Probeer me tegen te houden maar ik ben niet te stoppen sta volledig in vuur en vlam voel mijn hart kloppen Geknield zit ik voor je om jouw liefde te smeken hou me niet aan het lijntje geef me het teken Jij houdt op dit moment je deur voor liefde gesloten maar hebt mij daarmee alleen maar meer vastbesloten Ik zal voor je gaan tot je de mijne bent je er niet meer omheen kunt je mij als de jouwe erkent
Hoe anders nu mijn leven verandert continue veel beleven achter mij de nacht de morgen gloort wakker worden bracht gevoel, zoals het hoort maar het kan nog beter nog lang niet optimaal maar elke stap een meter omhoog, bijna verticaal af en toe wel bedenken dat ook Icarus eerder had moeten zwenken en niet neerstorten dus voelen de thermiek die komt in vlagen net als in goede muziek meer zal ik niet vragen
In het dal van het leven, stroomt een rivier van wanhoop. Hangen druppels van verdriet, aan de bomen. Waait een wind van radeloosheid. De weg naar boven, is modderig en glad. Je zult uitglijden, maar sterke takken geven je houvast. Blijf klimmen stapje voor stapje, hoe moeizaam ook! Want eenmaal boven, zal een regenboog voor je staan zullen vogels voor je zingen, zal de zon je gezicht verwarmen. langs een rivier van liefde, zullen bloemen van geluk voor je bloeien. Dan zul je weten, dat je klim niet voor niks is geweest!!
Geliefde engel Eerder dacht ik aan een bengel Je hebt mijn hartje weten te veroveren En mijn gevoel weten te betoveren Een diepe vriendschap ontstaan Om niet meer te laten gaan Jij lieve schat Ik zou willen dat ik je in een gouden Kooitje had Om je voor immer te beminnen En de mooiste songs voor je te zingen Ik wil je met mijn hele hart Van harte feliciteren En ik hoop voor nog vele keren Lieve geliefde engel Nog vele jaren In liefde te bewaren
geluk mogen aanraken het ook echt mogen beleven het is niet zo makkelijk het word je niet zomaar gegeven soms dan denk je echt het geluk te hebben gevonden maar langzaam aan is er dan het ontstaan van nieuwe wonden het doet pijn en brengt ook veel verdriet waarom zoveel strijd zo hoort de liefde toch niet er ontstaat een groot gemis waar is die veilige plek ik kan hem maar niet vinden en zoek me werkelijk gek waar is die schouder of gewoon die paar armen die me zo af en toe heel even kunnen verwarmen ik ben gewoon op zoek naar wat rust om me heen dat is toch niet zo gek ben tenslotte niet van steen
gevangen in het lot van het verleden het verleden ingesloten achter muren niet te doorbreken muren gebouwd van graniet daar achter verscholen zit jij samen met je verdriet
de deur is gesloten afgesloten met een ijzersterk slot niemand mag binnen af en toe kom jezelf even buiten maar dan weet je niet hoe snel je deur weer moet sluiten
kom nu eens wat langer uit je gevang en geniet van wat de dag je bied ja kom maar zet je masker op verzamel kracht en haal het binnen zoals een eekhoorntje wat eikeltjes zoek om de winter te overleven
Ik krijg niet over mijn lippen Wat mijn hart uit wil schreeuwen Bang om gekwetst te worden Angstig om te verwoorden Dat wat mij kwetsbaar maakt
Ik vertel het met een kus Verwoordt het in deze oogopslag Zeg het met mijn omhelzing Fluister het als je slaapt En hoop dat je het voelt
Maar wanneer je het niet hoort in mijn kus Als mijn blik je niet bekoort Wanneer mijn omhelzing het niet haalt Bij de woorden die ik zo vrees Dan zal ik het toch moeten zeggen
