onverwijlden, in casu Tsjeef Beke (met hoofdletter) kwaakt dat het Roze Strikje "scoort".
Mijn werkgevers hebben een KMO (familie) bedrijfje en bij hen "scoort" de nicht niet (bij mij ook niet hoor) integendeel ze lusten hem rauw. Die Beke is van hetzelfde kaliber als die magere lapzwanzer die in het geheim (of zoiets) konkelfoest om een beleid te voeren in de stad van alah die hem toelaat bij de poco's op een goed blaadje te staan. U weet dat er binnenkort verkiezingen komen en die flapdrol wil nog eens koffie gaan drinken bij de Opper Ekster Coburg Van Belgie
."Scoren" zal de Het Roze Strikje wel lukken bij Barosso ook zo'n waggelende nicht maar iemand die hersens in zijn hoofd heeft (zoals de Angeltjes vrienden) weten wel beter. De opper "scorer" slaagt erin dankzij volksverlakkers van allerlei pluimage het regeringsbeleid af te stemmen op het waalse parasiterende/profiterende/luilekkerland en leeghangers zootje.
Wie geen pijn voelt is dankzij de belgisitische vakbonden (die maar al te graag de Vlaamse economie doodknijpen) de werkloze, asielzoeker, illegaal oei oei moet Mensen Zonder Papieren opschrijven anders krijg ik Youssef De Witte beschermheer van islam en andere zogezegde gediscrimineerden op mijn dak. Godgeklaagd dat er politiekers zijn die het beleid van Di Rupette willen omschrijven als goed voor Vlaanderen, het is een zuivere strooptocht zoals in de middeleeuwen.
Die Tsjeef en alle andere volksverlakkers zoals groen, blauw rood en niet te vergeten de flapdrol (met zijn Peumans, Bourgeois, Jambon en dat linkse vrouwmens uit de limburg, het vriendinnetje van de pedofiel uit Eurabia) die burgemeester ambities koestert in de stad van allah mogen in hun CV noteren dat ze het coburgs pretpark voor korte tijd gered hebben.
Heb enige tijd geleden gelezen dat die flapdrol "nederig vroeg"... je bent overwinnaar en je gaat nederig vragen : een overwinnar pakt, maar vraagt niet, maar aangezien de flapdrol niet goed gerekend heeft, zit hij in de tang van de poco's en duurt zijn spagaat nog altijd. Hoop dat zijn kruis scheurt, mogen ze hem afvoeren. De enige partij die in aanmerking kwam voor de door die magere staak uitgeschruwelde "verandering" was Het Vlaams Belang, alle andere opties zijn nog meer van hetzelfde, dus nougabollen verandering.
Martin V.
*****
Na alles op een rijtje gezet te hebben kunnen we samenvatten:
Iedere Belg is NIET gelijk voor de wet, vreemdelingen hebben faciliteiten en clubleden (lees: acv én acw) hebben privileges en diegenen die “te allen prijzen” beschermd moeten worden verheffen ze tot de club van de poenscheppers, straks krijgen die ook nog onschendbaarheid zodat NIEMAND ze aan hun frak mag zitten, prachtig land toch, niet?
En dan denken die landverraders én parasieten dat ze ook nog respect verdienen ? Van wie wel? Blijkbaar heeft hier iedereen ZIJN normen en waarden naargelang hem dat uitkomt, zelfs barbaren mogen hier “ongestoord” hun perverse neigingen ongestraft botvieren alles in naam van… u weet wel, ik wil zelfs die naam niet uitspreken. En zeggen dat de afgrond reeds vlakbij is a.g.v. dat misdadig wanbeleid komende van die bende franskiljons daarbij gigantisch geholpen door de onbetrouwbare tjeven, rode én groene ratten en blauwe duiven die alle voederbakjes leegroven en tussendoor alle daken vol schijten.
Héél snel de Onafhankelijke Democratische Seculiere Republiek Vlaanderen uitroepen, in één klap een massa profitariaat, dictaat én barbarij van onze schouders want in die republiek zullen ENKEL ONZE NORMEN, WAARDEN EN WETTEN AAN DE ORDE ZIJN. In ONZE republiek zullen uitgeprocedeerde én illegalen zeer snel van het grondgebied verwijderd worden want het is toch maar enkel ellende ermee. Geen uur langer dan noodzakelijk op ONS grondgebied en sowieso er geen eurocent nog aan verknoeien.Conclusie: ± 16 miljard euro besparingen PER JAAR en dan zijn de ± 3,5 miljard euro die momenteel verknoeid worden aan dat waardeloos én nutteloos EU kot nog niet meegeteld!! Tel uit de winst.
Jean
*****
Gefeliciteerd Gerolf Annemans
De nieuwe Vlaams Belang voorzitter zal binnen 14 dagen nog bevestigd moeten worden. Hem wacht een zware taak de partij terug op de rails te krijgen. Ik wens hem alvast veel succes.
Walter
****
Tweemaal gefeliciteerd.
Vooreerst gelukwensen voor onze nieuwe "Voorzitter-in-spe"( ach ja, het moet nog bevestigd worden op volgend congres).
Als trouwe VB-leden zullen wij ons, zonder mopperen, achter U scharen INDIEN U toch trouw blijft aan de pricipiële punten van onze geliefde Partij.
@ Mijnheer Annemans, A.U.b, verklaar dat openlijk op Uw eer gedurende het "aanstellingscongres"... een nieuwe ontrouw zou ondragelijk worden : wij zijn reeds in het verleden genoeg bedrogen geweest.
@ Mijnheer Claeys, ook gefeliciteerd hoor, het niet-behalen van het gegeerde "voorzitterschap" is daarom nog géén verlies indien de tegenkandidaat de Heer Annemans is.TOCH heeft U ook een mooie score van 44,6 behaald... een teken dat Uw onverpoosd ijveren voor de Partij, zéér op prijs wordt gesteld.
Rest ons heden de Heer Valkeniers hartelijk te bedanken voor zijn werk dat Hij gepresteerd heeft als jarenlang Voorzitter." Merci zulle, Mijnheer Valkeniers, het ga U goed in Uw verdere leven"
Victor van Vosselaer
*****
Gefeliciteerd!
DE NIEUWE VB VOORZITTER IS EEN WAARDIG MAN! Met hem kunnen we de strijd opnieuw aan, torenhoog steekt hij uit boven de andere partijvoorzitters.
Als het kiesvee nu ook enige hersencellen gebruikt alvorens het zijn stem uitbrengt, komt alles voor mekaar.
Raymond
*****
Gerolf Annemans en de anderen : zonen en dochters van ...
Toen ik vernam dat Gerolf Annemans naar de studio kwam heb ik gekeken naar de zeverende dag wetende dat hij de enige zou zijn die wat licht én wijsheid zou brengen, maar wat viel me sterk op in het overige niets voorstellende gezever buiten de wijze woorden van Ignace Van Doorselaere (ceo Groep Van de Velde): NEPOTISME.
