Heeft Karel De Gucht volgens U in het verleden reeds "gesjoemeld"?
Beoordeel dit blog
APENLAND
Waar Koning Filip I regeert En het ABVV en de PS de bevolking terroriseert
05-09-2010
Meesteroplichter Piet Van Haut "had seks met zijn advocate"
Uit het onwaarschijnlijke leven van Piet van Haut, meesteroplichter, gisteren ontsnapt uit de psychiatrische gevangenis te Gent.
Al zijn ellende is het gevolg van dit feit: Ik werd namelijk als eerste van een drieling geboren die maar een tweeling moest zijn, vandaar meneer de rechter.
Piet van Haut maakte een testvlucht met een afgeschreven KLM-toestel door de verkoper er van te overtuigen dat hij de zoon van een sjeik was. Hij mocht zelfs even de knuppel bedienen. Hij bestelde 100 Porsches en kreeg ze. Hij trad op als sponsor van de Miss Belgian Beauty Contest en deelde daarbij niet betaalde mobieltjes uit aan de kandidates. Hij overtuigde de Belgische politie dat hij een hoge justitieambtenaar was, waarop de politie hem per helicopter vervoerde naar zijn bestemming: een duur hotel waar hij later voor een maand aan onbetaalde rekeningen achterliet. Bij een auto-ongeluk lieten agenten hem snel gaan: hij was immers de chef van de staatsveiligheidsdienst.
Hij stalkte tv-sterren zoals Aime van Meensel, huisjuriste van het TV1-programma Ombudsjan. Hij werd betrapt in haar huis en zei op de rechtbank: Ze heeft haar titel van advocaat schandelijk misbruikt door telkens in een strakke lederen broek op bezoek te komen en aan mijn intiemste wensen te voldoen. Ik moest haar hiervoor telkens 500.000 frank betalen.
Toen de rechter hem attent maakte op de talloze beledigingen die hij Van Meensel naar het hoofd slingerde, verontschuldigde hij zich. ,,Ik kan u inderdaad meedelen dat dit onaangepast gedrag was van mijn persoon dat heden ten dage onaanvaardbaar is, mijnheer de Voorzitter. Ik handelde namelijk uit onweerstaanbare drang. Die is het gevolg van mijn traumatische jeugd. Ik werd namelijk als eerste van een drieling geboren, die maar een tweeling moest zijn, vandaar.
GENT - Meesterlijke manipulator en geniale fantast. Pathologische leugenaar. Kwelduivel van het gerecht. Psychopaat die nooit fysiek geweld gebruikt. Piet Van Haut (40) is het allemaal. Hij is zo'n fascinerend studie-object dat strafpleiter Jef Vermassen al vijftien jaar gratis voor hem pleit. Geert Neyt
'Piet is een rondwandelend wespennest', zegt iemand die hem al jaren kent. 'Als je in zijn buurt komt, ben je voor je het beseft langs alle kanten gestoken.'
Dat ondervindt nu ook Walter Boes, de bezielde therapeut en voorzitter van vzw De Kromme Boom. Dit zorgcentrum 'voor hopeloze gevallen' in het Oost-Vlaamse Oostakker was de enige instelling die anderhalf jaar geleden na lang aandringen van advocaat Vermassen bereid gevonden werd om Piet Van Haut na zijn internering op te nemen en te behandelen.
Niettegenstaande de familiale sfeer in De Kromme Boom werd Piet Van Haut er kort gehouden. Vijftien maanden leek de therapie wonderwel te lukken', zegt Jef Vermassen, de raadsman van Van Haut. 'Niet één keer kon men hem betrappen op een misdrijf. Dat maakt het dubbel jammer dat het nu toch fout is gelopen.'
Wat er op 30juli precies afgesproken was over de uitstap van Piet Van Haut met een vrouwelijke kennis, is niet duidelijk. De Kromme Boom wacht de eerstvolgende vergadering af van de Commissie ter Bescherming van de Maatschappij die belegd is begin september. De Raad van Bestuur heeft wel 'met verwondering kennis genomen van de beweerde uitspraken van de heer Piet Van Haut en van zijn advocaat'.
Die belastende uitspraken van Van Haut komen er op neer dat De Kromme Boom hem moreel gedwongen zou hebben om meer dan twee miljoen euro van zijn rekening te storten op die van de instelling. Van Haut zegt dat hij dat tijdens zijn uitstap naar Amsterdam ook heeft gedaan en dat hij daarna niet meer is teruggekeerd naar de instelling. De man wordt nog altijd gezocht.
Het verbazende is niet het buitenissige verhaal zelf, maar wel dat het door Jef Vermassen in essentie wordt bevestigd. 'De Kromme Boom heeft een ernstige deontologische fout gemaakt. Ik had Walter Boes nochtans honderd keer bezworen nooit in te gaan op Piets wilde verhalen over zijn fortuin.'
