Dit blog is een vervolg van het Bas & Belleblog http://blog.seniorennet.be/bas_en_belle/ dat sinds 14-02-2008 haast 500.000 views scoorde. Door het niet meer kunnen publiceren van foto's in het oude blog hebben we voor dit nieuw blog gekozen om verder te "bloggen".
Wij zijn Jan en Simonne Faes en samen met Belle, Hera, Heros en Lucy vormen wij de Faesroedel. Onze vier honden zijn Drentsche Patrijshonden. Met Belle en Hera hebben wij elk twee nestjes gehad met 34 pups in het totaal.
Bas_en_Belleblog_Bis
de belevenissen van vier Drentsche Patrijshonden en hun baasjes Jan en Simonne
14-04-2018
Mogen we dan toch nog hopen
La Magdeleine 14 04 2018
Mogen we dan toch nog hopen op beter weer ?
Gisterenavond tegen valavond zag het er in elk geval niet erg hoopvol uit ! Het was zelfs zo dat we uit veiligheidsoverweging toch maar de stekker van de elektrische apparaten hebben uitgeschakeld. Alle bedrading van de “nutsvoorzieningen” hangt hier nog aan palen, zo’n 4 meter boven de grond. Het zijn daardoor ook makkelijke slachtoffers van donder en bliksem en felle wind. En alle verbruikers die er aan gekoppeld zijn , met hen !
We spreken uit ondervinding dat blijkt zo stilaan…
Maar vanochtend was het terug droog en hoewel nog geen stralend blauwe hemel toch een best aangename temperatuur. Zo begrepen Belle & co het in elk geval. Die moesten de vindplaats van de halsketting van Belle nog eens inspecteren. Daar gaan we straks een pakje veldbloemen zaad uitstrooien dat we midden vorig jaar kochten om een goed doel te steunen. Hopelijk hebben we binnenkort genieten van een prachtig bloemenbed achter in de tuin.
Dat er lente in de lucht hangt bewijzen de bloeiende fruitbomen én Belle & co doen er ook nog een schep bovenop. Belle en ook Hera zien we meermaals per dag op hun rug met vier poten in de lucht zich rollen in het kort gemaaide gazon. Je wordt er helemaal vrolijk van als je de twee Drentenmoeders bezig ziet.
En het weerbericht in de krant Charente Libre bevestigt de lentegevoelens van onze roedel… en nu maar hopen dat beide het bij het rechte eind hebben…
Wie gelooft in ongeluk of tegenslag op vrijdag de dertiende was er aan voor de moeite. Hier in Ferret, gehucht van La Magdeleine was er niets dat tegensloeg vandaag.
De zon scheen door de wolken, op een bepaald moment waren er zelfs geen wolken ! Dan ga je niet verkondigenndat het tegenslag was vandaag na al die regendagen /-weken.
En dan was er ook nog het terugvinden van een halsbandketting met adreskokertje van Belle. Veel kunnen we er na al die jaren onder de grond niet meer mee doen maar ’t is een souvenier aan Belle haar jonge jaren. We zijn het in het fotoarchief gaan opzoeken en op datum van 18 05 2008 hebben we de laatste foto van Belle met die ketting terug gevonden.
We dachten het al dat het zowat 10 jaar moest geleden zijn dat ze die ketting bij het baasje helpen bij het installeren van een nieuwe compostbak moet verloren zijn. Vandaag hebben we die hoek onder de notenboom helemaal opgeruimd en plots lag daar die ketting.
Het was dank zij de adreskoker dat we de ketting zagen liggen tussen het onkruid en de vermolmde takken. Bruikbaar is de ketting niet meer maar als je de kokertjes niet verliest gaan ze vele jaren mee, zoveel is wel duidelijk geworden vandaag, op vrijdag de 13° !
Toen we 2 weken geleden in La Magdeleine uit België toekwamen was er van lente nog weinig te bespeuren. De bomen waren nog helemaal kaal en de bloesem was nog beperkt tot wat veelbelovende knoppen.
Onderweg naar de bakker in Villefagnan reden we toen tussen velden door waar het koolzaad hier en daar een geel bloemetje tevoorschijn liet komen. Toen namen we twee foto’s, eentje in de richting van ons gehucht en één in de richting van het dorpscentrum van La Magdeleine.
Vanochtend reden we hetzelfde parcours naar Villefagnan naar bakker en krantenboer (een mens moet in leven blijven hé), en op de terugweg stopten we op dezelfde plaats als tien dagen geleden. We mogen gerust zeggen, er is een en ander verandert in die korte periode. Als je de foto’s bekijkt zou je niet zeggen dat het dezelfde plaats is, enkel de datum is aangepast.
