Dit blog is een vervolg van het Bas & Belleblog http://blog.seniorennet.be/bas_en_belle/ dat sinds 14-02-2008 haast 500.000 views scoorde. Door het niet meer kunnen publiceren van foto's in het oude blog hebben we voor dit nieuw blog gekozen om verder te "bloggen".
Wij zijn Jan en Simonne Faes en samen met Belle, Hera, Heros en Lucy vormen wij de Faesroedel. Onze vier honden zijn Drentsche Patrijshonden. Met Belle en Hera hebben wij elk twee nestjes gehad met 34 pups in het totaal.
Bas_en_Belleblog_Bis
de belevenissen van vier Drentsche Patrijshonden en hun baasjes Jan en Simonne
24-02-2019
De kraanvogels...
La Magdeleine 23 02 2019
De kraanvogels...
Ze zijn al enkele dagen bezig met overkomen richting noord maar telkens waren we niet in de mogelijkheid van er bij te zijn of ze voor de cameralens te krijgen.
in zulke 2 groepen kwamen ze luidruchtig aanvliegen
Maar deze namiddag waren ze met zovelen met zoveel lawaai dat je er echt niet omheen kon. Eigenlijk zouden ze weer gepasseerd zijn zonder dat ik ze opmerkte want een kettingzaag en een houtkliever maken toch nog meer lawaai dan een vlucht kraanvogels.
en bleven ze boven Ferret cirkelen om te hergroeperen
In het begin hadden we nog een sterke zoominstelling van de Leica nodig, maar toen bleven ze haast boven onze hoofden cirkelen.
Dank zij de sterke zoom van de Leica konden we haast in hun ogen kijken
Op een moment dachten we zelfs dat ze gingen rusten op de braakliggende akker achter onze tuin. Maar het was blijkbaar om terug te hergroeperen want even later vormde zich de bekende V-formatie en weg waren ze.
Vanuit Afrika trekken ze naar Scandinavië en wij liggen op hun route in La Magdeleine
Ze is loops onze jongste... Dat gaat binnen enkele dagen weer opletten geblazen zijn wanneer ze zo interessant begint te ruiken dat nonkel Heros zijn hormonen beginnen op te spelen !
Nu is er geen gevaar voor inteeltpuppy's want "nonkeltje" is gesteriliseerd, maar dus wel nog steeds intakt genoeg voor een stevige vrijpartij ! En daar heeft het baasje dan weer geen zin in om 20 minuten op zijn knieën bij twee gekoppelde honden te gaan zitten !
Maar we gaan niet vooruitlopen op zaken die misschien niet komen. Wat nu aan de orde is , is de aanhankelijkheid van loopse Lucy naar de baasjes toe. Dat gaat van "aandoenlijk" tot "hinderlijk". Zij komt zo dicht en zo vaak tegen je benen plakken dat er een grote kans bestaat dat je er over valt.
Nog een week, en dan zal het ergste wel weer achter de rug zijn en is het afwachten wanneer oma Belle aan de beurt is...
Het moet één van de oudste Drentsche Patrijshonden van het moment geweest zijn met haar bijna 16 jaar. Zelden ziek geweest en ze was jarenlang het fijne Drentje van de familie Bockstal in Affligem (B).
Wij leerden begin 2005 Freya en de familie van Guido en Marieghislaine Bockstal en zonen kennen toen wij op zoek waren naar een Drentenpupje. Freya had toen, drie maanden voordien een nestje van vier puppy’s gekregen, het waren alle teefjes. Het was dat jaar het E-jaar in België en de pups hadden alle een naam gekregen beginnend met een E. Zo was er Ella, die later terecht kwam bij Ingrid Mestdagh , secretaris van de Belgische Drentenvereniging. Eska kwam bij Claudine Wauman terecht. Enji vond haar mandje in Mol en Elle, even later Belle geworden, kwam bij ons terecht in wat toen nog de Faesroedel moest worden.
