Prachtige zonsopgang, een enkele meeuw, enkele vissersbootjes vlak onder de kust, kortom het wordt een prachtige dag , de Costa del Sol doet zijn naam eer aan en m'n ochtendkoffie smaakte verrukkelijk. Als ik mijn printer zou kunnen gebruiken , zou ik mijn dag met scannen wat zinnig kunnen vullen, echter ik kan nog steeds de knop niet indrukken om de "paperjam" te kunnen oplossen, zelfs 'smorgens vroeg zijn de uitgeruste hand/pols spieren daar nog niet toe in staat,een voordeel heeft het niet kunnen scannen me wel opgeleverd, ik heb een moeilijke legpuzzel met lange tussenpozen kunnen maken. Het wachten blijft dus op zoon Maarten die waarschijnlijk eind van de week weer in Spanje zal zijn en dan in een handomdraai mijn printer weer in orde zal hebben Nu de lente toch echt hier schijnt door te zetten ,raak ik als avondmens mijn aversie tegen vroege ochtenden wat kwijt, want wat is die ochtend vandaag heerlijk.

Heel wat jaren heb ik verhaaltjes verteld, kinderen vonden die over Han Haaitje spannend , want Han was een lief haaitje , hij hielp kinderen bv. door een ver in zee afgedreven bal met een forse zwaai van zijn staart vlakbij een jongetje, dat zoekend om zich heen keek, te gooien. De haaien die dicht bij de Caribische kust zwemmen worden vaak zandhaaitjes genoemd en zolang vissers maar geen bloederig afval bij de kust in zee gooien, blijven ze lang ongevaarlijk; durfallen proberen zo nu dan op zo'n haaien rug te klimmen. De barracuda's-een soort grote snoeken-zijn in wezen veel gevaarlijker dan zandhaaitjes. Als bezoekers mij vroegen of er vlakbij ons weekendhuis haaien zwommen, zei ik "niet hier vlakbij, wel om de hoek".

Uit mijn op een na oudste's vroegste jeugd:

Hij was het niet eens met de vele tijd die ik aan de tweeling-baby's besteedde, eerst vond hij het erg leuk voor hem en zijn twee jaar oudere broer elk een baby om als die groter werd om op te passen , op een zondagochtend zei hij "En stuur ze nu maar terug!"

Harmen vond het wel heel leuk om als er in zijn woonbuurt geasfalteerd werd, precies daar te gaan spelen, de neger portier bracht hem een keer onder de teer terug "Hier is Uw zwarte zoon", waarop Harmen zei "Jij bent zelf zwart"

Harmen werd boos als ik hem Harmpie noemde."Ik heet geen Harmpie, ik heet HARMEN"

Harmen was op heel jonge leeftijd al leergierig, toen we bij de toko

boodschappen deden, zag hij op de kassabon ook staan :min 2 procent, bij een bepaald bedrag werd er 2% van je rekening afgetrokken."Mamma wat betekent procent?" Dat hoef je nog niet te weten, je zit nog maar pas op de lagere school." Harmen hield het bonnetje , bleef er naar kijken en toen we met de boodachappen in de auto stapten zei hij :"Ik weet het al , procent betekent een honderdste"

Als kinderen gezellig met elkaar spelen zijn ouders blij en ook alleenstaande

moeders vinden het heerlijk als er geen geruzie om haar heen is. Het is vandaag

Woensdag . dat wil zeggen dat het mijn dag beslist niet is, mijn Roemeens dienstmeisje dat altijd op Woensdag komt irriteert me soms mateloos met haarSpaans gebrabbel hetgeen natuurlijk belachelijk is, soms kan ik priet praat niet goed meer aan,als je echt nietste vertellen hebt hou dan je mond maar, al zal dat dan weer niet sociaal voelend zijn.Vanmorgen ben ik weer met scanning van oude foto's bezig geweest, bijdie bezigheid verlies ik gewoon de tijd uit het oog,de comida del dia moest snel immers Rodika moest binnen kunnen komen, ik was echt niet blij met haar komst, als alleenstaande oudere vrouw die netjes ingesteld is, oogt mijn flat in wintertijd altijd perfekt schoon en ik zou nu veel liever doorgaan met scannen van oude foto's dan prietpraten in slecht spaans met Rodika. Schoon maken kan Rodika heel goedhetgeen me doet denken aan zoon en schoondohter's huidige assistentes problemen,in Spanje noemen we huishoudelijke hulp assistentes.