Vogens een ingewijde heeft De Kromme Boom geen moment geloofd dat Van Haut over een fortuin beschikt. 'Hij heeft echter zolang doorgezaagd dat hij zijn geld in de vzw wou investeren dat men op den duur heeft gezegd: Wel, ga het dan halen. Om van het gezeur af te zijn. Maar zo'n uitspraak is voor Van Haut genoeg om hen van afpersing te beschuldigen. Ze zijn in zijn val getrapt.'
Meesterlijke komediant
'Er is maar één stelregel voor wie moet omgaan met Piet', zegt een vertrouweling van Van Haut: 'Geloof hem nooit tenzij je het bewijs zwart op wit hebt. En dan nog. Hij heeft al documenten vervalst. Ik vrees zelfs dat zijn eigen raadsman soms voor schut wordt gezet.'
Hij zou niet de eerste advocaat zijn. In de gevangenis van Brugge, waar hij zijn veroordeling tot vier jaar tot de allerlaatste dag in 2001 uitzat, spreekt men nog over de hordes (vooral vrouwelijke) advocaten die door Van Haut naar de gevangenis werden gesommeerd. Soms stonden ze letterlijk in de wachtzaal rijtje te schuiven. 'Dat toont aan hoe overtuigend Piet kan zijn in brieven. Bovendien bezit hij een duivels talent als komediant. Hij speelde de rol van de sukkel die op het punt stond om zelfmoord te plegen. Dan kon hij evengoed zijn immense fortuin maar nalaten aan zijn raadsman, toch? Eén probleempje: dat fortuin stond vast op een Zwitserse rekening. Een kleine som volstond om al dat geld te deblokkeren...'
'Zijn ouders waren zijn eerste slachtoffers. Piet strooide rond dat ze hem in zijn jeugd jarenlang hadden opgesloten in een kamertje à la Natascha Kampusch. Niks van aan, natuurlijk.'
'Al in zijn jeugd verbleef Piet soms in een instelling. Als jonge kerel zou hij geacteerd hebben in pornofilms en werkte hij een tijdje als receptionist in Amsterdam. Daar belandde hij opnieuw in de psychiatrie.'
Verkracht door Dutroux
Ondertussen brak de periode aan van de spraakmakende stunts. 'Hij troggelde goedgelovige dames grote sommen af en gaf zich ondertussen uit voor sponsor van miss Belgian Beauty. Hij ontsnapte aan een verkeersboete door de politie wijs te maken dat hij als chef van de staatsveiligheid snel ergens heen moest. Zich uitgevend voor procureur-generaal slaagde hij erin met enkele goedgekozen telefoons een gezocht persoon te ontseinen. Met name zichzelf.'
'Zijn troeven? Een feilloos geheugen dat alle telefoonnummers en adressen onthoudt maar ook elk detail uit een gesprek. Daarnaast wint hij het vertrouwen omdat hij perfect zijn slachtoffers aanvoelt. Hij is een jukebox die het plaatje draait dat zijn prooi wil horen. Als een sluwe, charmante verkoper van lucht. Vreemd is dat hij enkel stottert als hij de waarheid spreekt.'
'Maar in tegenstelling tot andere oplichters is het hem niet te doen om het geld zelf maar om de kick. Hij geniet met volle teugen van de aandacht die zijn strapatsen krijgen en hij is jaloers op misdadigers als Dutroux en Horion, die vaker de pers halen dan hij. Vandaar ook dat hij indertijd verklaarde dat hij door Dutroux werd verkracht. Pas op, hij is daarover verhoord, hé!'
Een meedogenloos kind
'Piet Van Haut wordt gedreven door een ziekelijke behoefte aan aandacht. In alle psychiatrische studies over hem wordt gewezen op een ontwikkelingsstoornis. Eigenlijk is hij een groot kind voor wie de wereld een gigantische speeltuin is waarin hij zich naar hartenlust kan uitleven zonder daar ooit verantwoordelijkheid voor te moeten afleggen.'
'Dat betekent ook dat hij absoluut niet inzit met zijn slachtoffers. Integendeel, hij zuigt ze eerst uit, laat ze dan meedogenloos vallen en lacht smakelijk om hen omdat ze zo naïef zijn. 'Ik kan iedereen oplichten' pocht hij. De man heeft alleen respect voor wie zich niet door hem in de luren laat leggen. Piet kan niets voelen voor anderen, ziet alleen zichzelf graag. Eigenlijk is hij een tragische figuur.'
Een medegevangene kreeg daar ooit een glimp van te zien. 'Jouw vrienden en vriendinnen komen op bezoek bij je voor wie je bent. Niet voor het geld dat ze denken te krijgen', zei Piet Van Haut in een zeldzaam ernstig moment. Hij stotterde.