Eerst de zeveraar van het orakel van Brakel die nog steeds van mening is dat ze goed bezig zijn in de blauwe stal, het zal wel zijn zeker? Al beneden de 10%. Goed zo. Toen kwam de grootste ontgoocheling in beeld, de pamperdrager en zoon van de miskleun uit Genesius Rode, op een bepaald moment ging hij zelfs engels praten ? Zou zijn pamper niet goed gezeten hebben?
De 3de was de onbetrouwbare zoon van de grootste verrader Schilz genaamd. Moet er nog zand zijn? De 4de was de immer lawaaimakende zoon van Whatelet.
Nogal wiedes dat hier alles met een rotvaart richting ondergang gaat, ze hebben de pap binnen gekregen van miskleunen van de ergste soort met tot gevolg dat zij nog grotere drama's zijn voor dit land. Er moet bespaard worden op publieke uitgaven zodat de loonlasten drastisch verlaagd kunnen worden, er moet een stop gezet worden op de gigantische roofbouw op de Vlaamse welvaart, wij moeten niet opdraaien voor dat vreemdelingengetto Brusselallahbath en wij moeten eisen dat IEDEREEN op een en de zelfde wijze behandeld wordt, sporter, muziekmaker, arbeider, bediende, ambtenaar of zelfstandige, IEDEREEN op een en dezelfde wijze behandelen zowel qua belastingen als pensioenen, dat zal de enige positieve oplossing zijn voor dit absurd land van profitariaat en nepotisme.
Jean
*****
Uitstraling ?
Betreft Servais V. De uitstraling van dit kereltje is beneden alles!Als je die vergelijkt met zijn wedde is het om te huilen met de pet op.Gelukkig presenteerde die week ook nog de leuvense BULLEBAK nog zijn mémoires zodat we terug enig nivo kregen. Voeg daarbij nog de arco-prestaties van de dehaeneclub en je hebt meteen iets om trots op te zijn...
Raymond
*****
Nieuw geval van zinloos geweld in Antwerpen
Dit meldt het Nieuwsblad.be vandaag.
Deze morgen stonden er nog een aantal reacties bij het artikel. Nu zondagmiddag 13.00.u zijn alle reacties verwijderd. Het is dus weer eens zover. De lezer mag zijn gedacht niet meer zeggen, dit onder het motto " politiek correct ".
Walter
*****
Den baas is geen smeirlap meer!
Rudi De Leeuw is niet content! Is het nu niet zijn zielsmaatje van de S.PA, den Bruno van Tobback, die in zoveel woorden gezegd heeft dat van nu af aan den baas een medestander is die respect verdient!
De geschiedenis herhaalt zich een beetje. Wie de opgang van Agalev heeft meegemaakt weet dat in de beginperiode de boeren als milieuvervuilers met de vinger gewezen werden. Het waren in zekere zin ook smeerlappen. Tot in de Kempen enkele misnoegde boeren wat mest en beer "losten" in de voortuin van de milieubezorgde voortrekkers... Van toen af werden voorzichtigheidshalve ook de boeren zo een beetje medestanders in het bewaren van het milieu! 't Is de conceptie die telt... of is het de perceptie ?
Ludo
*****
Een brave mensch
Die buurman van Ray is inderdaad een sul maar zonder enige twijfel een doorbrave Vlaamsche mensch die niet toegeeft aan dat verwerpelijk racisme.
Hij is in zijn vermoedelijk katholieke opvoeding blijven steken in de naastenliefde. Wij zijn allemaal kinderen van God, we moeten elkander helpen, onze minder bedeelden alle kansen geven en liefdevol opnemen in onze maatschappij , ze betuttelen en respecteren. Als ik daarover nadenk schieten de tranen in mijn oge ,krijg ik schuldgevoelens en schaamte, omdat ik een racist ben met een slecht karakter ! Ik wil zo graag mijn gemoedsrust terug , een gevoel dat ik had als jonge man toen een herkenbare vreemdeling nog een bezienswaardigheid was, onze feestdagen niet in vraag werden gesteld en we nog konden lachen met het succesnummer van de Strangers "Ziekenkas".
De enige manier om die gemoedsrust terug te krijgen is de kop in het zand steken en lid worden van Groen of Rood. Je opgenomen voelen bij de rechtvaardigen, de maakbare mensch, de helpende hand, de begripvolle naastenliefhebber , de onvervalste wereldverbeteraar (tot de kas totaal leeg is ).
Intussen zijn mijn tranen opgedroogd en hebben ruimte gemaakt voor mijn misprijzen over die mooie evangelie-kwaliteiten omdat ik nog kan nadenken. Het zijn juist die mooie diep menselijke hersenspoelingen die onze samenleving naar de kl... helpen en als voorbeeld die sullige huisbaas met zijne smikkel tegen de muur hebben doen botsen. Hij moet eens proberen te achterhalen hoeveel die prachtmensen hebben betaald om bij ons te geraken. Hij zou echt verschieten.
Ik verschoot ook toen ik uit hoofde van mijn beroep illegalen opsloot en sommigen hun verhaal vertelden. De meeste van hen gaven alles wat ze hadden, met nul komma nul aan bezittingen kwamen ze onze maatschappij cultureel verrijken. Ze krijgen alles wat hun hartje lust, hun sprookje kon beginnen en onze nachtmerrie ook.
René
*****
Oef, toch nog!
Geachte redactie. Dat Angeltjes gretig gelezen wordt, werd nogmaal bewezen na de berichtgeving van heer Ray over de teleurstelling van Carl Huybrechts die tussen de schepenstoelen gevallen was. De blonde krullebol was er het hart van in dat hij in het bezemhok terechtkwam en in zijn oude dag nog bij het ocmw zou moeten aankloppen.
Hij zat zonder job! Ook bij de NV-A, lezen ze Angeltjes want Carl zijn broodje is voor de komende 6 jaar gebakken .... hij zal toch nog in extremis zetelen als gemeenteraadslid in Brasschaat in de hoop dat een van de schepenen er de brui zal aan geven in de llop van de legislatuur.
Eind goed al goed, het postje is binnen! Carl mag een kistje champangne bij heer Ray laten bezorgen omdat hij hem uit de penarie geholpen heeft door zijn verdriet en ontgoocheling te publiceren ... enne volgende keer stiekem stemmen voor het V.B, hé Charelke!
mvg - Senior
Rode Knack op weg naar de exit
De invloed van de nieuwe socialistische hoofdredacteur van Knack, Jörgen Oosterwaal, begint door te wegen op de inhoud van het boekske.
Naar aanleiding van de verkiezing door het VB-partijbstuur van Gerolf Annemans als kandidaat-voorzitter werd de vergeten en versleten Marc Spruyt van wijlen Blockwatch opgegraven om de Knacklezers te vergasten op zijn objectieve visie op het Vlaams Belang en Annemans. Oosterwaal, de hoofdredacteur zal gedacht hebben, als de terrorist Yasser Arrafat opgegraven wordt in Parijs, wil ik die stunt herhalen met de schizofrene ABVV-er Marc Spruyt. Het werd een modelartikel vol beschuldigingen en haat gebaseerd op de moddergedachten van een zieke geest.
