Er doen verschillende verhalen de ronde, waarom Antwerpen (ondermeer) de bijnaam heeft van Koekenstad of Koekestad.

De meest gangbare lijkt deze te zijn in verband met het koekjesfabriek van Edward de Beukelaer (1843 - 1919) dat zich bevond achter het Centraal Station en de Dierentuin in de Lange Kievitstraat, waar nu de gebouwen zijn van het vernieuwde Switel-hotel en de administratie van de Vlaamse Gemeenschap aan het Kievitplein.

Ik herinner mij alleszins uit mijn jeugdjaren de zoet-weeë geur die je daar opsnoof, net zoals je die had op het einde van de Brederodestraat (ter hoogte van het verdwenen Openluchtzwembad) waar in de Brusselstraat de concurrent van De Beukelaer zijn koekjes fabriceerde, Parein. 

Ofwel werd Antwerpen "koekestad" genoemd omwille van de verschillende koekjesfabrieken, ofwel heeft het te maken met koekjes die uitgedeeld werden aan het Centraal Station voor aankomende reizigers. Van die laatste uitleg ken ik enkel de mondelinge overdracht door sommige Antwerpse stadsgidsen.

In 1870 is De Beukelaer begonnen met de industriële fabricatie van koeken, een aantal jaren later werd hij nagevolgd door Edouard Parein. Op de Wereldtentoontstelling van 1894 was de Beukelaer aanwezig met een paviljoen met twee minaretten : de brave burger zal niet beseft hebben, dat ruim 100 jaar later in zijn stad er bijna 40 moskeeën zouden verrijzen.

De bekende Prince Fourré, twee ronde koekjes van 65 mm doormeter, met 28 tanden en bij mekaar gekleefd door een rondje vanille of chocolade werd ontworpen ter ere van de toenmalige prins die later de wreedaard Leopold II zou worden.

In 1960 trok De Beukelaer naar Herentals en in 1963 week Parein uit naar de overkant van de Schelde in Beveren.  In 1965 fuseerden de beide koekjesfabrikanten tot General Biscuit, die later overgenomen werd door LU en recentelijk door Kraft. In Herentals werken circa 1300 personeelsleden en worden er 85.000 ton koeken gefabriceerd met een omzet (2006) van 400 miljoen euri.

 Ray

Aanvullingen of correcties op dit artikel zijn steeds welkom.

Nog wat keukenideeën opdoen voor oudejaarsavond of om het even welke gelegenheid ?  Een buitengewoon intressante webstek is die van Mijnheer Nicolay. U vindt hem op deze webplaats :

http://blog.seniorennet.be/keukenweetjes/

Intressante recepten, zeer degelijk en grondig uiteengezet en geschreven in een vlotte, leuke stijl met de nodige humor en afstandelijkheid.

Omelette sibérienne

Wat zijn de regimegazetten karig en bescheiden met hun commentaren op de formatie-opdracht die Herman van Rompuy aanvaard heeft.  Veel geloof noch hoop is er niet dat de derde regering die opgestart wordt na de verkiezingen van 10 juni 2007, een groot succes tegemoet gaat.

De derde regering inderdaad op 18 maanden. Zoals het zich laat aanzien opnieuw zonder een Vlaamse meerderheid in de Kamer, met  42 zetels op 88.  Eigenlijk doet het er niet toe, want de parlementsleden zitten er toch maar bij voor spek en bonen. Maar zelfs de schijn wordt niet meer opgehouden.

Laten we nog even in herinnering brengen, dat de volledige regering Leterme bestond uit 22 leden (15 ministers en 7 statssecretarissen) niet mis voor een zogenaamd onbestuurbaar land, van wie 10 behoorden tot de NL-taalrol (de premier inbegrepen) en 12 tot de F-taalrol. Ook dat zegt zeer veel over de verhoudingen in dit land : de numerieke Vlaamse meerderheid vertaalt zich niet op federaal niveau en iedereen vindt dit "evidant". 

Er moet nog een tjeef gevonden worden om de kamer voor te zitten, dat moet een kamerlid zijn ; daar kan ook nog flink geknoeid en gesleurd worden en komt Stefaan de Clercq opnieuw op justititie ?  Dat is niet meer dan een bezigheidstherapie, een spelletje namen noemen.