Freya had in Affligem het gezelschap van een paard en enkele schapen en mocht ze ook mee als de familie op reis ging. Toen wij Belle een jaar hadden kwam de familie ons in het verlof opzoeken in de Charente en bleef Freya een week in gezelschap van dochter Belle en Bas.
Ook de Drentenliefhebbers die aanwezig waren op de Drentendag in Oud Turnhout, ten voordele van Fokken zonder Gokken hebben Freya kunnen ontmoeten. Zij was het Drentje dat bij Guido, de wafelbakker op houtvuur, hoorde.
Begin deze week kreeg ik een melding van Guido dat het niet goed ging met Freya. Ze zouden de dag nadien naar de dierenarts gaan, maar de toon van de melding liet niet veel goeds doorschijnen. Woensdag kregen we dan een telefoontje van Guido die vertelde dat ze de beslissing hadden genomen om Freya te laten inslapen om haar niet verder te laten lijden. Het was goed geweest, zij had een fijn leven gehad bij fijne baasjes !
Talrijk zijn de nakomelingen die Freya kreeg dank zij haar dochters Ella en Belle. De kleinkinderen, achterkleinkinderen en achter-achterkleinkinderen zijn uitgevlogen over België, Nederland, Scandinavië en Californië.
Wij wensen Guido, MarieGhislaine en de zonen Robin en Kevin sterkte bij het verlies van hun fijne maatje dat haast 16 jaar hun huisgenoot was.
En voor Freya… zij gaat aan de overzijde van de regenboogbrug haar dochters Ella, Eska en Enji terugzien. Belle blijft nog even hier om de honneurs waar te nemen …
Vandaag zondag 20 01 2019 was het naar jaarlijkse traditie paarden en andere dieren wijding voor de kerk in Oosthoven een gehucht van Oud Turnhout. De viering heeft jaarlijks plaats op e zondag na de naamdag van St Antonius (met zijn varken) en dat was dit jaar op 17 januari.
Hoewel het in het verleden hoofdzakelijk een viering en wijding was voor trekpaarden en andere werkdieren op de hoeve, zijn er ook honden en zelfs kamelen die willen deelnemen aan de wijding.
Op het einde bij de dierenwijding, presenteren de boeren uit de wijde omgeving hun moderne paarden, zeg maar tractoren, zich voor de wijding. Je ziet er allerlei modellen, van iets groter dan een zitmaaier, tot reuzen van haast 4 meter hoog en.... oldtimers zoals de alom bekende Lanz Buldogs als vooroorlogs mechanisch trekdier .
Lucy die dit jaar mee was had toch wel een boontje voor een dier dat ze zeker en vast nog nooit gezien had. Er waren namelijk ook twee kamelen in de stoet dieren die voorbij de kerk paradeerden. En dus moest Lucy, stevig aan de leiband gehouden door Simonne gaan kennismaken met de "schepen van de woestijn".
Heel de manifestatie ging door onder een wolkeloze hemel en een lichte vriestemperatuur maakte er een heel mooie wandeling uitstap van. En ook dit... Lucy is rijkelijk besprenkeld met wijwater, die is weer voor een jaar beschermd tegen allerlei kwaaltjes .
Eind april is dit blog gestopt met actueel te zijn. De concurentie met Facebook bleek groot, te groot te zijn.
Er waren meerdere oorzaken van het stilvallen van het blog. De voornaamste was wel de weinige reacties die je kreeg op je schrijfselen. Dat is heel anders bij FB.
Ook het aantal foto’s dat je kon plaatsen was een grote reden waardoor het niet meer vlotte met het blog. Bij FB kon je makkelijk 20 en meer foto’s plaatsen op één bericht.
Maar bij contacten met vroegere Bas & Belleblog fans bleek er toch nog voldoende interesse te bestaan voor het blog. Een voorbeeld nemen we aan het nog steeds razend populaire blog “keukenweetjes” van onze goeie blogvriend Fons Nicolay. Die is ook na een rustpauze van haast een jaar terug gestart met zijn blog. Hij schrijft zijn berichtjes éénmaal per week op woensdag. http://blog.seniorennet.be/keukenweetjes/
Maar ook bij ons komt er verandering in. Bij de goede voornemens voor 2019 hoort ook het terug opstarten van het Bas & Belleblog bis. Niet meer elke dag zoals bij het vroegere Bas & Belleblog maar minstens éénmaal per week en dan vooral in het weekend.