Ook in onze tuin heeft zich als het ware een explosie voorgedaan, zeker wat de bloesem betreft. Maar dat is nieuws voor morgen, we hopen dan dat we dan foto’s kunnen nemen onder een blauw uitspansel.
We mochten vandaag niet klagen over het weer. ’t Was dan wel geen “plein soleil” over de Charente maar het allergrootste deel van de dag was het droog (en grijs)
Dus deden we verder aan het opruimen van de voormalige schapenstal waar met stellige zekerheid in geen 20 jaar een schaap of geit onderkomen vond. Wij weten enkel dat er vroeger schapen stonden omdat er zaken tegen de grond waren achtergebleven die enkel van schapen konden afkomstig zijn.
Wij hadden de stal dicht gemaakt met twee Heras hekkens waar we klimplanten tegenaan lieten groeien zoals kamperfoelie en …. Hop. Te laat merkte ik dat die laatste plant er ook nog tussenstond en dat de witte scheuten op de wortelstokken wel eens hopscheuten konden zijn ! ! ! Nu zijn hopscheuten zeldzaam en dus ook nog eens heel lekker en daardoor ook stinkend duur !
Het zal wel geen fortuin aan hopscheuten zijn dat op de aanhanger tussen ander (on)kruid ligt maar toch vind ik het spijtig dat ik het niet eerder herkend heb. Als je in een restaurant een slaatje neemt waar hopscheuten in verwerkt zijn merk je dat direct aan de smaak die vergelijkbaar is met heel jonge peulerwtjes en…je merkt het ook in je portemonee.
En de roedelleden … die hielden me gezelschap in de tuin onder de steeds verder ontluikende bloesem van de fruitbomen …
Ik wist het zelf niet maar juist een jaar geleden heb ik dit blog opgestart. Zo staat het tenminste in de linkerkolom van het blog. Het is een vervolg van het succesrijke Bas & Belle blog http://blog.seniorennet.be/bas_en_belle/ dat sinds februari 2008 meer dan 470.000 bezoekers mocht tellen. De reden waarom we met dit Bas & Belleblog bis zijn gestart was omdat we geen foto’s meer konden plaatsen wegens fotobox vol ! En zeg nu zelf, een blog zonder foto’s is ook maar niks.
Nu op dit moment onze Facebook pagina vast zit en we de pagina’s niet kunnen openen of reageren, komt het blog terug goed van pas. Zo blijven we tenminste nog onder de mensen. Ook al zitten we dan in La Magdeleine, “in the middle of nowhere”, op zo ‘n 800 km van Vosselaar.
We hopen binnen een week of twee terug online te gaan met de FB pagina. Dan zijn we terug in Vosselaar en kunnen we beroep doen op deskundige hulp.
Zet ondertussen het linkadres van dit blog maar bij de favorieten, zo kan je het telkens terugvinden wil je op de hoogte blijven van de belevenissen van de Faesroedel en de baasjes.
In het gratis maandblad “Sortir” dat je vanaf het eind van de maand kan vinden bij de meeste handelszaken in de Charente, van krantenshop tot bakker en kruidenier, lazen we dat in Tusson, een mooi stadje op zo ‘n 15 km van La Magdeleine, de jaarlijkse brocante zou plaatsvinden op zondag 08 04 2018.
Zo gezegd , zo gedaan, en wij trokken gisteren in de voormiddag richting Tusson.
Al bij het naderen van het stadje merkten wij dat er “iets” niet klopte. Op de toegangsweg stonden geen auto’s geparkeerd in de bermen, op de grote parkeerplaats bij de ingang van het dorp konden wij met de ogen dicht de Mitsubishi parkeren…
Toch maar uitgestapt en richting centrum getrokken… Geen verboden doorgangsbord op de weg naar het dorpsplein… maar iets verder een stoepbord met in sierlijke krijtletters…Brocante annulée, toutes nos excuses.
Gelijk hadden we de reden gevonden van de onnatuurlijke kalmte in het stadje. We zijn nog doorgelopen tot het centrale marktplein waar dan ook geen enkel standje of kraampje te bespeuren viel.
Zelden was een bezoek aan Tusson voor ons van zulke korte duur.