Het is vreemd dat die linksefiguren over bijzonder weinig empathisch vermogen beschikken, integendeel ze zijn gezegend (ja, ja, gezegend is het juiste woord) met een bizar kamikazetalent, om zichzelf met een grote plof in de vernieling te storten. Delicaat optreden en een gelijkmatige overgang inbouwen van het plus-minus objectieve Knack naar het ongenuanceerde weekblad van de Rode Brigades behoort niet tot het tactische bevattingsvermogen van Jörgen Oosterwaal. Neen, deze vijand van de waarheid, deze linkse doordrammer en dwaas partijkieken, behandelt zijn lezers als Goelaggevangenen.
Knack is een commercieel product en in de totaliteit van de Roularta-activiteiten weegt het bedrijfsmatig weinig door op de resultaatcijfers. Deze stelling willen wij best aanvaarden : als Knack tien- of zelfs twintigduizend abonnees verliest, zou dat nauwelijks het beursgenoteerde Roularta raken. Wat echter wel zichtbaar wordt, is het linkse overwicht op de informatie in de Vlaamse media. Een van de laatste strohalmen was Knack, waar soms kritisch geluid te horen viel en dat nu definitief de kant gekozen heeft van de linkerzijde. De nood aan objectieve of minder eenzijdig gekleurde informatie zal daardoor ongetwijfeld toenemen. De reacties over het diarreeproza van Marc Spruyt bij wat er nog rest aan traditionele forumdeelnemers waren vrij duidelijk : velen van deze Mohikanen pikten de prietpraat niet.
Ray
Scharreleroi in de problemen
Philippe van Cauwenberge ziet er niet gelukkig uit op deze foto. In het door de roofvogels van de PS kaalgeplukte Scharreleroi ging Paul Magnette orde op zaken stellen. Hij is niet de eerste die zo'n poging onderneemt. Het vorige schepencollege, geboren uit nood en samengesteld door de drie traditionele Waalse partijen wilde ook met een propere lei beginnen. Helaas driewerf helaas, de rode roofvogels keren altijd terug naar hetzelfde nest. Philippe van Cauwenberge moest tijdens de vorige legislatuur aftreden wegens financieel gesjoemel. Hij kan dat niet verhelpen, het is genetisch bepaald want de papa werd ook herhaaldelijk genoemd in allerlei affaires en moest de job van minister-president met veel tegenzin verlaten wegens centjes die niet op de juiste bestemming terechtgekomen waren. In Wallonië is het altijd hetzelfde liedje dat te beluisteren valt : de socialisten en het geld.
Vreemd genoeg heeftminister ¨Paul Magnette, Zonemans Van Cau terug willen opnemen in zijn schepencollege, vermoedelijk onder druk van de lokale partij, en nu blijkt dat deze Philippe nogmaals voro de rechtbank moet verschijnen inzake valsheid in geschrifte, gebruik van valse stukken en misbruik van vennootschapsgoederen. Zijn huisje werd opgeknapt en gerenoveerd op kosten van de gemeenschap. Het zit de Witte Ridder Magnette niet mee. Scharreleroi blijft een rotte socialistische appel in de overigens niet zo frisse Waalse fruitmand.
Ray
Rik van Cauwelaert bij TV Brussel
(afbeelding : Manten)
TV Brussel interviewde verleden maand ex-Knackdirecteur Rik Van Cauwelaert. Deze wenste niet in te gaan op zijn recent vertrek bij Roularta, maar gaf wel een duidelijke uiteenzetting over de communautaire problematiek, met Brussel in het bijzonder.
Opvallend was de tussenkomst van Merry Hermanus, die penningmeester bij de PS was ten tijde van de Agusta-affaire. Na zijn veroordeling verdween hij van het voorplan, maar Hermanus blijft achter de schermen nog altijd een rol van betekenis spelen:
‘Brussel is onbestuurbaar omdat de instellingen zoals ze vandaag bestaan niet meer werken. Een parlement met 89 leden, dat is overdreven. 19 burgemeesters en evenveel colleges, 19 OCMW’s en 36 sociale huisvestingmaatschappijen... Dat is allemaal niet langer vol te houden en maakt het onmogelijk nog langer een stad als Brussel te besturen. Hetzelfde geldt voor mobiliteit: loop eens rond in Brussel: niets werkt nog. En in het onderwijs produceert men werklozen.’
Van Cauwelaert ging dieper op de Brusselse problematiek in en verwees naar uitspraken van Philippe Moureaux (‘De baas van de PS in Brussel, wat er ook gebeurt’), met wie Hermanus nauw samenwerkt:
‘Toen Waals minister Marcourt zich een tijd geleden behoudend opstelde inzake de samenwerking tussen Brussel en Wallonië, zei Moureaux: ‘Als het zo zit dan wenden we ons tot Vlaanderen’. Brussel weet natuurlijk ook dat 80% van de economische bedrijvigheid in Brussel is gericht op de driehoek Antwerpen- Gent - Brussel. Brussel maakt deel uit van die megaregio die zich uitstrekt van Amsterdam tot Rijsel en Duinkerken, waar Antwerpen centraal ligt en Brussel aan de rand. Dat is de rijkste regio van de EU. Als Brussel de stad wil blijven zijn die ze pretendeert te zijn, zal ze goed moeten overeenkomen met die megaregio, waar Vlaanderen middenin ligt.’
Zowel volgens Van Cauwelaert als Hermanus staat nu aan Franstalige kant een nieuwe generatie politici op - voornamelijk van allochtone afkomst - die de gevoeligheden die op communautair vlak bestaan niet als een politieke prioriteit zien omdat ze er niet mee zijn opgegroeid: ‘Zij willen hun gemeente puur economisch besturen. Je ziet trouwens dat heel wat mensen van allochtone origine die zakelijk goed hebben geboerd, niet in Brussel maar in het Pajottenland wonen. Er zijn dus grote veranderingen aan de gang en daarom zal men in 2014 een deal moeten maken.’
Volgens Van Cauwelaert kan één man daarbij de boel rechthouden en dat is minister-president Kris Peeters. Hij merkt daarbij op dat de CD&V als enige traditionele partij bij de gemeenteverkiezingen niet werd afgestraft: 'Vlaanderen kan niet de beslissingen nemen die nodig zijn om de Vlaamse belangen te vrijwaren indien we niet de macht in handen hebben.'
Hoewel grote veranderingen vooral politiek moeilijk liggen - schepenen maken hun eigen job niet graag overbodig - zijn ze onvermijdelijk, denkt Van Cauwelaert: ‘Als je de problemen ziet waarmee een stad als Brussel wordt geconfronteerd - natuurlijk minder in Woluwe en Ukkel dan in Molenbeek en Sint-Joost ten Node (deze laatste noemt Van Cauwelaert geen gemeente, maar één grote OCMW-organisatie). Maar volgens een studie van de UCL beginnen de allerarmsten nu vanuit Sint-Joost ten Node naar Charleroi te vertrekken. Die problemen moeten een oplossing krijgen.’
