gevangen in het lot van het verleden het verleden ingesloten achter muren niet te doorbreken muren gebouwd van graniet daar achter verscholen zit jij samen met je verdriet
de deur is gesloten afgesloten met een ijzersterk slot niemand mag binnen af en toe kom jezelf even buiten maar dan weet je niet hoe snel je deur weer moet sluiten
kom nu eens wat langer uit je gevang en geniet van wat de dag je bied ja kom maar zet je masker op verzamel kracht en haal het binnen zoals een eekhoorntje wat eikeltjes zoek om de winter te overleven
Ik krijg niet over mijn lippen Wat mijn hart uit wil schreeuwen Bang om gekwetst te worden Angstig om te verwoorden Dat wat mij kwetsbaar maakt
Ik vertel het met een kus Verwoordt het in deze oogopslag Zeg het met mijn omhelzing Fluister het als je slaapt En hoop dat je het voelt
Maar wanneer je het niet hoort in mijn kus Als mijn blik je niet bekoort Wanneer mijn omhelzing het niet haalt Bij de woorden die ik zo vrees Dan zal ik het toch moeten zeggen
Als een adelaar vlieg ik over de wolken heen En denk ik wat een adelaar zou denken Dat ik nooit meer naar beneden zou willen Of eeuwig op een wolk zou drijven Als ik de kans daar toe zou hebben
Als een adelaar neem ik een duik tussen al wat ik kan zien En denk ik wat een adelaar zou denken Dat er nooit een einde zou komen aan mijn ellenlange vlucht Of dat ik nooit de grond zou kunnen raken Als de hemel aan zijn einde komt
Als een adelaar spreidt ik mijn vleugels op zijn wijdst En denk ik wat een adelaar zou denken Dat ik nooit of te nimmer mijn vleugels nog zou bewegen Of een veer nog zou verliezen Als ik gewoon bleef drijven Drijven op de wind
jouw ogen als ik je aankijk wekken bij mij een indruk op die mij niet kunnen ontgaan jouw ogen zijn zo spontaan die blik neem ik meteen op jouw lieve gezicht die indruk van jou lief hou van jou
Telkens als ik je zie krijg ik weer dat gevoel, als de eerste keer dat je in mijn ogen keek
'tleek alsof ik even gelukkig was en mijn problemen vergat
Als je in mijn ogen kijkt lijkt alles te vergaan Alle toetsen zijn uit mijn hoofd verdwenen
Alle vriendjes die ik ooit heb gehad zijn niks vergeleken met jou, schat
Bij jou voel ik me fijn Bij jou kan ik mijzelf zijn
Toen ik je zoende spookte er van alles door mijn hoofd Ik had je van je eerste zoen beroofd
Toen we daar zaten aan de lek Vielen alle stukjes op hun plek Ik hoor bij jou en jij bij mij Als ik je zie word ik weer blij En als ik mijn lippende jouwe raken kan ik de wereld aan
Als ik je dan even alleen zie staan, grijp ik mijn kans o even met je te praten, om dan weer met beide benen op de wereld te staan.
the night was as silent as death, and even the wind held its breath even now I'm not really sure whether or not I saw angel, for her beauty was unearthly and even the moon hid her face.
I
saw her walking by with long strides, and as she passed time slowed to
that one moment of complete concentration. There I was struck by a sight
that would never again leave my mind. A sight so breathtaking that the
memory itself burns in my mind.
Within seconds she was gone, and I
stood still frozen in wonder. Her face, so delicate, was torn with pain
and sorrow. And the stars bowed their shining heads in honor for their
superior, for beauty so pure is only found amongst the children of God
Er belanden op je schoot de basilicum bosjes die jij aangeraakt hebt, de moerbeien die van paradijstuinen afkomstig zijn om jou heen, een kleurrijk leven op aarde.
Weer begroet je iedereen, vol verrassing en geef je ondertussen aan iedere voorbijganger een bloemetje van vrede en vreugde dat ieder hart behoeft met de hoop dat de liefde zich in iedere ziel gaat wortelen, ooit.