Schoonmoeder Paola, kindermeisje Audre ,Yasmin en haar broertje Elias kwamen mij vandaag troosten , Paola had eten voor me in de ijskast gezet, zodat ik zo weinig mogelijk hoef te lopen en mijn enkel kan sparen. Elias ligt thuis 'smorgens in de zon in zijn wagen en hij had al een mooi gezond kleurtje. We hebben gezamenlijk geluncht, het was een hele fijne zondag .

Eventjes stoom afblazen, hoewel zo erg is alles ook weer niet,maar zelfs kleine verstoringen kunnen op oudere leeftijd al wat stress opleveren. Ik was genoeglijk aan het scannen van oude foto's toen er ineens een verfrommeld dun papiertje uit de" printerdie alles kan" stak "paper jam", hoe kan dat nu. Op de help knop geklikt en ik las daar, dat je nooit uit de voorzijde zoiets moet oplossen, aan de achterzijde zag ik inderdaad een knop waar ik op moest drukken , dan zou de achterklep open getrokken kunnen worden om eventuele papiersnippers van de rollers te verwijderen . Nu heb ik zoals vele ouderen weinig kracht in polsen en vingers, kind vriendelijke sluitingen zijn voor mij ook altijd een probleem. Maarten roepen gaat niet want die is twee weken het land uit. Mijn "alles in een printer" wordt voornamelijk in Spaans sprekende landen verkocht, enfin voorlopig maar niet scannen, er ligt op het balcon nog een moeilijke legpuzzel waar ik nog maar net aan begonnen ben. Behalve een moeilijke lepuzzel heb ik ook twee "moeilijke slapeloze nachten" achter de rug, ben weer eens door m'n enkel gegaan, pijn was de oorzaak van het niet kunnen inslapen en het daarop volgendegepieker, de uitdrukking <gezegende ouderdom>is aan mij niet besteed.

Yasmins uitgestelde verjaardagsfeestje waar ik al weer een tijd geleden over schreef, deed me denken aan een voorval uit mijn ver verleden. Ik zat nog maar ruim een half jaar op de lagere school toen ik in de eerste klas kennis maakte met een jarig meisje in de klas, waarvoor de juffrouw het liedje inzette "Lang zal ze leven"en wij allemaal mee gingen zingen.De jarige mocht op het podium naast de juffrouw staan Zij had een trommeltje bij zich ,ze ging trakteren omdat ze jarig was. Ik vond dat zo geweldig allemaal dat ik ineens uitriep "Ik ben ook jarig". Het echt jarige meisje riep meteen <waarom trakteer je dan niet> "Dat doe ik vanmiddag "riep ik. Na de ochtend schooltijd rende ik om 12 uur meteen naar huis en vertelde half snikkend dat ik 'smiddags trakteren moest omdat ik gezegd had dat ik jarig was. Mijn ouders losten dat heel lief op door een trommeltje te vullen met boterballetjes, 'smiddags kwam ik trots met mijn trommeltje in de klas.Maar ik heb het geweten, want elk jaar als dat meisje jarig was riep ze tegen mij "Jij bent toch ook jarig" en ik maar hopen, dat ze een keer zou blijven zitten, maar elk jaar ging zij net als ik over en riep ze "Jij bent toch ook jarig."Ik werd pas van haar verlost, toen ik na de zesde klas lagere school naar de Mulo ging en zij naar de huishoudschool. De onderwijzer vond mij te jong om direkt naar de HBS te gaan,ik moest eerst maar wennen in de Mulo aan verschillende lesuren met verschillende leraren en hij vond haar te dom om naar de Mulo te gaan. He, He,een hele opluchting

Kinderliedjes

Berend Botje ging uit varen met zijn scheepje naar zuid-laren de weg was recht, de weg was krom,nooit kwam Berend Botje weerom EN DAT NOEMT MEN EEN KINDERLIEDJE?OVER EEN BEREND DIE VAST VERDRONKEN IS?

ALTIJD WAS kORTJAKJE ZIEK DOOR DE WEEK,MAAR ZONDAGS NIET,ZONDAGS GING ZE NAAR DE kERK MET EEN BOEK VOL ZILVERWERK.
KINDERLIEDJE? SPIJBELLIEDJE!!!!!