Een man heeft heeft zijn penis afgesneden op een luchthaven bij Madrid, omdat hij niet uitgezet wilde worden naar zijn geboorteland Kazachstan. Hij ligt in kritieke toestand in een ziekenhuis, meldden Spaanse media .
De 52-jarige Kazak had een gevangenisstraf van vijf jaar uitgezeten in Spanje wegens een geweldsdelict en zou maandag uitgezet worden.
Ondanks dat hij geëscorteerd werd door verschillende agenten wist de man op vliegveld Barajas de luchthaven een mes uit zijn kleding te halen en zijn penis af te snijden.
Tip voor Steve: Gehandicapten gratis seks met hoeren
Gehandicapte man vliegt naar prostituees op kosten van belastingbetaler
Een Brit met een handicap van 21 gaat op kosten van de belastingbetaler naar Amsterdam voor een seksvakantie. Zijn begeleider vindt de trip volkomen gerechtvaardigd. Seks is volgens de sociaal werker een fundamenteel mensenrecht en hij omschrijft de jongeman als "een gefrustreerde maagd". Intussen barst de discussie over het gebruik van belastinggeld voor zo'n doeleinden in alle hevigheid los.
Fundamenteel mensenrecht De Britse regering richtte onlangs een fonds van een half miljard Britse pond op om mensen met een handicap te steunen. Zij die in aanmerking komen voor het gebruik van het fonds krijgen een persoonlijk budget dat ze volledig vrij kunnen besteden, in dit geval dus aan een tripje naar de Amsterdamse grachten. Het geld zal nuttig gespendeerd worden, weet de sociale werker. Volgens hem is het écht wel nodig dat zijn beschermeling eens seks heeft. "Hij is gefrustreerd, een beetje agressief en heeft nood aan seks. Hij plant dan ook een seksvakantie. Hij heeft twee cursussen gevolgd en is dus voldoende klaargestoomd", aldus de sociale werker. "Het is bovendien veiliger om seks te hebben met prostituees in Nederland dan met de Britse straathoeren. We kunnen hem maar beter gecontroleerd laten genieten, hem steunen en iets bijbrengen over seks in een veilige omgeving waar hij als mens ook iets vanop steekt. Meer nog, hem dit recht ontzeggen is een verkrachting van een basisrecht. Elke mens heeft toch recht op seks."
Het betalen voor seks is niet verboden maar prostitutie is dat wel, merkt de krant Daily Mail op. "We kunnen hem toch niet opsluiten?", aldus de sociale werker die anoniem wil blijven. "Hij is immers een jongeman die de wereld wil ontdekken."
Hij is lang geen eenstaand geval. Een Brit die een hersenoperatie onderging, kreeg seks als deel van zijn revalidatieprogramma. Dit was nodig. Hij moest ook opnieuw leren masturberen nadat zijn vrouw ervan doorgegaan was met al zijn geld. Volgens de sociale werkers heeft de seks zijn zelfvertrouwen in het omgaan met vrouwen hersteld.
Meerderheid besturen geen bezwaar Toch is niet iedereen gevonden voor het aanwenden van belastinggeld om seksreisjes te organiseren. De kritiek klinkt steeds luider. Toch blijkt uit een onderzoek van belangenverenigingen dat de meeste lokale besturen geen bezwaar hebben tegen het aanwenden van overheidsgeld voor het betalen van seks. The Outsiders en TLC Trusts, twee verenigingen die ijveren voor het recht op seks voor gehandicapten hielden een rondvraag, 121 gemeentebesturen namen deel aan de enquête. De meerderheid had geen bezwaar en 97 procent gaf nog aan dat er ter zake geen officiële beleidslijn is. Ze laten de beslissing over de aanwending van het geld volledig over aan de sociale werkers.
Neil Coyle, directeur beleid van de Vereniging van Gehandicapten wijst erop dat zijn leden in eerste instantie om essentiële hulp vragen. Het gaat dan vooral om hulp bij het aankleden en wassen.
Vrees voor misbruik Matthew Elliot van de Vereniging van Belastingbetalers vreest misbruik van belastinggeld. "Heel wat belastingbetalers zullen geschokt zijn als ze vernemen waarvoor hun centen aangewend worden. Bovendien staat de deur voor misbruik op een kier als sociale werkers zomaar zelf mogen beslissen waarvoor het geld gebruikt wordt." (vsv)
Gedumpte zakenman laat ex volledig namaken als sekspop
Een seksverslaafde zakenman was nog zo gek van zijn gewezen vriendin, die hem liet staan, dat hij er 14.000 euro voor over had om ze te laten namaken als sekspop. De man van vijftig zocht samen met een collectie foto's van zijn ex de Italiaanse seksspeeltjesmaker Diego Bortolin op. "Ik wil een pop net zoals haar, alleen moet die grotere borsten hebben", zou hij gevraagd hebben volgens de Italiaanse krant 'Il Messaggero'.