Zeven jaar geleden was het op 27 februari hoogspanning bij de Faesroedel, Belle stond op het punt van te bevallen van haar tweede nestje, het zogenaamde K-nest. Van alle pups met stamboom in 2011 moest de naam beginnen met een K. Dat verklaart gelijk de naam het K-nest.
Dus hadden we na een vrij makkelijke bevalling 's avonds buiten de vaste bewoners Belle, Hera en Heros, ook nog een Kiet, Kwispel, Kody , Kiki, Kona, Kato, Kibbels, Kyra-Luna en Kyra-Belle. Omdat het toen nog maar ons tweede nest was hadden we de assistentie van onze dierenarts Nelly Mols afgesproken. Dat was een heel grote geruststelling voor ons. Maar Nelly leidde alles mee in goede banen.
OP deze link kan je de gebeurtenissen van die dag bekijken op ons vorig blog :
Na een dag vol winterse toestanden waaronder geen TV en Internet ontvangst door satellietschotels vol sneeuw waren er laat in de namiddag toch nog mooie opklaringen. Bij de mooiste opklaring was het wel gelijk "duveltjes kermis" .
Met in het westen een ondergaande zon en in het oosten een felle regebui kregen we prachtige dubbele en zeer heldere regenbogen voorgeschoteld. Een geluk dat er in de auto steeds een klein fotokameraatje aanwezig is zodat we het heel mooie natuurfenomeen voor jullie konden vastleggen.
Maar de regenbogen waren nog niet alles. Pal onder het midden van de regenbogen die volledig waren van grond tot grond, liepen ook nog eens vier reeën.
Spijt was er omdat we de Leica camera niet bij hadden voor nog mooiere en helderder beelden. Ook was het kleine Lumix cameraatje niet in staat om de regenbogen in hun geheel in breedhoek te fotograferen. Maar prachtig en ongezien was het zeker en vast. Nog één fabeltje dat we kunnen ontkrachten... er hangen GééN potten goud aan de uiteinden van een regenboog.
Het Bas en Belleblog bis heeft een tijd stilgelegen, de schuld van de schrijver die meer actief was op Facebook. Maar er is door verschillende mensen aangegeven dat het blog toch ook nog meer dan zijn waarde heeft.
En ze hebben gelijk... waar FB een sneller medium is dan het bloggen heeft een blog een "duurzamer" karakter. We gaan wel de berichten die op FB gepubliceerd zijn ook hier plaatsen, speciaal voor de lezers die niet zo Facebook minded zijn.
In de volgende dagen gaan we proberen een inhaalmaneuver tot stand te brengen. Voor hen die nog sneller willen inhalen die kunnen ook hier terecht : https://www.facebook.com/jan.faes.3
Maar hier komen de eerste meldingen van deze week in La Magdeleine.
La Magdeleine 12 02 2018
S-T-R-A-L-E-N-D...
dat was het weer vandaag in La Magdeleine.
Vanaf deze ochtend tot vanavond is de zon van de partij geweest. Dat is zonder twijfel de eerste maal dit jaar dat we dat meemaken. Vanzelfsprekend hebben we de kans niet laten liggen om ons eens goed "in het werk te smijten".
De appelbomen zijn gesnoeid en de aanhanger staat geladen klaar om morgen de eerste vracht snoeihout naar het containerpark te brengen (is gesloten op maandagnamiddag)
Het was vanochtend wel flink koud, het gras kraakte onder de mensenvoeten en hondenpoten. Ook de Drentjes hebben van het fijne weer genoten , wat is er voor een hond immers fijner dan samen met de baasjes bezig zijn in de tuin ?
Wat doe je als je voor goede vrienden bemiddeld hebt voor een pupje ? Natuurlijk ga je met hen naar dat nestje kijken om een gedacht te vormen welk pupje uit dat nest jouw pupje gaat worden. Inderdaad dan ga je naar dat nestje toe om te gaan “puppysnuiven”. Je maakt een afspraak met de fokker dat je eens eventjes wil “langs komen”. Alleen was er in dit geval eventjes langskomen een kwestie van twee dagen !
Het nestje “épagneul bleu de Picardie” dat Illias van Geertrui verwekt had is immers geboren in een klein dorpje in de buurt van Uzés in het departement Gard dat deel uitmaakt van de Franse Provence.
Dan maak je de auto klaar om met 4 mensen de 1100 km naar ginds te maken, je stelt een schema op hoe je het aan boord gaat leggen, boekt een hotelkamer en gaat met veel vertrouwen op een speciaal weekend op stap.
