Die middag
Die middag
Buiten was het, aan de kade, half verscholen onder de rijke, gekleurde kroon van een eik zijn grootse verleden weerspiegeld in het water
de belofte van die dag lag als een warme deken over het leven in de straten gevuld met het goud dat enkel dromers durven najagen
het was oktober en het was middag, díe middag toen de brug waar ik naar keek veranderde in een licht zoals alleen Turner dat kon vereeuwigen
een gedicht verteld in kleuren die niet naar woorden luisteren dat slechts het hart kan zien, onbewaakt het ogenblik puur en onverwacht
en uit dat licht kwam jij etherisch wezen, mijn leven in, het voorgoed veranderend de wereld die even niet meer bestond
naakt en kwetsbaar waren we slechts onze zielen spraken en waren één die middag
03-08-2014 om 16:35
geschreven door artist_creation
|