Ronder achterwerk Bortolin, die de identiteit van de man geheim hield, staat ervoor bekend erg levensechte sekspoppen te kunnen maken. Zijn bedrijf gevestigd in Treviso, heet 'Temptations'. "Het was een lachend blond meisje, maar hij wilde grotere borsten en een iets ronder achterwerk. Onze gewone poppen lijken erg op een levende vrouw en alles werkt ook zoals in het echt." Volledig elastisch Normaal kost een pop bij Bortolin 4.000 euro, maar voor deze vroeg hij een pak meer "omdat we echt alles moesten namaken, tot de vorm van haar nagels en tanden toe". De pop weegt 58 kilogram en is 1 meter 60 groot. Ze is volledig elastisch en is zowat in elke positie te plooien. "Wat mij betreft, is de pop de perfecte vriendin voor de man", besloot Bortolin
Franse leraar begint nieuwe schooljaar als lerares
Een leraar die zijn leerlingen in juni in een katholiek lyceum vlakbij het Franse Nantes nog uitgewuifd had als man, wil bij het begin van het nieuwe schooljaar aangesproken worden als "mevrouw". Vincent veranderde tijdens de zomervakantie van geslacht en gaat voortaan door het leven als Martine.
De directeur van de school ziet alvast geen graten in de transformatie van een van zijn leerkrachten fysica. Volgens hem gaat het om een persoonlijke keuze, en "daar moeten wij ons niet boven plaatsen", aldus Dominique Foucault tegenover de plaatselijke krant Presse-Océan. Wat telt, is "het dagelijkse werk en het professionalisme" van de betrokken leerkracht.
De ouders van de leerlingen van het lyceum Saint-Dominique de Saint-Herblain hebben nog voor de start van het nieuwe schooljaar een brief in de bus gekregen om hen in te lichten over de nieuwe situatie. Ook de oudervereniging heeft de geslachtsverandering goed aanvaard. De leerlingen van het lyceum zijn tussen de 16 en 18 jaar.
Walter Michiels (47) is inmiddels helaas bekender om zijn psychische en alchoholproblemen dan om zijn rol van Pico Coppens in FC De Kampioenen. Nu maakt de voormalige acteur amok in Neerlinter. De burgemeester wilde Michiels en zijn caravan voor 10 uur donderdagochtend weg van het dorpsplein waarop hij neerstreek, maar 'Pico' wilde daar niet van weten. Intussen werd de caravan toch weggesleept toen Pico even gaan wandelen was.
Michiels, zijn partner Sabine, zijn hondje en zijn caravan wilden maar niet weg van het dorpsplein van Neerlinter in Vlaams-Brabant. Burgemeester Mark Wynants spande en kort geding in en wachtte de uitspraak af alvorens actie te ondernemen. Maar ongeveer zeven uur na het verstrijken van het ultimatum van 10 uur 's ochtends werd de caravan gisteravond rond 17u30 dan toch weggesleept, naar Dessel, waar Michiels gedomicilieerd is.
"Eerder kon niet", zegt burgemeester Wijnants in Het Laatste Nieuws. "Michiels en zijn vrouw Sabine mochten zich juridisch gezien niet in de caravan bevinden. Dat wisten zij ook en dus sprongen ze in de caravan telkens ze onraad roken. Toen ze even gingen wandelen, zagen we de kans schoon om de caravan snel weg te takelen." Michiels mocht de nacht doorbrengen in de cel, wegens openbare dronkenschap. Drank, drugs, stank, geluidshinder Een maand geleden kwam Michiels naar Neerlinter. Hij parkeerde zijn caravan op een camping zonder de eigenaar te betalen. Hij wou er ook helemaal niet meer weg. De uitbater sleepte dan maar zelf de caravan weg en stalde die op het dorpsplein.
Daar stond de kleine woonst tot gisteravond, ook al heeft die niet eens sanitaire voorzieningen. Pico zorgde er dan ook voor heel wat overlast: stank, geluidshinder, drank en drugs. Toen het ultimatum van de burgemeester om tien uur verstreek, stond de pers paraat. Ook toen was Michiels zichtbaar dronken en liet hij de aanwezigen zien wat hij ervan dacht (zie filmpje)...
Michiels vertolkte de rol van Pico in De Kampioenen van 1990 tot 1993 maar nadien ging het bergaf met de man. Hij werd onder meer veroordeeld voor het verkopen van drugs aan minderjarigen. Hij kampt bovendien met een zware psychische en alcoholproblemen.
"IJs op Groenland en West-Antarctica smelt minder snel dan gedacht"
Het afsmelten van de ijskappen van Groenland en West-Antarctica verloopt ongeveer twee keer zo langzaam als gedacht en de zeespiegel stijgt dus ook minder snel, aldus onderzoek van de TU Delft, het Nederlandse ruimtevaartbureau SRON en het Jet Propulsion Laboratory van de NASA.