In het weekend gaan we een samenvatting maken van wat er de voorbije week gebeurd is bij de Faesroedel, of wat er in de buurt leeft. We gaan dus starten met een overzicht van de periode eind april tot eindejaar 2018.
De eerste foto’s zijn dus van mei en juni 2018.
De rozenpracht op de koer in Ferret
We kenden enkele felle onweders in de maand mei
Deze lieve, knappe épagneul Breton reu ontmoetten we op de Bric à Brac in Bernac
We hadden enkele trouwe extra bezoekers in onze tuin, deze duif in Vosselaar
Zondagmiddag vertrokken we met een zieke Hera uit La Magdeleine. Zij had al enkele malen overgegeven in de ochtend, maar na een pilletje (mocht eigenlijk maar een half zijn) ging het heel wat beter met haar. Onderweg hebben we ook geen last meer gehad.
Gisteren maandag was het dan Heros aan de beurt die moest overgeven. Dezelfde symptomen als bij zijn zus en dat hebben we dan maar even zo gelaten en het is ook vanzelf terug verdwenen. De warmte van vorige week zal wel de oorzaak geweest zijn.
Van Lucy hebben we dan gisteren twee teken afgehaald. Franse teken uiteraard want hier in Vosselaar was ze nog niet uit de tuin geweest. Zij blijkt ook meer teken aan te trekken dan de overige roedelleden. Maar dat weten we nog van wat Bas had met vlooien, die fungeerde ook als vlooienmagneet.
En wie overal tussendoor glipt is oma Belle. Zelden ziek en met haar +12 jaar ligt ze nog als een jong veulen op haar rug te rollen in het gras. Het enige dat zij mankeert is haar gehoor, dat staat zowat geprogrameerd op zakken chips of koekjesdozen die geopend worden !
Maar de neus en het zicht, dat werkt nog altijd even goed als in haar puppytijd !
Ja we zijn terug op onze Vosselaarse stek. het heeft iets langer geduurd dan normaal maar twee serieuze files hebben voor geen fijne hinder gezorgd. De eerste was net buiten Parijs, tussen Porte Bagnolet en luchthaven CDG.
Eén van de rottigste files die je kan inbeelden een KIJKFILE voor een ongeval met een achttal wagens en een motor. We hebben daar zo 'n 3 kilometer stapvoets verkeer gehad.
De tweede file door wegenwerken op de E19 tussen Valenciennes en Brussel. bij de afslag naar Luik - Namen was de E19 afgesloten richting Brussel en moest al het verkeer van 4 naar 2 rijstroken, ook 3/4 uur kwijtgespeeld. We vertrokken vanmiddag om 11u15 en waren thuis enkele minuten voor 20u00. Maar intussen zijn we naar de flietchinees geweest voor twee flieten en wat snacks en taltaalsaus.
Morgen starten we terug met puur Vosselaars nieuws, en oh ja... bij thuiskomst stond onze Japanse kerselaar helemaal in bloei ! De grootste bloementuil van gans het dorp ! ! !
Eigenlijk overvalt dat goede weer ons wat. Vorige week was het minste waar we mee buiten kwamen een bodywarmer of een regenjas. Iemand die nu met een bodywarmer loopt stoppen ze in een ziekenhuis want die mens mankeert zeker en vast iets !
Wij van de Faesroedel zijn dus buiten van 08u00, tot na het eten van 20u00. Dan is het welletjes geweest vinden de baasjes. Die baasjes zijn trouwens ook best bezig geweest in de tuin.
Zo was het baasje gisteren al begonnen met het uitplanten van de aardbeiplanten. Werkje dat wel wat aandacht nodig had bij het warme weer. Vandaag moest er nog wat grond bewerkt worden vooraleer het baasje de uien (geel en paars) kon planten. Maar ook die zijn momenteel al bezig te groeien en er voor te zorgen dat het baasje Parijse uiensoep kan brouwen, want daar is 'm gek van.
