nog eventjes en dan is er alweer een jaar voorbij tijd houd geen pauze en staat nimmer stil om klokslag 12 regent het goede wensen over en weer en wij doen hier heel cliche aan mee
Een ijzige wind De bomen kraken De winter begint Dagen worden korten De bomen worden wit De mens wordt zwaarder En de winkels gaan eerder dicht
Een seizoen vol verlangen Want de winter heeft haar pracht De bladeren op de weg De zon die je soms toelacht Een ijzige kus Een koude neus Tintelende handen van de kou
De open haard gaat aan De warmte verspreid zich in huis Men voelt zich herenigd Men voelt zich in de winter pas echt thuis
Kerst Boom opzetten Veel lichtjes erin Buiten is het donker Het licht zit in onszelf We weten elkaar steeds te vinden Ik ben nu in gedachten bij je Graag wil ik dat jij je dromen waarmaakt Dat je huis jouw kasteel van geluk zal zijn Dat je Kerstdagen het licht geven dat past bij jou
Kerstfeest zou een feest van vrede moeten zijn Op heel de wereld voor groot en klein Met eten en drinken genoeg voor ieder mens Dat is ieder jaar weer mijn kerstwens
Maar sla je de krant open Of kijk je naar het nieuws Is daar weer ellende en oorlog Of iets anders gebeurd
We worden soms overrompeld met slecht nieuws Hier en daar
Kon het maar even vrede zijn Voor ieder mens Dan kwam hij ooit eens uit Mijn jaarlijks wederkerige wens
als ik aan je denk ruik ik de zoete geur van liefde als ik je voor me zie stralen de sterren aan de hemel jij was mijn liefde elke dag denk ik aan jou hoe kan ik je vergeten liefste je wilde haren in mijn gezicht de smaak van jouw zwoele lippen op de mijne jouw warme mispels liggend in mijn hand de geur van jouw zoete bloesem penetrerend in mijn neus we waren wild en onstuimig onze liefde kon niet meer stuk hoe heeft het zover kunnen komen ik mis je elke dag
De winter komt gestaag met rasse schreden Dan staan de bloemen aan de ruiten En door de bloemen heen, daarbuiten het licht der seizoenen in gans haar vormelijkheden
Stilte stile om mij heen, even dacht ik dat je echt verdween, maar algauw voelde ik je adem in mijn nek, ik zit helemaal alleen gevangen in een kreunend hek. Probeer te bewegen, schreeuwen is de volgende stap, maar wanneer dit wordt geprobeerd volgt er een klap. stil blijf ik liggen op de grond, en voel alweer haar natte mond. ' jongen jongen je hebt je straf gehad, je was ook nog veel te laat in het donker op pad'
Ik droomde vannacht van de nacht die ons samenbracht. Van de schemer, de gloed van de maan in het duister en van het gevoel dat ik krijg als ik je naam zachtjes fluister. Van het vrije in die tijden, de sterren en het mysterie dat schuilt achter elke muur met slapende zielen en in ieder geluid. Ik droomde van alle warme tranen over je blote koude huid en van het zachte licht dat daarop viel, dat ik op je viel, val, gevallen. En dat je om mijn grappen moest lachen omdat je was wie je bent. Dat je soms geheimzinnig doet en dat niemand je geheimen kent. Ik droomde over de weg waarop we lagen en over wat we zagen toen de hemel naar beneden viel, jij op mij viel omdat ik zei; "Waarom kijk je niet naar de sterren samen met mij?" De nacht maakt alles donker en het is een wonder dat ik jou zie zoals ik jou altijd zie als mijn ogen willen dromen en ik droom iedere nacht over de nacht die ons samenbracht.
De krekels verstommen de wind begint te zingen de passiebloemen beginnen te ontluiken er hangt iets in de lucht wat zo schoon is als het zuiverste water zo mooi is als een lentedag zo zwoel als de zomer zo passievol kleurrijk als de hersft zo ijzig maar tegelijkertijd zo brandend als de winterse nachten waar de liefde opeens zal vlammen als wij elkaar samen zullen ontmoeten vinden in de zalige onstuimige bruisende als champagne kurken die mooie heftige liefde die altijd zal ontbranden
nu je samen met de maan lacht en sterren je ogen verbeelden draagt mijn mond weemoedig woorden voor ze de ether in rollen oren bereiken en luchtledig jou toevliegen
ze doen me denken aan kussengevechten het vluchtig dansen op de wind tussentijds adem happen van het lachen natte wangen van plezier je armen om mijn lijf geslagen het doet zoveel pijn dat ik lach.