Twee Amerikaans-Duitse Grace-satellieten meten sinds 2002 het afsmelten van de ijskappen. De kunstmanen detecteren kleine veranderingen in het zwaartekrachtveld van de Aarde. Die veranderingen hangen samen met de precieze verdeling van de massa op Aarde, waaronder ijs en water. Als ijs smelt en in zee terechtkomt, heeft dit dus invloed op het zwaartekrachtveld.
Op basis daarvan kwamen eerdere schattingen voor Groenland uit op 230 gigaton afsmeltend ijs per jaar, resulterend in een gemiddelde mondiale zeespiegelstijging van ongeveer 0,75 mm per jaar. Voor West-Antarctica bedroeg de schatting 132 gigaton per jaar.
Aardkorst Bij deze resultaten blijkt nu echter niet goed gecorrigeerd te zijn voor het fenomeen dat de aardkorst nog steeds opveert ten gevolge van het afsmelten van de grote ijskappen van de laatste grote IJstijd, zo'n 20.000 jaar geleden. Deze verticale bewegingen van de aardkorst dienen meeberekend want ze veranderen de massaverdeling van de Aarde en hebben dus ook invloed op het zwaartekrachtveld.
De onderzoekers hebben de benodigde correctie nu veel nauwkeuriger uitgevoerd, dankzij gecombineerde gegevens van de GRACE-missie, gps-metingen op het land en oceaanbodemdrukdata.
De Standaard was van oudsher de gazet van de Katholieke traditionele Vlaming. Om één of andere reden heeft het management van de krant gekozen voor een andere positionering. Van conservatief-rechts is het geëvolueerd naar centrum-links. Dat alles wordt duidelijk met haar hoofdredacteur Bart Sturtewagen. Verschrikkelijk wat deze man allemaal in de krant schrijft. Die man heeft echt teveel linkse ideologische ideeën in zich opgenomen en wij, lezers, zijn daar het slachtoffer van. Zo bijvoorbeeld zijn belachelijke verwijzingen naar socialistische mechanismen zoals het Mattheuseffect. Overal ziet hij armen en mensen die verarmen, terwijl de armen in dit land als echte prinsjes worden behandeld en dat de werkende Vlaming wordt uitgeperst als een citroen. Maar Bart Sturtewagen natuurlijk. Voor hem mag er misschien nog zelfs een vermogensbelasting bij. Soms denk ik dat ik mij van krant vergist heb. Maar neen, ik lees niet De Morgen, maar wel degelijk De Standaard,waar ooit AVV VVK op prijkte. Eén ding weet ik zeker. Mocht Louis De Lentdecker nog leven, Sturtewagen kreeg een oorvijg!
De manier waarop het misbruik van Van Gheluwe aan het licht werd gebracht in De Standaard en het verhaal rondom Kardinaal Danneels is wel degelijk een karaktermoord. We hebben Sturtewagen op zijn best gezien. Pas op, ik ga niet akkoord dat er kerkelijke misbruiken zijn en ik wens dat iedere pedofiel een gepaste straf of behandeling krijgt, maar de smeuïge manier waarop Sturtewagen en De Standaard het verhaal over Daneels bracht, geeft duidelijk aan hoe laag de krant gevallen is. En natuurlijk dat links intellectueel Vlaanderen De Standaard gelijk geeft. De tijdsgeest is er gewoon naar. Hier hebben vele intelligentia op zitten wachten. Het boegbeeld van de Katholieke Kerk in België van zijn sokkel gooien. Niets zou uit de context getrokken zijn. Maar de tapes zijn wel afkomstig van één partij, het slachtoffer. Ik begrijp nog altijd niet waarom het slachtoffer zoveel jaren geld ontving en zolang heeft gezwegen. En wat moet Danneels daar op zeggen? Danneels in een bezadigd man. Die gaat nooit ineens opspringen, de telefoon pakken en naar het Gerecht bellen. Overigens het gerecht heeft zich bij operatie "Kelk" ook slecht geprofileerd. Het is zo opvallend dat bepaalde krachten - lees de loge- zijn plezier heeft in openbaar maken van de problemen in de Katholieke kerk. De Standaard zou beter eens dit belichten. Maar ja, dat licht natuurlijk niet goed bij progressief Vlaanderen.
Fernand Keuleneer, de advocaat van kardinaal Godfried Danneels, heeft hard uitgehaald naar De Standaard in een recht van antwoord dat de krant vandaag publiceert. Hij beschuldigt de krant van karaktermoord op de kardinaal. Hoofdredacteurs Bart Sturtewagen en Karel Verhoeven ontkennen dat ze een heksenjacht voeren en blijven erbij dat de kardinaal meer had kunnen doen.