Van Cauwelaert pleit ervoor om betere Vlaamse politici naar Brussel te sturen, iets wat politieke partijen nooit hebben willen doen. Een situatie die hij vergelijkt met een gebruik van vroeger toen tweede- en derderangspolitici naar het Europees Parlement in Brussel werden gestuurd, wat zo de facto 'een olifantenkerkhof' werd.
Van Cauwelaert, die de voorbije maanden vaak werd verweten te dicht bij het N-VA aan te leunen, spreekt zich opmerkelijk genoeg niet uit voor een onafhankelijk Vlaanderen:
‘Waarom, van wat ben je onafhankelijk? Je hebt dan Europa. Je hebt niet eens een eigen munt. Je eigen leger wordt gecontroleerd door de NAVO. Alle grote beslissingen worden supranationaal genomen.’
Het enige wat het land volgens de ex-Knackdirecteur samenhoudt is de sociale zekerheid: 'Dat solidariteitsmechanisme moet goed worden beheerd, maar alle sociale partners hebben die sociale zekerheid de voorbije decennia ‘heel nonchalant beheerd’. Iedereen heeft eruit gehaald wat hem diende. Het werd toch betaald. Dat is niet langer mogelijk.’
Van Cauwelaert verwijst tenslotte naar een uitspraak van Belgisch onderzoeker Jean-Jacques Cassiman, die onlangs verkaarde dat kankerbehandelingen dermate duur worden, dat arme ouderen meteen naar de palliatieve zorgen zullen worden gestuurd: 'We dreigen dus in die situatie te belanden als we ons solidariteitsmechanisme niet hervormen. Vlaanderen zal altijd meer betalen dan Wallonië, gewoon omdat we in de nummerieke meerderheid zijn. Punt uit. Maar die geldstromen moeten wel transparant zijn.’
Iedereen heeft recht op alles MAAR DIT MOET ECHT STOPPEN.
Wij vragen u, geachte lezer en lezeres onderstaand ingezonden stuk aandachtig te lezen en goed de details in u op te nemen.
Een familielid van mij dat in Borgerhout woont en zich regelmatig ontfermt over twee kleine Ghanezen, vertelde me gisteren dat een van de andere kinderen uit dat gezin haar moeder verdedigde omdat de vader haar aan 't wurgen was : het kind stak een mes in het been van haar papa. Ze heeft gezegd dat, als haar papa het nog eens doet, ze een mes in zijn buik zal steken!
Om over na te denken, dat meisje is geen crapuul, haar vader wel. Hij hield haar ooit met haar voeten vast en haar hoofd naar beneden uit het raam, en bijna al zijn kinderen hebben in het ziekenhuis gelegen door mishandeling. Een baby van twee maanden tegen de muur slaan ? Zijn vrouw van de trap gooien ? Normaal in zijn cultuur, vond hij. En eigenlijk ook de personen die over hem moesten oordelen : hij kreeg 10 dagen bak, hij had véél spijt en zal het nooit meer doen.
Een van zijn pasgeboren zoontjes weende 's nachts en nadat de vader er naar ging kijken, bleek het kind 's morgens dood in zijn bedje te liggen, gestorven door “wiegendood”, dat kan natuurlijk waar zijn. Hij is ondervraagd door de politie.
Toen hij hier asiel gekregen had, was het eerste dat hij deed, naar Ghana vliegen, waar hij was gaan lopen, omdat het er te gevaarlijk was. Maar niet zo gevaarlijk, dat hij er ongestoord naar terugkeerde, om daar te trouwen met een vrouw die hij daar al had en waar hij ook al een stel kinderen mee heeft.
En wie zorgt hier voor brood op de plank? De moeder, want hij wil niet werken. Als hij zich ergens moet gaan aanbieden voor werk kan hij zogezegd niet lezen, niet schrijven en hij verstaat dan plots geen woord Nederlands meer.
Waarschijnlijk gaat mijn volgende aflevering van deze soap, over de begrafenis van de mama, spijtig maar niet onwaarschijnlijk.
Tot zover dit schrijnende verhaal dat Mieke ons opstuurde. Heeft u goed de details in u opgenomen van de afgrijselijke handelingen die deze neger op zijn geweten heeft ? En hoe het mogelijk is dat een dergelijke domme bruut als asielzoeker aanvaard wordt door de belgische autoriteiten ? Stel u nu even voor dat deze feiten zouden gebeurd zijn voor de Invasie plaatsvond en dat Negermans iemand van bij ons was. Een bruut, een kindermoordenaar, een kindermishandelaar, een luiwammes, een bedrieger, een bigamist en een komediant. De kranten zouden er dagenlang vol over staan, en terecht en radio en televisie zouden niet ophouden de feiten gepleegd door deze onmens te fileren. Maar omdat we te maken hebben met een importneger die levenslang verdient, wenden de journalisten het hoofd om. Politiek correctheid is lafheid, is een crimineel feit, is omgekeerd racisme en landverraad. Nog iets ? Laat het ons weten
Ray
De man die zijn volk leerde blaffen
Na de uitgave van “ De Wereld Volgens Louis Tobback” heeft SPa het plan opgevat een standbeeld op te richten voor de Grote Schrijver Louis Tobback, de man die zijn volk leerde blaffen.
Het beeld zal worden geplaatst ergens in Leuven op een plein dat Het Tobbackplein zal geheten worden, zoals het Conscienceplein in Antwerpen.
Dat het beeld veel gelijkenis toont met hetgeen Frans Joris maakte van Conscience, is louter toeval. En dat Leuven een beeld wil van een groot schrijver omdat Antwerpen een universiteit heeft zoals Leuven, is louter laster.