Ondertussen hebben wij Drentjes onze plaats onder de kriekenboom terug ingenomen. Er is nog niet veel schaduw met die bloesem alleen maar het is dan ook nog geen hoogzomer !
Het vrouwtje heeft de grond rond de rozenstruiken aan het zwembad van onkruid ontdaan en dat onkruid is samen met het pas afgereden gazon verdwenen naar de déchetterie. Morgen nog een dag La M en zondag gaat het voor een reeks afspraken die met de dag vermeerderen terug richting Vosselaar,
Je kan er momenteel niet naast kijken in de Charente ! Knalgeel en nog wat groen zijn de kleuren waarin het landschap zich momenteel tooit.
Sinds enkele dagen zijn de bloemetjes van het raapzaad met bekwame spoed ontloken. Net alsof ze door het minder goede weer een achterstand hadden opgelopen. De knalgele kleur is dus van de artificiële diesel of olie voor de voeding afkomstig. Het groen in het landschap is afkomstig van het opgroeiende graan of erwtjes, zoals op de naaste velden bij Ferret.
Maar het is niet alleen het raapzaad tot de achterstand probeert in te halen, veel bomen krijgen plots ontluikende blaadjes zoals onze lindenboom op de koer. Hopelijk neemt ‘m een sprint zodat we tegen het eind van de week, wanneer we voor en paar weken terug naar België komen, toch nog een groene boom meemaken.
De zon heeft zo wat invloed op de mensen en hun activiteiten. Zo is er bij de buren Marc en Sara Northover een bouwfirma aan het werk met de aanleg van een zwembad. Het is veruit het laatste huis in Ferret dat nog niet beschikte over een zwembad . Dit zwembad zal ten volle benut worden want Sara geeft hier in Ferret triatlon training. Meestal zijn het atletes uit de UK, want ook Sara is Engels. Meer zelfs , ze is in haar leeftijdscategorie wereldkampioen triatlon geweest. En die medaille heeft ze niet in Ferret gehaald maar wel in China in Bejing.
Lopen , fietsen kon al vanuit hieruit, vanaf deze zomer kan dus het zwemmen ook !
Dat was de eerste waar we de ganse dag de machines hebben bezig gehoord. Mar ook bij David en Susie , ook Engelsen, die schuin tegenover ons wonen, moest de boom op de koer gekortwiekt worden. Daar had David onze schaarlift voor gevraagd (voor hen is dat een “Scissor lift”) . Geholpen door een Schotse vriend hebben ze de klus in een kleine drie uren gefikst. De boom hebben ze van boven naar beneden ontmanteld zodat er geen gevaar voor de omgeving bestond door vallende takken.
Ook bij ons heeft het baasje een tandje bij gestoken en met de motoculteur de moestuin geprepareerd om er nog deze week aardbeiplantjes in te verplanten. Ook de uien die nog moeten gepoot worden moeten deze week de grond in. Vanaf half mei komen dan de tomatenplanten. Net als in België is 15 mei een cruciale datum om planten die geen vorst verdragen te planten. Op 14 mei viert men de 4° van de ijsheiligen, Bonifatius. Volgens de volksweerkunde moet men niet meer vrezen voor nachtvorst vanaf 15 mei.
Onze baasjes zullen dus nog een paar dagen uit hun pijp moeten komen voor ze volgende zondag terug naar België komen…
Gisterenavond tegen valavond zag het er in elk geval niet erg hoopvol uit ! Het was zelfs zo dat we uit veiligheidsoverweging toch maar de stekker van de elektrische apparaten hebben uitgeschakeld. Alle bedrading van de “nutsvoorzieningen” hangt hier nog aan palen, zo’n 4 meter boven de grond. Het zijn daardoor ook makkelijke slachtoffers van donder en bliksem en felle wind. En alle verbruikers die er aan gekoppeld zijn , met hen !