Zaterdag ochtend om 06u00 pik ik Geertrui het baasje van Ilias op. Om 07u00 zijn we in Gent om Sophie en Stefan, de toekomstige eigenaars van een pup op te pikken.
De rit verliep voorspoedig met halfweg een korte tank- en sanitaire pauze en dan aankomst te 16u30 in Uzés bij de fokster van het nestje. Vier reutjes en drie teefjes telt het nest en ze zijn alle even mooi en vinnig. De teefjes hebben allen al uitzicht op hun nieuwe baasjes. Van de reutjes is er nog keuze uit drie, daarvan gaat er ééntje richting Gent verhuizen. Tegen dat het zondag voormiddag was, was de moeilijke keuze gemaakt en konden we de Mitsubishi terug richting België zetten.
Maar… Als je op enkele kilometer langs het wereldberoemde Romeinse aquaduct van de Pont du Gard passeert, zou het gek zijn van daar niet even een toeristische stop van te maken. En zo trokken we nog een uurtje de tijd uit om het beroemde 2000 jaar oude Romeinse bouwwerk te bezoeken.
Klokslag 12u00 vertrokken we daar en na de gelukkige toekomstige pupeigenaars in Gent te hebben afgezet en Geertrui in Hoogstraten te hebben afgezet draaide ik om 22u10 in Vosselaar de oprit thuis terug op. We waren twee dagen en 2300 km weggeweest om te gaan puppysnuiven !
Een bericht zoals het negen jaar gelden verscheen op het Bas en Belleblog.
La Magdeleine 06 11 2017
Een bericht zoals het negen jaar gelden verscheen op het Bas en Belleblog.
Wij hadden enkele uren voordien Bas weggebracht naar het crematorium in Viersel.
Gans onverwacht overleed hij aan een hartinfarct bijna aan het eind van zijn dagelijkse wandeling in "zijn bos"
Vandaag 6 november 2017 herdenken we onze fijne vriend die ons de liefde tot de Drentsche Patrijshond in huis en hart bracht.
Bas is niet meer…
17.11.1993 – 06.11.2008
Deze namiddag om 16u15, tijdens zijn wandeling heeft Bas een hartinfarct gekregen en is in de armen van de baasjes overleden.
Vanmorgen was Bas wel wat zeurderig en kon niet goed zijn plaats vinden in huis, eten en drinken deed ‘m wel goed en komen flodderen bij de baasjes was als normaal.
De wandeling van deze namiddag ging volledig normaal, Belle het bos in en Bas die zijn ronde wandelde bij de baasjes. Bas stak de baasjes nog voorbij op het pad, zwijmelde en viel. Het baasje schrok en zette Bas terug recht, Bas stapte nog twee meter en viel toen terug neer. Bas ademde nog enkele keren maar het baasje had al gezien dat Bas zijn nog altijd heldere ogen troebel waren geworden.
Bas heeft een herenleven gehad en daar putten wij troost uit, alles wat een Drentenhart kan begeren heeft hij gehad of kunnen meemaken. Spijtig dat ‘m zijn vijftiende verjaardag juist niet meer heeft kunnen vieren en dat ‘m de puppy’s van Belle ook niet meer heeft meegemaakt.
Het onvermijdelijke is toch nog plots gekomen en we troosten ons dat Bas geen lange lijdensweg heeft moeten ondergaan en is gestorven zoals hij leefde in “zijn” bos.
Het ga je goed fijne kameraad daar over de regenboogbrug, tot later…
Vandaag viert onze oma van vele haar twaalfde verjaardag. Belle is geboren op 2 november 2005 en is op 25 januari 2006 van Affligem naar Vosselaar verhuisd.
Elle, want dat is haar officiële stamboomnaam was één van de vier teefjes in het nest van Freya en Bros. Haar drie zussen zijn intussen al overleden maar moeder Freya is met haar 14jaar+ nog steeds bij de levenden.
Belle heeft in totaal twee nestjes op de wereld gezet met respectievelijk 6 pups in het H-nest en 9 pups in het K-nest. Van het H-nest hebben Hera en Hadise voor verder nageslacht gezorgd. In het K-nest is het Kiet die de afstamming vooral in het buitenland verder zet. In Denemarken lopen er al flink wat kleinkinderen van Belle rond dank zij Kiet.
Begin dit jaar is Belle geopereerd aan een gezwel aan een melkklier. Ook moeder Freya is daar enkele jaren geleden aan geopereerd, blijkt dus een familiekwaaltje te zijn. We houden de evolutie goed in de gaten want het was geen onschuldig gezwel bleek na labo onderzoek.