Wes Hardin
(afbeelding : Studio Rony)
Rik van Cauwelaert bij Polspoel
Een video van Frank Thevissen
Men zegge het voort (nr 900)
Indien ik destijds aan wijlen mijn grootmoeder zou verteld hebben dat ik in de toekomst nog zou meemaken dat ik na de bureeluren op een donderdag de trein zou kunnen nemen naar de luchthaven van Parijs om van daaruit rond middernacht te vertrekken naar Peking in China om daar vrijdagnamiddag rond 4 uur toe te komen zodat ik om 6 uur kon deelnemen aan een vergadering en dat ik de volgende dag met een trein zou rijden naar het op 1400km afstand gelegen Shangai en daar op zondagmorgen terug een vergadering zou bijwonen om daarna terug naar Peking te sporen en rond middrnacht van dezelfde dag terug te keren naar Parijs waar ik wegens het tijdsverschil terug rond 5 uur op maandagmorgen zou landen om nog voor de middag thuis te zijn in Wommelgem zou ze me zeker voor gek hebben verklaard. Indien ik daar dan nog zou bijgevoegd hebben dat ik via het internet vanuit het hotel in Peking een tekst zou kunnen schrijven die enkele seconden later overal ter wereld zou kunnen gelezen worden en dat ik vanop de straat in Shangai met een draadloos klein apparaatje naar mijn echtgenote in Belgie zou kunnen bellen en met haar zou kunnen spreken alsof ze naast mij stond zou ons bomma zeker naar haar huisdokter hebben gebeld met de vraag of het niet beter zou zijn dat ik werd geinterneerd! En toch heb ik dit alles zoals vermeld vorige week-end meegemaakt. Ik was reeds 30 en 40 jaar geleden in China geweest. Het was de tijd toen iedereen nog in een soort kartonnen uniform rondliep en men gek werd van het gerinkel van tienduizenden fietsbellen. Maar toen ik nu na dertig jaar terug in dit land was viel mijn mond bij herhaling open. Alleen in groot Peking rijden er nu ongeveer 5 miljoen auto's rond. Honderden treinen flitsen tegen meer dan 300 kilometer per uur tussen de grote Chinese steden. Gigantische wolkenkrabbers worden hier op minder dan een jaar gebouwd enz. Tijdens mijn eerste vergadering vroeg een Chinees mij hoe wij in ons land problemen in verband met infrastructuur oplossen. Ik vertelde dan dat ik enkele voorbeelden zou geven. Toen ik pas afgestudeerd was bij het begin van de zestigerjaren van de vorige eeuw had ik beslist om me met allerlei transportproblemen als adviseur in te laten. Toen reeds stelde ik vast dat de transportsector die een grote toekomst had de luchtvaart was. Daarom gaf ik toen veel toespraken om de aandacht te vestigen op het belang van de luchthaven van Antwerpen (Deurne) en dat om enig nut te hebben voor de wereldhaven in de toekomst men dringend de bestaande startbaan met enkele honderden meters diende te verlengen. Toenmalig socialistische burgemeester Lode Craeybeckx werd mijn medestander en hij was aan boord van de eerste naoorlogse regelmatige passagiersvlucht die we zelf organiseerden als onderaannemer van KLM tussen Antwerpen en Amsterdam. Maar in die tijd lag de andere grote partij, de CVP, dwars. Na enkele jaren konden we de nationale voorzitter van de CVP, senator Vandekerckhove uit Mechelen, overtuigen om ons te steunen. Maar inmiddels was de sterke man van de socialisten in Antwerpen een zekere Bob Cools geworden die toen nog bijkluste als beheerder van SABENA en daarom tegen een uitbreiding van de luchtvaart in Antwerpen was. Nog later kregen we toenmalig transportminister, de liberaal Herman De Croo, achter onze kar maar toen begonnen en de socialisten en de CVP te wringen. Jaar na jaar bleef de luchthaven regelmatig in de belangstelling maar vandaag in December 2012 is er nog geen enkele centimeter bij de lengte van de startbaan gekomen! Zo kennen we eveneens en sinds vele jaren een steeds meer vastlopen van het verkeer in onze wereldstad. Daarom werd er door de overheid een bedrijf opgericht, BAM genaamd, Dit bedrijf heeft reeds fortuinen uitgegeven aan studies; maquettes; voorstellen voor een brug; dan een tunnel; dan een mengeling van de twee enz.enz. Bedrijfswagens met chauffeurs rijden met reeksen overbetaalde amttenaren door het land en van de ene vergadering naar de andere. Maandelijks blijft men aanzienlijke sommen belastingsgeld verbrassen. Maar in december 2012 werd er nog steeds geen kilogram beton gestort of de eerste spade in de grond gestoken. Toen ik dat aan het vertellen was werd mijn aandacht getrokken door een aanwezige secretaresse die naar me toe kwam en iets in mijn oor fluisterde ''Mister Fangheefer'' zei ze ''wil u a.u.b. met uw verhalen ophouden. Meerdere van de aanwezigen hebben reeds een bruine streep in hun onderbroek gekregen van het schaterlachen'' Men zegge het voort,
Freddy van Gaever
Ons eis vryheid
Wat ‘n voorreg om saam met my Volksgenote te kon wees vandag! Dis onmoontlik om die gevoel te beskryf om deur die strate van Pretoria te ry terwyl die Vierkleur op die dakke van die voertuie wapper en die verkeer by alle verkeersligte vir ons gestop word!
Vir die wat nie wou glo dat die Vierkleur weer hier sal wapper nie… Vandag was maar die begin!
Die Duitse en Franse Ambassades het geweier om ons eis in ontvangs te neem, maar die eis is wel ontvang deur die Ambassade personeel van Nederland en Amerika asook deur die VN. Die VN se verteenwoordiger het nie net amptelike ontvangs erken nie, maar ons te woord gestaan en onderneem om die inhoud daarvan onmiddelik aan die VN oor te dra!
…maar die mooiste van alles is die respek en ordelikheid van ons mense en dan natuurlik die sing van die STEM terwyl, nie net die personeel van die VN kantoor nie, maar ook lede van die SAPD in eerbied hul hoofde laat sak!
My opregte dank aan die Volksraad vir hierdie dapper daad en dankie uit my hart aan elkeen wat daar was en elkeen wie se gebede ons vandag vergesel het!
****
Hierna de commentaar van onze vriend Peter Murray :
Kom ek gee vir julle die antwoord! Kommunikasie is die lewe (by mens en dier en plant) se beste barometer! Goeie kommunikasie bring goeie resultate mee, en swak – of geen – kommunikasie bring konflik en selfs oorlog na vore. Ons mense het geleer (by ons ouers, in die kerk, by die skool en deur middel van ons politiek van voorheen) om nie opstandig te wees nie, om nie die reg in eie hande te neem nie, om nie ondankbaar te wees nie, om nie te protesteer nie, en vele meer!, maar om die “owerhede” gehoorsaam te wees en te vertrou. Nou leef ons in die jaar 2012; ons leef in die Nuwe Suid-Afrika; ons mense is verward en weet nie meer wat om te doen, te dink en te sê nie. Ons mense is nie gewoont aan protesoptogte nie, en weet nie hoe om hul stem te laat hoor nie – nie binnelands nie, en nog minder buitelands. Toe soortgelyke optogte ‘n paar maande gelede by ons eie ambassades in die buiteland beplan is, het ‘n paar stede elkeen ‘n handjievol betogers gehad. In Brussel, Europa se hoofstad, was daar slegs EEN persoon, ‘n Vlaamssprekende Brusselaar, wat groot moeite vir ons gedoen het, maar weens SWAK kommunikasie, en omdat Afrikaners in Europa bang of sku of wat ookal was, het GEEN optog plaasgevind nie. Ek het die presiese ligging van die 3 plekke in Brussel waar daar betoog moes word bekendgemaak, ek het die roetes wat gestap moes word aangedui, en ek het die afstande en die aantal minute wat bejaardes dit sou aflê ook aangedui. Die arme Brusselaar wat vir ons die voorbereidings gedoen het, is ‘n sieklike bejaarde. Hy het ‘n afspraak later in die dag by sy hartspesialis gehad, maar het dit as sy morele plig gesien om eers toe te sien dat Afrikaners hul weg in die vreemde groot stad kan vind. Die beloning wat hy vir sy harde werk gekry het, was ‘n totale boikot deur Afrikaners in Europa. Is dit dan vreemd as daar sekere ambassades is wat ons mense boikot? Hulle betaal ons maar net terug in eie munt! Voordat Afrikaners (veral die Vryheidsoekende Afrikaners) nie geleer het hoe om te kommunikeer nie, sal ons elke keer bloutjies loop. Optogte, betogings en ander vorms van protes, word daagliks met groot sukses in oorsese lande uitgevoer. Ons kan ook sukses behaal, ons moet net leer van ons stamlande. As ‘n Minister van Buitelandse Sake in Nederland nie eers ons geskiedenis ken nie, hoe sal hy dan positief kan reageer op versoeke van die Afrikaner/Boerevolk? Nederland se ambassade het nou wel positief gereageer vandag, maar dit kon net so wel negatief gewees het. Sy nuwe Minister van Buitelandse Sake het onlangs verklaar dat “alles wat in Suid-Afrika verkeerd is, die gevolg is van jare lange verdrukking en apartheid.” Dit is mos.