We spreken uit ondervinding dat blijkt zo stilaan…
Maar vanochtend was het terug droog en hoewel nog geen stralend blauwe hemel toch een best aangename temperatuur. Zo begrepen Belle & co het in elk geval. Die moesten de vindplaats van de halsketting van Belle nog eens inspecteren. Daar gaan we straks een pakje veldbloemen zaad uitstrooien dat we midden vorig jaar kochten om een goed doel te steunen. Hopelijk hebben we binnenkort genieten van een prachtig bloemenbed achter in de tuin.
Dat er lente in de lucht hangt bewijzen de bloeiende fruitbomen én Belle & co doen er ook nog een schep bovenop. Belle en ook Hera zien we meermaals per dag op hun rug met vier poten in de lucht zich rollen in het kort gemaaide gazon. Je wordt er helemaal vrolijk van als je de twee Drentenmoeders bezig ziet.
En het weerbericht in de krant Charente Libre bevestigt de lentegevoelens van onze roedel… en nu maar hopen dat beide het bij het rechte eind hebben…
Wie gelooft in ongeluk of tegenslag op vrijdag de dertiende was er aan voor de moeite. Hier in Ferret, gehucht van La Magdeleine was er niets dat tegensloeg vandaag.
De zon scheen door de wolken, op een bepaald moment waren er zelfs geen wolken ! Dan ga je niet verkondigenndat het tegenslag was vandaag na al die regendagen /-weken.
En dan was er ook nog het terugvinden van een halsbandketting met adreskokertje van Belle. Veel kunnen we er na al die jaren onder de grond niet meer mee doen maar ’t is een souvenier aan Belle haar jonge jaren. We zijn het in het fotoarchief gaan opzoeken en op datum van 18 05 2008 hebben we de laatste foto van Belle met die ketting terug gevonden.
We dachten het al dat het zowat 10 jaar moest geleden zijn dat ze die ketting bij het baasje helpen bij het installeren van een nieuwe compostbak moet verloren zijn. Vandaag hebben we die hoek onder de notenboom helemaal opgeruimd en plots lag daar die ketting.
Het was dank zij de adreskoker dat we de ketting zagen liggen tussen het onkruid en de vermolmde takken. Bruikbaar is de ketting niet meer maar als je de kokertjes niet verliest gaan ze vele jaren mee, zoveel is wel duidelijk geworden vandaag, op vrijdag de 13° !
Toen we 2 weken geleden in La Magdeleine uit België toekwamen was er van lente nog weinig te bespeuren. De bomen waren nog helemaal kaal en de bloesem was nog beperkt tot wat veelbelovende knoppen.
Onderweg naar de bakker in Villefagnan reden we toen tussen velden door waar het koolzaad hier en daar een geel bloemetje tevoorschijn liet komen. Toen namen we twee foto’s, eentje in de richting van ons gehucht en één in de richting van het dorpscentrum van La Magdeleine.
Vanochtend reden we hetzelfde parcours naar Villefagnan naar bakker en krantenboer (een mens moet in leven blijven hé), en op de terugweg stopten we op dezelfde plaats als tien dagen geleden. We mogen gerust zeggen, er is een en ander verandert in die korte periode. Als je de foto’s bekijkt zou je niet zeggen dat het dezelfde plaats is, enkel de datum is aangepast.
Ook in onze tuin heeft zich als het ware een explosie voorgedaan, zeker wat de bloesem betreft. Maar dat is nieuws voor morgen, we hopen dan dat we dan foto’s kunnen nemen onder een blauw uitspansel.
We mochten vandaag niet klagen over het weer. ’t Was dan wel geen “plein soleil” over de Charente maar het allergrootste deel van de dag was het droog (en grijs)
Dus deden we verder aan het opruimen van de voormalige schapenstal waar met stellige zekerheid in geen 20 jaar een schaap of geit onderkomen vond. Wij weten enkel dat er vroeger schapen stonden omdat er zaken tegen de grond waren achtergebleven die enkel van schapen konden afkomstig zijn.