Ik zei d'r van Jaap, ik zei d'r van Jaap ik zei d'r van Japie sta stil . En waarom zou ik stille staan ik heb van m'n leven geen kwaad gedaan,Ik zei d'r van Jaap,ik zei d'r van Jaap,ik zei d'r van Japie sta stil.

Mijn computer is 'smorgens bij het opstarten nog langzamer dan ik en dat zegt wat! Het gevolg is dat ik de computer als die eenmaal opgestart is dan ook de verdere dag niet meer uitzet, ik kijk wel heilig uit. Ik dacht goedgelovig dat als je ADSL hebt het opstarten sneller zou gaan, mijn zoon heeft me uit de droom geholpen, ADSL werkt niet bij opstarten. De zon is hier aan deze kust veel sneller bij zijn ontwaken en schijnt meteen volop, het strandvertier is nog niet opgestart, de strandhulpen hebben zelfs de ligstoelen nog niet neergezet. Nu waait er ook een flinke bries uit zee er zijn ook slechts maar een stuk of wat joggers op de boulevard te zien .Ik zal straks eens in de krant kijken of de zomer tijd misschien vandaag ook ingesteld wordt. En hopenlijk heeft zoon Maarten de tijd om even naar mijn printer te kijen, want die print niet meer en zo oud is die printer nog niet, misschien dat er nog garantie op zit, moet ik wel het garantie bewijs kunnen vinden!

Als kinderen gezellig met elkaar spelen zijn ouders blij en ook alleenstaande moeders vinden het heerlijk als er geen geruzie om haar heen is. Het is vandaag Woensdag . dat wil zeggen dat het mijn dag beslist niet is, mijn Roemeens dienstmeisje dat altijd op Woensdag komt irriteert me soms mateloos met haarSpaans gebrabbel hetgeen natuurlijk belachelijk is, soms kan ik priet praat niet goed meer aan,als je echt nietst te vertellen hebt hou dan je mond maar, al zal dat dan weer niet sociaal voelend zijn.Vanmorgen ben ik weer met scanning van oude foto's bezig geweest, bij die bezigheid verlies ik gewoon de tijd uit het oog,de comida del dia moest snel immers Rodika moest binnen kunnen komen, ik was echt niet blij met haar komst, als alleenstaande oudere vrouw die netjes ingesteld is, oogt mijn flat in wintertijdaltijd perfekt schoon en ik zou nu veel liever doorgaan met scannen van oude foto's dan prietpraten in slecht spaans met Rodika. Schoon maken kan Rodika heel goed hetgeen me doet denken aan zoon en Paola's huidige assistentes problemen,in Spanje noemen we huishoudelijke hulp assistentes.

In de douchecel klettert ijskoud water in de badkuip, Yasmine zou zeggen hupakee abuela doucharse en ze heeft gelijk, ik loop nog steeds doelloos inpyama door het huis. Vooruit dan maar al ligt er een nutteloze dag op me tewachten, zelfs scannen gaat niet vandaag, er moet eerst een nieuwe kleurencartridge in de printer en bij deze nieuwe printer heb ik daar wel even tekst en uitleg van mijn zoon bij nodig, dan kan ik die tekst en uitleg uitprinten om later bij plaatsing van cartridges te kunnen nalezen. Boodschappen kan ik vandaag wel doen, morgen op dia de andalucia zijn alle winkels gesloten. Wat ook nog wel kan is aan een nieuwe legpuzzel beginnen, maar daar heb ik al helemaal geen zin in, het enige is: telefoon gesprekken met vriendinnen, dan hoor ik tenminste bekende vrienden stemmen inplaats van nieuwsberichten stemmen.

Het scherpe geluid van de "scharensliep" scheurt het zachte zeegeruis uiteen. Ik moet bij dit eenmaal per week voorkomende geluid altijd denken aan de "rattenvanger van Hamelen" echter daar kwamen troepen ratten op af en hier zie ik maar een enkeling naar de scharen-en messen- slieper toegaan.