In de Zevende Dag vandaag 2 december van 11 uur af op Eén is er naast een veelheid aan onderwerpen ook een gesprek met kandidaat VB-voorzitter (om het correct uit te drukken) Gerolf Annemans. Tendentieuze vragen en venijnige steken onder water worden handig gepareerd door Gerolf. Interviewers met zenuwtrekken en slimme opmerkingen zullen op hun gemak gesteld worden door de kandidaat-voorzitter.
Ray
Iedereen heeft recht op alles.
U hebt het vermoedelijk gehoord, de gemeenschaps en katholieke onderwijskoepels pleiten er voor bij staatssecretaresse Maggie de Block om uitgeprocedeerden en illegalen hun schoolopleiding te laten afmaken vooraleer zij het land verlaten.
Iedereen heeft recht op onderwijs zeggen de koepels. Dat kan best een leuze zijn bij het een of ander internationaal instituut dat vol zit met klaplopers maar is dat recht onbegrensd ? Zijn er geen voorwaarden aan gekoppeld, bijvoorbeeld in verband met iemands civieke staat ? En ook als dat niet voorzien is, heeft elk land toch nog de vrijheid om zelf verplichtingen te koppelen aan dat recht op onderwijs. Bij ons weten bezitten illegalen en uitgeprocedeerden niet de minimale vereisten waar elke belgische staatsburger aan beantwoordt. Mochten zij zij wel over die vereisten beschikken, dan waren ze niet uitgeprocedeerd.
Eens het geweten en gekend zou zijn, dat je in het land B als jongere kan verblijven tot je studies afgemaakt zijn, zal er een toestroom van leergierigen uit de vele Prachtlanden op deze aardbol ontstaan naar het onderwijsland B. Daar kan je donder op zeggen. Ook de papa's, mama's, oma's, opa's, broertjes, zusjes, favoriete echtgenotes of concubines van de papa, tantes, ooms, neven, nichtjes, onmisbare vrienden en geburen zullen zich kunnen beroepen, dankzij clevere linkse advocaten en andere eerbare subsidievreters, op "het recht op onderwijs voor iedereen" om hier te blijven rondhangen. Iedereen heeft recht op alles. De enigen die geen recht hebben op een eigen land, dat zijn wij. Maar verder genieten wij ook van het genereuze recht om van ons zuurverdiende centen het land B, de Waalse hangmatters en de Brusselse chi-chi-verkopers te onderhouden, plus een deel van de weireld die hier komt kamperen en die recht hebben op alles. Punt. Over en uit.
Ik ben die ruitdrukking "alles voor iedereen" zo beu als kouwe pap. Een van mijn buren (ik woon in de stad die ook van iedereen schijnt te zijn, mocht u het niet weten) heeft zijn appartement verhuurd aan lieden uit een Prachtland en hij heeft dat gedaan, omdat hij niet wilde weigeren. Het is een brave buurman met oplitiek-civieke opvattingen , sommigen noemen hem zelfs een ietsje sullig, want hij had nog wat resreve meubeltjes en huisgerief en dat heeft hij aan zijn huurders uitgeleend zodat ze een goede start zouden nemen in hun nieuwe woonomgeving. Buurman vertelde trots aan al wie het horen wilde, dat de stad openstaat voor iedereen. Vermoedelijk heeft hij ook voor Janssens gestemd, zoals het een echte sul past.
Na enkele maanden heeft buurman geen huishuur meer ontvangen en toen hij ging informeren, wisten de brave huurders te vertellen, dat ze met de karige vergoeding die hen te beurt viel, geen huishuur konden betalen. In de rommelkamer die vroeger zijn leefkamer was, hing een groot vlak tv-scherm tegen de muur, flikkerde een grote pc, het kleine grut speelde Nintendo en ieder bleek over een moderne GSM te beschikken. Het appartement leek op een uitverkoopwinkel. Op een nacht is de familie er dievelings uitgetrokken mits medeneming van de ganse inboedel, ook buurmans uitgeleende meubeltjes en huisgerief. Er kwamen verschillende auto's voorgereden en op een halfuurtje was de zaak beklonken. Een aantal nieuwe bewoners uit de stad van iedereen hebben meegeholpen met de stille verhuizing. Solidariteit is geen loos woord.
Buurman heeft zes maanden huishuur gemist en hij kan zijn flat laten opkalefateren. Bij het OCMW krijgt hij naar eigen zeggen, geen informatie. ellicht iets in verband met privacy. Als hij echter wil, kan hij zijn appartement overdragen aan het OCMW tegen een maandelijkse vergoeding en dan zorgt die failliete openbare instelling dat er klanten van hen intrekken. Buurman aarzelt nog. Zoals gezegd, het is een sul.
Ray
Het *conflict* Israël/Palestina voor dummies
Een tekenfilm voor alle leeftijden en voor alle wijsneuzen
Financiële aanslagen
Het is de tijd van de financiële aanslagen. In heel Europa en dus ook in België. Hier was de rook van de ene aanslag – de belastingverhoging bij het opmaken van het overheidsbudget voor 2013 - nog niet opgetrokken of er gebeurde een andere aanslag. Deze week. Een financiële clusterbom was het. Met duizenden fragmentjes die onschuldige slachtoffers maken. Met bijna 800.000 zijn ze. Voor het overgrote deel gewone mensen die via één of andere organisatie aanleunen bij het ACW, zeg maar de 'christelijke arbeidersbeweging'. En die op aanraden van de eigen financiële instellingen met hun zuurverdiende spaarcentjes Arco-deelbewijzen kochten. Om te investeren in de Dexia-groep. Het was even veilig als het spaarboekje, maar bracht meer intrest op. Beweerden ze. Helaas heeft de auditeur van de Raad van State een andere mening, zo blijkt nu. De deelbewijzen zijn volgens hem hetzelfde als aandelen, en de eigenaars zouden dus niet kunnen genieten van de door een vorige regering besliste garantieregeling. Hij stelt voor ze naar de prullenmand te verwijzen. Als de Raad van State zijn advies volgt zijn de 800.000 spaarders te samen 1,5 miljard euro kwijt. Voor elk betekent dat gemiddeld zo'n 2000 euro verlies. Er zijn leukere boodschappen enkele weken voor de eindejaarsfeesten.