Maar momenteel is het weer de goei ouwe zotte Belle die iedereen weer aan het lachen brengt en die voornamelijk jong gehouden wordt door kleindochter Lucy. Want dat moet gezegd worden, Belle en Lucy, dat klikt zoals zelden gezien en dagelijks moeten we wel weer oppassen dat we niet op hen trappen wanneer Belle op haar rug met vier poten tegelijk tracht Lucy van haar weg te houden. Want het is zo dat Lucy van het moment dat ze de halsband van Belle kan vastkrijgen, zij Belle aan de halsband door de kamer tracht te trekken ! En Lucy en ook Heros… die mogen dat allemaal van de oma !
Zoals haar toestand momenteel is kan onze stammoeder nog best enkele jaren het voorbeeld van moeder Freya volgen. De baasjes zullen er in elk geval geld nog moeite voor sparen om haar in topconditie te houden, en met onze top dierenartsen Nelly en Aline zijn we verzekerd van de beste van de beste geneeskundige zorgen.
In vorig bericht meldden we wie de juryleden waren en hoe de wedstrijd tot stand kwam. Ook de uitslag maakten we bekend .
Vandaag maken we bekend wat de eerste drie deelnemers gewonnen hebben. Maar ook de andere deelnemers aan de fotowedstrijd vallen in de prijzen. Het zijn buiten de drie eersten nog zes andere Drentenbaasjes die één of meerdere foto’s hebben binnen gestuurd
Vermits alle prijzen hun oorsprong vinden in onze tuin in de Charente en de onovertroffen fruitoogst, zowel kwalitatief als kwantitatief dit jaar, kunnen we dat verwezenlijken.
De prijzen kunnen bij ons in Vosselaar worden opgehaald na een telefoontje of mailtje, (kwestie van niet voor een gesloten deur te staan) Maar we kunnen de prijzen ook overhandigen wanneer de fotowedstrijd deelnemers ook deelnemen aan de kaawpollekeswandeling die we op zaterdag 3 februari 2018 organiseren.
Alle prijzen bestaan uit “huisvlijt” van Simonne en mijzelf en bestaan uit confituren van verschillende soorten fruit. Bij de eerste drie prijzen is er een potje appelen en peren siroop gevoegd. Een lekkernij die ook gekend is als “Luikse siroop” maar die bij ons is omgedoopt in “Sirop de Ferret” naar het gehucht van La Magdeleine waar je onze boomgaard en huis kan vinden.
We hebben voor elk van de confituren en siroop enkel fruit gebruikt van bomen die niet bespoten zijn geweest. We hopen dat alle deelnemers kunnen genieten van onze huisvlijt en van al het goede van wat de Charente ons te bieden heeft.
Toen we bij het begin van het verlof aankondigden dat we dit jaar een fotowedstrijd organiseerden voor baasjes die van ons een pup hebben, waren we er ons ook van bewust dat we aan het eind van het verlof een vakkundige jury zouden moeten hebben.
Vermits onze pups verspreid zijn over België en Nederland opteerden we dus voor een internationale jury. De jury moest aan enkele belangrijke criteria voldoen. Zo mochten de juryleden nooit een pup van ons gehad hebben, maar wel het ras door en door kennen, dus wel eigenaar van een Drent. Zij mochten in zo weinig mogelijke mate verwant zijn met onze pupeigenaars. En er mochten niet te veel juryleden zijn. Wanneer er vele waren zou het te moeilijk worden van ze alle op het zelfde moment samen te krijgen. Drie juryleden met hun partner met de fokker erbij in geval van ex-aequo leek ons een prima oplossing. Zo contacteerden we Louis Michielsen, baasje van Gorky. Josiane Libert voormalig baasje van twee Drentjes Cobe en Caido, en uit Nederland Monique Duran, bazinnetje van Indy. Josiane (Jos) had echtgenoot Luc meegebracht en Monique was met echtgenoot Patrick afgezakt naar Vosselaar.
van links naar rechts: Patrick, Monique, Jos(iane), Luc & Louis
Deze 5 juryleden kregen de opdracht uit 75 inzendingen van 9 baasjes de beste , de mooiste , de origineelste te selecteren.
