WEEKEND NAAR HET BERENLAND STEIFF....

In het weekend van 11 november ben ik samen met mijn
beste berenvriendinnen
op droomuitstap geweest naar Duitsland in Giengen.
Wij hebben er ZO van genoten en we hebben nu nog MEER
respect gekregen voor Margarete Steiff !
We hebben zowel het museum als haar geboortehuis mogen bezoeken.


Wat en wie is  STEIFF  ? : Geschiedenis

Het bedrijf werd in 1880 opgericht door Margarete Steiff.
Omdat Margarete Steiff kinderloos stierf, nam een neef van haar,
 Richard Steiff, in 1909 de fabriek over.

Hét kenmerk van Steiff producten is het metalen knopje in het oor
 van het speelgoed. Daarnaast heeft elk Steiff-dier een schildje op de borst.
De slogan van Steiff is dan ook "Knopf im Ohr".
Echte Steiff-kenners kunnen aan de vorm van de knop zien uit
welke tijd het Steiff-dier komt, omdat de knop in de loop der tijd sterk veranderd is.
De knop is vanaf 1904 op elke Steiff-beest te vinden, het schildje al vanaf 1897.

Steiff wordt gezien als de uitvinder van de teddybeer.
De eerste teddybeer werd gemaakt door Richard Steiff in 1902.
De hoge prijs van het speelgoed zou er echter later voor zorgen
dat Steiff met een dalende winst te maken kreeg,
en daarom is een deel van de productie toen naar China verhuisd.
 Ondanks de hoge prijs gaan de zaken nu echter weer goed,
daar een Steiff teddybeer als de "Rolls Royce" onder de teddyberen geldt.

 Meer over de geschiedenis van Steiff

Het begon allemaal met de geboorte van Margarete Steiff, in Giengen,
 een klein stadje aan de Brenz rivier in Zuid-Duitsland in 1847.
Margarete was doordat ze op tweejarige leeftijd polio had gekregen voorgoed aangewezen
op een rolstoel. Toch ging ze naar school als ieder ander kind.
 Hierna nam ze naai- en coupeuselessen om zich voor te bereiden op een toekomstige carrière.
 Ze leerde het vak zo goed dat ze zich ook ging inzetten voor het opleiden van anderen.
Het geld wat ze verdiende spaarde ze vlijtig op om een echte naaimachine te kunnen kopen.
Het was de eerste naaimachine die het stadje Giengen binnenkwam.

In eerste instantie gebruikte Margarete de machine om kleding te maken voor
vrienden en familie.
 Toen ze 25 jaar was had ze al een aardig inkomen door mode te ontwerpen en te maken.
In 1879 kreeg ze van een neef, de zwager van een grote wol- en stofleverancier in Giengen,
het advies een eigen atelier te beginnen. Al snel waren er voldoende klanten voor haar jassen, jurken en andere kleding.

In december 1879 zag Margarete in het blad "ModeWelt" een patroon van
een speelgoed-olifantje.
Het leek haar een leuk idee dit te maken als geschenk voor diverse vrienden,
bekenden en relaties. Ze vond het zo leuk om de dieren te maken dat er spoedig een beer,
 een poedel, een aapje en een ezeltje volgden.

In de prijslijst van 1883 kregen de dieren op de laatste pagina zelfs een plaatsje,
als toevoeging aan haar leveringsprogramma.
Officieel verscheen in 1892 de allereerste "zachte gevulde beer voor kleine kinderen"
 in haar prijslijst.

In 1893 had Margarete vier vaste medewerkers en tien oproepkrachten en haalde
 ze een omzet van 12.000 DM in kleding en 28.000 DM in de speelgoeddieren.
Een hele prestatie voor een meisje dat haar leven lang al in een rolstoel zat.

 De eerste beren

Op de in die tijd gerenommeerde voorjaarsbeurs te Leipzig in 1894 stond de
eerste stand van Steiff. Fritz's Steiff's zoon Richard kwam terug met een goedgevulde orderportefeuille.
Richard, die kunst studeerde, ging zijn tante Margarete helpen met het ontwerp van de speelgoeddieren.
In 1902 kwam hij met een serie tekeningen van o.a. beren en apen terug uit de
Dierentuin van Stuttgart. Door deze ontwerpen kregen de Steiff dieren meer en meer belangstelling, zelfs uit Amerika.
Op de Leipziger voorjaarsbeurs kwam op de laatste beursdag,
toen de Steiff medewerkers de houten kratten uit elkaar aan het slaan waren,
een koper uit New York - Herman Berg- van de firma Geo Borgfeldt & Co.
De heer Berg klaagde tegen de Steiff medewerkers dat er zo weinig nieuws op de beurs was.
De Steiff medewerkers toonde hem het zojuist verschenen beren-paartje.
De heer Berg zag een gat in de markt in Amerika en bestelde direct 3000 stuks.

Geen enkele van deze beren-paartjes is nog "in leven", zelfs niet in het Steiff Museum,
de enige tastbare herinnering aan deze beertjes is een vage foto in een catalogus uit het
jaar 1904.
Het volgende jaar, ging Richard Steiff zelf naar Amerika en stond op de
Wereldtentoonstellingin St. Louis waarvan hij terug kwam met dikgevulde orderboeken.
Steiff kreeg méér en méér bekendheid en kreeg gouden medailles voor het bedrijf en de prestigieuze "Grand Prix Award".
Aan het eind van 1904 had Steiff 12000 berenpaartjes verkocht.

 De knop in 't oor

Tot 1900 had Steiff een kartonnen kaartje met een olifantje met een S-vormige slurf als bedrijfslogo.
Margarete zat echter steeds vaker te denken aan een definitief
en niet verwijderbaar teken om haar dieren te onderscheiden van de vele namaakdieren
die op de markt kwamen.
Haar oplossing was een metalen knoopje in het linkeroor van haar dieren,
na enige dieren te hebben verkocht met een glad knopje liet
zij knopjes maken met het Steiff-logo erin.
Dit werd het ongewone, doch exclusieve handelsmerk van de Steiff fabrieken.
Door de patentwetgeving in die tijd werd niet het knopje maar de tekst
"Knop in het oor" of officieel "Knopf in Ohr" het beschermde handelsmerk voor Steiff.

Sinds deze tijd tot op de dag van vandaag is "de knoop in het oor"
hét handelsmerk van Steiff.
De Steiff fabriek maakt ook vele honderden andere dieren.

 Museum

In juni 2005 werd het museum Die Welt von Steiff
(De wereld van Steiff) geopend.
Het museum laat de historie van het bedrijf zien.
Het museum is gevestigd in een futuristisch gebouw, waarin de teddybeer centraal staat.
 Het museum ligt aan de A7.

bron : http://nl.wikipedia.org/wiki/Steiff

Vervolg in de volgende item nog foto's