Wisten de 'coöperanten' veel dat hun spaarcentjes dienden om te worden geïnvesteerd in Dexia, de bank waarvan de waarde van de aandelen vandaag bijna tot nul is herleid.
De lotgevallen van Dexia – waarvan de bankactiviteiten nu werden afgesplitst en herdoopt tot Belfius - zijn bekend. Oorspronkelijk was het Gemeentekrediet van België, waar destijds de gemeenten bij waren aangesloten en waarmee niets kon mislopen. Dacht iedereen. Om met de groten in de wereld van de financiën te kunnen mee knikkeren werd een fusie aangegaan met het Crédit Local de France. Wat de financiële armslag veel groter moest maken. Ook Bacop, de financiële poot van het ACW wou, na de ervaringen bij Lernout&Hauspie, haar graantje meepikken. Het werd een der grotere aandeelhouders van Dexia. Bovendien een belangrijke aandeelhouder, want vormde met Arco het kanaal waarlangs het spaargeld van de leden-coöperanten bij Dexia binnenstroomde. Terwijl de Bacob-klanten bij Dexia terechtkwamen.
Brak dan de financiële crisis uit, en bleek ook Dexia vergeven te zitten met dubieuze kredieten waar ze geen bal zou van terugzien.
Er waren kapitaalsverhogingen nodig waarop, om overeind te blijven, de aandeelhouders noodgedwongen moesten op ingaan. Ook de regering moest tussenkomen om de algehele debacle te voorkomen. Sinds de bankencrisis kostte Dexia aan België al 13 miljard euro, d.w.z. 1200 euro de man.
Voor het kapitaal van haar Arco-spaarders wou het ACW waarborgen en zo werd bekomen dat ze van hetzelfde regime zouden genieten als bij een klassiek spaarboekje. Maar wat blijkt nu: het destijds daartoe uitgevaardigde Koninklijk Besluit wordt zoals hoger gezegd als onwettig beschouwd.
De 'coöperanten' spelen daardoor hun spaargeld kwijt dat ze aan de christelijke zuil toevertrouwden. Meteen moeten ze ook, zoals de 'gewone' aandeelhouders van Dexia, zelfs twee keer betalen voor het falen van die bank. Naast hun 'privé'-verlies zullen ze, zoals alle Belgen, als belastingbetaler moeten bijdragen om de Dexia-putten te vullen. Zij en de volgende generaties... Want het blijft een tijdbom, die alleen met vers geld kan ontmijnd worden. Zo is er weer eens vijf tot zeven miljard nodig, ‘om de lekken te dichten en toe te laten dat het Dexiaschip de tijd krijgt een veilige haven te zoeken.’
Het ACW geeft intussen niet thuis op de mogelijkheid zelf te verhelpen aan het verlies van haar spaarders. ‘Het ACW heeft veel geld verloren aan de ontmanteling van de Dexia-groep en heeft niet de middelen om de coöperanten van haar financiële poot te vergoeden… Wij waren niet de verkopers van de spaarproducten’, heet het. Overigens blijft men erbij dat die spaarproducten in geen enkel geval te vergelijken zijn met beursgenoteerde aandelen. En wijst men erop dat het hier om een advies van de auditeur gaat, en nog niet om het arrest van de Raad van State. Yves Leterme, eerste minister destijds, blijft erbij dat de waarborgregeling voor de Arco-spaarders een wettelijk rechtvaardige beslissing was. Die geldt trouwens ook voor de tak-21 verzekeringsproducten die bvb. werden gesleten via verzekeraar Ethias van de socialistische zuil. En voorts zou ook de huidige regering door een nieuwe wet de situatie kunnen rechttrekken.
Het belet allemaal niet dat de burger via zijn belastingen in feite al begonnen aan het delgen van de schulden aangegaan om het financiële systeem in België overeind te houden. Na veel vijven en zessen werd een akkoord bereikt over het budget voor volgend jaar en daaruit blijkt dat de maximale ‘aanslag’-voet stijgt tot 51 procent. Voor wie werkt zouden loonmatiging en tragere indexaanpassing erop neerkomen dat men 150 euro per jaar minder verdient. Roken, een glaasje wijn of een borrel drinken wordt ook duurder, evenals een levensverzekering. De roerende voorheffing op aandelen stijgt tot 25 procent, en kunstenaars moeten op hun auteursrechten i.p.v. 15 procent nu ook 25 procent betalen. Er zit ongetwijfeld nog meer in de pijplijn, maar dat wordt slechts mondjesmaat bekend.
Intussen houdt de regering vol dat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen Nochtans valt dat te betwijfelen. Men moet maar denken aan een gevleugelde uitspraak van de premier uit de jaren vijftig-zestig, Gaston Eyskens, onder wie de BTW tot stand kwam. 'Het is gemakkelijker te verteren om een paar franken te halen bij enkele miljoenen inwoners, dan honderden franken bij enkele duizenden rijken', zei hij.Vandaag zou dat een oneliner heten. Maar de betekenis blijft dezelfde: het is vooral het grootste deel van de bevolking, de middenklasse dus, die het gelag betaalt. 'Mensen die werken en sparen worden gestraft', zei een ondernemer. In Spanje zal het wel niet anders zijn.
Wie kent Carl Huybrechts niet ? De blondgekrulde ex-sportjournalist van de 0000, de onstuimige praatvader, de passionele vrouwenversierder (nu op zijn 61ste is hij een fatsoenlijke huisvader) de flamboyante presentator van de Vlaamse Proms in het Antwerpse Sportpaleis (absoluut niet te vergelijken met de originele Proms in Londen), de Vlaamsgezinde peer die zelden een blad voor de mond neemt om te wijzen op de mistoestanden in het land B en die de Eksters van Laken reduceert tot het niveau waar zij écht thuishoren namelijk downstairs bij de aardappelschillers, en zeker ook de man die door zijn impulsieve uitlatingen en daden vaak zijn eigen ruiten ingooit. Kortom, er zijn goeie en slechte kanten aan de ijdele Huybrechts, hij is een man voor alle seizoenen.
Deze sympathieke flierefluiter is al jaren bevriend met Bart de Wever. Carl begeleidde ondermeer Bart tijdens diens vermageringskuur, hij is de auteur van *Het geestigste dieetboek ter wereld* dat de lijdensweg van De Wevers 142 kilo's naar 82 kilo's beschrijft. De twee maten trainden samen voor de Antwerpse Tien Mijlen (dat moet natuurlijk de Ten Miles heten in het Antwerps-Engels, want wij zijn niet te beoerd om onze moedertaal regelmatig een trap te verkopen) en Carl heeft zich opgewerkt tot de status van vriend van Bart, iets waar weinigen in gelukken, want Bart is geen warme mensenvriend.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen stond Carl Huybrechts op de 17de plaats bij de Nv-A in Brasschaat, waar Jan Jambon de lakens uitdeelt. Huybrechts toeterde overal rond dat hij niet alleen voor de gemeenteraad ging maar dat het volk van Brasschaat met hem de ideale sportschepen zou binnenhalen. Eerlijk gezegd, Huybrechts is gepokt en gemazeld in de sport, hij heeft een uitgebreide kennissenkring en hij kent die materie als zijn binnenzak. Als er in Brasschaat een sportschepen moet zijn, zou Carl Huybrechts ongetwijfeld de geknipte man voor die job zijn.