De heel originele prijzentafel bestaat uit confituur uit de eigen Franse keuken van Simonne. Er zijn verschillende vruchten verwerkt. Kersen, krieken, vijgen, pruimen, perziken, mirabellen zijn de verschillende beschikbare smaken.
kersen, dit jaar in overvloed
Voor de eerste prijs hebben we drie potjes confituur voorzien. Voor de tweede prijs 2 potjes en voor de derde hebben we één potje voorzien. Maaaaar we gaan iedereen die een foto heeft ingezonden belonen met een potje confituur.
Vijgen, recht van onze boom en tevens in overvloed
We kunnen dit omdat de fruitopbrengst in onze Franse tuin dit jaar gewoon overweldigend was. De prijzen zijn hier ten huize op te halen. Wie ver af woont krijgt de kans van het potje confituur mee te nemen op de kaawpollekes wandeling die we in februari (na het sluiten van het jachtseizoen) terug inrichten. Deze week nemen we nog kontakt op met de uitbater van “Café In Holland” om de zaak opnieuw voor ons te reserveren. Dan zijn er ook baasjes van Drentjes die niet bij ons geboren zijn en ook andere rassen deelnemen aan de wandeling en nadien de beentjes onder tafel steken voor de onvolprezen “spek met eieren à volonté” in café in Holland. Later hierover meer…. En nu…..tromgeroffel please… de winnaars van de wedstrijd !
1° prijs foto 52 ingezonden door Magda Tibos
2° prijs foto 18 ingezonden door Gonda van den Heuvel
3° prijs foto 64 ingezonden door Eva Van den Berghe
En nog 6 andere deelnemers die ook nog in de prijzen vallen Dank aan de juryleden voor hun eerlijk werk en vooral dank aan al de deelnemers voor hun bijdrage.
Hera is loops, al enkele dagen en nog geen klein beetje ook niet. Het is begin van de week écht begonnen na een aanloop van zo'n week. Dat kan op zich geen kwaad want de tuin in Frankrijk is hond-proof, maar er zit een gevaar binnen de afsluitingen van de tuin... Heros is nog altijd een reu "mét goei gerief" en die zijn hormonen werken in verhouding met dat "goei gerief".
Hij is dan wel gesteriliseerd (zaadleider geknipt) maar daarom kan hij nog wel altijd zijn loopse zus Hera bestijgen ! Nu hebben de baasjes dat laatste wel niet graag in verband met schijndracht en zo van die dingen, dus Heros wordt om de haverklap terecht gewezen door de baasjes maar ook door Hera zelf.
Die heeft er na twee nestjes en 19 pups haar buik letterlijk vol van gehad ! Die hoeft geen derde nest niet meer en dat laat ze Heros luid en duidelijk weten.
Intussen zijn we terug in Vosselaar aanbeland en is de interesse van Heros voor zijn zus Hera wat bekoeld, maar nu is Lucy het slachtoffer van dienst, want ook zij gaat in de loop van volgende week loops komen... En dan komt oma Belle ook nog eens op de proppen met een voor reuen bedwelmende geur....
Enkele dagen geleden beloofden we op Facebook dat we het Bas & Belleblog-bis terug zouden opstarten. Een zwaar onweer boven de Charente waar we toen nog waren belette dat we geen contact met het www hadden. Bij zware regen, onweer of sneeuwval hebben we geen ontvangst omdat we daar met een satelliet verbinding werken voor TV en internet.
ook de dakwerkers weten de schaarlift te waarderen
Toen we dat schreven waren de dakwerkers juist klaar met de herstellingen aan het dak van de schuur en van de hangar waar we de auto onder stallen. We hopen dat de cement waarmee de dakpannen zijn mee aangesmeerd droog genoeg was geworen want dezelfde avond en nacht hebben de hierboven zware regen over de Charente gekregen.
Gisteren was dan de thuisreis naar Vosselaar gepland. Wat een rustige routine trip van 800km zou worden, waar we meestal zo'n acht uren voor nodig hebben, is door files ietwat uitgelopen.
Nog nooit gezien, een vrachtwagen vol Mercedes Pick Up's. Pas vanaf midden november te koop in Duitsland
Bij het vertrek gaf de Tomtom aan dat we tegen 19u20 in Vosselaar zouden aankomen. Door files in Parijs, Lille en Antwerpen was het 21u20 geworden voor we thuis waren.
Met files in Parijs houden we rekening wanneer we daar langskomen rond 16u00. Maar dat ze in Lille, zo 'n 250 km noordelijker beter willen doen dan Parijs, is nieuw voor ons. En Antwerpen en de Kennedytunnel dat staat gelijk met de dagelijkse verkeerscatastrofe die zijn gelijke niet kent op het noordelijke halfrond. Deze file alleen kostte ons meer dan een uur. Te beklagen zijn de mensen die dit elke dag moeten ondergaan !
