Aan de incheckbalie van British Airways is er een dame die me dadelijk heel vriendelijk goededag zegt. Ben nog wat slaapdronken (opstaan s'morgens vroeg is niet mijn sterkste kant) en knik terug.
Een andere behulpzame bediende heeft het over personen met handicap ???, weet ik veel waar ze het over heeft, maar feit is dat we zowat de mooiste plaatsen kregen in de gloednieuwe Airbus van 2 maanden oud van Qantas, dank zij haar, die ons prima instapkaarten bezorgde. Danke Mevrouw. Onze bagage gaat rechtstreeks naar Sydney (zorg minder), daar moeten we ons niet meer om bekommeren.
Wegens de lange vlucht was ik voorzien van goede vochtinbrengende gelaatscreme die in mijn handbagage stak, dito voor degelijk product voor andere lichaamsdelen zoals armen en benen. Dadelijk afgenomen, de hoeveelheid was net iets te groot volgens de dame aan de controle van de handbagage. Was nog maar klein bier vergeleken met de fratsen van medereisgenote waarvan later akte bij de vlucht Australië-Nieuw Zeeland (de fameuze kiwi affaire).
Effe op en af naar Londen en daar hebben we ruim de tijd om van de ene terminal van Heathrow naar de andere te gaan. Wachten nu en ondertussen komt de vriendelijke dame van in Zaventem praatje slaan. Blijkt L te zijn en ze kent me van in rusthuis in Genk waar onze beide ondertussen overleden moeders verzorgd werden. Het speciale is dat ze papa (ondertussen ook bijna jaar overleden) dikwijls mee nam met de auto als ze naar huis ging. Hij kwam mama dagelijks bezoeken en ze gaf hem dan een lift met de wagen.
Om een lang verhaal kort te maken, we hebben gepraat tot in Sydney. We geraakten niet uitgekwebbeld. Stel je voor, we zaten met onze beide wederhelften langs elkaar, vier op een rij dus, vooraan van de gloednieuwe Airbus. Niemand voor ons, dus heerlijk de beentjes strekken en rekken. Alles splinternieuw, heerlijk vliegen.
Voor we vertrokken had ik me nochtans zorgen gemaakt over de toch wel lange vlucht. Australia only 21 hours away is wel mooie slogan maar toch afschrikwekkend. In die mate zelfs dat ik bij reisbureau de prijs vroeg voor upgrade naar business class. Drieduizend (3 000) Eurokes per persoon en dan alleen voor het hoofdtraject, zegge en schrijven Londen-Sydney en terug. Toch wel wat veel bovenop de prijs van deze toch dure reis, dus met klein hartje gedacht aan die lange vlucht. Dank zij L and L aan onze zijde was deze lange vlucht via Singapore zo geklaard. We hebben gekletst van Londen tot Singapore. Daar mochten we efkes eruit omdat er nieuwe crew opkwam en de boel gepoetst werd voor we verder vlogen naar Sydney. Londen-Singapore was 14 uur vliegen. Toen we daar aankwamen was het bij ons dus al middernacht. Effe hazeslaapke gedaan (ik kan niet slapen in een vliegtuig). Verder dan naar Sydney 7 uurkes vliegen erbij. Met het tijdsverschil erbij was het dus al avond in Sydney.
Reacties op bericht (3)
23-03-2010
babbelen
waarom verbaast me dat niks dat de tijd zo vloog? zelfs al moest jij een week in het vliegtuig zitten, dan nog zou niemand zich moeten vervelen die bij jou in de buurt zit. met al die levenswijsheid van een moeder en straffe verhalen en reiservaring... ik kan me voorstellen dat er minder aangenaam gezelschap bestaat hoor mama ;-)
23-03-2010, 22:23
Geschreven door anneke
..
Ik volg met belangstelling je dagboek Christiane, ik herbeleef onze reis met je mee, hoewel jij veel meer gedaan hebt dan wij. Wij waren enorm gebonden door onze veelvuldige familie bezoeken. Groetjes
23-03-2010, 11:27
Geschreven door bojako
22-03-2010
In feite had ik al net zo goed kunnen meegaan dus!
Vandaag kan ik de was buiten drogen. Heerlijk toch!!!
Een heel fijn begin van een mooie week.
Liefs,
Carine
xXx