Een essentiëlere vraag luidt :  is Vlaanderen gebaat bij deze stoelenwissel ?  Heeft Vlaanderen iets gewonnen bij de vorige twee regeringen na juni 2007 ?  Die van Verhofstadt en die van Leterme ?  Hebben wij iets anders gehoord dan gezwollen beloftes en iets anders gezien dan gestuntel ?  Mag Vlaanderen iets verwachten van Kris Peeters ? Of worden dat luttele verschuivingen van bevoegdheden die ons zullen voorgesteld worden als grandioze verwezenlijkingen ?

Alles wat zich op het federale niveau beweegt, is louter en enkel gericht op de instandhouding van een verscheurd land. Een intelligente man of een stoethaspel als premier, wat kan het ons schelen ? 

Een sterke Vlaams-nationale partij die de traditionelen de daver op het lijf jaagt, is het geschikte voertuig dat ons naar de onafhankelijkheid rijdt.  Eindelijk als volk een eigen land bezitten, het is ons nog steeds niet gegund. België zou nog liever een zeventiende provincie van Marokko worden dan Vlaanderen onafhankelijk te maken. Men ziet één zaak over het hoofd : de mensen zijn dit belgische geknoei beu.

Ray

VB-raadslid haalt deels gelijk bij gouverneur

BERENDRECHT - Het Berendrechtse districtsraadslid Steven van Dieven (VB) heeft van gouverneur Cathy Berx gelijk gekregen inzake het afsluiten van huwelijken. 'Wanneer de voorzitter van het districtscollege en alle andere leden van dit college verhinderd zijn, is het aan het lid dat als eerste op de ranglijst van de raadsleden staat, om te fungeren als ambtenaar van de burgerlijke stand', schrijft Berx in een brief aan Van Dieven. Die had in augustus een huwelijk moeten afsluiten en niet raadsvoorzitter Karel Hendrickx (SP.A) die lager op de rangorde staat. Van Dieven kreeg geen gelijk inzake zijn eis om inzage te hebben in documenten van de Burgerlijke Stand. (sdl)

@ Het Nieuwsblad

De vliegende reporter van Geen Stijl, Rutger Castricum,  bevindt zich in Uruzgan, waar het Nederlandse (en belgische) militaire kamp gevestigd is.  Tegen 5 januari moeten nog een aantal belgen opgestuurd worden. Door de regeringscrisis is er echter geen duidelijkheid of dit administratief wel kan. Ho ja, en we hebben ook geen dikke generaal die verantwoordelijk is voor het belgische leger. Die benoeming is al maanden in betwisting.   Geen zorgen echter : we hebben nog steeds een zatte minister, althans nu zondag rond 18 uur. België, ons moderne land, waar wij trots op zijn.  U toch ook ? Enkele foto's weggeplukt van www.geenstijl.nl

Fijne wandeling in de open natuur.

Vliegende reporter Rutger Castricum lacht als de klassieke boer met tandpijn - Op de achtergrond dames in modieus hel-  en elegant donkerblauwe kleding.

 In de straten van een Afghaans dorp heeft deze Taliman of Taliban alleszins een oranje jurk aangetrokken om de Nederlandse militairen te overtuigen van zijn goede wil. Maar ja, zeker ben je nooit.

 Opgedragen aan Wim, die hoopt op een ontmoeting met een echte ET (geen Ersatz uit het Waasland) als dank voor zijn vele technische ingrepen voor Angeltjes.

Tegen lichtsnelheid naar het einde, dat ook het begin is,  van het heelal

“Alle Palestijnse strijders en alle vrome mensen in de islamitische wereld zijn verplicht de weerloze vrouwen, kinderen en mensen in de Gazastrook te helpen op elke mogelijke manier. Wie gedood wordt in dit legitieme verweer wordt beschouwd als een martelaar”, aldus Khamenei voor de Iraanse televisie.

In de Gazastrook zijn al diverse aanvallen uitgevoerd. Hamas is ondertussen aan het terugschieten en heeft een aantal Israëlische doelen geraakt. Israël dreigt met een grondoffensief.

@ Spitsnieuws

 

“Als wij terroristen vlak over de grens in België of Duitsland hadden die Maastricht of Breda met raketten bestookten en een bestand staakten” zou Wilders, als hij minister van Defensie was, precies hetzelfde hebben gedaan als Israël.