Vanaf Lesquin, tot in Lille stad, zo 'n 7 km file
Kortom, we hopen onder andere verkeersomstandigheden te kunnen reizen wanneer we binnenkort terug naar ginds trekken. Laat ze bij BMW maar reklame maken met de slogan "die freude im fahren". Wij kunnen het ons niet voorstellen dat het plezanter is van in een BMW in de file te staan dan in een Mitsubishi Outlander...
We hebben een rustige rit gehad met afwisselend regen, droog, maar altijd behoorlijk wat wind. En wind, dat merk je alleen als het tegenwind is.
Van Vosselaar tot Lille (het Franse Lille, wat wij Rijsel noemen) heeft het behoorlijk geregend, dan was het droog tot op de Parijse périférique waar men ons trakteerde op een heuse hoosbui. (ik heb er foto's van maar het kabeltje tussen het fotoapparaat en de laptop laat het afweten, een nieuw is al onderweg).
Nadien is het vrij droog gebleven of regen die van geen tel was.
Gisteren ochtend opgestaan met regen, nadien motregen en nu schijnt de zon en kunnen we straks terug de tuin "fatsoeneren".
Hieronder nog wat archief "onderwegfoto's" Maar we mogen helemaal niet klagen want we hebben de rit kunnen maken op iets minder dan 8 uren met inbegrip van een tank- en plasbeurt voor de doggies.
Hier vandaag in de Vosselaar versie. Het is onze Lucy die er van profiteert dat er drie honden kussens op elkaar liggen.
Dat gebeurt meestal wanneer ’t vrouwtje er poetst , of wanneer de grote venster opengeschoven staat bij goed weer.
Zo ook deze ochtend. Amper enkele minuten nadat het kussen dat voor het venster ligt en dat van naast het TV toestel op elkaar liggen bovenop het kussen voor de grote kast heeft Lucy haar kans gezien om zich er bovenop neer te vleien.
De poses die ze inneemt verschillen van minuut tot minuut. Net zoals de prinses op de erwt niet kon slapen door het harde spul in haar bed zo draait en keert Lucy zich. Het enige verschil met de prinses uit het sprookje is dat Lucy WEL kan slapen. En hoe ! Je hoort haar soms snurken tot in de tuin…
De zusjes waren op bezoek in La Magdeleine. Neen ditmaal geen honden zusjes. Het waren twee mensenzussen van ’t baasje.
Eentje, tante Rita, hier ook wel bekend als “de koekjestante” en ons baasjes oudste zus, huurt ook dit jaar weer een vakantiewoning in St Fraigne , op zo’n 15 kilometer van La Magdeleine. Dat doet ze al verschillende jaren en ook voor hen is de Charente een ideaal vakantie departement.
Tante Karine, ons “kleintje”, wegens de jongste van het Faesennest kwam vier dagen op bezoek. Dat maakt dat 3/5 van de kinderen Faes mét aanhang waren neergestreken in deze uithoek van de Charente.
Uiteraard hebben we dat niet “zomaar” laten passeren, want met een BBQ gisteren in St Fraigne, waren we eergisteren met z’n 6 naar Ruffec getrokken waar een Pizzeria / tapas bar was heropend met een nieuwe eigenaar.
Vorige week waren we daar al op prospectie geweest en we konden daar toen goed “onze draai” daar vinden. Het zijn daar sympathieke uitbaters, de bediening is correct en het eten uitstekend ! Reden te meer om daar ook al eens een keertje meer ons gezicht te laten zien. http://www.charentelibre.fr/2017/04/20/la-faye-et-villefagnan-jacky-chagnaud-rouvre-son-restaurant-a-la-porte-de-ruffec,3097650.php
Vanochtend is “kleintje” samen met schoonbroer Paul terug naar Turnhout vertrokken. Morgen is het immers terug werkendag voor hen. Het was een blitzbezoek maar wij hopen dat zij net zo van het bezoek hebben genoten.
Hun thuisreis is volgens hun telefoontje iets voor zes uur, voorlopig goed verlopen. We schrijven “voorlopig” omdat een Audi A6 in net hetzelfde bedje ziek is als een Mitsubishi Outlander… zonder Coyote rijden ze beide te snel.