Wij hadden de stal dicht gemaakt met twee Heras hekkens waar we klimplanten tegenaan lieten groeien zoals kamperfoelie en …. Hop. Te laat merkte ik dat die laatste plant er ook nog tussenstond en dat de witte scheuten op de wortelstokken wel eens hopscheuten konden zijn ! ! ! Nu zijn hopscheuten zeldzaam en dus ook nog eens heel lekker en daardoor ook stinkend duur !
Het zal wel geen fortuin aan hopscheuten zijn dat op de aanhanger tussen ander (on)kruid ligt maar toch vind ik het spijtig dat ik het niet eerder herkend heb. Als je in een restaurant een slaatje neemt waar hopscheuten in verwerkt zijn merk je dat direct aan de smaak die vergelijkbaar is met heel jonge peulerwtjes en…je merkt het ook in je portemonee.
En de roedelleden … die hielden me gezelschap in de tuin onder de steeds verder ontluikende bloesem van de fruitbomen …
Ik wist het zelf niet maar juist een jaar geleden heb ik dit blog opgestart. Zo staat het tenminste in de linkerkolom van het blog. Het is een vervolg van het succesrijke Bas & Belle blog http://blog.seniorennet.be/bas_en_belle/ dat sinds februari 2008 meer dan 470.000 bezoekers mocht tellen. De reden waarom we met dit Bas & Belleblog bis zijn gestart was omdat we geen foto’s meer konden plaatsen wegens fotobox vol ! En zeg nu zelf, een blog zonder foto’s is ook maar niks.
Nu op dit moment onze Facebook pagina vast zit en we de pagina’s niet kunnen openen of reageren, komt het blog terug goed van pas. Zo blijven we tenminste nog onder de mensen. Ook al zitten we dan in La Magdeleine, “in the middle of nowhere”, op zo ‘n 800 km van Vosselaar.
We hopen binnen een week of twee terug online te gaan met de FB pagina. Dan zijn we terug in Vosselaar en kunnen we beroep doen op deskundige hulp.
Zet ondertussen het linkadres van dit blog maar bij de favorieten, zo kan je het telkens terugvinden wil je op de hoogte blijven van de belevenissen van de Faesroedel en de baasjes.
In het gratis maandblad “Sortir” dat je vanaf het eind van de maand kan vinden bij de meeste handelszaken in de Charente, van krantenshop tot bakker en kruidenier, lazen we dat in Tusson, een mooi stadje op zo ‘n 15 km van La Magdeleine, de jaarlijkse brocante zou plaatsvinden op zondag 08 04 2018.
Zo gezegd , zo gedaan, en wij trokken gisteren in de voormiddag richting Tusson.
Al bij het naderen van het stadje merkten wij dat er “iets” niet klopte. Op de toegangsweg stonden geen auto’s geparkeerd in de bermen, op de grote parkeerplaats bij de ingang van het dorp konden wij met de ogen dicht de Mitsubishi parkeren…
Toch maar uitgestapt en richting centrum getrokken… Geen verboden doorgangsbord op de weg naar het dorpsplein… maar iets verder een stoepbord met in sierlijke krijtletters…Brocante annulée, toutes nos excuses.
Gelijk hadden we de reden gevonden van de onnatuurlijke kalmte in het stadje. We zijn nog doorgelopen tot het centrale marktplein waar dan ook geen enkel standje of kraampje te bespeuren viel.
Zelden was een bezoek aan Tusson voor ons van zulke korte duur.
Zeven jaar geleden was het op 27 februari hoogspanning bij de Faesroedel, Belle stond op het punt van te bevallen van haar tweede nestje, het zogenaamde K-nest. Van alle pups met stamboom in 2011 moest de naam beginnen met een K. Dat verklaart gelijk de naam het K-nest.
Dus hadden we na een vrij makkelijke bevalling 's avonds buiten de vaste bewoners Belle, Hera en Heros, ook nog een Kiet, Kwispel, Kody , Kiki, Kona, Kato, Kibbels, Kyra-Luna en Kyra-Belle. Omdat het toen nog maar ons tweede nest was hadden we de assistentie van onze dierenarts Nelly Mols afgesproken. Dat was een heel grote geruststelling voor ons. Maar Nelly leidde alles mee in goede banen.