Wilders wijst erop dat de Palestijnen zelf Hamas hebben gekozen in verkiezingen. Hij vindt dat Israël het recht heeft zich te verdedigen. “De aanleiding is blinde haat. Daar helpt helaas geen dialoog tegen. Als je volk en land in zijn bestaan wordt bedreigd en beschoten door terroristen, schiet je terug”.

Israël heeft Wilders betreft groot gelijk: “Knikker de hele bende maar de Sinaï in.

@ de Telegraaf

De koning had geen beter keuze kunnen maken : Herman van Rompuy is niet een man uit één stuk maar uit vele stukken.  Jaren weigert hij om premier te worden, na een halfuur babbelen met de koning, aanvaardt hij het eerste-ministerschap.  Bravo ! De reacties in Wallobrux zullen enthousiast zijn.  Na de federale verkiezingen die gewonnen waren door de CD&V heeft deze partij niets bereikt.  De enige winnaars zijn telkens de franstaligen.

Op de vraag van de heer Annemans waarom zijn foto hier prijkt is het antwoord : Omdat wij op u rekenen, Gerolf.

De Heer Lulfried Martens wilde per se klaar komen met zijn keuninklijke verkànningsopdracht voor zondagavond, want hij moet optreden met zijn vrouwtje als Pappenheimer in het populaire Woestijnvisprogramma.  Dus het was : haasten geblazen.  Hij kon zelfs niet bij de keuning blijven om een spaghetti-bolognese  naar binnen te spelen. 

De keuning heeft Herman van Rompuy bij zich geroepen, en zal deze voor zijn verantwoordelijkheid stellen.  Heel het land kijkt ademloos toe : zal de charismatische grapjas die de Kamer voorzit als een Chinese Mandarijn, ingaan op de smeekbedes van de keuning ? U verneemt het in de komende uren.

Mocht er geen compromis bereikt kunnen worden, is er nog een ontsnappingsscenario : de keuning zou alsdan beroep doen op Baron Surlet de Chokier die in het verleden al meermaals in de bres is gesprongen voor het keuninkrijk.

Baron Surlet de Chokier : in het verleden meermaals redder van het Vaderland

Israël : Misdaad tegen de mensheid

Turkije in actie :

Tientallen Vlaams Belangmandatarissen delen vandaag in winkelstraten en bij supermarkten 500.000 winkelwagenmuntjes en pamfletten uit om de burgers er op te wijzen, dat in een zelfstandig Vlaanderen er vanzelfsprekend meer budgettaire ruimte is voor een politiek die de koopkracht stimuleert. De franstaligen zijn grote jongens en meisjes die goed kunnen schelden en op eigen verwaande benen staan in hun glorieuze land vol hangmatten.  Voor de rest kan het ons niet schelen welk figuur belgië verder naar de ondergang zal begeleiden als eerste-minister... De zwakke politici van de meerderheid tonen weer eens aan, dat zij veel meer bezig zijn met zichzelf dan met "de mensen".

Laat ons nog even boven de valreep van het oude jaar met de vinger wijzen naar de ongeschiktheid van moslimgebruiken in onze Westerse contreiën. We zijn dit verplicht aan onze reputatie.

Het verhaal speelt zich af in de omgeving van de Manchesterstan, alwaar de erg mooie Sahar Daftary, een jonge vrouw die de titel veroverde van "Het gezicht van Azië" van een appartementsgebouw van twaalf verdiepingen naar beneden viel. Moord, ongeval of zelfmoord ?  De politie onderzoekt.

De moslimvrouw was vorig jaar getrouwd in Engeland met natuurlijk een man van hetzelfde geloof.  Ha ja, de anderen zijn ongelovige honden. En wie trouwt er met een hond, behalve een teef ? En zo ziet zij er niet uit.  Helaas voor de mooie Sahar, haar uitverkorene bezat al een vrouw maar dat was hij vergeten te vertellen.  Je kan niet aan alles denken als je verliefd bent. Toen de waarheid uitlekte, brak er zwaar onweer uit en het mooie vrouwtje kwam nog eenmaal naar huis om haar spullen op te laden, toen ze dus ongelukkig ten val kwam.