Voor de rekening die de Franse flikken gaan toesturen had nonkel Paul makkelijk een Coyote kunnen aanschaffen ! Voor hen die het Coyote systeem nog niet kennen… https://www.coyotesystems.be/nl/
Vrijdag bezochten we de bio marché in Villefagnan die 2x per maand plaats heeft op de “camping à la ferme de Chassagne”.
We werden er op attent gemaakt door John en Anneke die ook al jaren de Charente bezoeken en sinds een maand vaste Poitou-Charente bewoners zijn geworden.
Zelf was ik al twee maal op de camping geweest maar dat was toen in opdracht van VAB reisbijstand om een depannage te gaan doen. Maar toen was er van een bio marché nog geen sprake.
Het bezoek was een ware openbaring, goede organisatie, verscheidenheid in producten, een bandje dat speelde, en de mogelijkheid tot picknicken. Het enige dat je van thuis moest meebrengen was eetgerei, bord, mes & vork en zo j ook wat wilde drinken een glas of beker. Oh ja, wat eurootjes op zak was ook wel makkelijk want de bio producten voor de picknick moesten wel aangekocht worden.
Waar we op zulke manifestaties ons gewoonlijk moeten behelpen met Frans en Engels was hier op de camping hoofdzakelijk Frans en … Nederlands ! We zaten aan de lange rij tafels samen met Gentenaars, mensen uit Beverwijk (NL) en hun Franse vrienden.
Dat vinden we best plezierig dat we telkens de vertaalknop weer moeten omzetten afhankelijk van de personen met wie we in gesprek waren.
Van de mensen van de camping kochten we een brood dat ter plaatse in een oude met hout gestookte oven tweemaal in de week wordt gebakken. Van het brood aten we tijdens de picknick al een derde op. Tien minuten nadat we van de bio marché waren thuis gekomen is Hera met de overschot van het brood aan de haal gegaan. We konden nog een kleine helft recupereren wat de roedel dan gisteren bij hun brokken heeft gekregen….
Sproet was een Drentsche Patrijshond teefje, dat een symbool geworden was voor alle aan epilepsie lijdende Drenten. Ze werd 4,5 jaar en is ingeslapen op 16 mei 2017
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Op 12 november 2008 kreeg Belle een nestje van 6 mooie gezonde pupjes. Dit was het zogenaamde H-nest, al de namen van de pups beginnen met een H. De vader van de pups was Suyferhout's Zeppos. Van Hera en Hadise, de twee teefjes in het nest, kreeg Belle kleinkinderen.
Op 27 februari 2011 kreeg Belle haar tweede nest. Ditmaal was de vader van de pupjes Ferron van Drentenpassie. Net als Zeppos was Ferron praktijk bejaagd en was gevraagd om zijn heel fijn karakter. Samen kregen ze negen pupjes. Drie reutjes en zes teefjes. Kiet, één van de reutjes heeft uit dit nest de genen doorgegeven aan een nestje in Denemarken. Het nestje van Belle x Ferron noemen we het K-nest, één van de beroemste Drentjes in Nederland Kiki van de betreurde Marian Willemsen, is ook afkomstig uit dit nest. Kiki woont sinds het overlijden van Marian terug in België bij Bob en Magda Matthijssen in Ranst.
Op 27 maart 2012 kreeg Belle's dochter Hera een héél groot L-nest. Samen met Cartouche kreeg ze op 3,5 uur 12 pupjes. Zes reutjes en zes teefjes kwamen in blakende gezondheid ter wereld. Bij dit nestje was het noodzakelijk van de pupjes met het flesje bij te voeren, 12 pups kon Hera echt niet alleen aan. Drie reutjes uit dit nest staan op de lijst van dekreuen. Lando, Lennaert en Loek zullen voor de voortzetting van de foklijn moeten zorgen. Lennaert is intussen al éénmaal vader geworden. Uit dit nest is Lucy-Hera bij ons gebleven.
Bij het tweede nestje van Hera dachten we dat het een Kerstnestje zou worden maar op 22 december 2014 al kreeg Hera samen met Bowie van Carnisselande haar N-nestje. Zeven pupjes, twee teefjes en vijf reutjes beheersten hier ten huize de jaarwisseling 2014 - 2015. Met de twee teefjes Nazca en Nova gaat er in de nabije toekomst gefokt worden. Dat zijn althans de vooruitzichten van hun baasjes. Wij van de Faersoedel kijken alvast uit naar de komende nestjes.
op Youtube kan je door deze link een filmpje zien met Hera in de hoofdrol die haar pups voedt :
wind. En alle verbruikers die er aan gekoppeld zijn , met hen !