De Nv-A werd met 39% de grootste partij en behaalde 14 van de 33 zetels. Carl moest het stellen met 361 voorkeurstemmen, wat hem een eerste teleurstelling opleverde en hij was de 7de verkozene bij de Nv-A. Er werd direct een akkoord gesloten met de CD&V die nog 9 zetels binnenrijfde en burgemeester De Kort ruilde met eerste schepen Jambon van plaats. De rest wordt gewoon voortzetting van het bestaande beleid met weglating van de liberale partners en de ferme overtuiging zeker geen tram uit richting Antwerpen toe te laten tot het trotse Brasschaat. Maar dat was al zo. Verandering ? De gemeente was goed bestuurd volgens de burgers, wat zou de Nv-A moeten veranderen ?
Helaas, Carl is er naast gevallen met zijn mandaat als sportschepen. Jambon heeft de vriend van De Wever laten vallen. Het was een misverstand, er zijn andere beloftes gedaan, er moeten andere allianties afgesloten worden binnen de Nv-A en de nieuwe burgemeester heeft er zeker geen behoefte aan om de ogen en de oren van De Wever binnen te halen in zijn schepencollege. Toen Huybrechts de droeve mare ontving, heeft hij onmiddellijk De Wever getelefoneerd, maar die nam zijn mobieltje niet op : hij heeft te veel beslommeringen om tegemoet te komen aan de eisen van Whisky van Peel om ook in de stad van allah niet te veel veranderingen aan te brengen. Bij zomerse ontmoetingen in 't Nachtegaaltje was het nochtans allemaal koek en ei tussen Bart en Carl, maar ja, er is veel verschil tussen woord en daad bij VIP-politici.
Huybrechts is weer wat wijzer geworden. Hij moet op zoek naar een ander einde van zijn carrière. Buiten de politiek. Misschien kan hij nu een werk schrijven "Het verraderlijkste beloftenboek ter wereld" ?
Ray
VB-Journaal
01-12-2012
Gefeliciteerd !
Cavalleria Rusticana - Landelijke Ruiterlijkheid
Zie de integrale verfilmde uitvoering van deze eenakter in een regie van Franco Zeffirelli in naturalistische decors bij : http://blog.seniorennet.be/operabelcanto/
Gebruik de knop in de rechterkolom : de link van blog tot blog bij Seniorennetwerkt niet.
Uitstraling
Wouter Beke over Elio Di Rupo : die man heeft geen uitstraling. Inderdaad, de charismatische CD&V-voorzitter is een publieksmagneet. Om nog te zwijgen over zijn partijgenoot Servais Verheirstraete.
Geachte Redactie - 1 december 2012
Farao- Angeltjes
Inderdaad godsdienst is een vloek. De aanhangers worden alleen maar soft als hun macht gebroken wordt, zoals bij de Katholieke kerk.
Hoeveel mensen zijn er niet vermoord, soms onder de meest gruwelijke omstandigheden door de aardse spreekbuizen van de allerhoogste. Het wil maar niet stoppen : nu is de Islam aan de beurt om de wereld naar zijn pijpen te laten dansen.
Technologie en wetenschap worden van de tafel geveegd. De enige bron van waarheid is voor velen eeuwenoude geschriften. Wat er gebeurt in Egypte, een volk terugdraaien in een mentaliteit van duistere middeleeuwen, is een regelrechte ramp. Niet alle Egyptenaren zijn echter dom, ,fanatiek en onnozel, zoals die geestelijk minder bedeelde meelopers die zich plots heel gewichtig gaan voelen en misschien binnenkort aan de slag kunnen als verklikker, vrouwensteniger of zweepslagengever.
Een goede objectie voorlichting aan de bevolking zou veel helpen om het tij te keren . Ik denk bv aan Farao-Angeltjes !
René
*****
Als we het dagelijkse nieuws...
lezen of horen dan moeten we toch één zaak vaststellen : In ONS Europa heeft praktisch elke gemeente ergens een snoepwinkeltje,ja toch ?
In de Islamstaten zijn er blijkbaar in ELKE STRAAT bommenwinkeltjes, voorzien van alle soorten bommen. En zeggen dat er hier op ons grondgebied, uiteraard leden van de rode en groene kousenband, ons willen verplichten die cultuur, wereldberoemd in spelen met plofautootjes, te aanvaarden!
Zouden die nu echt zo ziek zijn of zou het achterlijkheid en/of domheid zijn?
Ik vraag mij af hoeveel A Bout de Java vanuit het prachtland Libanon maandelijks mag binnenrijven van de zak van de belastingbetaler. Dat de rechter inschikkelijker was heeft mogelijks minder te maken met het feit dat hij boven de maatschappij zweeft (zo'n onnozele naïeviteit deze kwasten toeschrijven is, jawel, naïef), maar dat hij in zijn broek schijt van schrik voor mogelijke represailles. Hij weet per slot van rekening dat hij niet te doen heeft met maatschappelijk vrij geïsoleerde onnozele autochtone dutskens die zich zonder weerwoord in de hoek laten drummen.
Fred
*****
Giller van de dag!
Geachte redactie,
Dat de huidige besparingsdrift soms hilarische toestanden schept ondervinden de federale pakkemannen/vrouwen.
Het toiletpapier is op evenals de centen om er nieuw te kopen. Nu moeten er alternatieven uitgevogeld worden. Er werden naar het schijnt al discrete vragen gericht naar de poco gazettendrukkers of er soms geen retourkranten gratis kunnen bekomen worden.
Bij "de Morgen" zijn ze alleszins bereid om elke dag enkele vrachtwagens onverkochte rioolgazetten te leveren. Annemie Turtelbaum belooft ook na het vernemen van deze onvoorziene mare sito presto het nodige te doen om vervangmiddelen producten te laten aanrukken. Mensen toch, wat een beschamende toestanden in het beschaafde land B.
mvg - Senior
*****
Hokus pokus ?
Lieve Lolita,
Deze film heb ik ook nog gezien (Calamity Jane), het was zèlfs nog voor de tijd dat ik gedwongen werd om in een kaki-apenpak véle maanden van mijn jong leven door te brengen.
Doch, het is maar VANDAAG dat mijn aandacht erop gevestigd werd dat Doris Day haar lied zong in een sprookjesbos. Het is duidelijk te zien dat zij haar jas èn hoed op de lenden van haar paard legde, en een twintigtal passen verder haar liedje te zingen.
Nadien snelt zij naar haar rijdier, en trekt het verder aan de teugels. Echter géén jas noch hoed te bemerken, totdat zij, geheel "op haar piekbest" het dorp binnenrijdt mét Stetson, jas, en een brede riem errond. Waarschijnlijk hadden verliefde-puberogen méér aandacht voor Doris dan voor haar klederen & omgeving.
Hartelijke groetjes, en een ferme "totebeze" : Fikken