Zaterdag publiceerde De Standaard een weergave van de opnames van een verzoeningsgesprek met het slachtoffer van ex-bisschop Roger Vangheluwe, waar Danneels bij was. Dat gesprek vond plaats op 8 april 2010, kort voor Vangheluwe ontslag nam.
"Vrijwel iedereen is het erover eens dat aan de kardinaal juridisch niets verweten kan worden. Wij menen daarenboven dat de kardinaal ook vanuit moreel oogpunt correct heeft gehandeld", schrijft advocaat Keuleneer in de brief.
Keuleneer herhaalt nog eens dat Danneels niet voorbereid was op het gesprek met de neef, die in zijn jeugd jarenlang werd misbruikt door Vangheluwe. Slechts enkele dagen op voorhand was Danneels telefonisch op de hoogte gebracht van het misbruik.
VRT
Pas enkele uren op voorhand vroeg Vangheluwe hem om een bemiddelingsgesprek met de familie. "Het is wrang dat men hem kwalijk zou nemen dat hij er de voorkeur aan geeft een verzoening te betrachten in een familiaal drama, met het risico zelf ook in het vizier van de pers te komen, veeleer dan de gemakkelijkste oplossing te kiezen en het probleem door te schuiven naar de pauselijke nuntius", schrijft de advocaat.
Danneels was op het moment van het gesprek op pensioen en had niet meer de bevoegdheid om Vangheluwe tot ontslag te dwingen, luidt het ook in het recht van antwoord. "Hij kan enkel pleiten voor verzoening en vergeving."
De advocaat heeft het ook moeilijk met de reden van de publicatie van het gesprek, namelijk om het slachtoffer te zuiveren van de beschuldiging van afpersing. "Die beschuldiging is in elk geval niet van de kardinaal afkomstig. Het is daarnaast onduidelijk hoe de verwoesting van één reputatie de aantasting van een andere ongedaan kan maken", eindigt de advocaat.
"Kardinaal had meer kunnen doen"
"De Standaard voert geen heksenjacht tegen kardinaal Danneels", schrijven hoofdredacteurs Bart Sturtewagen en Karel Verhoeven in een naschrift. "De belangrijkste reden voor de publicatie van de transcriptie was dat het een maatschappelijk belangrijk document is. Het werpt een bijzonder licht op de manier waarop de kardinaal, en bij uitbreiding de Kerk die hij decennialang heeft geleid, met de nasleep van seksueel misbruik door priesters omgaat."
"Hoewel de opname clandestien werd gemaakt, waren en blijven wij van mening dat wij niet het recht hadden om ze geheim te houden. Ook in dit antwoord van de kardinaal valt op wat hij niet heeft gedaan. Hij heeft de schok van de bekentenis van Vangheluwe dagenlang voor zich gehouden. Hij heeft de ex-bisschop niet opnieuw gecontacteerd om hem van het onvermijdelijke te overtuigen: zijn onmiddellijk ontslag. Hij heeft niet verwezen naar de commissie-Adriaenssens. En hij heeft zijn eigen opvolger, aartsbisschop Léonard, niet betrokken."
"De advocaat geeft namens de kardinaal een lezing van diens bedoelingen en overtuigingen, en van de manier waarop hij door Vangheluwe is verschalkt. Wij nemen daar akte van en beschouwen dat als een gewetenskwestie voor de kardinaal zelf", schrijft De Standaard.
"Gemiste kans voor de kardinaal"
De advocate van het slachtoffer, Christine Mussche, begrijpt niet waarom de kardinaal niet kan toegeven dat hij het bewuste gesprek verkeerd heeft aangepakt. "Het was misschien het ogenblik om te zeggen, kijk, het is duidelijk dat dat gesprek niet is gebeurd zoals het had moeten gebeuren. Wij hebben daar een fout gemaakt en we gaan het in het vervolg echt wel anders aanpakken, want dat dringt zich op."
Volgens Mussche wordt er in het recht van antwoord ook een loopje genomen met de feiten. Danneels ging immers niet onvoorbereid naar het gesprek met het slachtoffer. Na een uitvoerig telefoongesprek met bisschop Vangheluwe had hij alle mogeliijkheid om na te denken over de vraag van het slachtfoffer die het ontslag vroeg van de Brugse bisschop.