OP deze link kan je de gebeurtenissen van die dag bekijken op ons vorig blog :
Na een dag vol winterse toestanden waaronder geen TV en Internet ontvangst door satellietschotels vol sneeuw waren er laat in de namiddag toch nog mooie opklaringen. Bij de mooiste opklaring was het wel gelijk "duveltjes kermis" .
Met in het westen een ondergaande zon en in het oosten een felle regebui kregen we prachtige dubbele en zeer heldere regenbogen voorgeschoteld. Een geluk dat er in de auto steeds een klein fotokameraatje aanwezig is zodat we het heel mooie natuurfenomeen voor jullie konden vastleggen.
Maar de regenbogen waren nog niet alles. Pal onder het midden van de regenbogen die volledig waren van grond tot grond, liepen ook nog eens vier reeën.
Spijt was er omdat we de Leica camera niet bij hadden voor nog mooiere en helderder beelden. Ook was het kleine Lumix cameraatje niet in staat om de regenbogen in hun geheel in breedhoek te fotograferen. Maar prachtig en ongezien was het zeker en vast. Nog één fabeltje dat we kunnen ontkrachten... er hangen GééN potten goud aan de uiteinden van een regenboog.
Het Bas en Belleblog bis heeft een tijd stilgelegen, de schuld van de schrijver die meer actief was op Facebook. Maar er is door verschillende mensen aangegeven dat het blog toch ook nog meer dan zijn waarde heeft.
En ze hebben gelijk... waar FB een sneller medium is dan het bloggen heeft een blog een "duurzamer" karakter. We gaan wel de berichten die op FB gepubliceerd zijn ook hier plaatsen, speciaal voor de lezers die niet zo Facebook minded zijn.
In de volgende dagen gaan we proberen een inhaalmaneuver tot stand te brengen. Voor hen die nog sneller willen inhalen die kunnen ook hier terecht : https://www.facebook.com/jan.faes.3
Maar hier komen de eerste meldingen van deze week in La Magdeleine.
La Magdeleine 12 02 2018
S-T-R-A-L-E-N-D...
dat was het weer vandaag in La Magdeleine.
Vanaf deze ochtend tot vanavond is de zon van de partij geweest. Dat is zonder twijfel de eerste maal dit jaar dat we dat meemaken. Vanzelfsprekend hebben we de kans niet laten liggen om ons eens goed "in het werk te smijten".
De appelbomen zijn gesnoeid en de aanhanger staat geladen klaar om morgen de eerste vracht snoeihout naar het containerpark te brengen (is gesloten op maandagnamiddag)
Het was vanochtend wel flink koud, het gras kraakte onder de mensenvoeten en hondenpoten. Ook de Drentjes hebben van het fijne weer genoten , wat is er voor een hond immers fijner dan samen met de baasjes bezig zijn in de tuin ?
Wat doe je als je voor goede vrienden bemiddeld hebt voor een pupje ? Natuurlijk ga je met hen naar dat nestje kijken om een gedacht te vormen welk pupje uit dat nest jouw pupje gaat worden. Inderdaad dan ga je naar dat nestje toe om te gaan “puppysnuiven”. Je maakt een afspraak met de fokker dat je eens eventjes wil “langs komen”. Alleen was er in dit geval eventjes langskomen een kwestie van twee dagen !
Het nestje “épagneul bleu de Picardie” dat Illias van Geertrui verwekt had is immers geboren in een klein dorpje in de buurt van Uzés in het departement Gard dat deel uitmaakt van de Franse Provence.
Dan maak je de auto klaar om met 4 mensen de 1100 km naar ginds te maken, je stelt een schema op hoe je het aan boord gaat leggen, boekt een hotelkamer en gaat met veel vertrouwen op een speciaal weekend op stap.