Jammer genoeg wordt de heldere zonneschijn van de vroege ochtend langzaam maar zeker verdrongen door de uit het westen opdoemende donkere bewolking, dat kost de scharenslieper klanten en mij m'n ochtend wandeling. Het idee van een troosteloze dag werkt niet opbeurend,EEN lichtpuntje is er, ik kan nu verder gaan met een gisteren begonnen legpuzzel al zal mijn concentratie niet geweldig zijn. maar proberen is in ieder geval de moeite waard, want wat is mijn alternatief?kijken naar waardeloze TV programma's ? aan nieuw leesvoer beginnen ? wegdromen in het verleden?dus het wordt puzzelen na de lunch. Een allenige restaurant lunch zie ik niet zitten , liever een CD opzetten en bij mooie muziek zelf iets in de keuken klaar maken.

Op weg er naartoe dacht ik al <het zal er wel druk zijn> waarbij er op restaurant sloeg,want inderdaad ik was eigenlijk te laat op weg gegaan voor mijn<comida del dia>, al was er 'n lichtpuntje, de kellners zouden alles in het werk stellen om voor de middag sluitingstijd de gebruikte lunches afgerekend te hebben, dus wie weet. Het was druk in het restaurant van goede faam. Ik was de enige die alleen aan een tafeltje zat, de meeste tafels werden ingenomen door twee vrouwen, ik zag er nog een waaraan een man met twee vrouwen zat, aan de bezetting van de tafels was te merken dat vrouwen ouder worden dan mannen en dat de pensioen leeftijd zegevierde, jongeren waren aan het werk of trachtten hun jonge botten in het schrale zonnetje op het strand te warmen. Voor zwemmen was het nog te koud, zelfs voor dikke germanen. De twee kellners renden heen en weer met bestellingen ,mijn glaasje rode wijn stond er onmiddellijk, nagerechten werden geserveerd en een enkeling kon al betalen voordat ik mijn bestelling kon plaatsen. De kellners hadden de beschikbare tijd om voor klokslag vier iedereen voor het genotene te laten betalen weer heel nauwkeurig berekend en zo ging ik even na vier uur geheel voldaan weer op weg naar huis.

In de wachtkamer zitten nogal wat mensen, het zal best wel een stief kwartiertje duren voordat ik aan de beurt kom, veel lectuur ligt niet op tafel. Er komt een korte dikke man binnen, die rondkijkt en weer weggaat, jammer dat er geen rustgevend muziekje draait om het wachten te veraangenamen,kan ik best eens opperen als het mijn beurt is. Dan wordt de stilte verbroken, een punkachtige jonge vrouw in kennelijke staat van dronkenschap roept Hello en wij wachtenden roepen beleefd Hello terug . Stilte, de jonge vrouw gaat zitten, kijkt om zich heen "Wat een saaie boel hier, heeft iemand misschien een flesje wijn bij zich?" Niemand antwoordt."Wil iemand dan met me dansen?"zij maakt sexy danspassen, gaat heupwiegend naar 'n niet te oude patient van het mannelijk geslacht die zenuwachtig roept dat hij nooit danst," kom op" roept ze , "dat leer ik je wel" "Volgende patient" roept een verpleegster die stomverwonderd naar de nog steeds heupwiegende vrouw kijkt, naar haar toegaat, beetpakt , haar al dansend meeneemt naar? Tja dat weten wij in de wachtlamer niet, de stilte is wel doorbroken ,een levendig gesprek is plotsklaps aan de gang, er wordt gelachen , de tijd verstrijkt snel.

Een bemoedigend artikel van cardioloog Pim van Lommel, die in zijn onderzoek over "bijna dood ervaringen" geplaatst in "The Lancet",tot de overtuiging komt,dat "bijna dood ervaringen" alleen te verklaren zijn als ons bewustzijn zich buiten de hersenen bevindt.De hersenen zijn vooral ontvangers en zenders van informatie, hj gaat uit van een collectief bewustzijnsveld , waarop wij dan d.m.v. ons DNA kunnen afstemmen op onze herinneringen. Het gehele artikel werd geplaatst in tijdschrift ODE nr.82 December 2005

Heel laat in de namiddag stroomde het strand geheel leeg, het is een prachtig weekeinde geweest voor strand liefhebbers, veel zon , weinig wind, gladde zee en ik ben tegen tien uur vanavond pas van het balcon naar binnen gegaan, het was echt een avond ,waarop je niet eens een jas aan hoefde te trekken om het buiten te kunnen uithouden, uitzonderlijk zacht voor februari , gelukkig het voorjaar komt er aan. Ik heb van de reizigers site "www. waarbenje.nu" nieuwe berichten van kleindochter en achterkleinkind ontvangen en bovendien ook foto's die zo goed waren dan ik er enkele vergroot kon uitprinten , wat zou mijn leven op hoge leeftijd zonder computer veel minder gemakkelijk zijn.