Het voorbije weekend hoorde ik het verhaal van een bediende die in een Gents vastgoedkantoor werkte. Op het kantoor kwam een Pakistanees langs die maar liefst 1.500 per maand trok van de overheid. De man was achteraan in de dertig en zei dat hij niet meer kon werken wegens pijn in de onderrug. Nu zijn rugklachten zeer moeilijk op te sporen. Binnen het sociaal milieu zijn rugklachten gekend als dé manier om gratis geld te trekken van de overheid. Deze Pakistanees verdiende daarboven naar eigen zeggen nog eens 1.000 à 1.500 euro in het zwart. Samen had deze arme sukkelaar dus een inkomen van meer dan 2.500 euro per maand. De man vroeg aan de bediende van het kantoor om een appartement te huren. De bediende belde naar het OCMW om te zien of het klopte van de uitkering. De bediening vermeldde ook het zwart werk van de Pakistanees en voilà de bal ging aan het rollen. De Pakistanees werd door het OCMW op de hoogte gebracht van het feit dat de bediende verteld had dat de man zwart werkte. De man werd niet gesanctioneerd. Neen, hij ging met zijn vrienden de bediende intimideren. Bovendien legde hij een klacht neer bij het centrum tegen racismebestrijding omdat de bediende racistisch zou zijn. Ook de verantwoordelijke van het OCMW keerde zich uiteindelijk tegen de bediende met de mededeling dat het "niet aan de Belgische burgers is om buitenlanders te controleren", maar de overheid zelf controles uitvoert. De bediende was dus zijn boekje te buiten gegaan!!!
Ik vind dat mensen die in nood zijn moeten geholpen worden. Ik vind niet dat wij Jan en alleman toegang moeten verlenen tot ons land en ik vind dus zeker niet dat wij aan iedereen vergoedingen moeten uitbetalen. Mensen die echt in nood zijn, zullen gelukkig zijn met een dak boven hun hoofd en een gratis maaltijd. Mensen die naar België komen met de bedoeling enkel en alleen om van de staat te profiteren zouden moeten worden uitgewezen. Iemand zoals deze bediende verdient een aanmoediging in plaats van een sanctie of een onderzoek! Nu zouden wij eens naar Pakistan moeten gaan met de eis om ons maandelijks 1.500 euro uit te betalen om dan nog eens 1.000 euro in het zwart te verdienen. Wij zouden wijselijk onze mond houden indien deze oneerlijke praktijken aan het licht kwamen. Immers we zouden klop krijgen indien we ons misdroegen. Maar hier in België kan alles. Wij moeten nog oppassen dat we niet veroordeeld worden voor racist als we misbruiken aankaarten! Dat het centrum zich hiertoe verlaagd is een blaam voor de instelling. Nu is het algemeen geweten dat het centrum vol zit met politiek benoemde vriendjes. Van zo'n instelling kan men weinig objectiviteit verwachten.
De stad Dendermonde kent amper nog oppositie. Het Vlaams Belang wordt zowieso weinig au serieux genomen en de VLD-fractie zit al jaren in zak en as. Toch was de VLD in Dendermonde van oudsher een partij-afdeling om naar op te kijken. Op zijn manier was senator Verberckmoes erin geslaagd een degelijk hulpbetoon op poten te zetten. Verberckmoes was ook een bezieler van het LVZ, het liberale verbond der zelfstandigen, soms ironisch "de Liberale Verberckmoes Zelfstandigen" genoemd. Vanaf de jaren zeventig van vorige eeuw was er nieuw aanstormend talent in de denderstad. Magistratenzoon Marc Verwilghen waagde zich ook in de politiek, waar hij ageerde onde de PVV-vlag. Dat was een doorn in het oog van senator Verberckmoes die ten allen tijde de weg wou vrijhouden voor zijn zoon Kristian. Maar "Kris" was nog te jong en men kon niet anders dan de jonge advocaat Verwilghen tolereren. Maar Verwilghen had nog een geducht tegenstrever in de regio: Karel De Gucht. Deze boerenzoon uit het onbenullige Denderbelle had het via zijn huwelijk met de begoede Mireille Schreurs al redelijk ver geschopt in de politiek. Uiteindelijk werden de kaarten diplomatisch verdeeld en Verberckmoes, Verwilghen en De Gucht kregen elk een plaats in de nationale politiek.