Zaterdag ochtend om 06u00 pik ik Geertrui het baasje van Ilias op. Om 07u00 zijn we in Gent om Sophie en Stefan, de toekomstige eigenaars van een pup op te pikken.
De rit verliep voorspoedig met halfweg een korte tank- en sanitaire pauze en dan aankomst te 16u30 in Uzés bij de fokster van het nestje. Vier reutjes en drie teefjes telt het nest en ze zijn alle even mooi en vinnig. De teefjes hebben allen al uitzicht op hun nieuwe baasjes. Van de reutjes is er nog keuze uit drie, daarvan gaat er ééntje richting Gent verhuizen. Tegen dat het zondag voormiddag was, was de moeilijke keuze gemaakt en konden we de Mitsubishi terug richting België zetten.
Maar… Als je op enkele kilometer langs het wereldberoemde Romeinse aquaduct van de Pont du Gard passeert, zou het gek zijn van daar niet even een toeristische stop van te maken. En zo trokken we nog een uurtje de tijd uit om het beroemde 2000 jaar oude Romeinse bouwwerk te bezoeken.
Klokslag 12u00 vertrokken we daar en na de gelukkige toekomstige pupeigenaars in Gent te hebben afgezet en Geertrui in Hoogstraten te hebben afgezet draaide ik om 22u10 in Vosselaar de oprit thuis terug op. We waren twee dagen en 2300 km weggeweest om te gaan puppysnuiven !
Sproet was een Drentsche Patrijshond teefje, dat een symbool geworden was voor alle aan epilepsie lijdende Drenten. Ze werd 4,5 jaar en is ingeslapen op 16 mei 2017
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Op 12 november 2008 kreeg Belle een nestje van 6 mooie gezonde pupjes. Dit was het zogenaamde H-nest, al de namen van de pups beginnen met een H. De vader van de pups was Suyferhout's Zeppos. Van Hera en Hadise, de twee teefjes in het nest, kreeg Belle kleinkinderen.
Op 27 februari 2011 kreeg Belle haar tweede nest. Ditmaal was de vader van de pupjes Ferron van Drentenpassie. Net als Zeppos was Ferron praktijk bejaagd en was gevraagd om zijn heel fijn karakter. Samen kregen ze negen pupjes. Drie reutjes en zes teefjes. Kiet, één van de reutjes heeft uit dit nest de genen doorgegeven aan een nestje in Denemarken. Het nestje van Belle x Ferron noemen we het K-nest, één van de beroemste Drentjes in Nederland Kiki van de betreurde Marian Willemsen, is ook afkomstig uit dit nest. Kiki woont sinds het overlijden van Marian terug in België bij Bob en Magda Matthijssen in Ranst.
Op 27 maart 2012 kreeg Belle's dochter Hera een héél groot L-nest. Samen met Cartouche kreeg ze op 3,5 uur 12 pupjes. Zes reutjes en zes teefjes kwamen in blakende gezondheid ter wereld. Bij dit nestje was het noodzakelijk van de pupjes met het flesje bij te voeren, 12 pups kon Hera echt niet alleen aan. Drie reutjes uit dit nest staan op de lijst van dekreuen. Lando, Lennaert en Loek zullen voor de voortzetting van de foklijn moeten zorgen. Lennaert is intussen al éénmaal vader geworden. Uit dit nest is Lucy-Hera bij ons gebleven.
Bij het tweede nestje van Hera dachten we dat het een Kerstnestje zou worden maar op 22 december 2014 al kreeg Hera samen met Bowie van Carnisselande haar N-nestje. Zeven pupjes, twee teefjes en vijf reutjes beheersten hier ten huize de jaarwisseling 2014 - 2015. Met de twee teefjes Nazca en Nova gaat er in de nabije toekomst gefokt worden. Dat zijn althans de vooruitzichten van hun baasjes. Wij van de Faersoedel kijken alvast uit naar de komende nestjes.
op Youtube kan je door deze link een filmpje zien met Hera in de hoofdrol die haar pups voedt :
wind. En alle verbruikers die er aan gekoppeld zijn , met hen !