Heel leuk om weer 'n foto van een mooie Curacaose zonsondergang te zien, ik moet nu toch echt eens mijn fotoalbums aan familieleden geven, ik vind vergrotingen netjes in mappen veel prettiger om door te bladeren. Mijn op een na oudste zoon is met zijn vriendin voor 3 maanden naar India gegaan, vandaag belde een nicht op om te vragen of ik het nog red , komt met haar echtgenoot over enkele maanden vanuit Engeland weer naar Gibraltar , zij komen dan ook altijd in Fuengirola, rijden naar Spaanse witte dorpen en andere bezienswaardigheden en als alles volgens plan verloopt komt mijn oudste zoon Roel met vrouw Manna hier in Juli. Tot een volgende keer mede bloggers.

Tot mijn groot genoegen waren Pauw en Witteman maar eventjes niet op TV en ik kon gisteravond weer op mijn TV dagsluiting afstemmen.Vanmorgen klots de zee kalm voort, het waait wel zie ik aan de toldo's van het balcon, mijn buurvrouw heeft het moeilijk met haar alleen zijn , haar man is na een zware longkanker periode onlangs overleden ,zij zijn 40 jaar getrouwd geweest, als ik dit al eerder in mijn blog geschreven had , mijn excuses, mijn geheugen is ook niet meer wat het geweest is. Schrijf nu zelfs de gewoonste dingen op, bv. wat ik allemaal moet doen voor ik ga slapen, anders lig ik in bed en moet er weer een paar keer uit ,omdat ik ergens nog een vergeten licht zie branden of ik denk aan de keer dat ik de computer midden in de nacht wou gaan uitzetten-die stond inderdaad aan -en ik slaapdronken met een akelige klap op de tegelvloer belandde , een klap die me enkele weken een zeer pijnlijke knie opleverde. Ettelijke keren daarna ben ik daarna nog mijn bed uitgegaan om te kijken of de computer wel uit was , natuurlijk was die dan uit. Dus nu ligt er een briefje op mijn bureau waarop staat wat ik allemaal doen moet voor het slapen gaan. Vroeger in Curacao vertelde ik elke avond een kinder verhaaltje voor het slapen gaan, ik verzon die ter plekke in de studio en die verhaaltjes gingen altijd over "wat Hansje nu weer gedaan had"Ik had hierbij een goed voorbeeld aan mijn eigen kroost."

Zon in het kwadraat vanmorgen en onder het motto "als je jezelf niet kietelt ,een ander doet het niet" hief ik mijn glas ochtendsherry op het toch -ondanks alle nachtmerries en verdriet- nog een soort leven, zie ik hen in mijn verbeelding duidelijk achter de gedekte lunchtafel van de luxe passagiersboot staan en hoor ik Maartens schallende stem IK DRINK DE WIJN. Wij hadden op uitnodiging van de kapitein van de Reina del Mar aangezeten met nog vier andere passagiers "aan een captains borrel", de tafel steward had me beloofd goed voor de tweeling te zorgen onder lunchtijd, dat zorgen bestond uit alles wat zij wilden eten opgeschept krijgen en daar hoorde natuurlijk een glaasje wijn bij -vond de steward-. Dit laatste tot groot vermaak van de tweeling, die zich ineens volwassen gingen voelen en dat wilde Maarten wel even aan iedereen laten horen, immers zij dronken nu wijn.

En zij hadden samen een schattig Italiaans vriendinnetje, zij sprak wel geen hollands, de tweeling geen italiaans, dat mocht de pret niet drukken, zij speelden gedrieen Monopoly, zij vond alles best, zelfs al snapte ze niets van dat spel en deed de tweeling nog zo zijn best om in heel duidelijk nederlands de spelregels nog maar eens te vertellen. meestal werd het spel na enige tijd gestaakt en zag je de tweeling met haar gezellig tusssen hen in hand in hand en tot groot vermaak van de andere passagiers rondjes over het dek maken.