Dendermonde was van oudsher een katholiek bastion. Sinds de Tweede Wereldoorlog was de ene CVP-burgemeester de andere opgevolgd. De laatste Maurits Dierick had het echter zo bont gemaakt dat de weg openlag voor een nieuw project. SP-talent Norbert De Batselier sprong in het gat en startte zijn Inzet-project. Het werd een breed project de een verpletterende overwinning behaalde in 1994. De VLD maakte geen deel uit van dit project, maar mocht toch van De Batselier aan de macht deelnemen. Marc Verwilghen en Marcel Borms -van de Verberckmoesclan- werden VLD-schepen. Norbert De Batselier bracht een vernieuwende politiek naar de Denderstad en het zag ernaar uit dat 2000 opnieuw een overwinning zou worden voor INZET. Marc Verwilghen trok openlijk de kaart van De Batselier en wou samen een kartellijst vormen. Dat was tegen de zin van de oude garde Verberckmoes. Zij stonden al jaren sceptisch tegenover Verwilghen en argumenteerden dat de VLD zou verdwijnen als het zou deelnemen aan het INZET-project. Je reinste onzin natuurlijk, maar sommige liberalen slikten deze redenering. Naast het kamp Verwilghen en het kamp Verberckmoes waren er de neutralen onder leiding van de jongere Dirk De Vries. De Vries gaf de indruk vrij diplomatisch en intelligent te zijn, maar maakte een zwaar strategische fout. Hij koos voor het kamp Verberckmoes en maakte ook zijn vrienden op tegen het plan van Verwilghen. Op dat moment was Marc Verwilghen een gevierd politicus en bekend minister. Verberckmoes was al lang op pensioen en betekende al een beetje vergane glorie. Door deze strategische vergissing van Dirk De Vries verloor Verwilghen met amper één stem en ging met niet samen in een kartel. Marc Verwighen was zwaar gedesillusioneerd en verliet diezelfde avond nog de VLD-vergadering. Men zag hem nooit meer terug. De VLD-Dendermonde verloor die avond haar bekendste boegbeeld en haar toekomstig burgemeester.
De clan Verberckmoes lachte in haar handen. Eindelijk hadden ze hun politiek rivaal klein gekregen. De neutralen onder leiding van Dirk De Vries zagen niet in dat ze gebruikt waren voor een oude afrekening en bleven argumenteren dat ze de juiste beslissing hadden genomen. Larie en apekool zo bleek.
Nadien kwam VLD-Dendermonde van de ene miserie in de andere. De partij had geen echt leider meer. Als gevolg van de positieve discriminatie werd de tandartse Hilde Dierickx opgedrongen door VLD-voorzitter Karel De Gucht. Dierickx' echtgenoot was blijkbaar bevriend met iemand uit de entourage van De Gucht. Karel De Gucht was uiterst tevreden dat Marc Verwilghen eindelijk verdwenen was. Hij verkoos een zwakke VLD-afdeling te Dendermonde onder leiding van onervaren politica. Zo had hij niets meer te vrezen in de regio. Voor Dendermonde kwam er een uitdoofscenario. Hilde Dierickx kreeg eerst nog een verkiesbare plaats, maar na één termijn zou ze nooit meer mogen terugkeren naar het parlement. Zelfs een zitje in het Vlaams Parlement werd haar afgesnoept door Fientje Moerman. Dierickx had zelf niet door dat ze eenvoudige pion was in het schaakspel van De Gucht en waande zich veel belangrijker dan ze feitelijk was.
Omdat ze er geen echte leider meer was bij de VLD-Dendermonde kreeg men de absolute anarchie. Het ene gemeenteraadslid kwam op voor een bepaald onderwerp terwijl gelijkertijd een andere gemeenteraadslid net het omgekeerde poneerde. De interne rivaliteit stak de kop op en de partij verloor bijna de helft van haar leden. Opnieuw maakte de neutrale Dirk De Vries de fout voor de oude Verberckmoesclan te kiezen in plaats van voor de vernieuwers.
De verkiezingen van 2006 brachten opnieuw een pyhrusoverwinning. De VLD-Dendermonde verloor twee zetels maar de oude clan Verberckmoes hield stand. Marcel Borms die enkele jaren voordien met veel ceremonie op pensioen was gegaan, herrees plots aan horizon. Weer een politieke zet van oud-senator Verberckmoes die uiteindelijk weinig te betekenen had. De zwaar toegetakelde VLD verdween opnieuw voor zes jaar in de oppositie.
Een balans: De VLD-Dendermonde bezat tien jaar geleden, een parlementslid, een minister en twee schepenen. Nu, na 10 jaar foute beslissingen heeft de VLD-Dendermonde geen enkel verkozene meer buiten de gemeenteraad. De favoriet van de clan Verberckmoes is zoon Kris. Maar Kris heeft het niet. Hij deed er meer dan 10 jaar over om zijn diploma rechten te behalen, niet omdat hij een "fuifbeest" was, maar wel omdat hij niet over de capaciteiten beschikte. Binnen de advocatuur wordt met hem steevast gelachen. De beschermelinge van Karel De Gucht, Hilde Dierickx werd op een zijspoor geplaatst en geraakt wellicht nooit meer in het parlement verkozen. Bovendien heeft de nieuwe voorzitter Alexander De Croo gekozen voor een verjonging. Deze verjonging is natuurlijk ook een strategische keuze omdat de ouderen ofwel tot het kamp De Gucht ofwel tot het kamp Verhofstadt behoorden.
Voor Dendermonde is er maar één oplossing: De jongere generatie. Indien er bij de jongeren een uitzonderlijk talent opstaat, kan de partij terug opklimmen. Anders zal de partij blijvend in de oppositie zetelen.