Volgens moslim-parlementsleden uit het Verenigd Koninkrijk vinden dergelijke huwelijken heel dikwijls plaats, zonder dat de vrouwen er weet van hebben dat ze in een tweedehandsval gelokt worden door een passionele Driftmans. Als de Britse wetgever erin toestemt dat eerlang de sharia van toepassing zal zijn in de UK voor moslims, dan worden de vrouwen compleet overgeleverd aan de achterlijke en discriminerende uitspraken die de koran vermeldt over de verhouding man-vrouw.

De halve garen van links en groen ontkennen vanzelfsprekend deze helaasheid der dingen.

Ray

Laura Zuniga, Mexicaanse schoonheidskoningin

Er zijn van die melodieën die we kennen maar die je nooit meer hoort. Dit is er zo een : de Schaatsenrijderswals door Emile Waldteufel. Een opname uit circa 1940 door het NBC Symphony Orchestra, gedirigeerd door Arturo Toscanini.  Wat zal die de musici weer uitgekafferd hebben.

De zon schijnt zo hard dat ze bijna op de aarde valt, er is geen wolk meer te bespeuren, de ozonlaag heeft het opgegeven en bekent ootmoedig dat ze enkel maar een gat is en de atmosfeer rond de aardschil puft en blaast onder de eigen druk.

Hoe alle elementen zich ook inspannen om Al Gore gelijk te geven en het Noordelijk Halfrond in lichterlaaie te zetten, de Vriezeduivel is hier niet weg te branden. Vandaag wordt er geschaatst, niet alleen over de kunstmatige ijspistes op de zwierige tonen van liedjes die het cordon sanitaire respecteren maar ook over de natuurlijke plassen en venen. Op de vele Kerstmarkten in Vlaanderen, die de recessie een neus zetten en de Glühwein enkel met rantsoenzegeltjes kan gekocht worden ter beteugeling van de dronkenschap, blijven de slenterende voeten ijskoude klopmpjes.

De winter vermomt zich als een zomerse vakantiedag onder nul. Celsius en Fahrenreit laten niet met zich spotten. Hun barometers zijn niet te koop.  Kerels van de ouwe stempel, die lak hebben aan gesubidieerd kwik.

De parallellen tussen de weersomstandigheden en  het politieke klimaat in het land B zijn verrassend.  Het land B is de natie die al bijna 180 jaar het land VL bezet en nog steeds even onbemind is. B spant zich even onverdroten in als Laura om warmte op te wekken maar veroorzaakt alleen kilte. 

Sedert enkele dagen staat een man die zich met een Peugeot  laat rondrijden te roepen tegen journalisten vanop een gehavende binnenkoer die eens grandeur moet bezeten hebben, dat hij op "verkànning tràkt en dat het een àrg moeilijke opdracht is". De man moet het land redden en de gebroken vaas van de regering aan mekaar kleven met stukjes tensoplast. 

Die man komt ons zeer bekànd voor. Speelde hij niet mee in een feuilletonreeks van de BRT, tientallen jaren geleden ? De Bossen van Vlaanderen ?  Of de Heren van ZIchem ? Neen, het was "Beschuldigde, sta op" en hij werd elke week veroordeeld maar kwam telkens terug : een recidivist, quoi.  En nu zovele jaren later, staat hij er weer, een beetje verouderd, maar behoorlijk opgelapt en hij spreekt nog net hetzàlfde. 

De politici roepen telkens ze naar het paleis gaan "Leve de Keuning" en terwijl loeren ze rond naar de nooduitgang.  Niet om de sire te evacueren, voor zichzelf. En voor hun partij.

De Vlaams-nationalisten staan erbij en kijken met verwondering naar het stelletje beunhazen, van wie elke dag meer en meer blijkt, dat het onhoudbaar is om zonder principes een land bij mekaar te houden en doorheen stormachtige crisissen te loodsen. Bezetters hebben nog nooit in de geschiedenis hun dominantie weten te behouden. In het land B duurt het érg lang maar het einde is in zicht.

Als de zomer aanbreekt, in de maand juni, zullen wij de zonnewarmte echt voelen.  En indien niet, wij hebben tijd.  Wij zijn als het klimaat : niet te beïnvloeden door prietpraat.

Ray